Psyche
alle pijlers
Onzeker en jaloers....
donderdag 8 juli 2010 om 07:58
quote:Robin78 schreef op 07 juli 2010 @ 21:11:
Dus eigenlijk wil je dat hij zich ook doodongelukkig gaat voelen door te stoppen met het werk wat hij leuk vindt, zodat jij je ietsje beter en meer gewaardeerd voelt, en ook een 9-5 baantje zoekt.
(Want he..werken doe je om te kunnen leven en niet andersom)
En zodra jij er, samen met je loopbaancoach uiteraard, uit bent wat JOUW passie is..dan kun je lekker van bovenaf naar beneden hem toezwaaien....?
Wat wil je..en nog belangrijker..wat wil je van ons horen?
Volgens mij kun je beter alles eerst goed lezen voordat je je conclusies typt...
Ik deel mijn gevoelens hier en nee, ik wil niet dat mijn vriend doodongelukkig bij mij op de bank gaat zitten en stopt met zijn werk....
Het is wel bijzonder opvallend dat al mijn vriendinnen wel heel goed snappen dat ik het soms moeilijk vind om vaak alleen te zijn en soms het gevoel te hebben niet belangrijk genoeg te zijn maar hier trekt iedereen wel erg snel zijn/haar conclusies..
Dus eigenlijk wil je dat hij zich ook doodongelukkig gaat voelen door te stoppen met het werk wat hij leuk vindt, zodat jij je ietsje beter en meer gewaardeerd voelt, en ook een 9-5 baantje zoekt.
(Want he..werken doe je om te kunnen leven en niet andersom)
En zodra jij er, samen met je loopbaancoach uiteraard, uit bent wat JOUW passie is..dan kun je lekker van bovenaf naar beneden hem toezwaaien....?
Wat wil je..en nog belangrijker..wat wil je van ons horen?
Volgens mij kun je beter alles eerst goed lezen voordat je je conclusies typt...
Ik deel mijn gevoelens hier en nee, ik wil niet dat mijn vriend doodongelukkig bij mij op de bank gaat zitten en stopt met zijn werk....
Het is wel bijzonder opvallend dat al mijn vriendinnen wel heel goed snappen dat ik het soms moeilijk vind om vaak alleen te zijn en soms het gevoel te hebben niet belangrijk genoeg te zijn maar hier trekt iedereen wel erg snel zijn/haar conclusies..
donderdag 8 juli 2010 om 07:58
quote:Robin78 schreef op 07 juli 2010 @ 21:11:
Dus eigenlijk wil je dat hij zich ook doodongelukkig gaat voelen door te stoppen met het werk wat hij leuk vindt, zodat jij je ietsje beter en meer gewaardeerd voelt, en ook een 9-5 baantje zoekt.
(Want he..werken doe je om te kunnen leven en niet andersom)
En zodra jij er, samen met je loopbaancoach uiteraard, uit bent wat JOUW passie is..dan kun je lekker van bovenaf naar beneden hem toezwaaien....?
Wat wil je..en nog belangrijker..wat wil je van ons horen?
Volgens mij kun je beter alles eerst goed lezen voordat je je conclusies typt...
Ik deel mijn gevoelens hier en nee, ik wil niet dat mijn vriend doodongelukkig bij mij op de bank gaat zitten en stopt met zijn werk....
Het is wel bijzonder opvallend dat al mijn vriendinnen wel heel goed snappen dat ik het soms moeilijk vind om vaak alleen te zijn en soms het gevoel te hebben niet belangrijk genoeg te zijn maar hier trekt iedereen wel erg snel zijn/haar conclusies..
Dus eigenlijk wil je dat hij zich ook doodongelukkig gaat voelen door te stoppen met het werk wat hij leuk vindt, zodat jij je ietsje beter en meer gewaardeerd voelt, en ook een 9-5 baantje zoekt.
(Want he..werken doe je om te kunnen leven en niet andersom)
En zodra jij er, samen met je loopbaancoach uiteraard, uit bent wat JOUW passie is..dan kun je lekker van bovenaf naar beneden hem toezwaaien....?
Wat wil je..en nog belangrijker..wat wil je van ons horen?
Volgens mij kun je beter alles eerst goed lezen voordat je je conclusies typt...
Ik deel mijn gevoelens hier en nee, ik wil niet dat mijn vriend doodongelukkig bij mij op de bank gaat zitten en stopt met zijn werk....
Het is wel bijzonder opvallend dat al mijn vriendinnen wel heel goed snappen dat ik het soms moeilijk vind om vaak alleen te zijn en soms het gevoel te hebben niet belangrijk genoeg te zijn maar hier trekt iedereen wel erg snel zijn/haar conclusies..
vrijdag 9 juli 2010 om 08:00
Ik moet loslaten, dat is wat ik echt moet doen..
