Psyche
alle pijlers
Het leven na een zelfmoordpoging.
zaterdag 1 september 2018 14:32
Vorig jaar heb ik na veel ellendige jaren geprobeerd om een einde aan mijn leven te maken. Dit is niet gelukt en na de poging ben ik een jaar opgenomen geweest. In dat jaar werden er verschillende diagnoses gesteld; autisme, adhd, ernstige depressie, ptss en er zou sprake zijn van een borderline dynamiek. Ik heb moeite gehad met het accepteren van de diagnose, met name autisme vond ik lastig te accepteren (het idee dat het altijd zo ingewikkeld in mijn hoofd zou blijven en dat is blijkbaar geen fase was).
Tijdens mijn opname werd ik nog depressiever dan dat ik al was. Ik heb zelf het idee dat de anti depressiva niet werkt maar volgens mijn psychiater ben ik rustiger dan ervoor. Hij wil dan ook dat ik de medicatie blijf gebruiken. Ikzelf twijfel omdat ik me nog steeds heel erg somber voel, veel zelfmoordgedachten heb en niet echt een toekomstbeeld heb.
Ik heb in de tussentijd een nieuwe huurwoning gehad en ben daar nu een aantal keren geweest. Het is een mooie woning maar ik voel me er erg ongelukkig. Ik denk omdat het een flatje is, erg gehorig en ik ben nogal gevoelig voor prikkels. Over twee weken wordt ik ‘ontslagen’ en mag ik helemaal naar huis.
Ik vind het doodeng. Ik kan alleen maar huilen omdat ik niet naar dat huis wil en heb nog steeds zelfmoordgedachten. In alle somberheid heb ik ook het gevoel dat het nooit meer goed gaat komen. Alles is zwart en het lijkt of ik erin ga verdrinken. Ik weet niet of ik me ooit nog blij ga voelen.
Ik weet niet waarom ik het schrijf, misschien hoop ik dat mensen tips hebben? Mensen die dat gevoel herkennen? Het is fijn om van me af te schrijven in ieder geval.
Tijdens mijn opname werd ik nog depressiever dan dat ik al was. Ik heb zelf het idee dat de anti depressiva niet werkt maar volgens mijn psychiater ben ik rustiger dan ervoor. Hij wil dan ook dat ik de medicatie blijf gebruiken. Ikzelf twijfel omdat ik me nog steeds heel erg somber voel, veel zelfmoordgedachten heb en niet echt een toekomstbeeld heb.
Ik heb in de tussentijd een nieuwe huurwoning gehad en ben daar nu een aantal keren geweest. Het is een mooie woning maar ik voel me er erg ongelukkig. Ik denk omdat het een flatje is, erg gehorig en ik ben nogal gevoelig voor prikkels. Over twee weken wordt ik ‘ontslagen’ en mag ik helemaal naar huis.
Ik vind het doodeng. Ik kan alleen maar huilen omdat ik niet naar dat huis wil en heb nog steeds zelfmoordgedachten. In alle somberheid heb ik ook het gevoel dat het nooit meer goed gaat komen. Alles is zwart en het lijkt of ik erin ga verdrinken. Ik weet niet of ik me ooit nog blij ga voelen.
Ik weet niet waarom ik het schrijf, misschien hoop ik dat mensen tips hebben? Mensen die dat gevoel herkennen? Het is fijn om van me af te schrijven in ieder geval.
dinsdag 23 oktober 2018 14:35
ik heb deze eens gekregen van de psychotherapeut :
http://www.gedichtbundel.nl/gedichten/de%20herberg.html
vind het een hele mooie
Hopelijk heb je er wat aan....
http://www.gedichtbundel.nl/gedichten/de%20herberg.html
vind het een hele mooie
Hopelijk heb je er wat aan....
donderdag 25 oktober 2018 15:48
donderdag 25 oktober 2018 16:45
Ga ik proberen! ThanksThuis-in-eigen-huis schreef: ↑25-10-2018 16:26Ja, snap ik.
Wees trots dat het eerder vandaag goed ging. Probeer het zo te bekijken.
Kijk naar de omgeving waarin je rijdt, probeer je daarop te focussen.
Het gedicht vond ik niet zo mooi.
donderdag 25 oktober 2018 19:14
.Morsmordre schreef: ↑25-10-2018 16:23Ja, we zijn nu op de terugweg, een autorit van anderhalf uur. Prima piekermoment. Hier even van me afschrijven helpt gelukkig. Ik heb ook rustgevende medicatie in mijn zak, maar ergens wil ik het vandaag graag zonder doen. Het ging zo goed eerder vandaag!
Maar kijk dan ook naar wat er goed ging. Dit gaat elke keer zijn, het gaat niet een steeds stijgende lijn zijn, het gaat niet zo zijn dat je je opeens veel beter gaat voelen hele dagen of dagen achter elkaar. Het gaat met stukjes en vallen en opstaan. Zo zonde om die goede ochtend weg te maken, omdat er weer een rotgevoel komt.
En ga ook wel douchen. Stel 's ochtends of 's avonds kleine doelen voor de dag. Douchen is een prima doen. En schrijf 's avonds 3 dingen op die die dag oké waren. Dan kan je ook schrijven dan je gedoucht hebt of wat dan ook. Kijk naar de kleinste dingen die andere dagen soms niet lukken. Ik weet dat dit zinloos lijkt bij en depressie, maar 'er is toch niks dat echt helpt' is vaak een reden om veel dingen dan toch ook maar niet te doen en daarmee wordt het alleen maar erger. Alle kleine beetjes helpen iets.
zaterdag 27 oktober 2018 14:52
Dit is de vierde of de vijfde antidepressiva, hij wilde het eerst verhogen voordat we weer een andere proberen. Ik zal dat van jou straks even googlen.
Vandaag een dag thuis (en morgen ook). Ik heb niets te doen en dat maakt dat ik weer erg somber ben. Ben even buiten geweest en boodschappen gehaald maar ook dat zorgde niet echt voor afleiding. Ik wil me gewoon zó graag beter voelen en weer het leven hebben dat ik had. Maar dan zonder dat het slecht gaat. Gewoon werken en een eigen huisje, maar iedereen om me heen vind dat te snel gaan. En men maakt zich zorgen. Ik weet het allemaal niet meer, maar dit maakt me gek.
Vandaag een dag thuis (en morgen ook). Ik heb niets te doen en dat maakt dat ik weer erg somber ben. Ben even buiten geweest en boodschappen gehaald maar ook dat zorgde niet echt voor afleiding. Ik wil me gewoon zó graag beter voelen en weer het leven hebben dat ik had. Maar dan zonder dat het slecht gaat. Gewoon werken en een eigen huisje, maar iedereen om me heen vind dat te snel gaan. En men maakt zich zorgen. Ik weet het allemaal niet meer, maar dit maakt me gek.
zaterdag 27 oktober 2018 22:56
ah klote dat je al zoveel antidepressiva hebt gehad en tot nu toe niet gewerkt heeft.
Vervelend dat je niet zoveel te doen hebt thuis. Wel goed dat je naar buiten bent geweest en boodschappen hebt gedaan. Misschien toch morgen weer koken of iets bakken? Een eind lopen of fietsen, misschien is er een mooi natuurgebied in de buurt waar je heen kunt? Hou je van spelletjes? Misschien kun je één van je ouders strikken om mee te doen?
Sterkte dit weekend!
Vervelend dat je niet zoveel te doen hebt thuis. Wel goed dat je naar buiten bent geweest en boodschappen hebt gedaan. Misschien toch morgen weer koken of iets bakken? Een eind lopen of fietsen, misschien is er een mooi natuurgebied in de buurt waar je heen kunt? Hou je van spelletjes? Misschien kun je één van je ouders strikken om mee te doen?
Sterkte dit weekend!
zondag 28 oktober 2018 17:17
niks mis met jezelf een beetje beter voordoen hé mors 
niet overdrijven natuurlijk maar als niet te down bent om jezelf wat beter voor te kunnen doen mag je dat gerust doen vind ik , dat helpt je zelf beeld ook hé.
negatief praten is een uiting van je negatief voelen , maar omgekeerd is het ook he , je kan je negatief gaan voelen als je negatief praat!
dus in dat opzicht wanneer het mag je beste beentje beentje voorzetten denk ik , graag zelfs , hoewel je weet dat je soms slechter bent maar dat maakt niet uit.
niet overdrijven natuurlijk maar als niet te down bent om jezelf wat beter voor te kunnen doen mag je dat gerust doen vind ik , dat helpt je zelf beeld ook hé.
negatief praten is een uiting van je negatief voelen , maar omgekeerd is het ook he , je kan je negatief gaan voelen als je negatief praat!
dus in dat opzicht wanneer het mag je beste beentje beentje voorzetten denk ik , graag zelfs , hoewel je weet dat je soms slechter bent maar dat maakt niet uit.
zondag 28 oktober 2018 19:48
Hee, alweer een leuke ochtend gehad..! Dat telt ook he. Het kán dus wel.
Geef je nieuwe medicatie ook een kans. Dat moet langzaam worden opgebouwd en pas na een aantal weken weet je of het iets doet. Zo werkt dat helaas.
Hopelijk kom je de avond ook een beetje door. En anders: hij is bijna voorbij.
Hou vol!
Geef je nieuwe medicatie ook een kans. Dat moet langzaam worden opgebouwd en pas na een aantal weken weet je of het iets doet. Zo werkt dat helaas.
Hopelijk kom je de avond ook een beetje door. En anders: hij is bijna voorbij.
Hou vol!
maandag 29 oktober 2018 18:58
zo jammer mors...
volgende week start ik met TMS , ik hou je zeker op de hoogte , ik lees er echt wel goede dingen over !
het kost wel wat maar dat heb ik ervoor over , ze hebben me gezegd zo'n 600-700euro voor dagelijks 1 sessie, dit 6 weken lang.
ik hoop voor je dat het gevoel nu snel weer mag omslaan!
Maandag is gewoon ook meestal een kutdag , voor mij ook
volgende week start ik met TMS , ik hou je zeker op de hoogte , ik lees er echt wel goede dingen over !
het kost wel wat maar dat heb ik ervoor over , ze hebben me gezegd zo'n 600-700euro voor dagelijks 1 sessie, dit 6 weken lang.
ik hoop voor je dat het gevoel nu snel weer mag omslaan!
Maandag is gewoon ook meestal een kutdag , voor mij ook
maandag 5 november 2018 14:57
