Intens verdrietig

06-08-2010 12:39 12 berichten
Alle reacties Link kopieren
.
Wat verdrietig

Het komt op mij ook vreemd over hoor, het gebrek aan gastvrijheid van zowel je moeder als je zus.

Is het niet meer dat je je ook ontheemd voelt? Nergens echt thuis?
Alle reacties Link kopieren
Ja Sarah, dat is het misschien wel. Het gevoel van het overal een beetje 'tussen' vallen en nergens echt horen ofzo. Ik had gehoopt dat dat anders zou zijn met familie. De teleurstelling maakt me zo verdrietig.
Ja dat kan ik me heel goed voorstellen.

Heb je je vakantie wel aangekondigd aan je familie? Of kwam je onverwachts binnenvallen....dat maakt natuurlijk ook wel wat verschil. Kan me indenken dat het dan soms inderdaad ongelegen komt. Maar dan nog; je bent familie en altijd welkom, vind ik.



Heb je wel een fijn eigen huis? Mijn ervaring is dat dat enorm kan schelen, als je in je huis een stabiele thuisbasis hebt.



Slecht slapen, geprikkeld gedrag, somber gevoel......laat het niet te lang duren. Neem in dat geval contact op met je huisarts, misschien heeft hij tips om het cirkeltje even te verbreken.
Alle reacties Link kopieren
Het was wel aangekondigd ja en ook maar voor korte periode. Thuis hebben we wel een fijne plek, alhoewel er nu verbouwd wordt. Kortom, alles brengt nu toch onbewust onrust met zich mee.
Alle reacties Link kopieren
wat naar zeg! ik vindt het echt helemaal niet aardig en ik snap heel goed dat je je rot voelt!

heel veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Jeetje wat naar voor je. Zou al me dit zou gebeuren het ook ervaren als een zware teleurstelling. Heel veel strekte en dikke
Alle reacties Link kopieren
Ik zou ook teleurgesteld zijn. Je hoopt toch warm verwelkomd te voelen. En met de verbouwing van je eigen huis voel je je waarschijnlijk nog extra ontheemd en verloren.

Rot voor je, Nora. Heel veel sterkte.
Alle reacties Link kopieren
Mm, de opmerkingen: mijn zus zegt dat ik al vaak genoeg bij hen geslapen heb (1 keer een week). Ofwel, dan is het nu wel genoeg geweest?

Alle reacties Link kopieren
Er komt een dag dat je opnieuw in de spiegel kijkt en ziet dat jij daar weer staat.

Als je rust nodig hebt, neem rust, heb je actie nodig, onderneem actie, heb je veel liefde nodig, hou dan enorm van jezelf, en laat jezelf ademen.

Ik wil je zo heel veel kracht wensen! Die heb je, haal het naar boven..
..popcorn?
oh nora, wat akelig, ook die opmerking van je zus dat je al vaak genoeg bij hen gelogeerd hebt! Ik vind het niet gek dat je hier verdrietig van wordt.

ik heb zelf ooit eens te vanzelfsprekend aangenomen dat mn familie zou helpen bij een verhuizing en dat is me later duur komen te staan (ik had mijn dankbaarheid niet genoeg geuit...)

Zijn je zus en moeder wel gelukkig? Of zijn ze misschien een beetje jaloers op wat jij hebt?
Alle reacties Link kopieren
Het je gewoon 'teveel' voelen, of uberhaupt al op je woorden letten en het onvoorspelbaar vinden hoe je eigen familie reageert op de vraag of je ergens een paar dagen kunt slapen..dat is toch niet normaal?

Zowel mijn zus leiden een goed, gelukkig leven. Een heel ander leven dan ik, dat wel. Alles is tot in de puntjes georganiseerd, ook wel burgerlijk te noemen. Waar niets mis mee is, sterker nog, ik ben blij voor ze dat ze het fijn hebben. Ik vind mezelf altijd erg flexibel en kan me met geen mogelijkheid voorstellen dat ik zo zou reageren in situaties. Nu is iedereen natuurlijk anders, maar toch...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven