Reizen
alle pijlers
Horroruitjes school, werk of vereniging
zondag 13 april 2025 om 08:57
.
donderdag 17 april 2025 om 17:42
Nee, creëer dan een slaapplek voor die leerling met ASS en 1 of 2 bevriende klasgenootjes.
Absoluut nooit met een docent.
Moet je als docent toch ook niet aan denken om met een leerling in je persoonlijke ruimte te liggen??
Frankly my dear, I don"t give a damn
donderdag 17 april 2025 om 17:45
Die lln zal ineens maar met allerlei ongegronde beschuldigingen komen (zeer reëel in mijn werkveld). Echt, dat soort regels zijn er niet alleen om de lln te beschermen, maar ook de docent.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
donderdag 17 april 2025 om 18:17
donderdag 17 april 2025 om 18:30
Nee helaas.
Ons kamp wordt wel altijd zo gepland dat we de dag erna vrij zijn, maar verder niks extra.
Dus ik ga drie dagen mee op kamp (groep 8) en heb daarna mijn eigen weekend om bij te komen.
Dat weekend is ook wel eens het Hemelvaarts- of Pinksterweekend. Dus dan is ook je lange vrije weekend nog naar de vaantjes. Eén keer bedacht dat man en ik toch wel weg konden met Pinksteren. Vrijdagmiddag thuis, snel en was gedraaid, zaterdagochtend vertrokken. Was niet echt een succes.
donderdag 17 april 2025 om 18:38
Ook dan kan het niet.
Wij hebben al meerdere keren gehad dat één leerling eerder wilde gaan slapen en niet meer mee wilde met het nachtspel. Altijd ging de leerling dan alleen op die kamer alvast naar bed. Ik bleef op de locatie in de gang zitten wachten op de rest. Gelukkig verbleven in de Stay Okay dan ook andere scholen dus heel gezellig gekletst met leerkracht(en) van een andere school die daar ook voor een leerling zaten.
speculaastaart wijzigde dit bericht op 17-04-2025 18:52
0.34% gewijzigd
donderdag 17 april 2025 om 18:40
Ik ben op kamp zo ongeveer mishandelt door een autistisch meisje, die werd agressief als ze boos was/dr zin niet kreeg en gebruikte dan het eerste wat ze te pakken kreeg om dr op los mee te slaan. Dat wisten wij (de kinderen) niet. Nadat ze mij bewerkt had met de slang van een opblaaspomp moest ze alleen in een tent. Die week nog diverse geweldsincidenten met andere kinderen, waardoor iedereen bang was. Maar gelukkig mocht ze blijven zeg, goede leiding.
moonenz5 wijzigde dit bericht op 17-04-2025 18:41
0.77% gewijzigd
donderdag 17 april 2025 om 18:48
Dus, even samenvattend; als een docent op reis gaat met bewerkelijke leerlingen dan is dat ellendig en moet er een dubbele bonus tegenover staan, maar volgens andere berichten in deze discussie moeten vrijwilligers en hele jonge kinderen die met een bewerkelijk kind op pad zijn zich onder alle omstandigheden aanpassen aan het bewerkelijke kind. Logisch.
Mijn onplezierige uitje van deze week: op pad met collega’s, en om aan het teamgevoel te werken, moesten we samen creatief doen. Een lid van het MT had bedacht hoe: samen een collage maken door afbeeldingen uit oude Libelles en reclamefolders te scheuren en met een pritt stift op te plakken. Ik waande me terug op de kleuterschool.
donderdag 17 april 2025 om 19:00
Het moet niet, maar het hoort er wel bij voor de kinderen. Naast heel vermoeiend vind ik het ook heel leuk om de kinderen zo mee te maken. Sinds ik mee ga, ga ik mee met kinderen die ik al als kleuter heb meegemaakt. Geweldig om te zien hoe dat verlegen kleutertje van toen, nu is geworden.
Kinderen die ooit bij je op schoot zaten en nu denken dat ze alles wel zelf kunnen. En hoe ze dan ineens weer even heel klein zijn als er in die situatie iets gebeurt wat ze niet zo leuk vinden. De blije, maar moeie koppies. De dankbare ouders dat je dat voor hun kind doet. (Gelukkig hebben wij die meestal wel)
donderdag 17 april 2025 om 19:04
De gemiddelde puber of jong-adolescent is ofwel zelf pester, ofwel negeerder ofwel valt het hem gewoon niet op omdat hij / zij er niet mee bezig is.
Ik ben altijd met zo'n 80 à 200 man op schooltripjes gegaan.
