
getuige geweest van zelfmoord gisteren

vrijdag 3 september 2010 om 17:23
Ik wil hier iets kwijt wat ik gisteren mee heb gemaakt:
Ik stond in de keuken om koffie te gaan zetten,rond 7:50 s'ochtends en toen hoorde ik een harde gill,een klap en het was ff
een paar seconden stil.Toen hoorde ik een paar meisjes en kinderen beneden gillen (het was rond schooltijd)en ik dacht eerst
dat die klap misschien een schot of een ontploffte brommer waaruit de brand was ontstaan.Dus ik ging naar buiten kijken (stond op de 7e verdieping)en toen keek ik eerst naar rechts naar de meiden en toen naar links.
Toen zag ik het afschuwelijke:Er lag daar eens mens op de grond,een man,1 meter naast onze auto en bloedspetters overal.Ik schrok me rot.Ik zag hem liggen,helemaal zonder leven en alles,gewoon afschuwelijk en iedereen beneden gewoon in shock.Iemand heeft dan een wit doek over hem gelegd.
Het was zelfmoord.Degene is van de 11e verdieping gesprongen.
Hoorde dat het iemand van 30 was met 2 kinderen en woonde niet
in onze flat.Ik vind de beelden afschuwelijk en zie hem nog steeds
liggen.Inmiddels gaat het beter omdat ik daarover heb gepraat.
Heb zelf mijn vriend gebeld dat hij ff naar me toen kwam en dat heeft hij toen ook gedaan.
En ik had nog een drukke dag ook.Heb het huishouden gedaan,boodschappen,sollicitatiegesprek voorbereid,rennen en vliegen en dezelfde dag nog 13:30 gesprek.Dat is wel goed gelukt
maar ik was gisteren doodmoe ook vanwege het malen en sporten
lukkte niet.Het koste me gewoon energie.
Ik ken die persoon dan wel niet maar het doet me wel verdriet om
dit te zien en ik ben enorm geschrokken.Ik kon moeilijk in slaap komen gisteren maar heb voor de rest redelijk geslapen.
Ik vind het allemaal heel heftig,die grill,de klap en dan het lichaam dat ik zag liggen.De grill klonk als een oerkreet met emoties en pijn die eruitmoesten.
Ik ben blij dat ik hem niet heb zien vallen en mijn vriend was net
de deur uit en 5 minuten weg,heeft het gelukkig niet gezien.Hij heeft ook een neef gehad die zelfmoord gepleegd heeft en heeft
hem ook zien liggen
Maar dat hij slechts 1 meter naast onze auto is gevallen vind ik zelf op dit moment nogal eng.En ik vind het ook heel erg voor de
kinderen en de andere mensen die beneden stonden.
Met mij gaat het nu weer goed en ik zal het ook een plek kunnen
geven,heb vrienden en familie om me heen maar dan alsnog ben ik enorm geschrokken en het doet me alsnog verdriet dat deze jonge man het leven niet meer aankon.En als iemand zoiets van plan is dan hou je degene vaak niet tegen zo triest het ook is.
Wat ik met dit topic wil:Ik wil niet meer dan mijn ei kwijt,zeker geen aandachttrekster uithangen en vroeg me af of er meer zijn die
dit mee hebben gemaakt zoiets?
Bedankt voor het luisteren!Ik weet niet of het vandaag nog gaan
lukken om te reageren.
Ik stond in de keuken om koffie te gaan zetten,rond 7:50 s'ochtends en toen hoorde ik een harde gill,een klap en het was ff
een paar seconden stil.Toen hoorde ik een paar meisjes en kinderen beneden gillen (het was rond schooltijd)en ik dacht eerst
dat die klap misschien een schot of een ontploffte brommer waaruit de brand was ontstaan.Dus ik ging naar buiten kijken (stond op de 7e verdieping)en toen keek ik eerst naar rechts naar de meiden en toen naar links.
Toen zag ik het afschuwelijke:Er lag daar eens mens op de grond,een man,1 meter naast onze auto en bloedspetters overal.Ik schrok me rot.Ik zag hem liggen,helemaal zonder leven en alles,gewoon afschuwelijk en iedereen beneden gewoon in shock.Iemand heeft dan een wit doek over hem gelegd.
Het was zelfmoord.Degene is van de 11e verdieping gesprongen.
Hoorde dat het iemand van 30 was met 2 kinderen en woonde niet
in onze flat.Ik vind de beelden afschuwelijk en zie hem nog steeds
liggen.Inmiddels gaat het beter omdat ik daarover heb gepraat.
Heb zelf mijn vriend gebeld dat hij ff naar me toen kwam en dat heeft hij toen ook gedaan.
En ik had nog een drukke dag ook.Heb het huishouden gedaan,boodschappen,sollicitatiegesprek voorbereid,rennen en vliegen en dezelfde dag nog 13:30 gesprek.Dat is wel goed gelukt
maar ik was gisteren doodmoe ook vanwege het malen en sporten
lukkte niet.Het koste me gewoon energie.
Ik ken die persoon dan wel niet maar het doet me wel verdriet om
dit te zien en ik ben enorm geschrokken.Ik kon moeilijk in slaap komen gisteren maar heb voor de rest redelijk geslapen.
Ik vind het allemaal heel heftig,die grill,de klap en dan het lichaam dat ik zag liggen.De grill klonk als een oerkreet met emoties en pijn die eruitmoesten.
Ik ben blij dat ik hem niet heb zien vallen en mijn vriend was net
de deur uit en 5 minuten weg,heeft het gelukkig niet gezien.Hij heeft ook een neef gehad die zelfmoord gepleegd heeft en heeft
hem ook zien liggen
Maar dat hij slechts 1 meter naast onze auto is gevallen vind ik zelf op dit moment nogal eng.En ik vind het ook heel erg voor de
kinderen en de andere mensen die beneden stonden.
Met mij gaat het nu weer goed en ik zal het ook een plek kunnen
geven,heb vrienden en familie om me heen maar dan alsnog ben ik enorm geschrokken en het doet me alsnog verdriet dat deze jonge man het leven niet meer aankon.En als iemand zoiets van plan is dan hou je degene vaak niet tegen zo triest het ook is.
Wat ik met dit topic wil:Ik wil niet meer dan mijn ei kwijt,zeker geen aandachttrekster uithangen en vroeg me af of er meer zijn die
dit mee hebben gemaakt zoiets?
Bedankt voor het luisteren!Ik weet niet of het vandaag nog gaan
lukken om te reageren.

