Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en weer verdwijnen - 5
zaterdag 10 mei 2025 om 21:03
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras.
woensdag 15 oktober 2025 om 20:51
Wat lief dat je in de rollercoaster waar je nu in zit nog aandacht hebt voor mij. Avo.
We hebben maandag weer relatietherapie gehad. Ik vind het heftig. Maar ik spreek me uit. Doe niet aan mooi weer. Dat heeft geen zin.
Afgelopen maandag was wel minder de diepte in, minder heftig dan vorige keer. De vraag was wat we nu waarderen in onze relatie. Bij die vraag heb ik aangegeven wat ik heel erg heb gewaardeerd in onze relatie, maar dat dat er voor mijn gevoel nu (even) niet meer is. En dat ik dat wel weer graag terug zou hebben.
We hebben het ook gehad over hoofd vs lijf. Over grenzen stellen. Hoe dat voor hem is, voor mij, en hoe we dat bij de kinderen zien. En over het gezin van herkomst van man, hoe hij dat beleefd heeft.
Nu de opdracht om 2x per week 20 minuten tijd voor elkaar te maken en te praten. En ergens voelt dat bedreigend en eng. Verplicht praten, verplicht aangaan. Niet als ik er klaar voor ben, maar gepland.
Maar ik merk dat man na dit gesprek milder is. Omdat we het misschien wel hebben gehad over wat we hadden. En hij dat misschien ook wel mist. Misschien.
We hebben maandag weer relatietherapie gehad. Ik vind het heftig. Maar ik spreek me uit. Doe niet aan mooi weer. Dat heeft geen zin.
Afgelopen maandag was wel minder de diepte in, minder heftig dan vorige keer. De vraag was wat we nu waarderen in onze relatie. Bij die vraag heb ik aangegeven wat ik heel erg heb gewaardeerd in onze relatie, maar dat dat er voor mijn gevoel nu (even) niet meer is. En dat ik dat wel weer graag terug zou hebben.
We hebben het ook gehad over hoofd vs lijf. Over grenzen stellen. Hoe dat voor hem is, voor mij, en hoe we dat bij de kinderen zien. En over het gezin van herkomst van man, hoe hij dat beleefd heeft.
Nu de opdracht om 2x per week 20 minuten tijd voor elkaar te maken en te praten. En ergens voelt dat bedreigend en eng. Verplicht praten, verplicht aangaan. Niet als ik er klaar voor ben, maar gepland.
Maar ik merk dat man na dit gesprek milder is. Omdat we het misschien wel hebben gehad over wat we hadden. En hij dat misschien ook wel mist. Misschien.
You'll never feel ready cause ready is not a feeling, it is a decision.
woensdag 15 oktober 2025 om 21:09
woensdag 15 oktober 2025 om 21:14
Fijn dat je gewoon tussen haakjes zet. Want gewoon, zo voelt het niet. Het voelt doodeng.
Dat, en de combinatie met werk waar ik iets niet goed uit had gezocht en onterecht onrust heb veroorzaakt, en meer eigen taken op pak maar ook merk dat mijn hoofd eigenlijk toch minder werkt dan ik denk, maakt dat ik wat overwhelmed ben. Maar dat is okee. Voelen wat ik ervan vind en me constant bewust zijn van vermijding en daarbij de grenzen opzoeken. Ooit wordt het makkelijker. Toch?
Hoe zit jij er nu bij, Avo?
Dat, en de combinatie met werk waar ik iets niet goed uit had gezocht en onterecht onrust heb veroorzaakt, en meer eigen taken op pak maar ook merk dat mijn hoofd eigenlijk toch minder werkt dan ik denk, maakt dat ik wat overwhelmed ben. Maar dat is okee. Voelen wat ik ervan vind en me constant bewust zijn van vermijding en daarbij de grenzen opzoeken. Ooit wordt het makkelijker. Toch?
Hoe zit jij er nu bij, Avo?
You'll never feel ready cause ready is not a feeling, it is a decision.
woensdag 15 oktober 2025 om 22:32
Oh Selune, dat klinkt echt niet als een fijne dag! Ik hoop dat je nu een beetje bij kunt komen, opladen voor morgen. Ik wens je heel veel succes en sterkte en vooral een niet te hoge lat.
Wij hebben trouwens ook mogelijkheden tot coaching op het werk. Ik zat er voor de vakantie nog over te twijfelen, je kon zelf een gesprek inplannen. Maar ik weet bij god niet wat ik daar zou willen bespreken. Ik kom momenteel niet echt veel verder dan dat ik niet lekker in mijn vel zit. Alles wat verder gaat dan op routine draaien is eigenlijk al teveel gevraagd.
Ik ben echt blij dat ik volgende week 3/5 lessen toetsen moet afnemen. Lekker duidelijk en geen lesvoorbereidingen. Wel aanpoten, vooral bij de spreektoetsen, maar dat gaat gewoon volgens rooster en ik hoef zelf niks te bedenken of te organiseren.
Wij hebben trouwens ook mogelijkheden tot coaching op het werk. Ik zat er voor de vakantie nog over te twijfelen, je kon zelf een gesprek inplannen. Maar ik weet bij god niet wat ik daar zou willen bespreken. Ik kom momenteel niet echt veel verder dan dat ik niet lekker in mijn vel zit. Alles wat verder gaat dan op routine draaien is eigenlijk al teveel gevraagd.
Ik ben echt blij dat ik volgende week 3/5 lessen toetsen moet afnemen. Lekker duidelijk en geen lesvoorbereidingen. Wel aanpoten, vooral bij de spreektoetsen, maar dat gaat gewoon volgens rooster en ik hoef zelf niks te bedenken of te organiseren.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
donderdag 16 oktober 2025 om 06:38
@selune als het mij was overkomen was er hier ook dikke paniek geweest, donker op een plek die ik niet goed ken word mijn angsttrigger +10.
@advo wat ben ik trots op je.
@marscha Dankje wel voor het voorstellen praat mee als het veilig voelt om je verhaal te delen.
@lucy praten op afspraak lijkt mij ook heel erg lastig maar ik ben juist de andere kan ik flap er meteen uit als het mij niet aanstaat. Kan je niet gewoon beginnen met 1 keer 20 min en als goed voelt dan weer een moment plannen valt het niet goed dan laat je het spontaan komen of je laat het plannen van het moment aan je man over zodat jij er geen spanning voor kan opbouwen.
@advo wat ben ik trots op je.
@marscha Dankje wel voor het voorstellen praat mee als het veilig voelt om je verhaal te delen.
@lucy praten op afspraak lijkt mij ook heel erg lastig maar ik ben juist de andere kan ik flap er meteen uit als het mij niet aanstaat. Kan je niet gewoon beginnen met 1 keer 20 min en als goed voelt dan weer een moment plannen valt het niet goed dan laat je het spontaan komen of je laat het plannen van het moment aan je man over zodat jij er geen spanning voor kan opbouwen.
donderdag 16 oktober 2025 om 07:00
Fijn dat loeder zich gedeisd houdt frietje, maar tegelijk kan ik me voorstellen dat de spanning er is voor 'wat misschien gaat komen'. Dat hyperalerte kost zoveel energie ook 
Hoe ging de nacht Avo, iets rustiger?
Diva ik ben toen ik 1,5 jaar geleden uitviel naar deze coach gegaan met als 'werkprobleem' dat er geen balans was. Dat ik teveel doorging, geen rust kon nemen en werk nooit af was. Inmiddels zie ik veel meer het patroon. Hoe slechter ik in mijn vel zit, hoe meer last van 'vroeger' hoe harder ik ga werken om maar niet te voelen. En ga ik met andere, vaak zelfs best praktische dingen, naar haar toe. Waar overigens vaak hele diepe gesprekken op volgen. Gisteren hadden we het over waarom ik het eventueel vandaag zelf wil doen ondanks dat ik er ook op stukloop. En toen voelde ik heel duidelijk dat het vooral de angst is dat als ik dit kwijt raak ik het enige stukje van mijn identiteit waarvan ik het gevoel heb dat het van mij is (mijn docentschap), het enige dat zij niet bepaald hebben, kwijtraak. Dat neem ik morgen wel mee naar therapie bijvoorbeeld. Dus het is zeker niet oppervlakkig (bij ons), maar wel praktisch begonnen.
Misschien gewoon eens een gesprek plannen en kijken of het iets voor je kan betekenen. Maar eerst nog even vakantie. Lukt het je een beetje om alles los te laten?
Voor vandaag is de spanning al op +10 nu. Vannacht alleen maar nachtmerries die elkaar opvolgen en daardoor heel moe, maar ook 'niet lekker' zeg maar nu. Ik hoop dat ik morgen weer iets van op adem kan komen.
Hoe ging de nacht Avo, iets rustiger?
Diva ik ben toen ik 1,5 jaar geleden uitviel naar deze coach gegaan met als 'werkprobleem' dat er geen balans was. Dat ik teveel doorging, geen rust kon nemen en werk nooit af was. Inmiddels zie ik veel meer het patroon. Hoe slechter ik in mijn vel zit, hoe meer last van 'vroeger' hoe harder ik ga werken om maar niet te voelen. En ga ik met andere, vaak zelfs best praktische dingen, naar haar toe. Waar overigens vaak hele diepe gesprekken op volgen. Gisteren hadden we het over waarom ik het eventueel vandaag zelf wil doen ondanks dat ik er ook op stukloop. En toen voelde ik heel duidelijk dat het vooral de angst is dat als ik dit kwijt raak ik het enige stukje van mijn identiteit waarvan ik het gevoel heb dat het van mij is (mijn docentschap), het enige dat zij niet bepaald hebben, kwijtraak. Dat neem ik morgen wel mee naar therapie bijvoorbeeld. Dus het is zeker niet oppervlakkig (bij ons), maar wel praktisch begonnen.
Misschien gewoon eens een gesprek plannen en kijken of het iets voor je kan betekenen. Maar eerst nog even vakantie
. Lukt het je een beetje om alles los te laten?Voor vandaag is de spanning al op +10 nu. Vannacht alleen maar nachtmerries die elkaar opvolgen en daardoor heel moe, maar ook 'niet lekker' zeg maar nu. Ik hoop dat ik morgen weer iets van op adem kan komen.
Forever is a hell of a long time.
donderdag 16 oktober 2025 om 07:21
Toitoitoi Selune!!!
Diva, lijkt me juist een topkans gratis coaching vanuit je werk.
Je werk vraagt veel van je, daar zou je mee kunnen beginnen.
Friet, beter dat ze zich verder ook koest houd.
Hier twee keer een uurtje geslapen vannacht.
En twee keer even bij de verpleging langsgewipt.
Met dank aan de nieuwe afspraken.
Stuk beter dan gister.
Diva, lijkt me juist een topkans gratis coaching vanuit je werk.
Je werk vraagt veel van je, daar zou je mee kunnen beginnen.
Friet, beter dat ze zich verder ook koest houd.
Hier twee keer een uurtje geslapen vannacht.
En twee keer even bij de verpleging langsgewipt.
Met dank aan de nieuwe afspraken.
Stuk beter dan gister.
avocadeau wijzigde dit bericht op 16-10-2025 08:12
0.85% gewijzigd
donderdag 16 oktober 2025 om 09:27
donderdag 16 oktober 2025 om 09:43
Tyche, is ook ergens.
De individuele sessies zijn aangepast en draaien om niet te snel gaan zodat ik bewust kan blijven van wat ik er bij een ander van zou vinden, en niet alleen terugval in de gedachten en gevoelens van alle delen.
Vertragen.
En hoewel ik dat ook vreselijk vindt en er gestresst van raak en bozig op mezelf, is het ook nog oke.
De individuele sessies zijn aangepast en draaien om niet te snel gaan zodat ik bewust kan blijven van wat ik er bij een ander van zou vinden, en niet alleen terugval in de gedachten en gevoelens van alle delen.
Vertragen.
En hoewel ik dat ook vreselijk vindt en er gestresst van raak en bozig op mezelf, is het ook nog oke.
donderdag 16 oktober 2025 om 11:41
Dank jullie wel voor de hartelijke welkomsgroet.
Ik probeer een beetje mee te schrijven zo ver ik een beetje op de hoogte ben van de berichten.
Lucy, Ik kan mij voorstellen dat het moeilijk is om 20 minuten een gesprek afspraak in te plannen. Is het de bedoeling dat jullie mogen aangeven waar de behoeftes liggen? Maar wat fijn dat je man bij het laatste gesprek wat milder was. Is hij een prater?
Avocadeau, zoals ik begrijp zit je nu op een veilige plek. Lukt het een beetje?
Selune, Je paniek wat ik gisteren las, is zo herkenbaar! En zo goed dat je de hulp die je aangereikt kreeg met beide handen hebt vastgepakt. Paniek is zo energie slurpend. Sterkte!
Ik zal iets over mezelf vertellen. Het ging een aantal jaren goed met mij, en dan zit ik boordevol plannen en leef het leven intens. Ongeveer 2 maanden geleden voelde ik de somberheid, nare gedachten weer te voelen. En het lijkt wel of alle energie uit mijn lijf werd gezogen. Hele nare gedachten, paniek, angst afwijzingen en teveel zijn nemen op dit moment mijn leven over. Kleine triggers waar ik dagen over kan piekeren!
Nu is er vorige week een tumor bij mijn partner gevonden, dinsdag een scan gemaakt en as maandag horen we meer. Mijn partner is geen prater en ik vind het thuis moeilijk om echt te laten zien wat het met mij doe. Gelukkig heb ik een lieve zus en 2 vriendinnen waar ik terecht kan. Maar ik wil niet teveel ruimte innemen voor mijn emoties en anderen belasten. Het is zo dubbel want ik heb het wel nodig.
