Psyche
alle pijlers
Goede dag, slechte dag
donderdag 24 september 2009 om 13:13
Omdat ik in Stap voor Stap alleen maar positief mag wil schrijven, open ik dit topic. Soms heb ik goede dagen, vaak heb ik kutdagen. En dat moet ik kwijt. En dat wil ik hier kwijt. En zo zijn er vast nog meer mede forummers. Iedereen is welkom! Lees wat je wil lezen!
Ik ben Choco, was ben depressief en gediagnosticeerd met een angststoornis met depressieve gedachten en gevoelens.
Ik zit aan de AD en oxazepam en ik kom niet veel buiten ik ben weer bezig mijn leven op te pakken. Ik hoop dat ik hier mijn verhaal kwijt mag doe gewoon elke dag hier mijn verhaal en nodig anderen ook uit dit hier te doen. Want dit forum helpt me.
Ik ben Choco, was ben depressief en gediagnosticeerd met een angststoornis met depressieve gedachten en gevoelens.
Ik zit aan de AD en oxazepam en ik kom niet veel buiten ik ben weer bezig mijn leven op te pakken. Ik hoop dat ik hier mijn verhaal kwijt mag doe gewoon elke dag hier mijn verhaal en nodig anderen ook uit dit hier te doen. Want dit forum helpt me.
anoniem_77625 wijzigde dit bericht op 04-11-2009 13:32
Reden: OP aangepast
Reden: OP aangepast
% gewijzigd
maandag 20 december 2010 om 10:58
maandag 20 december 2010 om 12:31
Bedankt voor je lieve reactie Green_. Ik ken je inderdaad niet, ik ken eigenlijk niemand van dit topic, sommigen vaag van naam. Ik heb de topics op psyche een beetje doorgespit en deze sprak me het meest aan.
Het is zo klote allemaal. In verband met herkenning kan ik niet te veel over hem schrijven, denk dat hij het niet eens goed zou vinden dat ik dit op het web gooi. Maar ik moet het ook kwijt en ben blij dat ik antwoord krijg. Hij wil niet terug naar huis komen. Hij woont al anderhalf jaar op zichzelf en het heeft nogal praktische bezwaren. Waar laat je heel zijn inrichting, daarbij verveelt hij zich bij ons en zou zich weer aan moeten passen aan de regels van thuis. Geen optie dus. Tijdelijk misschien wel, maar hij zelf staat er niet open voor.
Ik merk gewoon dat hij in een neerwaartse spriraal zit. Hij lijkt er niet meer uit te komen. Taak van huisarts en psycholoog natuurlijk en bovendien het grootste gedeelte zijn eigen inzet. Hij weet dat hij altijd bij ons terecht kan, maar wil ons als het ware sparen. Tenminste dat denk ik. Tot een paar weken geleden, toen hij dus instortte. Ik zie al een half jaar dat er iets met hem is, maar kon er de vinger niet op leggen. Op mijn vragen of er iets was kreeg ik altijd antwoorden dat er niets was. Hij is volwassen en ik kan toch ook niet in zijn persoonlijke leven gaan wroeten als hij dat niet wil. Het enige wat wij kunnen doen is hem laten weten dat we er voor hem zijn. De rest moet hij zelf doen. Ik kan me op het moment ook niet zo goed concentreren, sorry als mijn verhaal verwarrend overkomt of als ik in herhaling val. Ik weet wel dat ik me machteloos voel en dat frustreert me behoorlijk. Mèn k wou dat ik het een beetje naast me neer kon leggen.
Gelukkig lees ik hier succesverhalen. Geweldig dat jullie weer kunnen genieten, als is het stap voor stap, dat leidt toch naar een beter leven. Choco, jouw verhaal ga ik ook lezen. Bedankt allemaal.
Het is zo klote allemaal. In verband met herkenning kan ik niet te veel over hem schrijven, denk dat hij het niet eens goed zou vinden dat ik dit op het web gooi. Maar ik moet het ook kwijt en ben blij dat ik antwoord krijg. Hij wil niet terug naar huis komen. Hij woont al anderhalf jaar op zichzelf en het heeft nogal praktische bezwaren. Waar laat je heel zijn inrichting, daarbij verveelt hij zich bij ons en zou zich weer aan moeten passen aan de regels van thuis. Geen optie dus. Tijdelijk misschien wel, maar hij zelf staat er niet open voor.