Heb gisteren nog met mijn psych gebeld omdat ik het even echt niet meer zag zitten..
Hij vind dat we samen nog een keer bij hem moeten komen omdat ik met heel veel vragen zit die mijn vriend niet wil/kan beantwoorden.
Hierdoor ga ik hem steeds meer claimen en bij alles denken dat hij niet bij mij wil zijn (onzin natuurlijk maar goed...)
Jammergenoeg wil mijn vriend niet meer mee naar de psych omdat hij dan de confrontatie aan moet gaan en dat wil hij niet, dat komt te dichtbij..
Hij wil alleen mee als we het alleen over mij hebben...
Dus ik ben naief geweest en dacht dat ik alles kon bespreken in een relatie en als de een het moeilijk heeft dat de ander klaar staat om te steunen maar in ons geval ligt dat dus ff anders..
Ik zal mijn eigen problemen eerst op moeten lossen.
Heb gisteren nog met mijn psych gebeld omdat ik het even echt niet meer zag zitten..
Hij vind dat we samen nog een keer bij hem moeten komen omdat ik met heel veel vragen zit die mijn vriend niet wil/kan beantwoorden.
Hierdoor ga ik hem steeds meer claimen en bij alles denken dat hij niet bij mij wil zijn (onzin natuurlijk maar goed...)
Jammergenoeg wil mijn vriend niet meer mee naar de psych omdat hij dan de confrontatie aan moet gaan en dat wil hij niet, dat komt te dichtbij..
Hij wil alleen mee als we het alleen over mij hebben...
Dus ik ben naief geweest en dacht dat ik alles kon bespreken in een relatie en als de een het moeilijk heeft dat de ander klaar staat om te steunen maar in ons geval ligt dat dus ff anders..
Ik zal mijn eigen problemen eerst op moeten lossen.
vrijdag 9 juli 2010 om 08:15
quote:PlayingTheAngel schreef op 07 juli 2010 @ 10:18:
TO: vanuit mijn ervaring denken mensen vaak dat het logisch is dat hun partner hetzelfde verwacht van een relatie als zij. In jou geval verwacht/hoop je dat je vriend veel tijd met je door wil brengen om je te leren kennen. Voor jou heeft dat veel prioriteit en als ik het zo lees dan heb je ook veel aandacht nodig.
Er zijn alleen ook mensen die heel anders zijn en een relatie alleen zien als een extraatje in hun leven, de kers op de taart en niet als hetgene waar ze de rest van hun leven omheen bouwen. In het geval van je vriend is zijn werk/ondernemerschap misschien wel het belangrijkste in zijn leven. Je schrijft dat dit zijn langste relatie is, hij kon dus prima alleen zijn en richtte zijn leven toen ook in zoals híj dat wilde.
Kortom: Je zult om de tafel moeten gaan zitten om te praten over jullie verwachtingen. Als hij jou gelukkig wil maken dan moet hij het leventje zoals hij dat altijd leefde waarschijnlijk toch aanpassen. De kans is echter aanwezig dat hij dit simpelweg niet wil, omdat het hebben van een relatie voor hem minder belangrijk is. In dit geval wordt je niet gelukkig met deze man! Er zijn genoeg mannen die wel helemaal voor een relatie willen gaan al zie je dat nu niet.
Dit is eigenlijk wel het beste advies wat ik tot nu toe gelezen heb en het bleef gister ook de hele dag door mijn hoofd spoken..
Ik doe inderdaad alles vanuit onze relatie omdat voor mij het belangrijkste is maar voor hem ligt dat inderdaad anders..
TO: vanuit mijn ervaring denken mensen vaak dat het logisch is dat hun partner hetzelfde verwacht van een relatie als zij. In jou geval verwacht/hoop je dat je vriend veel tijd met je door wil brengen om je te leren kennen. Voor jou heeft dat veel prioriteit en als ik het zo lees dan heb je ook veel aandacht nodig.
Er zijn alleen ook mensen die heel anders zijn en een relatie alleen zien als een extraatje in hun leven, de kers op de taart en niet als hetgene waar ze de rest van hun leven omheen bouwen. In het geval van je vriend is zijn werk/ondernemerschap misschien wel het belangrijkste in zijn leven. Je schrijft dat dit zijn langste relatie is, hij kon dus prima alleen zijn en richtte zijn leven toen ook in zoals híj dat wilde.
Kortom: Je zult om de tafel moeten gaan zitten om te praten over jullie verwachtingen. Als hij jou gelukkig wil maken dan moet hij het leventje zoals hij dat altijd leefde waarschijnlijk toch aanpassen. De kans is echter aanwezig dat hij dit simpelweg niet wil, omdat het hebben van een relatie voor hem minder belangrijk is. In dit geval wordt je niet gelukkig met deze man! Er zijn genoeg mannen die wel helemaal voor een relatie willen gaan al zie je dat nu niet.
Dit is eigenlijk wel het beste advies wat ik tot nu toe gelezen heb en het bleef gister ook de hele dag door mijn hoofd spoken..
Ik doe inderdaad alles vanuit onze relatie omdat voor mij het belangrijkste is maar voor hem ligt dat inderdaad anders..
maandag 12 juli 2010 om 12:16
quote:Kastanjez schreef op 12 juli 2010 @ 10:11:
Hoi FC, heb je al met je vriend kunnen praten?
Hey Katanjez, nee ik heb nog niet met mijn vriend kunnen praten, laatste poging was vorige week dinsdag..
Ivm voetbal en een verbouwing is hij elke dag om 6 uur op en zie ik hem, als ik geluk heb, nog tegen uur of 10 ´s avonds maar gezien de voetbal en het weekend was hij steeds ook pas ´s ochtends rond 4 uur weer thuis...
Ik voelde me redelijk goed en sterk de afgelopen week maar ik kan er niks aan doen, zit weer te janken als een klein kind...
Vind het zo moeilijk te bevatten maar ik voel zo duidelijk dat het verandert tussen ons, voel een afstand waar ik geen controle over heb..
Durf geen gesprekken meer te beginnen omdat ik weet dat het hem irriteert en hij echt ontzettend druk is nu..
Gisteravond na het voetbal ben ik met een paar vrienden naar de kroeg gefietst en hebben daar nog even gezellig wat gedronken en gedanst maar ik was zo teleurgesteld door zijn reactie, hij was helemaal niet blij of verrast terwijl ik dus echt niet zo vaak langskom..
Als ik toch kon uitleggen hoe we in het begin met elkaar omgingen zouden de mensen hier het ook beter begrijpen denk ik..
We waren zo dolverliefd en mijn vriend kon niet van me afblijven en was helemaal hoteldebotel van me, en ik ook van hem!
Niets leek verder meer belangrijk dan alleen hij en ik..
Nu weet ik dat dat over gaat maar ik mis het gevoel af_toe wel ontzettend!
Hij is en blijft ook een einzelganger in de zin van dat het allemaal vanuit zijn standpunt blijft, dus niet wij of ons maar het is gewoon hij en ik ieder voor zich, dat mis ik ook!
Ik wil niet zeuren maar ik voel me zo verdrietig....(Gelukkig knuffelt en spint mijn lieve katje me helemaal plat)
Ik wil zo graag het gevoel hebben dat ik de moeite waard ben om helemaal voor te gaan en ook al weet ik wel dat hij van me houdt, ik mis net dat ene stukje van passie en overgave..
Nu krijg ik vast weer iedereen over me heen hier maar ik voel me zo radeloos...
Toen we vanochtend om 6 uur in bed kropen, kon ik niet laten om te vragen of het wel goed zit tussen ons en hij reageerde dat dat natuurlijk wel zo was...
En dat als hij het zei, ik dat moest aannemen...
Waarom voel ik me dan zo naar de klote...
Hoi FC, heb je al met je vriend kunnen praten?
Hey Katanjez, nee ik heb nog niet met mijn vriend kunnen praten, laatste poging was vorige week dinsdag..
Ivm voetbal en een verbouwing is hij elke dag om 6 uur op en zie ik hem, als ik geluk heb, nog tegen uur of 10 ´s avonds maar gezien de voetbal en het weekend was hij steeds ook pas ´s ochtends rond 4 uur weer thuis...
Ik voelde me redelijk goed en sterk de afgelopen week maar ik kan er niks aan doen, zit weer te janken als een klein kind...
Vind het zo moeilijk te bevatten maar ik voel zo duidelijk dat het verandert tussen ons, voel een afstand waar ik geen controle over heb..
Durf geen gesprekken meer te beginnen omdat ik weet dat het hem irriteert en hij echt ontzettend druk is nu..
Gisteravond na het voetbal ben ik met een paar vrienden naar de kroeg gefietst en hebben daar nog even gezellig wat gedronken en gedanst maar ik was zo teleurgesteld door zijn reactie, hij was helemaal niet blij of verrast terwijl ik dus echt niet zo vaak langskom..
Als ik toch kon uitleggen hoe we in het begin met elkaar omgingen zouden de mensen hier het ook beter begrijpen denk ik..
We waren zo dolverliefd en mijn vriend kon niet van me afblijven en was helemaal hoteldebotel van me, en ik ook van hem!
Niets leek verder meer belangrijk dan alleen hij en ik..
Nu weet ik dat dat over gaat maar ik mis het gevoel af_toe wel ontzettend!
Hij is en blijft ook een einzelganger in de zin van dat het allemaal vanuit zijn standpunt blijft, dus niet wij of ons maar het is gewoon hij en ik ieder voor zich, dat mis ik ook!
Ik wil niet zeuren maar ik voel me zo verdrietig....(Gelukkig knuffelt en spint mijn lieve katje me helemaal plat)
Ik wil zo graag het gevoel hebben dat ik de moeite waard ben om helemaal voor te gaan en ook al weet ik wel dat hij van me houdt, ik mis net dat ene stukje van passie en overgave..
Nu krijg ik vast weer iedereen over me heen hier maar ik voel me zo radeloos...
Toen we vanochtend om 6 uur in bed kropen, kon ik niet laten om te vragen of het wel goed zit tussen ons en hij reageerde dat dat natuurlijk wel zo was...
En dat als hij het zei, ik dat moest aannemen...
Waarom voel ik me dan zo naar de klote...
maandag 12 juli 2010 om 12:35
Ik kan me wel voorstellen dat je je klote voelt, omdát je nog niet met je vriend gepraat hebt. Als mij iets dwars zit, blijft me dat soms ook dwars zitten tótdat we gepraat hebben. Wat er verder ook uit dat gesprek komt, het is de afsluiting van een gevoel dat ik mezelf gegeven heb.
Het heeft niet zo'n zin om hem te vragen of het wel goed zit tussen jullie, want het gaat om jóuw gevoel! Het gaat om jouw verwachtingen van je relatie, waarvan je er nu achterkomt dat die misschien helemaal niet overeenkomen met die van je vriend. Als hij zich daar (nog) helemaal niet van bewust is, is het logisch dat hij het allemaal prima vindt op dit moment.
Ik zou echt zo snel mogelijk een moment zoeken om te praten, desnoods midden in de nacht. Zoals je je nu voelt is namelijk ook niet echt goed voor je gemoedsrust...
Het heeft niet zo'n zin om hem te vragen of het wel goed zit tussen jullie, want het gaat om jóuw gevoel! Het gaat om jouw verwachtingen van je relatie, waarvan je er nu achterkomt dat die misschien helemaal niet overeenkomen met die van je vriend. Als hij zich daar (nog) helemaal niet van bewust is, is het logisch dat hij het allemaal prima vindt op dit moment.
Ik zou echt zo snel mogelijk een moment zoeken om te praten, desnoods midden in de nacht. Zoals je je nu voelt is namelijk ook niet echt goed voor je gemoedsrust...
maandag 12 juli 2010 om 12:50
Klopt helemaal lieve Kastanjez maar ik heb meerdere keren met hem (geprobeerd) te praten maar hij voelt het niet zo en begrijpt mijn gevoel ook totaal niet!
Voor hem is het prima zo, hij heeft geen problemen met mij maar ik dus wel met hem...
Of misschien beter gezegd, ik heb problemen met mezelf..
De strijd die ik voer vreet zoveel energie, heb nooit geweten dat dit soort dingen zo vermoeiend kunnen zijn!
Voor mij is dit de eerste relatie die er echt toe doet, in mijn vorige relaties kon het me allemaal weinig schelen en heb ik nooit mijn gevoel er zo bij gehad..
Nu ik dus weet hoe de andere kant is, heb ik wel meer respect gekregen voor mensen die psychisch in nood zitten, das veel moeilijker dan een been breken o.i.d!!
Toen ik afgelopen wk belde met mijn psych, voelde het zo fijn dat hij zei dat het echt niet aan mij lag dat ik me zo voelde!
Hij vond dat ik inderdaad recht had op duidelijkheid en dat mijn vriend moet gaan uitspreken wat hij verder met me wil...
(ik had nl. een tijd geleden aangegeven toch op den duur wel te willen trouwen en wellicht kinderen te krijgen) maar ik kreeg zo'n vaag en ontwijkende reactie dat me dat weer nog onzekerder maakte...
Pfffff vicieuse cirkel zo he...
Voor hem is het prima zo, hij heeft geen problemen met mij maar ik dus wel met hem...
Of misschien beter gezegd, ik heb problemen met mezelf..
De strijd die ik voer vreet zoveel energie, heb nooit geweten dat dit soort dingen zo vermoeiend kunnen zijn!
Voor mij is dit de eerste relatie die er echt toe doet, in mijn vorige relaties kon het me allemaal weinig schelen en heb ik nooit mijn gevoel er zo bij gehad..
Nu ik dus weet hoe de andere kant is, heb ik wel meer respect gekregen voor mensen die psychisch in nood zitten, das veel moeilijker dan een been breken o.i.d!!
Toen ik afgelopen wk belde met mijn psych, voelde het zo fijn dat hij zei dat het echt niet aan mij lag dat ik me zo voelde!
Hij vond dat ik inderdaad recht had op duidelijkheid en dat mijn vriend moet gaan uitspreken wat hij verder met me wil...
(ik had nl. een tijd geleden aangegeven toch op den duur wel te willen trouwen en wellicht kinderen te krijgen) maar ik kreeg zo'n vaag en ontwijkende reactie dat me dat weer nog onzekerder maakte...
Pfffff vicieuse cirkel zo he...
maandag 12 juli 2010 om 13:18
quote:fashionchicky schreef op 12 juli 2010 @ 12:50:
Klopt helemaal lieve Kastanjez maar ik heb meerdere keren met hem (geprobeerd) te praten maar hij voelt het niet zo en begrijpt mijn gevoel ook totaal niet!
Voor hem is het prima zo, hij heeft geen problemen met mij maar ik dus wel met hem...
Of misschien beter gezegd, ik heb problemen met mezelf..
De strijd die ik voer vreet zoveel energie, heb nooit geweten dat dit soort dingen zo vermoeiend kunnen zijn!
Voor mij is dit de eerste relatie die er echt toe doet, in mijn vorige relaties kon het me allemaal weinig schelen en heb ik nooit mijn gevoel er zo bij gehad..
Nu ik dus weet hoe de andere kant is, heb ik wel meer respect gekregen voor mensen die psychisch in nood zitten, das veel moeilijker dan een been breken o.i.d!!
Toen ik afgelopen wk belde met mijn psych, voelde het zo fijn dat hij zei dat het echt niet aan mij lag dat ik me zo voelde!
Hij vond dat ik inderdaad recht had op duidelijkheid en dat mijn vriend moet gaan uitspreken wat hij verder met me wil...
(ik had nl. een tijd geleden aangegeven toch op den duur wel te willen trouwen en wellicht kinderen te krijgen) maar ik kreeg zo'n vaag en ontwijkende reactie dat me dat weer nog onzekerder maakte...
Pfffff vicieuse cirkel zo he...
Eigenlijk gaat het ook niet om gevoel. Het gaat om wat jij met je toekomst wil, wat hij met zijn toekomst wil en of jullie dat kunnen verenigen.
Als hij daar niet over wil praten zul je je conclusies moeten trekken en de consequentie moeten nemen.
Wil hij er wel over praten, dan moeten jullie kijken wat je er samen aan kan doen om dat te bereiken. Dat zou bijvoorbeeld kunnen zijn dat de zondag vanaf nu jullie dag wordt, maar dat hij wel de rest van de week zijn werk kan doen zoals hij wil (ik noem maar een praktische oplossing die jullie misschien zou kunnen helpen).
Klopt helemaal lieve Kastanjez maar ik heb meerdere keren met hem (geprobeerd) te praten maar hij voelt het niet zo en begrijpt mijn gevoel ook totaal niet!
Voor hem is het prima zo, hij heeft geen problemen met mij maar ik dus wel met hem...
Of misschien beter gezegd, ik heb problemen met mezelf..
De strijd die ik voer vreet zoveel energie, heb nooit geweten dat dit soort dingen zo vermoeiend kunnen zijn!
Voor mij is dit de eerste relatie die er echt toe doet, in mijn vorige relaties kon het me allemaal weinig schelen en heb ik nooit mijn gevoel er zo bij gehad..
Nu ik dus weet hoe de andere kant is, heb ik wel meer respect gekregen voor mensen die psychisch in nood zitten, das veel moeilijker dan een been breken o.i.d!!
Toen ik afgelopen wk belde met mijn psych, voelde het zo fijn dat hij zei dat het echt niet aan mij lag dat ik me zo voelde!
Hij vond dat ik inderdaad recht had op duidelijkheid en dat mijn vriend moet gaan uitspreken wat hij verder met me wil...
(ik had nl. een tijd geleden aangegeven toch op den duur wel te willen trouwen en wellicht kinderen te krijgen) maar ik kreeg zo'n vaag en ontwijkende reactie dat me dat weer nog onzekerder maakte...
Pfffff vicieuse cirkel zo he...
Eigenlijk gaat het ook niet om gevoel. Het gaat om wat jij met je toekomst wil, wat hij met zijn toekomst wil en of jullie dat kunnen verenigen.
Als hij daar niet over wil praten zul je je conclusies moeten trekken en de consequentie moeten nemen.
Wil hij er wel over praten, dan moeten jullie kijken wat je er samen aan kan doen om dat te bereiken. Dat zou bijvoorbeeld kunnen zijn dat de zondag vanaf nu jullie dag wordt, maar dat hij wel de rest van de week zijn werk kan doen zoals hij wil (ik noem maar een praktische oplossing die jullie misschien zou kunnen helpen).
maandag 12 juli 2010 om 13:30
Ja dat laatste is een goed idee (heb ik al aangedragen bij hem maanden geleden) maar is niet wat hij wil..
