Psyche
alle pijlers
Lang geleden... deel 2
vrijdag 31 juli 2009 om 15:09
Philo en Iry: erg jammer dat jullie de taktiek om mij aan het praten te krijgen hier zo openbaar maken.
Maar jullie hebben hem wel door.
Hoewel Philo een beetje doorsloeg, ik kreeg nog net geen lamp op mijn ogen gericht
En Iry, niet jaloers doen over een knuffel. Van jou krijg ik die nooit, jij gaat altijd meteen over tot fouilleren.
Net 24 uur hyper op mijn werk doorgebracht. Zo hyper dat ik geen oog dicht heb gedaan. Maar dat mag de pret niet drukken, want ik heb ervan genoten.
Soms voelt werk echt helemaal niet als werk. Loopt alles ineens als een geoliede machine, vol gezelligheid, grapjes en fijne gesprekken. Dan kan ik echt helemaal gelukkig zitten zijn met 'mijn' pubers.
En nu een weekje vrij, wat een luxe!
Ik hyper nog even door, ga zo met twee vriendinnen op stap.
Hapje eten vanavond, terrasje pakken, bijkletsen.
Even weer wat tijd besteden aan sociale contacten, want die heb ik de afgelopen weken echt verwaarloosd.
Hanke, ik ben je niet vergeten. Maar door onverwachts bezoek van Philo, werk en andere afspraken nog geen tijd gehad voor een pb. Maar dat probeer ik het weekend te doen.
Maar jullie hebben hem wel door.
Hoewel Philo een beetje doorsloeg, ik kreeg nog net geen lamp op mijn ogen gericht
En Iry, niet jaloers doen over een knuffel. Van jou krijg ik die nooit, jij gaat altijd meteen over tot fouilleren.
Net 24 uur hyper op mijn werk doorgebracht. Zo hyper dat ik geen oog dicht heb gedaan. Maar dat mag de pret niet drukken, want ik heb ervan genoten.
Soms voelt werk echt helemaal niet als werk. Loopt alles ineens als een geoliede machine, vol gezelligheid, grapjes en fijne gesprekken. Dan kan ik echt helemaal gelukkig zitten zijn met 'mijn' pubers.
En nu een weekje vrij, wat een luxe!
Ik hyper nog even door, ga zo met twee vriendinnen op stap.
Hapje eten vanavond, terrasje pakken, bijkletsen.
Even weer wat tijd besteden aan sociale contacten, want die heb ik de afgelopen weken echt verwaarloosd.
Hanke, ik ben je niet vergeten. Maar door onverwachts bezoek van Philo, werk en andere afspraken nog geen tijd gehad voor een pb. Maar dat probeer ik het weekend te doen.
vrijdag 31 juli 2009 om 15:12
vrijdag 31 juli 2009 om 20:08
Ik ben gewoon thuis.
Maar hoe meer ik schrijf voor mezelf (ja, ben lekker bezig! het stroomt!) hoe minder ik hier schrijf.
En ik moet ook eerlijkheidshalve bekennen dat ik me hier minder thuisvoel, nu jullie elkaar allemaal zo enthousiast ontmoeten en zoveel delen en aan elkaar hebben. Daardoor voel ik mij ergens zo'n buitenstaander, daar ver in het zuiden. Dat speelt ook wel mee.
Maar hoe meer ik schrijf voor mezelf (ja, ben lekker bezig! het stroomt!) hoe minder ik hier schrijf.
En ik moet ook eerlijkheidshalve bekennen dat ik me hier minder thuisvoel, nu jullie elkaar allemaal zo enthousiast ontmoeten en zoveel delen en aan elkaar hebben. Daardoor voel ik mij ergens zo'n buitenstaander, daar ver in het zuiden. Dat speelt ook wel mee.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 31 juli 2009 om 22:16
Ja Philomein, wel bijzonder.
Want herinner me dat jij eerst helemaal niet zo van de hyves en het afspreken was.
Lijkt me ook heel leuk om jullie allemaal een keer te zien.
Vandaar dat mijn voorstel oktober/november was. Dan zijn Saar en Iry weer terug van hun avontuur en omdat het nog redelijk ver weg is kunnen we gewoon een datum prikken.
En dan is het gewoon even vrijhouden.
Scheelt een hoop geschuif en gedoe.
Want herinner me dat jij eerst helemaal niet zo van de hyves en het afspreken was.
