Psyche
alle pijlers
Hyperventilatie, angstaanvallen
zondag 7 november 2010 om 00:46
Ik heb sinds een jaar een soort van pleinvrees, zo noemen ze het. Bijv. als ik in een drukke trein zit, in een drukke stad rond loop, uitaan etc. krijg ik spontaan een soort van aanval..
Ik voel dan echt 100 x aan mn hart of 'tie nog wel tikt, slecht ademen, het is net of je in een wazig wereldje leeft waar je in no time zo flauw kan vallen.
Hebben meer mensen hier last van??
zondag 7 november 2010 om 00:57
Oh had ook al een reactie gegeven bij 'gezondheid' haha!
weet niet goed hoe ik zo'n onderwerp moet verwijderen, zit hier nog maar 1 dag.
Ik voel dus ook heel de tijd aan mn hart.. afschuwelijk! kan niet meer normaal winkelen met een vriendin of uitgaan, want ik kan meestal na 1 uurtje al mn spullen pakken en vertrekken.
Ik krijg een korrel van de homeopaat, ik voel me hier wel veel rustiger bij, maar mn probleem is echt niet opgelost! maar ik ga wel door, want heb deze korrel nog maar goed 4 maanden in mn lijf zitten
weet niet goed hoe ik zo'n onderwerp moet verwijderen, zit hier nog maar 1 dag.
Ik voel dus ook heel de tijd aan mn hart.. afschuwelijk! kan niet meer normaal winkelen met een vriendin of uitgaan, want ik kan meestal na 1 uurtje al mn spullen pakken en vertrekken.
Ik krijg een korrel van de homeopaat, ik voel me hier wel veel rustiger bij, maar mn probleem is echt niet opgelost! maar ik ga wel door, want heb deze korrel nog maar goed 4 maanden in mn lijf zitten
zondag 7 november 2010 om 07:09
zondag 7 november 2010 om 08:43
zondag 7 november 2010 om 10:21
quote:intheheart schreef op 07 november 2010 @ 07:09:
Sowieso therapie! Congnitieve therapie werkt meestal goed in deze. Verder zou ik de huisarts wat oxazepammetjes vragen, voor de crisismomenten. Komt t erg vaak voor, dan kan je denken over een anti depressieva met angstremmende werking, bijv Xeroxat.Ja, dit heb ik er aangedaan. Alles wat er staat, heb ik gedaan en gebruikt.
Sowieso therapie! Congnitieve therapie werkt meestal goed in deze. Verder zou ik de huisarts wat oxazepammetjes vragen, voor de crisismomenten. Komt t erg vaak voor, dan kan je denken over een anti depressieva met angstremmende werking, bijv Xeroxat.Ja, dit heb ik er aangedaan. Alles wat er staat, heb ik gedaan en gebruikt.
zondag 7 november 2010 om 11:08
quote:andrinaandrea schreef op 07 november 2010 @ 00:57:
Ik voel dus ook heel de tijd aan mn hart.. afschuwelijk! kan niet meer normaal winkelen met een vriendin of uitgaan, want ik kan meestal na 1 uurtje al mn spullen pakken en vertrekken.
Ik krijg een korrel van de homeopaat, ik voel me hier wel veel rustiger bij, maar mn probleem is echt niet opgelost! maar ik ga wel door, want heb deze korrel nog maar goed 4 maanden in mn lijf zitten[/i]Ik weet niet hoe je over reguliere artsen denkt, maar ik vind dit echt een probleem om mee naar de huisarts te gaan ipv naar een homeopaat omdat het schijnbaar je leven toch begint te beheersen. De huisarts kan dan kijken wat of welke therapie het beste bij je past.
Ik voel dus ook heel de tijd aan mn hart.. afschuwelijk! kan niet meer normaal winkelen met een vriendin of uitgaan, want ik kan meestal na 1 uurtje al mn spullen pakken en vertrekken.
Ik krijg een korrel van de homeopaat, ik voel me hier wel veel rustiger bij, maar mn probleem is echt niet opgelost! maar ik ga wel door, want heb deze korrel nog maar goed 4 maanden in mn lijf zitten[/i]Ik weet niet hoe je over reguliere artsen denkt, maar ik vind dit echt een probleem om mee naar de huisarts te gaan ipv naar een homeopaat omdat het schijnbaar je leven toch begint te beheersen. De huisarts kan dan kijken wat of welke therapie het beste bij je past.
zondag 7 november 2010 om 11:32
ik heb dat ook...
ben er voor in angst-therapie. Vond het belachelijk want ik wilde mijn ' probleem' juist ontkennen dan was het niet zo aanwezig.
Een psycholoog heb ik toch niet nodig? (denk jij waarschijnlijk ook)
Maar doe dat vooral niet, het komt dan 2x zo hard terug op momenten dat je het niet verwacht.
Bij mij eindigde het in tranen van angst in een druk bezochte efteling.
De angst psycholoog (is trouwens een hele leuke meid, geen grijze stugge man ofzo) . helpt je stukje bij beetje door je uitleg te geven over hoe je lichaam werkt, waarom je voelt wat je voelt, en wat je kunt doen als je in zo'n situatie komt waarin je je niet lekker voelt. Ik denk dat je dit serieus moet nemen, want de angst spreidt zich anders uit als een olievlek in allerlei situaties waar het druk is.
ben er voor in angst-therapie. Vond het belachelijk want ik wilde mijn ' probleem' juist ontkennen dan was het niet zo aanwezig.
Een psycholoog heb ik toch niet nodig? (denk jij waarschijnlijk ook)
Maar doe dat vooral niet, het komt dan 2x zo hard terug op momenten dat je het niet verwacht.
Bij mij eindigde het in tranen van angst in een druk bezochte efteling.
De angst psycholoog (is trouwens een hele leuke meid, geen grijze stugge man ofzo) . helpt je stukje bij beetje door je uitleg te geven over hoe je lichaam werkt, waarom je voelt wat je voelt, en wat je kunt doen als je in zo'n situatie komt waarin je je niet lekker voelt. Ik denk dat je dit serieus moet nemen, want de angst spreidt zich anders uit als een olievlek in allerlei situaties waar het druk is.
zondag 7 november 2010 om 12:28
Hoi Andrinaandrea,
Wat vervelend voor je! Herkenbaar ook helaas. Ik raad je aan je klachten serieus te nemen en naast je homeopatisch middel, ook psychische hulp te zoeken. Je kunt leren hoe je kunt omgaan met je angst, wat je praktisch kunt doen, maar ook waar het vandaan komt en daar vervolgens wat mee doen. Dit zijn meestal geen klachten die vanzelf weer over gaan.
Daarnaast wil ik je zeggen, wat ik van mijn psycholoog heb gehoord: Je lichaam kan maar 20 minuten angst aan. Op het moment dat je hart zo hard gaat slaan pompt je lichaam heel hard je bloed rond. Dit betekent dat je niet buiten bewustzijn kunt raken, omdat er genoeg bloed wordt rondgepompt, snap je?
Na twintig minuten is je lijf zo moe van het paniekeren, dat je lichaam vanzelf weer rustig wordt. Gek he?
Wat vervelend voor je! Herkenbaar ook helaas. Ik raad je aan je klachten serieus te nemen en naast je homeopatisch middel, ook psychische hulp te zoeken. Je kunt leren hoe je kunt omgaan met je angst, wat je praktisch kunt doen, maar ook waar het vandaan komt en daar vervolgens wat mee doen. Dit zijn meestal geen klachten die vanzelf weer over gaan.
Daarnaast wil ik je zeggen, wat ik van mijn psycholoog heb gehoord: Je lichaam kan maar 20 minuten angst aan. Op het moment dat je hart zo hard gaat slaan pompt je lichaam heel hard je bloed rond. Dit betekent dat je niet buiten bewustzijn kunt raken, omdat er genoeg bloed wordt rondgepompt, snap je?
