Psyche
alle pijlers
Ik ben het even kwijt denk ik..
woensdag 24 november 2010 om 03:16
Hallo,
ik lees wel eens mee op dit forum. Op het moment zit ik met het een en ander waarmee ik niet zo goed met andere mensen over kan praten. Ik ben mezelf een beetje kwijt denk ik.
Ik doe een superleuke studie. Het is iets wat ik altijd al heb willen doen. Maar ik krijg mezelf niet gemotiveerd. Mensen in mij klas zijn zo verschrikkelijk druk bezig met alles. Ik krijg het niet voor elkaar. Ik kan wel janken als ik 's ochtends mijn bed uit moet. En dan kom ik te laat.. of niet. Het is een soort neerwaartse spiraal waar ik in zit. Ik blijf laat op, en slaap lang uit. Ik kom mijn bed letterlijk niet uit.
Ook zit ik nog steeds met een jongen in mijn kop. We hebben een fling gehad, 3 maanden lang. Ik een beetje doodgebloed.. Hij werkt bij me en ik zie hem wekelijks. Ik vind hem nog steeds leuk. Ik doe er lacherig over bij andere mensen, en ik wuif het weg als hij een keer een meisje meeneemt als we op stap gaan. Maar het raakt me.. Heel erg zelfs.
Ik doe mijn best om er zo leuk mogelijk uit te zien.. maar als hij in de buurt is kan ik alleen maar raar gedrag op zetten. Hij maakt vaak opmerkingen tegen me, waardoor ik dan weer overtuigd ben dat het van 2 kanten komt. Ik ben te bang om weer een blauwtje bij hem te lopen. Het zorgt voor ongemakkelijke situaties op het werk.
Ik denk bijna elke dag aan hem.
Door alles wat er aan de hand is, merk ik dat ik eetbuien krijg. Zooi koop in de albert hein, en dat alleen thuis opsnaaien voor de tv.
Dit ben ik niet. Dit ben ik nooit geweest. Is dit een dip waar ik doorheen ga? En wat moet ik eraan doen?
Ik hoop dat iemand een beetje raad voor me heeft. Iets waarmee ik mezelf terug kan vinden.
x
Het Vrouwke
ik lees wel eens mee op dit forum. Op het moment zit ik met het een en ander waarmee ik niet zo goed met andere mensen over kan praten. Ik ben mezelf een beetje kwijt denk ik.
Ik doe een superleuke studie. Het is iets wat ik altijd al heb willen doen. Maar ik krijg mezelf niet gemotiveerd. Mensen in mij klas zijn zo verschrikkelijk druk bezig met alles. Ik krijg het niet voor elkaar. Ik kan wel janken als ik 's ochtends mijn bed uit moet. En dan kom ik te laat.. of niet. Het is een soort neerwaartse spiraal waar ik in zit. Ik blijf laat op, en slaap lang uit. Ik kom mijn bed letterlijk niet uit.
Ook zit ik nog steeds met een jongen in mijn kop. We hebben een fling gehad, 3 maanden lang. Ik een beetje doodgebloed.. Hij werkt bij me en ik zie hem wekelijks. Ik vind hem nog steeds leuk. Ik doe er lacherig over bij andere mensen, en ik wuif het weg als hij een keer een meisje meeneemt als we op stap gaan. Maar het raakt me.. Heel erg zelfs.
Ik doe mijn best om er zo leuk mogelijk uit te zien.. maar als hij in de buurt is kan ik alleen maar raar gedrag op zetten. Hij maakt vaak opmerkingen tegen me, waardoor ik dan weer overtuigd ben dat het van 2 kanten komt. Ik ben te bang om weer een blauwtje bij hem te lopen. Het zorgt voor ongemakkelijke situaties op het werk.
Ik denk bijna elke dag aan hem.
Door alles wat er aan de hand is, merk ik dat ik eetbuien krijg. Zooi koop in de albert hein, en dat alleen thuis opsnaaien voor de tv.
Dit ben ik niet. Dit ben ik nooit geweest. Is dit een dip waar ik doorheen ga? En wat moet ik eraan doen?
Ik hoop dat iemand een beetje raad voor me heeft. Iets waarmee ik mezelf terug kan vinden.
x
Het Vrouwke
woensdag 24 november 2010 om 07:23
quote:Ik een beetje doodgebloed
Ik begrijp dat je je ellendig voelt
Maar alle gekheid op een stokje, heb je hier al eens over gesproken met je huisarts? Dat je laat gaat slapen en je bed niet uit kunt is een kwestie van discipline, tenzij je als je op tijd naar bed gaat uren ligt te piekeren natuurlijk.
Waarom ga je laat naar bed? En heb je hier vaker last van gehad?
Ik begrijp dat je je ellendig voelt
Maar alle gekheid op een stokje, heb je hier al eens over gesproken met je huisarts? Dat je laat gaat slapen en je bed niet uit kunt is een kwestie van discipline, tenzij je als je op tijd naar bed gaat uren ligt te piekeren natuurlijk.
Waarom ga je laat naar bed? En heb je hier vaker last van gehad?
woensdag 24 november 2010 om 10:17
Van je verhaal lopen me weer de koude rillingen over het lijf; precies wat je schrijft over jezelf niet meer herkennen en jezelf zien veranderen in iemand die je niet wil zijn....zo zag ik mezelf ook, een jaar of 15 geleden. Afschuwelijk wat een koud en donker gat was die periode. Maar uiteindelijk ben ik er uit gekomen maar niet voordat ik eerst in heel veel sloten tegelijk ben gelopen. Maar wat mij wel echt heeft geholpen is een (nieuw) doel voor ogen hebben (in mijn geval een andere studie maar het kan vanalles zijn) en dat gecombineerd met veel sport. Maar kies niet lukraak voor een sport; niks zo deprimerend als een veel te duur sportschoolabonnement laten verstoffen, maar echt iets dat bij je past. Het is misschien niet een wondermiddel maar het is echt geen fabeltje dat door sport een 'geluks'hormoon vrijkomt en je meer energie krijgt. En blijf hier vooral schrijven als je daar behoefte aan hebt of een oppep-praatje kan gebruiken.
Heel veel succes en ik hoop dat het je, net als ik toen, weer uit je negatieve spiraal komt
Heel veel succes en ik hoop dat het je, net als ik toen, weer uit je negatieve spiraal komt
woensdag 24 november 2010 om 11:01
Pff..ik herken het ook helemaal. Althans het gevoel waar je mee worstelt. Ik kan je 1 tip geven: Ga ajb naar je huisarts, probeer te verwoorden wat je voelt en zoek professionele hulp op! Voordat het gevoel alleen nog maar sterker wordt en het je leven gaat overheersen. Er is zoveel om voor te leven en ga ervoor. Het is het allemaal waard! Stel een bepaald doel in je leven en werk ernaar, dat kan ook helpen. Heel veel succes en sterkte!
woensdag 24 november 2010 om 13:18
Ik herken heel veel in je verhaal.
Kun je zelf 'aanwijzen' waardoor het komt dat je je slecht kan motiveren voor je studie?
Misschien heb ik het mis, maar je noemt dat je elke dag aan die jongen denkt. kost DAT je veel energie? wat misschien ervoor zorgt dat je niet goed kunt slapen e.d.? Waarom is het na die 3 maanden niet meer geworden tussen jullie? Als je bang bent voor een blauwtje is dit misschien wel reëel...
Als het jou opbreekt zul je een beslissing moeten maken. Neem het risico om een blauwtje te lopen, of om duidelijkheid te vragen. dan kun je ook verder gaan. Want onduidelijkheid hierover gaat je verder opbreken.
En als je merkt dat de spiraal naar beneden blijft gaan. Zoek dan hulp, of praat er in ieder geval met iemand in je omgeving over.
Kun je zelf 'aanwijzen' waardoor het komt dat je je slecht kan motiveren voor je studie?
Misschien heb ik het mis, maar je noemt dat je elke dag aan die jongen denkt. kost DAT je veel energie? wat misschien ervoor zorgt dat je niet goed kunt slapen e.d.? Waarom is het na die 3 maanden niet meer geworden tussen jullie? Als je bang bent voor een blauwtje is dit misschien wel reëel...
Als het jou opbreekt zul je een beslissing moeten maken. Neem het risico om een blauwtje te lopen, of om duidelijkheid te vragen. dan kun je ook verder gaan. Want onduidelijkheid hierover gaat je verder opbreken.
En als je merkt dat de spiraal naar beneden blijft gaan. Zoek dan hulp, of praat er in ieder geval met iemand in je omgeving over.
woensdag 24 november 2010 om 15:44
Hey Mensen,
Bedankt voor jullie reacties.
quote:tuttjemeteenrietje schreef op 24 november 2010 @ 07:23:
[...]
Waarom ga je laat naar bed? En heb je hier vaker last van gehad?
Ik heb geen idee.. ik kan gewoon niet slapen en ben een echt nachtmens. Soms maak ik tot diep in de nacht huiswerk.. maar ik heb ook dagen dat ik gewoon voor de tv hang totdat ik niet meer kan..
quote:nixus schreef op 24 november 2010 @ 10:17:
Maar kies niet lukraak voor een sport; niks zo deprimerend als een veel te duur sportschoolabonnement laten verstoffen, maar echt iets dat bij je past. Het is misschien niet een wondermiddel maar het is echt geen fabeltje dat door sport een 'geluks'hormoon vrijkomt en je meer energie krijgt. En blijf hier vooral schrijven als je daar behoefte aan hebt of een oppep-praatje kan gebruiken.
Heel veel succes en ik hoop dat het je, net als ik toen, weer uit je negatieve spiraal komt
Misschien moet ik dat eens gaan doen ja. Doen eigenlijk niks aan beweging :S Meer buitenkomen helpt wel..
quote:N0mi schreef op 24 november 2010 @ 13:18:
Ik herken heel veel in je verhaal.
Kun je zelf 'aanwijzen' waardoor het komt dat je je slecht kan motiveren voor je studie?
Misschien heb ik het mis, maar je noemt dat je elke dag aan die jongen denkt. kost DAT je veel energie? wat misschien ervoor zorgt dat je niet goed kunt slapen e.d.? Waarom is het na die 3 maanden niet meer geworden tussen jullie? Als je bang bent voor een blauwtje is dit misschien wel reëel...
Als het jou opbreekt zul je een beslissing moeten maken. Neem het risico om een blauwtje te lopen, of om duidelijkheid te vragen. dan kun je ook verder gaan. Want onduidelijkheid hierover gaat je verder opbreken.
En als je merkt dat de spiraal naar beneden blijft gaan. Zoek dan hulp, of praat er in ieder geval met iemand in je omgeving over.
Ik krijg het niet voor elkaar om naar school te gaan. Inmiddels weten de leraren ongeveer hoe het zit, en die weten wat er aan de hand is. Maar het liefst wil ik ghewoon mijn studie afmaken, en niet als een ziek vogeltje rondlopen.
En die jongen.. tja.. dat kost idd energie!
Ik vind hem al een tijdje leuk, maar had eigenolijk nooit het lef om er op af te gaan. Totdat hij mij zoende. Alles leuk en aardig, 3 maanden lang, totdat hij dacht dat ik teveel naar een relatie toe werkte (was ook zo :-/)
Het is een beetje raar gegaan.. het liefst zou ik hem bespringen als ik m zie.. maar zo gaat het helaas niet.
Misschien moet ik toch maar even een afspraak maken met de huisarts. Heb niet het gevoel alsof ik extreem depri ben ofzo. ik doe nog genoeg leuken dingen tussendoor..maar ergens op de dag krijg ik toch een "klapje"
Bedankt voor jullie reacties Tijd dat ik er iets aan ga doen.
Bedankt voor jullie reacties.
quote:tuttjemeteenrietje schreef op 24 november 2010 @ 07:23:
[...]
Waarom ga je laat naar bed? En heb je hier vaker last van gehad?
Ik heb geen idee.. ik kan gewoon niet slapen en ben een echt nachtmens. Soms maak ik tot diep in de nacht huiswerk.. maar ik heb ook dagen dat ik gewoon voor de tv hang totdat ik niet meer kan..
quote:nixus schreef op 24 november 2010 @ 10:17:
Maar kies niet lukraak voor een sport; niks zo deprimerend als een veel te duur sportschoolabonnement laten verstoffen, maar echt iets dat bij je past. Het is misschien niet een wondermiddel maar het is echt geen fabeltje dat door sport een 'geluks'hormoon vrijkomt en je meer energie krijgt. En blijf hier vooral schrijven als je daar behoefte aan hebt of een oppep-praatje kan gebruiken.