Ik merk gewoon dat hij in een neerwaartse spriraal zit. Hij lijkt er niet meer uit te komen. Taak van huisarts en psycholoog natuurlijk en bovendien het grootste gedeelte zijn eigen inzet. Hij weet dat hij altijd bij ons terecht kan, maar wil ons als het ware sparen. Tenminste dat denk ik. Tot een paar weken geleden, toen hij dus instortte. Ik zie al een half jaar dat er iets met hem is, maar kon er de vinger niet op leggen. Op mijn vragen of er iets was kreeg ik altijd antwoorden dat er niets was. Hij is volwassen en ik kan toch ook niet in zijn persoonlijke leven gaan wroeten als hij dat niet wil. Het enige wat wij kunnen doen is hem laten weten dat we er voor hem zijn. De rest moet hij zelf doen. Ik kan me op het moment ook niet zo goed concentreren, sorry als mijn verhaal verwarrend overkomt of als ik in herhaling val. Ik weet wel dat ik me machteloos voel en dat frustreert me behoorlijk. Mèn k wou dat ik het een beetje naast me neer kon leggen.
Gelukkig lees ik hier succesverhalen. Geweldig dat jullie weer kunnen genieten, als is het stap voor stap, dat leidt toch naar een beter leven. Choco, jouw verhaal ga ik ook lezen. Bedankt allemaal.
maandag 20 december 2010 om 13:41
Verana (en anderen): Ja ik woon er!
Ik ben nog wel veel bij mijn ouders. Meestal vind ik het prettig in mijn huisje maar zodra ik me minder prettig voel ga ik naar mijn ouders. Ik ga niet forceren dat ik 'het leuk moet vinden'.
En het is nog best een rommel. Ik hoop daar komende weken verandering in te brengen, mijn broers hebben dan ook wat tijd om te helpen. Ik had andere dingen prioriteit gegeven (mijn cursus en mijn praatgroep) en dacht: als ik maar eet, slaap en douche ben ik tevreden.
Maar zo langzamerhand begin ik te balen dat het nog niet af is
Ik schrijf nog regelmatig op het bipolaire stoornis topic trouwens, dus ben niet helemaal 'weg'.
Ik reageer niet op iedereen, dan ben ik in no time weer forumverslaafd. Maar op één persoon wel: Choco wat heerlijk om jou zo te lezen! Wat een enorm verschil met een tijd geleden. Die vechtlust heb je volgens mij steeds gehouden maar nu heeft het ook zijn vruchten afgeworpen, fijn!
Ik kan me voorstellen dat de dood van Patrick ook jou wel raakt, maar zo te zien ben je er niet lamgeslagen door. Dat is goed.
Nogmaals leuk om je zo te lezen. Weer een bewijs dat depressies echt te genezen zijn!
Ik ben nog wel veel bij mijn ouders. Meestal vind ik het prettig in mijn huisje maar zodra ik me minder prettig voel ga ik naar mijn ouders. Ik ga niet forceren dat ik 'het leuk moet vinden'.
En het is nog best een rommel. Ik hoop daar komende weken verandering in te brengen, mijn broers hebben dan ook wat tijd om te helpen. Ik had andere dingen prioriteit gegeven (mijn cursus en mijn praatgroep) en dacht: als ik maar eet, slaap en douche ben ik tevreden.
Maar zo langzamerhand begin ik te balen dat het nog niet af is
Ik schrijf nog regelmatig op het bipolaire stoornis topic trouwens, dus ben niet helemaal 'weg'.
Ik reageer niet op iedereen, dan ben ik in no time weer forumverslaafd. Maar op één persoon wel: Choco wat heerlijk om jou zo te lezen! Wat een enorm verschil met een tijd geleden. Die vechtlust heb je volgens mij steeds gehouden maar nu heeft het ook zijn vruchten afgeworpen, fijn!
Ik kan me voorstellen dat de dood van Patrick ook jou wel raakt, maar zo te zien ben je er niet lamgeslagen door. Dat is goed.
Nogmaals leuk om je zo te lezen. Weer een bewijs dat depressies echt te genezen zijn!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 20 december 2010 om 22:13
quote:chocolover schreef op 20 december 2010 @ 17:18:
Ik zit al 10 min te schrijven en te wissen maar weet geen goede woorden, dan maar zo: mijn mans oma is net overleden dus Chatterly, sorry, ik reageer later. Ff aan mezelf denken Natuurlijk moet je aan jezelf denken chocolover. Je hoeft te reageren. Ik vind het sowieso fijn om m'n verhaal te schrijven. Voel je echt niet bezwaard hoor, ben je gekkies. Sterkte met het verlies.
Ik zit al 10 min te schrijven en te wissen maar weet geen goede woorden, dan maar zo: mijn mans oma is net overleden dus Chatterly, sorry, ik reageer later. Ff aan mezelf denken Natuurlijk moet je aan jezelf denken chocolover. Je hoeft te reageren. Ik vind het sowieso fijn om m'n verhaal te schrijven. Voel je echt niet bezwaard hoor, ben je gekkies. Sterkte met het verlies.
dinsdag 21 december 2010 om 07:18
Chatterly,
Eigenlijk best logisch dat je zoon niet meer terug wil verhuizen, dat is ook best een grote stap als je inmiddels al op jezelf hebt gewoond. Ik vind je trouwens niet verward overkomen hoor en ik kan me goed voorstellen dat je hier ontzettend mee zit!
Lijkt me ook moeilijk dat je zoon zo gesloten is. Dat herken ik eigenlijk wel en ik snap dat dat ontzettend moeilijk voor ouders moet zijn.
Volgens mij doe je het hartstikke goed door er gewoon voor hem te zijn. Ik denk dat je helaas ook echt niet meer kan doen.
Hopelijk helpt het je een beetje om hier te schrijven.
Eigenlijk best logisch dat je zoon niet meer terug wil verhuizen, dat is ook best een grote stap als je inmiddels al op jezelf hebt gewoond. Ik vind je trouwens niet verward overkomen hoor en ik kan me goed voorstellen dat je hier ontzettend mee zit!
Lijkt me ook moeilijk dat je zoon zo gesloten is. Dat herken ik eigenlijk wel en ik snap dat dat ontzettend moeilijk voor ouders moet zijn.
Volgens mij doe je het hartstikke goed door er gewoon voor hem te zijn. Ik denk dat je helaas ook echt niet meer kan doen.
Hopelijk helpt het je een beetje om hier te schrijven.
dinsdag 21 december 2010 om 07:26
Chocolover, je klinkt echt super!
Wat goed dat je bent gekomen waar je nu bent. Dat is inderdaad, zoals moon al zegt, een teken van kracht en doorzettingsvermogen.
Echt super om te lezen! Ik word er ook helemaal blij van om het te lezen
Sterkte met het verlies van de oma van je man.
Moon, jij klinkt ook goed! Goed dat je niet alles tegelijk bent gaan doen, maar keuzes hebt gemaakt/prioriteiten hebt gesteld.
Je huis inrichten, zorgen dat het jouw thuis wordt, is ook best leuk toch? (nou ja, dat vind ik altijd, dat hoef jij natuurlijk helemaal niet te vinden ) Mooie taak voor de komende tijd!
Wat goed dat je bent gekomen waar je nu bent. Dat is inderdaad, zoals moon al zegt, een teken van kracht en doorzettingsvermogen.
Echt super om te lezen! Ik word er ook helemaal blij van om het te lezen
Sterkte met het verlies van de oma van je man.
Moon, jij klinkt ook goed! Goed dat je niet alles tegelijk bent gaan doen, maar keuzes hebt gemaakt/prioriteiten hebt gesteld.
Je huis inrichten, zorgen dat het jouw thuis wordt, is ook best leuk toch? (nou ja, dat vind ik altijd, dat hoef jij natuurlijk helemaal niet te vinden ) Mooie taak voor de komende tijd!
dinsdag 21 december 2010 om 07:41
Ste,
Ik weet steeds niet echt wat ik jou zou kunnen schrijven, omdat je eigenlijk elke keer weer weerlegt wat iedereen aan jou schrijft.
Maar wat Choco schrijft makes sense toch? (en ook wat anderen al hebben geschreven!)
Wat vind je hiervan? Ik vind het zelf wel heel inspirerend in ieder geval.
Je kan niet verder zoals het nu gaat. En je hulp is waardeloos. (ik heb geen idee, maar dat schrijf jij hier min of meer) En daar kan ik me ook best wat bij voorstellen, want het hoeft ook niet meteen een match te zijn met de eerste de beste hulpverlener. Als je meer hulp nodig hebt: geef het aan!!
Er zijn ook enorm veel verschillende therapiesoorten, er is vast iets bij dat bij jou past.
Misschien heb je meer aan een intensievere therapie. Ik heb zelf veel gehad aan een deeltijdbehandeling. En als het echt allemaal niet meer lukt dan kan je je ook vrijwillig op laten nemen. Met dat laatste heb ik geen ervaring en het lijkt me ook ontzettend heftig, maar als je het niet meer ziet zitten, dan is dat ook een optie.
Wat heb je te verliezen?
Doe iets!
Zoals Choco dus ook al aangeeft!
Ik weet steeds niet echt wat ik jou zou kunnen schrijven, omdat je eigenlijk elke keer weer weerlegt wat iedereen aan jou schrijft.
Maar wat Choco schrijft makes sense toch? (en ook wat anderen al hebben geschreven!)
Wat vind je hiervan? Ik vind het zelf wel heel inspirerend in ieder geval.
Je kan niet verder zoals het nu gaat. En je hulp is waardeloos. (ik heb geen idee, maar dat schrijf jij hier min of meer) En daar kan ik me ook best wat bij voorstellen, want het hoeft ook niet meteen een match te zijn met de eerste de beste hulpverlener. Als je meer hulp nodig hebt: geef het aan!!
Er zijn ook enorm veel verschillende therapiesoorten, er is vast iets bij dat bij jou past.
Misschien heb je meer aan een intensievere therapie. Ik heb zelf veel gehad aan een deeltijdbehandeling. En als het echt allemaal niet meer lukt dan kan je je ook vrijwillig op laten nemen. Met dat laatste heb ik geen ervaring en het lijkt me ook ontzettend heftig, maar als je het niet meer ziet zitten, dan is dat ook een optie.
Wat heb je te verliezen?
Doe iets!
Zoals Choco dus ook al aangeeft!
vrijdag 24 december 2010 om 18:40
Choco, sterkte bij het overlijden van de oma van je vriend.
Mijn hoofd is te vol om de posts te lezen hier... dus ook geen reactie van mij.
Fijne kerst allemaal, of als je het niet fijn vindt: sterkte met de kerst!
Mijn hoofd is te vol om de posts te lezen hier... dus ook geen reactie van mij.
Fijne kerst allemaal, of als je het niet fijn vindt: sterkte met de kerst!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 25 december 2010 om 12:49
Chatterly, dank je, het gaat goed. Ik was gisteren teveel tegelijk aan het doen. En dan tussendoor even forummen, dan heb ik er de aandacht niet voor.
IBI, wat lief dat je hier even langs komt. Ik wens jou ook een rustige kerst. En dat het maar gauw 27 december mag zijn... denk ik...
IBI, wat lief dat je hier even langs komt. Ik wens jou ook een rustige kerst. En dat het maar gauw 27 december mag zijn... denk ik...
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 26 december 2010 om 22:33
Fijn dat het goed gaat Moonlight.
Hoe is het iedereen vergaan met de kerstdagen?
Zoon is hier heel het weekend geweest en het ging best goed. Gewoon een beetje zijn gang laten gaan. Toch is hij nog lang niet de oude, vrees ik. Vlak voor het eten werd hij toch onrustig en toen de rest van de visite kwam had hij het toch even te kwaad. Hij zonderde zich even af en ik ben even met hem gaan praten. Klote hoor, een boom van een vent die zich zo rot voelt. Hij vertelde dat hij het gewoon rot dagen vindt, niet gezellig kan doen enzo. Ik snap het allemaal wel. Ik weet eigenlijk ook niet goed wat er met hem aan de hand is. Depressief heb ik er zelf van gemaakt, misschien is hij gewoon wel overspannen door alle toestanden van afgelopen jaren. Hopelijk knapt hij snel op na de feestdagen en als de therapie aanslaat, hij is alleen nog maar voor een intake geweest. Echt rot, een psychisch iets.
