Psyche
alle pijlers
Stap voor stap: kleine plannen, grootse toekomst
dinsdag 21 juli 2009 om 16:28
Nou, speciaal voor Moonlight, IrisH en de anderen die Iry's topic een beetje vervuilden met onze plannen en kleine minisuccesjes
Uiteraard voor iedereen bedoeld, niet enkel bovengenoemde.
Waar het om draait? In een dal zitten, lusteloos zijn en eruit willen komen. Over ineens teveel doen en dan weer inzakken. Over faalangst. Je mislukt voelen. Maar ineens beseffen dat je, als je elke dag een klein stapje zet, je doel ook wel bereikt. Carpe diem, en globale plannen. Doelen hebben, maar bewust niet teveel doelen in 1 keer en geen onmogelijke deadlines creeeren.
Dus gooi je stappenplan neer, je wensen, hoe je dat wil bereiken, adviseer en motiveer elkaar, er is plaats om te lachen, te huilen, voor succes en mislukking.
Was getekend: een succesvolle mislukkeling
Uiteraard voor iedereen bedoeld, niet enkel bovengenoemde.
Waar het om draait? In een dal zitten, lusteloos zijn en eruit willen komen. Over ineens teveel doen en dan weer inzakken. Over faalangst. Je mislukt voelen. Maar ineens beseffen dat je, als je elke dag een klein stapje zet, je doel ook wel bereikt. Carpe diem, en globale plannen. Doelen hebben, maar bewust niet teveel doelen in 1 keer en geen onmogelijke deadlines creeeren.
Dus gooi je stappenplan neer, je wensen, hoe je dat wil bereiken, adviseer en motiveer elkaar, er is plaats om te lachen, te huilen, voor succes en mislukking.
Was getekend: een succesvolle mislukkeling
zondag 30 augustus 2009 om 22:48
Hey Choco, ik veroordeel je niet meid! Ik weet namelijk exact hoe het is, waar denk je dat ik mijn 'wijsheden' vandaan haal?
En tegen mij hoef je niet op te kijken (al steek ik denk ik wel boven je uit op mijn 12cm naaldhakken ). Ik ben ook op die bodem van de put geweest. Jaren. Jaren van pillenmisbruik, alcoholisme, drugs, wel ingeschreven staan aan de uni maar niet naar colleges gaan (heb enkel het geluk vlot te studeren), automutilatie, suicidepoging...echt, 't is een enorm proces om daar uit te komen (en ik heb ook niet alles op orde, dat zal ook nog langer duren) en jij zit er nu middenin. Dan focus je je enorm op jezelf. Dat heet dan egocentrisme, heeft een negatieve connotatie maar zo bedoelde ik het dus niet. Ik denk enkel dat je op andere zaken focussen (niet in extreme mate, denk vooral aan jezelf ook) je kan helpen. En aangezien een forum zo simpel is en je focussen dmv praten met anderen op iets anders en je geest een beetje rustiger te maken, raadde ik je aan om interactiever te worden. Niet omdat ik je stom vind, niet omdat ik me genegeerd voel, niet omdat ik jou een hersenloze domme depritrut vind, neehee, omdat dat mij altijd wel een beetje hielp. Maar daar is geen geweldig wetenschappelijk onderzoek naar gedaan dus blijft het een mening, die van mij, en die bracht ik toevallig eens met de beste bedoelingen
Niet veranderen, dat hoeft helemaal niet. Blijf jezelf, maar probeer je leuke zelf weer te worden. En wat helpt, dat helpt, dus als je wil schelden, spuien of voor mijn part Andre Hazesliedjes het topic op wil knallen: prima!
En tegen mij hoef je niet op te kijken (al steek ik denk ik wel boven je uit op mijn 12cm naaldhakken ). Ik ben ook op die bodem van de put geweest. Jaren. Jaren van pillenmisbruik, alcoholisme, drugs, wel ingeschreven staan aan de uni maar niet naar colleges gaan (heb enkel het geluk vlot te studeren), automutilatie, suicidepoging...echt, 't is een enorm proces om daar uit te komen (en ik heb ook niet alles op orde, dat zal ook nog langer duren) en jij zit er nu middenin. Dan focus je je enorm op jezelf. Dat heet dan egocentrisme, heeft een negatieve connotatie maar zo bedoelde ik het dus niet. Ik denk enkel dat je op andere zaken focussen (niet in extreme mate, denk vooral aan jezelf ook) je kan helpen. En aangezien een forum zo simpel is en je focussen dmv praten met anderen op iets anders en je geest een beetje rustiger te maken, raadde ik je aan om interactiever te worden. Niet omdat ik je stom vind, niet omdat ik me genegeerd voel, niet omdat ik jou een hersenloze domme depritrut vind, neehee, omdat dat mij altijd wel een beetje hielp. Maar daar is geen geweldig wetenschappelijk onderzoek naar gedaan dus blijft het een mening, die van mij, en die bracht ik toevallig eens met de beste bedoelingen
Niet veranderen, dat hoeft helemaal niet. Blijf jezelf, maar probeer je leuke zelf weer te worden. En wat helpt, dat helpt, dus als je wil schelden, spuien of voor mijn part Andre Hazesliedjes het topic op wil knallen: prima!
zondag 30 augustus 2009 om 22:49
Nee, geen feest hier.
Ik begin zowaar een beetje chagrijnig te worden. Weet niet zo goed waarom... zat aan mannen te denken en heb er opeens genoeg van.
Die met de griep is ook eigenlijk niet zo leuk. Hij heeft zo'n groepje, en dat groepje is eigenlijk niet leuk. Sterker nog: dat zijn mensen waarvan ik blij ben dat ze geen deel meer van mijn leven uitmaken. Eentje vooral.
Nouja, laat mij maar even lekker chagrijnen. Dan ga ik vandaag op tijd naar bed!
Ik begin zowaar een beetje chagrijnig te worden. Weet niet zo goed waarom... zat aan mannen te denken en heb er opeens genoeg van.
Die met de griep is ook eigenlijk niet zo leuk. Hij heeft zo'n groepje, en dat groepje is eigenlijk niet leuk. Sterker nog: dat zijn mensen waarvan ik blij ben dat ze geen deel meer van mijn leven uitmaken. Eentje vooral.
Nouja, laat mij maar even lekker chagrijnen. Dan ga ik vandaag op tijd naar bed!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 30 augustus 2009 om 22:55
Oh en lieve Choco, ik zit het merendeel van de tijd ook gewoon binnen hoor. En van augustus tot april ofzo eigenlijk enkel binnen gezeten met minstens 50 drankflessen om me heen. Tandenpoetsen was er al te veel aan. Ik weet juist hoe je je voelt. En ik weet ook dat je je een enorme loser kunt voelen tov anderen die wel wat doen. Dat heb ik soms nog steeds. Maar dat ik nu wat dingen doe, dat heeft me afkicken gekost, een soort knop omdraaien, gooien met spullen, bloed, zweet en tranen, mensen wegjagen met mijn lastigheid, immense pijn...dat klinkt niet aanlokkelijk maar jij zit daar nu middenin. En ik zeg altijd maar: als zelfs IK er een beetje uit kan komen, dan kan iedereen dat (al geloof je dat nu niet)
zondag 30 augustus 2009 om 22:58
Lieve Choco,
Je hoeft zeker niet anders te reageren. Digi bedoelde idd. dat het goed kan zijn voor jezelf om de interactie aan te gaan. Dit kan ook op andere topics. Al is het maar over andere dingen.
Maar iedereen die hier reageert mag dat doen op een manier die goed voelt voor zichzelf.
Ik liep net buiten de hond uit te laten (klein succesje want dat heb ik tijden niet gedaan, maar dan liet ik hem in de achtertuin) en ineens overviel angst me.
Ik had niets bij me van waarde, maar voelde me erg naar. Had de neiging om terug te lopen of om mijn man te gaan roepen, maar toch niet gedaan. Heb mijn rondje korter gehouden dan ik eigenlijk wilde en ben weer naar binnen gegaan.
Hoop nu maar dat deze ervaring me niet tegenhoud om morgen weer te gaan.
Andre hazes liedjes mogen hier gerust opgeknalt worden (nav. reactie van digi) alleen niet de vlieger Daar wordt ik altijd zo depri van.