Hij wil totale vrijheid en geen belemmering, ik heb al eens tegen hem gezegd dat hij eigenlijk helemaal geen relatie kan hebben, in een relatie hoor je nl. te geven en te nemen...
Hij wil best heel veel geven maar wel op zijn manier dus m.a.w. zoals het hem het beste past...
Dus niet bereid zijn consessies te doen, dat vind ik pijnlijk!
Sprak van de week met mijn vader en we hadden het hierover en hij zei dat hij ook dingen heeft moeten opgeven toen hij met mijn moeder trouwde en er kinderen kwamen..
Dus toen zei ik ook dat mijn vriend juist niet van plan is om dingen op te geven of om een deal te sluiten.
Dan wil je dus niet investeren in een relatie..
Hij wil totale vrijheid en geen belemmering, ik heb al eens tegen hem gezegd dat hij eigenlijk helemaal geen relatie kan hebben, in een relatie hoor je nl. te geven en te nemen...
Hij wil best heel veel geven maar wel op zijn manier dus m.a.w. zoals het hem het beste past...
Dus niet bereid zijn consessies te doen, dat vind ik pijnlijk!
Sprak van de week met mijn vader en we hadden het hierover en hij zei dat hij ook dingen heeft moeten opgeven toen hij met mijn moeder trouwde en er kinderen kwamen..
Dus toen zei ik ook dat mijn vriend juist niet van plan is om dingen op te geven of om een deal te sluiten.
Dan wil je dus niet investeren in een relatie..
maandag 12 juli 2010 om 13:35
Maar nog steeds weet ik niet (en ik denk jij ook niet, en dat is erger!) wat nou zíjn idee is van een relatie, nu en in de toekomst. Zo lang je dat niet weet, heeft het eigenlijk weinig zin om hier verder te praten!
En wát wil hij dan wel geven op zijn manier? Misschien is dat uiteindelijk ook wél de goede manier voor jullie samen (of in ieder geval deels) maar hoe dan ook, een relatie doe je samen en op dit moment doe jij het in je eentje. Dat gaat niet werken!
En wát wil hij dan wel geven op zijn manier? Misschien is dat uiteindelijk ook wél de goede manier voor jullie samen (of in ieder geval deels) maar hoe dan ook, een relatie doe je samen en op dit moment doe jij het in je eentje. Dat gaat niet werken!
maandag 12 juli 2010 om 13:43
Zijn steevaste antwoord is altijd deze: "Het gaat toch goed zo?"
Geen verwachtingen van de toekomst want dat zien we dan wel weer...
Hij leeft bij de dag en ik kijk juist verder naar de toekomst...
Ik begrijp dat je nooit weet hoe het leven loopt maar het gaat om de intentie die je met elkaar hebt..
Die mis ik heel erg!
Het kan bij wijze van spreken morgen wel over zijn want ja, je kunt nu eenmaal niet in de toekomst kijken...
Ik moet weer proberen hem aan het praten te krijgen (dat is echt niet leuk hoor, als het altijd van mijn kant moet komen) en vragen wat hij voor toekomst ziet met mij..
Maar dit loopt steevast weer uit op een ruzie en geen antwoord voor mij...
Geen verwachtingen van de toekomst want dat zien we dan wel weer...
Hij leeft bij de dag en ik kijk juist verder naar de toekomst...
Ik begrijp dat je nooit weet hoe het leven loopt maar het gaat om de intentie die je met elkaar hebt..
Die mis ik heel erg!
Het kan bij wijze van spreken morgen wel over zijn want ja, je kunt nu eenmaal niet in de toekomst kijken...
Ik moet weer proberen hem aan het praten te krijgen (dat is echt niet leuk hoor, als het altijd van mijn kant moet komen) en vragen wat hij voor toekomst ziet met mij..
Maar dit loopt steevast weer uit op een ruzie en geen antwoord voor mij...
maandag 12 juli 2010 om 13:48
quote:Kastanjez schreef op 12 juli 2010 @ 13:35:
Maar nog steeds weet ik niet (en ik denk jij ook niet, en dat is erger!) wat nou zíjn idee is van een relatie, nu en in de toekomst. Zo lang je dat niet weet, heeft het eigenlijk weinig zin om hier verder te praten!
En wát wil hij dan wel geven op zijn manier? Misschien is dat uiteindelijk ook wél de goede manier voor jullie samen (of in ieder geval deels) maar hoe dan ook, een relatie doe je samen en op dit moment doe jij het in je eentje. Dat gaat niet werken!Trouwens erg fijn dat je hier bent Kastanjez, voel me veel beter nu ik mijn hart even kan luchten en respons krijg...
Maar nog steeds weet ik niet (en ik denk jij ook niet, en dat is erger!) wat nou zíjn idee is van een relatie, nu en in de toekomst. Zo lang je dat niet weet, heeft het eigenlijk weinig zin om hier verder te praten!
En wát wil hij dan wel geven op zijn manier? Misschien is dat uiteindelijk ook wél de goede manier voor jullie samen (of in ieder geval deels) maar hoe dan ook, een relatie doe je samen en op dit moment doe jij het in je eentje. Dat gaat niet werken!Trouwens erg fijn dat je hier bent Kastanjez, voel me veel beter nu ik mijn hart even kan luchten en respons krijg...
maandag 12 juli 2010 om 13:58
quote:fashionchicky schreef op 12 juli 2010 @ 13:48:
[...]
Trouwens erg fijn dat je hier bent Kastanjez, voel me veel beter nu ik mijn hart even kan luchten en respons krijg...
He lekker, word ik ook eens gewaardeerd
Maar ff serieus. Je zult door de zure appel heen moeten bijten want als je het nu niet doet, doe je het misschien wel nooit. Neem het heft in handen en gá ervoor!! Ik begin nu wel mijn eerdere adviezen te herhalen hoor, maar als hij niet wil praten... Tja, dan lijkt het mij wel duidelijk.
Het is goed mogelijk verschillende verwachtingen en behoeftes te hebben en toch een heel fijne relatie te hebben. Echter, als jouw vriend al niet eens rekening wil houden met één van jouw behoeftes (namelijk samen praten over je toekomstverwachtingen)...
[...]
Trouwens erg fijn dat je hier bent Kastanjez, voel me veel beter nu ik mijn hart even kan luchten en respons krijg...
He lekker, word ik ook eens gewaardeerd
Maar ff serieus. Je zult door de zure appel heen moeten bijten want als je het nu niet doet, doe je het misschien wel nooit. Neem het heft in handen en gá ervoor!! Ik begin nu wel mijn eerdere adviezen te herhalen hoor, maar als hij niet wil praten... Tja, dan lijkt het mij wel duidelijk.
Het is goed mogelijk verschillende verwachtingen en behoeftes te hebben en toch een heel fijne relatie te hebben. Echter, als jouw vriend al niet eens rekening wil houden met één van jouw behoeftes (namelijk samen praten over je toekomstverwachtingen)...
maandag 12 juli 2010 om 14:03
quote:Kastanjez schreef op 12 juli 2010 @ 13:58:
[...]
He lekker, word ik ook eens gewaardeerd
Maar ff serieus. Je zult door de zure appel heen moeten bijten want als je het nu niet doet, doe je het misschien wel nooit. Neem het heft in handen en gá ervoor!! Ik begin nu wel mijn eerdere adviezen te herhalen hoor, maar als hij niet wil praten... Tja, dan lijkt het mij wel duidelijk.
Het is goed mogelijk verschillende verwachtingen en behoeftes te hebben en toch een heel fijne relatie te hebben. Echter, als jouw vriend al niet eens rekening wil houden met één van jouw behoeftes (namelijk samen praten over je toekomstverwachtingen)...
Ik neem het heft regelmatig in handen (als ik weer voldoende moed heb verzameld) maar telkens weer komt er niets uit..
Hij voelt zich steeds aangevallen op zijn werk terwijl ik al meerdere keren gezegd heb dat het daar nu even niet om gaat...
Dat ik gewoon wil weten wat hij wil met mij, wat hij verwacht van onze relatie en dat ik gewoon wat zekerheid nodig heb...
Maar hij schijnt dit gewoon niet te begrijpen.
Hij vindt het feit dat we samenwonen en een huis gekocht hebben genoeg zekerheid geven..
Terwijl deze problemen destijds nog niet speelden en er dus wel het een en ander veranderd is...
[...]
He lekker, word ik ook eens gewaardeerd
Maar ff serieus. Je zult door de zure appel heen moeten bijten want als je het nu niet doet, doe je het misschien wel nooit. Neem het heft in handen en gá ervoor!! Ik begin nu wel mijn eerdere adviezen te herhalen hoor, maar als hij niet wil praten... Tja, dan lijkt het mij wel duidelijk.
Het is goed mogelijk verschillende verwachtingen en behoeftes te hebben en toch een heel fijne relatie te hebben. Echter, als jouw vriend al niet eens rekening wil houden met één van jouw behoeftes (namelijk samen praten over je toekomstverwachtingen)...
Ik neem het heft regelmatig in handen (als ik weer voldoende moed heb verzameld) maar telkens weer komt er niets uit..
Hij voelt zich steeds aangevallen op zijn werk terwijl ik al meerdere keren gezegd heb dat het daar nu even niet om gaat...
Dat ik gewoon wil weten wat hij wil met mij, wat hij verwacht van onze relatie en dat ik gewoon wat zekerheid nodig heb...
Maar hij schijnt dit gewoon niet te begrijpen.
Hij vindt het feit dat we samenwonen en een huis gekocht hebben genoeg zekerheid geven..
Terwijl deze problemen destijds nog niet speelden en er dus wel het een en ander veranderd is...
maandag 12 juli 2010 om 14:23
Ja dat wist ik stiekum natuurlijk ook al wel natuurlijk..
Maar hoe moeilijk is het om een relatie te beëindigen terwijl ik wel een toekomst wil met hem maar doordat hij niet kan uitspreken hoe hij deze toekomst ziet, kan ik er niet mee leven...
Hij zegt bijv. dat als hij niet bij me zou willen blijven hij dan toch allang weg was geweest....
Ik ben gewoon zo bang! Bang voor de verkeerde keuzes en dat hij weer boos en gefrustreerd raakt als ik er weer over begin....
Maar hoe moeilijk is het om een relatie te beëindigen terwijl ik wel een toekomst wil met hem maar doordat hij niet kan uitspreken hoe hij deze toekomst ziet, kan ik er niet mee leven...
Hij zegt bijv. dat als hij niet bij me zou willen blijven hij dan toch allang weg was geweest....
Ik ben gewoon zo bang! Bang voor de verkeerde keuzes en dat hij weer boos en gefrustreerd raakt als ik er weer over begin....
maandag 12 juli 2010 om 14:26
Laten we maar ophouden, ik raak er zelf moedeloos van!
Jij hebt me fijn geholpen vandaag, ik weet dat het nu verder aan mijzelf ligt wat ik ermee ga doen...
Ik wil weer in balans zijn, me weer goed en gelukkig voelen en niet van het ene gevoel in het andere gevoel geslingerd worden door die killing onzekerheid!
Thanks!!
Jij hebt me fijn geholpen vandaag, ik weet dat het nu verder aan mijzelf ligt wat ik ermee ga doen...
Ik wil weer in balans zijn, me weer goed en gelukkig voelen en niet van het ene gevoel in het andere gevoel geslingerd worden door die killing onzekerheid!
Thanks!!
maandag 12 juli 2010 om 14:28
Ik snap heel goed dat je bang bent. Het is ook doodeng! Je hebt helaas (in mijn ogen) niet echt meer veel andere opties.
Als hij echt boos en gefrustreerd raakt als jij hierover begint, kun je je ook afvragen hoe veel hij voor je over heeft... En of je een relatie met iemand wil die niet voor je over heeft waar je behoefte aan hebt.
Ik begin het inmiddels overigens wel een beetje eng te vinden dat ik nu in mijn eentje jou relatieadvies zit te geven hoor, ik bedoel, misschien dat iemand anders er nog wel iets heel anders zinnigs over te zeggen heeft wat ik niet zie!
Voor mij is het makkelijk praten, maar ik denk dat je knopen door moet hakken.
Als hij echt boos en gefrustreerd raakt als jij hierover begint, kun je je ook afvragen hoe veel hij voor je over heeft... En of je een relatie met iemand wil die niet voor je over heeft waar je behoefte aan hebt.
Ik begin het inmiddels overigens wel een beetje eng te vinden dat ik nu in mijn eentje jou relatieadvies zit te geven hoor, ik bedoel, misschien dat iemand anders er nog wel iets heel anders zinnigs over te zeggen heeft wat ik niet zie!
Voor mij is het makkelijk praten, maar ik denk dat je knopen door moet hakken.
maandag 12 juli 2010 om 14:28
quote:fashionchicky schreef op 12 juli 2010 @ 14:26:
Laten we maar ophouden, ik raak er zelf moedeloos van!
Jij hebt me fijn geholpen vandaag, ik weet dat het nu verder aan mijzelf ligt wat ik ermee ga doen...
Ik wil weer in balans zijn, me weer goed en gelukkig voelen en niet van het ene gevoel in het andere gevoel geslingerd worden door die killing onzekerheid!
Thanks!!Dag meisje, hou je taai!
Laten we maar ophouden, ik raak er zelf moedeloos van!
Jij hebt me fijn geholpen vandaag, ik weet dat het nu verder aan mijzelf ligt wat ik ermee ga doen...
Ik wil weer in balans zijn, me weer goed en gelukkig voelen en niet van het ene gevoel in het andere gevoel geslingerd worden door die killing onzekerheid!
Thanks!!Dag meisje, hou je taai!
