Psyche
alle pijlers
Ik ben zo bang... deel 3
woensdag 3 maart 2010 om 13:04
donderdag 11 maart 2010 om 22:58
Hee Kanjer,
Ik vind het verschrikkelijk voor je.
Hoe moet dit wel niet voor jou voelen.. Zo definitief, bijna geen kans meer op genezing...
Lieve Robo, ben je bang? Hoe was het echte besef? Of ben je daar nog niet of kijk je juist alweer vooruit?
Ik vind je dapper.
Sorry als mijn vragen je pijn doen.
Slaap lekker!
Ik vind het verschrikkelijk voor je.
Hoe moet dit wel niet voor jou voelen.. Zo definitief, bijna geen kans meer op genezing...
Lieve Robo, ben je bang? Hoe was het echte besef? Of ben je daar nog niet of kijk je juist alweer vooruit?
Ik vind je dapper.
Sorry als mijn vragen je pijn doen.
Slaap lekker!
donderdag 11 maart 2010 om 23:00
"Opgeruimd staat netjes". Daar moest ik eerst keihard om lachen om vervolgens tranen te moeten wegslikken.
Ik vind je een tof en stoer wijf, Robo
Elmer, ik heb bij jou altijd het gevoel dat het gemis van je kinderen tijdelijk is. Dat kan ik helemaal niet uitleggen, maar het voelt gewoon zo. Ik heb helaas geen voorspellende gaven maar zo zie ik voor me dat het zal gaan. Daar heb je verder niets aan natuurlijk en troostend is het ook niet bedoeld. Ik zal nooit iets willen afdoen aan jouw verdriet, daar heb ik geen woorden voor.
Ik bedenk me nu dat dat idee misschien wel komt door de liefde die jij voor je kinderen voelt en die dwars door het scherm heen straalt. Daardoor lijkt het alsof het niet anders kan dan dat jullie op een dag weer samen zijn.
Ik vind je een tof en stoer wijf, Robo
Elmer, ik heb bij jou altijd het gevoel dat het gemis van je kinderen tijdelijk is. Dat kan ik helemaal niet uitleggen, maar het voelt gewoon zo. Ik heb helaas geen voorspellende gaven maar zo zie ik voor me dat het zal gaan. Daar heb je verder niets aan natuurlijk en troostend is het ook niet bedoeld. Ik zal nooit iets willen afdoen aan jouw verdriet, daar heb ik geen woorden voor.
Ik bedenk me nu dat dat idee misschien wel komt door de liefde die jij voor je kinderen voelt en die dwars door het scherm heen straalt. Daardoor lijkt het alsof het niet anders kan dan dat jullie op een dag weer samen zijn.
Ga in therapie!
donderdag 11 maart 2010 om 23:16
Hoi Robo,
Ik ben ook zo'n stille meelezer en nu wordt het me onderhand te gortig dat ik 'stiekem' achter mijn scherm blijf zitten en me nooit vertoon. Je moet weten, dat ook ik met je meeleef en iedere dag kijk hoe het met je is. Natuurlijk hoopte ik de hele tijd dat het goed & steeds beter met je zou gaan, dat al die ellendige medicatie zijn vruchten zou afwerpen, maar dat lijkt nu uiteindelijk toch niet zo te zijn. De gedachtenwisseling hier over het benoemen van de dood trof mij. Ik heb er (ik ben 53) vrij vaak mee te maken gehad; een aantal vrienden en vriendinnen van mij zijn op jonge leeftijd overleden. We konden ons erop voorbereiden, maar dat maakte het niet minder aangrijpend en onvergetelijk. (Ik ben daardoor op een vreemde manier haast 'getraind' om er maar gewoon over te praten. Daar schaam ik me soms voor, omdat het zo hard kan overkomen.) Ik heb wel geleerd dat iedereen zo zijn eigen manier heeft om ermee om te gaan. Sommige vriendschappen veranderden daardoor, andere gingen op dezelfde manier verder. Maar het kwam er wel op aan, we leefden opeens allemaal een tikkeltje bewuster. (Overigens ordinaire ruzies en stomme ergernissen genoeg hoor, gelukkig.) Dat bewuste heb jij ook - en dat vind ik mooi. Kortom - je maakt indruk. Dat wou ik even kwijt. En nu verdwijn ik weer. Dag!
Ik ben ook zo'n stille meelezer en nu wordt het me onderhand te gortig dat ik 'stiekem' achter mijn scherm blijf zitten en me nooit vertoon. Je moet weten, dat ook ik met je meeleef en iedere dag kijk hoe het met je is. Natuurlijk hoopte ik de hele tijd dat het goed & steeds beter met je zou gaan, dat al die ellendige medicatie zijn vruchten zou afwerpen, maar dat lijkt nu uiteindelijk toch niet zo te zijn. De gedachtenwisseling hier over het benoemen van de dood trof mij. Ik heb er (ik ben 53) vrij vaak mee te maken gehad; een aantal vrienden en vriendinnen van mij zijn op jonge leeftijd overleden. We konden ons erop voorbereiden, maar dat maakte het niet minder aangrijpend en onvergetelijk. (Ik ben daardoor op een vreemde manier haast 'getraind' om er maar gewoon over te praten. Daar schaam ik me soms voor, omdat het zo hard kan overkomen.) Ik heb wel geleerd dat iedereen zo zijn eigen manier heeft om ermee om te gaan. Sommige vriendschappen veranderden daardoor, andere gingen op dezelfde manier verder. Maar het kwam er wel op aan, we leefden opeens allemaal een tikkeltje bewuster. (Overigens ordinaire ruzies en stomme ergernissen genoeg hoor, gelukkig.) Dat bewuste heb jij ook - en dat vind ik mooi. Kortom - je maakt indruk. Dat wou ik even kwijt. En nu verdwijn ik weer. Dag!
vrijdag 12 maart 2010 om 01:34
Hoi Robo,
Hier ook een meelezer. Wat is het een ongelovelijke rotziekte.
Ik vind je heel dapper.
Ik ben ongeveer net zo oud als jij en ook mijn moeder overleed 8 jaar geleden aan kanker binnen 4 weken. Aan de ene kant ben ik blij dat ze dit niet heeft meegemaakt.
Ik voel me soms zo machteloos dat ik geen controlle meer heb over de situatie en mijn lichaam.Niet weten hoe de tumor in mijn hoofd groeit en hoe snel.
Fijn dat er zoveel mensen aan je denken. Ik probeer met de dag te leven en genieten van de goede dagen. Ik hoop dat jij dat ook nog heel lang kan doen.
Hier ook een meelezer. Wat is het een ongelovelijke rotziekte.
Ik vind je heel dapper.
Ik ben ongeveer net zo oud als jij en ook mijn moeder overleed 8 jaar geleden aan kanker binnen 4 weken. Aan de ene kant ben ik blij dat ze dit niet heeft meegemaakt.
Ik voel me soms zo machteloos dat ik geen controlle meer heb over de situatie en mijn lichaam.Niet weten hoe de tumor in mijn hoofd groeit en hoe snel.
Fijn dat er zoveel mensen aan je denken. Ik probeer met de dag te leven en genieten van de goede dagen. Ik hoop dat jij dat ook nog heel lang kan doen.
vrijdag 12 maart 2010 om 01:40
@ milaatje, je kan het precies zoals het is, zo realistisch verwoorden.
Mooi ook dat je met je vakkennis een klein beetje dingen kan vertellen. Ik heb een goede vriend die toevallig neurochirurg is. Zonder de behandelend arts voor de voeten te lopen legt hij mij dingen uit die ik eigenlijk wel weet maar dan nog even beter begrijp.
Trouwens, mijn pony heette vroeger Hazel, ik was er net zoals jij waarschijnlijk op je kindje helemaal verliefd op.
Mooi ook dat je met je vakkennis een klein beetje dingen kan vertellen. Ik heb een goede vriend die toevallig neurochirurg is. Zonder de behandelend arts voor de voeten te lopen legt hij mij dingen uit die ik eigenlijk wel weet maar dan nog even beter begrijp.
Trouwens, mijn pony heette vroeger Hazel, ik was er net zoals jij waarschijnlijk op je kindje helemaal verliefd op.
vrijdag 12 maart 2010 om 09:57
Norre mooi omschreven. Ik denk soms wel na over mijn dood, maar ook over die van mijn naaste.
Het is natuurlijk gezien logisch dat we niet kunnen blijven leven, maar het idee dat het babytje in mijn buik op een dag dood zal gaan is zo raar. Ik heb toch een beetje een 'oude mensen gaan dood' idee.
Robo is niet oud, Nienke was niet oud. Van mijn brugklas zijn er 3 overleden. Terwijl je toen blij met zijn allen in de klas zat met allemaal het idee 'ik word 100'.
Mensen aan wie ik vertel over Bo vragen allemaal 'hoe is ze eronder?' Tja hoe vertel dat ik een paar zinnen?
Berustend en wil nog genieten van haar man en het leven? Of is dat niet juist?
Hier is de zon weer weg en is het welbekende grijze wolkendek weer teruggekeerd. Wordt het wat warmer, gaat het regenen.
Het is natuurlijk gezien logisch dat we niet kunnen blijven leven, maar het idee dat het babytje in mijn buik op een dag dood zal gaan is zo raar. Ik heb toch een beetje een 'oude mensen gaan dood' idee.
Robo is niet oud, Nienke was niet oud. Van mijn brugklas zijn er 3 overleden. Terwijl je toen blij met zijn allen in de klas zat met allemaal het idee 'ik word 100'.
Mensen aan wie ik vertel over Bo vragen allemaal 'hoe is ze eronder?' Tja hoe vertel dat ik een paar zinnen?
Berustend en wil nog genieten van haar man en het leven? Of is dat niet juist?
Hier is de zon weer weg en is het welbekende grijze wolkendek weer teruggekeerd. Wordt het wat warmer, gaat het regenen.
vrijdag 12 maart 2010 om 11:19
Maar het gaat hier niet over mij, ik had alleen met het voorbeeld iets duidelijk willen maken en Robo heeft het begrepen volgens mij, dus ik ga gauw weer weg, met achterlating van een dikke voor jou, Robo.
Heel veel liefs en een goede dag vandaag voor jou. Dat wens ik je toe.
Heel veel liefs en een goede dag vandaag voor jou. Dat wens ik je toe.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 12 maart 2010 om 11:23
Wat een mooie discussie en wat een wijze woorden van Robo. Ik begrijp zo goed wat je bedoelt, hoe rot het voelt dat jij moet vertellen dat je doodgaat. Bovenop alles wat je zelf al op je bordje hebt, moet je dit ook nog eens bevestigen aan de buitenwereld en daarmee anderen verdriet doen.
Je hebt het heel helder onder woorden gebracht, en ik denk dat dat het voor iedereen veel makkelijker maakt.
Robo, ik kan altijd nog hopen dat het 'meevalt' zoals jij het omschreef en dat je dus nog een aantal mooie en pijnvrije jaren voor je hebt. Dat de nieuwe behandelingen zullen aanslaan en dat de kanker dus toch nog wat teruggedrongen zal kunnen worden. Dat is gelukkig wat er op dit moment gebeurt bij mijn zieke vriendin, en dat is ook wat ik jou zo enorm gun. Extra tijd om de dingen te doen of af te ronden die er echt toe doen. Tijd om onvergetelijke herinneringen te maken met je allerliefsten.
Ik kan nog wel een half uur doorschrijven maar laat het hier maar bij.
Ik hoop dat je vandaag een goede dag zult hebben.
Je hebt het heel helder onder woorden gebracht, en ik denk dat dat het voor iedereen veel makkelijker maakt.
Robo, ik kan altijd nog hopen dat het 'meevalt' zoals jij het omschreef en dat je dus nog een aantal mooie en pijnvrije jaren voor je hebt. Dat de nieuwe behandelingen zullen aanslaan en dat de kanker dus toch nog wat teruggedrongen zal kunnen worden. Dat is gelukkig wat er op dit moment gebeurt bij mijn zieke vriendin, en dat is ook wat ik jou zo enorm gun. Extra tijd om de dingen te doen of af te ronden die er echt toe doen. Tijd om onvergetelijke herinneringen te maken met je allerliefsten.
Ik kan nog wel een half uur doorschrijven maar laat het hier maar bij.
Ik hoop dat je vandaag een goede dag zult hebben.
mahna mahna tuduuuudududu
vrijdag 12 maart 2010 om 12:04
vrijdag 12 maart 2010 om 12:29
Robo, ik heb vol bewondering en respect gelezen hoe jij schrijft over de stand van zaken. De dood is voor velen, ook voor mij, een moeilijk onderwerp om over te praten en te schrijven, omdat we er het liefst niks van willen weten. Maar de realiteit is anders, de dood verschijnt helaas in onze levens en jij hebt die werkelijkheid zo treffend duidelijk gemaakt.
Ik hoop dat je niet alleen dit weekend, maar nog veel meer weekenden leuke dingen doet en (nog meer) mooie herinneringen maakt. Geniet ervan! En heel langzaam komt hier ook een zonnetje tevoorschijn: de katten kunnen het erg waarderen.
Elmervrouw en Julianaa, mag ik hier ook voor jullie een achterlaten.
Ik hoop dat je niet alleen dit weekend, maar nog veel meer weekenden leuke dingen doet en (nog meer) mooie herinneringen maakt. Geniet ervan! En heel langzaam komt hier ook een zonnetje tevoorschijn: de katten kunnen het erg waarderen.
Elmervrouw en Julianaa, mag ik hier ook voor jullie een achterlaten.
vrijdag 12 maart 2010 om 12:31
Goedemorgen Robo,
Ik denk dat het heel goed is dat je heel duidelijk en genuanceerd hebt uitgelegd dat er geen hoop op genezing meer is. Hoe hard dat ook is. Want nu je weet dat je uiteindelijk aan je ziekte zult overlijden ga je mentaal en praktisch een heel ander proces in. En daarbij staan kop-in-het-zand en valse hoop alleen maar in de weg. Denk dat dit topic hierdoor ook een andere tendens gaat krijgen, in de zin van dat het meer zal gaan over hoe je een zo goed mogelijke kwaliteit van leven houdt, hoe je er mentaal mee omgaat en hoe je de tijd die nog hebt zo waardevol mogelijk kunt besteden.