maandag 6 september 2010 om 21:22
Vanavond naar de condoleance geweest.Een hoop bekende
gezichten gezien,ook vrienden en excolega's.Er zijn een hoop
tranen gevallen.Ik ben ook in een huilbui uitgebarsten.Het was zo onwerkelijk.We kwamen toen naar binnen en hebben zijn
vrouw gecondoleerd,zijn vader (moeder was het laatste jaar overleden),zijn schoonouders zus en nog verdere familie.Nog met bekenden over alles gepraat.
Toen naar de kamer van hem gegaan.Hij lag in een bed en niet in een kist.Zijn lichaam was intact en hij was netjes gekleed,zijn haar leuk gedaan.Op zijn deken lagen tekeningen
van de kinderen en wat knuffels.Ik herkende hem meteen.
Zie hem ook opeens weer levendig voor mij.Nu hoor ik dat hij
het uit verstandsverbijstering zal hebben gedaan???Ik weet
natuurlijk niet of het kloppt en wat er vooraf is gegaan dat
weten we ook niet.Ik hoef het niet te weten.Vond het rot om het
verdriet van de nabestaanden te zien.
Ben blij dat ik afscheid heb kunnen nemen samen met mijn vriend en zo kunnen wij het verwerken.Wilde nog gaan solliciteren maar ben er gewoon te moe voor.Voor vanavond vind ik het genoeg.
gezichten gezien,ook vrienden en excolega's.Er zijn een hoop
tranen gevallen.Ik ben ook in een huilbui uitgebarsten.Het was zo onwerkelijk.We kwamen toen naar binnen en hebben zijn
vrouw gecondoleerd,zijn vader (moeder was het laatste jaar overleden),zijn schoonouders zus en nog verdere familie.Nog met bekenden over alles gepraat.
Toen naar de kamer van hem gegaan.Hij lag in een bed en niet in een kist.Zijn lichaam was intact en hij was netjes gekleed,zijn haar leuk gedaan.Op zijn deken lagen tekeningen
van de kinderen en wat knuffels.Ik herkende hem meteen.
Zie hem ook opeens weer levendig voor mij.Nu hoor ik dat hij
het uit verstandsverbijstering zal hebben gedaan???Ik weet
natuurlijk niet of het kloppt en wat er vooraf is gegaan dat
weten we ook niet.Ik hoef het niet te weten.Vond het rot om het
verdriet van de nabestaanden te zien.
Ben blij dat ik afscheid heb kunnen nemen samen met mijn vriend en zo kunnen wij het verwerken.Wilde nog gaan solliciteren maar ben er gewoon te moe voor.Voor vanavond vind ik het genoeg.

