Psyche
alle pijlers
Wanneer stop je met redden.............
woensdag 13 augustus 2008 om 23:25
Lieve lieve Iris, ik lees je berichtje nu pas. Oh meisje, als ik in je buurt was sloeg ik mijn armen om je heen zodat je kon huilen tot er geen traan meer over was. Wat is dit klote , dit verdient niemand en zeker niet jij met je grote moederhart. Bedenk dat het niet aan jou ligt. Pff, dat slaat ook nergens op natuurlijk, wij denken zeker dat het door ons komt. Laat ook maar, weet alleen dat wij er voor je zijn, laat even weten dat je er ook bent. Je hoeft niet in details te treden, als we maar weten dat je meeleest. zeg voor mijn part alleen hallo. Ik wil je horen. Je gaat diep vrouwke, heel diep. Maar krabbel maar weer op en als dat niet lukt zijn wij er voor je.
Voor mij, ben er nog steeds niet uit. Ik wil naar mijn kind, ik moet naar mijn kind. Maar dan?? Politie belt iedere dag, zegt ga op bezoek, maar doe niets meer voor hem. Maar ik weet nu al, ik kom daar binnen en ik wil hem helpen, ik heb zo'n medelijden met hem, ik zie zo dat hij het moeilijk heeft. Politie heeft al gezegd, bezoek is alleen achter glas. Ik durf niet, is dat net in films, dat je dan je hand tegen het glas legt om zo dicht mogelijk bij elkaar te zijn??? Ik wil dat niet, ik durf dat niet en ik kan dat niet. Ik ben zo bang dat ik alles afbreek om mijn kind vast te kunnen houden.
Voor mij, ben er nog steeds niet uit. Ik wil naar mijn kind, ik moet naar mijn kind. Maar dan?? Politie belt iedere dag, zegt ga op bezoek, maar doe niets meer voor hem. Maar ik weet nu al, ik kom daar binnen en ik wil hem helpen, ik heb zo'n medelijden met hem, ik zie zo dat hij het moeilijk heeft. Politie heeft al gezegd, bezoek is alleen achter glas. Ik durf niet, is dat net in films, dat je dan je hand tegen het glas legt om zo dicht mogelijk bij elkaar te zijn??? Ik wil dat niet, ik durf dat niet en ik kan dat niet. Ik ben zo bang dat ik alles afbreek om mijn kind vast te kunnen houden.
donderdag 14 augustus 2008 om 00:07
Prada, ik voel met je mee.....is ook hartverscheurend.
Ik heb mijn zoon ook een keer bezocht toen hij nog vastzat op het politiebureau. Het was zonder meer 1 van de meest vreselijke momenten die ik ooit heb meegemaakt. Mijn hart brak. Hij was vreselijk aan het huilen, smeekte mij om hem daar weg te halen. Klampte zich helemaal vast aan mij (was niet achter glas)........Ik heb toen gezegd (kon het bijna mijn strot niet uit krijgen) "Ik kan je niet helpen, alleen maar vasthouden en hopen dat je betere keuzes gaat maken" We hebben samen zitten janken. Schiet nog vol als ik er aan denk. (is bijna 5 jaar geleden). Ook toen hij echt in detentie zat...gangen, deuren, controles...vreselijk.
Dus, Iris en Prade...ik voel echt met jullie mij, voor mij was het toen echt hel...kan me voorstellen waar jullie nu doorheen gaan.
Ik kan wel zeggen, dat, sinds ik besloten heb (en dat was een groot, diep, doorvoelt, intens moeilijk besluit) hem niet meer te redden, het beter is gegaan.
Ik heb mijn zoon ook een keer bezocht toen hij nog vastzat op het politiebureau. Het was zonder meer 1 van de meest vreselijke momenten die ik ooit heb meegemaakt. Mijn hart brak. Hij was vreselijk aan het huilen, smeekte mij om hem daar weg te halen. Klampte zich helemaal vast aan mij (was niet achter glas)........Ik heb toen gezegd (kon het bijna mijn strot niet uit krijgen) "Ik kan je niet helpen, alleen maar vasthouden en hopen dat je betere keuzes gaat maken" We hebben samen zitten janken. Schiet nog vol als ik er aan denk. (is bijna 5 jaar geleden). Ook toen hij echt in detentie zat...gangen, deuren, controles...vreselijk.
Dus, Iris en Prade...ik voel echt met jullie mij, voor mij was het toen echt hel...kan me voorstellen waar jullie nu doorheen gaan.
Ik kan wel zeggen, dat, sinds ik besloten heb (en dat was een groot, diep, doorvoelt, intens moeilijk besluit) hem niet meer te redden, het beter is gegaan.
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
donderdag 14 augustus 2008 om 14:36
Ik denk dat met die laatste zin van Lin heel veel is gezegd; laten zien dat je er bent, maar toch de verantwoording bij hem terug leggen.
Eigenlijk hetzelfde wat de politie zegt, en die hebben meer met die situaties te maken gehad.
Want ik denk, Prada, dat je op deze manier een heel duidelijk teken kan afgeven: ik ben er voor je, ik laat je niet stikken, want ik kom je bezoeken, maar......ik kan niets voor je doen, dat moet je zelf doen, zelf de keuze maken.
Als je met deze instelling je zoon eens ga bezoeken?
Want je helpt hem juist niet door uit te roepen dat hij mee naar huis moet en nu!, emoties mag je laten zien, hij mag zien dat je er verdriet om heeft, maar pas op met wat je zegt, ze hebben veel meer aan ons als we " sterk" zijn (lijken)
Schreef gisteren wel dat ik geen woorden had, maar wil eigenlijk jullie zoveel zeggen; houd moed, blijf hoopvol, zorg voor hulp en voor jezelf, blijf standvastig, moeilijk, moeilijk in deze tijd.
Een hele stevige knuffel van Rietje.
Eigenlijk hetzelfde wat de politie zegt, en die hebben meer met die situaties te maken gehad.
Want ik denk, Prada, dat je op deze manier een heel duidelijk teken kan afgeven: ik ben er voor je, ik laat je niet stikken, want ik kom je bezoeken, maar......ik kan niets voor je doen, dat moet je zelf doen, zelf de keuze maken.
Als je met deze instelling je zoon eens ga bezoeken?
Want je helpt hem juist niet door uit te roepen dat hij mee naar huis moet en nu!, emoties mag je laten zien, hij mag zien dat je er verdriet om heeft, maar pas op met wat je zegt, ze hebben veel meer aan ons als we " sterk" zijn (lijken)
Schreef gisteren wel dat ik geen woorden had, maar wil eigenlijk jullie zoveel zeggen; houd moed, blijf hoopvol, zorg voor hulp en voor jezelf, blijf standvastig, moeilijk, moeilijk in deze tijd.
Een hele stevige knuffel van Rietje.
donderdag 14 augustus 2008 om 21:17
zondag 17 augustus 2008 om 21:00
Heb je al een idee hoe je hem tegemoet gaat als er weer contact is? Heb je genoeg woede in je zitten om hem te laten weten dat 'ie dit wat jou betreft nooit meer moet flikken?
Heb je het gevoel dat je je handen van hem af wil trekken of nog steeds niet?
Veel vragen, maar eigenlijk is geen één woord toereikend. Dat je verdorie zijn opsluiting al nodig hebt om aan je rust toe te komen. Dat twee van jullie onder de medicijnen moeten om hier mee om te kunnen gaan.
Heb je het gevoel dat je je handen van hem af wil trekken of nog steeds niet?
Veel vragen, maar eigenlijk is geen één woord toereikend. Dat je verdorie zijn opsluiting al nodig hebt om aan je rust toe te komen. Dat twee van jullie onder de medicijnen moeten om hier mee om te kunnen gaan.
maandag 18 augustus 2008 om 21:54
Morgen, morgen ga ik naar mijn oudste. Mijn kind, mijn hele ziel en zaligheid. Ik zal hem moeten laten zien dat hij nu een grens heeft overschreden, maar ik wil hem ook vasthouden. Ik wil hem laten zien dat ik er voor hem ben, ik wil hem helpen. Ik kan hem niet loslaten, ik zie dat hij het zo moeiljk heeft. Ik heb hem nu 12 dagen laten zweten in zijn cel. Geen contact gezocht. Maar ik weet en hij weet dat ook, mama komt. Ja jongen, mama komt. Morgen ben ik er weer. Niet vandaag, niet overmorgen, nee morgen. Vraag me niet waarom morgen, maar morgen is de dag. Wish me luck
maandag 18 augustus 2008 om 22:02
Prada, je bent zo lief, en ik heb juist het idee dat snoeihard nu veel beter zou zijn voor hem.
Nee, daar wordt hij op dit moment niet happy van. Maar hij weet dan wel dat hij dit niet bij je hoeft te flikken, dat hij werkelijk een grens over is gegaan.
Als dit geen grens is, wat is er dan een grens?
Vasthouden kan altijd later nog.
Nee, daar wordt hij op dit moment niet happy van. Maar hij weet dan wel dat hij dit niet bij je hoeft te flikken, dat hij werkelijk een grens over is gegaan.
Als dit geen grens is, wat is er dan een grens?
Vasthouden kan altijd later nog.
dinsdag 19 augustus 2008 om 00:13
Prada, geloof me, ik begrijp je gevoel, echt waar.
Mijn kinderen zijn ook mn alles en zullen dat ook altijd blijven.
En in mn zwartste tijden, toen oudste zoon hier de boel bedonderde en geen respect voor me had, wilde ik hem in mijn gedachten toch nog steeds als een baby tegen me aanhouden.
Wilde ik hem nog steeds beschermen tegen de boze buitenwereld. En die neiging heb ik nog (in mn gedachten, he)
Maar tegelijkertijd wist ik ook: Ik moest hem laten "vallen" , de deur wijzen.Want het kon niet zo zijn dat hij hier mee weg kon komen.
Dus het bestaat heel goed dat we deze 2 dingen op hetzelfde moment van ons kind kunnen denken, alleen......wat is het beste voor hun? (en indirect voor onszelf?)
Stel, dat je je zo opstelt naar je zoon zoals je nu denkt, is hij daarmee geholpen? Het feit alleen al dat je komt geeft aan dat je er bent voor hem.
Wees sterk morgen, Prada, je schreef het zelf eigenlijk al dat je hem op zn fouten zal wijzen, geef aan dat hij je grens heeft overschreden,je bent en blijft zn moeder, maar dan wel 1 waar hij respect voor moet hebben.
Veel sterkte morgen , hou je taai en brul het maar van je af als je de deur bij hem uitgaat.
Liefs
Mijn kinderen zijn ook mn alles en zullen dat ook altijd blijven.
En in mn zwartste tijden, toen oudste zoon hier de boel bedonderde en geen respect voor me had, wilde ik hem in mijn gedachten toch nog steeds als een baby tegen me aanhouden.
Wilde ik hem nog steeds beschermen tegen de boze buitenwereld. En die neiging heb ik nog (in mn gedachten, he)
Maar tegelijkertijd wist ik ook: Ik moest hem laten "vallen" , de deur wijzen.Want het kon niet zo zijn dat hij hier mee weg kon komen.
Dus het bestaat heel goed dat we deze 2 dingen op hetzelfde moment van ons kind kunnen denken, alleen......wat is het beste voor hun? (en indirect voor onszelf?)
Stel, dat je je zo opstelt naar je zoon zoals je nu denkt, is hij daarmee geholpen? Het feit alleen al dat je komt geeft aan dat je er bent voor hem.
Wees sterk morgen, Prada, je schreef het zelf eigenlijk al dat je hem op zn fouten zal wijzen, geef aan dat hij je grens heeft overschreden,je bent en blijft zn moeder, maar dan wel 1 waar hij respect voor moet hebben.
Veel sterkte morgen , hou je taai en brul het maar van je af als je de deur bij hem uitgaat.
Liefs
dinsdag 19 augustus 2008 om 00:25
Iris, wil je wel eens laten je te verontschuldigen dat je soms even niet schrijft en je schamen is nergen voor nodig.
Ik heb soms tijden dat ik even niet meelees of schrijf, even pas op de plaats, dat mogen we toch zelf weten?
Fijn dat het dochter beter gaat en ja, dat overeind krabbelen doen we steeds weer, he. Wat een kracht hebben we toch in ons, gelukkig maar.
Nou, dat wordt dan afwachten wie er gelijk heeft, hoop voor jullie de politie.
Jij ook veel sterkte.
Ik heb soms tijden dat ik even niet meelees of schrijf, even pas op de plaats, dat mogen we toch zelf weten?
Fijn dat het dochter beter gaat en ja, dat overeind krabbelen doen we steeds weer, he. Wat een kracht hebben we toch in ons, gelukkig maar.
Nou, dat wordt dan afwachten wie er gelijk heeft, hoop voor jullie de politie.
Jij ook veel sterkte.
zaterdag 23 augustus 2008 om 15:58
Ik kom even een virtueel pannetje soep brengen aan de dames hier die dat zo hard nodig hebben. Prada, Iris, het is kippensoep, want dat is erg troostrijk, zo wordt verteld.
En voor als je je soep op hebt, heb ik nog een comfortabele virtuele bank met veeeeeeeeel kussens neergezet, daar kun je even in wegkruipen en uitrusten.
Wat een onzin praat ik. Komt omdat ik niet weet wat ik tegen jullie moet zeggen, maar heel erg met jullie meeleef.
Sterkte, meiden.
En voor als je je soep op hebt, heb ik nog een comfortabele virtuele bank met veeeeeeeeel kussens neergezet, daar kun je even in wegkruipen en uitrusten.
Wat een onzin praat ik. Komt omdat ik niet weet wat ik tegen jullie moet zeggen, maar heel erg met jullie meeleef.
Sterkte, meiden.
.
