Psyche
alle pijlers
Ik ben zo bang... deel 3
woensdag 3 maart 2010 om 13:04
woensdag 10 maart 2010 om 22:07
Hoi Robo
Weer even een reactie van mij, een frequente meelezer. Als ik lees dat Petit dacht dat het erger was, verder verspreid, en dat is niet zo............is er dan hoop dat zijn "overlevingsprocenten"
ook meevallen? Klinkt misschien dom of naief, of ongelukkig uit mijn mond. Maar ik heb nog nooit zo gehoopt dat er bij een "onbekende" een wonder gebeurt, waardoor er weer gepraat wordt over de kanker overwinnen, in plaats van over "hoe lang nog".
Zeg het misschien allemaal wat onhandig, maar hoop dat je begrijpt wat ik bedoel!!
Weer even een reactie van mij, een frequente meelezer. Als ik lees dat Petit dacht dat het erger was, verder verspreid, en dat is niet zo............is er dan hoop dat zijn "overlevingsprocenten"
ook meevallen? Klinkt misschien dom of naief, of ongelukkig uit mijn mond. Maar ik heb nog nooit zo gehoopt dat er bij een "onbekende" een wonder gebeurt, waardoor er weer gepraat wordt over de kanker overwinnen, in plaats van over "hoe lang nog".
Zeg het misschien allemaal wat onhandig, maar hoop dat je begrijpt wat ik bedoel!!
woensdag 10 maart 2010 om 22:22
Robo het is dus een tussenweg geworden tussen jou en Petit. Ik had liever gezien dat het niets meer was dan de bulten die je voelt. Maar goed, dit is het nu.
Hoe was de hormoonspuit of heb ik daar nu overheen gelezen? (internet ligt eruit maar gelukkig heeft vriend een telefoon met 3g maar is toch kleiner als pc.)
slaap lekker met of zonder pil!
Hoe was de hormoonspuit of heb ik daar nu overheen gelezen? (internet ligt eruit maar gelukkig heeft vriend een telefoon met 3g maar is toch kleiner als pc.)
slaap lekker met of zonder pil!
donderdag 11 maart 2010 om 08:29
Robo heb je nog een beetje kunnen slapen?
Dus Petit dacht dat het erger zou zijn. Dat is dan een heel klein beetje een opluchting. En ik weet dat je geen voorbeelden wilt, maar bij mijn broer worden de bulten ook weggehaald en hij krijgt zo nu en dan een bestraling. Het gaat nog steeds redelijk goed met hem. Het is wel een feestbeest geworden.
Ik wist net niet wat ik hoorde, maar mijn hond ligt te snurken als een ouwe vent. De gaat me toch tekeer.
Hoe is het trouwens met met jullie hond?
Gisteren hoorde ik dit liedje op de radio. Ik moest meteen aan jou denken. Officieel van Bob Dylan, maar al gecoverd door verschillende anderen.
Make you feel my love
Ik geef je nog maar eens een stevige
Dus Petit dacht dat het erger zou zijn. Dat is dan een heel klein beetje een opluchting. En ik weet dat je geen voorbeelden wilt, maar bij mijn broer worden de bulten ook weggehaald en hij krijgt zo nu en dan een bestraling. Het gaat nog steeds redelijk goed met hem. Het is wel een feestbeest geworden.
Ik wist net niet wat ik hoorde, maar mijn hond ligt te snurken als een ouwe vent. De gaat me toch tekeer.
Hoe is het trouwens met met jullie hond?
Gisteren hoorde ik dit liedje op de radio. Ik moest meteen aan jou denken. Officieel van Bob Dylan, maar al gecoverd door verschillende anderen.
Make you feel my love
Ik geef je nog maar eens een stevige
donderdag 11 maart 2010 om 10:04
Hoi allemaal,
redelijk geslapen en dat zonder pil: er zit wat in om gewoon zo moe te worden dat je wel moét slapen!
Die bulten onder de oksel halen zo sowieso niet weg, dus wat ik weggehaald wil hebben is niet alles.
Ik wil alleen die bulten weg omdat ik ze zie en voel en dat maakt het eng voor mij.
Mijn overlevingskansen zijn met deze scan ook niet opgehoogd; het feit dat het er nu weer zit, 5 tumoren, terwijl er twee maanden geleden niks zat, betekent dat het erg agressief is. En daarbij, wat er nu op celniveau speelt, dat zie je niet op een scan. De radioloog zei, en ik dacht dat ook al, dat er op meerdere plekken al foute cellen kunnen zitten die nog geen tumor zijn geworden.
Ik vind het lief hoor, dat jullie hoopvol zijn, maar laten we de feiten niet uit het oog verliezen: het is voor de derde keer terug, sneller dan eerst én net na een chemo, de tumoren zijn agressief gezien het celonderzoek en Petit praat niet zomaar over "opgegeven" zijn. Dat hij vreesde dat het erger was betekent niet dat dit goed nieuws is. het slechte nieuws is dat het er zit, op vijf plekken die we nu kunnen zien, en dat het zo agressief is.
redelijk geslapen en dat zonder pil: er zit wat in om gewoon zo moe te worden dat je wel moét slapen!
Die bulten onder de oksel halen zo sowieso niet weg, dus wat ik weggehaald wil hebben is niet alles.
Ik wil alleen die bulten weg omdat ik ze zie en voel en dat maakt het eng voor mij.
Mijn overlevingskansen zijn met deze scan ook niet opgehoogd; het feit dat het er nu weer zit, 5 tumoren, terwijl er twee maanden geleden niks zat, betekent dat het erg agressief is. En daarbij, wat er nu op celniveau speelt, dat zie je niet op een scan. De radioloog zei, en ik dacht dat ook al, dat er op meerdere plekken al foute cellen kunnen zitten die nog geen tumor zijn geworden.
Ik vind het lief hoor, dat jullie hoopvol zijn, maar laten we de feiten niet uit het oog verliezen: het is voor de derde keer terug, sneller dan eerst én net na een chemo, de tumoren zijn agressief gezien het celonderzoek en Petit praat niet zomaar over "opgegeven" zijn. Dat hij vreesde dat het erger was betekent niet dat dit goed nieuws is. het slechte nieuws is dat het er zit, op vijf plekken die we nu kunnen zien, en dat het zo agressief is.
donderdag 11 maart 2010 om 10:26
donderdag 11 maart 2010 om 10:55
De feiten liegen er inderdaad niet om Robo, het is voor iedereen onaanvaardbaar dit te lezen, maar het meeste voor jou en je man. Hoop gaat nu misschien niet meer zo over genezen, maar over de resterende tijd. Dat je in die tijd een kwalitatief waardig leven hebt, je nog fit genoeg voelt om dingen te ondernemen, je samen met je lief mooie herinneringen creëert. Dat zou ik je toch zo gunnen.
donderdag 11 maart 2010 om 13:26
Leo, Milaatje: precies.
Hoezeer ik ook begrijp dat mensen graag hoop houden, het is voor mij niet leuk om te moeten blijven zeggen dat het niet zo is, dat het wel degelijk erg slecht nieuws is. Het is niet leuk om te moeten uitleggen dat ik toch echt doodga aan kanker, om het even bot te zeggen.
Maar dat is wel hoe het is.
En nogmaals, ik snap het best hoor, dat mensen het niet willen/kunnen accepteren, maar het is wel degelijk mijn realiteit.
Dat een scan relatief meevalt betekent niet dat het meteen allemaal hemelhoog juichend tòch nog goedkomt. Sorry, maar denk het je zelf eens in: VIJF tumoren die binnen twee maanden zijn ontstaan, hoe zou jij je eronder voelen? Zou je denken dat het misschien allemaal toch wel meevalt?
Precies.
Ik klink misschien een beetje bozig maar ik ben niet boos. Ik probeer wel uit te leggen dat het voor mij erg rot is om te moeten blijven uitleggen dat slecht nieuws niet ineens beter gaat worden, tenminste niet in mijn geval.
Dat is gewoon niet leuk om te doen, voor mij.
Hoezeer ik ook begrijp dat mensen graag hoop houden, het is voor mij niet leuk om te moeten blijven zeggen dat het niet zo is, dat het wel degelijk erg slecht nieuws is. Het is niet leuk om te moeten uitleggen dat ik toch echt doodga aan kanker, om het even bot te zeggen.
Maar dat is wel hoe het is.
En nogmaals, ik snap het best hoor, dat mensen het niet willen/kunnen accepteren, maar het is wel degelijk mijn realiteit.
Dat een scan relatief meevalt betekent niet dat het meteen allemaal hemelhoog juichend tòch nog goedkomt. Sorry, maar denk het je zelf eens in: VIJF tumoren die binnen twee maanden zijn ontstaan, hoe zou jij je eronder voelen? Zou je denken dat het misschien allemaal toch wel meevalt?
Precies.
Ik klink misschien een beetje bozig maar ik ben niet boos. Ik probeer wel uit te leggen dat het voor mij erg rot is om te moeten blijven uitleggen dat slecht nieuws niet ineens beter gaat worden, tenminste niet in mijn geval.
Dat is gewoon niet leuk om te doen, voor mij.
donderdag 11 maart 2010 om 13:32
donderdag 11 maart 2010 om 13:38
donderdag 11 maart 2010 om 13:47
Robo, wat Leo zegt, je bent realistisch. Jij bent een zeer intelligente vrouw met een prima realiteitstoetsing, dus je beseft je terdege dat het niet goed gaat komen. Iets dat ik overigens ontzettend sterk vind, want je kunt er misschien wel makkelijker mee dealen als je gelooft in miraculeuze genezingen. En ik begrijp de reacties ook, het is menselijk om proberen het leed van de ander te verzachten middels woorden van hoop. En goed bedoeld, maar voor jou lijkt mij het erg vermoeiend om te blijven uitleggen dat dit toch echt bad news is.
Ik wist trouwens niet dat dit de 3e keer is dat het terug is gekomen. Celmutaties maken de kanker steeds agressiever, dus dat het nu behoorlijk agressief zal zijn heb je zeer waarschijnlijk juist. De scanuitslag ondersteunt dit ook. Dus ja, het is allemaal flink waardeloos, maar ik ga er vanuit dat er ook nog een mooie dingen voor je in verschiet liggen. Zoals het hertrouwen, dat jullie liefde voor elkaar nog eens wordt bezegeld.
Ik wist trouwens niet dat dit de 3e keer is dat het terug is gekomen. Celmutaties maken de kanker steeds agressiever, dus dat het nu behoorlijk agressief zal zijn heb je zeer waarschijnlijk juist. De scanuitslag ondersteunt dit ook. Dus ja, het is allemaal flink waardeloos, maar ik ga er vanuit dat er ook nog een mooie dingen voor je in verschiet liggen. Zoals het hertrouwen, dat jullie liefde voor elkaar nog eens wordt bezegeld.
donderdag 11 maart 2010 om 13:56
Dank je Milaatje, je woorden doen me echt goed.
Uit het weefselonderzoek bleek dat de kanker nu graad III (Ellis Elston) is en de vorige keer graad II. Dus ja, inderdaad agressiever.
Maar goed, ik ga ervan uit dat er nog wel een paar jaar inzitten voor me; ik heb niet het gevoel dat het overmorgen al over zal zijn.
Het raarste vind ik dat ik niet eens de leeftijd van mijn moeder zal halen; die was met haar midden-40 al véél te jong.
Maar goed.
Ben jij nog op je roze wolk trouwens? Geniet je van je mooie kindje?
Uit het weefselonderzoek bleek dat de kanker nu graad III (Ellis Elston) is en de vorige keer graad II. Dus ja, inderdaad agressiever.
Maar goed, ik ga ervan uit dat er nog wel een paar jaar inzitten voor me; ik heb niet het gevoel dat het overmorgen al over zal zijn.
Het raarste vind ik dat ik niet eens de leeftijd van mijn moeder zal halen; die was met haar midden-40 al véél te jong.
Maar goed.
Ben jij nog op je roze wolk trouwens? Geniet je van je mooie kindje?
anoniem_75843 wijzigde dit bericht op 11-03-2010 14:08
Reden: Vergist in de graad
Reden: Vergist in de graad
% gewijzigd
donderdag 11 maart 2010 om 14:51
Robo,
Paar dagen geleden kwam ik je topic tegen. In een adem uitgelezen, tot diep in de nacht. Sindsdien ben je niet uit mijn gedachten, ook al ken ik je niet. Je straalt zo'n kracht uit. En wat een mooie, lieve reacties. In een steeds harder wordende wereld kan ik me voorstellen dat dit topic een 'warm bad' voor je is (kllinkt raar, maar ik hoop dat je snapt wat ik bedoel), waarin je je angsten en frustraties van je af kunt schrijven. Ik wil je heel veel kracht en sterkte wensen. Respect vrouw! Ik denk aan je!
Knuffel Summer
Paar dagen geleden kwam ik je topic tegen. In een adem uitgelezen, tot diep in de nacht. Sindsdien ben je niet uit mijn gedachten, ook al ken ik je niet. Je straalt zo'n kracht uit. En wat een mooie, lieve reacties. In een steeds harder wordende wereld kan ik me voorstellen dat dit topic een 'warm bad' voor je is (kllinkt raar, maar ik hoop dat je snapt wat ik bedoel), waarin je je angsten en frustraties van je af kunt schrijven. Ik wil je heel veel kracht en sterkte wensen. Respect vrouw! Ik denk aan je!
Knuffel Summer
donderdag 11 maart 2010 om 15:13
Hé joh, geen dank Maar lief dat je dat schrijft, doet mij ook goed. Wat ben je toch een schattebout
Het weefselonderzoek laat dus zien dat er sprake is van een hoge delingsactiviteit. Maar dat past ook bij de uitslag van de scan inderdaad. Ik ben benieuwd of ze de voelbare knobbeltjes willen weghalen. Franse dokters willen nog wel eens een ander beleid voeren dan Nederlandse dokters, dus mogelijk/hopelijk krijg je het er doorheen. Het is allemaal al confronterend genoeg, dus je hebt best een legitieme reden om het te verwijderen.
Kanker is grillig, soms gaat het snel, soms heb je nog een paar jaar. Wat in jouw geval een gunstig feit is, is dat je nog jong bent en je geen andere aandoeningen hebt. Jonge mensen zijn sterker en kunnen over het algemeen meer hebben. Daarom wordt er ook vaak doorbehandeld, omdat men hoopt dat er toch nog wat levenswinst te behalen valt. En daar gaan we gewoon voor!
Lijkt mij ook een rare en moeilijke gedachte, dat je de leeftijd van je moeder waarschijnlijk niet zal bereiken. Ik vind iemand van 50 al jong, jij bent verdorie begin 30. Mijn moeder was iets over de 40 toen zij overleed, gewoon pats poem, in één keer weg. Een ongeluk. Iedereen heeft hier maar een beperkte tijd. Het is eigenlijk best vreemd dat men het heeft over mooie dingen doen en ten volle genieten van het leven op het moment dat de beperkte tijd evident is. Maar ja.
Wat lief dat je vraagt naar Hazel en mijn roze wolk! In de regel bevind ik mij nog op een roze wolk, maar op zijn tijd donder ik er ook hard vanaf hoor Slaapdeprivatie e.d., met een wit en verlept uiterlijk tot gevolg. En niet te vergeten de permanente zwemband om mijn buik. Eigenlijk mag ik niet klagen, ze slaapt al 8 uur achter elkaar door en ik heb een schat van een man. Maar af en toe zeuren is zo bevrijdend Het is echt een heerlijk grietje, ze brengt mij zoveel geluk en liefde. Sinds haar komst heb ik eigenlijk geen off-day meer gehad. Dat komt wel weer waarschijnlijk, in de puberteit
We hebben trouwens ook een kat uit het asiel gehaald omdat we last hadden van huismuizen. En het werkt goed, geen muis meer te bespeuren. Het is echt een leuk beest, hij is enorm groot ( 7 kilo!), enorm eigenwijs maar ook heel erg grappig. Hoe is met je hond en je twee knaagdiertjes?
Het weefselonderzoek laat dus zien dat er sprake is van een hoge delingsactiviteit. Maar dat past ook bij de uitslag van de scan inderdaad. Ik ben benieuwd of ze de voelbare knobbeltjes willen weghalen. Franse dokters willen nog wel eens een ander beleid voeren dan Nederlandse dokters, dus mogelijk/hopelijk krijg je het er doorheen. Het is allemaal al confronterend genoeg, dus je hebt best een legitieme reden om het te verwijderen.
Kanker is grillig, soms gaat het snel, soms heb je nog een paar jaar. Wat in jouw geval een gunstig feit is, is dat je nog jong bent en je geen andere aandoeningen hebt. Jonge mensen zijn sterker en kunnen over het algemeen meer hebben. Daarom wordt er ook vaak doorbehandeld, omdat men hoopt dat er toch nog wat levenswinst te behalen valt. En daar gaan we gewoon voor!
Lijkt mij ook een rare en moeilijke gedachte, dat je de leeftijd van je moeder waarschijnlijk niet zal bereiken. Ik vind iemand van 50 al jong, jij bent verdorie begin 30. Mijn moeder was iets over de 40 toen zij overleed, gewoon pats poem, in één keer weg. Een ongeluk. Iedereen heeft hier maar een beperkte tijd. Het is eigenlijk best vreemd dat men het heeft over mooie dingen doen en ten volle genieten van het leven op het moment dat de beperkte tijd evident is. Maar ja.
Wat lief dat je vraagt naar Hazel en mijn roze wolk! In de regel bevind ik mij nog op een roze wolk, maar op zijn tijd donder ik er ook hard vanaf hoor Slaapdeprivatie e.d., met een wit en verlept uiterlijk tot gevolg. En niet te vergeten de permanente zwemband om mijn buik. Eigenlijk mag ik niet klagen, ze slaapt al 8 uur achter elkaar door en ik heb een schat van een man. Maar af en toe zeuren is zo bevrijdend Het is echt een heerlijk grietje, ze brengt mij zoveel geluk en liefde. Sinds haar komst heb ik eigenlijk geen off-day meer gehad. Dat komt wel weer waarschijnlijk, in de puberteit
We hebben trouwens ook een kat uit het asiel gehaald omdat we last hadden van huismuizen. En het werkt goed, geen muis meer te bespeuren. Het is echt een leuk beest, hij is enorm groot ( 7 kilo!), enorm eigenwijs maar ook heel erg grappig. Hoe is met je hond en je twee knaagdiertjes?
donderdag 11 maart 2010 om 15:52
Wat heerlijk om te lezen, Milaatje 
Hazel, prachtige naam.... en dan meteen ook een kat, hahaha, je hebt ineens een huis vol nieuw leven!
Met mijn hond gaat het hetzelfde; hij loopt moeilijk nog, maar goed, hij is gewoon echt oud. De hamsters gaan als een speer: hele nachten in het looprad!
Het sneeuwt weer momenteel, echt vreselijk, er ligt nu gewoon weer een enorme laag. Bleuh.
Hazel, prachtige naam.... en dan meteen ook een kat, hahaha, je hebt ineens een huis vol nieuw leven!
Met mijn hond gaat het hetzelfde; hij loopt moeilijk nog, maar goed, hij is gewoon echt oud. De hamsters gaan als een speer: hele nachten in het looprad!
Het sneeuwt weer momenteel, echt vreselijk, er ligt nu gewoon weer een enorme laag. Bleuh.