Je hoeft zeker niet anders te reageren. Digi bedoelde idd. dat het goed kan zijn voor jezelf om de interactie aan te gaan. Dit kan ook op andere topics. Al is het maar over andere dingen.
Maar iedereen die hier reageert mag dat doen op een manier die goed voelt voor zichzelf.
Ik liep net buiten de hond uit te laten (klein succesje want dat heb ik tijden niet gedaan, maar dan liet ik hem in de achtertuin) en ineens overviel angst me.
Ik had niets bij me van waarde, maar voelde me erg naar. Had de neiging om terug te lopen of om mijn man te gaan roepen, maar toch niet gedaan. Heb mijn rondje korter gehouden dan ik eigenlijk wilde en ben weer naar binnen gegaan.
Hoop nu maar dat deze ervaring me niet tegenhoud om morgen weer te gaan.
Andre hazes liedjes mogen hier gerust opgeknalt worden (nav. reactie van digi) alleen niet de vlieger Daar wordt ik altijd zo depri van.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
zondag 30 augustus 2009 om 23:04
Wow IBI, ik moet je eigenlijk bedanken. Je hebt een goede herinnering bij me naar boven gebracht.
Toen ik nog heel heel klein was, als in 6 ofzo, gaf mijn oma een groot feest. We gingen daar steengrillen ofzo en er was karaoke. Ik ging daar de vlieger zingen en ik had gewonnen.
Ik moet even glimlachen! Ga meteen een peukie roken en kijken of ik nog meer fijne herinneringen heb.
Zal het er verder niet meer over hebben. Ik heb dat met droomland dus ik herken het.
Toen ik nog heel heel klein was, als in 6 ofzo, gaf mijn oma een groot feest. We gingen daar steengrillen ofzo en er was karaoke. Ik ging daar de vlieger zingen en ik had gewonnen.
Ik moet even glimlachen! Ga meteen een peukie roken en kijken of ik nog meer fijne herinneringen heb.
Zal het er verder niet meer over hebben. Ik heb dat met droomland dus ik herken het.
zondag 30 augustus 2009 om 23:07
Dapper dat je bent doorgelopen Ibi.
... ik zat naast een lege kruk.... hier zo alleen.... (ff wat gaten in mijn geheugen, maar dit is dus Hazes...)
Ik ga even mijn gevoelens van nu opschrijven... ben beetje raar in mn hoofd...
Ik heb nu geleerd dat ik iemand ben van een lach en een traan. Met buien. En dat weet ik nu. En ik schaam me niet als ik huil. Of als ik een dag heb dat het niet lukt, dat ik in bed blijf, in pyjama blijf zitten of voor mijn part een fles whiskey leeg drink.
Maar gaan anderen mij zo accepteren? Vindt een man het leuk als zijn vriendin soms in tranen is - gewoon zomaar - en hij er niets van snapt? Of als hij het misschien wel snapt - wil hij door vrienden gezien worden met zo'n wispelturig figuur? Jantje lacht, jantje huilt.
Zullen zijn vrienden zeggen: uitkijken met haar, ze is niet makkelijk?
Of: pas op, ze is een slet, je ziet toch hoe ze kijkt?
Ik weet het even niet. Ben ineens bang voor het moment dat ik alles weer zelf moet gaan doen, geen familie om me heen heb. Hoe ben ik in mijn sociale leven als ik niet meer de schijn ophoud?
(tot hier maar even. Had gisteravond ook al zo'n bui, die vanochtend ook weer helemaal over was... hoort er even bij, misschien)
... ik zat naast een lege kruk.... hier zo alleen.... (ff wat gaten in mijn geheugen, maar dit is dus Hazes...)
Ik ga even mijn gevoelens van nu opschrijven... ben beetje raar in mn hoofd...
Ik heb nu geleerd dat ik iemand ben van een lach en een traan. Met buien. En dat weet ik nu. En ik schaam me niet als ik huil. Of als ik een dag heb dat het niet lukt, dat ik in bed blijf, in pyjama blijf zitten of voor mijn part een fles whiskey leeg drink.
Maar gaan anderen mij zo accepteren? Vindt een man het leuk als zijn vriendin soms in tranen is - gewoon zomaar - en hij er niets van snapt? Of als hij het misschien wel snapt - wil hij door vrienden gezien worden met zo'n wispelturig figuur? Jantje lacht, jantje huilt.
Zullen zijn vrienden zeggen: uitkijken met haar, ze is niet makkelijk?
Of: pas op, ze is een slet, je ziet toch hoe ze kijkt?
Ik weet het even niet. Ben ineens bang voor het moment dat ik alles weer zelf moet gaan doen, geen familie om me heen heb. Hoe ben ik in mijn sociale leven als ik niet meer de schijn ophoud?
(tot hier maar even. Had gisteravond ook al zo'n bui, die vanochtend ook weer helemaal over was... hoort er even bij, misschien)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 30 augustus 2009 om 23:08
He da's naar he Moon, dat je stemming ineens kan omslaan. Heb ik ook, dan wil ik gooien met dingen. Maar ik weet dat ik eindelijk een beetje op het punt ben dat de volgende dag dat gevoel voorbij is. De melancholie komt ook altijd 's avonds. Zou eigenlijk als het donker is meteen a Micheal Jackson in coma moeten worden gebracht
Misschien ben je nog niet toe aan een relatie. Ik eigenlijk ook niet. Heb er ook geen hoor. Ik heb drie planten en da's even genoeg investering op emotioneel gebied. Jaha, ik heb nog een begonia, dus een bromeria en een gele en een rode begonia. De Begonia's moeten elke dag water, de Bromeria eens per week. Nou, dat vind ik al even genoeg hoor. Als het nog beter gaat dan wil ik -als ik tijd ervoor heb- nog een kat (je hebt die kater gezien he in dat ene topic van mij?).
Vandaag wel gefacebooked, zo een paar mensen een berichtje gestuurd en met 1 spreek ik over twee weken af (een Bulgaarse vriendin). Ja ik zie zeker niet elke dag mensen en al helemaal niet elke dag vrienden, maar nahja, er is msn, het forum, boeken, nu natuurlijk studeerboeken. De man van de nachtwinkel zie ik wel elke dag (kan me herinneren gewoon geen enkel contact te hebben gehad en dat ik dan schrok van mijn eigen stem als ik mezelf naar de Aldi sleepte)
Misschien ben je nog niet toe aan een relatie. Ik eigenlijk ook niet. Heb er ook geen hoor. Ik heb drie planten en da's even genoeg investering op emotioneel gebied. Jaha, ik heb nog een begonia, dus een bromeria en een gele en een rode begonia. De Begonia's moeten elke dag water, de Bromeria eens per week. Nou, dat vind ik al even genoeg hoor. Als het nog beter gaat dan wil ik -als ik tijd ervoor heb- nog een kat (je hebt die kater gezien he in dat ene topic van mij?).
Vandaag wel gefacebooked, zo een paar mensen een berichtje gestuurd en met 1 spreek ik over twee weken af (een Bulgaarse vriendin). Ja ik zie zeker niet elke dag mensen en al helemaal niet elke dag vrienden, maar nahja, er is msn, het forum, boeken, nu natuurlijk studeerboeken. De man van de nachtwinkel zie ik wel elke dag (kan me herinneren gewoon geen enkel contact te hebben gehad en dat ik dan schrok van mijn eigen stem als ik mezelf naar de Aldi sleepte)
zondag 30 augustus 2009 om 23:15
Mijn vriend vind het erg moeilijk om me zo te zien maar hij zegt ook: ik heb voor jou gekozen dus gaan we samen vechten. Komt voor jou ook wel Moon.
Digi, ik heb op mijn balkon heidegras. Toevallig een idee hoevaak die water moeten? De vorige (spaanse margrieten) hebben het niet overleefd.
Vandaar dat ik ook twijfel aan een kat. Kan niet een mijn plantjes verzorgen.
Digi, ik heb op mijn balkon heidegras. Toevallig een idee hoevaak die water moeten? De vorige (spaanse margrieten) hebben het niet overleefd.
Vandaar dat ik ook twijfel aan een kat. Kan niet een mijn plantjes verzorgen.
zondag 30 augustus 2009 om 23:16
Dat is zeker een leuke herinnering Choco. Als je verder na denkt komen er zeker nog andere leuke naar boven.
Vreemd dat waar de 1 nare gedachtes bij heeft de ander ineens leuke heeft.
Ik rook 1 pakje sigaretten per jaar. Ik koop hem op nieuwsjaars avond om het vuurwerk af te steken. En dan rook ik de laatste zo rond augustus op.
Heel soms neem ik een sigaret van een vriendin aan, maar dat is echt per uitzondering.
Heb het gevoel wat warrig over te komen. Lig al in bed en ga zo ook slapen.
Choco, succes bij de huisarts morgen. Welterusten allemaal.
Vreemd dat waar de 1 nare gedachtes bij heeft de ander ineens leuke heeft.
Ik rook 1 pakje sigaretten per jaar. Ik koop hem op nieuwsjaars avond om het vuurwerk af te steken. En dan rook ik de laatste zo rond augustus op.
Heel soms neem ik een sigaret van een vriendin aan, maar dat is echt per uitzondering.
Heb het gevoel wat warrig over te komen. Lig al in bed en ga zo ook slapen.
Choco, succes bij de huisarts morgen. Welterusten allemaal.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
zondag 30 augustus 2009 om 23:19
quote:Moonlight82 schreef op 30 augustus 2009 @ 23:07:
Dapper dat je bent doorgelopen Ibi.
... ik zat naast een lege kruk.... hier zo alleen.... (ff wat gaten in mijn geheugen, maar dit is dus Hazes...)
Ik ga even mijn gevoelens van nu opschrijven... ben beetje raar in mn hoofd...
Ik heb nu geleerd dat ik iemand ben van een lach en een traan. Met buien. En dat weet ik nu. En ik schaam me niet als ik huil. Of als ik een dag heb dat het niet lukt, dat ik in bed blijf, in pyjama blijf zitten of voor mijn part een fles whiskey leeg drink.
Maar gaan anderen mij zo accepteren? Vindt een man het leuk als zijn vriendin soms in tranen is - gewoon zomaar - en hij er niets van snapt? Of als hij het misschien wel snapt - wil hij door vrienden gezien worden met zo'n wispelturig figuur? Jantje lacht, jantje huilt.
Zullen zijn vrienden zeggen: uitkijken met haar, ze is niet makkelijk?
Of: pas op, ze is een slet, je ziet toch hoe ze kijkt?
Ik weet het even niet. Ben ineens bang voor het moment dat ik alles weer zelf moet gaan doen, geen familie om me heen heb. Hoe ben ik in mijn sociale leven als ik niet meer de schijn ophoud?
(tot hier maar even. Had gisteravond ook al zo'n bui, die vanochtend ook weer helemaal over was... hoort er even bij, misschien)
Ooooh herkenbaar. Daarom wil ik ook echt niet samenwonen. LATten zou echt beter zijn, ik heb van die 'ikwilgodverdegodgloeiendegodverdommeniemandzien'-buien. Heb dan weleens toch mensen gezien en dat ging echt Niet Goed.
Ik denk dat als je jezelf zo accepteert, dat je dan al minder moodswings krijgt. Ja moodswings is nogal eufemistisch voor een bipolaire stoornis, maar je snapt me (ben er ook nog eens mee gediagnosticeerd, maar waarmee niet zeg).
Ik rook er wel eentje voor je, ik rook me toch al richting longkanker
Dapper dat je bent doorgelopen Ibi.
... ik zat naast een lege kruk.... hier zo alleen.... (ff wat gaten in mijn geheugen, maar dit is dus Hazes...)
Ik ga even mijn gevoelens van nu opschrijven... ben beetje raar in mn hoofd...
Ik heb nu geleerd dat ik iemand ben van een lach en een traan. Met buien. En dat weet ik nu. En ik schaam me niet als ik huil. Of als ik een dag heb dat het niet lukt, dat ik in bed blijf, in pyjama blijf zitten of voor mijn part een fles whiskey leeg drink.
Maar gaan anderen mij zo accepteren? Vindt een man het leuk als zijn vriendin soms in tranen is - gewoon zomaar - en hij er niets van snapt? Of als hij het misschien wel snapt - wil hij door vrienden gezien worden met zo'n wispelturig figuur? Jantje lacht, jantje huilt.
Zullen zijn vrienden zeggen: uitkijken met haar, ze is niet makkelijk?
Of: pas op, ze is een slet, je ziet toch hoe ze kijkt?
Ik weet het even niet. Ben ineens bang voor het moment dat ik alles weer zelf moet gaan doen, geen familie om me heen heb. Hoe ben ik in mijn sociale leven als ik niet meer de schijn ophoud?
(tot hier maar even. Had gisteravond ook al zo'n bui, die vanochtend ook weer helemaal over was... hoort er even bij, misschien)
Ooooh herkenbaar. Daarom wil ik ook echt niet samenwonen. LATten zou echt beter zijn, ik heb van die 'ikwilgodverdegodgloeiendegodverdommeniemandzien'-buien. Heb dan weleens toch mensen gezien en dat ging echt Niet Goed.
Ik denk dat als je jezelf zo accepteert, dat je dan al minder moodswings krijgt. Ja moodswings is nogal eufemistisch voor een bipolaire stoornis, maar je snapt me (ben er ook nog eens mee gediagnosticeerd, maar waarmee niet zeg).
Ik rook er wel eentje voor je, ik rook me toch al richting longkanker
zondag 30 augustus 2009 om 23:20
Ja erg is dat he... als je een hele dag je stem niet gebruikt. Of 's avonds dan gebeld wordt en merkt dat je nog 'ochtend'schor bent.
Toen ik net depressief was (eerste keer écht) zat ik 1 of 2 dagen op mijn studentenkamertje met een boel drank. Op een gegeven moment had ik mijn moeder aan de telefoon met een heel verhaal over al die sneeuw. Ik snel tijdens gesprek even gordijnen open gedaan en verrek: daar lag een heel dik pak sneeuw. Nooit gezien.
Ik sta nu best dicht bij de natuur, dit zou me nu nooit gebeuren (nee duh, t is zomer!) Ik blijf dat een heel typerend moment vinden van hoe kut het toen ging.
Tot 2 weken geleden vond ik het prima dat er geen man in mijn leven was, ook niemand in mijn hoofd, gewoon niks. Moest ook even niet denken aan iemand in mijn bed, die mijn slaap zou verstoren. Hield eigenlijk alleen van mezelf (lekker!)
En nu, na vorig weekend, mis ik het wel. De gezelligheid, de intimiteit, tegen iemand aan praten, zoenen... gewoon
Ben al een paar keer online geweest om te kijken of een soort oude SV nog op MSN is. Maar die is volgens mij op vakantie. Bovendien geef ik iets teveel om die jongen. Zou hem niet als partner willen, maar heb iets teveel gevoelens om hem alleen maar voor t lichamelijke te 'willen'.
Wat ook frustrerend is: maandagochtend SMSte een vriend, hoe het was
*wacht ff, komt even iets tussendoor *
Toen ik net depressief was (eerste keer écht) zat ik 1 of 2 dagen op mijn studentenkamertje met een boel drank. Op een gegeven moment had ik mijn moeder aan de telefoon met een heel verhaal over al die sneeuw. Ik snel tijdens gesprek even gordijnen open gedaan en verrek: daar lag een heel dik pak sneeuw. Nooit gezien.
Ik sta nu best dicht bij de natuur, dit zou me nu nooit gebeuren (nee duh, t is zomer!) Ik blijf dat een heel typerend moment vinden van hoe kut het toen ging.
Tot 2 weken geleden vond ik het prima dat er geen man in mijn leven was, ook niemand in mijn hoofd, gewoon niks. Moest ook even niet denken aan iemand in mijn bed, die mijn slaap zou verstoren. Hield eigenlijk alleen van mezelf (lekker!)
En nu, na vorig weekend, mis ik het wel. De gezelligheid, de intimiteit, tegen iemand aan praten, zoenen... gewoon
Ben al een paar keer online geweest om te kijken of een soort oude SV nog op MSN is. Maar die is volgens mij op vakantie. Bovendien geef ik iets teveel om die jongen. Zou hem niet als partner willen, maar heb iets teveel gevoelens om hem alleen maar voor t lichamelijke te 'willen'.
Wat ook frustrerend is: maandagochtend SMSte een vriend, hoe het was
*wacht ff, komt even iets tussendoor *
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 30 augustus 2009 om 23:21
Had net mijn broertje aan de telefoon. Hij komt zo terug van de kermis en heeft weer eens enorm veel knuffels gewonnen. Ik word zo blij van dat joch, moet zo lachen om dat soort dingen
(en wat zitten we allemaal tegelijk te schrijven zeg... eerst weer even lezen dan maar)
(en wat zitten we allemaal tegelijk te schrijven zeg... eerst weer even lezen dan maar)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 30 augustus 2009 om 23:22
Choco helaas, ik weet niks van planten, haha Maar die gedachte heb ik dus ook. Dat ik nu bewust planten heb is een teken dat het beter gaat. Want ik kon eerst niet voor mezelf zorgen, dus voor andere levende wezens ook niet. Nu leven mijn planten nog steeds. Dus nahja, tot zover Digi's plantenfilosofische levenstheorie.
zondag 30 augustus 2009 om 23:23
Ha Ibi, die sigaretten! Ik rook niet, maar als ik een pakje koop is het zeker binnen 24 uur op. Stom he?
Ik kan ook rustig naar een festival gaan en 2 pakjes op roken, en vervolgens de rest van t jaar niet meer.
Dat is lief Digi, dat je er voor mij eentje op steekt
Ik kan ook rustig naar een festival gaan en 2 pakjes op roken, en vervolgens de rest van t jaar niet meer.
Dat is lief Digi, dat je er voor mij eentje op steekt
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 30 augustus 2009 om 23:26
zondag 30 augustus 2009 om 23:28
Ik weet niet of ik ooit zou willen samenwonen. Hangt van 'de man' af. Denk het wel.
Die griep-gast, waar het dus vorige week wel leuk mee was, zei op een gegeven moment dat hij niet van huilende meisjes hield. Was in een gesprek over eerstejaarsstudentes die soms niks kunnen hebben. Nee dat soort huilende meisjes - daar hoor ik duidelijk niet bij.
En dan ineens komt deze week zo'n opmerking weer terug, in mijn hoofd. Denk ik: ja welke man houdt er nou van een jankende vrouw? Ik ben toch al iemand die eigenlijk niet huilt, liever ook niet in gezelschap, er zijn maar een paar mensen waar ik echt bij kan huilen. Maar moet verdorie een man hebben die mijn verdriet aan kan. Als ik verdrietig ben, wil ik wel een arm om me heen!
Ha Digi, ik heb zo gelachen om dat planten-topic van jou, paar weken geleden. Voor mij is dat idd een teken dat het goed gaat, als iemand planten koopt. Maar die reacties op dat topic... Geloof dat 'men' nog niet aan je nieuwe identiteit gewend is
En foto van de kat niet gezien...? Waar?
Die griep-gast, waar het dus vorige week wel leuk mee was, zei op een gegeven moment dat hij niet van huilende meisjes hield. Was in een gesprek over eerstejaarsstudentes die soms niks kunnen hebben. Nee dat soort huilende meisjes - daar hoor ik duidelijk niet bij.
En dan ineens komt deze week zo'n opmerking weer terug, in mijn hoofd. Denk ik: ja welke man houdt er nou van een jankende vrouw? Ik ben toch al iemand die eigenlijk niet huilt, liever ook niet in gezelschap, er zijn maar een paar mensen waar ik echt bij kan huilen. Maar moet verdorie een man hebben die mijn verdriet aan kan. Als ik verdrietig ben, wil ik wel een arm om me heen!
Ha Digi, ik heb zo gelachen om dat planten-topic van jou, paar weken geleden. Voor mij is dat idd een teken dat het goed gaat, als iemand planten koopt. Maar die reacties op dat topic... Geloof dat 'men' nog niet aan je nieuwe identiteit gewend is
En foto van de kat niet gezien...? Waar?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 30 augustus 2009 om 23:29
Dan krijg je meteen mijn gewone (heb ook zo een die ik nauwelijks bekijk). Wel raar, dan ben ik niet meer anoniem, help!
