Psyche
alle pijlers
Introvert? Schrijf mee!
vrijdag 11 december 2015 om 10:09
Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
maandag 23 oktober 2017 om 19:57
Ja, mee eens. Ik herken dat van die sfeer ook heel sterk, maar je kunt beter een manier vinden om ermee om te gaan, anders blijf je vluchten.Charlotte717 schreef: ↑23-10-2017 14:22Herkenbaar. Een veranderende of nare sfeer heb je overal wel. Beter kan je een manier vinden om hiermee om te gaan dan ervan te vluchten.
dinsdag 24 oktober 2017 om 09:35
Jullie hebben gelijk hoor, ik ga het ook aan. Want nogmaals ik ga dit overal krijgen.
Nu merk ik gewoon dat sommige collega's gewoon echt onaardig doen als ze niet lekker in hun vel zitten.
Ik vroeg gisteren hoe het ging aan iemand en ze reageerde zo kortaf en bot.
Wat Dymphnatam zegt, dan wil ik ook oplossen en ga ik juist heel aardig doen
en dan kom ik thuis en denk ik, waarom doe ik dat nou weer?
Nu merk ik gewoon dat sommige collega's gewoon echt onaardig doen als ze niet lekker in hun vel zitten.
Ik vroeg gisteren hoe het ging aan iemand en ze reageerde zo kortaf en bot.
Wat Dymphnatam zegt, dan wil ik ook oplossen en ga ik juist heel aardig doen
en dan kom ik thuis en denk ik, waarom doe ik dat nou weer?
yesss wijzigde dit bericht op 24-10-2017 10:10
20.46% gewijzigd
dinsdag 24 oktober 2017 om 09:35
dinsdag 24 oktober 2017 om 12:16
Jullie hebben natuurlijk gelijk, maar het is zo moeilijk om te zeggen waar het op staat. Ik ga eens kijken hoe ik het ga aanpakken
Yess, klinkt ook herkenbaar. Maar ik denk dat je het je niet persoonlijk moet aantrekken. Al begrijp ik dat dat lastig is.
Die persoon kan ook moe zijn of zich misschien niet zo lekker voelen.
Ik heb dat soms ook wel. Ik ben al niet zo'n prater maar als ik moe ben praat ik nog minder.
Hebben jullie ook wel eens dat iemand vraagt hoe het gaat dat je niet goed weet wat je moet zeggen? Ik zeg dan altijd 'gaat goed hoor, en met jou?'
Yess, klinkt ook herkenbaar. Maar ik denk dat je het je niet persoonlijk moet aantrekken. Al begrijp ik dat dat lastig is.
Die persoon kan ook moe zijn of zich misschien niet zo lekker voelen.
Ik heb dat soms ook wel. Ik ben al niet zo'n prater maar als ik moe ben praat ik nog minder.
Hebben jullie ook wel eens dat iemand vraagt hoe het gaat dat je niet goed weet wat je moet zeggen? Ik zeg dan altijd 'gaat goed hoor, en met jou?'
dinsdag 24 oktober 2017 om 14:58
Herkenbaar topic dit. Ik ben niet heel sociaal aangelegd en graag op mezelf. Heb altijd het gevoel dat ik de enigste ben als ik naar de mensen om me heen kijk, vrienden en collega's. Altijd maar afspreken en slaan nooit een feestje of etentje af.
Werk gerelateerde uitjes haat ik! Ik ga dan ook nooit mee, alleen de uitjes die min of meer verplicht zijn. Vroeger verzon ik altijd smoesjes maar daar ben ik mee gestopt, ik durf nu eerder te zeggen dat ik gewoon geen zin heb, klaar. (mede dankzij dit forum en het besef dat ik niet de enigste ben)
Ik zit in een team van 15 mensen op m'n werk en die spreken om de haverklap af. Ergens gaan lunchen, borrelen na het werk en ga zo maar door. Voel me wel altijd een vreemde vogel omdat ik nooit mee ga maar heb me daar ondertussen wel wat meer bij neergelegd. Ik ben gewoon graag thuis. Ik werk fulltime dus heb niet zoveel behoefte aan veel sociale activiteiten.
Het ergste vind ik visite krijgen omdat je dan niet eigen baas bent maar hier heb ik al een topic over geopend.
Een collega die met me mee wilt rijden moet ik ook niet aan denken hoor. Aangezien het niet iets eenmaligs is kun je moeilijk een smoes verzinnen dus ik zou denk ik toch iets zeggen dat ik het heerlijk vind om alleen te rijden, omdat even tijd voor mezelf is?
Soms ga ik op de fiets na het werk en er is 1 collega die ook altijd op de fiets komt en het is een paar x gebeurd dat hij naast me kwam fietsen en dat je van die verplichte ongemakkelijke gesprekjes hebt. Je kan moeilijk zeggen ik wil niet dat je meefietst dus sindsdien wacht ik altijd tot ik hem zie vertrekken en fiets dan pas door. Erg he.
Werk gerelateerde uitjes haat ik! Ik ga dan ook nooit mee, alleen de uitjes die min of meer verplicht zijn. Vroeger verzon ik altijd smoesjes maar daar ben ik mee gestopt, ik durf nu eerder te zeggen dat ik gewoon geen zin heb, klaar. (mede dankzij dit forum en het besef dat ik niet de enigste ben)
Ik zit in een team van 15 mensen op m'n werk en die spreken om de haverklap af. Ergens gaan lunchen, borrelen na het werk en ga zo maar door. Voel me wel altijd een vreemde vogel omdat ik nooit mee ga maar heb me daar ondertussen wel wat meer bij neergelegd. Ik ben gewoon graag thuis. Ik werk fulltime dus heb niet zoveel behoefte aan veel sociale activiteiten.
Het ergste vind ik visite krijgen omdat je dan niet eigen baas bent maar hier heb ik al een topic over geopend.
Een collega die met me mee wilt rijden moet ik ook niet aan denken hoor. Aangezien het niet iets eenmaligs is kun je moeilijk een smoes verzinnen dus ik zou denk ik toch iets zeggen dat ik het heerlijk vind om alleen te rijden, omdat even tijd voor mezelf is?
Soms ga ik op de fiets na het werk en er is 1 collega die ook altijd op de fiets komt en het is een paar x gebeurd dat hij naast me kwam fietsen en dat je van die verplichte ongemakkelijke gesprekjes hebt. Je kan moeilijk zeggen ik wil niet dat je meefietst dus sindsdien wacht ik altijd tot ik hem zie vertrekken en fiets dan pas door. Erg he.
dinsdag 24 oktober 2017 om 16:07
Leuk topic. Sommige dingen zijn erg herkenbaar, andere wat minder.
Maar dat geldt vast voor meer mensen; niemand past vast 100% in het introvert-hokje.
Ik ga meelezen en soms -schrijven (of wordt het dan te druk hier
?)
Ik ben sowieso niet heel goed in zo'n open vraag; mijn hoofd is meestal niet goed in spontaan een heel verhaal bedenken om te vertellen.
Maar dat geldt vast voor meer mensen; niemand past vast 100% in het introvert-hokje.
Ik ga meelezen en soms -schrijven (of wordt het dan te druk hier
?)Ik vind zo'n vraag inderdaad ook lastig.
Ik ben sowieso niet heel goed in zo'n open vraag; mijn hoofd is meestal niet goed in spontaan een heel verhaal bedenken om te vertellen.
dinsdag 24 oktober 2017 om 17:22
Heel herkenbaar.yesss schreef: ↑24-10-2017 09:35Nu merk ik gewoon dat sommige collega's gewoon echt onaardig doen als ze niet lekker in hun vel zitten.
Ik vroeg gisteren hoe het ging aan iemand en ze reageerde zo kortaf en bot.
Wat Dymphnatam zegt, dan wil ik ook oplossen en ga ik juist heel aardig doen
dinsdag 24 oktober 2017 om 19:16
Soms ga ik op de fiets na het werk en er is 1 collega die ook altijd op de fiets komt en het is een paar x gebeurd dat hij naast me kwam fietsen en dat je van die verplichte ongemakkelijke gesprekjes hebt. Je kan moeilijk zeggen ik wil niet dat je meefietst dus sindsdien wacht ik altijd tot ik hem zie vertrekken en fiets dan pas door. Erg he.
@Doubletree, niet dat ik het zou doen, maar ik heb een collega gehad die mij groette en hard voorbij fietste. Dus het kan.
Zelf zou ik dit niet doen, al moet ik zeggen dat ik dit vanochtend met een collega heb gedaan, maar ze liep al met iemand op. Ik voel mij dan gelijk zo'n indringer die inbreuk maakt op hun, mogelijk prive, gesprek. En ze liep wel heel erg langzaam. Was ze alleen geweest dan was ik met haar op gelopen.
@Doubletree, niet dat ik het zou doen, maar ik heb een collega gehad die mij groette en hard voorbij fietste. Dus het kan.
Zelf zou ik dit niet doen, al moet ik zeggen dat ik dit vanochtend met een collega heb gedaan, maar ze liep al met iemand op. Ik voel mij dan gelijk zo'n indringer die inbreuk maakt op hun, mogelijk prive, gesprek. En ze liep wel heel erg langzaam. Was ze alleen geweest dan was ik met haar op gelopen.
woensdag 25 oktober 2017 om 08:56
Irritant hè
hoe ga jij daarmee om?Ik ga daar nu echt bewust op letten en proberen in kleine stapjes te veranderen. Het zal er altijd wel wat in blijven maar ik wil dat ook meer gaan doseren naar de mensen waarmee ik wel een klik heb. Want ik wil die eigenschap niet verliezen.
Maar ik doe ook zo tegen mensen die niet zo aardig doen tegen mij
yesss wijzigde dit bericht op 25-10-2017 12:41
4.14% gewijzigd
woensdag 25 oktober 2017 om 09:49
Ik fiets ook wel eens langs een collega en maak dan altijd even wat extra vaart en roep inderdaad 'goedemorgen!' in het voorbij gaan.Hoezitdit schreef: ↑24-10-2017 19:16Soms ga ik op de fiets na het werk en er is 1 collega die ook altijd op de fiets komt en het is een paar x gebeurd dat hij naast me kwam fietsen en dat je van die verplichte ongemakkelijke gesprekjes hebt. Je kan moeilijk zeggen ik wil niet dat je meefietst dus sindsdien wacht ik altijd tot ik hem zie vertrekken en fiets dan pas door. Erg he.
@Doubletree, niet dat ik het zou doen, maar ik heb een collega gehad die mij groette en hard voorbij fietste. Dus het kan.
Zelf zou ik dit niet doen, al moet ik zeggen dat ik dit vanochtend met een collega heb gedaan, maar ze liep al met iemand op. Ik voel mij dan gelijk zo'n indringer die inbreuk maakt op hun, mogelijk prive, gesprek. En ze liep wel heel erg langzaam. Was ze alleen geweest dan was ik met haar op gelopen.
Als je dat een keer hebt gedaan denk ik niet dat die persoon nog naast jou gaat fietsen, en anders een keer oordopjes in doen en zeggen dat je s ochtends graag rustig wakker wordt met een muziekje.
Lijkt me echt vreselijk irritant om verplicht samen met iemand te fietsen of te reizen.
woensdag 25 oktober 2017 om 12:51
Probleem was dat ik al fietste en hij haalde mij in en bleef vervolgens naast me fietsen. Andersom zou ik het wel durven hoor, dan zou ik ook gewoon voorbij fietsen en hallo roepen.CarrieM schreef: ↑25-10-2017 09:49Ik fiets ook wel eens langs een collega en maak dan altijd even wat extra vaart en roep inderdaad 'goedemorgen!' in het voorbij gaan.
Als je dat een keer hebt gedaan denk ik niet dat die persoon nog naast jou gaat fietsen, en anders een keer oordopjes in doen en zeggen dat je s ochtends graag rustig wakker wordt met een muziekje.
Lijkt me echt vreselijk irritant om verplicht samen met iemand te fietsen of te reizen.
Ach, gelukkig nu al een tijdje geen last van gehad en nu met het slechte weer fiets ik toch bijna niet meer.
woensdag 25 oktober 2017 om 17:37
Hetzelfde, proberen niet meer in allerlei bochten wringen voor mensen de niet aardig zijn of doen, maar niet de eigenschap verliezen en nog wel vredesbrenger zijn in 'aardige' groepen. En letterlijk uit de situatie stappen als het frustrerend is. Ik had het vandaag toevallig op mijn werk; het was op een gegeven moment druk, chaotisch, lawaaiig in de ruimte. Ik probeerde correct te blijven, mijn werk te doen, maar niemand verstond me en ik raakte zelf overspoeld door die drukte. Ik merkte dat ik ongeduldig, nijdig werd en heb ervoor gekozen om de ruimte uit te stappen en even op de gang in mijn eentje een kop koffie te drinken. Irritante was wel dat al na een minuut een passerende collega vroeg: 'Zit jij hier alleen?'yesss schreef: ↑25-10-2017 08:56Irritant hè
Ik ga daar nu echt bewust op letten en proberen in kleine stapjes te veranderen. Het zal er altijd wel wat in blijven maar ik wil dat ook meer gaan doseren naar de mensen waarmee ik wel een klik heb. Want ik wil die eigenschap niet verliezen.
Maar ik doe ook zo tegen mensen die niet zo aardig doen tegen mij
Euhm, nee, mijn onzichtbare vriendinnetje zit naast me, maar die kan jij niet zien???
Als ik murw ben van de chaos, kan ik echt niet tegen dat soort vragen. Ik ben wel aardig gebleven, en daarna heb ik gevraagd of ik een taak kon doen in een rustiger gedeelte van het gebouw totdat de drukte weg was. Dit kon gelukkig. Dus ik heb beter mijn grenzen aangegeven.
woensdag 25 oktober 2017 om 19:07
zaterdag 4 november 2017 om 07:38
Wel heel goed dat je je grenzen hebt aangegeven Dina, ik probeer dat ook wel meer te doen. Gaat de ene keer beter als de andere keer.
Ja en dat soort vragen zijn dan echt irritant hè, laat me met rust denk je dan
Ben blij dat het weekend is, drukke week gehad, ben moe en overprikkeld.
Ik heb helemaal niks gepland, sporten, films kijken, alleen maar me time
en jullie?
Ja en dat soort vragen zijn dan echt irritant hè, laat me met rust denk je dan
Ben blij dat het weekend is, drukke week gehad, ben moe en overprikkeld.
Ik heb helemaal niks gepland, sporten, films kijken, alleen maar me time
en jullie?
zaterdag 4 november 2017 om 13:45
Vanavond viert de nieuwe vriend van mijn stiefzus zijn verjaardag. Ik ben tot mijn grote opluchting niet uitgenodigd. Vorige keer op de verjaardag van mijn nicht zat ik gewoon alleen tussen de mensen. Niemand vroeg hoe het met mij is. De jarige zat met de laptop op de bank. Haar moeder had het druk met bedienen. De nieuwe vriend zegt ook weinig tegen mij. De keren dat ik hem gezien heb dan. Voor wie kom je dan? Ik heb het idee dat ze mij alleen maar uitnodigen omdat ze zich verplicht voelen. Vraag me dan gewoon niet. Ik kan toch de gesprekken niet volgen als iedereen door elkaar heen praat. Bij mijn andere stiefzus had ik hetzelfde probleem en die vragen me al een paar jaar niet meer. Lekker makkelijk, hoef ik ook geen smoes te verzinnen.
zaterdag 4 november 2017 om 17:57
Dan kom je daar mooi van af, hondenmens. Niets is naarder dan je zo alleen te voelen in gezelschap.
Je klinkt als het afwachtende type, ik vraag me af; neem je zelf initiatief tot contact?
Zelf heb ik eeh hekel aan verjaardagen, ik probeer contact te leggen, maar dat lukt lang niet altijd. Soms praten mensen liever met iemand anders en zit je er maar wat bij. Dat voelt niet fijn. Dan is het beter om thuis te blijven.
Je klinkt als het afwachtende type, ik vraag me af; neem je zelf initiatief tot contact?
Zelf heb ik eeh hekel aan verjaardagen, ik probeer contact te leggen, maar dat lukt lang niet altijd. Soms praten mensen liever met iemand anders en zit je er maar wat bij. Dat voelt niet fijn. Dan is het beter om thuis te blijven.
zaterdag 4 november 2017 om 18:26
Ik ben afwachtend ja. Zelf weet ik niet goed waarover ik moet beginnen. Ben niet goed in smalltalk. Vaak interesseren de onderwerpen me ook weinig. Wat ook regelmatig gebeurt is dat ik afgekapt wordt. Dan wil ik een aanvulling geven op wat gezegd wordt en een ander begint ineens over compleet iets anders. Soms als ik nog maar aan de 2 zin ben Als ik er dan in een stilte op terug wil komen lukt dat vaak niet. Ook in andere groepen. Dan denk ik bij mezelf: ik kan net zo goed tegen de stoel praten.Hoezitdit schreef: ↑04-11-2017 17:57Dan kom je daar mooi van af, hondenmens. Niets is naarder dan je zo alleen te voelen in gezelschap.
