Introvert? Schrijf mee!

11-12-2015 10:09 3007 berichten
Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:



- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen

- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'

- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot

- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd

- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)

- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt

- Dat ik...



Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...



Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
Alle reacties Link kopieren
Doubletree20 schreef:
03-12-2017 12:06
Gelukkig is het meegevallen Hondenmens! Bij mij viel het tegen, een kleine woonkamer die stampesvol zat, iedereen zat met elkaar te praten en veel mensen die ik niet mag en ik voelde me uiteraard weer een buitenbeentje. We zijn iets van 3 uur geweest, dacht dat ik gek werd op het laatst. Was heel blij toen we thuis waren, rust! Maar toen stonden ‘s avonds onverwachts m’n broer en aanhang voor de deur. Ik was echt enorm chago en niet blij. Sowieso vind ik het eigenlijk niet netjes om op zaterdagavond onverwachts bij iemand langs te gaan. Wat vinden jullie? Zo close zijn mijn broer en ik trouwens niet en met m’n schoonzus heb ik niks.
Jammer dat het bij jou zo tegenviel en dan ook nog eens onverwachts bezoek krijgen. En niet zomaar 1 persoon, maar ook nog eens met aanhang. Daar zou ik ook enorm chago. Ik ga zelf nooit bij iemand onverwachts langs. Zijn ze nog lang gebleven?
Mijn moeder en stiefvader zijn tot 03:00 op het feest gebleven.
hondenmens wijzigde dit bericht op 03-12-2017 16:45
0.24% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Wat ik ook heel storend vind is als bezoek aangeeft niet te blijven eten, maar wel blijft zitten. Dat gebeurde vorig jaar op Moederdag. Mijn jongste stiefzus kwam toen ook koffiedrinken. Ze had net een nieuwe vriend en bleef daar maar over doorpraten. Inmiddels was het al 18:30 Ik dacht alleen maar: Ga nou weg, dan kunnen we gaan eten. We gingen barbecue-en en dat ding moest nog opwarmen.
hondenmens wijzigde dit bericht op 03-12-2017 16:46
81.88% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
-
Dat is inderdaad vervelend als visite aangeeft niet te willen blijven eten maar dan wel blijft plakken. Ik hou sowieso niet van visite die blijft plakken :biggrin: Of nog beter gezegd, ik hou gewoon niet van visite. Dan heb ik ook een beetje het gevoel dat ik de controle kwijt ben omdat ik niet kan bepalen hoelang iemand blijft. En aangezien ik het na 2 uur wel weer beu ben...
We moeten nog steeds een keer afspreken met onze buren. Niet dat ik daar veel zin in heb want ik weet nu al dat dat uren en uren gaat duren. M'n man blijft namelijk kletsen en de buurman ook... Dus ik probeer die visite steeds uit te stellen maar ik moet er toch een keer aan geloven.
Echt vreselijk onverwachte visite als je net lekker in je stomme pyjama loopt en het plan hebt een hele middag de Netflixen en te lezen. Ik zou dan echt in staat zijn om de deur niet open te doen. (heb ik 1x gedaan, m'n man was niet thuis en ik was net in de badkamer. Stonden er gezamenlijke vrienden van zijn kant aan de deur. Ik wist zeker dat ze me niet gezien hadden dus had niet open gedaan. Heel erg, ik weet het maar ja, aan de andere kant denk ik dan moet je maar niet onverwachts langs gaan)
Bestaat er trouwens zo iets als een vereniging voor introverten? Iets gezamelijks waar je gelijkgestemden kunt ontmoeten?
Dymphnatam schreef:
04-12-2017 20:10
Bestaat er trouwens zo iets als een vereniging voor introverten? Iets gezamelijks waar je gelijkgestemden kunt ontmoeten?

Nee, want niemand heeft zin of puf om daarheen te gaan ;-)
Alle reacties Link kopieren
RégineFilange schreef:
04-12-2017 21:30
Nee, want niemand heeft zin of puf om daarheen te gaan ;-)
:proud:

Maar serieus, een "vereniging"?
Ik ben zelf redelijk introvert maar aan zoiets moet ik toch eigenlijk niet denken hoor.
Dan ga je wel heel erg je uitzonderingspositie cultiveren. "Kijk mij es bijzonder zijn", alsof je een speciale behandeling nodig hebt ofzoiets.
Nothing happens for a reason
Alle reacties Link kopieren
Er is wel een Vereniging voor Verlegen Mensen :) Introvert staat niet meteen gelijk aan verlegen, maar verlegen mensen zijn wel bijna altijd introvert...?
juliet64 schreef:
04-12-2017 22:22
:proud:

Maar serieus, een "vereniging"?
Ik ben zelf redelijk introvert maar aan zoiets moet ik toch eigenlijk niet denken hoor.
Dan ga je wel heel erg je uitzonderingspositie cultiveren. "Kijk mij es bijzonder zijn", alsof je een speciale behandeling nodig hebt ofzoiets.
Ik ervaar dit als een hele botte en denigrerende post ik voel me helemaal niet bijzonder, en zit helemaal niet te wachten op een speciale behandeling. Juist niet!. Maar als je al jaren de aansluiting mist op je omgeving en altijd min of meer een buitenstaander bent en zou het wel leuk zijn om eens een keer mensen te ontmoeten die jouw humor wél begrijpen. Die meer te vertellen hebben dan alleen verhalen over de vakantie en de buurvrouw. Die niet raar opkijken als je je even terugtrekt in de keuken om op adem te komen.

Jouw post getuigt van een totaal onbegrip over wat introvert zijn inhoudt. Ik kan je dan ook van harte aanraden je eerst even goed in te lezen.
Alle reacties Link kopieren
Dymphnatam schreef:
05-12-2017 07:31
Ik ervaar dit als een hele botte en denigrerende post ik voel me helemaal niet bijzonder, en zit helemaal niet te wachten op een speciale behandeling. Juist niet!. Maar als je al jaren de aansluiting mist op je omgeving en altijd min of meer een buitenstaander bent en zou het wel leuk zijn om eens een keer mensen te ontmoeten die jouw humor wél begrijpen. Die meer te vertellen hebben dan alleen verhalen over de vakantie en de buurvrouw. Die niet raar opkijken als je je even terugtrekt in de keuken om op adem te komen.

Jouw post getuigt van een totaal onbegrip over wat introvert zijn inhoudt. Ik kan je dan ook van harte aanraden je eerst even goed in te lezen.
Als het je te doen is om alleen maar rotopmerkingen te maken, blijf dan liever weg.
Nou, rustig maar hoor. Zoals ik al zei ben ik zelf ook introvert, en ik lees dit topic al heel lang mee, dus ik ben prima op de hoogte.
Ik schrijf hier alleen bijna nooit meer omdat ik het zieligheidsgehalte van de posts soms wat hoog vind. Nu begrijp ik weer waarom. Ik ga weer in de meeleesstand, dus van mij zul je geen last meer hebben.
Nothing happens for a reason
juliet64 schreef:
05-12-2017 07:38
Nou, rustig maar hoor. Zoals ik al zei ben ik zelf ook introvert, en ik lees dit topic al heel lang mee, dus ik ben prima op de hoogte.
Ik schrijf hier alleen bijna nooit meer omdat ik het zieligheidsgehalte van de posts soms wat hoog vind. Nu begrijp ik weer waarom. Ik ga weer in de meeleesstand, dus van mij zul je geen last meer hebben.
Sorry, maar dit zegt toch alles? Als je zo iets schrijft snap je echt niet dat introvert zijn af en toe echt lastig is. Dat het gewoon doodvermoeiend is om altijd maar aan de sociale normen en codes van de maatschappij te moeten voldoen. En daarbij de keus te moeten maken: of continu over je grenzen gaan, of buiten de boot vallen.
Misschien een idee om te kijken naar hoe je schrijft en wat voor reactie dat oplevert. Ook bovenstaande post roept weerstand bij mij op omdat hij tamelijk passief agressief is.

Niet leuk.
dagdromer1986 schreef:
04-12-2017 23:39
Er is wel een Vereniging voor Verlegen Mensen :) Introvert staat niet meteen gelijk aan verlegen, maar verlegen mensen zijn wel bijna altijd introvert...?

Ja, ik had 'm gezien. Maar verlegen zijn is echt wat anders. Ik ben totaal niet verlegen. Knoop met het grootste gemak een praatje aan met een vreemde. Alleen is dat zelden iemand met wie ik level.
RégineFilange schreef:
04-12-2017 21:30
Nee, want niemand heeft zin of puf om daarheen te gaan ;-)
We zouden het kort kunnen houden? Max een uur, waarna iedereen weer weg gaat. En de aanwezigheid van een flink aantal katten om je op te storten als het gesprek stokt.
Alle reacties Link kopieren
Dymphnatam schreef:
05-12-2017 08:01
Sorry, maar dit zegt toch alles? Als je zo iets schrijft snap je echt niet dat introvert zijn af en toe echt lastig is. Dat het gewoon doodvermoeiend is om altijd maar aan de sociale normen en codes van de maatschappij te moeten voldoen. En daarbij de keus te moeten maken: of continu over je grenzen gaan, of buiten de boot vallen.
Misschien een idee om te kijken naar hoe je schrijft en wat voor reactie dat oplevert. Ook bovenstaande post roept weerstand bij mij op omdat hij tamelijk passief agressief is.

