Gek van paniek worden

28-12-2020 06:35 609 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,

Ik ben een vrouw van 38 en heb sinds 4 weken paniek ben van de een op de andere dag overvallen door een paniekaanval kon alleen maar denken dat ik knettergek werd.
Naar de huisarts geweest en een verwijzing naar een psycholoog gekregen waar ik pas eind januari terecht kan.
Maar iedereen heeft het over aanvallen maar het lijkt wel of die paniekaanval niet wegzakt soms wat meer soms wat minder maar het vreselijk gevoel blijft.

Als ik mijn ogen opendoe bam meteen paniek trillen als een malle huilen.
Ik kan niet meer ben zo moe ervan en vooral heel ongelukkig.
Als het even wat afzakt kan ik alleen maar denken oh jee als er maar geen aanval komt weer.
Wat is dit in vredesnaam?

Kan niks eten binnenhouden sta stijf ervan.

Ik sta iedere dag huilend onder de douche en trillend
Hoe kom ik hiervan af ?
Beste Zonenregen,

Ik kan alleen maar zeggen dat ik denk dat ik (helaas) ook weet wat je doormaakt. Ik ben al lang bekend met een angststoornis die redelijk onder controle was maar sinds kerst weer ineens in volle hevigheid is toegeslagen. Ik ben nu een paar dagen bij m'n moeder geweest en kan ook dagenlang alleen maar huilen en in de spanning en verkramping zitten van vroeg tot laat. Bij mij is bijkomend dat hoe moe ik ook ben, mijn lichaam maar moeilijk in de slaapstand (hoge hartslag en verkrampt lichaam) komt waardoor ik heel weinig slaap en ook daar obsessief mee bezig ben in mijn hoofd de hele dag. Misschien herkenbaar voor enkelen? Ook ik heb lijntjes uitstaan voor hulp en moet het nu maar gewoon doorstaan. Wat een ellende he!

Moraal van het verhaal: Je bent niet alleen!
Alle reacties Link kopieren
Lau81 schreef:
01-01-2021 10:17
Goed dat je toch bent gaan douchen, wandelen en zelfs de winkel in bent gegaan. Mag je trots op zijn! Ben je oudejaarsavond/nacht ook een beetje doorgekomen?
Ja met mij gaat het echt beter. Zoals ik zei ben ik er echt nog niet maar in vergelijking met een aantal maanden geleden is het zoveel beter; ik werk weer, lig niet meer iedere dag op de bank te huilen, durf weer alleen te zijn, ga weer sporten, winkelen (nou ja nu dus even niet), kan weer leuke dingen doen met de kinderen. Ik heb nauwelijks fysieke klachten meer. Kortom een enorme verbetering. Na een aantal maanden ben ik begonnen met medicatie en ik ben gestart met cognitieve gedragstherapie. Ik moet echt nog wel stappen maken maar de verbetering is al enorm. Komt bij jou ook allemaal, echt waar! Ik heb overigens de afgelopen maanden ervaren dat behoorlijk wat mensen bekend zijn ( geweest) met deze klachten. Ook mensen in mijn omgeving waarvan ik het nooit heb geweten. Vond ik best geruststellend want allemaal hele leuke, normale mensen ;-). Altijd fijn om te weten dat je echt niet de enige bent
Ben je ad gaan slikken ?
Alle reacties Link kopieren
tanteslankie schreef:
01-01-2021 10:59
Oh ja, doodeng vond ik dat! Ik wilde niet meer en dacht eraan om mezelf iets aan te doen. Daar schrok ik zo van. Later leerde ik dat ik de paniekaanvallen niet meer wilde. Leven wilde ik juist wel. Maar dan zonder dát! Een echte eyeopener vond ik. En heel geruststellend. Oxacepam heeft me door de eerste tijd hern geholpen.

Sterkte, het is klote maar het komt goed!
Oow wat fijn die herkenning ! Ben jij ad gaan slikken of niet ?
Dank je wel voor je post voelt me stuk minder idioot en alleeen
Alle reacties Link kopieren
moonpoppy schreef:
01-01-2021 11:28
https://www.depsycholoog.nl/dwanggedachten/

Misschien heb je hier iets aan, een voorbeeld van een dwanggedachte die hier word genoemd is : O jee, dadelijk doe ik mijn baby iets aan, dat kan bijvoorbeeld voorkomen bij een postnatale depressie. Dwanggedachte gaan over dingen die je bang maken de controle over jezelf te verliezen. Dus je denkt juist aan dingen die je NIET wilt doen.

Een dwanggedachte kan je heel bang maken, maar jij bent, ondanks je angsten, en hoe raar je je ook voelt, nog steeds de baas over je handelen.

Wat helpt is, als je zoiets denkt, contateren dat je weer een dwanggedachte hebt, zoiets als: ach, daar is er weer eentje, zo'n gekke dwanggedachte. Daarmee lach je ze als het ware uit. Net als de boeman, die krimpt ook als je hem uitlacht, kijk maar naar Harry Potter ;-)
Mooie post !
Dank je wel ik kan. Jet zeggen hoe blij ik ben met jullie ! Echt voel me veel minder alleen
Heb jij dit ook zo gehad en ook zonder ad eraf gekomen ?
Alle reacties Link kopieren
Maandag27 schreef:
30-12-2020 10:22
Het is echt herkenbaar. Je bent echt niet de enige. Heb je je pam al genomen? Want gisteren heb je super goed gewandeld!

Zou je als eerste stapje zo eens uit je bed kunnen komen? Met al je verdriet en angst, toch rechtop gaan zitten? Laat verdriet en angst je maar overspoelen. Gisteren heb je al gemerkt dat Je wel iets kunt en dat het soms iets beter gaat.

Houd je daaraan vast. Je gaat er echt niet dood aan, hoe ontzettend rot je je ook voelt. Er is alleen geen snelle oplossing en dat is heel jammer.
Dit helpt me zo iedere dag lees ik het
Alle reacties Link kopieren
Zijn jullie allemaal aan de ad gegaan ?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb meerdere periodes gekend met paniek aanvallen maar ben daar altijd zonder medicatie uit gekomen. Voor mij is het altijd een signaal geweest dat ik overprikkeld ben, teveel van mezelf had gevraagd.
Wat mij heel erg heeft geholpen is het leren van het sturen van mijn gedachten en het erkennen van mijn gevoelens. Dus als ik bang was dan dacht ik: ik ben bang, wat een naar gevoel en ging daar met aandacht naar toe. Daarna verlegde ik bewust mijn gedachten op iets anders (Mindfullness kan hierbij goed helpen)
Zo heb ik mezelf getraind om uit de paniek te blijven.

De dwanggedachten ken ik ook; ik las daarover ooit eens: die gedachten gaan vaak over zaken die heel belangrijk voor je zijn. Dus als je bang bent om iets geks te gaan roepen of doen: dan vind je het mogelijk heel belangrijk dat je dat niet doet.

Zie de angst als signaal dat je een poosje meer bij jezelf moet stilstaan.

En wat ik ooit ook las is als je je heel angstig voelt en je kunt jezelf niet kalmeren met het ombuigen van je gedachten: zorg dat je je lijf kunt voelen. Iemand gaf de tip om tussen twee matrassen te gaan liggen (ff proppen) zodat je de druk van de matrassen voelt op je lijf. Dat maakt je rustiger.

Als laatste iets wat ik zelf heel fijn vind is TRE oefeningen; trauma release exercises; door middel van trillen laat je spanning los in je lijf. Mogelijk zit er een therapeut bij je in de buurt. Op YouTube staan ook goede filmpjes hierover maar ik denk dat het beter is om dit eerst onder begeleiding te doen als je zo angstig bent.
Ook yoga is een manier om meer te ontspannen en in contact te komen met je lijf en je gevoelens.

Ik heb al jaren geen paniekaanvallen meer gehad terwijl ik wel heel veel heb meegemaakt de afgelopen jaren. Voor mij was het de kunst om beter naar mezelf te luisteren, welke signalen geeft mijn lijf, mijn gevoel, mijn lijf.

Zorg dat je voldoende en gezond blijft eten en drinken. Want als je hongerig bent dan ben je sneller gammel en angstig. Neem dingen die je heel lekker vind en die gemakkelijk te eten en te drinken zijn als het je moeite kost om te eten en te drinken.

Misschien kan je een soort ‘aanvalsplan’ maken waarbij je alle aspecten integreert; ontspanning, gedachten sturen, gezonde voeding, voldoende rust, een uitlaatklep (therapeut, vrienden etc) beweging, voldoende buitenlucht, etc
Maak een schema voor jezelf waar je je aan vast kan houden. Ook als je paniek voelt, gewoon de dingen doen die je je hebt voorgenomen in je schema.

Sterkte, je komt hier echt doorheen!
Your ego is not your amigo!
Alle reacties Link kopieren
Wirihorn wat een mooi stuk ! Dank je wel daarvoor echt !

Ik vind het echt heel zwaar eerlijk gezegd vooral de constante angst en de gedachtes nu denk ik mezelf helemaal gek

Vanmorgen heb ik 2 uur lang totaal verlamd in bed gelegen van de angst was zo naar toch uiteindelijk eruit en naar de nieuwjaarsborrel even geweest van een vriendin voelde me zo weird heel de tijd en trillen nu thuis en zo bang bang voor de nacht bang voor morgen
Alle reacties Link kopieren
Wat goed dat je daar naar toe bent gegaan! Heb je je vriendin ook verteld dat je je zo angstig voelt steeds? Want door het te delen maak je het minder zwaar en mogelijk herkennen mensen het in jouw omgeving ook.
Heb je iemand die je altijd mag appen/bellen?

Als je wil mag je me een PB sturen hoor, ik weet hoe rot het is en hoe zwaar het kan zijn. Ik had mijn eerste paniek aanvallen toen ik 10 jaar was (veel meegemaakt thuis) ik wist niet wat me overkwam, zo naar.

Er zijn ook apps die je kunnen begeleiden bij rustig ademhalen en bij ontspannen. Al kan je je maar een minuut daarop concentreren, het is toch weer een minuut van ontspanning.

Dit gaat weer voorbij, echt, je bent sterk genoeg om hier doorheen te komen.
:hug:
Your ego is not your amigo!
Alle reacties Link kopieren
wiriehorn schreef:
01-01-2021 16:43
Wat goed dat je daar naar toe bent gegaan! Heb je je vriendin ook verteld dat je je zo angstig voelt steeds? Want door het te delen maak je het minder zwaar en mogelijk herkennen mensen het in jouw omgeving ook.
Heb je iemand die je altijd mag appen/bellen?

Als je wil mag je me een PB sturen hoor, ik weet hoe rot het is en hoe zwaar het kan zijn. Ik had mijn eerste paniek aanvallen toen ik 10 jaar was (veel meegemaakt thuis) ik wist niet wat me overkwam, zo naar.

Er zijn ook apps die je kunnen begeleiden bij rustig ademhalen en bij ontspannen. Al kan je je maar een minuut daarop concentreren, het is toch weer een minuut van ontspanning.

Dit gaat weer voorbij, echt, je bent sterk genoeg om hier doorheen te komen.
:hug:
Pb gedaan
Alle reacties Link kopieren
Ik heb eigenlijk niemand die ik kan bellen ofzo
Voelt erg verloren en alleen

Ik heb best wat dingen meegemaakt in m’n leven maar ik vind dit echt zo naar jeetje wat kun je je klote voelen

Ik kan kan ook alleen maar denken ik word echt gek en dit komt nooit meer goed
Alle reacties Link kopieren
PB terug!

Voor als anderen dit topic ook volgen: hier kan je 24/7 een luisterend oor vinden:

https://www.informatielangdurigezorg.nl ... -problemen
Your ego is not your amigo!
Je bent erg herkenbaar (door je schrijfwijze en de vragen die je stelt).

Ik ga je daarom geen adviezen geven want ik vind dat je die al genoeg hebt gehad. Jammer dat je hier bijna niks mee doet en maar blijft hangen in die vicieuze cirkel.

Ik hoop dat de knop een keer bij je omgaat en dat je de dingen écht gaat aanpakken.
Alle reacties Link kopieren
CherokeeRose1977 schreef:
01-01-2021 19:52
Je bent erg herkenbaar (door je schrijfwijze en de vragen die je stelt).

Ik ga je daarom geen adviezen geven want ik vind dat je die al genoeg hebt gehad. Jammer dat je hier bijna niks mee doet en maar blijft hangen in die vicieuze cirkel.

Ik hoop dat de knop een keer bij je omgaat en dat je de dingen écht gaat aanpakken.
???
Alle reacties Link kopieren
CherokeeRose1977 schreef:
01-01-2021 19:52
Je bent erg herkenbaar (door je schrijfwijze en de vragen die je stelt).

Ik ga je daarom geen adviezen geven want ik vind dat je die al genoeg hebt gehad. Jammer dat je hier bijna niks mee doet en maar blijft hangen in die vicieuze cirkel.

Ik hoop dat de knop een keer bij je omgaat en dat je de dingen écht gaat aanpakken.
Alle reacties Link kopieren
Zonenregen schreef:
01-01-2021 19:56
? Herkenbaar als wie ?
Alle reacties Link kopieren
Zonenregen schreef:
01-01-2021 13:38
Oow wat fijn die herkenning ! Ben jij ad gaan slikken of niet ?
Dank je wel voor je post voelt me stuk minder idioot en alleeen
Nee ik heb nooit AD geslikt. Mijn psycholoog was bang dat t eerst erger zou worden en dat wilde ze me niet aandoen. Met oxa ben ik de eerste weken doorgekomen. Ik lag heel veel in bed, sliep veel. Ging naar bed als kind naar bed ging. En ik werkte ook door. Dat vond ik fijn. Ik ben hardop gaan benoemen wat er gebeurde in mijn hoofd en lijf. Waar ik zo bang voor was. Dat hielp. En praten. Veel praten. Met psycholoog, man een vriendin.
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
Alle reacties Link kopieren
O wat superdapper dat je naar die borrel bent geweest! Echt goed dat het is gelukt.
Als je paniekaanvallen hebt, kun je je heel vreemd en wazig voelen. Soort van alsof je er niet echt bent, alsof je droomt. Of gewoon heel licht en fussy. Kan t niet goed uitleggen, maar ik heb dat dan vooral in situaties met meer prikkels dan mn slaapkamer en mn bed.
Dus dat maakt dat ik dan juist in bed wil blijven. Maar ik weet inmiddels dat dat gevoel erbij hoort. En dat dat dus niks betekent.
Ik word niet gek, het wordt niet erger, er gebeurt niks vreselijks. Ik voel me alleen zo. Tsja, dat is dan maar even zo.
En als ik dan niks ga doen en het ga vermijden, dan wordt het niet beter.
Dus ook met dat wazige gevoel, kan ik toch dingen doen. Ik neem t gewoon met me mee en kom toch in beweging. Ik zeg heel vaak tegen mezelf: het is maar een gevoel. Het is geen signaal dat er iets ergs is. Gevoelens komen en gaan. En ze zijn geen teken dat er iets mis is of dat er iets ergs gaat gebeuren.
Het is maar gewoon een chemische reactie op stress, of op een spannende situatie.
Ik hoef mijn gevoelens niet te geloven.
In de Efteling voelt het in Villa Volta ook of ik over de kop ga. Maar dat is ook niet waar. Dus mijn gevoel kan me voor de gek houden.

Dit klinkt makkelijker dan het is, dat snap ik ook. Want het is gewoon een klote gevoel. Maar het gaat weer weg. Ook bij jou.
Alle reacties Link kopieren
CherokeeRose1977 schreef:
01-01-2021 19:52
Je bent erg herkenbaar (door je schrijfwijze en de vragen die je stelt).

Ik ga je daarom geen adviezen geven want ik vind dat je die al genoeg hebt gehad. Jammer dat je hier bijna niks mee doet en maar blijft hangen in die vicieuze cirkel.

Ik hoop dat de knop een keer bij je omgaat en dat je de dingen écht gaat aanpakken.
Wat bedoel je hiermee? Denk je dat ze ook onder een andere nick schrijft?
Alle reacties Link kopieren
helena2 schreef:
01-01-2021 21:48
O wat superdapper dat je naar die borrel bent geweest! Echt goed dat het is gelukt.
Als je paniekaanvallen hebt, kun je je heel vreemd en wazig voelen. Soort van alsof je er niet echt bent, alsof je droomt. Of gewoon heel licht en fussy. Kan t niet goed uitleggen, maar ik heb dat dan vooral in situaties met meer prikkels dan mn slaapkamer en mn bed.
Dus dat maakt dat ik dan juist in bed wil blijven. Maar ik weet inmiddels dat dat gevoel erbij hoort. En dat dat dus niks betekent.
Ik word niet gek, het wordt niet erger, er gebeurt niks vreselijks. Ik voel me alleen zo. Tsja, dat is dan maar even zo.
En als ik dan niks ga doen en het ga vermijden, dan wordt het niet beter.
Dus ook met dat wazige gevoel, kan ik toch dingen doen. Ik neem t gewoon met me mee en kom toch in beweging. Ik zeg heel vaak tegen mezelf: het is maar een gevoel. Het is geen signaal dat er iets ergs is. Gevoelens komen en gaan. En ze zijn geen teken dat er iets mis is of dat er iets ergs gaat gebeuren.
Het is maar gewoon een chemische reactie op stress, of op een spannende situatie.
Ik hoef mijn gevoelens niet te geloven.
In de Efteling voelt het in Villa Volta ook of ik over de kop ga. Maar dat is ook niet waar. Dus mijn gevoel kan me voor de gek houden.

Dit klinkt makkelijker dan het is, dat snap ik ook. Want het is gewoon een klote gevoel. Maar het gaat weer weg. Ook bij jou.
Dankjewel ja het is echt een raar en naar gevoel in m’n hoofd soms heb ik het idee dat ik niet goed kan lopen wat mij het meest verbaasd is dat dit zolang kan aanhouden net alsof alles in de verkeerde stand staat
Alle reacties Link kopieren
Dootje94 schreef:
01-01-2021 12:23
Beste Zonenregen,

Ik kan alleen maar zeggen dat ik denk dat ik (helaas) ook weet wat je doormaakt. Ik ben al lang bekend met een angststoornis die redelijk onder controle was maar sinds kerst weer ineens in volle hevigheid is toegeslagen. Ik ben nu een paar dagen bij m'n moeder geweest en kan ook dagenlang alleen maar huilen en in de spanning en verkramping zitten van vroeg tot laat. Bij mij is bijkomend dat hoe moe ik ook ben, mijn lichaam maar moeilijk in de slaapstand (hoge hartslag en verkrampt lichaam) komt waardoor ik heel weinig slaap en ook daar obsessief mee bezig ben in mijn hoofd de hele dag. Misschien herkenbaar voor enkelen? Ook ik heb lijntjes uitstaan voor hulp en moet het nu maar gewoon doorstaan. Wat een ellende he!

Moraal van het verhaal: Je bent niet alleen!
Sorry zie je bericht nu pas.
Wat ontzettend naar voor je zeg ! Ben je nu weer thuis ?
Kun je naar een psycholoog?
Nou dat verkrampte ken ik ook ik heb dat vooral als ik net wakker ben verkrampt trillende spieren en da5 huilen ja vreselijk
Als je wil kletsen mag je me een pb doen hoor
Alle reacties Link kopieren
Zonenregen schreef:
01-01-2021 13:41
Mooie post !
Dank je wel ik kan. Jet zeggen hoe blij ik ben met jullie ! Echt voel me veel minder alleen
Heb jij dit ook zo gehad en ook zonder ad eraf gekomen ?
Ik kon niet goed tegen ad, dus ik moest het met therapie oplossen. En dat is gelukt. Het was niet altijd makkelijk, maar als je zo'n last ergens van hebt wil je er ook meestal wel hard voor werken om er weer vanaf te komen natuurlijk, en dan lukt het de meesten ook wel. Dat lees je hier ook veel in dit topic. Het voelt nu alsof het nooit meer overgaat, maar dit soort problemen zijn goed te behandelen.
Alle reacties Link kopieren
moonpoppy schreef:
02-01-2021 04:34
Ik kon niet goed tegen ad, dus ik moest het met therapie oplossen. En dat is gelukt. Het was niet altijd makkelijk, maar als je zo'n last ergens van hebt wil je er ook meestal wel hard voor werken om er weer vanaf te komen natuurlijk, en dan lukt het de meesten ook wel. Dat lees je hier ook veel in dit topic. Het voelt nu alsof het nooit meer overgaat, maar dit soort problemen zijn goed te behandelen.
Gelukkig
Was het best een lange weg denk ik ?
Nu denk wat voor magische therapie moet dat zijn
Maar goed het is is idd het eindeloze gevoel nu wat ik denk het zwaarst vind

Iedere dag met zoveel moeite dingen doen en niet voelen dat het iets oplevert
Nu ook zo zenuwachtig aslof ik 34 examens af moet gaan leggen terwijl er niks is
En maar denken krijg ik paniek , enge gedachten
Alle reacties Link kopieren
Therapie gaat niets oplossen, dat moet je zelf doen. Psycholoog/ therapie kan je helpen maar het is hard werken, niets magisch aan.

Met alle gegeven tips kan je zelf al heel veel doen. Welke tips uit dit topic helpen je? Google anders ook eens op cortisol verlagen.

Het boek de angst de baas heeft mij in het begin goed geholpen.
Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in Blijf ik geloven, omdat dat wel moet
Alle reacties Link kopieren
De tips die mij helpen zijn bezig blijven
Over het nadenken en de dwanggedachtes ook hele goede
Bewegen
En wat helpt is dat ik niet de enige ben hoe raar het ook klinkt ik was er echt van overtuigd dat niemand dit had, mss naïef
Heb net eind gewandeld en zo maar eens stofzuiger erdoor halen douchen en vanmiddag visite

Terwijl ik het liefst als een dooie op de bank zou blijven zitten :facepalm:
Maar dat is het harde werken wat jullie bedoelen dat snap ik

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven