Psyche
alle pijlers
Ik ben zo bang... deel 3
woensdag 3 maart 2010 om 13:04
donderdag 13 mei 2010 om 11:41
Kijk bij mijn was ook maniche repressief vast gesteld. Maar ik was er tegen. zei ook tegen die dokter. Niets is blijvend als er oplossing kom ik met mijn om kan gaan. en wat in leven gebeurd is. Het slaan is niet blijvend gebleven. Alle angsten onrust bang voor alles al jong. Vooral voor vreemde mensen nog hoor. Ik kijk duizend maal de kat uit boom. Je wordt soms zo leeg moe van jezelf dan. Ach joh wetenschap vergeet een mens elk iets bijzonders heb. Iedereen wil echte aandacht echte liefde. Als je kind en zelf later anders ziet. Op nieuws de beelden we krijgen veel op ons bord. Beelden komen er bij en maatschappij wordt steeds sneller drukker. Daar passen soms hoogevoelige niet bij. Als de sfeer kalm is thuis dan red ik wel. Veel weg gedaan niet teveel van niets. Maar normaal ik wou zoals anderen zijn. Toen ik bedacht wil helemaal niet zijn wat anderen verwachten. En dat los liet toen pas werd ik weer ik. Want breek hoor ik teveel verwacht van jezelf. Nee gelukkig heb ik dat niet verwachtingen. Ik ga op gevoel daar voel mijn goed bij. OH dokter gezegd jij bepaal niet wat ik ben wie ik ben. Als je echt luistert had of iemand ooit dan wisten jullie beter. Maar nu met pillen jaar naar jaar. Ben gestopt met dat en met wrede mensen te behagen. En luistert beter naar mijn. En natuurlijk zal er mensen zijn wel die pillen nodig hebben. Hij zei red je nooit. Moest glimlachen we zijn ruim 18 verder zag hem later nog keer. Hij zag gelijk ik was. En zei weet je vijf jaren met jou leerden ik meer dan mijn studie. Vijf jaren liet de zooi toe ja. Soms denk terug heb geleerd hiervan. Alle therapie was vermakelijk. Sommige dokter dom sommige zelf tot misbruik is staat omdat toen iemand echt van mijn hield. En ik vergat om van mijn zelf te houden te zorgen. Omdat ik dacht ben niet waard. De reden wakker werd juist oudste zoon van 18 nu. Samen leerden we en nog elke dag. Want wie zeg alles weet is te gestopt om te leren weet je. Vreselijk voor dat jongetje ja zeker weten. Vele tranen vallen elke dag weer he. Pff de onmacht maar moge niet vergeten. Dat ondanks de tranen zelf leed mensen wakker maak. En hunne ware ik ook. En dat elke regenboog weer een kleur geef als reden van zijn. En achter de regenboog onze liefde waken over ons. Zo ver toch dichtbij he
donderdag 13 mei 2010 om 12:06
Dag lieve mensen,
Anita, wat heerlijk je weer te lezen. Ik miste je al, de laatste tijd en ben blij dat je zo sterk en goed klinkt.
Ik dacht laatst nog dat jij inderdaad wel eens geschreven had ook met manische depressiviteit te maken te hebben gehad.
Zo zie je maar, niks is voor altijd, ook psychische aandoeningen niet. Mijn vader was later in zijn leven ook veel milder in zijn schizofrenie, alsof een mens leert een plekje te geven aan dat soort zaken in zijn hoofd.
Ik vind het altijd zo lief hoe je over je opa schrijft; dat er tenminste één iemand was die je zag voor wie je was, die je elfje noemde, van wie je gewoon kon houden.
Dames, de foto komt eraan vandaag hoor! Alleen doet Ro ineens bijzonder conservatief en wil hij me pas helemaal opgedoft zien op D-day zelf. Nou prima, dan maak ik zo foto's van de verschillende dingen en stuur ik ze alsnog
Voor de échte foto moet men dan maar wachten tot dit weekend.
Anita, ik heb jouw email ook nog, dus ik stuur ook naar jou als je dat wilt!
Nu ga ik even verder organiseren; er is ineens veel last-minute gedoe, zoals afzeggingen en de laatste regeldingetjes.
Dus tot later!
Anita, wat heerlijk je weer te lezen. Ik miste je al, de laatste tijd en ben blij dat je zo sterk en goed klinkt.
Ik dacht laatst nog dat jij inderdaad wel eens geschreven had ook met manische depressiviteit te maken te hebben gehad.
Zo zie je maar, niks is voor altijd, ook psychische aandoeningen niet. Mijn vader was later in zijn leven ook veel milder in zijn schizofrenie, alsof een mens leert een plekje te geven aan dat soort zaken in zijn hoofd.
Ik vind het altijd zo lief hoe je over je opa schrijft; dat er tenminste één iemand was die je zag voor wie je was, die je elfje noemde, van wie je gewoon kon houden.
Dames, de foto komt eraan vandaag hoor! Alleen doet Ro ineens bijzonder conservatief en wil hij me pas helemaal opgedoft zien op D-day zelf. Nou prima, dan maak ik zo foto's van de verschillende dingen en stuur ik ze alsnog
Voor de échte foto moet men dan maar wachten tot dit weekend.Anita, ik heb jouw email ook nog, dus ik stuur ook naar jou als je dat wilt!
Nu ga ik even verder organiseren; er is ineens veel last-minute gedoe, zoals afzeggingen en de laatste regeldingetjes.
Dus tot later!
donderdag 13 mei 2010 om 12:22
Ah Ro is/wordt traditioneel! Vind het eigenlijk wel logisch, zaterdag maak je het plaatje toch nog wat completer hè. Heb je een mooi jasje of iets voor erover voor buiten?
Ik heb net lekker een gebakken ei op van eigen kip. Bella legt momenteel wel en Bonnie is broeds en dan schuift ze Bella's eitjes onder zich.
Ik heb net lekker een gebakken ei op van eigen kip. Bella legt momenteel wel en Bonnie is broeds en dan schuift ze Bella's eitjes onder zich.
donderdag 13 mei 2010 om 13:33
ik ben ook wel benieuwd naar het complete plaatje
Itsman en ik waren net bij de trouwambtenaar. Wat een ongelofelijk leuk mens. Ze stond open voor onze toch niet zo standaard ceremonie en ze moest huilen om "het aanzoek" (daar is namelijk een filmpje van)
Phoeehee, leuk hoor kippen. Straks als we een huisje hebben met een tuin wil ik ze ook heel graag
Bo, succes met je laatste voorbereidingen (en de crocs liggen te weken zodat ze schoon mee kunnen )
Itsman en ik waren net bij de trouwambtenaar. Wat een ongelofelijk leuk mens. Ze stond open voor onze toch niet zo standaard ceremonie en ze moest huilen om "het aanzoek" (daar is namelijk een filmpje van)
Phoeehee, leuk hoor kippen. Straks als we een huisje hebben met een tuin wil ik ze ook heel graag
Bo, succes met je laatste voorbereidingen (en de crocs liggen te weken zodat ze schoon mee kunnen )
Je moet soms vallen om weer leren op te staan
donderdag 13 mei 2010 om 17:18
Anita begrijp ik het goed dat je geen medicijnen meer neemt? kreeg je ook lithium (camcolit of priadel) ? dat is iets wat levenslang geslikt moet worden bij bipolaire stoornissen. Die andere extra medicijnen (anti psychotica) kunnen wel afgebouwd worden.
Ik heb begrepen dat, eenmaal stabiel, je met alleen je dosis lithium goed kunt functioneren als je maar goed let op veranderingen en meteen aan de bel trekt als dat zo is.
Ik heb begrepen dat, eenmaal stabiel, je met alleen je dosis lithium goed kunt functioneren als je maar goed let op veranderingen en meteen aan de bel trekt als dat zo is.
donderdag 13 mei 2010 om 18:20
Ik heb zoveel soorten pillen gehad mega veel. Wat voor troep weet ik niet. Weet door hun bijna twee keer dood was. Was net test pop. Ach ze wisten niemand om mijn gaf. Toen konden van alles met mijn doen zelf shock therapie. Echt terug denk is ware martel kamp geweest. De dokter zei ook onmogelijk moest blijven slikken. Nou na 18 jaar niets slikken hoef niet meer te bellen. Ik weet soms verdrietig ben wat meer dan anderen. Ik trek mijn terug schrijf gedichten. Nee ik ken mijn lichaam mijn zelf nu. Dat leerden ik uit alles de wetenschap maakte mijn enkel kapot. Gelukkig met mijn kanker beter artsen rond mijn. Zelf de fase met chemo krachtig dan ooit mens kan veel en de wil is krachtig. Ik wil grag foto,s hebben robo erg leuk je ze wil Graag dus. Nee hoor gelukkeling artsen hebben niet altijd gelijk. Ondanks nooit liefde behalve mijn opa liefde gaf. En meerdere niet mensen zeg maar kort gered. En wel tijd was mensen amper wilde mee om gaan. Niet gek ben vreselijk mishandeld. Pas later laatste maand in inrichting hoorden verwachting was gevlucht. Ik heb van af de strat met echte vrienden gered. Veel tijd en beste vriend was mijn man toen. Dankzij hem nog kans gaf ben ik er nog mijn oudste en mijn zelf. Want hoor soms teveel oh dankzij je man ben je zo. Nee ik ben door mijn zelf mijn karakter wie ik ben. En eerlijk gezegd zeer trots op mijn zelf. Ondanks armoede ondanks wrede mensen gedaan hebben. Verdoe mijn tijd niet aan wraak nee. soms wat verdrietig want mijn lichaam is behoorlijk beschadigt. Maar goed arts gedaan heb totaal later door gedraaid alles kwijt geraakt. Dus tja kwam uit deze duidelijk diep gestoord was mega. Tja geweest dus tja zal best sommige dit hebben. Ik niet ben hoogevoelig. En verdriet kost tijd echte hulp van mensen met hart om te luisteren. In evenwicht naar elkaar anders blijven deze mensen ziek. En ja sommige kan je niet helpen in inrichting ook vaak gezien. duidelijk verschil later getest kwam uit helemaal dit niet had. En goede arts mijn geholpen met opbouwen van vertrouwen. Met mijn man toen enkel als vriend. Vijf jaar voor ik in verwachting was gepikt vijf jaar huwelijk. Blij nu echte leven heb gezin. En kijk naar mijn gezin mijn man zei ook. Echt vreselijk mijn ex met mijn gedaan heb mijn fam ook. Maar goed ze beschadigen hun zelf maar niet mijn nooit meer. Weet je deze maatschappij is ziek teveel mensen moge niet uitte. Neem een pil ben je lekker kalm. Later kom tien keer harder eruit. Geloof mijn je pijn moet je aankijken schreeuwen uithuilen en doorgaan. En snap zeer goed niet iedereen kan ik gedaan heb. Dat wel hoor maar zie ook vele verslaafd gemaakte mensen. wat meer geduld praten echte therapie tijd gegeven zou moeten worden. Wat verhaal weer he
donderdag 13 mei 2010 om 18:28
Nog effe iets positief met deze fase gehad heb. Vele mensen behandelingen geleerd. Ook massage want later met goede hulp. Echt mega arts die zei ook jij ben niet ziek. Het zijn de mensen in jou omgeving. Echt lieverd dus die bestaan ook hoor. Half haar gehad en oudste was vaak langs gekomen. Maar werd ziek ik mis hem best. En ergens zei hij zelf op laast bij hem was. Anita blijf hoor je ben fijn bijzonder mens. Blij van elkaar konden leren. zodat hij ook anderen kon helpen Dus tja en nu al jaren zonder angsten sinds veilig ben. !8 jaar al gelden tijd gaat hard. Dochter is naar iets van muziek met vrienden. Leuk he effe eruit voor examen. Nou monpoly gespeeld was leuk wel verloren jongste gewonnen.
donderdag 13 mei 2010 om 18:31
donderdag 13 mei 2010 om 20:26
Anita je kunt zeker trots zijn op hoe je het gered hebt, ik vind het vreselijk voor je, dat je zo veel liefde te kort bent gekomen in je jeugd, daarna ook nog de verkeerde mannen. (eigenlijk niet zo gek als je niet bent opgegroeid in de wetenschap dat je heel waardevol bent en beter verdient)
Je zal waarschijnlijk niet manisch depressief zijn geweest, maar een combinatie van alles heeft de psychische problemen veroorzaakt. Super dat je je er uit gevochten hebt!
Je zal waarschijnlijk niet manisch depressief zijn geweest, maar een combinatie van alles heeft de psychische problemen veroorzaakt. Super dat je je er uit gevochten hebt!
donderdag 13 mei 2010 om 21:09
Lieve allemaal, jullie moeten nog 1 dagje geduld hebben want ik ben op van een hele dag rennen en dingen regelen.
