Psyche
alle pijlers
Jarig en een voor een sms'en ze af :'(
zondag 14 november 2010 om 12:39
Tja... Titel zegt het al.
Vndaag ben in jarig, 26 word ik. Gisteren verhuisd tijdelijk naar ouders en een goede vriend, totdat ik over een maand in mijn nieuwe kamer kan (ben student). Heel wel stress afgelopen weken door die verhuizing, omdat ik al 2x wel op tijd een kamer had die op t laatste moment niet doorging.
Nu tijdelijk verlost van verhuisstress, maar geen echt eigen plekje.
Vandaag verjaardag, ik was al van plan het klein te vieren ( bij mijn ouders)
Maar net de 2 vrienden die me de laatste tijd zo bij hebben gestaan, hebben vanochtend af-ge-smst. Niet eens een belletje.
Nu komt er wat familie, misschien nog 1 vriend en dat was het.
Op zich niet erg, maar om af te sms'en wegens een kater en de ander wegens overvolle planning, tja dat komt hard aan. Zeker gezien het feit dat ik vandaag had willen genieten van geen stress.
Nu zit ik te huilen en heb me voorgenomen dat dit de laatste verjaardag is die ik vier. Ik ga ook niet meer naar alle verjaardagen van anderen die me altijd stress opleveren en waar ik doodmoe vandaan kom, maar toch altijd ga omdat ik me inleef in degene die op me rekent, gebak heeft gehaald, en me er graag bij heeft
Op die dag. Daarom ga ik altijd.
Maar nu niet meer. Ik ben zo verdrietig op wat een leuke dag had moeten zijn.
Zouden jullie me een beetje op willen vrolijken?
Vndaag ben in jarig, 26 word ik. Gisteren verhuisd tijdelijk naar ouders en een goede vriend, totdat ik over een maand in mijn nieuwe kamer kan (ben student). Heel wel stress afgelopen weken door die verhuizing, omdat ik al 2x wel op tijd een kamer had die op t laatste moment niet doorging.
Nu tijdelijk verlost van verhuisstress, maar geen echt eigen plekje.
Vandaag verjaardag, ik was al van plan het klein te vieren ( bij mijn ouders)
Maar net de 2 vrienden die me de laatste tijd zo bij hebben gestaan, hebben vanochtend af-ge-smst. Niet eens een belletje.
Nu komt er wat familie, misschien nog 1 vriend en dat was het.
Op zich niet erg, maar om af te sms'en wegens een kater en de ander wegens overvolle planning, tja dat komt hard aan. Zeker gezien het feit dat ik vandaag had willen genieten van geen stress.
Nu zit ik te huilen en heb me voorgenomen dat dit de laatste verjaardag is die ik vier. Ik ga ook niet meer naar alle verjaardagen van anderen die me altijd stress opleveren en waar ik doodmoe vandaan kom, maar toch altijd ga omdat ik me inleef in degene die op me rekent, gebak heeft gehaald, en me er graag bij heeft
Op die dag. Daarom ga ik altijd.
Maar nu niet meer. Ik ben zo verdrietig op wat een leuke dag had moeten zijn.
Zouden jullie me een beetje op willen vrolijken?
zondag 14 november 2010 om 12:57
Ik kan me je teleurstelling helemaal voorstellen Power..
Gefeliciteerd trouwens!
En dat je nu vanuit je teleurstelling roept dat je je verjaardag nooit meer viert en ook niet meer altijd naar alle andere verjaardagen gaat is heel normaal. Dat is de emotie die nu spreekt.
Het is ontzettend jammer dat juist de twee mensen waarmee je graag je geboortedag had willen vieren het laten afweten. Maar bedenk dat het a. toevallig is dat ze beiden het af laten weten en b. dat het niet om jou gaat. Ze blijven bij zichzelf en wringen zich niet in allerlei bochten om naar jouw feestje te gaan. Waarschijnlijk omdat ze inderdaad niet weten hoe belangrijk het voor jou is of misschien om een andere, persoonlijke reden. Vraag er gewoon eens naar, over een tijdje. Maak er nu geen halszaak van en probeer het los te laten. Probeer je verjaardag er niet door te laten verpesten. Geniet van de mensen die straks wel speciaal voor jou komen.
En dat jij wel naar alle verjaardagen gaat, zegt iets over jouw vermogen om je te kunnen inleven in anderen. Dat is prachtig. Laat dat niet los omdat niet iedereen dit kan. Blijf bij jezelf.
Alsnog een fijne verjaardag!
Gefeliciteerd trouwens!
En dat je nu vanuit je teleurstelling roept dat je je verjaardag nooit meer viert en ook niet meer altijd naar alle andere verjaardagen gaat is heel normaal. Dat is de emotie die nu spreekt.
Het is ontzettend jammer dat juist de twee mensen waarmee je graag je geboortedag had willen vieren het laten afweten. Maar bedenk dat het a. toevallig is dat ze beiden het af laten weten en b. dat het niet om jou gaat. Ze blijven bij zichzelf en wringen zich niet in allerlei bochten om naar jouw feestje te gaan. Waarschijnlijk omdat ze inderdaad niet weten hoe belangrijk het voor jou is of misschien om een andere, persoonlijke reden. Vraag er gewoon eens naar, over een tijdje. Maak er nu geen halszaak van en probeer het los te laten. Probeer je verjaardag er niet door te laten verpesten. Geniet van de mensen die straks wel speciaal voor jou komen.
En dat jij wel naar alle verjaardagen gaat, zegt iets over jouw vermogen om je te kunnen inleven in anderen. Dat is prachtig. Laat dat niet los omdat niet iedereen dit kan. Blijf bij jezelf.
Alsnog een fijne verjaardag!
zondag 14 november 2010 om 12:58
zondag 14 november 2010 om 12:59
quote:Blackdress schreef op 14 november 2010 @ 12:51:
Gefeliciteerd!
Ik vier mijn/onze verjaardag altijd groots met veel familie en vrienden. En er zijn altijd mensen die niet kunnen/afmelden o.i.d. Jammer, maar geen drama. Ze kunnen waarschijnlijk niet of hebben geen zin, dat boeit me eigenlijk niet zo. Waren ze erbij geweest had ik dat reuze gezellig gevonden, maar zijn ze er niet dan vind ik dat ook goed. Ze zullen wel een goede reden hebben.
Waarom ben je gelijk zo van slag en wil je zelfs niet meer naar hun verjaardagen toe? Ik vind het nogal kinderachtig overkomen.
Misschien had ze het al niet zo 'groots en met veel vrienden en familie' aangepakt? Als er van de 30 mensen 3 niet komen, nog steeds een volle verjaardag. Maar kan me voorstellen dat het anders is als je er 8 heb uitgenodigd en er kunnen er 3 niet
(ik heb bijvoorbeeld erg kleine familie, en als ik mijn verjaardag zou vieren zou ik zelfs van tevoren met de familie bellen om te vragen of ze dan kunnen. Want als die drie gezinnen niet kunnen, is er niemand op mijn verjaardag. (vrienden moet ik apart doen ivm afstand))
Gefeliciteerd!
Ik vier mijn/onze verjaardag altijd groots met veel familie en vrienden. En er zijn altijd mensen die niet kunnen/afmelden o.i.d. Jammer, maar geen drama. Ze kunnen waarschijnlijk niet of hebben geen zin, dat boeit me eigenlijk niet zo. Waren ze erbij geweest had ik dat reuze gezellig gevonden, maar zijn ze er niet dan vind ik dat ook goed. Ze zullen wel een goede reden hebben.
Waarom ben je gelijk zo van slag en wil je zelfs niet meer naar hun verjaardagen toe? Ik vind het nogal kinderachtig overkomen.
Misschien had ze het al niet zo 'groots en met veel vrienden en familie' aangepakt? Als er van de 30 mensen 3 niet komen, nog steeds een volle verjaardag. Maar kan me voorstellen dat het anders is als je er 8 heb uitgenodigd en er kunnen er 3 niet
(ik heb bijvoorbeeld erg kleine familie, en als ik mijn verjaardag zou vieren zou ik zelfs van tevoren met de familie bellen om te vragen of ze dan kunnen. Want als die drie gezinnen niet kunnen, is er niemand op mijn verjaardag. (vrienden moet ik apart doen ivm afstand))
zondag 14 november 2010 om 13:00
quote:paloma schreef op 14 november 2010 @ 12:57:
Ook van mij van harte gefeliciteerd !
Tja, zoals je kunt zien heeft "iedereen" zo wel een eigen ervaring met teleurgesteld worden door andere mensen; verjaardag of niet. Traantje (als die er zijn) laten, diep ademhalen, frisse neus halen en jezelf verwennen met wat je maar wilt/kunt. Wanneer je jezelf weer kan oppeppen, heb je eigenlijk niemand anders meer nodig. Nee, leuk blijft het natuurlijk niet maar laat het niet teveel van je energie kosten.
Fijne dag !!Dit vind ik zo lief gezegd!
Ook van mij van harte gefeliciteerd !
Tja, zoals je kunt zien heeft "iedereen" zo wel een eigen ervaring met teleurgesteld worden door andere mensen; verjaardag of niet. Traantje (als die er zijn) laten, diep ademhalen, frisse neus halen en jezelf verwennen met wat je maar wilt/kunt. Wanneer je jezelf weer kan oppeppen, heb je eigenlijk niemand anders meer nodig. Nee, leuk blijft het natuurlijk niet maar laat het niet teveel van je energie kosten.
Fijne dag !!Dit vind ik zo lief gezegd!
zondag 14 november 2010 om 13:02
En misschien hebben de mensen die nu afgezegd hebben juist wel het idee dat ze wat krediet bij je opgebouwd hebben omdat ze er de afgelopen tijd wel voor je zijn geweest? En ongetwijfeld wel (veel) tijd en energie in je hebben gestoken?
Je klinkt een beetje alsof je wel heel erg naar aandacht en bevestiging vraagt. En dat is eerlijk gezegd meer jouw probleem dan dat van je vrienden.
Maak er gewoon een leuke dag van met de mensen die vandaag wel kunnen. Gefeliciteerd!
Je klinkt een beetje alsof je wel heel erg naar aandacht en bevestiging vraagt. En dat is eerlijk gezegd meer jouw probleem dan dat van je vrienden.
Maak er gewoon een leuke dag van met de mensen die vandaag wel kunnen. Gefeliciteerd!
zondag 14 november 2010 om 13:06
Als ik toegezegd heb om naar een verjaardag te gaan, dan ga ik. Of ik nou een kater heb, het heel mooi weer is, ik niet zoveel zin heb etc. Gaat namelijk niet om mij, maar om haar/zijn verjaardag.
En afspraak is afspraak, ik laat de jarige niet alleen zitten (met speciaal ingekocht eten, drinken).
Is een kwestie van beleefdheid, vind ik.
En afspraak is afspraak, ik laat de jarige niet alleen zitten (met speciaal ingekocht eten, drinken).
Is een kwestie van beleefdheid, vind ik.
zondag 14 november 2010 om 13:11
Ik snap dat het bitter is, maar wil je dat die mensen tegen hun zin op je feestje komen? Zo gaat 't nou eenmaal vaak op een verjaardag, en een feestje met weinig mensen, zelfs al zijn het er maar twee, kan ook leuk zijn. Ik zou m'n verjaardag er niet door laten verpesten, erom lachen, volgend jaar beter (en ik zou zeker niet m'n verjaardag nooit meer vieren).
zondag 14 november 2010 om 13:16
Van harte gefeliciteerd!!
Ik snap je helemaal hoor. Ik ben zelf na alle feestdagen jarig (begin januari), ik had ook altijd afzeggingen, mensen zeiden dan gewoon dat ze er na al die dagen geen zin meer in hadden, weer ergens heen te gaan. Gebak kon ik al helemaal niet kwijt aan iemand..
Nu vier ik het alleen nog voor mijn kinderen, moeder en broer en zus met aanhang.
Altijd op zondag middag, en tegen de avond chinees halen of ik maak zelf een grote ovenschotel.
Bevalt me prima zo
Ik snap je helemaal hoor. Ik ben zelf na alle feestdagen jarig (begin januari), ik had ook altijd afzeggingen, mensen zeiden dan gewoon dat ze er na al die dagen geen zin meer in hadden, weer ergens heen te gaan. Gebak kon ik al helemaal niet kwijt aan iemand..
Nu vier ik het alleen nog voor mijn kinderen, moeder en broer en zus met aanhang.
Altijd op zondag middag, en tegen de avond chinees halen of ik maak zelf een grote ovenschotel.
Bevalt me prima zo
zondag 14 november 2010 om 13:17
quote:noa_lynn schreef op 14 november 2010 @ 13:00:
[...]Dit vind ik zo lief gezegd!
Dank je wel .
Ik ben ook weleens op het laatste moment afgebeld of ervaren dat mensen hun afspraken niet nakomen. En dan zit je thuis op de bank en denk je fukkerdefuk ...maar ja, daar verandert de situatie niet door. Met door boos of verdrietig te blijven, schiet je niets mee op. Je bent feitelijk de enige van wie je op aan kunt en door je verwachtingspatroon van andere mensen aan te passen, krijg je een iets dikkere huid. Nogmaals, leuk is het niet maar het hoort nu eenmaal bij het leven. En de gezegde zegt het al:
Het leven is een feest; je moet alleen zelf de slingers ophangen.
[...]Dit vind ik zo lief gezegd!
Dank je wel .
Ik ben ook weleens op het laatste moment afgebeld of ervaren dat mensen hun afspraken niet nakomen. En dan zit je thuis op de bank en denk je fukkerdefuk ...maar ja, daar verandert de situatie niet door. Met door boos of verdrietig te blijven, schiet je niets mee op. Je bent feitelijk de enige van wie je op aan kunt en door je verwachtingspatroon van andere mensen aan te passen, krijg je een iets dikkere huid. Nogmaals, leuk is het niet maar het hoort nu eenmaal bij het leven. En de gezegde zegt het al:
Het leven is een feest; je moet alleen zelf de slingers ophangen.
zondag 14 november 2010 om 13:24
Proficiat Power2!
Ben benieuwd of je vrienden achteraf nog met een cadeautje komen. Niet dat het om cadeautjes gaat, maar je kunt er uit opmaken hoe onverhoopt het voor hen was dat ze niet kwamen. Zelf zou ik als ik op heel korte termijn afbelde wel naderhand nog mijn cadeautje geven, want dat had ik dan natuurlijk al in huis.
Ben benieuwd of je vrienden achteraf nog met een cadeautje komen. Niet dat het om cadeautjes gaat, maar je kunt er uit opmaken hoe onverhoopt het voor hen was dat ze niet kwamen. Zelf zou ik als ik op heel korte termijn afbelde wel naderhand nog mijn cadeautje geven, want dat had ik dan natuurlijk al in huis.
zondag 14 november 2010 om 13:34
Dank voor alle lieve, meelevende en eye-opening reacties.
Ik voel me al weer ietsje beter, zit niet meer te huilen en nu met idd de paar mensen die hopelijk wel komen, er een leuke dag van maken.
Kinderachtig; nee, voor straf niet naar verjaardagen; idd emotie die spreekt.
We zullen zien in de toekomst hoe ik over verjaardagen denk.
Mijn eigen verjaardag is ook altijd een echte stress opwekker, maar door alle overige stress had ik mezelf helemaal opgepept door te denken dat mijn verjaardag deze keer stressloos zou zijn.
Ik heb moeite met sociale aangelegenheden ingroepen waar ik me niet geheel op mijn gemak voel of waar het druk is, ivm hooggevoeligheid. Van te voren maak ik me al druk over hoe het zal gaan, en als ik er ben zijn alle indrukken zo vermoeiend voor me dat in gesloopt naar huis ga en vaak nog een dag bij moet komen. Vervelend, maar als een vriend/ kennis mij verwacht dwing ik mezelf om te gaan. Misschien moet ik egoïstischer worden daarin.
Maar jullie reacties zijn lief, dankjewel allemaal.
Ik ga genieten met mijn ouders, kat en de familieleden die straks nog komen.
Ik voel me al weer ietsje beter, zit niet meer te huilen en nu met idd de paar mensen die hopelijk wel komen, er een leuke dag van maken.
Kinderachtig; nee, voor straf niet naar verjaardagen; idd emotie die spreekt.
We zullen zien in de toekomst hoe ik over verjaardagen denk.
Mijn eigen verjaardag is ook altijd een echte stress opwekker, maar door alle overige stress had ik mezelf helemaal opgepept door te denken dat mijn verjaardag deze keer stressloos zou zijn.
Ik heb moeite met sociale aangelegenheden ingroepen waar ik me niet geheel op mijn gemak voel of waar het druk is, ivm hooggevoeligheid. Van te voren maak ik me al druk over hoe het zal gaan, en als ik er ben zijn alle indrukken zo vermoeiend voor me dat in gesloopt naar huis ga en vaak nog een dag bij moet komen. Vervelend, maar als een vriend/ kennis mij verwacht dwing ik mezelf om te gaan. Misschien moet ik egoïstischer worden daarin.
Maar jullie reacties zijn lief, dankjewel allemaal.
Ik ga genieten met mijn ouders, kat en de familieleden die straks nog komen.
zondag 14 november 2010 om 13:43
Ja alsof zij moeten bijkomen van mij helpen.... Dat vind ik erg ver gezocht eerlijk gezegd.
Beide hebben me afgelopen week gezegd dat ze zeker kwamen, ik had ze namelijk al een tijdje terug uitgenodigd en gezegd dat ik het erg fijn zou vinden als ze komen, maar zich niet verplicht moeten voelen. Nu hebben ze dus afgel week gezegd zeker te komen en vanaf dat
moment verwachtte ik ze dus wel. En dan op de dag zelf sms'en en niet bellen dat doet pijn, wanneer kan ik nu geloven dat en afspraak ook een afspraak is, als er zo gemakkelijk overheen wordt gestapt door een kater. En andere plannen die allang duidelijk waren- had dan niet gezegd dat je komt en het open gelatenvoor mijn part- had ik niet erg gevonden. Maar beloven (uit eigen beweging!) en niet nakomen wel.
Beide hebben me afgelopen week gezegd dat ze zeker kwamen, ik had ze namelijk al een tijdje terug uitgenodigd en gezegd dat ik het erg fijn zou vinden als ze komen, maar zich niet verplicht moeten voelen. Nu hebben ze dus afgel week gezegd zeker te komen en vanaf dat
moment verwachtte ik ze dus wel. En dan op de dag zelf sms'en en niet bellen dat doet pijn, wanneer kan ik nu geloven dat en afspraak ook een afspraak is, als er zo gemakkelijk overheen wordt gestapt door een kater. En andere plannen die allang duidelijk waren- had dan niet gezegd dat je komt en het open gelatenvoor mijn part- had ik niet erg gevonden. Maar beloven (uit eigen beweging!) en niet nakomen wel.
zondag 14 november 2010 om 13:45
Ps. Normaal nodig ik ook kennissen ed uit maar deze keer niet vanwege de stress en vanwege het feit dat ik liever wat minder mensen heb en dan degenen die er wel zijn, ook de aandacht kan geven die ze verdienen. Maar nu komen dus zelfs degene (juist degene) die ik als beste en echte vrienden beschouw, niet....
zondag 14 november 2010 om 13:50
Hm ik vind het vervelend voor je, en ik zat even te denken wat ik zou doen.
Ik denk dat ik bij echt goede vriendinnen die af-smsen echt wel even zou bellen om mijn teleurstelling te uiten hoor!
Bij echte vriendschappen vind ik dat ook moeten kunnen.
En als zij dat niet vinden kunnen, dan weet ik ook genoeg.
Ik denk dat ik bij echt goede vriendinnen die af-smsen echt wel even zou bellen om mijn teleurstelling te uiten hoor!
Bij echte vriendschappen vind ik dat ook moeten kunnen.
En als zij dat niet vinden kunnen, dan weet ik ook genoeg.
zondag 14 november 2010 om 13:55
Bijkomen vd kater. Verder vind ik je nogal een dramaqueen. Ne3e, het is niet leuk dat ze niet komen maar om er dan zo'n heisa van te maken. Wat moeten mensen allemaal voor je doen zodat het wel goed is? Je schrijft dat ze je hebben bijgestaan de afgelopen stressvolle periode. Wees daar gewoon blij mee.
zondag 14 november 2010 om 13:55
Als je het belangrijk vind dat mensen komen, nooit zeggen 'voel je niet verplicht'. Dat is een beleefdheidspraatje dat je eigenlijk niet meent, want je wil gewoon wél graag dat ze komen en mag je best zeggen.
Ik zou bij 'voel je niet verplicht' het ook misschien wel vrijblijvender zien en sneller afbellen.
Misschien een tip voor de volgende keer?
Ik zou bij 'voel je niet verplicht' het ook misschien wel vrijblijvender zien en sneller afbellen.
Misschien een tip voor de volgende keer?
zondag 14 november 2010 om 14:03
Gefeliciteerd!!
En ik zou inderdaad je vriendinnen gewoon even bellen. Als mijn vriendin zou zeggen dat het haar toch wel verdrietig stemt dat ik afzeg op een dag die voor haar belangrijk is, omdat ik een kater heb, of dubbel gepland had, zou ik alle begrip hebben voor haar gevoel. En ik zou schijt hebben dat ik me niet zo lekker voel en toch even langs komen, of (andere vriendin) kijken of ik de dubbele plannen kan verzetten of allebei kan doen...
Misschien had je van ze verwacht dat ze uit zichzelf wel zouden weten wat dit voor je betekent, maar ze weten natuurlijk ook dat je niet zo van drukte houdt ivm je hsp, en denken misschien dat het je niet slecht uitkomt ofzo... Bellen dus!
En ik zou inderdaad je vriendinnen gewoon even bellen. Als mijn vriendin zou zeggen dat het haar toch wel verdrietig stemt dat ik afzeg op een dag die voor haar belangrijk is, omdat ik een kater heb, of dubbel gepland had, zou ik alle begrip hebben voor haar gevoel. En ik zou schijt hebben dat ik me niet zo lekker voel en toch even langs komen, of (andere vriendin) kijken of ik de dubbele plannen kan verzetten of allebei kan doen...
Misschien had je van ze verwacht dat ze uit zichzelf wel zouden weten wat dit voor je betekent, maar ze weten natuurlijk ook dat je niet zo van drukte houdt ivm je hsp, en denken misschien dat het je niet slecht uitkomt ofzo... Bellen dus!