Je klinkt als het afwachtende type, ik vraag me af; neem je zelf initiatief tot contact?
Zelf heb ik eeh hekel aan verjaardagen, ik probeer contact te leggen, maar dat lukt lang niet altijd. Soms praten mensen liever met iemand anders en zit je er maar wat bij. Dat voelt niet fijn. Dan is het beter om thuis te blijven.
zaterdag 4 november 2017 om 19:18
Herkenbaar, hoor. Je wordt niet echt 'gezien' door mensen en daardoor niet serieus genomen.hondenmens schreef: ↑04-11-2017 18:26Ik ben afwachtend ja. Zelf weet ik niet goed waarover ik moet beginnen. Ben niet goed in smalltalk. Vaak interesseren de onderwerpen me ook weinig. Wat ook regelmatig gebeurt is dat ik afgekapt wordt. Dan wil ik een aanvulling geven op wat gezegd wordt en een ander begint ineens over compleet iets anders. Soms als ik nog maar aan de 2 zin ben Als ik er dan in een stilte op terug wil komen lukt dat vaak niet. Ook in andere groepen. Dan denk ik bij mezelf: ik kan net zo goed tegen de stoel praten.
Ik weet vaak ook niet zo goed waar ik het over moet hebben. Ik snap dan wel dat mensen liever met iemand willen praten die gezellig kan kletsen. Alles gaat voorbij, en op een gegeven moment kan je met goed fatsoen weg, houdt ik mijzelf altijd voor, tijdens zo'n verjaardag. Een enkele keer is het wel leuk.
Soms denk ik: wat zou het heerlijk zijn om niet meer dergelijke verplichtingen te moeten doen. Gewoon doen waar je zin in hebt. Zoals een kennis, een man, die nooit meegaat en precies doet waar hij zin in heeft.
zaterdag 4 november 2017 om 19:27
Herken veel uit dit topic. Mensen vinden mij op een of andere manier wel sociaal. Maar dat ben ik echt niet. Of in ieder geval niet van nature. Is puur toneelspel:)
Ik kan mij in groepen ook vaak "alleen" voelen. Het gekke is dat dit anderen blijkbaar niet opvalt. En zien mij wel als sociaal, en normaal, terwijl ik mij echt een vreemde eend in de bijt voel.
Vanavond ook een housewarming. Eerst wijntje met vrienden. Dat vind ik nog prima, maar daarna het feest; bahbahbah.
Ik kan mij in groepen ook vaak "alleen" voelen. Het gekke is dat dit anderen blijkbaar niet opvalt. En zien mij wel als sociaal, en normaal, terwijl ik mij echt een vreemde eend in de bijt voel.
Vanavond ook een housewarming. Eerst wijntje met vrienden. Dat vind ik nog prima, maar daarna het feest; bahbahbah.
zondag 5 november 2017 om 17:50
Herkenbaar. Mensen houden rustig een uur een monoloog over zichzelf tegen me. Zonder blikken of blozen. Ik zou zelf die ruimte nooit durven (en willen) nemen. Ik zou me echt vreselijk ongemakkelijk voelen om dat te doen.yesss schreef: ↑05-11-2017 17:26Herkenbaar van het gevoel hebben niet gezien te worden.
Ik ben nou eenmaal niet iemand die ellenlange verhalen gaat vertellen over mezelf, maar daardoor nemen anderen soms ook weer teveel ruimte. Daarnaast heb ik ook genoeg te vertellen/meegemaakt, maar er moet ook een bepaalde ruimte voor zijn.
zondag 5 november 2017 om 17:54
Ja, ik ontmoet ook heel soms zulke mensen. Vaak zijn dat dan juist degenen waarbij ik dat niet verwacht. Bij iemand die op het eerste gezicht als dag en nacht met me verschilt, of iemand waarmee ik helemaal niet zoveel contact heb, en die me dan meer begrijpt dan mensen die me dagelijks zien bij wijze van. Herkenbaar?
zondag 5 november 2017 om 17:55
Ja, precies.
Soms vertellen mensen ook zo'n totaal irrelevante zaken tegen mij, dat ik denk: dit is ZO irrelevant dat ik er niet eens zou opkomen die aan iemand te vertellen.
Maar zo duurt het wel langer vooraleer mensen mij leren kennen. Tenzij zoals hierboven werd gezegd je meteen een klik hebt. Dat is zo fijn.
Veritas vos liberabit