De tafel is (eindelijk!!) geregeld en als het iemand niet bevalt, jammer dan. Ro had zijn moeder aan de lijn en die wilde zich er alweer mee bemoeien, maar ik heb voor het eerst voet bij stuk gehouden: de tafelschikking wordt zoals wij het willen, niet zoals zij het wil.
Verder heb ik het hele ensemble jurk/ceintuur/vestje in de badkamer gehangen zodat de laatste kreukels eruit gaan. Ik durf 'm niet te strijken, zo teer is de stof.
Maar: Ro wil me morgen wél in vol ornaat op de foto zetten! Dus: sorry dat het vandaag niet gelukt is, morgen wordt het goedgemaakt lieve vrouwen.
Anita, mijn vader heeft tussen zijn 17e en 22e in een psychatrische inrichting gezeten en was daar één van de eerste Nederlanders die electroshocks kregen. ik weet nog, als meisje, hoe verdrietig ik was als hij daarover vertelde, want het was voor hem vreselijk. Dus ik ken nog een verhaal van nare ervaringen in de psychiatrie... en ook hij is letterlijk gered door een psychiater die zei dat hij anders moest worden behandeld.
Moeilijke dingen... en ze laten sporen na. Respect voor jou en je leven nu.
Itsme, gaaf dat de ambtenaar zo leuk is! Wij moeten het doen met een sjaggerijnige ouwe burgemeester die waarschijnlijk zaterdagochtend al teveel rode wijn achter de kiezen heeft
Onze ringen zijn witgoud trouwens.
Phoehee, wat moest ik lachen net over je opmerking dat het toch fijn is dat Jezus op een donderdag naar de hemel is gegaan Hoe is het met je nieuwe konijn trouwens?
Gelukkeling, ook jouw schoondochter komt er weer. Met al die steun en liefde om haar heen... ze vindt haar eigen zekerheid weer, leert weer vertrouwen en naar zichzelf luisteren. Een ander leven, maar een goed leven, dat hoop ik zo voor jullie (namelijk ook voor jou als lieve schoonmoeder!).
Zoebie, ik heb je al even niet gezien; ik hoop dat alles goed is!
Ik ga nu even eten want dat zijn we helemaal vergeten vandaag....
De tafel is (eindelijk!!) geregeld en als het iemand niet bevalt, jammer dan. Ro had zijn moeder aan de lijn en die wilde zich er alweer mee bemoeien, maar ik heb voor het eerst voet bij stuk gehouden: de tafelschikking wordt zoals wij het willen, niet zoals zij het wil.
Verder heb ik het hele ensemble jurk/ceintuur/vestje in de badkamer gehangen zodat de laatste kreukels eruit gaan. Ik durf 'm niet te strijken, zo teer is de stof.
Maar: Ro wil me morgen wél in vol ornaat op de foto zetten! Dus: sorry dat het vandaag niet gelukt is, morgen wordt het goedgemaakt lieve vrouwen.
Anita, mijn vader heeft tussen zijn 17e en 22e in een psychatrische inrichting gezeten en was daar één van de eerste Nederlanders die electroshocks kregen. ik weet nog, als meisje, hoe verdrietig ik was als hij daarover vertelde, want het was voor hem vreselijk. Dus ik ken nog een verhaal van nare ervaringen in de psychiatrie... en ook hij is letterlijk gered door een psychiater die zei dat hij anders moest worden behandeld.
Moeilijke dingen... en ze laten sporen na. Respect voor jou en je leven nu.
Itsme, gaaf dat de ambtenaar zo leuk is! Wij moeten het doen met een sjaggerijnige ouwe burgemeester die waarschijnlijk zaterdagochtend al teveel rode wijn achter de kiezen heeft
Onze ringen zijn witgoud trouwens.
Phoehee, wat moest ik lachen net over je opmerking dat het toch fijn is dat Jezus op een donderdag naar de hemel is gegaan Hoe is het met je nieuwe konijn trouwens?
Gelukkeling, ook jouw schoondochter komt er weer. Met al die steun en liefde om haar heen... ze vindt haar eigen zekerheid weer, leert weer vertrouwen en naar zichzelf luisteren. Een ander leven, maar een goed leven, dat hoop ik zo voor jullie (namelijk ook voor jou als lieve schoonmoeder!).
Zoebie, ik heb je al even niet gezien; ik hoop dat alles goed is!
Ik ga nu even eten want dat zijn we helemaal vergeten vandaag....
vrijdag 14 mei 2010 om 07:03
Oh wat leuk eigen gelofte schrijven. Ik weet nog goed zelf de man ons trouwde moest huilen. Hij zei kijk echte liefde duidelijk. Keek naar beide ouders ze huilde ook. Want zei was het om jou te ontmoeten. Deed ik mijn verleden over ondanks de pijn. Want jij ben het waard. Je ogen zijn als smaragd en je ziel een kiristal daarom hou ik van jou. Je ben meest waardevolle sieraad. Die ik dus niet bezit maar koester met heel mijn hart. Dit is deel uit mijn gedicht. Witgoud ook mooi hoor robo. Pff wat geregel he gelijk lekker zo doen jij wil. Vreselijk voor je vader. Want in de kern van je zijn is iets fout. Bij mijn net gelukkeling zeg. Ik werd teveel mishandeld geslagen. En was therapie eerst kreeg. Tja zal ik zeggen niet iets beter van voelde. Zeg ik zacht hebben zelf mijn paar dagen niet laten slapen. Kreeg hartaanval gelukkig en coma. eindelijk rust erg he. Zo dacht ik mensen enkel mijn opa vetrouwde ik niet. Want ondanks ook wel gezien hadden. Ik duidelijk steeds iets gebroken had. Steeds blauw zag iemand deed wat. Ik deed het want mijn zoon in mijn handen kreeg. Dacht ik jou bescherm ik jij ben geschenk. Niet bezit ik mag jou opvoedde en het is zo lieverd al mijn kinderen alle drie. Besef zo geboft heb. Ja robo leven laat sporen na maar mijn spoor niet spoorloos. Ik ben nu hierdoor toch meer van leven genieten. Ondanks wel een traan nooit te lang wordt je lelijk van. De wind droog de tranen zeg altijd. de zon warm mijn hart en mijn geloof in goede overwin. Want zonder dat waar is doel van nog. En doeloos is niets als je zelf doelstelling heb. Deze je om geef wie dat ook zijn het waard zijn daar voor te zijn. En voor jezelf ook. Ga werken nu zo op de fiets. Wens je zo fijne dag. Tja vele zijn daar waar goed is of jezus daar ook is. Tja gun iedereen stuk hemel ook hier. En goede behouden vaart waar de stroom ons mag brengen
vrijdag 14 mei 2010 om 10:31
He Bo,
Hier schijnt onverwachts de zon, ik ga nu heel hard blazen zodat ie naar Frankrijk gaat. Ook al zit je binnen, toch fijn als er een zonnetje zou schijnen. Ben ook nieuwsgierig naar je jurk maar zal hem niet kunnen zien helaas:)
Ik ben net als jij ook in Las Vegas getrouwd en wilde het hier ook nog een keer vieren met vrienden en familie. Maar dat is, helaas, er nog niet van gekomen.
Goed dat je je poot stijd gehouden hebt met de tafelschikking. Het is jullie dag. Meid geniet ervan!
Hier schijnt onverwachts de zon, ik ga nu heel hard blazen zodat ie naar Frankrijk gaat. Ook al zit je binnen, toch fijn als er een zonnetje zou schijnen. Ben ook nieuwsgierig naar je jurk maar zal hem niet kunnen zien helaas:)
Ik ben net als jij ook in Las Vegas getrouwd en wilde het hier ook nog een keer vieren met vrienden en familie. Maar dat is, helaas, er nog niet van gekomen.
Goed dat je je poot stijd gehouden hebt met de tafelschikking. Het is jullie dag. Meid geniet ervan!
vrijdag 14 mei 2010 om 12:12
Ooooooooooooooo Bo, wat spannend he allemaal?
Ik vind het hier zelfs gewoon spannend voor jou en Ro.
Zo liefdevol en mooi wat jullie gaan doen en zo leuk om te lezen hoe druk je bent met de voorbereidingen!
Ik kan niet wachten op de foto's en je verslag lieverd!
Alvast een glitterplaatje waar het glazuur van je tanden niet tegen bestand zijn om het meeleven uit elkaar te drukken.
Ik vind het hier zelfs gewoon spannend voor jou en Ro.
Zo liefdevol en mooi wat jullie gaan doen en zo leuk om te lezen hoe druk je bent met de voorbereidingen!
Ik kan niet wachten op de foto's en je verslag lieverd!
Alvast een glitterplaatje waar het glazuur van je tanden niet tegen bestand zijn om het meeleven uit elkaar te drukken.
vrijdag 14 mei 2010 om 13:34
