Gek van paniek worden

28-12-2020 06:35 609 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,

Ik ben een vrouw van 38 en heb sinds 4 weken paniek ben van de een op de andere dag overvallen door een paniekaanval kon alleen maar denken dat ik knettergek werd.
Naar de huisarts geweest en een verwijzing naar een psycholoog gekregen waar ik pas eind januari terecht kan.
Maar iedereen heeft het over aanvallen maar het lijkt wel of die paniekaanval niet wegzakt soms wat meer soms wat minder maar het vreselijk gevoel blijft.

Als ik mijn ogen opendoe bam meteen paniek trillen als een malle huilen.
Ik kan niet meer ben zo moe ervan en vooral heel ongelukkig.
Als het even wat afzakt kan ik alleen maar denken oh jee als er maar geen aanval komt weer.
Wat is dit in vredesnaam?

Kan niks eten binnenhouden sta stijf ervan.

Ik sta iedere dag huilend onder de douche en trillend
Hoe kom ik hiervan af ?
Alle reacties Link kopieren
Lau81 schreef:
04-01-2021 20:20
Ik weet dat je eerder hebt gezegd dat je er met niemand over kan praten maar ik zie dat je de afgelopen dagen best wat sociale afspraken hebt gehad (supergoed dat je dat blijft doen!!). Is daar iemand bij die je nu even kan bellen? Desnoods heb je het niet over je paniek, maar gewoon voor een kletspraatje. Uit ervaring weet ik dat dat al enorm kan afleiden. Ademhalingsoefeningen, yoga bij paniek (even googlen op YouTube). Wandelen met een podcast oid, is lekker koud buiten, ik vind dat altijd wel lekker als ik in paniek ben.
Ik word gek van al die aanvallen heel de tijd na een zou het toch wel klaar moeten zijn ?
Alle reacties Link kopieren
Lopen buiten net gedaan gedoucht ook maar het blijft maar aaan de gang gister en vandaag
Alle reacties Link kopieren
Ik begreep op den duur de term aanval niet eens zo goed meer want ik had heel regelmatig dat ik mij vrijwel de hele dag zwaar ellendig voelde. Wordt minder, echt waar! Heb je al een oxacepam genomen? Heb je huisarts gevraagd of je misschien terecht kan bij de praktijkondersteuner voordat je bij de psycholoog kan starten?
Alle reacties Link kopieren
Lau81 schreef:
04-01-2021 20:31
Ik begreep op den duur de term aanval niet eens zo goed meer want ik had heel regelmatig dat ik mij vrijwel de hele dag zwaar ellendig voelde. Wordt minder, echt waar! Heb je al een oxacepam genomen? Heb je huisarts gevraagd of je misschien terecht kan bij de praktijkondersteuner voordat je bij de psycholoog kan starten?
Ik heb je pb gedaan
Alle reacties Link kopieren
Zonenregen schreef:
04-01-2021 20:25
Ik word gek van al die aanvallen heel de tijd na een zou het toch wel klaar moeten zijn ?
Nee, dit gaat niet vanzelf over, misschien is het slim om je daarop in te stellen, dan overvalt het je misschien minder? Probeer te accepteren dat dit de situatie nu is en dat je er mee moet dealen. Uiteindelijk komt het wel goed, maar daar heb je hulp bij nodig en hard voor werken. Maar het wordt beter dan dat je nu kan geloven!
Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in Blijf ik geloven, omdat dat wel moet
Alle reacties Link kopieren
Zonenregen schreef:
04-01-2021 15:44
Boek heb ik besteld
Ik hoop dat je er net zoveel aan hebt als ik destijds!
Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in Blijf ik geloven, omdat dat wel moet
Alle reacties Link kopieren
Wat ik nu zeg kan heel bot overkomen, maar ik bedoel het goed.

Als je dadelijk hulp krijgt van een psycholoog is je situatie thuis niet ineens anders.
Ook een psycholoog zit niet naast je op de bank om je door elke gedachte of paniek aanval heen te praten.

Wat Zilverelfje zegt is goed advies. Stel je er op in dat het niet zo maar overgaat.

Je vroeg eerder aan mij wat voor "magische therapie"ik wel niet gehad zou hebben.

Niet, ik heb geen magische therapie gehad. Ik kreeg wat therapeutische handvaten, en heb keihard gewerkt om met mijn angst om te leren gaan.

Andere mensen gaan niks voor je oplossen.Afleiding zoeken bij anderen als je bang bent is weglopen voor wat echt helpt, acceptatie dat je je nu eenmaal zo voelt op dit moment, en dadelijk aan de slag met de handvaten die jij van de psycholoog krijgt.

Je zult het zelf moeten doen, net als iedereen die hier mee te maken heeft gehad.
Moonpoppy heeft gelijk. Het is erg hard werken....

Waar ik nieuwsgierig naar ben: ik lees dat een aantal van jullie naar buiten gaan bij een paniekaanval om te wandelen. Als ik echt Goed in de paniek zit, zijn mijn benen slap. Hoe krijgen jullie dan een wandeling voor elkaar??

Het heeft bij mij er voor gezorgd dat ik op het dieptepunt een rondje om mijn huis van 2 minuten niet eens zag zitten. Dat gaat gelukkig een stuk beter.

Maar die benen zijn net elastiek bij mij, als de nood het hoogst is.
Alle reacties Link kopieren
Ik ging onder de douche staan. Heel lang. Of zitten als ik niet neer kon staan.

En wat Moonpoppy zegt klopt. Jij moet het doen. Ik heb drie jaar therapie gehad en kreeg steeds meer inzichten. En nu kan uk het min of meer zelf de baas. Heb wel Oxecepam besteld want ik merk dat ik door alle gedoe met corona weer wat meer somber wordt. En dat is een valkuil. Je leert wat je valkuilen zijn en die op tijd te signaleren
Dan kun je het voor zijn. Maar dit is niet zomaar weg.
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
Alle reacties Link kopieren
mallebeppie schreef:
05-01-2021 09:39
Moonpoppy heeft gelijk. Het is erg hard werken....

Waar ik nieuwsgierig naar ben: ik lees dat een aantal van jullie naar buiten gaan bij een paniekaanval om te wandelen. Als ik echt Goed in de paniek zit, zijn mijn benen slap. Hoe krijgen jullie dan een wandeling voor elkaar??

Het heeft bij mij er voor gezorgd dat ik op het dieptepunt een rondje om mijn huis van 2 minuten niet eens zag zitten. Dat gaat gelukkig een stuk beter.

Maar die benen zijn net elastiek bij mij, als de nood het hoogst is.
Ik sta dan juist stijf van de spanning en heb een enorme bewegingsdrang, dus voor mij is wandelen dan helpend. Kan ook wel echt voelen alsof het niet gaat lukken, maar daar moet ik even doorheen (" wandelen lukt altijd, gewoon je ene been voor je andere zetten" en "het zit wel vaker tegen, gewoon blijven bewegen" zijn dan mijn mantra's). En het lukt eigenlijk altijd. Als naar buiten gaan echt niet lukte ( toen ik nog in een woonwijk woonde) ging ik dan bv de keukenvloer schrobben. Iig iets met flink bewegen en weinig nadenken.
Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in Blijf ik geloven, omdat dat wel moet
Alle reacties Link kopieren
moonpoppy schreef:
05-01-2021 00:45
Wat ik nu zeg kan heel bot overkomen, maar ik bedoel het goed.

Als je dadelijk hulp krijgt van een psycholoog is je situatie thuis niet ineens anders.
Ook een psycholoog zit niet naast je op de bank om je door elke gedachte of paniek aanval heen te praten.

Wat Zilverelfje zegt is goed advies. Stel je er op in dat het niet zo maar overgaat.

Je vroeg eerder aan mij wat voor "magische therapie"ik wel niet gehad zou hebben.

Niet, ik heb geen magische therapie gehad. Ik kreeg wat therapeutische handvaten, en heb keihard gewerkt om met mijn angst om te leren gaan.

Andere mensen gaan niks voor je oplossen.Afleiding zoeken bij anderen als je bang bent is weglopen voor wat echt helpt, acceptatie dat je je nu eenmaal zo voelt op dit moment, en dadelijk aan de slag met de handvaten die jij van de psycholoog krijgt.

Je zult het zelf moeten doen, net als iedereen die hier mee te maken heeft gehad.
Mooie post, eens!
Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in Blijf ik geloven, omdat dat wel moet
Alle reacties Link kopieren
To, heb je werk?
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
Alle reacties Link kopieren
Ja heb werk maar ben ziek gemeld

Ik lig alweer een uur te puffen en te trillen en huilen
Ik denk alleen maar dit is toch niet normaal ik kan het niet meer aan
Alle reacties Link kopieren
Je kunt het wel aan, want je hebt het tot nu toe steeds aangekund. Stap voor stap. Soms een stap terug, dan weer twee stappen vooruit. Geeft niets als je af en toe terugvalt, dan ga je toch weer verder. Want je weet dat je het kunt - kijk maar naar afgelopen dagen.

Ik kan het niet aan, ik voel me bang, ik heb alleen maar paniek; het zijn allemaal gedachtes. Maar dan is het nog niet waar.
(Dat is overigens ook voor slappe benen. Dat is een gedachte. Een hele nare, beklemmende gedachte, maar je benen zijn een sterk stel).

Heb je vandaag bij je eigen huisarts al aangegeven hoe het gaat? Zodat hij kan meedenken over iemand die je persoonlijk dit soort dingen verteld? Of kun je bellen met een van die mensen die je afgelopen weekend hebt gezien?

En dan niet meteen om nog meer in te storten, maar om je af te leiden. Om helpende gedachtes te gaan denken.

Nee, dat is niet makkelijk. Er is ook echt geen tovertruc en het is geen feestje. Maar het begint met dat je de gedachtes probeert te negeren door iets anders te gaan doen. Want als je al een uur eraan toe zit te geven - is dat blijkbaar niet behulpzaam en is het fijner als je ze probeert te negeren. Hoe moeilijk en ingewikkeld ook; je kunt het. Al is het maar douchen, de huisarts bellen en een rondje lopen. Net zoals Je dat eerder ook deed.
Alle reacties Link kopieren
Maandag27 schreef:
05-01-2021 14:05
Je kunt het wel aan, want je hebt het tot nu toe steeds aangekund. Stap voor stap. Soms een stap terug, dan weer twee stappen vooruit. Geeft niets als je af en toe terugvalt, dan ga je toch weer verder. Want je weet dat je het kunt - kijk maar naar afgelopen dagen.

Ik kan het niet aan, ik voel me bang, ik heb alleen maar paniek; het zijn allemaal gedachtes. Maar dan is het nog niet waar.
(Dat is overigens ook voor slappe benen. Dat is een gedachte. Een hele nare, beklemmende gedachte, maar je benen zijn een sterk stel).

Heb je vandaag bij je eigen huisarts al aangegeven hoe het gaat? Zodat hij kan meedenken over iemand die je persoonlijk dit soort dingen verteld? Of kun je bellen met een van die mensen die je afgelopen weekend hebt gezien?

En dan niet meteen om nog meer in te storten, maar om je af te leiden. Om helpende gedachtes te gaan denken.

Nee, dat is niet makkelijk. Er is ook echt geen tovertruc en het is geen feestje. Maar het begint met dat je de gedachtes probeert te negeren door iets anders te gaan doen. Want als je al een uur eraan toe zit te geven - is dat blijkbaar niet behulpzaam en is het fijner als je ze probeert te negeren. Hoe moeilijk en ingewikkeld ook; je kunt het. Al is het maar douchen, de huisarts bellen en een rondje lopen. Net zoals Je dat eerder ook deed.
Dan je wel ik heb net een rondje gelopen en ga nu even koffie drinken bij de buurvrouw ik zeg eerlijk het kost me veel moeite
Had jij het ook zo maandag.? Ik kan maar niet geloven dat iemand het zo had en eer vanaf is
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij hebben al meerdere mensen gereageerd dat ze dit herkennen. Je bent echt echt echt niet de enige.
Als het je geruststeld kan je ook googelen naar ervaringsverhalen. Ik vind dsm meisjes wel een fijne site.

https://dsmmeisjes.nl/kennisbank/paniekaanval/
Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in Blijf ik geloven, omdat dat wel moet
Alle reacties Link kopieren
zilverelfje schreef:
05-01-2021 14:24
Volgens mij hebben al meerdere mensen gereageerd dat ze dit herkennen. Je bent echt echt echt niet de enige.
Als het je geruststeld kan je ook googelen naar ervaringsverhalen. Ik vind dsm meisjes wel een fijne site.

https://dsmmeisjes.nl/kennisbank/paniekaanval/
Dank je wel elfje vreemd hè dat ik niet kan geloven eigenlijk dat andere dit ook zo hebben gehad ik denk dan jaja af en toe een aanval en dat was het
Het voelt zo alles overheersend die angst en paniek
Alle reacties Link kopieren
Als je bang bent voor honden zie je overal honden, als je ze prima vind vallen ze je niet op. Zo werkt het met angst.
Psycho educatie ( begrijpen van wat er gebeurt) is in feite een van de eerste stappen (naast acceptatie en lief voor jezelf zijn) en daarin kan jezelf al heel veel doen. Het boek is een fijne daarbij.
Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in Blijf ik geloven, omdat dat wel moet
Alle reacties Link kopieren
Zonenregen schreef:
05-01-2021 12:27
Ja heb werk maar ben ziek gemeld

Ik lig alweer een uur te puffen en te trillen en huilen
Ik denk alleen maar dit is toch niet normaal ik kan het niet meer aan
Ik ben wel blijven werken. Puur voorde afleiding. Heb het wel verteld en kreeg veel steun van mijn collega's. Juist de structuur hielp me enorm.

Ik hoop dat je gauw met iemand kan praten. Toen ik mijn verhaal voor het eerst vertelde aan de psycholoog en ze "wat ontzettend naar dat je je zo voelt", en "veel vrouwen hebben dat en ik ga je helpen er vanaf te komen" wist ik dat het goed kwam. Hoe dan ook. Erkenning, acceptatie en een plan.

Waar denk je dat bij jou de paniek vandaan komt? Wat triggert je?
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
Alle reacties Link kopieren
tanteslankie schreef:
05-01-2021 14:53
Ik ben wel blijven werken. Puur voorde afleiding. Heb het wel verteld en kreeg veel steun van mijn collega's. Juist de structuur hielp me enorm.

Ik hoop dat je gauw met iemand kan praten. Toen ik mijn verhaal voor het eerst vertelde aan de psycholoog en ze "wat ontzettend naar dat je je zo voelt", en "veel vrouwen hebben dat en ik ga je helpen er vanaf te komen" wist ik dat het goed kwam. Hoe dan ook. Erkenning, acceptatie en een plan.

Waar denk je dat bij jou de paniek vandaan komt? Wat triggert je?
Ik denk veel verlies ervaringen oom tantes ouders dacht dat het goed met me ging maar nu dit geeft aan van niet
Had jij ook de hele dag angst en paniek ?
Ik kan zo echt niet werken
Ik denk juist dat je je gedachten niet moet negeren, maar dat je moet leren ze een andere plek te geven.

De angst (die je zou kunnen zien als pijn) van je af duwen door te negeren, kost veel meer energie dan het er te laten zijn.

Hou maar eens een baksteen met gestrekte armen van je af en hou dat een poosje vol. Hou vervolgens de baksteen maar eens tegen je aan gedrukt. Wat hou je langer vol? De pijn van je af duwen, of dicht bij je houden?
Alle reacties Link kopieren
mallebeppie schreef:
05-01-2021 15:19
Ik denk juist dat je je gedachten niet moet negeren, maar dat je moet leren ze een andere plek te geven.

De angst (die je zou kunnen zien als pijn) van je af duwen door te negeren, kost veel meer energie dan het er te laten zijn.

Hou maar eens een baksteen met gestrekte armen van je af en hou dat een poosje vol. Hou vervolgens de baksteen maar eens tegen je aan gedrukt. Wat hou je langer vol? De pijn van je af duwen, of dicht bij je houden?


Mooi metafoor!!
Alle reacties Link kopieren
Daar gaan we weer huilen, waarom zoveel huilen ?
Trillen en zo enorm bang

Ik wil nu eigenlijk naar bed maar probeer op de bank te blijven

Man hoe kom je die dagen zo door
Alle reacties Link kopieren
Zonenregen schreef:
05-01-2021 15:51
Daar gaan we weer huilen, waarom zoveel huilen ?
Trillen en zo enorm bang

Ik wil nu eigenlijk naar bed maar probeer op de bank te blijven

Man hoe kom je die dagen zo door
Wil je het echt horen? Door iets te gaan doen! Zet muziek op, ga kleuren, een paar uur werken, iemand bezoeken, de tv aanzetten, lopen. Ik keek funniest home video's op youtube. Maar echt, ga iets doen. Slik je oxacepam? Daar geef je geen antwoord op.
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
Alle reacties Link kopieren
Ja heb ox op help niet veel ik kan me niet focussen ergens op

Allleen maar.paniek nu huilen

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven