Psyche
alle pijlers
Wat hielp jou tijdens rouw
maandag 12 februari 2018 22:52
Zoals in mijn andere topic staat is mijn moeder 4;5 week geleden overleden, heel onverwachts .
Nu vind ik het heel moeilijk dat rouwen, ik wil eigenlijk niks behalve in mijn Pyama zitten en huilen.
Maar dat helpt niet dat snap ik ook maar wat vind ik het moeilijk om iets te gaan doen, dingen die ik normaal leuk vind boeien me niet,
Ik werk niet dus daar vind ik geen afleiding, wandelen doe ik wel veel want ik heb honden. Maar wat heeft jullie geholpen ik zoek tips van jullie, was het een boek of breien terwijl je dat eerst nooit deed?
Ik hoor het graag!
Nu vind ik het heel moeilijk dat rouwen, ik wil eigenlijk niks behalve in mijn Pyama zitten en huilen.
Maar dat helpt niet dat snap ik ook maar wat vind ik het moeilijk om iets te gaan doen, dingen die ik normaal leuk vind boeien me niet,
Ik werk niet dus daar vind ik geen afleiding, wandelen doe ik wel veel want ik heb honden. Maar wat heeft jullie geholpen ik zoek tips van jullie, was het een boek of breien terwijl je dat eerst nooit deed?
Ik hoor het graag!
maandag 23 april 2018 22:49
Ik lees prima, ik reageer op jouw reactie op het eerste bericht van Sempie aan jou. Waar zij nog niets weet over een zware week.
Waarop ze wordt aangevallen op het jou niet mogen afkraken want je hebt het zware week.
"Want iedereen verdient een 23ste kans"
Remco Veldhuis (Een lang verhaal kort)
Remco Veldhuis (Een lang verhaal kort)
maandag 23 april 2018 22:51
Heb je ook door wat een enorme rijkdom het is dat je in ieder geval 1 ouder had die om je gaf en blij met je was? Heb je enig idee hoeveel mensen die fijne basis niet hebben, die ook als kind als in de situatie zaten die jij zo vreselijk vindt, dat ze als kleine kinderen al niemand om zich heen hadden, en die toch een fijn leven opbouwen?yogonaise schreef: ↑23-04-2018 21:44Tja mijn moeder leeft nog. Ze is nooit blij met mij geweest. Ook toen ik volwassen was zei ze nog steeds dat ze me liever niet had gehad of dat ik niets kan enz. Dat is pas kwetsend. Om eigenlijk op te groeien zonder moederfiguur waar je op kan terug vallen. Die je liever kwijt is dan rijk. Mijn vader leeft niet meer maar hij gaf wel om mij en was wel blij met mij. Dat kan ik van mijn moeder niet zeggen. En dan mag jij weer van alles over mij zeggen. Ik hoop dat jij wel een lieve moeder heb gehad die wel blij met jou was. En dat je geen idee hebt hoe dit is.
Hoe je zelf ergens instaat maakt zoveel verschil. Als je zelf in de basis positief denkt kom je veel verder. Het leven is niet zo maakbaar als jij het wilt laten zijn. Je kunt niet bepalen hoe anderen denken en doen, als je dat accepteert en bij jezelf begint met dingen veranderen, veranderd je leven met je mee of dan heb je in ieder geval meer kans dat het veranderd.
selune wijzigde dit bericht op 23-04-2018 22:52
0.18% gewijzigd
Forever is a hell of a long time
maandag 23 april 2018 22:51
Zij valt mij niet aan?
Ik geef aan een moeilijke week te hebben en vervolgens gaat ze gewoon Door. Dat is echt niet nodig.
maandag 23 april 2018 22:52
maandag 23 april 2018 22:53
Ja zeker wel.Selune schreef: ↑23-04-2018 22:51Heb je ook door wat een enorme rijkdom het is dat je in ieder geval 1 ouder had die om je gaf en blij met je was? Heb je enig idee hoeveel mensen die fijne basis niet hebben, die ook als kind als in de situatie zaten die jij zo vreselijk vindt, dat ze als kleine kinderen al niemand om zich heen hadden, en die toch een fijn leven opbouwen?
Hoe je zelf ergens instaat maakt zoveel verschil. Als je zelf in de basis positief denkt kom je veel verder. Het leven is niet zo maakbaar als jij het wilt laten zijn. Je kunt niet bepalen hoe anderen denken en doen, als je dat accepteert en bij jezelf begint met dingen veranderen, veranderd je leven met je mee of dan heb je in ieder geval meer kans dat het veranderd.
Andersom kunnen mensen het ook niet voor mij bepalen. Zeker niet als er heel andere ervaringen zijn. Maar hier mag dat bij mij wel blijkt.
maandag 23 april 2018 22:54
maandag 23 april 2018 22:58
maandag 23 april 2018 22:58
Nou dan is het toch helemaal niet nodig om iemand af te kraken als bekend is dat er een moeilijke dag aan komt?
maandag 23 april 2018 23:00
Je leest niet?Tinkeltje34 schreef: ↑23-04-2018 22:58Sorry hoor, maar jezus. Dit is toch wat je wilt horen? Je benadrukt overal dat het voor jouw zwaarder, moeilijker en weet ik veel wat allemaal wel niet is. En dan bevestigt iemand het en dan vind je het denigrerend?
Echt niet nodig dit.
En ik denk nog steeds dat het verschil uit maakt. Het is echt een feit dat op jonge leeftijd je meer alleen meemaakt/moment niet meer deelt.
maandag 23 april 2018 23:02
maandag 23 april 2018 23:02
Nogmaals: je KUNT het niet vergelijken.
Elk verlies , elke rouw en elk gemis is uniek.
Je kunt niet wegen in erger of zwaarder of wat dan ook.
Dat je dàt nou niet leert uit dit topic...
maandag 23 april 2018 23:06
Volgens mij was dit haar eerste post. Kan me niet herinneren dat ik iets verkeerds tegen haar heb gezegd. Maar blijkbaar mag zij zo wel van alles over mij zeggen. Het is wel goed. Het was gewoon niet nodig.OopjenCoppit schreef: ↑23-04-2018 23:00Dat van jou is evenmin nodig.
Begin bij jezelf.
Verander de wereld.
maandag 23 april 2018 23:07
Dat is jouw mening he.OopjenCoppit schreef: ↑23-04-2018 23:02Nogmaals: je KUNT het niet vergelijken.
Elk verlies , elke rouw en elk gemis is uniek.
Je kunt niet wegen in erger of zwaarder of wat dan ook.
Dat je dàt nou niet leert uit dit topic...
maandag 23 april 2018 23:14
Precies dit!OopjenCoppit schreef: ↑23-04-2018 23:02Nogmaals: je KUNT het niet vergelijken.
Elk verlies , elke rouw en elk gemis is uniek.
Je kunt niet wegen in erger of zwaarder of wat dan ook.
Dat je dàt nou niet leert uit dit topic...
Ieder verlies is anders. Lees de mensen die over meerdere verliezen spreken. Zelfs dan is ieder verlies uniek. Ik heb twee kinderen verloren en zowel het verlies, als mijn reactie, als het rouwproces zijn onvergelijkbaar, het enige dat gelijk was, was de enorme liefde voor ieder kind en de allesomvattende pijn die het deed ze te laten gaan.
Het ene verlies is niet erger dan het andere. En of jou verlies zwaarder of minder zwaar is kun je gewoon op geen enkele manier vergelijken. Het is net als met fysieke pijn. Twee mensen die hun been breken kunnen elkaar prima begrijpen, praktisch lopen ze tegen dezelfde dingen aan en daar kunnen ze prima over praten. Welke elastiek houdt wel al het water tegen bij het douchen en welke niet bijvoorbeeld. Maar elkaars pijn voelen of vergelijken kan niet. De een leeft weken op pijnstillers de ander slikt er geen. Dat betekent niet dat de laatste automatisch geen of minder pijn heeft alleen dat ie er anders mee omgaat, misschien een hogere pijngrens heeft of wat dan ook. Anders niet minder erg of moeilijk of pijnlijk, maar anders.
Yogonaise, stop met te vergelijken, zoek herkenning als dat je helpt (zoals we hier allemaal doen), maar stop met de verschillen te zoeken en te roepen dat jij het slechter hebt want (vul maar in). Dat is niet eerlijk tegenover jezelf, omdat je daarmee geen kans krijgt om echt gesteund te worden. Als je alleen maar laat zien dat je anders bent en ieder ander het verkeerd ziet zal niemand zich verbonden met je voelen. En het is niet eerlijk tegenover de mensen die hier wel verbondenheid en begrip zoeken en vinden.
selune wijzigde dit bericht op 23-04-2018 23:16
0.43% gewijzigd
Forever is a hell of a long time