Vanochtend bij de huisarts geweest en ik krijg hulp van de poh.
Ik hoop dat ik duidelijk ben want het voelt kwetsbaar om dit zo op te schrijven, maar het is zoals het is.
Ik heb niet op iedereen kunnen reageren omdat ik niet helemaal bij ben met ieders verhaal.
Ik probeer een beetje mee te schrijven zo ver ik een beetje op de hoogte ben van de berichten.
Lucy, Ik kan mij voorstellen dat het moeilijk is om 20 minuten een gesprek afspraak in te plannen. Is het de bedoeling dat jullie mogen aangeven waar de behoeftes liggen? Maar wat fijn dat je man bij het laatste gesprek wat milder was. Is hij een prater?
Avocadeau, zoals ik begrijp zit je nu op een veilige plek. Lukt het een beetje?
Selune, Je paniek wat ik gisteren las, is zo herkenbaar! En zo goed dat je de hulp die je aangereikt kreeg met beide handen hebt vastgepakt. Paniek is zo energie slurpend. Sterkte!
Ik zal iets over mezelf vertellen. Het ging een aantal jaren goed met mij, en dan zit ik boordevol plannen en leef het leven intens. Ongeveer 2 maanden geleden voelde ik de somberheid, nare gedachten weer te voelen. En het lijkt wel of alle energie uit mijn lijf werd gezogen. Hele nare gedachten, paniek, angst afwijzingen en teveel zijn nemen op dit moment mijn leven over. Kleine triggers waar ik dagen over kan piekeren!
Nu is er vorige week een tumor bij mijn partner gevonden, dinsdag een scan gemaakt en as maandag horen we meer. Mijn partner is geen prater en ik vind het thuis moeilijk om echt te laten zien wat het met mij doe. Gelukkig heb ik een lieve zus en 2 vriendinnen waar ik terecht kan. Maar ik wil niet teveel ruimte innemen voor mijn emoties en anderen belasten. Het is zo dubbel want ik heb het wel nodig.
Vanochtend bij de huisarts geweest en ik krijg hulp van de poh.
Ik hoop dat ik duidelijk ben want het voelt kwetsbaar om dit zo op te schrijven, maar het is zoals het is.
Ik heb niet op iedereen kunnen reageren omdat ik niet helemaal bij ben met ieders verhaal.
donderdag 16 oktober 2025 om 12:03
Marcha, wat een heftige tijd voor jullie. Dat wachten op uitslagen is een speciaal soort hel. Mijn eerste reactie als ik je lees: belast anderen! Tenzij je concrete signalen krijgt dat ze dat niet aankunnen, mag je ervan uitgaan dat dat niet te veel is. Je kunt erbij zeggen wat je zou willen van ze, als je dat zelf weet: een luisterend oor, advies, afleiding, concrete hulp... Mensen voelen zich in dit soort situaties enorm machteloos en zijn juist blij iets te kunnen betekenen.
Sluit je man zich helemaal af? Of is er, naast praten, wel een manier om met hem in verbinding te blijven?
Sluit je man zich helemaal af? Of is er, naast praten, wel een manier om met hem in verbinding te blijven?
This is an unacceptable timeline
donderdag 16 oktober 2025 om 12:21
Marcha, welkom! Je zit ook wel in een heftige situatie op dit moment! Heb je die somberheid vaker gehad of is die er nu voor het eerst? En nu de zorgen om je partner er nog bij.
Ik herken het stuk dat je zegt thuis geen ruimte kunnen/durven innemen. Man is ook geen prater maar desondanks draait het thuis vaak om hem, als in dat het over zijn dingen/klachten gaat. Ook bij andere mensen. Hij komt uit een disfunctioneel gezin en er is de afgelopen jaren heel veel gebeurd en hij kan inmiddels zijn verhaal doen. Ik zeg wel eens wat over mij tegen hem, maar krijg dan vaak een tip ipv een luisterend oor. Of hij begint over iets anders, hij is soms behoorlijk van de hak op de tak en dan vraag ik m af of hij me wel gehoord heeft. Het ligt een stukje bij hem dus, maar vooral bij mezelf doordat ik me ook niet goed durf uit te spreken. En ook thuis liever vrolijk wil zijn ipv het over zware onderwerpen hebben. Maar dat vrolijk zijn lukt de laatste tijd steeds minder goed.
Mbt coach: ik vind het gewoon eng en het voelt als zwak dat ik dat nodig heb. Daarbij ben ik ook bang dat er toch iets bij mijn lg terecht gaat komen, ookal weet ik dat ze me niks kunnen maken ivm vast contract. Ik ga er nog eens over denken.