Daar valt "een éénling" en iemand die alleen in een hotelkamer ligt of telkens straal genegeerd wordt toch echt nauwelijks op.
Hoogstens zie je een lege plaats in een bus, maar tenzij de bus stampvol zit valt zelfs dat niet op.
Zeker als 16- à 20-jarige* kan je perfect gewoon "verdwijnen" in de massa.
Het is niet dat ik kwaad of baldadig werd omdat ik dagenlang genegeerd werd.
Degenen die kwaad werden waren die 3 anderen die in Londen gedwongen werden om mij als kamergenoot te accepteren, omdat er nu éénmaal geen andere plek was om mij te stallen. Of die 4 anderen in Amsterdam die mij verplicht in hun bungalow kregen. Waarna ze boven in die bungalow 4 dagen feest vierden en ik elke avond alleen beneden zat. Maar "ik had toch de geweldige luxe van een 2-persoonskamer voor mij alleen". (Ik wou ook gewoon elke avond zuipen, feestvieren, karaoke, ... maar tja ...)
In Parijs renden ze dan weer gewoon weg "want er was een afzegging en dus plaats in kamer X bij Y".
In de Ardennen - groep 8 - had ik 1 vriendin, maar aangezien die in een andere klas zat zat ze op een andere kamer.
Ik zat in de "restjeskamer". Met restanten die in geen enkele kamer pasten / teveel waren omdat alle kamers nu éénmaal maar 8 bedden telden.
Degenen die gezellig met vrienden op hun kamer van 8 zaten zagen die restjeskamer natuurlijk niet.
Voor de meeste leerkrachten stopte het verhaal overigens zolang iedereen maar een bed en een kamer had.
En zolang je maar rustig was en niet alleen op stap ging.
Ze wilden dus best nog eens kijken of ik wel een bed had, niet bij de ergste raddraaiers zat en dat mijn kamergenoten mij binnen lieten, maar daar stopte de betrokkenheid.
Dat ze er bij "3 uur alleen" dus achteraf vaak op uit kwamen dat ik alleen door de stad was gaan zwerven omdat het hen geen bal kon schelen wie wat ging doen en met wie ... dan waren ze dus minder happy. Want dan had ik "gevaarlijk gedrag" getoond.
Tegelijk ... Als wij 3 uur alleen rondliepen hadden zij 3 uur rust en vrijheid en tijd voor koffie. Of om zelf naar de MacDo te gaan.
*Ik ben 2 keer met hogeschool weggeweest. Verplichte meuk voor examenpunten.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
donderdag 17 april 2025 om 19:33
Wissewis 
Hier ook ervaring met buitengesloten worden maar gelukkig niet op uitjes langer dan één dag.
- op mijn 13e een 5-daagse uitwisseling met een school in Duitsland met het schoolorkest en -koor. Kom ik als één van de jongste alleen in een gastgezin terecht. Zij spraken geen Engels en ik had net één les Duits gehad. Dat was echt moeilijk en ik vond het ook helemaal niet leuk. Anderen, ouderejaars zaten soms wel met z'n tweeën ergens. Daar was dus niet goed over nagedacht.
- op mijn 16e schoolreisje naar de Rotterdamse haven voor een rondleiding enzo. Best een lange reis vanaf waar ik op school zat. Hele reis alleen in de bus gezeten omdat er niemand naast mij wilde zitten. Daar achter de groep aangelopen, wat tijdens de rondleiding nog wel oké was. Later ook nog naar een strandje aan de Maas geweest. Ik zie mezelf daar nog alleen naar het water lopen. Iedereen vond het geweldig, ik dacht alleen maar, hoe kom ik hier weg. Terugreis weer alleen gezeten.
- Ook eens schoolreisje naar een of ander museum in Amsterdam gecombineerd met een bezoekje aan Nemo. Is normaalgesproken natuurlijk leuk, maar niet als er in de bus niemand naast je wil zitten en je zowel in het museum als in Nemo helemaal alleen rondloopt. Ik voelde me zo verloren.
- Niet echt een uitje, maar de jaarlijkse sportdag was ook een hel voor mij. Je moest je vantevoren voor een bepaalde sport opgeven en dan werden alle wedstrijden gepland. Ik werd altijd meteen gewisseld. En daar stond ik dan. Ik vond het echt verschrikkelijk, liep daar echt met m'n mijn ziel onder mijn arm, terwijl iedereen leuk met vrienden en vriendinnen was. Helaas was ik te braaf om te spijbelen.
-Op mijn 19e met een muziekvereniging een paar dagen naar het buitenland. Was heel leuk en gezellig. Op één van de laatste dagen zijn we daar naar een badhuis gegaan. Het was begin december en hartstikke koud. Dan loop je daar op zo'n saunacomplex dat gedeeltelijk binnen en gedeeltelijk buiten is, dus zodra we thuis waren was de helft van de vereniging ziek en we hadden net ons kerstoptreden...
Hier ook ervaring met buitengesloten worden maar gelukkig niet op uitjes langer dan één dag.
- op mijn 13e een 5-daagse uitwisseling met een school in Duitsland met het schoolorkest en -koor. Kom ik als één van de jongste alleen in een gastgezin terecht. Zij spraken geen Engels en ik had net één les Duits gehad. Dat was echt moeilijk en ik vond het ook helemaal niet leuk. Anderen, ouderejaars zaten soms wel met z'n tweeën ergens. Daar was dus niet goed over nagedacht.
- op mijn 16e schoolreisje naar de Rotterdamse haven voor een rondleiding enzo. Best een lange reis vanaf waar ik op school zat. Hele reis alleen in de bus gezeten omdat er niemand naast mij wilde zitten. Daar achter de groep aangelopen, wat tijdens de rondleiding nog wel oké was. Later ook nog naar een strandje aan de Maas geweest. Ik zie mezelf daar nog alleen naar het water lopen. Iedereen vond het geweldig, ik dacht alleen maar, hoe kom ik hier weg. Terugreis weer alleen gezeten.
- Ook eens schoolreisje naar een of ander museum in Amsterdam gecombineerd met een bezoekje aan Nemo. Is normaalgesproken natuurlijk leuk, maar niet als er in de bus niemand naast je wil zitten en je zowel in het museum als in Nemo helemaal alleen rondloopt. Ik voelde me zo verloren.
- Niet echt een uitje, maar de jaarlijkse sportdag was ook een hel voor mij. Je moest je vantevoren voor een bepaalde sport opgeven en dan werden alle wedstrijden gepland. Ik werd altijd meteen gewisseld. En daar stond ik dan. Ik vond het echt verschrikkelijk, liep daar echt met m'n mijn ziel onder mijn arm, terwijl iedereen leuk met vrienden en vriendinnen was. Helaas was ik te braaf om te spijbelen.
-Op mijn 19e met een muziekvereniging een paar dagen naar het buitenland. Was heel leuk en gezellig. Op één van de laatste dagen zijn we daar naar een badhuis gegaan. Het was begin december en hartstikke koud. Dan loop je daar op zo'n saunacomplex dat gedeeltelijk binnen en gedeeltelijk buiten is, dus zodra we thuis waren was de helft van de vereniging ziek en we hadden net ons kerstoptreden...
imaginary_diva wijzigde dit bericht op 17-04-2025 22:49
20.26% gewijzigd
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
donderdag 17 april 2025 om 19:46
Ik wil vooral aantonen:
Het valt voor het merendeel van de leerlingen écht niet op.
Het merendeel van mijn mede-studenten zal schitterende verhalen hebben over al die reizen.
En zal het echt nauwelijks zijn opgevallen dat er mensen géén aansluiting hadden.
Ik heb dan weer het verhaal dat ik in Amsterdam in mijn ééntje rustig het Anne Frank-huis heb bezocht.
Ik kwam er voorbij, ik had tijd, ik had toch niemand om mee rekening te houden, ...
Tegenwoordig staan er kilometerslange rijen voor de kassa.
Bijna 20 jaar geleden kon ik zo binnenlopen op een rustige dinsdag.
Maar dat Zandvoort-city in februari doodsaai was om te bezoeken
.Behalve de frikadellen-automaat die ik als Belg niet kende was er 20 jaar geleden werkelijk niets te zien toen ik weer eens 2 of 3 uur teveel had.
(Het F1-parcours deden we met een bus en een gids.
Maar ik zat nu éénmaal vast in een Center Parcs in dat gat. Dus ging ik maar op zoek naar "het dorp". Na 3 keer alleen te gaan zwemmen had ik het zwembad namelijk wel gezien.)
