Paniek door de herbelevingen - deel VII

01-11-2018 10:33 1908 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,

Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.

Nu 2 jaren later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 7.

Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!

Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!

Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:

Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent


We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers :heart:

Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor wederom een nieuw topic, waar we elkaar kunnen ontmoeten.
Bedankt voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.

Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.

Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst :lijstje: in tabelvorm:

begripbetekenis
LVLieve Vriendin
MMManmens
ZHZak Hooi
BVBeste Vriend
WWDWeggeWaaid Dakraam
OmSnoweniets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs
GePruttelwoorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen
Plantjesdageen dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig
Mosdageen dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt.
PTPittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf :hug: :heart:
ODS tekenOver De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is
DansenEen stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen
Verdwalen in je hoofd Een verdedigingsstrategie van je hersenen waarbij je zaken anders waarneemt dan ze in werkelijkheid zijn.
Domino-effect 1. Dat moment waarop iets je nét teveel wordt en je hele kaartenhuis van zelfzorg, nieuwe inzichten, en nieuw gedrag instort zodat het voelt alsof je weer helemaal opnieuw moet beginnen. Zie ook 'dansen'.
2. Een woord/ervaring/gedachte/gevoel/persoon triggert jou, waarna een negatieve gedachte volgt. Deze wordt vervolgens weer gevolgd door nog een negatieve gedachte. En nog een. Dit gaat door tot je je helemaal overspoeld en wanhopig voelt, waardoor je niet in staat bent nog te relativeren.
nog leegnog leeg

De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent :)

Link naar deel 1:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775

Link naar deel 2:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419

Link naar deel 3:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379

Link naar deel 4:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179

Link naar deel 5:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579

Link naar deel 6:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... p=29194425
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Alle reacties Link kopieren
Fijn jullie weer te lezen.

Hanke, ik doe het ook goed op prikkelarm. De heldere lucht, de vogelgeluiden in plaats van verkeersherrie, ik voel me (nog) fijner in mijn eigen huis dan ooit.

Loop ook al weken alleen nog maar in comfy-kleren, het hoeft even niet representatief (wat op een of andere manier altijd oncomfortabel betekent).

Het zal echt omschakelen worden als ik deze veilige cocon weer uit moet.

Green, volgens mij trok jij een poosje geleden nav een eerdere post van mij de vergelijking met vanwege een burnout gedwongen thuis moeten zitten en tot inkeer komen. Het voelt voor mij inderdaad zo. Altijd maar doorgegaan, maar nu is er op de rem getrapt en móét ik wel even rustiger aan doen.

Het is niet alleen maar leuk en ik denk veel na. Maar dat deed ik voorheen ook al en toen was er minder rust en ruimte voor.

De vragen over zelfzorg vind ik interessant, ik heb ook ontzettend veel opgestoken van jullie posts van een poosje geleden daarover. Nav een todo-lijstje van Green - ik maak dat altijd op dezelfde (veeleisende) manier en snapte ineens waarom dat niet is wat er in therapie mee bedoeld wordt. Nooit goed begrepen en ik denk dat peut ook nooit bedacht heeft dat ik het heel anders opvatte dan het bedoeld is, maar dankzij jullie viel bij mij ineens het kwartje.

Verder durf ik langzaam wat concreter na te denken over een eventuele verandering van baan. En dat is voor mij een heel grote stap. Maar ik verken voorzichtig de voorbereidende stapjes (zonder alleen maar te denken 'dat heeft toch geen zin, wie zit er nou op mij te wachten') en dat is voor mij al heel wat.
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
Lieve allemaal,

Fijn jullie weer te lezen. Ik mis nog een paar mensen, en nee, dat is geen verplichting en ja, dat is wel een uitnodiging!

Ik heb niet de energie en het brein op dit moment om op alles wat ik lees te reageren. Dat vind ik jammer, want ik vond alle posts waardevol. Dank dus daarvoor!

Even kort

@Hanke: ik weet niet of ik je iets vreemds teruggeef, maar dat wat je schrijft, klinkt anders dan voorheen. Je taal is anders. Je taal is meer van nu. Ik weet niet of je het herkent, maar ik lees een andere Hanke. En ik vind het heel mooi wat ik lees. :hug:

@Diva: dat wat je omschrijft over je therapie, daarbij komt er een (geruststellend) woord in mij op: proces. Je zit in een proces Diva. Een proces kost tijd. Vaak kom je tot inzichten die in eerste instantie nergens toe lijken te leiden. Tot je op basis van die inzichten keuzes gaat maken, andere keuzes dan voorheen. Wat reuze moeilijk en spannend is. En als je daar eenmaal bent, en dit eenmaal doet, leidt dit weer tot nieuwe inzichten. Over jezelf en over de wereld. Dus: goed bezig.

@Dana: heel grote stappen. :cheer:

@ voor jullie allemaal: :heart: :heart: :heart: :heart: :hug: :hug: :heart: :heart: :hug: :daisy: :sun: :sun: :sun:
Ik heb afgelopen januari een aanvraag ingediend bij het schadefonds geweldsmisdrijven. Net telefoontje gekregen dat het is afgewezen, omdat ik nooit aangifte heb gedaan.
Medische dossiers van de complexe PTSS en de fysieke schade die bij de gyneacoloog in het dossier staat maakt dan ook niks uit.

Ik kon even niet echt reageren op die mevrouw aan de telefoon, die overigens wel heel aardig en voorzichtig was en alle juiste dingen zei, maar ik zou willen dat ze duidelijk op de site zetten dat het geen zin heeft om een aanvraag te doen als je geen aangifte hebt gedaan.
Op de site staat dat het niet nodig is om een rechtszaak of veroordeling te hebben gehad, maar aangifte moet dus wel.

Ik weet niet waarom het zo'n pijn doet eigenlijk.
Alle reacties Link kopieren
Jesus Green, wat klote.
Het is toch een soort ontkenning van wat jou is aangedaan en de gevolgen daarvan - misschien dat het daarom zo'n pijn doet?
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
Ik denk het... gerechtigheid ga ik nooit krijgen. Maar inderdaad, dat hele schadefonds gaat om het stukje erkenning voor als er geen gerechtigheid is. Dus ik hoopte op een stukje erkenning.

Ze zei nog: dit betekent niet dat we je niet geloven, het is duidelijk dat je er veel last van hebt, veel opnames gehad... maar juridisch gezien is er te weinig bewijslast.

Maar goed. Ik had het al grotendeels achter me gelaten, zo goed als kan denk ik, dit was een mooie afsluiter geweest.
Ik weet nog steeds dat het is gebeurd, dat het verkeerd was, en dat het niet mijn schuld was.

Al zit ik nog steeds te huilen nu hoor maar dat mag wel even.
Alle reacties Link kopieren
:'( En of dat mag! Sterkte. :hug: :hug:
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
Alle reacties Link kopieren
Hele dikke knuffel Green. Ik begrijp dat het ontzettend rot voelt. :hug:
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren
Jeetje, Green, alsof je dit er nog wel even bij kon hebben...

Ik denk overigens niet dat dit betekent dat ze je niet geloven of dat ze willen ontkennen wat er is gebeurd. Meer dat ze een ander/extra stukje papierwerk nodig hebben voor hun formaliteiten. En dat voelt stom en oneerlijk en alsof je niet gehoord wordt. (Maar ze geloven je dus wél.)

Het is nog steeds retestoer dat je het geprobeerd hebt. :hug:
Dankjewel allemaal :hug:

Weet je, ik ben behoorlijk onder de indruk van mezelf. Ik heb er om gehuild, ik heb mijn man meteen geappt, ik heb de online yoga afgezegd en heb een lunch voor mezelf klaargemaakt. Zit nu met een dekentje en een kat youtubefilpjes te kijken op de bank.

Geen paniek, geen flitsen of herrinneringen, gewoon 'normaal' verdriet om een vervelende situatie en dan vervolgens lief voor mezelf zijn.

Ik ben al ver gekomen. (En ik begin echt goed te worden in positief denken)
:hug:
:hug: :hug: :hug:
Alle reacties Link kopieren
GreenLadyFern schreef:
17-04-2020 16:41
[...]
Wat je in dit laatste bericht schrijft, is wat écht belangrijk is (ik quote het ff zo, dan weet je wat ik bedoel)
Alle reacties Link kopieren
Green: :hug: :hug: Verder ben ik het eens met wat Tobbie zegt én vind ik dat je er goed mee omgaat. En huilen mag natuurlijk. :-]
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren
Ook eens met Tobbert! :lips:
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
Alle reacties Link kopieren
:hug:
dana wijzigde dit bericht op 24-04-2020 23:50
99.51% gewijzigd
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
Een verkeerde keus maken kan, dat doet iedereen wel eens. Maar er leiden meer wegen naar Rome, dus wie zegt dat je dan voor altijd aan die verkeerde keus vastzit?

Als de kleinste stap al levensbedreigend voelt, is dat niet de kleinste stap. De kleinste stap is er een die je kunt doen omdat het te grappig is dat je daar bang voor zou zijn. Voorbeeldje van toen ik een hele tijd niet naar buiten durfde: de kleinste stap was niet om een klein ommetje te maken of om de voordeur uit te gaan en weer terug. De kleinste stap was om mijn schoenen klaar te zetten. Daarbij voelde ik de intentie wel om naar buiten te gaan, maar ging ik nog niet.

Kun je niet therapie doen via Skype of zo?
Alle reacties Link kopieren
Dank je Snow, je post is precies wat ik even nodig had. Het is eigenlijk net zoiets als bij die to-do-lijstjes waar ik altijd de fout mee inga. Ik denk na tijden piekeren waar ik nou heen wil ineens: Rome! Maar dan heb ik het gevoel dat werkelijk elke stap die ik zet ook daadwerkelijk naar Rome moet leiden en niet fout mag gaan - want anders haal ik misschien Rome niet terwijl ik wel alle schepen achter me heb verbrand. Dus zie ik vervolgens alleen nog maar beren op de weg en een steeds grotere kluwen aan keuzes die stuk voor stuk fout uit kunnen pakken, totdat mijn hele hoofd op tilt slaat.

Ik weet het even niet qua therapie, per skype lijkt me vreselijk dus ik hoop eigenlijk dat ik het wel uitzing tot na de lockdown. Vind ook eigenlijk dat ik dat wel moet kunnen (maar dat is misschien weer zo'n voorbeeld van te hoge eisen stellen aan mezelf) en dat maakt de drempel heel erg hoog om ernaar te informeren.
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
Alle reacties Link kopieren
Dana schreef:
24-04-2020 10:45
[...] Vind ook eigenlijk dat ik dat wel moet kunnen (maar dat is misschien weer zo'n voorbeeld van te hoge eisen stellen aan mezelf) en dat maakt de drempel heel erg hoog om ernaar te informeren.
Ehmm, ja, lieve Dana, dit is precies zo'n voorbeeld. Therapie per telefoon of skype is echt niet alles, maar wel prima om je te helpen het niet nóg moeilijker te maken dan het al is.

Verder heeft Snow helemaal gelijk over de te grote-kleine-stapjes en dat je maar aan weinig dingen voor de rest van je leven vast zit. Bovendien is het ook zo dat je door dingen te proberen misschien ook dingen ontdekt die je anders nooit gevonden had. Vergelijk het met verdwalen. Je kunt verdwalen en op een saai industrieterrein komen (en dan ga je zo snel mogelijk weg). Je kunt verdwalen en in een onveilige wijk terechtkomen (en dan ga je heel snel weg, en bovendien: hoeveel van dat soort wijken zijn er nu helemaal en hoe ver zijn ze van waar je nu bent?). Maar je kunt ook in op een prachtig pleintje komen met leuke boetiekjes en een heerlijk café (dat had je nooit ontdekt als je niet verdwaald was).

(Laat het even weten als ik het stukje quote moet wissen, ajb)
Therapie via Skype is niet ideaal, maar het is beter dan niets denk ik. Ik vind het fijn een moment te hebben af en toe dat ik even ongegeneerd al mijn angsten en piekers kan delen met iemand die ze in elk geval aanhoort zonder oordeel en dan als bonus soms nog wat dingen in perspectief kan brengen.

Waarom moet je het nu alleen doen? Om hem er even in te gooien: juist nu? Op dit moment hebben 'zelfs' mensen die normaal gesproken makkelijk door het leven fietsen het moeilijk. En nee, dat zeg ik niet omdat je zou moeten relativeren, maar omdat je (juist nu) jezelf geen hulp moet ontzeggen.
Je kunt naar de mogelijkheid van online therapie informeren en dan voor nu besluiten er geen gebruik van te maken. Maar dan weet je wat er mogelijk is als je merkt dat het slechter met je gaat. Je kunt ook met Mind bellen om even van je af te kletsen. https://wijzijnmind.nl/corona
'Juist nu' is niet het goede moment om extra eisen aan jezelf te stellen. Juist om meer self-care in te bouwen en meer hulplijnen en dergelijke beschikbaar te maken. Ook al gebruik je ze niet, weten dat je ze kán gebruiken kan al voor minder spanning zorgen.

Ben je van plan al je schepen achter je te verbranden? Volgens mij niet, hoor. Je komt over als iemand die erg voorzichtig is en zulke mensen zorgen meestal wel voor backups en buffers.
anoniem_348386 wijzigde dit bericht op 27-04-2020 12:22
5.11% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Heel erg bedankt.
Ik weet even niet zo goed hoe ik het uit kan leggen maar jullie reacties doen me heel veel.

Stapjes en dan wordt die hele spanning om uit de comfortzone te komen misschien ooit wat hanteerbaarder.
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
Alle reacties Link kopieren
Ik heb afgelopen week eindelijk de knoop doorgehakt en mijn ontslag aangekondigd op mijn werk. Heel in het kort omdat ze bijna het onmogelijke van me vragen en ik niet achter de nieuw ingeslagen weg van de organisatie in corona-tijd sta. Ik heb een hele mooie, uitgebreide mail naar mijn lg gestuurd waarin ik alles heb uitgelegd en hoewel mijn besluit als een schok voor haar kwam, snapt ze me wel en vindt ze het moedig dat ik deze stap ga zetten.

Ik heb natuurlijk mijn uitwerktermijn nog en ik moet ongetwijfeld nog veel overdragen enzo, maar er is een last van mijn schouders gevallen, ondanks dat ik het nog steeds heel moeilijk vind naar mijn cursisten toe, want die belanden straks in een chaos. Niet omdat ik onmisbaar ben, maar omdat ze me onmisbaar hebben gemaakt.

Behalve lg weet nog niemand het, maar ik denk dat het voor geen van mijn collega's als een echte verrassing komt. Ik vind achteraf zelf dat ik het er uiteindelijk nog lang heb uitgehouden.

Nu proberen de positiviteit vast te houden en tijdens mijn uitwerktermijn nog wat sollicitaties te versturen. Zorgen dat ik niet in een neerwaartse spiraal beland straks. Hopelijk heb ik tegen die tijd ander werk gevonden.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren
Diva, wat dapper!! :cheer: :heart:
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
Alle reacties Link kopieren
Dana schreef:
25-04-2020 22:39
Diva, wat dapper!! :cheer: :heart:

Dankjewel Dana!

Vorige week viel er echt een last van m'n schouders. Nu denk ik af en toe 'wat als in juni misschien toch de school weer open gaat en ik weer 'normaal' zou kunnen lesgeven? Krijg ik dan geen spijt?'

Ik moet mezelf er echt van overtuigen dat dit hoe dan ook een goede beslissing is, want ik was al meer dan een jaar bezig met 80 ballen in de lucht aan het proberen te houden, alles voor de ander en ten koste van mezelf! Dat moet ik goed voor ogen houden.


Knuffels voor iedereen :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren
Goed van je dat je een keuze gemaakt hebt Diva!
Ik weet niet of het je helpt, want toch net een andere tak van onderwijs, maar bij ons (universiteit) wordt gesproken over misschien in september weer gispen onwijs, maar het zou ook zomaar later of pas na de kerstvakantie kunnen zijn. De kans op juni staat in ieder geval bij ons op 0.

Heeft ook te maken met het aantal verplaatsingen. Bij ons komen veel studenten met het OV, daar is de capaciteit gewoon te laag.
Forever is a hell of a long time
Knap dat je tot een besluit bent gekomen en dat ook hebt uitgevoerd, @Imaginary_Diva! :cheer2: Als het echt voelt dat er een last van je schouders valt, is het vast en zeker een goed besluit.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven