Reizen
alle pijlers
bedrijfsuitje zaak van mijn man
donderdag 4 juni 2009 om 10:49
Ik heb een paar lastige trekjes.
1) ik hou niet van verplichte nummers met grote groepen (onbekende ) mensen
2) ik durf niet te vliegen
3) ik ben niet graag (ver) en langere tijd van mijn kind weg
4) ik weet graag waar ik aan toe ben
Nu heeft de zaak van mijn man elk jaar een bedrijfsuitje. Ik hoor nu net dat we dit jaar een paar dagen weg gaan met z'n allen (een vrij grote groep onbekenden) , dat we gaan vliegen en dat het een verrassing is waar we heen gaan. Je krijgt alleen een hint ivm inpakken.
Ik heb nu al buikpijn. Wat moet ik hier nu mee?
1) ik hou niet van verplichte nummers met grote groepen (onbekende ) mensen
2) ik durf niet te vliegen
3) ik ben niet graag (ver) en langere tijd van mijn kind weg
4) ik weet graag waar ik aan toe ben
Nu heeft de zaak van mijn man elk jaar een bedrijfsuitje. Ik hoor nu net dat we dit jaar een paar dagen weg gaan met z'n allen (een vrij grote groep onbekenden) , dat we gaan vliegen en dat het een verrassing is waar we heen gaan. Je krijgt alleen een hint ivm inpakken.
Ik heb nu al buikpijn. Wat moet ik hier nu mee?
donderdag 4 juni 2009 om 11:13
Of je nou zit te shaken van ellende ...............wat iedereen waarschijnlijk gewoon écht sneu voor JOU vindt ipv dat ze denken dat je man voor lul zit , of dat je man moet zeggen dat jij niet zo'n zin had om mee te gaan ..... ik persoonlijk vind het laatste lulliger .
Wat zijn bazen in het laatste geval zouden kúnnen denken ? Die heeft geen vrouw die achter hem staat , misschien ?
Wat zijn bazen in het laatste geval zouden kúnnen denken ? Die heeft geen vrouw die achter hem staat , misschien ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 4 juni 2009 om 11:14
Mijn vriend heeft ook van die bedrijfsuitjes. Een tijdje geleden was het een weekendje weg en kregen we een GPS tocht en werden de stelletjes expres uit elkaar gehaald. Dus ik zat ook met een groep onbekende mensen opgescheept. Het wordt toch wel van hem verwacht dat hij daarbij aanwezig is, ook al heeft hij daar meestal ook niet echt zin in. En ja, partners worden ook vriendelijk verzocht om mee te gaan.
Ik heb er overigens totaal geen problemen mee om met onbekende mensen om te gaan. En ik ga dan altijd wel mee met hem. Hij vindt het tenslotte ook leuk als ik mee ga en weet wie zijn collega's zijn. Daarnaast zegt hij altijd wel graag met me te willen pronken haha
Wat vind je man ervan als je wel of niet mee gaat?
Als je het echt niet ziet zitten, moet je niet mee gaan.
Ik heb er overigens totaal geen problemen mee om met onbekende mensen om te gaan. En ik ga dan altijd wel mee met hem. Hij vindt het tenslotte ook leuk als ik mee ga en weet wie zijn collega's zijn. Daarnaast zegt hij altijd wel graag met me te willen pronken haha
Wat vind je man ervan als je wel of niet mee gaat?
Als je het echt niet ziet zitten, moet je niet mee gaan.
donderdag 4 juni 2009 om 11:17
Ik zie ook altijd heel erg op tegen van die bedrijfsuitjes (itsman werkt voor een heel groot bedrijf). Twee jaar geleden gingen we ook een weekendje weg met zo een drie vliegtuigen vol (als het er niet meer waren). Maar het dagprogramma was heel erg los. Je kon doen wat je wil maar je kon ook deelnemen aan een vast programma (of een combinatie van die twee). Er waren kroegjes waar je elkaar kon treffen en dat was wel gezellig en minder gemaakt waardoor het voor mij ook makkelijker was
Misschien is het bedrijfsuitje ook wel meer als hierboven beschreven
Misschien is het bedrijfsuitje ook wel meer als hierboven beschreven
Je moet soms vallen om weer leren op te staan
donderdag 4 juni 2009 om 11:18
Toe nou, welke organisatie is zou zo vervuld van zichzelf dat ze het voor elkaar krijgen dat mensen tegen hun zin in meegaan? En welke organisatie wil dat eigenlijk?
