Psyche
alle pijlers
Introvert? Schrijf mee!
vrijdag 11 december 2015 om 10:09
Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
maandag 9 april 2018 om 21:37
Ja echt heel ongemakkelijkKwebbeltje91 schreef: ↑09-04-2018 21:10Ja dit! Dat had ik op de laatste 'grote' verjaardag. Ik was 1 van de 1e en al gauw kwam de rest binnendruppelen. Na anderhalf uur vond ik het wel prima en maakte ik aanstalten om weg te gaan. Maar de jarige was nog druk bezig dus ik stelde het al steeds wat uit. Toen ik opstond en verkondigde dat ik ging was het echt doodstil. Verschrikkelijk.. Dan moet je je nog onhandig tussen alle stoelen en tafels heenwurmen.. Ik was blij toen ik buiten stond.
Het klinkt altijd heel leuk als mensen dan zeggen;'Ja dan kom je toch even?' Want er is nooit een goed moment om weg te gaan...
yesss wijzigde dit bericht op 12-04-2018 15:33
21.53% gewijzigd
maandag 9 april 2018 om 21:55
Dit is ook heel herkenbaar trouwens... Ben al heel lang op zoek naar wat ik wil/wat bij me past en ik wil eigenlijk helemaal geen baan meer met veel mensen, liever ook geen telefoon werk meer.
Heel veel dingen lijken in mijn hoofd heel leuk maar in de praktijk valt het vaak tegen/te vermoeiend.
maandag 9 april 2018 om 22:27
Ja, dat doe ik ook soms. Maar als er daarna iemand binnenkomt die wel iedereen afgaat voel ik me toch wel afstandelijk.Kwebbeltje91 schreef: ↑09-04-2018 20:52Precies dit.
Als ik op een verjaardag ben waar veel mensen zijn, zeg ik tegenwoordig: Gefeliciteerd allemaal! Ik ga ze echt niet allemaal langs hoor..
Ach ja, struggles van introverte mensen
Eigenlijk is het natuurlijk helemaal prima dat iedereen dat soort dingen gewoon op zijn eigen manier doet.
maandag 9 april 2018 om 23:23
Welnee, heel veel extraverte mensen houden ook niet van al dat individuele gezoen. Ik ken echt veel hele uitbundige mensen die ook gewoon een groepsgroet doen.dagdromer1986 schreef: ↑09-04-2018 22:27Ja, dat doe ik ook soms. Maar als er daarna iemand binnenkomt die wel iedereen afgaat voel ik me toch wel afstandelijk.
Ach ja, struggles van introverte mensen
Eigenlijk is het natuurlijk helemaal prima dat iedereen dat soort dingen gewoon op zijn eigen manier doet.
dinsdag 10 april 2018 om 17:45
Op mijn werk is vandaag een etentje aangekondigd van onze afdeling. Geen verplichting. De precieze datum is nog niet bekend, maar in elk geval deze maand. Ze gaan naar een buffetrestaurant. Voor alle smaken is er wel iets tussen. Wat dat betreft hoef ik me niet druk te maken. Toch ga ik waarschijnlijk niet, zoals gewoonlijk bij etentjes van het werk. Eten in een groep vind ik al niks. Bovendien zit je dan in je vrije tijd nog met collega's. Daar heb ik geen zin in. Mijn moeder begrijpt me, maar denkt dat het scheelt als er leuke collega's mee gaan. Dat ik het dan misschien toch eens kan proberen. Maar dat gaat mij denk ik ook deze keer niet over de streep trekken. Ook al kan ik met sommigen best lol hebben.
dinsdag 10 april 2018 om 20:02
Ik hou sowieso niet van teamactiviteiten, ook niet als ik met al die mensen afzonderlijk erg goed kan opschieten. Ik heb werkelijk allemaal heel fijne collega's met wie ik allemaal een goed contact heb, maar laat met niet met heel de bende op stap gaan, dat trek ik niet.
Ik kan eigenlijk enkel van één-op-één contacten genieten. De dynamiek van een groep is helemaal anders en vaak doen de individuen zich dan ook anders voor, luider, vaak oppervlakkiger en onechter ook. In groep loop ik in een mum van tijd leeg.
Ik kan eigenlijk enkel van één-op-één contacten genieten. De dynamiek van een groep is helemaal anders en vaak doen de individuen zich dan ook anders voor, luider, vaak oppervlakkiger en onechter ook. In groep loop ik in een mum van tijd leeg.
dinsdag 10 april 2018 om 22:41
Etentjes zeg ik dan altijd weer ja op trouwens Het scheelt aan drie kanten energie:
- ik hoef geen boodschappen te doen
- niet te koken
- niet afwassen/niet afdrogen.
Na een vermoeiende dag heb ik vaak al veel moeite om nog voor mezelf wat eten te maken. Dat zal deel door het introverte komen en deels door ziekte. Alles bij elkaar ben ik vaak behoorlijk moe en dan is 'bediend' worden wel even fijn.
Ben op dat soort momenten wel echt heel rustig en sluit me een beetje af voor alle prikkels, ik ga niet volop kletsen of zo. Dat mogen anderen doen.
Het scheelt aan drie kanten energie:- ik hoef geen boodschappen te doen
- niet te koken
- niet afwassen/niet afdrogen.
Na een vermoeiende dag heb ik vaak al veel moeite om nog voor mezelf wat eten te maken. Dat zal deel door het introverte komen en deels door ziekte. Alles bij elkaar ben ik vaak behoorlijk moe en dan is 'bediend' worden wel even fijn.
Ben op dat soort momenten wel echt heel rustig en sluit me een beetje af voor alle prikkels, ik ga niet volop kletsen of zo. Dat mogen anderen doen.
dinsdag 10 april 2018 om 23:52
Heel erg herkenbaar. Ik had dit geschreven kunnen hebben. Precies dat staat me tegen aan groepsdingen. Ik vind het gewoon heel moeilijk om in een groep te zijn. Het is druk, en iedereen is inderdaad anders en al die groepsdynamiek die er bij komt kijken. Echt, veeg me op.fam1973 schreef: ↑10-04-2018 20:02Ik hou sowieso niet van teamactiviteiten, ook niet als ik met al die mensen afzonderlijk erg goed kan opschieten. Ik heb werkelijk allemaal heel fijne collega's met wie ik allemaal een goed contact heb, maar laat met niet met heel de bende op stap gaan, dat trek ik niet.
Ik kan eigenlijk enkel van één-op-één contacten genieten. De dynamiek van een groep is helemaal anders en vaak doen de individuen zich dan ook anders voor, luider, vaak oppervlakkiger en onechter ook. In groep loop ik in een mum van tijd leeg.
Met mijn kleine groepje vriendinnen trek ik het wel, en met familie ook. Maar dat zijn dan ook groepen die niet al te groot zijn en waar ik me echt 100 procent bij thuisvoel.
Precies om die reden ga ik binnenkort niet mee met het teametentje. Ik heb ook gewoon eerlijk gezegd dat ik er niets om geef. Ik heb leuke collega's. maar allemaal bij elkaar, nee bedankt.
woensdag 11 april 2018 om 08:56
Zo, ik zou dit zelf geschreven kunnen hebben!dagdromer1986 schreef: ↑10-04-2018 22:41Etentjes zeg ik dan altijd weer ja op trouwens
- ik hoef geen boodschappen te doen
- niet te koken
- niet afwassen/niet afdrogen.
Na een vermoeiende dag heb ik vaak al veel moeite om nog voor mezelf wat eten te maken. Dat zal deel door het introverte komen en deels door ziekte. Alles bij elkaar ben ik vaak behoorlijk moe en dan is 'bediend' worden wel even fijn.
Ben op dat soort momenten wel echt heel rustig en sluit me een beetje af voor alle prikkels, ik ga niet volop kletsen of zo. Dat mogen anderen doen.
woensdag 11 april 2018 om 12:12
Ik ben dan toch weer een heel ander soort introvert. Ik zit veel liever in grote groepen dan 1 op 1, dat vind ik sociaal gezien veel harder werken. In een groep kun je zelf bepalen hoe aanwezig je bent en kun je ook op de achtergrond blijven.
Met z’n tweeen kan dat niet en krijg je de volle aandacht en moet je die ook geven. In een kleine setting kun je ook veel moeilijker na korte tijd weg, wat op een druk feestje juist prima kan.
Met z’n tweeen kan dat niet en krijg je de volle aandacht en moet je die ook geven. In een kleine setting kun je ook veel moeilijker na korte tijd weg, wat op een druk feestje juist prima kan.
woensdag 11 april 2018 om 12:14
Oh ik vind etentjes juist helemaal niet fijn. Ik heb vaak minder trek omdat er zoveel prikkels om me heen zijn. Geniet minder van het eten.
Thuis maak ik waar ik trek in heb en geniet ervan in stilte
Bij etentjes heb je vaak mensen aan beide kanten naast je en dan voel je je soort van verplicht een gesprek mee te beginnen. Soms leuk maar soms valt het stil. Zit je daar. Nee, niet fijn.
Thuis maak ik waar ik trek in heb en geniet ervan in stilte
Bij etentjes heb je vaak mensen aan beide kanten naast je en dan voel je je soort van verplicht een gesprek mee te beginnen. Soms leuk maar soms valt het stil. Zit je daar. Nee, niet fijn.
woensdag 11 april 2018 om 13:17
Oh nee, etentjes met groepen vind ik ook niks. Alleen om al dat gedoe, nemen we een fles of toch niet? Doen we voor en hoofd? De rekening. Nee, dat vind ik niks.Esri38 schreef: ↑11-04-2018 12:14Oh ik vind etentjes juist helemaal niet fijn. Ik heb vaak minder trek omdat er zoveel prikkels om me heen zijn. Geniet minder van het eten.
Thuis maak ik waar ik trek in heb en geniet ervan in stilte
Bij etentjes heb je vaak mensen aan beide kanten naast je en dan voel je je soort van verplicht een gesprek mee te beginnen. Soms leuk maar soms valt het stil. Zit je daar. Nee, niet fijn.
Bedoelde drukke/grote feestjes.
woensdag 11 april 2018 om 14:11
Ik ben het grotendeels met je eens, al merk ik dat het bij mij scheelt met wie ik ben, in welke omstandigheden en hoe groot de groep is. Hoe groter de groep, hoe minder ik me op me gemak voel en ik meerde neiging heb om me terug te trekken. Familie en vrienden die dichtbij staan vind ik weer anders dan bijvoorbeeld 'verplichte' etentjes met collega's. Bij etentjes met familie/vrienden kan ik makkelijker mezelf zijn en vind ik het minder erg om me te richten op het eten en voel ik me niet verplicht om een of ander kletspraatje op te hangen.Esri38 schreef: ↑11-04-2018 12:14Oh ik vind etentjes juist helemaal niet fijn. Ik heb vaak minder trek omdat er zoveel prikkels om me heen zijn. Geniet minder van het eten.
Thuis maak ik waar ik trek in heb en geniet ervan in stilte
Bij etentjes heb je vaak mensen aan beide kanten naast je en dan voel je je soort van verplicht een gesprek mee te beginnen. Soms leuk maar soms valt het stil. Zit je daar. Nee, niet fijn.
'Verplichte' etentjes met collega's, kennissen en dergelijke vind ik ook verschrikkelijk. Man en ik mochten vorig jaar ook bij een groepsactiviteit en aansluitend etentje zijn, maar wat voelde ik me ongemakkelijk. De activiteit vond ik wel heel leuk en gezellig, maar tijdens het eten voelde ik me heel erg ongemakkelijk. Ik heb het idee dat er dan op je wordt gelet hoe je eet, of je alles opeet of niet en of je ook nog eens gezellig mee kan kletsen met degenen naast en/of tegenover je...
Maar misschien komt dat ook wel weer omdat ik dan niet weet wat er van mij verwacht wordt en dan zorgt dat weer voor druk bij mij. Dat alles bij elkaar zorgt voor veel prikkels en vreet dat veel energie. Het ellendige is dat je niet altijd onder bepaalde etentjes en zo uit kan komen. Mijn moeder roept wel eens dat ik meer onder de mensen moet komen onder het mom dat het goed voor me is. En bedankt, leg er nog maar meer druk op...
In this mad house we must all survive
woensdag 11 april 2018 om 15:03
Dat heb ik dus ook. Als ik nog maar denk dat er op me gelet wordt voel ik me erg ongemakkelijk. Het is iets uit mijn jeugd. Ik heb een periode heel slecht gegeten. Toen kreeg ik ook vaak commentaar van anderen. Ze vonden dat ik te langzaam at en te kleine hapjes nam. Dan voelde ik alleen maar druk om normaal te doen, wat niet goed lukte. Toch heb later ook etentjes meegemaakt dat het wel goed ging. Maar altijd de angst dat het toch mis gaat. Dat ik blokkeer en niks meer kan eten. Het zit in mijn hoofd, want ik kan best veel op. Mits ik alleen of bij mijn moeder ben en ik volledig ontspannen ben.Zijdehoentje schreef: ↑11-04-2018 14:11Ik ben het grotendeels met je eens, al merk ik dat het bij mij scheelt met wie ik ben, in welke omstandigheden en hoe groot de groep is. Hoe groter de groep, hoe minder ik me op me gemak voel en ik meerde neiging heb om me terug te trekken. Familie en vrienden die dichtbij staan vind ik weer anders dan bijvoorbeeld 'verplichte' etentjes met collega's. Bij etentjes met familie/vrienden kan ik makkelijker mezelf zijn en vind ik het minder erg om me te richten op het eten en voel ik me niet verplicht om een of ander kletspraatje op te hangen.
'Verplichte' etentjes met collega's, kennissen en dergelijke vind ik ook verschrikkelijk. Man en ik mochten vorig jaar ook bij een groepsactiviteit en aansluitend etentje zijn, maar wat voelde ik me ongemakkelijk. De activiteit vond ik wel heel leuk en gezellig, maar tijdens het eten voelde ik me heel erg ongemakkelijk. Ik heb het idee dat er dan op je wordt gelet hoe je eet, of je alles opeet of niet en of je ook nog eens gezellig mee kan kletsen met degenen naast en/of tegenover je...
Maar misschien komt dat ook wel weer omdat ik dan niet weet wat er van mij verwacht wordt en dan zorgt dat weer voor druk bij mij. Dat alles bij elkaar zorgt voor veel prikkels en vreet dat veel energie. Het ellendige is dat je niet altijd onder bepaalde etentjes en zo uit kan komen. Mijn moeder roept wel eens dat ik meer onder de mensen moet komen onder het mom dat het goed voor me is. En bedankt, leg er nog maar meer druk op...
woensdag 11 april 2018 om 18:01
Ik heb wel het idee dat de meesten in dit topic gebukt gaan onder het introvert zijn, alsof ze vinden dat het leven op extraverte mensen is ingericht en dat je als introvert altijd het onderspit delft. Dat heb ik dan weer helemaal niet. Je bent hoe je bent.
Ik heb er helemaal geen moeite mee om ergens eerder weg te gaan, om niet mee te gaan met een uitje, of gewoon te zeggen dat ik in het weekend niets gedaan heb en met niemand heb afgesproken. Ik zie daar niets ergs in en schaam me er niet voor. Dat mensen je proberen over te halen om langer te blijven of om ergens aan mee te doen wil niet zeggen dat ze je erop aankijken als je dat niet doet.
Extraverte mensen hebben zo weer hun eigen problemen. Die kunnen zich snel eenzaam voelen, hebben moeite om zichzelf te vermaken en vervelen zich snel of vinden het lastig dat ze door sommigen als dominant worden omschreven. Iedereen heeft wel weer wat.
Ik heb er helemaal geen moeite mee om ergens eerder weg te gaan, om niet mee te gaan met een uitje, of gewoon te zeggen dat ik in het weekend niets gedaan heb en met niemand heb afgesproken. Ik zie daar niets ergs in en schaam me er niet voor. Dat mensen je proberen over te halen om langer te blijven of om ergens aan mee te doen wil niet zeggen dat ze je erop aankijken als je dat niet doet.
Extraverte mensen hebben zo weer hun eigen problemen. Die kunnen zich snel eenzaam voelen, hebben moeite om zichzelf te vermaken en vervelen zich snel of vinden het lastig dat ze door sommigen als dominant worden omschreven. Iedereen heeft wel weer wat.
donderdag 12 april 2018 om 00:22
Bij mij heeft dat vooral te maken dat ik best extravert(er) zou willen zijn. Ik leef nogal met de rem erop, zo ervaar ik het. Uitbundigheid, drukte enz. lijkt me gezellig maar ik trek dat niet goed. Dus dat soort dingen vallen in de praktijk altijd tegen.
Ik geniet van alleen zijn, ben rustig, beschouwend... allemaal introverte eigenschappen. Maar tegelijkertijd heb ik behoefte aan extravert kunnen zijn, niet behoudend, los... maar hoe leuk me dat ook lijkt, het lukt me niet. Want ik ben er dus veel te introvert voor.
Ik geniet van alleen zijn, ben rustig, beschouwend... allemaal introverte eigenschappen. Maar tegelijkertijd heb ik behoefte aan extravert kunnen zijn, niet behoudend, los... maar hoe leuk me dat ook lijkt, het lukt me niet. Want ik ben er dus veel te introvert voor.
donderdag 12 april 2018 om 07:41
Het klopt wel, lizbakker, wat je zegt. Jij hebt in tegenstelling tot velen hier jezelf goed geaccepteerd, denk dat hier het verschil in zit. Maar begrijp ook dat dit een topic is waar mensen even stoom afblazen en hier dingen roepen die ze misschien tegen niemand anders zeggen. Omdat ze niet begrepen worden.
Maar ook fijn dat je tegenwicht biedt. Zelf vind ik etentjes juist wel gezellig. Misschien omdat ik het zelden doe. Hangt er natuurlijk af van met wie het is, maar met collega's is het erg gezellig.
Bij mij is het hoe ouder ik word hoe makkelijker ik kan accepteren dat ik introvert ben. Maar af en toe loop je er flink tegenaan.
Maar ook fijn dat je tegenwicht biedt. Zelf vind ik etentjes juist wel gezellig. Misschien omdat ik het zelden doe. Hangt er natuurlijk af van met wie het is, maar met collega's is het erg gezellig.
Bij mij is het hoe ouder ik word hoe makkelijker ik kan accepteren dat ik introvert ben. Maar af en toe loop je er flink tegenaan.
donderdag 12 april 2018 om 08:19
Hoezitdit Ja, ik snap dat mensen ervaringen willen uitwisselen hoor. Maar ik wil maar duidelijk maken dat het gras echt niet altijd groener is en ik denk dat als je ervoor uitkomt dat je introvert bent (dwz, je hebt tijd voor jezelf nodig om op adem te komen en je kunt niet voortdurend onder de mensen zijn), dat dat het leven een stuk makkelijker maakt. Je hóeft echt niet tandenknarsend op een verjaardag te gaan zitten en het valt reuze mee met hoezeer mensen je daarop veroordelen. Dus ik hoop dat ik mensen dat duidelijk kan maken. Trek gewoon je eigen plan! En spreek jezelf uit. Introvert is niet hetzelfde als verlegen.
dagdromer1986 Ja, dat herken ik ook wel eens, dat je bepaalde dingen ook zou willen kunnen/leuk zou willen vinden, maar dat je weet dat het niets voor je is. Maar ja, ik zou ook wel goed willen kunnen zingen. Dat kan ik ook niet, haha!
dagdromer1986 Ja, dat herken ik ook wel eens, dat je bepaalde dingen ook zou willen kunnen/leuk zou willen vinden, maar dat je weet dat het niets voor je is. Maar ja, ik zou ook wel goed willen kunnen zingen. Dat kan ik ook niet, haha!
donderdag 12 april 2018 om 13:55
Wat voor 1 op 1 situaties heb je het dan over? Dacht over uit eten gaan, maar mij lijkt het niet zo moeilijk om dat alleen te doen met mensen waarbij je de 1 op 1 tijd erg kan waarderen.LizBakker schreef: ↑11-04-2018 12:12Ik ben dan toch weer een heel ander soort introvert. Ik zit veel liever in grote groepen dan 1 op 1, dat vind ik sociaal gezien veel harder werken. In een groep kun je zelf bepalen hoe aanwezig je bent en kun je ook op de achtergrond blijven.
Met z’n tweeen kan dat niet en krijg je de volle aandacht en moet je die ook geven. In een kleine setting kun je ook veel moeilijker na korte tijd weg, wat op een druk feestje juist prima kan.
donderdag 12 april 2018 om 16:28
donderdag 12 april 2018 om 16:37
Doe ik ook! Maar ik ben weer zo iemand die dat dan de zacht zegt, en hooguit twee mensen opkijken. Dan sta ik helemaal voor lulKwebbeltje91 schreef: ↑09-04-2018 20:52Precies dit.
Als ik op een verjaardag ben waar veel mensen zijn, zeg ik tegenwoordig: Gefeliciteerd allemaal! Ik ga ze echt niet allemaal langs hoor..
donderdag 12 april 2018 om 17:03
Oh erg is dat dan he. als ik ergens binnenkom waar het al tjokvol zit, kijkt iedereen (of de meesten) me aan, verschrikkelijk. Dan zeg ik het maar gelijk. Maar ik ben dan echt blij als ik zit en de aandacht weer van me af gaat.Filipapo001 schreef: ↑12-04-2018 16:37Doe ik ook! Maar ik ben weer zo iemand die dat dan de zacht zegt, en hooguit twee mensen opkijken. Dan sta ik helemaal voor lul
Daarom zorg ik dat ik redelijk vroeg bij verjaardagen zit.. Als ik 1 van de 1e mensen bent en de rest komt later binnen, vind ik het niet zo erg. Maar als het andersom is (dus in en tjokvolle ruimte binnenkomen), dan ben ik echt heel verlegen.
Zo had ik een paar maanden geleden (wat klinkt dat al ver weg zeg...) een verjaardag van een vriendin. Toen ik er binnen kwam zaten er iets van 4 of 5 mensen. Dat is te doen. Vriendin heeft nogal een grote club vrienden/familie/kennissen en een paar uur later zaten er meer dan 30 mensen volgens mij. Inclusief 5 a 6 kinderen. Toen vond ik het niet moeilijk om weg te gaan want ik reed met iemand mee die (godzijdank) nog een andere afspraak had. Maar als je dan aankondigd dat je weggaat zie je toch iedereen opkijken.. Dat soort momenten heb ik echt een hekel aan.