Lijkt me ook heel leuk om jullie allemaal een keer te zien.
Vandaar dat mijn voorstel oktober/november was. Dan zijn Saar en Iry weer terug van hun avontuur en omdat het nog redelijk ver weg is kunnen we gewoon een datum prikken.
En dan is het gewoon even vrijhouden.
Scheelt een hoop geschuif en gedoe.
vrijdag 31 juli 2009 om 22:52
Ok Saar, ik wacht je berichtje af. Misschien kun je de mail via hyves sturen.
Wurm, ik heb zaterdagavond meteen mijn koffer uitgepakt en de was gedaan. Na 3 uurtjes was alles weer aan de lijn of in de kast. Dat is wel fijn thuiskomen. Een eigen plekje is belangrijk. Toen ik naar dit huis verhuisde heb ik er echt op gelet dat ik me er fijn zou voelen. De positie van de bank en de tv, en het linnengoed op mijn bed hadden voorrang. ( ik ben gek op mooie dekbedhoezen).
Deze avond lekker gekookt voor iemand en kunnen praten over de cursus die ik in Amsterdam gedaan heb. Jammer dat zij toen niet mee kon.
Wil eigenlijk dit weekend een eind gaan fietsen maar die knie van mij voelt erg warm aan op de plek waar het pijn doet. Weet nu niet wat slim is. Rust houden of lekker bewegen. Heb normaal gesproken nooit blessures, heb dus nooit met dit bijltje gehakt.
Goh EV, ben je weer aan het schrijven, zijn de creatieve sappen aan het stromen? Goed hoor. Ik las gister iets over je je nu voelt thuis, in deze vakantie. Lijkt me lastig.
Sponge, hoe is het met jou?
Lynne, je zal het weer van morgen wel fijn vinden. Lekker zonnig en warm...
Wurm, ik heb zaterdagavond meteen mijn koffer uitgepakt en de was gedaan. Na 3 uurtjes was alles weer aan de lijn of in de kast. Dat is wel fijn thuiskomen. Een eigen plekje is belangrijk. Toen ik naar dit huis verhuisde heb ik er echt op gelet dat ik me er fijn zou voelen. De positie van de bank en de tv, en het linnengoed op mijn bed hadden voorrang. ( ik ben gek op mooie dekbedhoezen).
Deze avond lekker gekookt voor iemand en kunnen praten over de cursus die ik in Amsterdam gedaan heb. Jammer dat zij toen niet mee kon.
Wil eigenlijk dit weekend een eind gaan fietsen maar die knie van mij voelt erg warm aan op de plek waar het pijn doet. Weet nu niet wat slim is. Rust houden of lekker bewegen. Heb normaal gesproken nooit blessures, heb dus nooit met dit bijltje gehakt.
Goh EV, ben je weer aan het schrijven, zijn de creatieve sappen aan het stromen? Goed hoor. Ik las gister iets over je je nu voelt thuis, in deze vakantie. Lijkt me lastig.
Sponge, hoe is het met jou?
Lynne, je zal het weer van morgen wel fijn vinden. Lekker zonnig en warm...
zaterdag 1 augustus 2009 om 18:25
EV, ik kan me best voorstellen dat jij je een beetje buitengesloten voelt als je leest hier dat anderen met elkaar afspreken.
Een meeting, waarbij iedereen aanwezig is, lijkt mij dan ook een goed plan en leuk. Zie jij dat ook zitten?
Tot nu toe houdt jij het volgens mij ook af om mensen van hier te ontmoeten.
Ik merk dat het mij uitspreken hier voor mij de lucht wel geklaard heeft.
Maar hoe is dat voor de anderen? Heb ik jullie nu misschien met een vervelend gevoel hier opgescheept?
Mijn hypergevoel van gister is inmiddels helemaal verdwenen.
Ben erg vermoeid nu, heb zelfs tot 4 uur vanmiddag geslapen.
Is allemaal nog een beetje wazig in mijn hoofd nu.
Gister gezellig avond gehad met mijn vriendinnen.
Maar het was ook even pijnlijk. Een van hen vertelde mij eerlijk dat ze mij de afgelopen weken niet durfde te bellen of opzoeken. Omdat ze het gevoel had dat ik een enorme muur had opgeworpen en zij niet in kon schatten of ik wel of niet op haar bezorgheid zat te wachten.
Pijnlijk dat ik haar dat gevoel heb gegeven. Terwijl zij juist zo belangrijk voor me is.
Het doet me verdriet om te horen dat ik de mensen waar ik van hou blijkbaar zo op afstand houd.
Ik was mij er niet van bewust dat het zo erg was.
Een meeting, waarbij iedereen aanwezig is, lijkt mij dan ook een goed plan en leuk. Zie jij dat ook zitten?
Tot nu toe houdt jij het volgens mij ook af om mensen van hier te ontmoeten.
Ik merk dat het mij uitspreken hier voor mij de lucht wel geklaard heeft.
Maar hoe is dat voor de anderen? Heb ik jullie nu misschien met een vervelend gevoel hier opgescheept?
Mijn hypergevoel van gister is inmiddels helemaal verdwenen.
Ben erg vermoeid nu, heb zelfs tot 4 uur vanmiddag geslapen.
Is allemaal nog een beetje wazig in mijn hoofd nu.
Gister gezellig avond gehad met mijn vriendinnen.
Maar het was ook even pijnlijk. Een van hen vertelde mij eerlijk dat ze mij de afgelopen weken niet durfde te bellen of opzoeken. Omdat ze het gevoel had dat ik een enorme muur had opgeworpen en zij niet in kon schatten of ik wel of niet op haar bezorgheid zat te wachten.
Pijnlijk dat ik haar dat gevoel heb gegeven. Terwijl zij juist zo belangrijk voor me is.
Het doet me verdriet om te horen dat ik de mensen waar ik van hou blijkbaar zo op afstand houd.
Ik was mij er niet van bewust dat het zo erg was.
zaterdag 1 augustus 2009 om 18:42
Hoi allemaal
Leuk die meeting van jullie Saar en Philomein;gezellig!
Ben benieuwd wanneer die andere afgesproken wordt.Goed idee Ster omdat ruim van tevoren tedoen zodat iedereen die data dan vrij houden kan.Want op die andere manier komt het er niet van anders denk ik.
Ik ben donderdag in Scheveningen geweest en heb zelfs gezwommen in de zee!(ben alleen mijn zonnebril verloren in de zee;dat doe je dus ook maar 1 keer zwemmen met een bril op...)We waren maar met 4 personen dus een klein groepje maar wel gezellig!(vrouwenathelier&theatermensen)Er zat 1 man bij die ik kende van 20 jaar geleden(ex-vriendje van mijn zus)Dus dat was leuk om over "toen" tepraten en over een ex-vriendje uit die tijd waar hij nog steeds contact mee heeft.Ben alleen wat aangeschoten geraakt...(mijn fiets staat nu nogsteeds op het station;ben ik helemaal vergeten meetenemen op de terug weg)
Heb nu een beetje keelpijn overgehouden aan dat zwemavontuur
Gister bij mijn moeder met mijn broer en zus de verjaardag van mijn vader gevierd(heb daar wat op hyves over verteld)Oude foto's bekeken;was fijn
Verder overvalt dat gevoel van vakantie hebben zonder op vakantie tegaan wat daarstraks genoemd werd mij ook wel(met mijn ziel onder mijn arm lopen)Het is de ene x sterker dan de andere keer maar verder weet ik het ook niet wat ermee tedoen..
Leuk die meeting van jullie Saar en Philomein;gezellig!
Ben benieuwd wanneer die andere afgesproken wordt.Goed idee Ster omdat ruim van tevoren tedoen zodat iedereen die data dan vrij houden kan.Want op die andere manier komt het er niet van anders denk ik.
Ik ben donderdag in Scheveningen geweest en heb zelfs gezwommen in de zee!(ben alleen mijn zonnebril verloren in de zee;dat doe je dus ook maar 1 keer zwemmen met een bril op...)We waren maar met 4 personen dus een klein groepje maar wel gezellig!(vrouwenathelier&theatermensen)Er zat 1 man bij die ik kende van 20 jaar geleden(ex-vriendje van mijn zus)Dus dat was leuk om over "toen" tepraten en over een ex-vriendje uit die tijd waar hij nog steeds contact mee heeft.Ben alleen wat aangeschoten geraakt...(mijn fiets staat nu nogsteeds op het station;ben ik helemaal vergeten meetenemen op de terug weg)
Heb nu een beetje keelpijn overgehouden aan dat zwemavontuur
Gister bij mijn moeder met mijn broer en zus de verjaardag van mijn vader gevierd(heb daar wat op hyves over verteld)Oude foto's bekeken;was fijn
Verder overvalt dat gevoel van vakantie hebben zonder op vakantie tegaan wat daarstraks genoemd werd mij ook wel(met mijn ziel onder mijn arm lopen)Het is de ene x sterker dan de andere keer maar verder weet ik het ook niet wat ermee tedoen..
zaterdag 1 augustus 2009 om 20:13
Ja klopt, ik hou het zelf af. Dat komt ook omdat ik hier zoveel gedeeld heb. En op het moment voel ik me... tja, hoe moet ik het noemen? Heel kwetsbaar. (Over)gevoelig.
Ik weet niet of ik dat aankan, zo'n hele groep. En ik ben bang dat ik tegenval in het echt. EV, waar is je zelfvertrouwen?
Ik weet niet of ik dat aankan, zo'n hele groep. En ik ben bang dat ik tegenval in het echt. EV, waar is je zelfvertrouwen?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 1 augustus 2009 om 20:19
Eerlijke vriendin, Saartje. Daar heb je wél wat aan, want hier kun je wat mee. Het voelt niet leuk natuurlijk, maar het levert je wel info over jezelf op. Wat vond jij er eigenlijk zelf van? Dat je een muur hebt maar dat het wel meeviel?
En wat de andere vraag betreft: ja, ik heb wel met een wat vervelend gevoel rondgelopen, omdat ik dus dacht dat ik het dan weer niet goed deed. Maar dat was dus echt iets wat bij mij lag. Want of ik wel of niet iets aanga, dat is mijn keuze van dat moment. En daar kan een ander iets van vinden, maar dat zou mij niet moeten uitmaken. (Maar ik trek het me toch aan, merkte ik.)
Datzelfde kom ik nu ook tegen als ik aan de meeting denk: ga ik dat doen om mezelf iets te bewijzen, of omdat ik ze echt wil zien, of omdat ze verwachten dat ik nu eindelijk ook eens kom, of erken ik dat het nu teveel zou zijn zo'n hele groep, of.. of.
En wat de andere vraag betreft: ja, ik heb wel met een wat vervelend gevoel rondgelopen, omdat ik dus dacht dat ik het dan weer niet goed deed. Maar dat was dus echt iets wat bij mij lag. Want of ik wel of niet iets aanga, dat is mijn keuze van dat moment. En daar kan een ander iets van vinden, maar dat zou mij niet moeten uitmaken. (Maar ik trek het me toch aan, merkte ik.)
Datzelfde kom ik nu ook tegen als ik aan de meeting denk: ga ik dat doen om mezelf iets te bewijzen, of omdat ik ze echt wil zien, of omdat ze verwachten dat ik nu eindelijk ook eens kom, of erken ik dat het nu teveel zou zijn zo'n hele groep, of.. of.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 1 augustus 2009 om 21:26
Of......denk eens puur Ev.
Laat je angsten eens niet spreken.
Stel jezelf de vraag: vind ik het leuk om deze vrouwen eens te ontmoeten?
En luister naar het eerste wat in je opkomt.
Mocht het een ja zijn,zou je dan je ja maars die er als je er bij stil gaat staan achteraan komen gewoon eens voor lief kunnen nemen?
Oke ,ze zijn er,alle reden om het niet te doen maar laat je het toe jezelf daardoor iets te ontnemen wat je wel zou willen??
Ik zou het in ieder geval erg leuk vinden als er een meeting gaat komen dat je er bij bent.
En wat zou je helpen om het ietsje minder spannend te vinden?
Een keer een kleine meeting(je bent altijd welkom!!) vooraf,met minder mensen of 1 persoon?
Of...meer een doei invulling bij zo'n meeting?
Ik zou dat zelf ook wel leuk vinden en bedenk mij ter plekke dat ik het wel leuk zou vinden als we tot een datum komen, iets te verzinnen om de dag een slinger te geven.
Sponge,klinkt als een leuke dag die je hebt gehad.
Ik hoop ook dat er een meeting nu echt een keer van de grond komt.
Ik voel mij er best vervelend onder dat je al zo vaak initiatief hebt genomen maar de reacties een beetje weg bleven.
En ik ben ook erg benieuwd naar je!!
Oh en Ev....ik ben ook bang dat ik tegenval hoor.
Dat jullie mij helemaal niet zo aardig vinden,stom ,dik,lelijk,schreeuwerig of juist heel stil ben.....gewoon,oh nou..pfff,is dat nou Iry..
Saar,lieverd......zit je mij door de mangel te halen gisteren,blijk je zelf ook met dingen rond te lopen.
Baal nu dat ik er niet naar gevraagd heb.
Philo,ik had je moeten waarschuwen voor Saar.
Ze laat je dingen doen om zichzelf te entertainen!!
Jij op de tafel...ik zat de volgende dag voor lul in een bolderkar die zij met frummel ging trekken!!!!!.
En geloof niet alles wat ze zegt!!!
Verder is ze heel lief ;- ).
Liefs allemaal!!!
Laat je angsten eens niet spreken.
Stel jezelf de vraag: vind ik het leuk om deze vrouwen eens te ontmoeten?
En luister naar het eerste wat in je opkomt.
Mocht het een ja zijn,zou je dan je ja maars die er als je er bij stil gaat staan achteraan komen gewoon eens voor lief kunnen nemen?
Oke ,ze zijn er,alle reden om het niet te doen maar laat je het toe jezelf daardoor iets te ontnemen wat je wel zou willen??
Ik zou het in ieder geval erg leuk vinden als er een meeting gaat komen dat je er bij bent.
En wat zou je helpen om het ietsje minder spannend te vinden?
Een keer een kleine meeting(je bent altijd welkom!!) vooraf,met minder mensen of 1 persoon?
Of...meer een doei invulling bij zo'n meeting?
Ik zou dat zelf ook wel leuk vinden en bedenk mij ter plekke dat ik het wel leuk zou vinden als we tot een datum komen, iets te verzinnen om de dag een slinger te geven.
Sponge,klinkt als een leuke dag die je hebt gehad.
Ik hoop ook dat er een meeting nu echt een keer van de grond komt.
Ik voel mij er best vervelend onder dat je al zo vaak initiatief hebt genomen maar de reacties een beetje weg bleven.
En ik ben ook erg benieuwd naar je!!
Oh en Ev....ik ben ook bang dat ik tegenval hoor.
Dat jullie mij helemaal niet zo aardig vinden,stom ,dik,lelijk,schreeuwerig of juist heel stil ben.....gewoon,oh nou..pfff,is dat nou Iry..
Saar,lieverd......zit je mij door de mangel te halen gisteren,blijk je zelf ook met dingen rond te lopen.
Baal nu dat ik er niet naar gevraagd heb.
Philo,ik had je moeten waarschuwen voor Saar.
Ze laat je dingen doen om zichzelf te entertainen!!
Jij op de tafel...ik zat de volgende dag voor lul in een bolderkar die zij met frummel ging trekken!!!!!.
En geloof niet alles wat ze zegt!!!
Verder is ze heel lief ;- ).
Liefs allemaal!!!
zaterdag 1 augustus 2009 om 23:51
EV, ik kan zeggen dat je in het echt helemaal niet tegenvalt.
Integendeel zelfs! Hoop dat je dat wil geloven.
En ik denk dat we die angst allemaal wel herkennen.
Wat betreft dat kwetsbaar voelen omdat je hier zoveel hebt gedeeld: ook heel herkenbaar.
Klinkt misschien gek uit mijn mond, ik die al die meetings heb, maar toch is het zo.
Wat mij helpt is bedenken dat de ander zich waarschijnlijk net zo voelt.
Het is helemaal aan jou om wel of niet naar de meeting te komen. Wat je ook beslist, het moet oke voelen voor jou.
En ook als je beslist om niet naar een gezamelijke meeting te komen, zal jij er nog net zo goed bijhoren (al voelt dat misschien anders).
Wat ik nog graag even recht wil zetten:
Uit jouw reactie begrijp ik dat je het gevoel hebt dat het feit of je wel of niet iets aangaat veroordeeld wordt.
Zoals ik al eerder heb gezegd: dat zei ik helemaal niet en zo was het zeker niet bedoeld.
Ik zei alleen dat we hier verschillend met dingen omgaan, dat was geen veroordeling.
Ik vond het heel fijn dat mijn vriendin gister zo eerlijk was.
Pijnlijk voor mij, maar wel fijn dat ze het uitsprak. Daar kan ik inderdaad wat mee.
Ik begrijp het ook hoor wat ze bedoelde. Maar dacht idd zelf dat het wel meeviel. Niet dus, ik heb die muur weer opgetrokken. En voor haar is dat lastig om mee om te gaan, juist omdat zij de afgelopen periode heel dichtbij me stond.