Niet leuk.
Niemand zegt dat jij aan de sociale normen en codes moet voldoen hoor.

En niet iedere introvert ervaart als een last. Ik ken een aantal extraverte mensen die graag een stuk minder extravert zouden willen zijn.
Dymphnatam schreef:
05-12-2017 07:31
Ik ervaar dit als een hele botte en denigrerende post ik voel me helemaal niet bijzonder, en zit helemaal niet te wachten op een speciale behandeling. Juist niet!. Maar als je al jaren de aansluiting mist op je omgeving en altijd min of meer een buitenstaander bent en zou het wel leuk zijn om eens een keer mensen te ontmoeten die jouw humor wél begrijpen. Die meer te vertellen hebben dan alleen verhalen over de vakantie en de buurvrouw. Die niet raar opkijken als je je even terugtrekt in de keuken om op adem te komen.

Jouw post getuigt van een totaal onbegrip over wat introvert zijn inhoudt. Ik kan je dan ook van harte aanraden je eerst even goed in te lezen.

Stel je niet zo aan.
Dymphnatam schreef:
05-12-2017 08:06
We zouden het kort kunnen houden? Max een uur, waarna iedereen weer weg gaat. En de aanwezigheid van een flink aantal katten om je op te storten als het gesprek stokt.

;-) :cat:

Maar wat is de meerwaarde van zo'n irl bijeenkomst als je bijvoorbeeld dit topic al hebt?
Ja, dat je graag onder de mensen zou komen, maar ik als introvert heb daar juist geen zin in, en vind het fijn dat ik op internet met mensen kan praten zonder dat ik de deur uit moet.
Ik vind Juliets post niet denigrerend. Ze schrijft iets wat ze zelf vind, en dat mag. De ene zal wel behoefte aan een vereniging hebben met gelijkgestemden, de ander niet. Dat geeft toch niets?

Laten we elkaar hier in elkaars waarde laten.
Op je werk aankomen, zien dat er weinig collega's aanwezig zijn en dat mijn twee afspraken van vandaag zijn afgezegd.

Vervolgens oordopjes indoen, sky radio opzetten, kerstliedjes luisteren en de hele dag lekker in mijn eigen wereldje aan het werk op de laptop, en dit het heerlijkste moment van de week vinden... Ja dan ben je toch wel een introvert denk ik :D


@ spell 68 ; Ik heb het idee dat je de norm en de uitzondering omwisselt..
Alle reacties Link kopieren
Nieuwe__Buur schreef:
06-12-2017 09:12
Op je werk aankomen, zien dat er weinig collega's aanwezig zijn en dat mijn twee afspraken van vandaag zijn afgezegd.

Vervolgens oordopjes indoen, sky radio opzetten, kerstliedjes luisteren en de hele dag lekker in mijn eigen wereldje aan het werk op de laptop, en dit het heerlijkste moment van de week vinden... Ja dan ben je toch wel een introvert denk ik :D


@ spell 68 ; Ik heb het idee dat je de norm en de uitzondering omwisselt..
Kan het me helemaal voorstellen. Houd ook echt van die momenten.
Geniet ervan :)
Alle reacties Link kopieren
Gisteren was voor mij een drukke dag met overprikkelde momenten. Drie afspraken op een dag. Ik noem alles waar je voor op een bepaalde tijd moet zijn afspraken. Werken, naar de orthodontist en naar mijn moeder gaan wokken. Dat laatste keek ik naar uit en was leuk. Maar eigenlijk zijn 3 afspraken teveel voor me. Zeker als er onverwachtse dingen bijkomen. Zoals thuiskomen na het werk met honger en eerst de kont van mijn hond moeten poetsen, want diarree. Na de ortho belde ik mijn moeder dat het toch wat later in de middag werd. Ik moest ook nog wandelen met de honden (ze kunnen wel hun behoefte doen, zijn kattenbakzindelijk gemaakt) Helemaal niet erg. Maar... ze was pastasaus vergeten. Of ik er nog even om wilde gaan. Nee he, dacht ik. Want ik kwam net uit de winkel vandaan. Wéér een extra handeling. Zij kon het wel doen, maar voor haar is dat een omweg. Zij haalt haar boodschappen ook in mijn dorp, omdat dat voor haar het dichtstbij is. Oke ik ging er maar om, maar ik was even helemaal niet blij.
Klinkt als een heerlijk dagje hoor Nieuwe Buur. Ik had maandag zo'n dag. Mijn collega was vrij en het hele kantoor was bijna leeg. Jammer dat het niet iedere dag zo kan zijn.
Hondenmens, ik trek dat ook niet zo hoor, verschillende afspraken op een dag. Sowieso klinkt orthodontist niet bepaald leuk. Gelukkig was het wokken bij je moeder wel leuk.
Ik vind trouwens dat het wel heel bepalend is met wie je hebt afgesproken. Afspraken met mensen waarbij je het gevoel hebt dat je je moet bewijzen vind ik verschrikkelijk, dat is altijd een kwestie van tijd uitzitten voor mij. Als je met mensen hebt afgesproken die je goed kent en je jezelf kan zijn is uiteraard niet zo vermoeiend.
Gelukkig voorlopig geen verjaardagen of speciale uitjes in het vooruitzicht, dat geeft al wat meer rust.
Alle reacties Link kopieren
Mijn moeder en stiefvader zijn voor Kerstavond uitgenodigd bij mijn stiefzus (van de verjaardag). Dan zijn ze met 9 man. Ik ben (nog) niet gevraagd en ik hoop dat het ook niet gebeurt. Nu wil mijn moeder voorstellen om het bij haar te doen en te wokken. Omdat stiefzus geen wokstel heeft. Moeder zei dat ik dan ook kan komen, dat ik dat altijd mag.
Ik heb het idee dat ze dat voor mij doet om me mee te krijgen. Wokken vind ik altijd leuk, dat is het niet. Maar dan zit ik weer als enige single tussen al die stelletjes. Mijn moeder weet dat ik dat ongemakkelijk vind. Aan de ene kant zegt ze dat ik zelf moet bepalen wat ik doe. Maar als ik zeg niet te willen, gaat ze het idee versoepelen. Zouden jullie gaan?
Ik zou alleen gaan als jij je daarbij prettig voelt. Als je echt geen zin hebt en je ziet het niet zitten zou ik niet gaan, bij twijfel wel.
Maar heb je wel nog iets anders te doen met kerst of ben je dan helemaal alleen? Want dan zou ik persoonlijk me weer een beetje eenzaam voelen.
Hoewel ik Oud&Nieuw ook alleen ben en dat bevalt me prima. Ik ben bij mijn broer uitgenodigd maar heb bewust afgeslagen.
Alle reacties Link kopieren
Moeilijk Hondenmens. Ik denk dat je gewoon moet doen waar jij je fijn bij voelt. Als je met tegenzin gaat dan kan je misschien beter niet gaan. Wat ik uit jouw tekst opmaak is dat je moeder het wel begrijpt.

Ik zit nog steeds met die meerijdende collega in de maag. Ze rijdt nu voor de derde week achtereen mee omdat degene met wie ze normaal meerijdt al 3 weken ziek is. En ik heb gewoon het lef niet om te zeggen dat ik het niet wil. En hoewel ik er rekening mee had gehouden was ik toch weer opgefokt toen het berichtje net binnenkwam. Morgen zal ze ook wel weer mee willen rijden en dan zal ik toch maar moed gaan verzamelen om te zeggen dat ik dit niet voor altijd wil (want ik ben bang dat het contract van de collega met wie ze normaal meerijdt niet wordt verlengd).
Ik had het ook veel eerder moeten zeggen, maar ik vind het zo moeilijk. Maar ik trek dit niet als ze voor altijd meerijdt.
Dat begrijp ik wel hoor Winters, ik zou er ook niet aan moeten denken om een collega te hebben die iedere keer meer rijdt. Je kan ook moeilijk iedere keer een smoes verzinnen dat je bijvoorbeeld die dag na het werk ergens naar toe moet wat de andere kant op is.
Maar heeft zij dan geen auto of moet zij anders heel veel moeite doen om op het werk te komen? Want nu komt het een beetje over alsof zij van jou profiteert.
Is het iemand die je graag mag? Zo niet, dan zou ik er minder mee zitten. Maar aan de andere kant, het vreet heel veel energie van jou dus ik zou er niet te lang mee wachten om er iets van te zeggen want straks rijdt ze 3 maanden mee en dan zou ik voor mijn gevoel het niet meer kunnen maken om er nu nog iets van te zeggen.
Zeg anders iets dat je de laatste tijd nogal druk ben, veel aan je hoofd, gestresst en dat je echt even dat momentje voor jezelf nodig hebt in de auto. (misschien heb je kinderen en kun je dat ook als excuus gebruiken?) Succes!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven