Psyche
alle pijlers
Moeders!
zaterdag 25 mei 2024 01:19
Mijn moeder is een schat, meestal. Maar soms…
Ze is zelf verwaarloosd als kind en kan het moeilijk verdragen als ik iets leuks doe voor mijn kinderen (niet financieel, gewoon in aandacht), ze vindt het al snel verwennerij, niet nodig en waarschuwt me dan voor de gevolgen van deze verwennerij. Liefst met veel uitroeptekens erbij.
En daar lig ik nu dus van wakker. Ik vind het zo onrechtvaardig. En vervelend dat ze dit over de app doet ipv telefonisch.
Het roept bij mij ook boosheid op over de stukken waarin ik als kind niet gezien ben door haar, wat ze nu ook bij mijn kinderen doet.
Mij “verwennen” doet ze daarentegen wel, nu ik volwassen ben. Heel vreemd.
Herkenbaar voor iemand?
Ik laat het maar overwaaien, een gesprek hierover is moeilijk en kost meer energie dan wachten tot het voorbij is en ik weer een gewoon fijne gezellige moeder heb.
Ze is zelf verwaarloosd als kind en kan het moeilijk verdragen als ik iets leuks doe voor mijn kinderen (niet financieel, gewoon in aandacht), ze vindt het al snel verwennerij, niet nodig en waarschuwt me dan voor de gevolgen van deze verwennerij. Liefst met veel uitroeptekens erbij.
En daar lig ik nu dus van wakker. Ik vind het zo onrechtvaardig. En vervelend dat ze dit over de app doet ipv telefonisch.
Het roept bij mij ook boosheid op over de stukken waarin ik als kind niet gezien ben door haar, wat ze nu ook bij mijn kinderen doet.
Mij “verwennen” doet ze daarentegen wel, nu ik volwassen ben. Heel vreemd.
Herkenbaar voor iemand?
Ik laat het maar overwaaien, een gesprek hierover is moeilijk en kost meer energie dan wachten tot het voorbij is en ik weer een gewoon fijne gezellige moeder heb.
zaterdag 25 mei 2024 01:39
Poeh, zuur is dat!
En fijn dat jij je kinderen wél kunt geven wat zij (en jij waarschijnlijk ook) gemist heeft.
Wat zegt ze als je haar hier op aanspreekt? Vindt ze zelf ook dat ze verwaarloosd is of vindt ze dat (nu blijkbaar ineens) de norm? Misschien om niet onder ogen te hoeven zien hoe zielig ze vroeger als kind eigenlijk was?
Moeilijke situatie, maar ik zou naar je kinderen toe in ieder geval zo doorgaan!
Fijn dat je, ondanks je nest, dit je kinderen toch kunt geven!
En fijn dat jij je kinderen wél kunt geven wat zij (en jij waarschijnlijk ook) gemist heeft.
Wat zegt ze als je haar hier op aanspreekt? Vindt ze zelf ook dat ze verwaarloosd is of vindt ze dat (nu blijkbaar ineens) de norm? Misschien om niet onder ogen te hoeven zien hoe zielig ze vroeger als kind eigenlijk was?
Moeilijke situatie, maar ik zou naar je kinderen toe in ieder geval zo doorgaan!
Fijn dat je, ondanks je nest, dit je kinderen toch kunt geven!
zaterdag 25 mei 2024 01:53
Ze houdt er niet zo van om aangesproken te worden. Is dan snel boos en gekwetst.
Ze vindt dat ze verwaarloosd en mishandeld is (en dat klopt), maar ze ziet geen verband met haar wat harde opstelling naar mijn kinderen.
Nou lijkt ze een heel vreselijk mens, wat ze echt niet is. Ze is echt een ontzettend lieve en fijne vrouw, maar soms wordt er bij haar iets geraakt (denk ik) en wordt ze ineens heel vervelend.
Ze vindt dat ze verwaarloosd en mishandeld is (en dat klopt), maar ze ziet geen verband met haar wat harde opstelling naar mijn kinderen.
Nou lijkt ze een heel vreselijk mens, wat ze echt niet is. Ze is echt een ontzettend lieve en fijne vrouw, maar soms wordt er bij haar iets geraakt (denk ik) en wordt ze ineens heel vervelend.
zaterdag 25 mei 2024 06:33
Het zal wel uit goede bedoelingen zijn. Ze zal eerlijk en echt denken dat je kinderen “verpest” met verwennerijen. In die zin is het ook logisch dat ze jou nu wel verwent, jij bent geen kind meer.
Misschien is het goed om een keer te bespreken waar die overtuiging vandaan komt? Dan kan je misschien ook op een rustige manier aangeven dat jij er anders over denkt en het anders doet, en dat deze opmerkingen hard aankomen bij jou. Als je moeder verder een aardige vrouw is kom je er dan vast wel uit toch?
Misschien is het goed om een keer te bespreken waar die overtuiging vandaan komt? Dan kan je misschien ook op een rustige manier aangeven dat jij er anders over denkt en het anders doet, en dat deze opmerkingen hard aankomen bij jou. Als je moeder verder een aardige vrouw is kom je er dan vast wel uit toch?
zaterdag 25 mei 2024 06:56
Al zou het ook financiële aandacht zijn, wat maakt het uit? Zelfs in OP ben je jezelf aan het verdedigen.
Waarom weet je moeder precies wat je aan aandacht geeft aan de kinderen?
Je bent volwassen en je hoeft haar niet op de hoogte te stellen van wat je doet, koopt en ook niet van je opvoedstijl. Je mag het zelf beslissen, zelfs wanneer je moeder een andere mening heeft.
Je hoeft het haar niet te vertellen en je hoeft je niet afhankelijk op te stellen van haar goedkeuring.
Het zou leuker zijn wanneer zij alles wat je doet fantastisch vindt, maar daar is zij door haar eigen trauma's niet toe in staat. Ouders gaan kinderen vaak pas als volwassene respecteren wanneer je meerdere jaren hebt laten zien dat je onafhankelijk bent en dat hun goedkeuring niet meer zo belangrijk voor je is.
Jij doet het anders en dat is goed. Je bepaalt het zelf.
Waarom weet je moeder precies wat je aan aandacht geeft aan de kinderen?
Je bent volwassen en je hoeft haar niet op de hoogte te stellen van wat je doet, koopt en ook niet van je opvoedstijl. Je mag het zelf beslissen, zelfs wanneer je moeder een andere mening heeft.
Je hoeft het haar niet te vertellen en je hoeft je niet afhankelijk op te stellen van haar goedkeuring.
Het zou leuker zijn wanneer zij alles wat je doet fantastisch vindt, maar daar is zij door haar eigen trauma's niet toe in staat. Ouders gaan kinderen vaak pas als volwassene respecteren wanneer je meerdere jaren hebt laten zien dat je onafhankelijk bent en dat hun goedkeuring niet meer zo belangrijk voor je is.
Jij doet het anders en dat is goed. Je bepaalt het zelf.
zaterdag 25 mei 2024 07:20
Ik heb makkelijk praten, want niet zo'n moeder, maar wat ik vaak in de omdenken podcast over 'lastige moeders' of andere personen hoor is: korte metten.
Zeggen dat het je kwetst als ze dit soort dingen zegt en dat je weggaat als ze er weer over begint. In het geval van de app: zeggen dat je het gesprek stopt. En dan ook doen. En haar dan negeren.
Bij de omdenken podcast wordt gezegd: het is net alsof je een hond een nieuwe truc moet leren. Na een tijdje gaat ze begrijpen dat ze dit niet meer tegen je kan zeggen.
Je bent het niet waard dat ze zo tegen jou doet.
Zeggen dat het je kwetst als ze dit soort dingen zegt en dat je weggaat als ze er weer over begint. In het geval van de app: zeggen dat je het gesprek stopt. En dan ook doen. En haar dan negeren.
Bij de omdenken podcast wordt gezegd: het is net alsof je een hond een nieuwe truc moet leren. Na een tijdje gaat ze begrijpen dat ze dit niet meer tegen je kan zeggen.
Je bent het niet waard dat ze zo tegen jou doet.
zaterdag 25 mei 2024 07:31
Begrenzen is inderdaad een optie en ik zou ook zorgen dat je niet van haar afhankelijk bent voor structurele kinderopvang. Iets doet mij vermoeden dat jij dat wel bent en dat je moeder zelf heeft voorgesteld om vaste oppas te zijn. Daarom ben je ook geneigd om steeds met haar het gesprek aan te gaan en om jezelf te verdedigen.
Af en toe oppassen prima, maar niet je moeder als wekelijkse kinderopvang gebruiken op vaste dagen. Als je afhankelijk bent, kun je je er niet aan onttrekken.
Af en toe oppassen prima, maar niet je moeder als wekelijkse kinderopvang gebruiken op vaste dagen. Als je afhankelijk bent, kun je je er niet aan onttrekken.
zaterdag 25 mei 2024 08:22
Ik zou in deze situatie helemaal niets bijzonders doen. Je weet dat het een vervelend trekje is, je begrijpt waar het vandaan komt, en verder is ze lief. Nou, dan zou ik het ene vervelende trekje gewoon negeren. Je hebt haar goedkeuring niet nodig. Je hoeft ook niet alles te vertellen. Als je vermoedt dat er een oordeel komt, vertel het haar dan niet.
Geeft ze een vervelende mening op de app, reageer simpel.
'je verwent ze, ik vind dit niet nodig '
'dat mag.'
Geef geen ingangen, ga jezelf en je beslissingen niet verdedigen. Jij doet wat jij vindt dat goed is. En dat is dat.
Geeft ze een vervelende mening op de app, reageer simpel.
'je verwent ze, ik vind dit niet nodig '
'dat mag.'
Geef geen ingangen, ga jezelf en je beslissingen niet verdedigen. Jij doet wat jij vindt dat goed is. En dat is dat.
zaterdag 25 mei 2024 08:37
Dit. Je moeder gaat toch niet meer veranderen dus dit blijft. Het enige wat je kunt doen is je eigen gedrag veranderen. Zo min mogelijk kansen geven om dit te doen. En als het dan toch gebeurt, negeren en door.Jufjoke schreef: ↑25-05-2024 08:22Ik zou in deze situatie helemaal niets bijzonders doen. Je weet dat het een vervelend trekje is, je begrijpt waar het vandaan komt, en verder is ze lief. Nou, dan zou ik het ene vervelende trekje gewoon negeren. Je hebt haar goedkeuring niet nodig. Je hoeft ook niet alles te vertellen. Als je vermoedt dat er een oordeel komt, vertel het haar dan niet.
Geeft ze een vervelende mening op de app, reageer simpel.
'je verwent ze, ik vind dit niet nodig '
'dat mag.'
Geef geen ingangen, ga jezelf en je beslissingen niet verdedigen. Jij doet wat jij vindt dat goed is. En dat is dat.
Ik herken de combinatie liefste moeder van de wereld en irritant zich herhalend gedrag dat voortkomt uit jeugdtrauma's wel bij mijn eigen moeder. Ik probeer er mild naar te kijken en ben vooral blij en dankbaar dat mijn jeugd wel leuk was.
Ik kan wel eens kwaad zijn op mijn grootouders (die al lang dood zijn) dat ze de jeugd van mijn moeder zo verschrikkelijk hebben verknald.
zaterdag 25 mei 2024 09:01
Jufjoke schreef: ↑25-05-2024 08:22Ik zou in deze situatie helemaal niets bijzonders doen. Je weet dat het een vervelend trekje is, je begrijpt waar het vandaan komt, en verder is ze lief. Nou, dan zou ik het ene vervelende trekje gewoon negeren. Je hebt haar goedkeuring niet nodig. Je hoeft ook niet alles te vertellen. Als je vermoedt dat er een oordeel komt, vertel het haar dan niet.
Geeft ze een vervelende mening op de app, reageer simpel.
'je verwent ze, ik vind dit niet nodig '
'dat mag.'
Geef geen ingangen, ga jezelf en je beslissingen niet verdedigen. Jij doet wat jij vindt dat goed is. En dat is dat.
Dit wilde ik ook gaan schrijven. Vertel het haar gewoon niet, je weet van tevoren al dat er gedoe van komt immers dus waarom zou je het vertellen?
zaterdag 25 mei 2024 09:15
Heel mooi advies van jufjoke.
Ik las ergens de term 'info diet', dus informatie dieet, voor ouders.
Mijn moeder heeft dat.
Ze reageert zo heftig op mijn dochter, die nogal op mij lijkt, en mijn nichtje.
Verwonderd 'die meiden lijken wel van een andere planeet/ zo uit de fabriek zo perfect'.
Op al die dingen waar ze met name bij mij zo onredelijk fel op was krijgt ze nu de andere houding van man mee, en die van mij.
Oh je kunt ook een oogrol ondergaan, daar een geintje van maken en het kind al giechelend en oogrollend doet doet toch wat er wordt gevraagd en dan wordt je als ouder niet direct als oud vuil behandeld en kind is ook niet ter plekke crimineel en verslaafd geworden.
Dat triggert heel veel bij haar. Het is niet alleen ergernis maar oprechte paniek en error.
Ook schuldgevoel en dan dat omzetten naar heel naar gedrag naar mij.
Het is net alsof ze bij mijn kind nog een extra dimensie ziet voor wat haar is aangedaan 'het was dus niet nodig, het was dus expres/naar mij gericht'
En naar mij als dochter en moeder 'ik had het anders kunnen doen' 'jij maakt je er makkelijk vanaf, je was altijd al zo makkelijk en dat is niet goed dat gaat mis'
Waar ze zelf fysiek ziek van wordt, van die hele mix, want fragiel.
Als wij niet beperken wordt ze overweldigd en dat levert zoveel stress op dat haar fysieke ziekte flink verergerd.
Dus we houden het contact kort en oppervlakkig en heel veel delen we niet.
Het weinige dat ze meekrijgt als we kort op bezoek komen is al heel veel negatieve feedback voor haar eigen opvoedskills voor haar.
Ik las ergens de term 'info diet', dus informatie dieet, voor ouders.
Mijn moeder heeft dat.
Ze reageert zo heftig op mijn dochter, die nogal op mij lijkt, en mijn nichtje.
Verwonderd 'die meiden lijken wel van een andere planeet/ zo uit de fabriek zo perfect'.
Op al die dingen waar ze met name bij mij zo onredelijk fel op was krijgt ze nu de andere houding van man mee, en die van mij.
Oh je kunt ook een oogrol ondergaan, daar een geintje van maken en het kind al giechelend en oogrollend doet doet toch wat er wordt gevraagd en dan wordt je als ouder niet direct als oud vuil behandeld en kind is ook niet ter plekke crimineel en verslaafd geworden.
Dat triggert heel veel bij haar. Het is niet alleen ergernis maar oprechte paniek en error.
Ook schuldgevoel en dan dat omzetten naar heel naar gedrag naar mij.
Het is net alsof ze bij mijn kind nog een extra dimensie ziet voor wat haar is aangedaan 'het was dus niet nodig, het was dus expres/naar mij gericht'
En naar mij als dochter en moeder 'ik had het anders kunnen doen' 'jij maakt je er makkelijk vanaf, je was altijd al zo makkelijk en dat is niet goed dat gaat mis'
Waar ze zelf fysiek ziek van wordt, van die hele mix, want fragiel.
Als wij niet beperken wordt ze overweldigd en dat levert zoveel stress op dat haar fysieke ziekte flink verergerd.
Dus we houden het contact kort en oppervlakkig en heel veel delen we niet.
Het weinige dat ze meekrijgt als we kort op bezoek komen is al heel veel negatieve feedback voor haar eigen opvoedskills voor haar.
zaterdag 25 mei 2024 09:43
Waarschijnlijk heeft je moeder, hoe pijnlijk haar jeugd ook was, de overtuiging/ hardheid overgenomen dat kinderen vooral niks extra’s nodig hebben. Alleen de basis dingen. En dat is al meer dan zat. En dat ze ook niks anders hoeven.
Het is een bepaalde hardheid die ze toen nodig had als kind maar die ze heeft aangehouden en waar jij helaas ook dingen van hebt meegemaakt tijdens jouw opgroeien.
Misschien scheidt je moeder een volwassene van een kind en ‘mag’ een volwassene wel meer hebben/genieten.
Misschien hadden de volwassenen in het leven van je moeder, toen ze kind was, ook wel meer dingen en heeft ze automatisch geleerd dat het voor een volwassene dus wel ok is om meer te genieten. Alleen kinderen moeten kort gehouden worden.
Hoe stond je vader erin toen jij opgroeide?
zaterdag 25 mei 2024 10:30
Goeiemorgen allemaal,
Dank voor jullie reacties.
Ik zal proberen samenvattend op wat reacties in te gaan.
Mijn moeder is geen oppas, die afhankelijkheid speelt dus niet.
De tip om sommige zaken niet te bespreken, voer ik al uit. Ik weet vaak wel waar ze op aan gaat slaan en ga dat dan graag uit de weg als het niet noodzakelijks is.
In dit geval zag ik het echter niet aankomen. Ze vroeg naar hoe onze week was geweest en ik vertelde daarover. Gewoon een korte opsomming van hoogtepunten.
Kind had die middag iets leuks gepland met vrienden en ik had kind gebracht. Dat vond ze niet oké, want kind kon fietsen.
Ze haalde erbij dat kind had geeist gebracht te worden en dat dat vaker gebeurde (concrete voorbeelden). Alle keren was het echter mijn eigen voorstel geweest, omdat ik het leuk vond er iets van mee te krijgen.
Wat me steekt is dat ze niet alleen mijn gedrag afkeurt, maar ook mijn kind als veeleisend wegzet.
Ik ben het overigens eens met de reacties die stellen dat ik het moet accepteren, er zoveel mogelijk omheen moet manoeuvreren en vooral moet genieten van wat wel leuk is, maar het is nu even vers en ik ben nog boos.
Ik heb haar dat overigens ook laten weten en aangegeven dat ik dit soort gesprekken niet over de app wil voeren.
Dank voor jullie reacties.
Ik zal proberen samenvattend op wat reacties in te gaan.
Mijn moeder is geen oppas, die afhankelijkheid speelt dus niet.
De tip om sommige zaken niet te bespreken, voer ik al uit. Ik weet vaak wel waar ze op aan gaat slaan en ga dat dan graag uit de weg als het niet noodzakelijks is.
In dit geval zag ik het echter niet aankomen. Ze vroeg naar hoe onze week was geweest en ik vertelde daarover. Gewoon een korte opsomming van hoogtepunten.
Kind had die middag iets leuks gepland met vrienden en ik had kind gebracht. Dat vond ze niet oké, want kind kon fietsen.
Ze haalde erbij dat kind had geeist gebracht te worden en dat dat vaker gebeurde (concrete voorbeelden). Alle keren was het echter mijn eigen voorstel geweest, omdat ik het leuk vond er iets van mee te krijgen.
Wat me steekt is dat ze niet alleen mijn gedrag afkeurt, maar ook mijn kind als veeleisend wegzet.
Ik ben het overigens eens met de reacties die stellen dat ik het moet accepteren, er zoveel mogelijk omheen moet manoeuvreren en vooral moet genieten van wat wel leuk is, maar het is nu even vers en ik ben nog boos.
Ik heb haar dat overigens ook laten weten en aangegeven dat ik dit soort gesprekken niet over de app wil voeren.
zaterdag 25 mei 2024 10:43
Mijn moeder had er ook een handje van om zich met mijn opvoeding te willen bemoeien. Heel vervelend. Ik heb haar een keer gezegd dat het haar taak was om mij op te voeden en dat dat kennelijk niet zo goed was gelukt, gezien ik alles fout doe 
Verder veel grenzen aangegeven. Prima dat jij dat vindt, maar daar ga je niet over
Verder veel grenzen aangegeven. Prima dat jij dat vindt, maar daar ga je niet over
zaterdag 25 mei 2024 10:44
Klinkt alsof het kind in je moeder jaloers is op wat haar kleinkinderen wel aan aandacht en liefde krijgen. Daar zit haar pijn.
Maar dat is iets wat jij niet voor je moeder kan oplossen; dat is haar eigen pakkie-an.
En jouw pijn is dat je je moeder jouw opvoedstijl hoort afkeuren. Heb je haar goedkeuring nodig?
Lastig vooral omdat er wel liefde is zo te lezen.
Maar dat is iets wat jij niet voor je moeder kan oplossen; dat is haar eigen pakkie-an.
En jouw pijn is dat je je moeder jouw opvoedstijl hoort afkeuren. Heb je haar goedkeuring nodig?
Lastig vooral omdat er wel liefde is zo te lezen.
Everything you see I owe to spaghetti!
zaterdag 25 mei 2024 10:44
Poeszie schreef: ↑25-05-2024 10:43Mijn moeder had er ook een handje van om zich met mijn opvoeding te willen bemoeien. Heel vervelend. Ik heb haar een keer gezegd dat het haar taak was om mij op te voeden en dat dat kennelijk niet zo goed was gelukt, gezien ik alles fout doe
Verder veel grenzen aangegeven. Prima dat jij dat vindt, maar daar ga je niet over
zaterdag 25 mei 2024 13:17
Ik zou meteen erop voortborduren met dat je dit soort gesprekken helemaal niet meer wil. Als ze een mening heeft mag ze die voor zich houden tenzij erom gevraagd wordt. En anders vertel je voortaan helemaal niks meer. Ook niet hoe de week is geweest.Jassa schreef: ↑25-05-2024 10:30Goeiemorgen allemaal,
Dank voor jullie reacties.
Ik zal proberen samenvattend op wat reacties in te gaan.
Mijn moeder is geen oppas, die afhankelijkheid speelt dus niet.
De tip om sommige zaken niet te bespreken, voer ik al uit. Ik weet vaak wel waar ze op aan gaat slaan en ga dat dan graag uit de weg als het niet noodzakelijks is.
