Psyche
alle pijlers
gaat het weer mis?
vrijdag 3 september 2010 om 20:49
In 2001 ben ik overspannen geweest en ongeveer 3 jaar geleden had ik een burn-out wat later overging in een depressie. Nu voel ik me al een aantal weken niet lekker. Ik bedoel hiermee: dat je niet lekker in je vel zit, down gevoel, emotioneel en graag willen huilen (houd dit nog tegen), heel erg prikkelbaar op het werk (zo ben ik van nature niet), geen zin om b.v. te wandelen met honden en doe dit uit plicht (voorheen genoot ik ervan. Hiervoor heb ik een periode gehad dat ik veel energie had en erg enthousiast in ondernemen van dingen (naar mijn gevoel niet te overdreven maar ja).Ik ben dan ook erg onrustig van binnen (lastig om te verwoorden). In die tijd heb ik bergen verzet tijdens onze verbouwing en kunnen we er bijna in. Bijna, omdat het nog spannend is op financieel gebied. We zijn weken aan het lijntje gehouden bij man's werk voor invullen werkgeversverklaring. Uiteindelijk antwoord gekregen: nee dus. Vindt dit heel erg en kan niet goed met die extra spanning meer om gaan.
Nu ben ik dus bang, dat ik te maken heb met een lichte depressie ivm symptomen en jammergenoeg ervaringen. Ben bang dat ik hier altijd last van blijf houden: terugkerende depressie's om de zoveel jaar, omdat het naar mijn gevoel nu ook bijna zo is. Ik wil het nog een paar weken aanzien en anders toch maar weer naar de huisarts... Wil het namelijk niet weer zo ver laten komen als de laatste keer!
Wie herkent zich erin? Of stel ik me aan en zie ik spoken? Nu gaat het wel weer, maar gisteren en vanmorgen niet. Vanmorgen ook voor t eerst gehuild. Aan de ene kant denk ik dat het komt vanwege de langdurige verbouwing, maar de andere kant zegt: als je er in woont heb je het gevoel nog steeds.
Het zit bij ons wel in de familie.....
Nu ben ik dus bang, dat ik te maken heb met een lichte depressie ivm symptomen en jammergenoeg ervaringen. Ben bang dat ik hier altijd last van blijf houden: terugkerende depressie's om de zoveel jaar, omdat het naar mijn gevoel nu ook bijna zo is. Ik wil het nog een paar weken aanzien en anders toch maar weer naar de huisarts... Wil het namelijk niet weer zo ver laten komen als de laatste keer!
Wie herkent zich erin? Of stel ik me aan en zie ik spoken? Nu gaat het wel weer, maar gisteren en vanmorgen niet. Vanmorgen ook voor t eerst gehuild. Aan de ene kant denk ik dat het komt vanwege de langdurige verbouwing, maar de andere kant zegt: als je er in woont heb je het gevoel nog steeds.
Het zit bij ons wel in de familie.....
vrijdag 3 september 2010 om 21:02
Je herkent zelf de tekenen. Waarom nog een paar weken wachten? Is het vaker vanzelf overgegaan, dit gevoel, of had je dit alleen als voorbode van de depressie/burnout? Als je dit al vaker gehad hebt en het ging over, zou ik nog wel even wachten, helemaal gezien de situatie waarin je zit (waar iemand die niet gevoelig is voor depressie al flink down van zou worden), maar als het eerdere keren niet overging en juist alleen maar erger werd, maandag meteen bellen. Voorkomen is beter dan genezen!
vrijdag 3 september 2010 om 21:11
Welke dingen jij allemaal opnoemt zoals veel willen huilen, eigenlijk nergens zin in hebben, down voelen, heel prikkelbaar zijn...........die had ik ook een paar maanden geleden. Heb er mee door gelopen en kwam toen met een burn out thuis te zitten.
Omdat jij zelf de tekenen herkent en al eerder burn out/depressief bent geweest zou ik het niet nog een paar weken aankijken maar snel naar je huisarts gaan.
Je zegt zelf dat je het dit keer niet zo ver wilt laten komen.
Neem dan nu actie en niet over een paar weken.
Heel veel sterkte
Omdat jij zelf de tekenen herkent en al eerder burn out/depressief bent geweest zou ik het niet nog een paar weken aankijken maar snel naar je huisarts gaan.
Je zegt zelf dat je het dit keer niet zo ver wilt laten komen.
Neem dan nu actie en niet over een paar weken.
Heel veel sterkte
vrijdag 3 september 2010 om 21:13
Bedankt voor jullie reactie's!
Ik maak op dit moment ook behoorlijk wat extra uren op het werk, maar ga er met plezier heen (bij beide banen). Dus dan denk ik al snel "ach het valt wel mee'. Het werk is voor mij denk ik de situatie thuis ontvluchten. Bij vorige keren dat ik een burn-out/depressie had, was het wat meer gerelateerd aan werk en situatie van gevoelens/verlangens naar kinderen terwijl het nog niet kon. Nu heb ik het idee/gevoel dat het me 'overkomt'. Vandaag vrij gehad en niets gedaan. Morgen en overmorgen werken op mijn nieuwe werk en maandagmorgen lekker uitslapen! Mijn man zegt ook: ik moet meer leuke en ontspannende dingen doen, maar weet niet wat (heb nergens zin in, maar dwing mezelf wel wat te doen). Ik kijk het deze week aan en het kan best zijn, dat ik deze week al bel naar de huisarts. Voor mij toch wel een grote stap, want ja dan moet je aangeven, dat je weer niet lekker in je vel zit! Voelt als falen, want manlief gaf aan, dat ik er nu eindelijk welles van moest hebben geleerd! Niet dus!
Ik maak op dit moment ook behoorlijk wat extra uren op het werk, maar ga er met plezier heen (bij beide banen). Dus dan denk ik al snel "ach het valt wel mee'. Het werk is voor mij denk ik de situatie thuis ontvluchten. Bij vorige keren dat ik een burn-out/depressie had, was het wat meer gerelateerd aan werk en situatie van gevoelens/verlangens naar kinderen terwijl het nog niet kon. Nu heb ik het idee/gevoel dat het me 'overkomt'. Vandaag vrij gehad en niets gedaan. Morgen en overmorgen werken op mijn nieuwe werk en maandagmorgen lekker uitslapen! Mijn man zegt ook: ik moet meer leuke en ontspannende dingen doen, maar weet niet wat (heb nergens zin in, maar dwing mezelf wel wat te doen). Ik kijk het deze week aan en het kan best zijn, dat ik deze week al bel naar de huisarts. Voor mij toch wel een grote stap, want ja dan moet je aangeven, dat je weer niet lekker in je vel zit! Voelt als falen, want manlief gaf aan, dat ik er nu eindelijk welles van moest hebben geleerd! Niet dus!
vrijdag 3 september 2010 om 23:08
Als je tussendoor ook goede perioden hebt gehad dan geeft dat hoop. Daar zou ik me dan aan vastklampen en voor therapie gaan. Vaak wordt dat tijdelijk gecombineerd met antidepressiva. Ik zou ook een verwijskaart vragen voor de psychiater, om zeker te weten dat je niet manisch depressief bent. Maar ook dan kan je goed worden geholpen.
Veel succes!
Veel succes!
vrijdag 3 september 2010 om 23:18
Je man gaf aan dat je ervan geleerd moet hebben??
Waarvan?
Huilbuien niet tegenhouden, daar zit eerste probleem al. Wat je tegenhoud gaat vast zitten in je lichaam en geeft klachten. Dus huilen als je moet huilen is sowieso mijn advies. Waarom hou je tranen tegen? Moet je jezelf groot houden? Ben je misschien te streng voor jezelf? Lachen is gezond maar huilen ook. Emoties heb je niet in de hand en kan je ook niet onder controle houden.
Ik ben zelf een slechte huiler. Ik ben opgegroeid met de woorden: Met huilen bereik je niks en huilen is zwak. Nu weet ik dat het de grootste flauwekul is die er maar is. Maar zit wel in mijn systeem. Het gaat mij nu beter af, maar het blijft hard werken. Als je wel makkelijk huilt, huil dan aub. Na flinke huilbui kan er ontlading ontstaan en kijk je misschien ook anders tegen dingen aan in het leven omdat er ruimte voor terug komt. Vol is vol zeg maar.
Sterkte!
Waarvan?
Huilbuien niet tegenhouden, daar zit eerste probleem al. Wat je tegenhoud gaat vast zitten in je lichaam en geeft klachten. Dus huilen als je moet huilen is sowieso mijn advies. Waarom hou je tranen tegen? Moet je jezelf groot houden? Ben je misschien te streng voor jezelf? Lachen is gezond maar huilen ook. Emoties heb je niet in de hand en kan je ook niet onder controle houden.
Ik ben zelf een slechte huiler. Ik ben opgegroeid met de woorden: Met huilen bereik je niks en huilen is zwak. Nu weet ik dat het de grootste flauwekul is die er maar is. Maar zit wel in mijn systeem. Het gaat mij nu beter af, maar het blijft hard werken. Als je wel makkelijk huilt, huil dan aub. Na flinke huilbui kan er ontlading ontstaan en kijk je misschien ook anders tegen dingen aan in het leven omdat er ruimte voor terug komt. Vol is vol zeg maar.
Sterkte!
zaterdag 4 september 2010 om 07:05
Waar ik van geleerd moet hebben?Om aan te voelen dat ik te ver ben gegaan, dus wat ik op dit moment voel en doe. Ik moet er nu iets mee doen voordat het echt te laat is. Dat bedoelde hij. Hij was er al wat bang voor dat ik weer in een depressie/burn-out zou raken door mijn periode van enthousiasme, veel energie etc etc. Had een einddatum ongeveer in gedachten wanneer we er in konden en werkte daar vol enthousiasme naar toe. Nu het tegen zit en met extra spanningen erbij, trek ik het zo nu en dan even niet meer.
Ga zo ook werken en heb vannacht vanzelfs wakker gelegen (druk in hoofd en dus niet kunnen slapen).
Ik ga volgende week maar naar de huisarts en wil waarschijnlijk naar een psychiater, omdat ik ook bang ben dat ik licht manisch depressief ben vanwege mijn periodes daarvoor...
Nogmaals bedankt voor jullie reactie's terug! Dan weet ik dat ik niet alleen ben, want dit is op dit moment nog het makkelijkst om er over te praten ipv tegen bekenden.
Ga zo ook werken en heb vannacht vanzelfs wakker gelegen (druk in hoofd en dus niet kunnen slapen).
Ik ga volgende week maar naar de huisarts en wil waarschijnlijk naar een psychiater, omdat ik ook bang ben dat ik licht manisch depressief ben vanwege mijn periodes daarvoor...
Nogmaals bedankt voor jullie reactie's terug! Dan weet ik dat ik niet alleen ben, want dit is op dit moment nog het makkelijkst om er over te praten ipv tegen bekenden.
zaterdag 4 september 2010 om 14:19
lieve Ak25,ik sluit me bij Loveboeddha aan.Je moet vooral je gevoelens niet tegenhouden en gewoon je tranen laten gaan!Als jij je gevoelens inslikt dan krijg je daar alleen meer psychische klachten van.Ik ga op dit moment ook door een moeilijke periode
heen en als ik moet huilen dan doe ik dat of ik praat erover.Dat
helpt me enorm.
Jij veel sterkte met alles en blijf erover praten!
heen en als ik moet huilen dan doe ik dat of ik praat erover.Dat
helpt me enorm.
Jij veel sterkte met alles en blijf erover praten!
zaterdag 4 september 2010 om 19:48
Beste Geraldine,
Jij ook bedankt voor je reactie en knuffel. Vanmiddag toen ik uit het werk thuis kwam, waren schoonouders er ook. Heb het toen ook gezegd toen het ten sprake kwam. Zij zeiden ook dat ik het niet te ver moest laten gaan. En dat het beste is om toch maar ff langs de huisarts te gaan. Misschien helpt het praten met zo nu en dan een psycholoog al genoeg. Ik maak me echter zorgen over mijn perioden waarin ik zeer fanatiek en enthousiast etc ben, omdat het toch met regelmaat terug komt.
Jij ook bedankt voor je reactie en knuffel. Vanmiddag toen ik uit het werk thuis kwam, waren schoonouders er ook. Heb het toen ook gezegd toen het ten sprake kwam. Zij zeiden ook dat ik het niet te ver moest laten gaan. En dat het beste is om toch maar ff langs de huisarts te gaan. Misschien helpt het praten met zo nu en dan een psycholoog al genoeg. Ik maak me echter zorgen over mijn perioden waarin ik zeer fanatiek en enthousiast etc ben, omdat het toch met regelmaat terug komt.