Ik wist het al: ik zou bellen. Jij wilt best je vliegangst bestrijden maar op je eigen manier. Helemaal goed.
En inderdaad: organiseer een leuk etentje met het bedrijf. Low profile, en maak er geen verplicht nummer van. En accepteer dat mensen een prive leven hebben naast hun werkzaam leven.
Ik wist het al: ik zou bellen. Jij wilt best je vliegangst bestrijden maar op je eigen manier. Helemaal goed.
En inderdaad: organiseer een leuk etentje met het bedrijf. Low profile, en maak er geen verplicht nummer van. En accepteer dat mensen een prive leven hebben naast hun werkzaam leven.
donderdag 4 juni 2009 om 11:24
Whopper, wat naar!
Ik wil je alleen even aangeven dat ik zelf meerdere grote weekenden voor het werk heb geregeld. 3 dagen een lang weekend weg, inclusief vliegen naar diverse plaatsen binnen Europa. Er zijn altijd mensen die een aangepast programma hebben, er zijn altijd mensen die afwijken van een standaard diner omdat ze een bepaald dieet volgen. Er zijn altijd mensen die aangeven een hele dag vol activiteiten iets teveel vinden van het goede en liever afwijken hiervan. Jij bent bang voor vliegen, maar ik heb ook wel eens een lunch geregeld op een boot om zo door de haven van Valetta te varen... ik had 3 mensen die niet op een boot durfde. Voor hen regelde ik iets anders. Er waren zwangere dames die niet meededen aan een fikse stadswandeling.... Ik heb heren en dames gehad met vliegangst wat ik van tevoren wist.... ik was zo blij dat ik dat van tevoren wist.. Ik kocht deze reizen in, maakte het programma en begeleide de hele reis. Ik heb mensen die sommige dingen niet deden / wilden / etc. nooit anders gezien.. 'iedereen naar de zin maken' dat wil je en het is fijn dat mensen van te voren hun angsten / wensen uitspreken, dan valt het voor niemand tegen op het moment zelf..
Geloof me, je bent echt niet de enige die zal afwijken van het programma... echt niet.
Bij voorbaat al je angsten en tegens in de groep gooien werkt zo verstikkend voor jezelf lijkt me.... Ik zou het proberen anders te benaderen. Overigens, als je het niets vindt, dan vind je het niets, punt. Maar.... probeer het op zijn minst ook positief te bekijken. Samen eruit, al dan niet met een groep. Een hotelkamer samen delen, lekker dineren, wellicht snuiven aan een mooie stad.... Samen met je man aan je hand... je kind veilig en wel bij een oppas.... het kán allemaal.... maar de wil moet er zijn, anders is het bij voorbaat gedoemd te mislukken.
Sterkte met je beslissing.
Ik wil je alleen even aangeven dat ik zelf meerdere grote weekenden voor het werk heb geregeld. 3 dagen een lang weekend weg, inclusief vliegen naar diverse plaatsen binnen Europa. Er zijn altijd mensen die een aangepast programma hebben, er zijn altijd mensen die afwijken van een standaard diner omdat ze een bepaald dieet volgen. Er zijn altijd mensen die aangeven een hele dag vol activiteiten iets teveel vinden van het goede en liever afwijken hiervan. Jij bent bang voor vliegen, maar ik heb ook wel eens een lunch geregeld op een boot om zo door de haven van Valetta te varen... ik had 3 mensen die niet op een boot durfde. Voor hen regelde ik iets anders. Er waren zwangere dames die niet meededen aan een fikse stadswandeling.... Ik heb heren en dames gehad met vliegangst wat ik van tevoren wist.... ik was zo blij dat ik dat van tevoren wist.. Ik kocht deze reizen in, maakte het programma en begeleide de hele reis. Ik heb mensen die sommige dingen niet deden / wilden / etc. nooit anders gezien.. 'iedereen naar de zin maken' dat wil je en het is fijn dat mensen van te voren hun angsten / wensen uitspreken, dan valt het voor niemand tegen op het moment zelf..