Ben wel weer even met mijn neus op de feiten gedrukt.
Ik heb hier nog zoveel in te leren.
De angst om iemand dichtbij te hebben staan, maar tegelijk zo'n behoefte hebben daaraan.
Angst om mensen waar ik veel om geef kwijt te raken, maar tegelijk zo'n afstand scheppen dat de kans bestaat dat het gebeurt.
Misschien toch maar goed dat ik eind van de maand al een intakegesprek heb.
Ik ben er doodsbenauwd voor, als ik eraan denk verkramp ik al en sla ik helemaal dicht.
Maar ook wel nodig om nog met het een en ander aan de slag te gaan denk ik.
En lieve Iry, niet van balen. Jij was gister even belangrijk en ik liet zelf het gesprek zo lopen. En ik vond het fijn dat het zo liep, dat je zo open was.
Ik kom een andere keer wel weer aan de beurt.
Integendeel zelfs! Hoop dat je dat wil geloven.
En ik denk dat we die angst allemaal wel herkennen.
Wat betreft dat kwetsbaar voelen omdat je hier zoveel hebt gedeeld: ook heel herkenbaar.
Klinkt misschien gek uit mijn mond, ik die al die meetings heb, maar toch is het zo.
Wat mij helpt is bedenken dat de ander zich waarschijnlijk net zo voelt.
Het is helemaal aan jou om wel of niet naar de meeting te komen. Wat je ook beslist, het moet oke voelen voor jou.
En ook als je beslist om niet naar een gezamelijke meeting te komen, zal jij er nog net zo goed bijhoren (al voelt dat misschien anders).
Wat ik nog graag even recht wil zetten:
Uit jouw reactie begrijp ik dat je het gevoel hebt dat het feit of je wel of niet iets aangaat veroordeeld wordt.
Zoals ik al eerder heb gezegd: dat zei ik helemaal niet en zo was het zeker niet bedoeld.
Ik zei alleen dat we hier verschillend met dingen omgaan, dat was geen veroordeling.
Ik vond het heel fijn dat mijn vriendin gister zo eerlijk was.
Pijnlijk voor mij, maar wel fijn dat ze het uitsprak. Daar kan ik inderdaad wat mee.
Ik begrijp het ook hoor wat ze bedoelde. Maar dacht idd zelf dat het wel meeviel. Niet dus, ik heb die muur weer opgetrokken. En voor haar is dat lastig om mee om te gaan, juist omdat zij de afgelopen periode heel dichtbij me stond.
Ben wel weer even met mijn neus op de feiten gedrukt.
Ik heb hier nog zoveel in te leren.
De angst om iemand dichtbij te hebben staan, maar tegelijk zo'n behoefte hebben daaraan.
Angst om mensen waar ik veel om geef kwijt te raken, maar tegelijk zo'n afstand scheppen dat de kans bestaat dat het gebeurt.
Misschien toch maar goed dat ik eind van de maand al een intakegesprek heb.
Ik ben er doodsbenauwd voor, als ik eraan denk verkramp ik al en sla ik helemaal dicht.
Maar ook wel nodig om nog met het een en ander aan de slag te gaan denk ik.
En lieve Iry, niet van balen. Jij was gister even belangrijk en ik liet zelf het gesprek zo lopen. En ik vond het fijn dat het zo liep, dat je zo open was.
Ik kom een andere keer wel weer aan de beurt.
zondag 2 augustus 2009 om 10:00
Ben ook weer op de aardkloot!
EV, waarom denk je dat ik telkens al die datums slag om de arm houd...
Als het allemaal impulsief genoeg gaat kan ik drijven op de flow van dat moment, en niet teveel zenuwen. Plannen we van tevoren, dan ben ik whaahahahahahaahaaa.
Ach, tegenvallen...
Tsja, ik heb de vuurdoop gehad, en kreeg meteen te horen wat ik het allerergst vind om te horen. 'Ze is wel druk en aanwezig' en 'moeite om ertussen te komen'.
Vind ik ècht oprecht vreselijk van mezelf, en schaam me kapot dan, maar ach, relativeren en bedenken dat het verder wel gezellig was. (en voortaan nogmeer op de rem)
Maar denk dat het inderdaad afwegen is 'Wil ik dit' en 'hoe ga ik me voelen als ik niet ga' tegenover 'is het het waard'. Dat weet alleen jij.
Ik weet dat ik vorige keer rekening gehouden had met 3 dagen bijkomen daarna haha, dat scheelde.
Saar, wat goed dat je ook wat doet met wat je vriendin zei.
Afstand en nabijheid zijn ook rete-moeilijlke dingen. Vind ik dan. Wanneer 'mag' je mensen dichtbij laten, wanneer wil je het, wanneer doe je het.
Niet al teveel zenuwen voor die intake he. Je wordt niet voor de rest van je leven afgerekend op de antwoorden die je dan geeft.
Hanke, lekker weer thuis en alles fris. Vind het ook heeeeeeel belangrijk dat een huis als 'thuis' voelt. Daar hebben we bij het huizenzoeken ook echt naar gekeken. Hoe 'voelt' het huis. De buurt.
En nu mis ik dat gevoel heel erg. Want hier is het niet meer, en daar zijn we nog niet.
Ik houd van rommelig, maar dit, met overal dozen, is wel èrg rommelig.. En kaal.
Ach, nog maar even
Afgelopen dagen heel erg bezig geweest met 'dingen doen'.
Strandwandelingen, duinwandelingen, fietstochten, afspreken met vriendinnen, picknicken. Gewoon, 'doen' en daardoor een vakantiegevoel ervaren.
Dat was heel fijn.
Vandaag merk ik dat ik moe ben, hangerig, en door de bomen het bos bijna niet meer zie.
De verhuisdozen zijn op, ik weet niet meer wat in te pakken, zonder onszelf helemaal klem te zetten voor 2 weken, en toch heb ik het gevoel dat ik heeeeel veel moet doen, want anders zijn we straks niet op tijd klaar.
Een continue knoop in mn buik van 'je moet nog'. Tijd gelee dat ik die gehad heb. Was vooral in mn studietijd.
EV, waarom denk je dat ik telkens al die datums slag om de arm houd...
Als het allemaal impulsief genoeg gaat kan ik drijven op de flow van dat moment, en niet teveel zenuwen. Plannen we van tevoren, dan ben ik whaahahahahahaahaaa.
Ach, tegenvallen...
Tsja, ik heb de vuurdoop gehad, en kreeg meteen te horen wat ik het allerergst vind om te horen. 'Ze is wel druk en aanwezig' en 'moeite om ertussen te komen'.
Vind ik ècht oprecht vreselijk van mezelf, en schaam me kapot dan, maar ach, relativeren en bedenken dat het verder wel gezellig was. (en voortaan nogmeer op de rem)
Maar denk dat het inderdaad afwegen is 'Wil ik dit' en 'hoe ga ik me voelen als ik niet ga' tegenover 'is het het waard'. Dat weet alleen jij.
Ik weet dat ik vorige keer rekening gehouden had met 3 dagen bijkomen daarna haha, dat scheelde.
Saar, wat goed dat je ook wat doet met wat je vriendin zei.
Afstand en nabijheid zijn ook rete-moeilijlke dingen. Vind ik dan. Wanneer 'mag' je mensen dichtbij laten, wanneer wil je het, wanneer doe je het.
Niet al teveel zenuwen voor die intake he. Je wordt niet voor de rest van je leven afgerekend op de antwoorden die je dan geeft.
Hanke, lekker weer thuis en alles fris. Vind het ook heeeeeeel belangrijk dat een huis als 'thuis' voelt. Daar hebben we bij het huizenzoeken ook echt naar gekeken. Hoe 'voelt' het huis. De buurt.
En nu mis ik dat gevoel heel erg. Want hier is het niet meer, en daar zijn we nog niet.
Ik houd van rommelig, maar dit, met overal dozen, is wel èrg rommelig.. En kaal.
Ach, nog maar even
Afgelopen dagen heel erg bezig geweest met 'dingen doen'.
Strandwandelingen, duinwandelingen, fietstochten, afspreken met vriendinnen, picknicken. Gewoon, 'doen' en daardoor een vakantiegevoel ervaren.
Dat was heel fijn.
Vandaag merk ik dat ik moe ben, hangerig, en door de bomen het bos bijna niet meer zie.
De verhuisdozen zijn op, ik weet niet meer wat in te pakken, zonder onszelf helemaal klem te zetten voor 2 weken, en toch heb ik het gevoel dat ik heeeeel veel moet doen, want anders zijn we straks niet op tijd klaar.
Een continue knoop in mn buik van 'je moet nog'. Tijd gelee dat ik die gehad heb. Was vooral in mn studietijd.