In dit geval zag ik het echter niet aankomen. Ze vroeg naar hoe onze week was geweest en ik vertelde daarover. Gewoon een korte opsomming van hoogtepunten.
Kind had die middag iets leuks gepland met vrienden en ik had kind gebracht. Dat vond ze niet oké, want kind kon fietsen.
Ze haalde erbij dat kind had geeist gebracht te worden en dat dat vaker gebeurde (concrete voorbeelden). Alle keren was het echter mijn eigen voorstel geweest, omdat ik het leuk vond er iets van mee te krijgen.
Wat me steekt is dat ze niet alleen mijn gedrag afkeurt, maar ook mijn kind als veeleisend wegzet.
Ik ben het overigens eens met de reacties die stellen dat ik het moet accepteren, er zoveel mogelijk omheen moet manoeuvreren en vooral moet genieten van wat wel leuk is, maar het is nu even vers en ik ben nog boos.
Ik heb haar dat overigens ook laten weten en aangegeven dat ik dit soort gesprekken niet over de app wil voeren.
Lorem Ipsum
zaterdag 25 mei 2024 17:53
Die opmerking kwam ook bij mij op ja. Heb het toch maar niet gezegd.Poeszie schreef: ↑25-05-2024 10:43Mijn moeder had er ook een handje van om zich met mijn opvoeding te willen bemoeien. Heel vervelend. Ik heb haar een keer gezegd dat het haar taak was om mij op te voeden en dat dat kennelijk niet zo goed was gelukt, gezien ik alles fout doe
Verder veel grenzen aangegeven. Prima dat jij dat vindt, maar daar ga je niet over
zaterdag 25 mei 2024 17:57
Poeszie schreef: ↑25-05-2024 10:43Mijn moeder had er ook een handje van om zich met mijn opvoeding te willen bemoeien. Heel vervelend. Ik heb haar een keer gezegd dat het haar taak was om mij op te voeden en dat dat kennelijk niet zo goed was gelukt, gezien ik alles fout doe
Verder veel grenzen aangegeven. Prima dat jij dat vindt, maar daar ga je niet over
Oh deze is goud.
zaterdag 25 mei 2024 18:01
Ik denk inderdaad dat haar pijn precies daar zit. Ik denk niet dat ze zich daar ook maar enigszins bewust van is. Ze zou het ook niet herkennen als ik het zo benoemen denk ik.Annapicobella schreef: ↑25-05-2024 10:44Klinkt alsof het kind in je moeder jaloers is op wat haar kleinkinderen wel aan aandacht en liefde krijgen. Daar zit haar pijn.
Maar dat is iets wat jij niet voor je moeder kan oplossen; dat is haar eigen pakkie-an.
En jouw pijn is dat je je moeder jouw opvoedstijl hoort afkeuren. Heb je haar goedkeuring nodig?
Lastig vooral omdat er wel liefde is zo te lezen.
Maar goed, dat hoeft ook niet per se, ik hoef haar therapeut niet te zijn.
Goede vraag, wat me zo raakt. Ik kan er in het algemeen prima mee leven als ze (kleine dingen) van mijn opvoeding niet goedkeurt. Het zit hem er denk ik in dat haar hardheid mij herinnert aan hoe ze als moeder kon zijn en ik mijn kinderen daartegen wil beschermen/iets anders gun.
Mijn moeder was lief, betrokken en geïnteresseerd in mij en mijn vrienden, er mocht best veel. Er was alleen geen interesse of zorg voor mijn gevoelsleven en dat wat mij mij maakte.
Ik moest in de pas lopen, me niet aanstellen en rekening houden met mijn altijd zieke vader.
Ik gun mijn kinderen meer onbekommerdheid en meer plezier.
Grappig hoe zoiets kleins zo staat voor iets groters, waar ik verder echt niet dagelijks last van heb ofzo.
zondag 26 mei 2024 09:28
Mijn volwassen kinderen hebben het nog steeds over wat ik zei bij het afscheid van mijn vader. Dat ik het niet altijd eens was met hoe hij de dingen deed en zag en dat het enige wat ik daaraan kan doen, het zelf anders doen.
En dat is soms best moeilijk als je een slecht voorbeeld hebt, hoe je zachter en liefdevol voor je kinderen kan zijn bij de opvoeding.
En dat is soms best moeilijk als je een slecht voorbeeld hebt, hoe je zachter en liefdevol voor je kinderen kan zijn bij de opvoeding.
Everything you see I owe to spaghetti!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