Na twintig minuten is je lijf zo moe van het paniekeren, dat je lichaam vanzelf weer rustig wordt. Gek he?
zondag 7 november 2010 om 18:06
zondag 7 november 2010 om 22:50
zondag 7 november 2010 om 23:06
Of het overgaat, blijvend is of dat er mee te leven valt is bij iedereen anders denk ik.
Als ik naar mezelf kijk kan ik zeggen dat er in ff kijken... 8 maanden al heel veel veranderd is. Ik heb met een hulpverlener gekeken naar het waarom achter de paniekaanvallen (wanneer had ik ze? Had ik het druk, had ik veel spanning, was er juist na veel spanning een tijd van rust aangebroken?). Ook bleek ik al angst te ontwikkelen voor de paniekaanvallen. Logisch dat ik ze dan ook sneller kreeg en vaker had.
Ook hebben we heel bewust geanalyseerd wat er gebeurt op zo'n moment. Dit heeft me in een later stadium geholpen om aan te kunnen voelen wat er gaat gebeuren en alvast mijn voorzorgsmaatregelen te nemen.
Ik ben erachter gekomen dat de aanvallen in eerste instantie kwamen wanneer ik veel spanning voelde en ik het idee had dat daar geen ruimte voor was (drukke ruimtes, sociale aangelegenheden die vooral leuk moesten zijn). Door nieuwe manieren te vinden en me eigen te maken voor het reguleren van spanningen, neemt het aantal paniekaanvallen af.
Ik vertel even hier mijn verhaal, hopend dat het je iets meer helderheid geeft wat een psycholoog voor je kan betekenen. Mij heeft het erg geholpen om erover te praten met een objectief iemand die wel weet waarover ze (in mijn geval een 'ze') praat.
Als ik naar mezelf kijk kan ik zeggen dat er in ff kijken... 8 maanden al heel veel veranderd is. Ik heb met een hulpverlener gekeken naar het waarom achter de paniekaanvallen (wanneer had ik ze? Had ik het druk, had ik veel spanning, was er juist na veel spanning een tijd van rust aangebroken?). Ook bleek ik al angst te ontwikkelen voor de paniekaanvallen. Logisch dat ik ze dan ook sneller kreeg en vaker had.
Ook hebben we heel bewust geanalyseerd wat er gebeurt op zo'n moment. Dit heeft me in een later stadium geholpen om aan te kunnen voelen wat er gaat gebeuren en alvast mijn voorzorgsmaatregelen te nemen.
Ik ben erachter gekomen dat de aanvallen in eerste instantie kwamen wanneer ik veel spanning voelde en ik het idee had dat daar geen ruimte voor was (drukke ruimtes, sociale aangelegenheden die vooral leuk moesten zijn). Door nieuwe manieren te vinden en me eigen te maken voor het reguleren van spanningen, neemt het aantal paniekaanvallen af.
Ik vertel even hier mijn verhaal, hopend dat het je iets meer helderheid geeft wat een psycholoog voor je kan betekenen. Mij heeft het erg geholpen om erover te praten met een objectief iemand die wel weet waarover ze (in mijn geval een 'ze') praat.
maandag 8 november 2010 om 15:55
www.agorafobie.be
kheb er jaren last van gehad, soms perioden vaker, sommige perioden bijna niet. Tis een vervelende aandoening maar je hebt het zelf in de hand ook al lijkt dat niet zo.
Je gedachten bepalen je gevoel.
Als je daar balans in kunt vinden dan heb je t beter onder controle.
Als je wilt praten erover, I am here.
kheb er jaren last van gehad, soms perioden vaker, sommige perioden bijna niet. Tis een vervelende aandoening maar je hebt het zelf in de hand ook al lijkt dat niet zo.
Je gedachten bepalen je gevoel.
Als je daar balans in kunt vinden dan heb je t beter onder controle.
Als je wilt praten erover, I am here.