Nogmaals heel veel succes Selune! Ik hoop dat er een beetje rekening wordt gehouden met wat je aangegeven hebt!
Ik herken het stuk dat je zegt thuis geen ruimte kunnen/durven innemen. Man is ook geen prater maar desondanks draait het thuis vaak om hem, als in dat het over zijn dingen/klachten gaat. Ook bij andere mensen. Hij komt uit een disfunctioneel gezin en er is de afgelopen jaren heel veel gebeurd en hij kan inmiddels zijn verhaal doen. Ik zeg wel eens wat over mij tegen hem, maar krijg dan vaak een tip ipv een luisterend oor. Of hij begint over iets anders, hij is soms behoorlijk van de hak op de tak en dan vraag ik m af of hij me wel gehoord heeft. Het ligt een stukje bij hem dus, maar vooral bij mezelf doordat ik me ook niet goed durf uit te spreken. En ook thuis liever vrolijk wil zijn ipv het over zware onderwerpen hebben. Maar dat vrolijk zijn lukt de laatste tijd steeds minder goed.
Mbt coach: ik vind het gewoon eng en het voelt als zwak dat ik dat nodig heb. Daarbij ben ik ook bang dat er toch iets bij mijn lg terecht gaat komen, ookal weet ik dat ze me niks kunnen maken ivm vast contract. Ik ga er nog eens over denken.
Nogmaals heel veel succes Selune! Ik hoop dat er een beetje rekening wordt gehouden met wat je aangegeven hebt!
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
donderdag 16 oktober 2025 om 12:48
Tyche, wat een lief bericht. Partner sluit zich volkomen af, maar praten is ook niet geleerd vanuit zijn gezin. Er is nog wel verbinding maar voor nu meer een praktische. Wat mensen om mij heen betreft, vraag ik iedere keer aan hun of ik niet teveel ben en dat ze dat vooral moeten aangeven. Dat gedrag komt doordat ik in het verleden ben afgewezen maar ook recent en dat maakt mij bang. Maar ik heb wel aangegeven wat ik nodig heb. Hoe gaat het met jou vandaag?
Imaginairy Diva, ik kamp al jaren met somberheid, iets van 12 jaar terug ben ik opgenomen geweest. Het is de afgelopen jaren goed gegaan. Zo herkenbaar een beetje toneelspelen maar je lijf en geest zou het wel uit willen schreeuwen. Waarom vind je het zwak van jezelf ivm coach kan je het eventueel omdraaien dat het juist een teken van kracht is omdat je hulp aanneem wat je nodig hebt. Van een andere orde, maar ik heb vanochtend besloten om bij de PHO hulp aan te nemen. Heeft de coach geen geheimhoudingsplicht tov je leidinggevende?
Imaginairy Diva, ik kamp al jaren met somberheid, iets van 12 jaar terug ben ik opgenomen geweest. Het is de afgelopen jaren goed gegaan. Zo herkenbaar een beetje toneelspelen maar je lijf en geest zou het wel uit willen schreeuwen. Waarom vind je het zwak van jezelf ivm coach kan je het eventueel omdraaien dat het juist een teken van kracht is omdat je hulp aanneem wat je nodig hebt. Van een andere orde, maar ik heb vanochtend besloten om bij de PHO hulp aan te nemen. Heeft de coach geen geheimhoudingsplicht tov je leidinggevende?
marcha01 wijzigde dit bericht op 16-10-2025 14:28
0.45% gewijzigd
donderdag 16 oktober 2025 om 13:25
Marcha, ik moest bij je verhaal een beetje denken aan onderstaande voorbeelden bij mezelf. Wie weet helpt het je.
Ik heb mezelf op een gegeven moment gedwongen/aangeleerd om te zeggen: ik wil graag regelmatig hier of daar wat over kwijt. Als het niet kan of teveel is of wat dan ook, dan wil ik graag dat je het zegt, zodat ik me dat niet in mijn hoofd steeds hoef af te vragen.
Ook had ik moeite met geloven dat iemand iets echt meent als ze zeggen dat het oké is. Op een gegeven moment ging ik naar de modus fake it till you make it. Dan zei ik letterlijk: oké, ik kies er nu voor om inderdaad aan te nemen dat het oké is en als je het stiekem toch niet oké vindt dan ligt dat bij jou, niet bij mij, want ik heb immers gevraagd of het oké is en ik kan alleen afgaan op het antwoord dat je me nu geeft. Heeft geholpen met minder in mn hoofd zitten erover.
Of bijvoorbeeld als iemand bij mij thuis is; ik heb het snel warm, warmer dan anderen. En dan denk ik ja heeft de ander het niet koud. Dus tegenwoordig zeg ik: zeg het als je het koud hebt want dan kan ik het loslaten. Met eten en drinken hetzelfde: laat weten als je wat wil, want dan hoef ik me er niet druk om te maken. Uiteraard pak ik regelmatig wat maar ja iemand kan maar net ineens op een ander moment wat willen.
Werkt wel prima. Daardoor leg je het bij de ander neer. Zeker als je specifiek aangeeft dat je het bij de ander neerlegt omdat jij er anders last van hebt. En ik zeg er ook vaak bij: als je het anders wil ofzo laat dat ook weten; tot die tijd ga ik uit van deze "afspraak". En als een ander het dan vervolgens te koud of te warm heeft, honger of dorst heeft, of iets toch niet oké vindt, dan is dat diegene z'n verantwoordelijkheid.
Ik heb mezelf op een gegeven moment gedwongen/aangeleerd om te zeggen: ik wil graag regelmatig hier of daar wat over kwijt. Als het niet kan of teveel is of wat dan ook, dan wil ik graag dat je het zegt, zodat ik me dat niet in mijn hoofd steeds hoef af te vragen.
Ook had ik moeite met geloven dat iemand iets echt meent als ze zeggen dat het oké is. Op een gegeven moment ging ik naar de modus fake it till you make it. Dan zei ik letterlijk: oké, ik kies er nu voor om inderdaad aan te nemen dat het oké is en als je het stiekem toch niet oké vindt dan ligt dat bij jou, niet bij mij, want ik heb immers gevraagd of het oké is en ik kan alleen afgaan op het antwoord dat je me nu geeft. Heeft geholpen met minder in mn hoofd zitten erover.
Of bijvoorbeeld als iemand bij mij thuis is; ik heb het snel warm, warmer dan anderen. En dan denk ik ja heeft de ander het niet koud. Dus tegenwoordig zeg ik: zeg het als je het koud hebt want dan kan ik het loslaten. Met eten en drinken hetzelfde: laat weten als je wat wil, want dan hoef ik me er niet druk om te maken. Uiteraard pak ik regelmatig wat maar ja iemand kan maar net ineens op een ander moment wat willen.
Werkt wel prima. Daardoor leg je het bij de ander neer. Zeker als je specifiek aangeeft dat je het bij de ander neerlegt omdat jij er anders last van hebt. En ik zeg er ook vaak bij: als je het anders wil ofzo laat dat ook weten; tot die tijd ga ik uit van deze "afspraak". En als een ander het dan vervolgens te koud of te warm heeft, honger of dorst heeft, of iets toch niet oké vindt, dan is dat diegene z'n verantwoordelijkheid.
Here am I in my little bubble
donderdag 16 oktober 2025 om 14:27
Rainy days, dank je voor je uitgebreide uitleg! Dat is zeker iets om het op die manier wat rustiger te maken voor mezelf. Kwam het bij jou door onzekerheid, jezelf tekort doen, geen ruimte in kunnen of durven te nemen?
Ik was best nerveus om hier te reageren omdat er zo een verbinding met elkaar is, zoals ik dat lees en voel. Maar alleraardigst zoals er nu al op mij gereageerd word.
Ik was best nerveus om hier te reageren omdat er zo een verbinding met elkaar is, zoals ik dat lees en voel. Maar alleraardigst zoals er nu al op mij gereageerd word.
donderdag 16 oktober 2025 om 15:22
@Tyche: dankje voor je tip aan mij mbt coach. Ik heb me aangemeld voor een gesprek. Het is een pilot zag ik. Ze garanderen discretie. Wel logisch, maar toch ben ik bang dat lg of collega's iets te horen krijgen, maar ik moet er maar op vertrouwen dat dat niet gebeurt. Tis maar een half uurtje, tussen twee lessen in, niet ideaal, maar was de enige dag dat ik überhaupt kon.
@Marcha: voel je welkom om mee te schrijven.
We zijn hier meestal heel aardig hoor
Helemaal als je ook een beetje mee wilt doen aan het gesprek (hoeft écht niet altijd, soms is een teken van leven geven genoeg en soms lukt zelfs dat niet en dan is het ook prima), maar er zijn weleens nieuwe schrijfsters die het topic komen binnenvallen met een post en vervolgens nogal kort door de bocht reageren omdat ze verder niks gelezen hebben. Dat valt dan niet altijd goed.
Avo en Selune, ik denk aan jullie!
@Marcha: voel je welkom om mee te schrijven.
We zijn hier meestal heel aardig hoor
Helemaal als je ook een beetje mee wilt doen aan het gesprek (hoeft écht niet altijd, soms is een teken van leven geven genoeg en soms lukt zelfs dat niet en dan is het ook prima), maar er zijn weleens nieuwe schrijfsters die het topic komen binnenvallen met een post en vervolgens nogal kort door de bocht reageren omdat ze verder niks gelezen hebben. Dat valt dan niet altijd goed.
Avo en Selune, ik denk aan jullie!
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
donderdag 16 oktober 2025 om 16:23
Goedzo Diva!
Het zou nogal een schending van de privacy zijn als inhoud van je gesprek met coach bij lg terechtkomt, dus daar hoef je denk ik echt niet bang voor te zijn.
Hier gaat het wel. Werken lukt eigenlijk prima, zelfs het inhoudelijk complexe schrijfwerk. Maar na een dag werken ben ik wel doodop. En ik droomde vannacht dat ze nog leefde en dat was mooi maar ook naar wakker worden.
En ik worstel ondertussen met een heel ingewikkelde verhouding met een van mijn ouders. We hebben een tijd zeer minimaal contact gehad en nu krijg ik ineens de vraag per app of ik misschien dingen over vroeger kwijt wil. En ik heb daar allerlei gevoelens bij die ik niet goed kan vatten en verwoorden. En dat vind ik griezelig, geen grip hebben. Ik krijg daardoor ook niet helder voor mezelf wat mijn probleem is en een deel van mij denkt dan: dan is er dus geen probleem, en doe je moeilijk om niets. Communicatie het deze ouder voelt onveilig, maar dat voelt ook gelijk weer als een veel te dramatisch woord, toepasbaar op de verhalen van anderen hier maar zeker niet op mij.
En het lukt me dus ook niet hier een vraag bij te formuleren. Misschien wil ik het ook alleen maar even kwijt.
Het zou nogal een schending van de privacy zijn als inhoud van je gesprek met coach bij lg terechtkomt, dus daar hoef je denk ik echt niet bang voor te zijn.
Hier gaat het wel. Werken lukt eigenlijk prima, zelfs het inhoudelijk complexe schrijfwerk. Maar na een dag werken ben ik wel doodop. En ik droomde vannacht dat ze nog leefde en dat was mooi maar ook naar wakker worden.
En ik worstel ondertussen met een heel ingewikkelde verhouding met een van mijn ouders. We hebben een tijd zeer minimaal contact gehad en nu krijg ik ineens de vraag per app of ik misschien dingen over vroeger kwijt wil. En ik heb daar allerlei gevoelens bij die ik niet goed kan vatten en verwoorden. En dat vind ik griezelig, geen grip hebben. Ik krijg daardoor ook niet helder voor mezelf wat mijn probleem is en een deel van mij denkt dan: dan is er dus geen probleem, en doe je moeilijk om niets. Communicatie het deze ouder voelt onveilig, maar dat voelt ook gelijk weer als een veel te dramatisch woord, toepasbaar op de verhalen van anderen hier maar zeker niet op mij.
En het lukt me dus ook niet hier een vraag bij te formuleren. Misschien wil ik het ook alleen maar even kwijt.
This is an unacceptable timeline
donderdag 16 oktober 2025 om 16:47
Tyche, is de vraag: wil je uets keijt over vroeger of wil je een gesprek over vroeger?
Ik ken jouw ouder niet. Maar de eerste vraag zou voor mij ook heel onveilig voelen denk ik. Het voelt kwetsbaar. Met mogelijk de kans, op jouw antwoord, dat er een aanval volgt. Is dat ook jouw angst?
En wat zijn je gevoelens, zonder ze te moeten duiden? Irritatie, angst? Heb je voor jezelf wel helder waarom het contact minimaal is? En wil je een ingang geven tot meer contact, of bevalt het wel?
Je hoeft namelijk geen antwoord te geven. Maar ik kan me wel voorstellen dat het fijn is om voor jezelf het een en ander helder te hebben.
Marcha, sterkte met alles wat er nu speelt. Het klinkt als veel en lastig.
Diva, wat goed dat je je bij betreffende coach hebt aangemeld!
Ik ken jouw ouder niet. Maar de eerste vraag zou voor mij ook heel onveilig voelen denk ik. Het voelt kwetsbaar. Met mogelijk de kans, op jouw antwoord, dat er een aanval volgt. Is dat ook jouw angst?
En wat zijn je gevoelens, zonder ze te moeten duiden? Irritatie, angst? Heb je voor jezelf wel helder waarom het contact minimaal is? En wil je een ingang geven tot meer contact, of bevalt het wel?
Je hoeft namelijk geen antwoord te geven. Maar ik kan me wel voorstellen dat het fijn is om voor jezelf het een en ander helder te hebben.
Marcha, sterkte met alles wat er nu speelt. Het klinkt als veel en lastig.
Diva, wat goed dat je je bij betreffende coach hebt aangemeld!
You'll never feel ready cause ready is not a feeling, it is a decision.
donderdag 16 oktober 2025 om 18:17
Diva super goed dat je een afspraak gemaakt heb. Ook jij maakt dit jaar echt stappen ik hoop dat je het zelf ook kan zien.
@tyche je kan de vraag nu ook gewoon parkeren zodat je nu even gewoon op het rouwen kan concentreren want het lijkt mij lastig om de emotie van je lastige communicatie van een ouder te gaan beoordelen als je nog midden in je rouw zit.
@marcha als je een concrete uitslag hebt kan je ook pyschisch hulp vragen in het ziekenhuis. Vaak hebben ze daar psychologen die gespecialiseerd zijn in kanker en alles wat daar mee vast hangt. Is ook voor familie
@tyche je kan de vraag nu ook gewoon parkeren zodat je nu even gewoon op het rouwen kan concentreren want het lijkt mij lastig om de emotie van je lastige communicatie van een ouder te gaan beoordelen als je nog midden in je rouw zit.
@marcha als je een concrete uitslag hebt kan je ook pyschisch hulp vragen in het ziekenhuis. Vaak hebben ze daar psychologen die gespecialiseerd zijn in kanker en alles wat daar mee vast hangt. Is ook voor familie
donderdag 16 oktober 2025 om 18:21
Tyche, toevallig weet ik dat het onveilig was. Op een andere manier dan bij mij, maar wel onveilig.
(Ik weet ook niet goed hoe ik dit nu schrijf. Misschien werkt de emdr?)
Dat is geen aanstellerij.
Ooit vertelde je me wat dingetjes, en ik vroeg me meteen af hoe onveilig dat wel niet geweest moet zijn, weet je nog?
Kan je het met iemand hebben over deze vraag?
Zou je überhaupt contact met ouder willen hebben momenteel? En wil je kwetsbaar zijn bij deze ouder?
Want over vroeger, man dat lijkt me heel kwetsbaar. Dat is het al met een willekeurig iemand, (begrijpt diegene me wel goed, wat zou ie ervan vinden, is dit raar), maar in dit geval, met je ouder, die ook bron van de onveiligjeid was... Oeioeioei...
Wat zou het je opleveren?
Marcha, wat ontzettend heftig! En het klinkt ook best eenzaam, jullie gaan samen door iets heen, maar wel apart, zo klinkt het. Klopt dat?
Goed dat je een coachingsgesprek gepland hebt Diva.
Hier is officieel besloten om te vertragen.
Ik heb het daar moeilijk mee. Falen, moeilijk doen, schaam, wanhoop, angst. Maar ik snap het ook echt wel, en het geeft wat lucht.
De EMDR was er niet makkelijker om vanmiddag.
We doen nu aan 'stel je voor dat'.
Stel je voor dat je ziet hoort daar een kind... Wat roept dat op.
Stel dat het niet oke was wat er gebeurde, wat zou dat betekenen voor je. Hypothetisch gezien.
Ik ben kapot moe overigens na 3 nachten met in totaal 3 uur slaap.
(Ik weet ook niet goed hoe ik dit nu schrijf. Misschien werkt de emdr?)
Dat is geen aanstellerij.
Ooit vertelde je me wat dingetjes, en ik vroeg me meteen af hoe onveilig dat wel niet geweest moet zijn, weet je nog?
Kan je het met iemand hebben over deze vraag?
Zou je überhaupt contact met ouder willen hebben momenteel? En wil je kwetsbaar zijn bij deze ouder?
Want over vroeger, man dat lijkt me heel kwetsbaar. Dat is het al met een willekeurig iemand, (begrijpt diegene me wel goed, wat zou ie ervan vinden, is dit raar), maar in dit geval, met je ouder, die ook bron van de onveiligjeid was... Oeioeioei...
Wat zou het je opleveren?
Marcha, wat ontzettend heftig! En het klinkt ook best eenzaam, jullie gaan samen door iets heen, maar wel apart, zo klinkt het. Klopt dat?
Goed dat je een coachingsgesprek gepland hebt Diva.
Hier is officieel besloten om te vertragen.
Ik heb het daar moeilijk mee. Falen, moeilijk doen, schaam, wanhoop, angst. Maar ik snap het ook echt wel, en het geeft wat lucht.
De EMDR was er niet makkelijker om vanmiddag.
We doen nu aan 'stel je voor dat'.
Stel je voor dat je ziet hoort daar een kind... Wat roept dat op.
Stel dat het niet oke was wat er gebeurde, wat zou dat betekenen voor je. Hypothetisch gezien.
Ik ben kapot moe overigens na 3 nachten met in totaal 3 uur slaap.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