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
donderdag 17 april 2025 om 20:39
Scouting-leiding en moeder van ASS kind hier. Als ik een ouder bel dat het kind het niet meer lekker doet door ziekte, overprikkeldheid of wat dan ook, en die ouder gaf aan niet te kunnen komen ivm een nachtje hotel, dan ga ik zeker melding doen bij Veilig Thuis. Als mijn melding de enige melding is, dan gebeurt er niks mee. Maar als er toch al zorgen zijn, dan kan mijn melding een nuttige toevoeging zijn aan het dossier. Het probleem is hier namelijk niet het kind, niet de begeleiding en niet de andere kinderen, maar jij als ouder. En ik heb echt schijt aan jouw twee nachtjes hotel en hoe goed we hadden kunnen oefenen met je kind en hoe goed we een plan hadden kunnen opstellen, als de stoppen doorslaan dan heeft het kind behoefte aan heel veel ondersteuning en een veilige plek. En dat kunnen wij met een team van vrijwilligers in een voor kind vreemde omgeving niet geven. Wij zijn echt gek op onze kinderen en hebben er het beste mee voor, maar soms kunnen wij als leiding hen niet het beste geven en dan hoor jij als ouder er te zijn. Niet voor ons als leiding of voor de andere kinderen, maar voor je eigen kind.Stacey86 schreef: ↑17-04-2025 11:37Mijn zoon met ass. Gaat mee op kamp. Want hij zit ook gewoon bij die scouting groep. Wij betalen er voor en in geval van nood haal ik hem op. Maar dat stuk dat er werd gedreigd met veilig thuis. Dat doet pijn bij mij als moeder. Van mij. Zoon word verwacht dat hij op latere leeftijd mee draait in onze maatschappij zijn iq is goed. Gaat als een speer loopt voor met veel dingen spreekt drie talen. En dan zou hij niet mee mogen op kamp omdat mensen die hem elke week kennen. De moeite niet doen om van te voren een klein plan voor hem te maken. Hij heeft wat vriendjes daar dus slapen leggen ze hem in de buurt van een rustig vriendje. Er is een een hoekje op het kamp terrein waar niemand mag komen behalve hij daar kan hij heen als alles te veel word. En een vaste leiding loopt dan naar hem toe. Tuurlijk niet iedereen weet hoe je met dit soort kinderen moet omgaan. Maar als je mee gaat op kamp word ook van je verwacht dat je kan ingrijpen als het nodig is. Vorig jaar is er bij hun op het kamp een enorme ruzie geweest met allemaal kids zonder ass. Daar is de leiding bijna de hele dag mee bezig geweest. Moeten die kids dan ook naar huis. En die aangepaste kampen voor kinderen met Ass het ene kind is het andere niet. En die kampen zijn over het algemeen ook een stuk prijziger. Wij gaan het eerste weekend als de kids op kamp zijn ook naar een hotel. Die 2 nachten doen ze normaal ook 2 keer per jaar die moeten te doen zijn. Daarna kan ik hem komen halen. Maar alleen als hij het niet trekt niet als de leiding zich bedenkt. Want die kans hebben ze voor het kamp.
Mijn grootste horror-kamp was dus met een ouder als deze. Wilde niet het kind komen halen omdat ze zo lekker een weekendje weg was. Een bestuurslid is met een jeudgwerker uit het netwerk naar het kamp gereden om het kind op te halen zodat de leiding en de andere kinderen door konden gaan met het kamp. Door te praten met het kind zijn opa en oma opgespoord, die waren al bekend bij de leiding omdat ze af en toe het kind brachten. Opa en oma hebben met alle liefde en met duizend excuses voor hun dochter het kind opgevangen.
donderdag 17 april 2025 om 21:10
thistle schreef: ↑17-04-2025 20:39Scouting-leiding en moeder van ASS kind hier. Als ik een ouder bel dat het kind het niet meer lekker doet door ziekte, overprikkeldheid of wat dan ook, en die ouder gaf aan niet te kunnen komen ivm een nachtje hotel, dan ga ik zeker melding doen bij Veilig Thuis. Als mijn melding de enige melding is, dan gebeurt er niks mee. Maar als er toch al zorgen zijn, dan kan mijn melding een nuttige toevoeging zijn aan het dossier. Het probleem is hier namelijk niet het kind, niet de begeleiding en niet de andere kinderen, maar jij als ouder. En ik heb echt schijt aan jouw twee nachtjes hotel en hoe goed we hadden kunnen oefenen met je kind en hoe goed we een plan hadden kunnen opstellen, als de stoppen doorslaan dan heeft het kind behoefte aan heel veel ondersteuning en een veilige plek. En dat kunnen wij met een team van vrijwilligers in een voor kind vreemde omgeving niet geven. Wij zijn echt gek op onze kinderen en hebben er het beste mee voor, maar soms kunnen wij als leiding hen niet het beste geven en dan hoor jij als ouder er te zijn. Niet voor ons als leiding of voor de andere kinderen, maar voor je eigen kind.