Heel veel succes en ik hoop dat het je, net als ik toen, weer uit je negatieve spiraal komt
Misschien moet ik dat eens gaan doen ja. Doen eigenlijk niks aan beweging :S Meer buitenkomen helpt wel..
quote:N0mi schreef op 24 november 2010 @ 13:18:
Ik herken heel veel in je verhaal.
Kun je zelf 'aanwijzen' waardoor het komt dat je je slecht kan motiveren voor je studie?
Misschien heb ik het mis, maar je noemt dat je elke dag aan die jongen denkt. kost DAT je veel energie? wat misschien ervoor zorgt dat je niet goed kunt slapen e.d.? Waarom is het na die 3 maanden niet meer geworden tussen jullie? Als je bang bent voor een blauwtje is dit misschien wel reëel...
Als het jou opbreekt zul je een beslissing moeten maken. Neem het risico om een blauwtje te lopen, of om duidelijkheid te vragen. dan kun je ook verder gaan. Want onduidelijkheid hierover gaat je verder opbreken.
En als je merkt dat de spiraal naar beneden blijft gaan. Zoek dan hulp, of praat er in ieder geval met iemand in je omgeving over.
Ik krijg het niet voor elkaar om naar school te gaan. Inmiddels weten de leraren ongeveer hoe het zit, en die weten wat er aan de hand is. Maar het liefst wil ik ghewoon mijn studie afmaken, en niet als een ziek vogeltje rondlopen.
En die jongen.. tja.. dat kost idd energie!
Ik vind hem al een tijdje leuk, maar had eigenolijk nooit het lef om er op af te gaan. Totdat hij mij zoende. Alles leuk en aardig, 3 maanden lang, totdat hij dacht dat ik teveel naar een relatie toe werkte (was ook zo :-/)
Het is een beetje raar gegaan.. het liefst zou ik hem bespringen als ik m zie.. maar zo gaat het helaas niet.
Misschien moet ik toch maar even een afspraak maken met de huisarts. Heb niet het gevoel alsof ik extreem depri ben ofzo. ik doe nog genoeg leuken dingen tussendoor..maar ergens op de dag krijg ik toch een "klapje"
Bedankt voor jullie reacties Tijd dat ik er iets aan ga doen.
woensdag 24 november 2010 om 17:05
Hee, dat is een vervelende periode en kost kruim om hieruit te komen. Sporten en naar buiten gaan kan idd goed helpen, maar dan moet je wel oppassen dat dat weer geen obsessie wordt. Als je verenigings gebonden gaat sporten, heb je wel kans dat je goede contacten buiten je studie en werk opdoet, wat je leven weer kan verrijken. Sterkte de komende tijd.
maandag 29 november 2010 om 18:07
Vrouwke hoe gaat het inmiddels met je? Ongelofelijk hoe herkenbaar je verhaal voor veel mensen en ook voor mij! Ik vind het super dat je het op het forum zet want het voelt voor mij als steun dat ik niet de enige ben die met zoiets zit.
Ik heb zelf een aversie tegen naar de huisarts gaan hiermee, zo'n gedoe en ik wil er eigenlijk gewoon zelf uitkomen. Maar ja, professionele hulp is denk ik toch niet snel verkeerd. Heb je er ook aan gedacht er mee naar een psycholoog te gaan?
Ik hoop dat we uit deze neerwaartse spiraal kunnen komen voordat we dadelijk helemaal aan de bodem zitten, ik ben in ieder geval niet van plan daar weer uit te komen
sterkte!!
Ik heb zelf een aversie tegen naar de huisarts gaan hiermee, zo'n gedoe en ik wil er eigenlijk gewoon zelf uitkomen. Maar ja, professionele hulp is denk ik toch niet snel verkeerd. Heb je er ook aan gedacht er mee naar een psycholoog te gaan?
Ik hoop dat we uit deze neerwaartse spiraal kunnen komen voordat we dadelijk helemaal aan de bodem zitten, ik ben in ieder geval niet van plan daar weer uit te komen
sterkte!!