Lekker dat de zon bij je schijnt. Hier (Noord-Nederland) is het nogal niksig weer. Grijs en koud. Fijn dat Ro eerder thuis is en dat jullie een lang weekend samen zijn. Geniet ervan.
Ik denk dat het heel goed is dat je heel duidelijk en genuanceerd hebt uitgelegd dat er geen hoop op genezing meer is. Hoe hard dat ook is. Want nu je weet dat je uiteindelijk aan je ziekte zult overlijden ga je mentaal en praktisch een heel ander proces in. En daarbij staan kop-in-het-zand en valse hoop alleen maar in de weg. Denk dat dit topic hierdoor ook een andere tendens gaat krijgen, in de zin van dat het meer zal gaan over hoe je een zo goed mogelijke kwaliteit van leven houdt, hoe je er mentaal mee omgaat en hoe je de tijd die nog hebt zo waardevol mogelijk kunt besteden.
Lekker dat de zon bij je schijnt. Hier (Noord-Nederland) is het nogal niksig weer. Grijs en koud. Fijn dat Ro eerder thuis is en dat jullie een lang weekend samen zijn. Geniet ervan.
vrijdag 12 maart 2010 om 12:39
Ja iets leuks Robo, jullie moeten er wel van profiteren dat je fysiek in redelijke staat bent, straks wordt het weer afzien met die heftige chemo. Fijn dat je de zon ziet, het is een totaal andere wereld vind ik altijd. 'k Ga zo bij mijn zoon zitten oppassen op zijn vriendin, de eerste veertien dagen moeten er steeds twee mensen bij haar zijn, tot de medicijnen aanslaan en ze wat beter wordt. Gisteren is de dosis verdubbeld dus het moet nu elk moment beginnen te werken.
De andere dochter is onderzocht door de cardioloog, hij heeft geen afwijkingen gevonden en denkt dat het eenmalig was, ze heeft nogal wat infecties doorgemaakt de laatste tijd. Pak van ons hart, we gaan maandag met vakantie, niet makkelijk om ze achter te laten, maar er wordt goed voor ze gezorgd en het komt allemaal goed volgens de artsen
ik wens jullie een fijne dag
liefs
De andere dochter is onderzocht door de cardioloog, hij heeft geen afwijkingen gevonden en denkt dat het eenmalig was, ze heeft nogal wat infecties doorgemaakt de laatste tijd. Pak van ons hart, we gaan maandag met vakantie, niet makkelijk om ze achter te laten, maar er wordt goed voor ze gezorgd en het komt allemaal goed volgens de artsen
ik wens jullie een fijne dag
liefs
vrijdag 12 maart 2010 om 12:49
gelukkeling, ik weet niet het preciese verhaal maar ook ik had een afwijkend ecg. Kom net terug van de cardioloog en het schijnt dat 5% van de vrouwen kerngezond zijn maar wel een afwijkend hartfilmpje hebben. Ik krijg nu nog een echo, om alles helemaal uit te sluiten (in verband met eventuele medicatie die ik moet gaan slikken), maar ik hoefde me niet al teveel zorgen te maken
Je moet soms vallen om weer leren op te staan
vrijdag 12 maart 2010 om 12:53
Tsja, wat gaan we doen dit weekend... in ieder geval uit eten morgen, een beetje in en rond het huis rommelen, maandag naar vrienden in Straatsburg.
Weinig interessants, maar wie weet, als het mooi blijft, een rondje Gerardmer (Phoehee kent dat
).
Of anders een klein Bambi'tje wees maken voor de pot, Norre
Ik heb je pakje zojuist gehad itsme! hartstikke lief en ik weet zeker dat Ro er ook heel blij mee is Heerlijk, kijk- lees- en eetplezier!
Gelukkeling, sterkte met je schoondochter, dat moet niet makkelijk zijn zeg..... in ieder geval goed nieuws voor je andere schoondochter, dat is dan één zorg minder. heb je wel tijd om te pakken voor je vakantie?
Weinig interessants, maar wie weet, als het mooi blijft, een rondje Gerardmer (Phoehee kent dat
).Of anders een klein Bambi'tje wees maken voor de pot, Norre
Ik heb je pakje zojuist gehad itsme! hartstikke lief en ik weet zeker dat Ro er ook heel blij mee is Heerlijk, kijk- lees- en eetplezier!
Gelukkeling, sterkte met je schoondochter, dat moet niet makkelijk zijn zeg..... in ieder geval goed nieuws voor je andere schoondochter, dat is dan één zorg minder. heb je wel tijd om te pakken voor je vakantie?