Geloof me, je bent echt niet de enige die zal afwijken van het programma... echt niet.
Bij voorbaat al je angsten en tegens in de groep gooien werkt zo verstikkend voor jezelf lijkt me.... Ik zou het proberen anders te benaderen. Overigens, als je het niets vindt, dan vind je het niets, punt. Maar.... probeer het op zijn minst ook positief te bekijken. Samen eruit, al dan niet met een groep. Een hotelkamer samen delen, lekker dineren, wellicht snuiven aan een mooie stad.... Samen met je man aan je hand... je kind veilig en wel bij een oppas.... het kán allemaal.... maar de wil moet er zijn, anders is het bij voorbaat gedoemd te mislukken.
Sterkte met je beslissing.
DTEEZ!
donderdag 4 juni 2009 om 11:27
Aan de post van Einstein heb ik niet zoveel (denk je dat ik het leuk vind?), maar aan die van Dalia des te meer. Dank je wel voor je wijze woorden. Hier heb ik echt iets aan.
Mijn man is niet verplicht om te gaan, en ik ook niet. Hij wil wel graag en als ik ga doe ik het alleen voor hem. Niet voor mezelf.
Als ik gedrogeerd zeg, dan bedoel ik met een pilletje op het vliegtuig in. Ik bedoel niet dat ik gedrogeerd het hele lange weekend door ga brengen hoor!
Mijn man is niet verplicht om te gaan, en ik ook niet. Hij wil wel graag en als ik ga doe ik het alleen voor hem. Niet voor mezelf.
Als ik gedrogeerd zeg, dan bedoel ik met een pilletje op het vliegtuig in. Ik bedoel niet dat ik gedrogeerd het hele lange weekend door ga brengen hoor!
donderdag 4 juni 2009 om 11:30
Dank je Djoels.
Ik vind het fijn om te horen dat ik niet de enige zal zijn. En ik heb ook al een lijst in de mail gekregen (waarbij nadrukkelijk vermeld staat dat gegevens vertrouwelijk behandeld zullen worden) met allerhande bijzonderheden, zoals zwanger, ziekten, medicijngebruik en andere bijzonderheden.
Ik wil graag mee voor mijn man. Ik wil het ook graag leuk vinden. Maar ik wil gewoon niet vliegen. De rest valt een mouw aan te passen.
En dat vliegen zou ik eigenlijk gewoon moeten doen. Als ik ooit nog eens bij mijn vriendin in Abu Dhabi wil aankomen dan zal ik met kleine stapjes moeten beginnen dus ik vind van mezelf dat ik het gewoon moet doen.
Maar ik ben een beetje bang.
Terecht of onterecht. Het voelt wel naar.
Ik vind het fijn om te horen dat ik niet de enige zal zijn. En ik heb ook al een lijst in de mail gekregen (waarbij nadrukkelijk vermeld staat dat gegevens vertrouwelijk behandeld zullen worden) met allerhande bijzonderheden, zoals zwanger, ziekten, medicijngebruik en andere bijzonderheden.
Ik wil graag mee voor mijn man. Ik wil het ook graag leuk vinden. Maar ik wil gewoon niet vliegen. De rest valt een mouw aan te passen.
En dat vliegen zou ik eigenlijk gewoon moeten doen. Als ik ooit nog eens bij mijn vriendin in Abu Dhabi wil aankomen dan zal ik met kleine stapjes moeten beginnen dus ik vind van mezelf dat ik het gewoon moet doen.
Maar ik ben een beetje bang.
Terecht of onterecht. Het voelt wel naar.
donderdag 4 juni 2009 om 11:33
Pfff, ik heb het idee dat dit uitje niet het probleem is maar jouw klagerige houding. Je hebt vliegangst en je houdt niet van grote groepen... fine, iets om rekening mee te houden... maar je bent niet terminaal ofzo.
Een beetje relativeren kan geen kwaad. Wist je dat als jij nu toegeeft aan die buikpijn- en paniekzaaierij-aanvallen dat je ze dan heel waarschijnlijk de volgende keer weer hebt?
En misschien niet eens omdat je écht bang bent, maar gewoon omdat jij je lichaam getraind hebt. Klassieke en operante conditionering enzo. De opluchting die je zult voelen als je nu niet gaat (en het feit dat daarmee je buik niet meer pijn zal doen en je weer adem kunt halen) werkt bijna verslavend. Je lichaam wil de volgende keer weer van die psycho-somatische klachten af en weet wel hoe dat moet...
Ik zou het belangrijk vinden om er voor mijn man te zijn, ik ben het helemaal eens met BGB wat betreft het stukje vliegangst/bazen/achter je man staan. En bovenal zou ik het belangrijk vinden om mijn leven niet te laten regeren door paniek.
Ben je nog in therapie trouwens?
Een beetje relativeren kan geen kwaad. Wist je dat als jij nu toegeeft aan die buikpijn- en paniekzaaierij-aanvallen dat je ze dan heel waarschijnlijk de volgende keer weer hebt?
En misschien niet eens omdat je écht bang bent, maar gewoon omdat jij je lichaam getraind hebt. Klassieke en operante conditionering enzo. De opluchting die je zult voelen als je nu niet gaat (en het feit dat daarmee je buik niet meer pijn zal doen en je weer adem kunt halen) werkt bijna verslavend. Je lichaam wil de volgende keer weer van die psycho-somatische klachten af en weet wel hoe dat moet...
Ik zou het belangrijk vinden om er voor mijn man te zijn, ik ben het helemaal eens met BGB wat betreft het stukje vliegangst/bazen/achter je man staan. En bovenal zou ik het belangrijk vinden om mijn leven niet te laten regeren door paniek.
Ben je nog in therapie trouwens?
donderdag 4 juni 2009 om 11:33
Ik schijt ook bagger in een vliegtuig en toch stap ik er altijd weer in, gewoon omdat ik toch wat van de wereld wil zien. Misschien kun je aangeven dat je vliegangst hebt, zodat ze er voor kunnen zorgen dat je iig naast je man in het vliegtuig zit.
Daarnaast zal het vast geen vlucht van 8 uur worden als het om een weekendje gaat.
Daarnaast zal het vast geen vlucht van 8 uur worden als het om een weekendje gaat.
donderdag 4 juni 2009 om 11:34
quote:yoyo2 schreef op 04 juni 2009 @ 11:14:
Mijn vriend heeft ook van die bedrijfsuitjes. Een tijdje geleden was het een weekendje weg en kregen we een GPS tocht en werden de stelletjes expres uit elkaar gehaald. Dus ik zat ook met een groep onbekende mensen opgescheept. Het wordt toch wel van hem verwacht dat hij daarbij aanwezig is, ook al heeft hij daar meestal ook niet echt zin in. En ja, partners worden ook vriendelijk verzocht om mee te gaan.
.
Haha Yoyo, dat helpt Whopper echt om net die laatste stap te zetten, een horrorstory over hoe het kan gaan.
Whopper, ik snap echt hoe je je voelt (behalve dan die vliegangst, want daar heb ik geen last van). Wat ik zelf in dat geval doe is wel meegaan, maar me af en toe even losmaken van het groepsgebeuren.
Wij hadden een paar jaar geleden ook zo'n soort trip in Singapore. En die kon ik natuurlijk niet laten schieten. Mijn man is een paar dagen eerder gegaan want ze hadden eerst allemaal vergaderingen. Dus ik kon lekker in mijn eentje vliegen. Daarna moest er even sociaal gedaan worden met de collega's en aanhang. Daar heb ik me doorheen geslagen. Er zijn altijd wel mensen die dat hele groepsgebeuren ook maar niets vinden en daar klets je dan even mee. Toen iedereen weer terugvloog zijn wij nog 5 dagen met zijn tweeen verder gegaan in Maleisie, dus we konden lekker samen terugvliegen.
Het is 1. leuk voor je man als je meegaat, 2. heel waarschijnlijk valt het allemaal best wel mee en 3. na afloop heb je een heel goed gevoel over jezelf want je hebt het toch maar mooi gedaan dan.
Mijn vriend heeft ook van die bedrijfsuitjes. Een tijdje geleden was het een weekendje weg en kregen we een GPS tocht en werden de stelletjes expres uit elkaar gehaald. Dus ik zat ook met een groep onbekende mensen opgescheept. Het wordt toch wel van hem verwacht dat hij daarbij aanwezig is, ook al heeft hij daar meestal ook niet echt zin in. En ja, partners worden ook vriendelijk verzocht om mee te gaan.
.
Haha Yoyo, dat helpt Whopper echt om net die laatste stap te zetten, een horrorstory over hoe het kan gaan.
Whopper, ik snap echt hoe je je voelt (behalve dan die vliegangst, want daar heb ik geen last van). Wat ik zelf in dat geval doe is wel meegaan, maar me af en toe even losmaken van het groepsgebeuren.
Wij hadden een paar jaar geleden ook zo'n soort trip in Singapore. En die kon ik natuurlijk niet laten schieten. Mijn man is een paar dagen eerder gegaan want ze hadden eerst allemaal vergaderingen. Dus ik kon lekker in mijn eentje vliegen. Daarna moest er even sociaal gedaan worden met de collega's en aanhang. Daar heb ik me doorheen geslagen. Er zijn altijd wel mensen die dat hele groepsgebeuren ook maar niets vinden en daar klets je dan even mee. Toen iedereen weer terugvloog zijn wij nog 5 dagen met zijn tweeen verder gegaan in Maleisie, dus we konden lekker samen terugvliegen.
Het is 1. leuk voor je man als je meegaat, 2. heel waarschijnlijk valt het allemaal best wel mee en 3. na afloop heb je een heel goed gevoel over jezelf want je hebt het toch maar mooi gedaan dan.
donderdag 4 juni 2009 om 11:35
Ik kan me je probleem heel erg goed voorstellen.
Wat de groep mensen betreft, hopelijk zijn het leuke mensen, en als je je even wilt terugtrekken moet je dat gewoon doen hoor. Dan skip je een deel van het programma en ben je toch mee.
Voor je vliegangst heeft de huisarts geweldige tabletten, ik heb ernstige claustrofobie, ik durf niet eens in de plee met de deur dicht, laat staan een lift, laat staan een vliegtuig. Maar een oxazepammetje (of 2) erin voor een vliegreis en ik stap overal in... het maakt met niets meer uit. Enige nadeel is dat je lekker slaapt onderweg, heeeel lekker en dat mijn man me aan de hand mee moet nemen, want ik stap breed grijnzend zo in het verkeerde vliegtuig
Heb je een goede oppas waar je je kind met gerust hart kunt achterlaten? Dat scheelt ook wel denk ik.
Maar echt ga naar die huisarts, je kunt ook betablokkers krijgen, die remmen de angst, opwinding etc ook goed.
Wat de groep mensen betreft, hopelijk zijn het leuke mensen, en als je je even wilt terugtrekken moet je dat gewoon doen hoor. Dan skip je een deel van het programma en ben je toch mee.
Voor je vliegangst heeft de huisarts geweldige tabletten, ik heb ernstige claustrofobie, ik durf niet eens in de plee met de deur dicht, laat staan een lift, laat staan een vliegtuig. Maar een oxazepammetje (of 2) erin voor een vliegreis en ik stap overal in... het maakt met niets meer uit. Enige nadeel is dat je lekker slaapt onderweg, heeeel lekker en dat mijn man me aan de hand mee moet nemen, want ik stap breed grijnzend zo in het verkeerde vliegtuig
Heb je een goede oppas waar je je kind met gerust hart kunt achterlaten? Dat scheelt ook wel denk ik.
Maar echt ga naar die huisarts, je kunt ook betablokkers krijgen, die remmen de angst, opwinding etc ook goed.
donderdag 4 juni 2009 om 11:35
Is eigenlijk niet je grootste struikelblok:
Ik zie er tegenop om met een grote groep mensen te gaan vliegen die ik niet ken. Maar die, als ik een angstaanval krijg in het vliegtuig, wel allemaal weten wie ik ben. En mijn man er wellicht op aankijken?
Maar zoals Djoels aangeeft is daar wat aan te doen. Gewoon aangeven dat je wel mee wilt maar dat dit je veel kruim kost.
Misschien kunnen ze nog een rustig plekje voor jullie regelen buiten de grote groep of een plek in het vliegtuig voor je reserveren waar jij je beter voelt.
Daarnaast kan je dan ook aangeven dat je meer ruimte in het programma nodig hebt doordat het vliegen je zoveel energie kost.
Ze moeten wel heel bot zijn om dat niet te begrijpen.
Ik zie er tegenop om met een grote groep mensen te gaan vliegen die ik niet ken. Maar die, als ik een angstaanval krijg in het vliegtuig, wel allemaal weten wie ik ben. En mijn man er wellicht op aankijken?
Maar zoals Djoels aangeeft is daar wat aan te doen. Gewoon aangeven dat je wel mee wilt maar dat dit je veel kruim kost.
Misschien kunnen ze nog een rustig plekje voor jullie regelen buiten de grote groep of een plek in het vliegtuig voor je reserveren waar jij je beter voelt.
Daarnaast kan je dan ook aangeven dat je meer ruimte in het programma nodig hebt doordat het vliegen je zoveel energie kost.
Ze moeten wel heel bot zijn om dat niet te begrijpen.
donderdag 4 juni 2009 om 11:36
donderdag 4 juni 2009 om 11:37
Wel of niet vliegen....... die keuze is aan jou en aan niemand anders.
Geef het alleen wel van tevoren aan Whopper dat je die angst hebt... dat meen ik echt.
Ik heb vorig jaar een dame met vliegangst gehad die toch mee wilde. Ik had een vliegtuig afgehuurd en afgesproken dat als de dame wilde, ze in de cockpit mocht kijken. Het was een hel voor haar om te gaan.. maar ze wilde zich eroverheen zetten en ze ging mee op reis. Een vlucht van 3,5 uur.
Ik vroeg haar op een gegeven moment of ze in de cockpit wilde kijken. Ze keek zo angstig. En toch ging ze dat doen. Piloten vertelde haar diverse dingen, maakten grapjes met haar en plaagde haar op een leuke manier. Het pakte goed uit met haar. Ze springt echt niet in ieder vliegtuig nu, maar ze ging dit jaar wel weer mee op reis.. ze had veel minder zweet op haar voorhoofd dan het jaar ervoor, al was ze nog steeds enorm gespannen.
Ze was bang, maar ze wilde wel. Die keuze maakte zij zelf.
Geef het alleen wel van tevoren aan Whopper dat je die angst hebt... dat meen ik echt.
Ik heb vorig jaar een dame met vliegangst gehad die toch mee wilde. Ik had een vliegtuig afgehuurd en afgesproken dat als de dame wilde, ze in de cockpit mocht kijken. Het was een hel voor haar om te gaan.. maar ze wilde zich eroverheen zetten en ze ging mee op reis. Een vlucht van 3,5 uur.
Ik vroeg haar op een gegeven moment of ze in de cockpit wilde kijken. Ze keek zo angstig. En toch ging ze dat doen. Piloten vertelde haar diverse dingen, maakten grapjes met haar en plaagde haar op een leuke manier. Het pakte goed uit met haar. Ze springt echt niet in ieder vliegtuig nu, maar ze ging dit jaar wel weer mee op reis.. ze had veel minder zweet op haar voorhoofd dan het jaar ervoor, al was ze nog steeds enorm gespannen.
Ze was bang, maar ze wilde wel. Die keuze maakte zij zelf.
DTEEZ!
donderdag 4 juni 2009 om 11:37
donderdag 4 juni 2009 om 11:38
quote:mars 74 schreef op 04 juni 2009 @ 11:35:
Voor je vliegangst heeft de huisarts geweldige tabletten, ik heb ernstige claustrofobie, ik durf niet eens in de plee met de deur dicht, laat staan een lift, laat staan een vliegtuig. Maar een oxazepammetje (of 2) erin voor een vliegreis en ik stap overal in... het maakt met niets meer uit. Enige nadeel is dat je lekker slaapt onderweg, heeeel lekker en dat mijn man me aan de hand mee moet nemen, want ik stap breed grijnzend zo in het verkeerde vliegtuig.Hoe doe je dat met uitgaan / restaurant / bioscoop / op terras / op werk / etc. dan allemaal?
Voor je vliegangst heeft de huisarts geweldige tabletten, ik heb ernstige claustrofobie, ik durf niet eens in de plee met de deur dicht, laat staan een lift, laat staan een vliegtuig. Maar een oxazepammetje (of 2) erin voor een vliegreis en ik stap overal in... het maakt met niets meer uit. Enige nadeel is dat je lekker slaapt onderweg, heeeel lekker en dat mijn man me aan de hand mee moet nemen, want ik stap breed grijnzend zo in het verkeerde vliegtuig
.Hoe doe je dat met uitgaan / restaurant / bioscoop / op terras / op werk / etc. dan allemaal?
donderdag 4 juni 2009 om 11:39
Wat is er mis met gedrogeerd?
Mensen begrijpen vaak heel erg goed dat mensen bepaalde angsten kunnen hebben.
Ik zeg altijd gewoon dat ik niet in lift, vliegtuig, plee durf. Ook zakelijk.
Nog nooit een rare reactie gehad, alleen begrijpend. En mocht iemand het stiekem achterlijk vinden, zal mijn achterwerk roesten. Iedereen is zoals hij/zij is en dat mag gewoon.
Mensen begrijpen vaak heel erg goed dat mensen bepaalde angsten kunnen hebben.
Ik zeg altijd gewoon dat ik niet in lift, vliegtuig, plee durf. Ook zakelijk.
Nog nooit een rare reactie gehad, alleen begrijpend. En mocht iemand het stiekem achterlijk vinden, zal mijn achterwerk roesten. Iedereen is zoals hij/zij is en dat mag gewoon.
donderdag 4 juni 2009 om 11:40
quote:Spinster schreef op 04 juni 2009 @ 11:38:
[...]
Hoe doe je dat met uitgaan / restaurant / bioscoop / op terras / op werk / etc. dan allemaal?
Ik laat de deur gewoon open. En als er mensen zijn zeg ik: sorry ik laat de deur op een kiertje want ik heb claustrofobie. Wordt prima op gereageerd.
Bij liften heb je ook altijd trappen. Goed voor de conditie ook nog.
[...]
Hoe doe je dat met uitgaan / restaurant / bioscoop / op terras / op werk / etc. dan allemaal?
Ik laat de deur gewoon open. En als er mensen zijn zeg ik: sorry ik laat de deur op een kiertje want ik heb claustrofobie. Wordt prima op gereageerd.
Bij liften heb je ook altijd trappen. Goed voor de conditie ook nog.
donderdag 4 juni 2009 om 11:42
Mijn man belde net en die zit vanmiddag in de auto met degene die het geheel organiseert dus die zou het probleem van de vliegangst voorleggen en vragen waar we naar toe gaan.
Ik heb niet voor niets de therapie afgerond, en zal toch eens in het vliegtuig moeten stappen. Ik ben me dus bewust dat ik het moet doen, maar het zal een stuk schelen als ik van te voren weet hoe lang en waar heen.
spinster, mijn klagerige houding staat je misschien niet aan, maar ik vind het wel fijn hier mijn probleem uiteen te kunnen zetten en daar verschillende meningen op te krijgen. Ik klaag bewust hier zodat ik het thuis niet hoef te doen. Ze hebben thuis nl al genoeg te stellen met mijn zeer belabberde gezondheid en mijn afnemende energie.
De tips en bemoedigende woorden vind ik erg waardevol; mijn dank hiervoor.
Ik laat eht nu even bezinken en ga even aan de slag; er ligt nog wat werk voor me voor vandaag. Ik hoor het later vandaag van mijn man en dan bel ik morgen even met de huisarts wat ik het beste kan doen qua medicatie in het vliegtuig; een slaappil of een rustgever. Ik denk dat ik er al veel geruster op ben als ik weet dat dat in ieder geval geregeld is.
Ik heb niet voor niets de therapie afgerond, en zal toch eens in het vliegtuig moeten stappen. Ik ben me dus bewust dat ik het moet doen, maar het zal een stuk schelen als ik van te voren weet hoe lang en waar heen.
spinster, mijn klagerige houding staat je misschien niet aan, maar ik vind het wel fijn hier mijn probleem uiteen te kunnen zetten en daar verschillende meningen op te krijgen. Ik klaag bewust hier zodat ik het thuis niet hoef te doen. Ze hebben thuis nl al genoeg te stellen met mijn zeer belabberde gezondheid en mijn afnemende energie.
De tips en bemoedigende woorden vind ik erg waardevol; mijn dank hiervoor.
Ik laat eht nu even bezinken en ga even aan de slag; er ligt nog wat werk voor me voor vandaag. Ik hoor het later vandaag van mijn man en dan bel ik morgen even met de huisarts wat ik het beste kan doen qua medicatie in het vliegtuig; een slaappil of een rustgever. Ik denk dat ik er al veel geruster op ben als ik weet dat dat in ieder geval geregeld is.
donderdag 4 juni 2009 om 11:44
quote:mars 74 schreef op 04 juni 2009 @ 11:40:
[...]
Ik laat de deur gewoon open. En als er mensen zijn zeg ik: sorry ik laat de deur op een kiertje want ik heb claustrofobie. Wordt prima op gereageerd.
Bij liften heb je ook altijd trappen. Goed voor de conditie ook nog.De trappen snap ik. Niet om vervelend te doen, maar jij laat dus ook de wc-deur op een kier als je je tampon staat te verwisselen of je maandverband uit je onderbroek trekt?
En je komt nooit in wc's waar -nadat je het hokje bent binnengegaan- mensen de wc-ruimte binnenkomen en -logisch- aan een ogenschijnlijk niet gesloten deur trekken in de veronderstelling dat de wc vrij is?
[...]
Ik laat de deur gewoon open. En als er mensen zijn zeg ik: sorry ik laat de deur op een kiertje want ik heb claustrofobie. Wordt prima op gereageerd.
Bij liften heb je ook altijd trappen. Goed voor de conditie ook nog.De trappen snap ik. Niet om vervelend te doen, maar jij laat dus ook de wc-deur op een kier als je je tampon staat te verwisselen of je maandverband uit je onderbroek trekt?
En je komt nooit in wc's waar -nadat je het hokje bent binnengegaan- mensen de wc-ruimte binnenkomen en -logisch- aan een ogenschijnlijk niet gesloten deur trekken in de veronderstelling dat de wc vrij is?