Hoe is het iedereen vergaan met de kerstdagen?
Zoon is hier heel het weekend geweest en het ging best goed. Gewoon een beetje zijn gang laten gaan. Toch is hij nog lang niet de oude, vrees ik. Vlak voor het eten werd hij toch onrustig en toen de rest van de visite kwam had hij het toch even te kwaad. Hij zonderde zich even af en ik ben even met hem gaan praten. Klote hoor, een boom van een vent die zich zo rot voelt. Hij vertelde dat hij het gewoon rot dagen vindt, niet gezellig kan doen enzo. Ik snap het allemaal wel. Ik weet eigenlijk ook niet goed wat er met hem aan de hand is. Depressief heb ik er zelf van gemaakt, misschien is hij gewoon wel overspannen door alle toestanden van afgelopen jaren. Hopelijk knapt hij snel op na de feestdagen en als de therapie aanslaat, hij is alleen nog maar voor een intake geweest. Echt rot, een psychisch iets.
maandag 27 december 2010 om 14:52
Chatterly, vervelend hoe het met je zoon gaat. Hopelijk slaat de therapie aan inderdaad.
Mijn kerst was okee, gezellig. Ik ben kerstavond en eerste kerstdag naar de kerk geweest. Hele kerst bij mijn ouders geweest, dus kerstbrunch en kerstdiner gehad beide dagen. Eerste kerstdag heb ik nog even geschaatst (heel mooi) en beide avonden hebben we spelletjes gedaan.
Aan de ene kant niks bijzonders, die spelletjes is ook altijd hetzelfde, altijd dezelfde grappen enzo... maar omdat het nog maar een paar keer per jaar is dat we bij elkaar zijn en een spel doen is het ook wel weer leuk.
We hebben alleen wat zorgen om oma. Ze heeft de hele kerst alleen gezeten. Ze was uiteraard welkom bij haar kinderen en die zouden haar ook ophalen. Maar ze belt al een tijdje alles af. En ze wilde ook niet dat mensen bij haar kwamen.
Afgelopen mei is mijn opa overleden dus oma is in de rouw, maar we denken dat ze ook depressief is. Daar heeft ze vaker last van (familiekwaal).
Ze is sowieso al niet zo makkelijk, nooit geweest. Niet duidelijk in haar communicatie, niet makkelijk met sociale relaties.
Aan de ene kant is het heel erg dat ze de hele kerst alleen geweest is (ze woont echt heel dichtbij) aan de andere kant kunnen wij er ook niet zoveel aan doen op deze manier.
Lang verhaal, sorry, ik wilde er geen apart topic voor openen, maar wilde het toch even kwijt.
Mijn kerst was okee, gezellig. Ik ben kerstavond en eerste kerstdag naar de kerk geweest. Hele kerst bij mijn ouders geweest, dus kerstbrunch en kerstdiner gehad beide dagen. Eerste kerstdag heb ik nog even geschaatst (heel mooi) en beide avonden hebben we spelletjes gedaan.
Aan de ene kant niks bijzonders, die spelletjes is ook altijd hetzelfde, altijd dezelfde grappen enzo... maar omdat het nog maar een paar keer per jaar is dat we bij elkaar zijn en een spel doen is het ook wel weer leuk.
We hebben alleen wat zorgen om oma. Ze heeft de hele kerst alleen gezeten. Ze was uiteraard welkom bij haar kinderen en die zouden haar ook ophalen. Maar ze belt al een tijdje alles af. En ze wilde ook niet dat mensen bij haar kwamen.
Afgelopen mei is mijn opa overleden dus oma is in de rouw, maar we denken dat ze ook depressief is. Daar heeft ze vaker last van (familiekwaal).
Ze is sowieso al niet zo makkelijk, nooit geweest. Niet duidelijk in haar communicatie, niet makkelijk met sociale relaties.
Aan de ene kant is het heel erg dat ze de hele kerst alleen geweest is (ze woont echt heel dichtbij) aan de andere kant kunnen wij er ook niet zoveel aan doen op deze manier.
Lang verhaal, sorry, ik wilde er geen apart topic voor openen, maar wilde het toch even kwijt.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 29 december 2010 om 22:20
Moonlight, vervelend dat je oma zich afzondert. Je zegt het al: ze is in de rouw. Vaak hebben oudjes helemaal geen zin meer in de feestdagen, zeker niet als ze iemand moeten missen. Daarbij willen ze gewoon rust en vinden het al gauw te druk. Ik denk dat het voor jullie vervelender was haar alleen thuis wetend. Mijn schoonmoeder belde me een uur van te voren af met kerstmis. Je kunt ze niet dwingen natuurlijk. Lastig allemaal, dat wel.
donderdag 30 december 2010 om 15:33
Misschien heb je gelijk. Na de kerst voelde ze zich gelukkig weer wat beter. Misschien zat ze inderdaad liever alleen. Uiteindelijk had ze wel eerste kerstdag haar buren gehad die s avonds onverwacht kwamen. Lief van ze.
En tweede kerstdag kwamen er mensen van de kerk zingen.
De dag na kerst had ze ook meteen weer bezoek (dat zat er toen ik iets kwam brengen) dus het valt allemaal wel mee.
Ik wil even schrijven. Denk dat ik binnenkort zelf een topic start maar daar heb ik nu even geen tijd en inspiratie voor. Het gaat een stuk beter met me dan het ging... maar dat houdt ook in dat de lat wel weer wat hoger mag. Nu ik maandelijks mijn huur moet betalen gaat het financieel niet al te best... ik moet gewoon gaan werken. Al is het maar een dag of dagdeel in de week.... het wordt tijd! En ik moet beter mijn best gaan doen bij mijn cursus want daarmee kan ik ook aan het werk... maar niet als ik er zo weinig aan doe als ik nu doe.
Het wordt tijd voor een schop onder mijn kont.
Ik was vanmiddag even in de bouwmarkt met mijn moeder. Zoveel leuke spullen... mooie meubels, etc. Ik heb alleen een wasmand en een gordijnroe gekocht, verder had ik niet direct iets nodig. Maar toch. Vroeger had ik eigenlijk altijd wel geld voor mooie dingen. Ik gaf nooit alles uit wat ik had dus had altijd een spaarpotje. Nu heb ik bij de kassa gepind en ik zag achteraf dat het niet veel scheelde of ik had niet meer kunnen pinnen.
Heb nog wel een spaarrekening, daar gaat het niet om. Meer dat ik door die winkel loop en denk: Joh als je nou eens geld gaat verdienen dan kun je ook zo'n mooie kast kopen.
Ik weet dat ik een tijd echt niet in staat was om te werken maar er zijn ook tijden geweest dat het an sich wel gekund had maar dat ik genoegen nam met mijn vrijwilligerswerk.
Okee, dit was even van me af schrijven. Eerst wil je beter woden.... en dan ben je ongeveer beter en dan heb je weer de gewone-mensen-problemen, hahaha. Ben nog steeds heel blij hoor
Ik hoop dat het met jullie ook n beetje gaat. Prettige jaarwisseling in ieder geval!
En tweede kerstdag kwamen er mensen van de kerk zingen.
De dag na kerst had ze ook meteen weer bezoek (dat zat er toen ik iets kwam brengen) dus het valt allemaal wel mee.
Ik wil even schrijven. Denk dat ik binnenkort zelf een topic start maar daar heb ik nu even geen tijd en inspiratie voor. Het gaat een stuk beter met me dan het ging... maar dat houdt ook in dat de lat wel weer wat hoger mag. Nu ik maandelijks mijn huur moet betalen gaat het financieel niet al te best... ik moet gewoon gaan werken. Al is het maar een dag of dagdeel in de week.... het wordt tijd! En ik moet beter mijn best gaan doen bij mijn cursus want daarmee kan ik ook aan het werk... maar niet als ik er zo weinig aan doe als ik nu doe.
Het wordt tijd voor een schop onder mijn kont.
Ik was vanmiddag even in de bouwmarkt met mijn moeder. Zoveel leuke spullen... mooie meubels, etc. Ik heb alleen een wasmand en een gordijnroe gekocht, verder had ik niet direct iets nodig. Maar toch. Vroeger had ik eigenlijk altijd wel geld voor mooie dingen. Ik gaf nooit alles uit wat ik had dus had altijd een spaarpotje. Nu heb ik bij de kassa gepind en ik zag achteraf dat het niet veel scheelde of ik had niet meer kunnen pinnen.
Heb nog wel een spaarrekening, daar gaat het niet om. Meer dat ik door die winkel loop en denk: Joh als je nou eens geld gaat verdienen dan kun je ook zo'n mooie kast kopen.
Ik weet dat ik een tijd echt niet in staat was om te werken maar er zijn ook tijden geweest dat het an sich wel gekund had maar dat ik genoegen nam met mijn vrijwilligerswerk.
Okee, dit was even van me af schrijven. Eerst wil je beter woden.... en dan ben je ongeveer beter en dan heb je weer de gewone-mensen-problemen, hahaha. Ben nog steeds heel blij hoor
Ik hoop dat het met jullie ook n beetje gaat. Prettige jaarwisseling in ieder geval!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 30 december 2010 om 16:03
Ha Moon!
Je klinkt goed hoor! En ook wat je zelf al schrijft:
quote:Moonlight82 schreef op 30 december 2010 @ 15:33:
Okee, dit was even van me af schrijven. Eerst wil je beter woden.... en dan ben je ongeveer beter en dan heb je weer de gewone-mensen-problemen, hahaha. Ben nog steeds heel blij hoor
Ja, het is wel even lastig, want dat is altijd zo als de lat weer wat hoger moet. Maar het lijkt me wel een goede ontwikkeling dat je dat zelf inziet en dat je dat ook graag wilt en dat je daar ook aan toe bent.
Goed bezig!
Ik herken het ook wel gedeeltelijk, maar dan net even anders. Op dit moment leef ik ook van financiële reserves en ik heb die mogelijkheid ook, maar fijn is het natuurlijk niet, dus ik leef over het algemeen echt heel zuinig. Nu ga ik wel op vakantie na mijn afstuderen, maar dat is de uitzondering op de regel.
Ik kijk er ook erg naar uit dat ik ben afgestudeerd en dat ik kan werken (al zou het maar het minimumloon zijn), zodat ik ook eindelijk financiële vrijheid en ademruimte heb en ook weer eens kan sparen voor leuke dingen. Dus in zoverre snap ik dat gevoel zeker.
Maar gelukkig weet je in jouw situatie wat je moet doen! (Ik weet ook wat ik moet doen. )
Veel succes in ieder geval en alvast een fijn 2011!
Je klinkt goed hoor! En ook wat je zelf al schrijft:
quote:Moonlight82 schreef op 30 december 2010 @ 15:33:
Okee, dit was even van me af schrijven. Eerst wil je beter woden.... en dan ben je ongeveer beter en dan heb je weer de gewone-mensen-problemen, hahaha. Ben nog steeds heel blij hoor
Ja, het is wel even lastig, want dat is altijd zo als de lat weer wat hoger moet. Maar het lijkt me wel een goede ontwikkeling dat je dat zelf inziet en dat je dat ook graag wilt en dat je daar ook aan toe bent.
Goed bezig!
Ik herken het ook wel gedeeltelijk, maar dan net even anders. Op dit moment leef ik ook van financiële reserves en ik heb die mogelijkheid ook, maar fijn is het natuurlijk niet, dus ik leef over het algemeen echt heel zuinig. Nu ga ik wel op vakantie na mijn afstuderen, maar dat is de uitzondering op de regel.
Ik kijk er ook erg naar uit dat ik ben afgestudeerd en dat ik kan werken (al zou het maar het minimumloon zijn), zodat ik ook eindelijk financiële vrijheid en ademruimte heb en ook weer eens kan sparen voor leuke dingen. Dus in zoverre snap ik dat gevoel zeker.
Maar gelukkig weet je in jouw situatie wat je moet doen! (Ik weet ook wat ik moet doen. )
Veel succes in ieder geval en alvast een fijn 2011!