Mijn grootste horror-kamp was dus met een ouder als deze. Wilde niet het kind komen halen omdat ze zo lekker een weekendje weg was. Een bestuurslid is met een jeudgwerker uit het netwerk naar het kamp gereden om het kind op te halen zodat de leiding en de andere kinderen door konden gaan met het kamp. Door te praten met het kind zijn opa en oma opgespoord, die waren al bekend bij de leiding omdat ze af en toe het kind brachten. Opa en oma hebben met alle liefde en met duizend excuses voor hun dochter het kind opgevangen.
In beginsel zou het zo moeten zijn natuurlijk. Maar stel nou dat de aanwezigheid van de ouder juist escalerend werkt, is het dan ook het beste dat de ouder komt? Als de ouder vergelijkbare problematiek heeft maar (nog) zonder diagnose en zonder zelfinzicht?
Voor één leerling bedachten wij ons wel drie keer voordat we de ouder erin betrokken.
Kerstdiner, kind had geen bord en bestek mee. Wilde geen bord van school, maar beslist bord van thuis. Ouder gebeld, kind van slag, want liever niet bellen want ouder wordt boos, maar hé, kind was zelf dat bord vergeten dus het werd niet alsnog gebracht.
donderdag 17 april 2025 om 21:33
Ik weet dat het een beetje vreemde oplossing is, het was de enige optie voor hem in dit geval. Iedereen was er blij en akkoord mee. Hij wilde dolgraag mee maar kon echt niet met de rest op een kamer en kennelijk was een eenpersoonskamer ook geen goed idee. Ik weet niet precies waarom want ik kende deze leerling voor de reis zelf niet maar had hem wel in mijn groepje overdag. Omdat hij alle metrostations uit zijn hoofd had geleerd werd hij de reisleider waar het dat stukje betrof. Iedereen waardeerde dat enorm. Hij kwam sociaal ook beter tot zijn recht. In zijn algemeenheid zou ik dit ook niet als optie aanbevelen maar ik denk dat we hier echt goed aan hebben gedaan. Je kunt natuurlijk nooit 100% zeker weten of deze collega integer met deze jongen omgegaan is maar ik zou zeer verbaasd zijn indien achteraf anders blijkt. Hele fijne man, van onbesproken gedrag en met veel ervaring.
donderdag 17 april 2025 om 21:41
Dat is totaal het punt niet.Koffieleut123 schreef: ↑17-04-2025 21:33Hele fijne man, van onbesproken gedrag en met veel ervaring.
Als dat kind thuis een onhandige opmerking maakt en de ouders gaan er mee aan de haal dan heeft die hele fijne man van onbesproken gedrag en veel ervaring een zaak aan zijn broek waar hij nooit meer vanaf komt. Ook niet als er niet het minste is gebeurd. Waar rook is is vuur enzo.
Zo'n fijne collega moet je beschermen. Tegen zich zelf in dit geval want hij neemt met al z'n ervaring nogal onbesuisde risico's.
donderdag 17 april 2025 om 21:42
Soms wel, soms niet, dat ligt toch heel erg aan de situatie? Maar: ja, als het kind veilig is bij die ouder, dan bel ik zeker wel de ouder.Speculaastaart schreef: ↑17-04-2025 21:10In beginsel zou het zo moeten zijn natuurlijk. Maar stel nou dat de aanwezigheid van de ouder juist escalerend werkt, is het dan ook het beste dat de ouder komt? Als de ouder vergelijkbare problematiek heeft maar (nog) zonder diagnose en zonder zelfinzicht?
Voor één leerling bedachten wij ons wel drie keer voordat we de ouder erin betrokken.
Kerstdiner, kind had geen bord en bestek mee. Wilde geen bord van school, maar beslist bord van thuis. Ouder gebeld, kind van slag, want liever niet bellen want ouder wordt boos, maar hé, kind was zelf dat bord vergeten dus het werd niet alsnog gebracht.
Verder ben ik vrijwilliger en niet een opgeleide professional zoals leerkrachten, ouders zijn bij ons niet 'zonder zelfinzicht', maar gewoon 'stom naar het kind', we hoeven en kunnen dat niet helemaal analyseren. We zouden in ieder geval geen ouders bellen voor een bordje. Dan eet je maar van tafel, uit een beker, een pan of we verzinnen wel iets geks. Of je eet niet, ook geen probleem.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