maandag 6 september 2010 om 22:04
quote:luna30v schreef op 04 september 2010 @ 17:54:
[...]
Ik geloof niet dat ik daar nu veel behoefte aan heb. Misschien nog niet aan toe.
Ik luister veel naar muziek om dingen te verwerken. Helpt me altijd wel op 1 of andere manier. Ik moest bij wat er gebeurd is en ik gezien heb veel aan dit nummer denken:
http://www.youtube.com/watch?v=Li1GyYM5 ... re=related
Heb het veel gedraaid afgelopen dagen.Kom ik weer. Dit nummer net geluisterd,prachtig.Denk aan je.
[...]
Ik geloof niet dat ik daar nu veel behoefte aan heb. Misschien nog niet aan toe.
Ik luister veel naar muziek om dingen te verwerken. Helpt me altijd wel op 1 of andere manier. Ik moest bij wat er gebeurd is en ik gezien heb veel aan dit nummer denken:
http://www.youtube.com/watch?v=Li1GyYM5 ... re=related
Heb het veel gedraaid afgelopen dagen.Kom ik weer. Dit nummer net geluisterd,prachtig.Denk aan je.
woensdag 8 september 2010 om 14:06
quote:Geraldine schreef op 06 september 2010 @ 17:48:
[...]
Hoi Juf_achterbak,kan me voorstellen dat je het allemaal niet zo
goed kunt handlen.En je bent helemaal vrij erin of jij je verhaal
wilt vertellen of niet.Uiteraard,en dat wil ik ff kwijt,ga je daardoor absoluut niet mijn topic vervuilen.Ik denk aan je.
Leuke nick trouwens!
Dank je wel, dat doet me goed. Dank ook voor het compliment.
Goed dat je bent gegaan, zou heel erg moeilijk zijn geweest. Kan het me zo levendig voorstellen, zoveel verdriet. En een verstandsverbijstering, ja wie zou het zeggen. Daar kom je nooit achter en dat is ook niet meer belangrijk.
Iedereen moet weer verder, het verwerken en hopen dat zoiets nooit meer zou gebeuren.
[...]
Hoi Juf_achterbak,kan me voorstellen dat je het allemaal niet zo
goed kunt handlen.En je bent helemaal vrij erin of jij je verhaal
wilt vertellen of niet.Uiteraard,en dat wil ik ff kwijt,ga je daardoor absoluut niet mijn topic vervuilen.Ik denk aan je.
Leuke nick trouwens!
Dank je wel, dat doet me goed. Dank ook voor het compliment.
Goed dat je bent gegaan, zou heel erg moeilijk zijn geweest. Kan het me zo levendig voorstellen, zoveel verdriet. En een verstandsverbijstering, ja wie zou het zeggen. Daar kom je nooit achter en dat is ook niet meer belangrijk.
Iedereen moet weer verder, het verwerken en hopen dat zoiets nooit meer zou gebeuren.

woensdag 8 september 2010 om 18:15
Lotte en Juf_Achterbak,bedankt voor jullie steun allemaal en
ook de rest hier!
Morgen is het een week geleden.Het begint te zakken maar
vergeten zal ik het natuurlijk nooit.Stond eergisteren nog met
iemand erover te praten en opeens zei zij:''Ik weet niet hoe
oud jij bent maar je bent nog jong,nu zie je maar dat het leven niet alleen maar makkelijk is.''Hoeh?Wat moet ik daar nou mee?Alsof ik vanwege mijn leeftijd naif in het leven sta!Ik vind
dat een vooroordeel.Op mijn 10e heb ik mijn vriendinnetje i.v.m.
een verkeersongelukje verloren,zag haar zelf liggen.Mijn broer
heeft een zwaar ongeluk gehad,gelukkig overleefd maar zit in een rolstoel en nu dit.En ondanks al deze dingen ben ik sterk en geniet ik van het leven en zie ik het mooie.
Ja,je zult me geen peeren voor appels verkopen,goedgelovig en naif ben ik zeker niet...maar ja!
ook de rest hier!
Morgen is het een week geleden.Het begint te zakken maar
vergeten zal ik het natuurlijk nooit.Stond eergisteren nog met
iemand erover te praten en opeens zei zij:''Ik weet niet hoe
oud jij bent maar je bent nog jong,nu zie je maar dat het leven niet alleen maar makkelijk is.''Hoeh?Wat moet ik daar nou mee?Alsof ik vanwege mijn leeftijd naif in het leven sta!Ik vind
dat een vooroordeel.Op mijn 10e heb ik mijn vriendinnetje i.v.m.
een verkeersongelukje verloren,zag haar zelf liggen.Mijn broer
heeft een zwaar ongeluk gehad,gelukkig overleefd maar zit in een rolstoel en nu dit.En ondanks al deze dingen ben ik sterk en geniet ik van het leven en zie ik het mooie.
Ja,je zult me geen peeren voor appels verkopen,goedgelovig en naif ben ik zeker niet...maar ja!

woensdag 8 september 2010 om 18:18
Deze 2 postingen staan los van elkaar:
Eergisteren,na de condoleance,voelde het zo fijn dat mijn vriend
er gewoon was,een levendig en warm lichaam.Als jij je kunt
voortstellen hoe opgelucht en gelukkig ik me voelde.Al zijn liefde stroomde gewoon door me heen.Ik voelde geborgenheid,iets dat ik nu net echt wel nodig had.
Eergisteren,na de condoleance,voelde het zo fijn dat mijn vriend
er gewoon was,een levendig en warm lichaam.Als jij je kunt
voortstellen hoe opgelucht en gelukkig ik me voelde.Al zijn liefde stroomde gewoon door me heen.Ik voelde geborgenheid,iets dat ik nu net echt wel nodig had.
woensdag 15 september 2010 om 18:42
Ik krijg gewoon tranen in mijn ogen bij je posting over de dag van de begrafenis. Iemand hier schreef ook een verhaaltje over de gevolgen van toen zij op 8 jarige leeftijd dit van dichtbij zag. Wat vreselijk. Toen ik zo'n 7 jaar geleden voor het eerst in een trein zat die over iemand heen reed, vond ik dat ook wel aangrijpend. Ik herinner me nog steeds de geluiden en schokken want ik zat helemaal voorin. ''Beeldherinneringen'' moeten nog veel erger zijn. Sterkte allemaal (ook de anderen die herinneringen opdeden in dit topic).

vrijdag 17 september 2010 om 15:36
ik1972,ik sluit me bij eefjewentelteefje aan.Het leven is niet altijd makkelijk,nee,maar ondanks dat een leven veel tegenslagen kan kennen zijn er altijd nog mooie dingen.Focus je op de kleine dingen!En ga alsjeblieft met iemand praten.Ik
wil je veel sterkte wensen.
Sagrera,wat heftig toch!Dat lijkt me afschuwelijk om mee te maken.Heb je er toen veel over gepraat?
wil je veel sterkte wensen.
Sagrera,wat heftig toch!Dat lijkt me afschuwelijk om mee te maken.Heb je er toen veel over gepraat?

vrijdag 17 september 2010 om 15:38
Met mij gaat het goed.Het is aardig aan het slijten maar soms
denk ik eraan en dan praat ik erover.Nu zat ik dinsdag op een
site te kijken en het bedrijf waar hij werkte zoekt weer iemand.
Zijn baan is natuurlijk vrij gekomen.Voor de rest ben ik het echt
goed aan het verwerken en dat vind ik toch best belangrijk.
Ik had heel veel aan jullie reactie,van harte dank daarvoor!Ze
waren erg hartverwarmend.
denk ik eraan en dan praat ik erover.Nu zat ik dinsdag op een
site te kijken en het bedrijf waar hij werkte zoekt weer iemand.
Zijn baan is natuurlijk vrij gekomen.Voor de rest ben ik het echt
goed aan het verwerken en dat vind ik toch best belangrijk.
Ik had heel veel aan jullie reactie,van harte dank daarvoor!Ze
waren erg hartverwarmend.