Reizen
alle pijlers
Vliegtuigergernissen (lowcost en niet)
woensdag 27 oktober 2010 om 11:50
Gezien de leuke discussie die aan de gang is op een ander topic over reizen met Ryanair met een kind... Hierbij het topic voor al je Ryanair-ergernissen (of vliegtuigirritaties in het algemeen )
Zoals wel meer mensen vandaag de dag woon ik in een land en werk ik vaak in een ander land, dus ik mag mezelf als een frequent flyer beschouwen. Vroeger voor weinigen weggelegd, maar dankzij de komst van de lowcostvluchten kunnen we nu allemaal internationaal pendelen!
Jarenlang aanschuiven voor checkins en slappe koffie drinken in de vliegtuigen met blauwgeel logo hebben ervoor gezorgd dat ik zo langzamerhand goed thuis ben in de wereld van de lowcostreiziger. Tot een jaar of zeven, acht geleden was lowcost 'not done', tenzij je je leven beu was (het was bon ton om wijd en zijd te verkondigen dat je nooit een lowcostvlucht zou nemen en liever betaalde voor 'kwaliteit', whatever that may be). Het publiek bestond dan ook voornamelijk uit backpackers en studenten zonder een cent te makken. Je kon nog sjoemelen met je handbagage (kilootje meer of minder) en rellen met fysieke verwondingen aan de checkin waren zeldzaam.
Toen werd het lowcostfenomeen ontdekt door jonge gezinnetjes met een verse hypotheek en hoge maandelijkse luierkosten. Veiligheidsschoenen dragen bij de checkin was aan te raden, want de trotse ouders reden steevast met hun ergonomisch verantwoorde bugabookinderwagen je tenen tot moes in het gedrum, vastbesloten hun kroost het beste plekje te gunnen (prioriry checkin konden ze zich wegens bovenstaande hypotheek niet permitteren). Vaste reizigers werden gedwongen een onfeilbare kinddetectieradar te ontwikkelen om op het eerste zicht de stoel te identificeren die het verst van de rijen met gillende koters verwijders was. De zenuwen van mensen met vliegangst werden nog extra op de proef gesteld met bloedstollend gekrijs tijdens het opstijgen en landen.
De laatste tijd is vliegen zo goedkoop geworden dat de vliegtuigen worden bestormd door puisterige schoolgaande jeugd (bestellen de ryanair 'shots' in trieste plastic zakjes, in de ijdele hoop daarvan dronken te worden, en heffen bij de landing een tenenkrommend applaus aan); en door vage sujetten die je tien jaar geleden slechts op de achterbank van de Eurolinesbus naar Kazachstan aantrof. Hebben de vervelende neiging zich mentaal op de vlucht voor te bereiden door zich zo min mogelijk te wassen en stappen altijd als laatste in, net als je je verheugt op een comfortabele vlucht met een lege stoel naast je....
Nu jullie
Zoals wel meer mensen vandaag de dag woon ik in een land en werk ik vaak in een ander land, dus ik mag mezelf als een frequent flyer beschouwen. Vroeger voor weinigen weggelegd, maar dankzij de komst van de lowcostvluchten kunnen we nu allemaal internationaal pendelen!
Jarenlang aanschuiven voor checkins en slappe koffie drinken in de vliegtuigen met blauwgeel logo hebben ervoor gezorgd dat ik zo langzamerhand goed thuis ben in de wereld van de lowcostreiziger. Tot een jaar of zeven, acht geleden was lowcost 'not done', tenzij je je leven beu was (het was bon ton om wijd en zijd te verkondigen dat je nooit een lowcostvlucht zou nemen en liever betaalde voor 'kwaliteit', whatever that may be). Het publiek bestond dan ook voornamelijk uit backpackers en studenten zonder een cent te makken. Je kon nog sjoemelen met je handbagage (kilootje meer of minder) en rellen met fysieke verwondingen aan de checkin waren zeldzaam.
Toen werd het lowcostfenomeen ontdekt door jonge gezinnetjes met een verse hypotheek en hoge maandelijkse luierkosten. Veiligheidsschoenen dragen bij de checkin was aan te raden, want de trotse ouders reden steevast met hun ergonomisch verantwoorde bugabookinderwagen je tenen tot moes in het gedrum, vastbesloten hun kroost het beste plekje te gunnen (prioriry checkin konden ze zich wegens bovenstaande hypotheek niet permitteren). Vaste reizigers werden gedwongen een onfeilbare kinddetectieradar te ontwikkelen om op het eerste zicht de stoel te identificeren die het verst van de rijen met gillende koters verwijders was. De zenuwen van mensen met vliegangst werden nog extra op de proef gesteld met bloedstollend gekrijs tijdens het opstijgen en landen.
De laatste tijd is vliegen zo goedkoop geworden dat de vliegtuigen worden bestormd door puisterige schoolgaande jeugd (bestellen de ryanair 'shots' in trieste plastic zakjes, in de ijdele hoop daarvan dronken te worden, en heffen bij de landing een tenenkrommend applaus aan); en door vage sujetten die je tien jaar geleden slechts op de achterbank van de Eurolinesbus naar Kazachstan aantrof. Hebben de vervelende neiging zich mentaal op de vlucht voor te bereiden door zich zo min mogelijk te wassen en stappen altijd als laatste in, net als je je verheugt op een comfortabele vlucht met een lege stoel naast je....
Nu jullie
maandag 8 november 2010 om 10:51
Laatste weer gevlogen..
Eigenlijk was het enige echt irritante de mensen bij het inchecken. Ik heb graag een raamplaats, dus als het even kan vraag ik daarom bij het inchecken. Wil er ook rustig ver van te voren voor op het vliegveld voor aanwezig zijn, zodat ik er meer kans op maak.
Nu terug vanaf Afrika... Dus ik vraag erom, ja ik kreeg er een zeiden ze. De man achter me was ruim 2 meter... die wilde een plaats bij de nooduitgang, voor de beenruimte.
Ik het vliegtuig, ik zat ruim bij de nooduitgang, maar geen raam in de buurt waardoor ik de aanblik van Amsterdam kon zien bij het terugvliegen. En die arme man zat opgevouwen aan een raamplaats...
(Gelukkig was het ruilen van de plaatsen geen probleem...)
Eigenlijk was het enige echt irritante de mensen bij het inchecken. Ik heb graag een raamplaats, dus als het even kan vraag ik daarom bij het inchecken. Wil er ook rustig ver van te voren voor op het vliegveld voor aanwezig zijn, zodat ik er meer kans op maak.
Nu terug vanaf Afrika... Dus ik vraag erom, ja ik kreeg er een zeiden ze. De man achter me was ruim 2 meter... die wilde een plaats bij de nooduitgang, voor de beenruimte.
Ik het vliegtuig, ik zat ruim bij de nooduitgang, maar geen raam in de buurt waardoor ik de aanblik van Amsterdam kon zien bij het terugvliegen. En die arme man zat opgevouwen aan een raamplaats...
(Gelukkig was het ruilen van de plaatsen geen probleem...)
woensdag 10 november 2010 om 00:42
quote:Nachtpauwoog schreef op 31 oktober 2010 @ 10:59:
Oh ja, die jengeldeuntjes voor het opstijgen en na het landen!
Niet echt een grote ergernis, maar als je na de intercontinentale vlucht ook nog een aantal binnenlandse vluchten met dezelfde maatschappij vliegt, heb je datzelfde deuntje inmiddels zo vaak gehoord, dat je er bijna tureluurs van bent.
Als ik man nu op de kast wil krijgen, hoef ik alleen maar dat deuntje te fluiten... welke jengeldeuntjes? Bedoel je dat signaal, ding dong net voor je gaat opstijgen en voor het landen? Die zijn er niet voor je plezier of irritatie hoor, dat is eigenlijk een signaal van de cockpit dat het landen of opstijgen er gaat aankomen en dit is de kritieke fase van de vlucht zeg maar...Hierna mag je de cockpit bv niet meer contacteren want ze zijn heel druk bezig. En dit is het signaal voor ons stewardessen om ons mentaal voor te bereiden mocht er iets gebeuren....
Oh ja, die jengeldeuntjes voor het opstijgen en na het landen!
Niet echt een grote ergernis, maar als je na de intercontinentale vlucht ook nog een aantal binnenlandse vluchten met dezelfde maatschappij vliegt, heb je datzelfde deuntje inmiddels zo vaak gehoord, dat je er bijna tureluurs van bent.
Als ik man nu op de kast wil krijgen, hoef ik alleen maar dat deuntje te fluiten... welke jengeldeuntjes? Bedoel je dat signaal, ding dong net voor je gaat opstijgen en voor het landen? Die zijn er niet voor je plezier of irritatie hoor, dat is eigenlijk een signaal van de cockpit dat het landen of opstijgen er gaat aankomen en dit is de kritieke fase van de vlucht zeg maar...Hierna mag je de cockpit bv niet meer contacteren want ze zijn heel druk bezig. En dit is het signaal voor ons stewardessen om ons mentaal voor te bereiden mocht er iets gebeuren....
woensdag 10 november 2010 om 00:59
stewardessen die horloges of parfum opdringen, zoals iemand hier zegt, heb ik ook nooit van gehoord... Wij dringen echt niemand iets op, gaan gewoon door het gangpad, met de mededeling tax free artikelen... we verplichten toch niemand tot aankoop? Of zou je willen dat we zelfs niet eens omroepen dat de duty free trolley passeert? Tjah, als we het niet zouden zeggen, klagen dan weer andere mensen dat ze van niets wisten en toch wel iets wilden kopen! altijd wel wat...
woensdag 10 november 2010 om 01:04
quote:elninjoo schreef op 01 november 2010 @ 18:57:
Airfrance (ja, daar ís ie weer ) had ook geen kotszakjes en we hadden behoorlijke turbulentie. Ik vroeg natuurlijk om zo'n zak maar die *censuur* Fransen doen net of ze geen Engels verstaan. Helaas trok de drang bij mij weg, had graag het gangpad ondergekotst zodat het onbeschofte Franse personeel de lul zou zijn.
Elninjoo, het Franse personeel zou niet de lul zijn, maar jij zelf zou het mogen opruimen, is maar logisch!... we raken echt geen kots aan hoor...neem dat maar van me aan. Zelfs een kotszakje of luier mogen we niet aannemen, dat moet iedereen zelf in de wc vuilbak gaan droppen...
Nog een irritatie trouwens; als passagiers me luiers of kotszakjes vol kots "aangeven" om weg te gooien. Gatsie, gooi je eigen uitwerpselen/kots weg...Daar dienen wij niet voor!
Airfrance (ja, daar ís ie weer ) had ook geen kotszakjes en we hadden behoorlijke turbulentie. Ik vroeg natuurlijk om zo'n zak maar die *censuur* Fransen doen net of ze geen Engels verstaan. Helaas trok de drang bij mij weg, had graag het gangpad ondergekotst zodat het onbeschofte Franse personeel de lul zou zijn.
Elninjoo, het Franse personeel zou niet de lul zijn, maar jij zelf zou het mogen opruimen, is maar logisch!... we raken echt geen kots aan hoor...neem dat maar van me aan. Zelfs een kotszakje of luier mogen we niet aannemen, dat moet iedereen zelf in de wc vuilbak gaan droppen...
Nog een irritatie trouwens; als passagiers me luiers of kotszakjes vol kots "aangeven" om weg te gooien. Gatsie, gooi je eigen uitwerpselen/kots weg...Daar dienen wij niet voor!
woensdag 10 november 2010 om 09:49
Lolita,
Hoe zijn de (on)geschreven regels als je als passagier een vies toilet aantreft.
Ooit trof ik op een vlucht naar Vancouver een toilet aan met een met poep besmeurde wc-bril. Ik heb daar toen het personeel op attent gemaakt, maar dat werd me niet in dank afgenomen. Dat vond ik vreemd, want ik was niet degene die het vuil had achtergelaten.
Iemand moet dat toch schoonmaken aangezien de dader geen naamkaartje achter laat ?
Hoe zijn de (on)geschreven regels als je als passagier een vies toilet aantreft.
Ooit trof ik op een vlucht naar Vancouver een toilet aan met een met poep besmeurde wc-bril. Ik heb daar toen het personeel op attent gemaakt, maar dat werd me niet in dank afgenomen. Dat vond ik vreemd, want ik was niet degene die het vuil had achtergelaten.
Iemand moet dat toch schoonmaken aangezien de dader geen naamkaartje achter laat ?
woensdag 10 november 2010 om 09:50
Ik stoor me nooit zo aan huilende baby's, die kunnen daar ook niets aan doe he 
Wat ik wel irritant vind is slappe ouders. Van die ouders die in het dagelijks leven ook al geterroriseerd worden door hun kind.
Vorige zomer, terugreis van (gelukkig maar 2 uur):
Ouderpaar met 3 kleine kinderen op de rij achter me:
oudste van de kinderen was een meisje van een jaar of 4,5, laten we haar even eva noemen.
van begin tot eind ging het ongeveer zo:
mama: eva ga eens zitten! EVA! EEEVAA! Nee eva je kan niet bij papa zitten, daar zitten broertje en zusje al. Eva ga eens op je billen zitten. EVA! EVA! O eva kijk! de stewardess komt eraan en die gaat de politie bellen hoor! Nee eva, je kan niet op schoot zitten je moet even alleen zitten want dat mag niet van de wet en dan ga je naar de gevangenis hoor! EVA wil je kleuren? Eva kijk hier is je beer! Eva niet met je beer gooien! Eva nee je kan niet bij papa zitten. (tegen man:) neem jij eva nou eens even! Eva je mag even bij papa zitten. Eva hier is je beker, EVA! (tegen man:) Gooit ze haar beker weer op de grond! Zeg jij nou eens iets!
Man: Eva ga je even uit het raam kijken? Eva niet gillen! EVA! Laat los! kijk kijk Eva, ik zie wolken! EVA stop daarmee!
Die hele Eva was de hele reis nauwelijks te horen haha. En nee, ze had geen ADHD ofzo, ze had gewoon slappe ouders die haar niet de baas waren.
En de keer daarvoor was er een gezin incl opa en oma en een oom en tante. Een van de kinderen had een gebroken been (geen hele nare ziekte of beperking, nee gewoon een gebrolen been!). Deze jongen mocht op een aparte rij stoelen liggen (dat was wel lief!). Maar de familie van deze knul zat 12 en 15 rijen verder. Met als gevolg een familie die de hele 2,5 uur op en neer liep. Ik snap best dat je dat kind niet in zn eentje laat zitten, maar je kan best 2 familieleden gezellig bij hem zetten en de rest niet. De familie eiste echt het hele vliegtuig op. Constant de stewardess roepen en de hele tijd om aandacht en service zeuren. Naar het toilet gaan in de business class omdat het teveel moeite was even naar het gewone toilet achterin te lopen. Oma ging ook gewoon het business class gedeelte in om de stewardess te halen. Ook moesten we alle gesprekken verplicht mee volgen tussen de familiedeleden op de verschillende rijen. Nadat we geland waren ging de vader van de jongen meteen naar de stewardess (riemlampje was nog aan maar ok) en ik hoorde hem zeggen dat hij wou dat zij eerst allemaal van boord konden gaan en dan pas alle andere mensen.
Echt hoor, ze gedroegen zich alsof ze een ernstig ziek kind hadden! De jongen zelf was trouwens een heel lief kind dat de hele reis geen woord heeft gezegd!
Wat ik wel irritant vind is slappe ouders. Van die ouders die in het dagelijks leven ook al geterroriseerd worden door hun kind.
Vorige zomer, terugreis van (gelukkig maar 2 uur):
Ouderpaar met 3 kleine kinderen op de rij achter me:
oudste van de kinderen was een meisje van een jaar of 4,5, laten we haar even eva noemen.
van begin tot eind ging het ongeveer zo:
mama: eva ga eens zitten! EVA! EEEVAA! Nee eva je kan niet bij papa zitten, daar zitten broertje en zusje al. Eva ga eens op je billen zitten. EVA! EVA! O eva kijk! de stewardess komt eraan en die gaat de politie bellen hoor! Nee eva, je kan niet op schoot zitten je moet even alleen zitten want dat mag niet van de wet en dan ga je naar de gevangenis hoor! EVA wil je kleuren? Eva kijk hier is je beer! Eva niet met je beer gooien! Eva nee je kan niet bij papa zitten. (tegen man:) neem jij eva nou eens even! Eva je mag even bij papa zitten. Eva hier is je beker, EVA! (tegen man:) Gooit ze haar beker weer op de grond! Zeg jij nou eens iets!
Man: Eva ga je even uit het raam kijken? Eva niet gillen! EVA! Laat los! kijk kijk Eva, ik zie wolken! EVA stop daarmee!
Die hele Eva was de hele reis nauwelijks te horen haha. En nee, ze had geen ADHD ofzo, ze had gewoon slappe ouders die haar niet de baas waren.
En de keer daarvoor was er een gezin incl opa en oma en een oom en tante. Een van de kinderen had een gebroken been (geen hele nare ziekte of beperking, nee gewoon een gebrolen been!). Deze jongen mocht op een aparte rij stoelen liggen (dat was wel lief!). Maar de familie van deze knul zat 12 en 15 rijen verder. Met als gevolg een familie die de hele 2,5 uur op en neer liep. Ik snap best dat je dat kind niet in zn eentje laat zitten, maar je kan best 2 familieleden gezellig bij hem zetten en de rest niet. De familie eiste echt het hele vliegtuig op. Constant de stewardess roepen en de hele tijd om aandacht en service zeuren. Naar het toilet gaan in de business class omdat het teveel moeite was even naar het gewone toilet achterin te lopen. Oma ging ook gewoon het business class gedeelte in om de stewardess te halen. Ook moesten we alle gesprekken verplicht mee volgen tussen de familiedeleden op de verschillende rijen. Nadat we geland waren ging de vader van de jongen meteen naar de stewardess (riemlampje was nog aan maar ok) en ik hoorde hem zeggen dat hij wou dat zij eerst allemaal van boord konden gaan en dan pas alle andere mensen.
Echt hoor, ze gedroegen zich alsof ze een ernstig ziek kind hadden! De jongen zelf was trouwens een heel lief kind dat de hele reis geen woord heeft gezegd!
woensdag 10 november 2010 om 10:01
quote:LolitaLempicka schreef op 10 november 2010 @ 00:42:
[...]
welke jengeldeuntjes? Bedoel je dat signaal, ding dong net voor je gaat opstijgen en voor het landen? Die zijn er niet voor je plezier of irritatie hoor, dat is eigenlijk een signaal van de cockpit dat het landen of opstijgen er gaat aankomen en dit is de kritieke fase van de vlucht zeg maar...Hierna mag je de cockpit bv niet meer contacteren want ze zijn heel druk bezig. En dit is het signaal voor ons stewardessen om ons mentaal voor te bereiden mocht er iets gebeuren....
Nee, dat signaal bedoel ik niet. Een ding dong valt me eerlijk gezegd niet eens op, laat staan dat het me stoort.
Ik heb het over die zogenaamd ontspannende muziek per strekkende meter, waar je voor het opstijgen een half uur naar mag luisteren. En die na het landen meteen weer wordt aangezet. En waarbij dan binnen dat half uur hetzelfde melodietje ongeveer honderd keer wordt herhaald.
Die jengeldeuntjes bedoel ik...
[...]
welke jengeldeuntjes? Bedoel je dat signaal, ding dong net voor je gaat opstijgen en voor het landen? Die zijn er niet voor je plezier of irritatie hoor, dat is eigenlijk een signaal van de cockpit dat het landen of opstijgen er gaat aankomen en dit is de kritieke fase van de vlucht zeg maar...Hierna mag je de cockpit bv niet meer contacteren want ze zijn heel druk bezig. En dit is het signaal voor ons stewardessen om ons mentaal voor te bereiden mocht er iets gebeuren....
Nee, dat signaal bedoel ik niet. Een ding dong valt me eerlijk gezegd niet eens op, laat staan dat het me stoort.
Ik heb het over die zogenaamd ontspannende muziek per strekkende meter, waar je voor het opstijgen een half uur naar mag luisteren. En die na het landen meteen weer wordt aangezet. En waarbij dan binnen dat half uur hetzelfde melodietje ongeveer honderd keer wordt herhaald.
Die jengeldeuntjes bedoel ik...
woensdag 10 november 2010 om 11:34
quote:amarna schreef op 10 november 2010 @ 09:49:
Lolita,
Hoe zijn de (on)geschreven regels als je als passagier een vies toilet aantreft.
Ooit trof ik op een vlucht naar Vancouver een toilet aan met een met poep besmeurde wc-bril. Ik heb daar toen het personeel op attent gemaakt, maar dat werd me niet in dank afgenomen. Dat vond ik vreemd, want ik was niet degene die het vuil had achtergelaten.
Iemand moet dat toch schoonmaken aangezien de dader geen naamkaartje achter laat ?
Als het echt te vies is, gaat het toilet op slot en anders wordt het schoongemaakt door één van het cabinepersoneel (in praktijk vaak de (assistent)purser).
Toen ik nog vloog heb ik wel eens meegemaakt dat de drollen in het gangpad lagen, wel vlakbij het toilet, dat dan weer wel!
Vroegah, op vluchten van en naar Dacca (Bangla Desh) hadden we (klm) lokaal personeel aan boord, speciaal om uit te leggen dat de behoefte niet in het fontijntje, vloer of prullenbak gedaan moest worden en - als het niet begrepen werd, en dat was echt 9 van de 10 x - de toiletten schoon te maken....dat waren nog eens tijden
Jengeldeuntjes heb ik echt nog nooit gehoord aan boord
Lolita,
Hoe zijn de (on)geschreven regels als je als passagier een vies toilet aantreft.
Ooit trof ik op een vlucht naar Vancouver een toilet aan met een met poep besmeurde wc-bril. Ik heb daar toen het personeel op attent gemaakt, maar dat werd me niet in dank afgenomen. Dat vond ik vreemd, want ik was niet degene die het vuil had achtergelaten.
Iemand moet dat toch schoonmaken aangezien de dader geen naamkaartje achter laat ?
Als het echt te vies is, gaat het toilet op slot en anders wordt het schoongemaakt door één van het cabinepersoneel (in praktijk vaak de (assistent)purser).
Toen ik nog vloog heb ik wel eens meegemaakt dat de drollen in het gangpad lagen, wel vlakbij het toilet, dat dan weer wel!
Vroegah, op vluchten van en naar Dacca (Bangla Desh) hadden we (klm) lokaal personeel aan boord, speciaal om uit te leggen dat de behoefte niet in het fontijntje, vloer of prullenbak gedaan moest worden en - als het niet begrepen werd, en dat was echt 9 van de 10 x - de toiletten schoon te maken....dat waren nog eens tijden
Jengeldeuntjes heb ik echt nog nooit gehoord aan boord
woensdag 10 november 2010 om 11:44
woensdag 10 november 2010 om 21:42
quote:mayou schreef op 10 november 2010 @ 11:34:
[...]
Als het echt te vies is, gaat het toilet op slot en anders wordt het schoongemaakt door één van het cabinepersoneel (in praktijk vaak de (assistent)purser).
Toen ik nog vloog heb ik wel eens meegemaakt dat de drollen in het gangpad lagen, wel vlakbij het toilet, dat dan weer wel!
Vroegah, op vluchten van en naar Dacca (Bangla Desh) hadden we (klm) lokaal personeel aan boord, speciaal om uit te leggen dat de behoefte niet in het fontijntje, vloer of prullenbak gedaan moest worden en - als het niet begrepen werd, en dat was echt 9 van de 10 x - de toiletten schoon te maken....dat waren nog eens tijden
Jengeldeuntjes heb ik echt nog nooit gehoord aan boord
Dat verschilt per luchtvaartmaatschappij. Bij sommige maatschappijen wordt dat absoluut niet schoongemaakt, omdat het niet tot de taken van het cabinepersoneel behoort.
Veel mensen schijnen te denken dat dat wel zo is, net zoals ze denken dat cabinebemanning er alleen is voor het serveren van eten en drankjes.
Ze zijn er voor de veiligheid en hoewel dat niet altijd heel zichtbaar is voor passagiers, gebeurt er wat dit betreft achter de schermen meer dan men denkt.
[...]
Als het echt te vies is, gaat het toilet op slot en anders wordt het schoongemaakt door één van het cabinepersoneel (in praktijk vaak de (assistent)purser).
Toen ik nog vloog heb ik wel eens meegemaakt dat de drollen in het gangpad lagen, wel vlakbij het toilet, dat dan weer wel!
Vroegah, op vluchten van en naar Dacca (Bangla Desh) hadden we (klm) lokaal personeel aan boord, speciaal om uit te leggen dat de behoefte niet in het fontijntje, vloer of prullenbak gedaan moest worden en - als het niet begrepen werd, en dat was echt 9 van de 10 x - de toiletten schoon te maken....dat waren nog eens tijden
Jengeldeuntjes heb ik echt nog nooit gehoord aan boord
Dat verschilt per luchtvaartmaatschappij. Bij sommige maatschappijen wordt dat absoluut niet schoongemaakt, omdat het niet tot de taken van het cabinepersoneel behoort.
Veel mensen schijnen te denken dat dat wel zo is, net zoals ze denken dat cabinebemanning er alleen is voor het serveren van eten en drankjes.
Ze zijn er voor de veiligheid en hoewel dat niet altijd heel zichtbaar is voor passagiers, gebeurt er wat dit betreft achter de schermen meer dan men denkt.
donderdag 11 november 2010 om 10:01
quote:Honeyuseyourimagination1 schreef op 10 november 2010 @ 21:42:
Veel mensen schijnen te denken dat dat wel zo is, net zoals ze denken dat cabinebemanning er alleen is voor het serveren van eten en drankjes.
Ze zijn er voor de veiligheid en hoewel dat niet altijd heel zichtbaar is voor passagiers, gebeurt er wat dit betreft achter de schermen meer dan men denkt.Daar moet je al helemaal niet op in gaan - lekker laten denken. Prima toch? Ja, jij verdient je centen met een beetje vliegen, drankje inschenken, broodje uitdelen, daarna zit je met je kont een week op het strand of shop je je een breuk op de Magnificent Mile en daarna heb je ook nog 'ns dik reisverlof
Ja maar.... hoe interessant kan dat werk nou zijn? Tja, je hebt nu eenmaal mensen die gaan voor geld, voor status, een mooi CV, een dikke bak voor de deur, zoveel mogelijk mensen onder zich, of heel geboeid bezig moeten zijn omdat de dag ander voorbij kruipt, voor de liefdadigheid of omdat iemand graag voor zieke mensen zorgt, graag met kinderen werkt..... etc. En wij schuwen een dagelijkse wekker, dezelfde collega's, hetzelfde stramien, weinig vrij, weinig vakantiedagen.
Weet niet hoe jij het ziet, maar ik zie mijn baan als levensstijl en niet als werk. Ik heb geloof ik nog nooit gezegd: Ik moet naar m'n werk, simpelweg omdat ik het zie als een feestje - ja, ook de vluchten die minder feestelijk zijn
Een tijdje geleden, vlak voor de landing op AMS, vraagt een man aan me: En ben je nu een dag of 2 vrij en dan ga je weer terug naar Toronto? In eerste instantie begreep ik 'm niet eens... Twee dagen vrij? Terug? Ehm... 8 dagen vrij en daarna een 6-daagse LA Daar keek hij van op - hij dacht dat we altijd weinig vrij zijn en op 1 route heen en weer vlogen
Veel mensen schijnen te denken dat dat wel zo is, net zoals ze denken dat cabinebemanning er alleen is voor het serveren van eten en drankjes.
Ze zijn er voor de veiligheid en hoewel dat niet altijd heel zichtbaar is voor passagiers, gebeurt er wat dit betreft achter de schermen meer dan men denkt.Daar moet je al helemaal niet op in gaan - lekker laten denken. Prima toch? Ja, jij verdient je centen met een beetje vliegen, drankje inschenken, broodje uitdelen, daarna zit je met je kont een week op het strand of shop je je een breuk op de Magnificent Mile en daarna heb je ook nog 'ns dik reisverlof
Ja maar.... hoe interessant kan dat werk nou zijn? Tja, je hebt nu eenmaal mensen die gaan voor geld, voor status, een mooi CV, een dikke bak voor de deur, zoveel mogelijk mensen onder zich, of heel geboeid bezig moeten zijn omdat de dag ander voorbij kruipt, voor de liefdadigheid of omdat iemand graag voor zieke mensen zorgt, graag met kinderen werkt..... etc. En wij schuwen een dagelijkse wekker, dezelfde collega's, hetzelfde stramien, weinig vrij, weinig vakantiedagen.
Weet niet hoe jij het ziet, maar ik zie mijn baan als levensstijl en niet als werk. Ik heb geloof ik nog nooit gezegd: Ik moet naar m'n werk, simpelweg omdat ik het zie als een feestje - ja, ook de vluchten die minder feestelijk zijn
Een tijdje geleden, vlak voor de landing op AMS, vraagt een man aan me: En ben je nu een dag of 2 vrij en dan ga je weer terug naar Toronto? In eerste instantie begreep ik 'm niet eens... Twee dagen vrij? Terug? Ehm... 8 dagen vrij en daarna een 6-daagse LA Daar keek hij van op - hij dacht dat we altijd weinig vrij zijn en op 1 route heen en weer vlogen
donderdag 11 november 2010 om 15:12
Mijn grootste ergernis: (nou ja, ondertussen kan ik er wel om lachen)
Ik kwam een keer als een van de laatste passagiers het vliegtuig in. (Tja, ik hoef niet zo nodig te dringen om als eerste op mijn stoel te zitten). Kom ik aan bij mijn stoel, heeft de mevrouw die op de stoel naast mij zit wel heel erg veel handbagage bij zeg. Zoveel, dat het niet allemaal in het bagagerek kon. Ze zat nog met een hele grote doos, die ze dus ook niet onder haar stoel kon schuiven, omdat ze daar al andere spullen had gestopt.En omdat ze zelf nogal gezet was, vond ze dat die doos maar in mijn beenruimte moest. Dus toen ik bij mijn stoel kwam, kon ik niet gaan zitten omdat in mijn beenruimte een grote doos stond, waar ik nog maar net 1 been naast kon proppen.
OK, ik snapte dat ze misschien had gehoopt dat daar niemand kwam zitten, maar toen ik eraan kwam en haar vroeg de doos weg te halen, weigerde ze gewoon! Ze zei dat de doos nergens anders kon staan! Dus ik ging niet zitten en probeerde haar uit te leggen dat deze door daar ook niet kon staan. Ze sprak eerst Spaans (en nu is mijn Spaans niet zo goed, maar ze begreep me prima), en toen een andere passagier me te hulp schoot met iets beter Spaans, sprak ze opeens geen Spaans meer. En ook geen Engels, Nederlands, Frans, Duits, Italiaans, Afrikaans, Swahili, of wat dan ook. Ze was ineens Oost-Indisch doof geworden.
Uiteindelijk is het pas opgelost toen een stewardess boos naar mij toe kwam lopen dat ik nu echt moest gaan zitten, omdat ze wilden vertrekken. En toen ze dichterbij kwam vertelde ze dat ik die doos toch echt niet daar mocht laten staan, omdat deze niet onder mijn stoel paste. Nee, dat had ik ook al begrepen... En de stewardess nam de doos mee om elders in het vliegtuig neer te zetten...
Ik kwam een keer als een van de laatste passagiers het vliegtuig in. (Tja, ik hoef niet zo nodig te dringen om als eerste op mijn stoel te zitten). Kom ik aan bij mijn stoel, heeft de mevrouw die op de stoel naast mij zit wel heel erg veel handbagage bij zeg. Zoveel, dat het niet allemaal in het bagagerek kon. Ze zat nog met een hele grote doos, die ze dus ook niet onder haar stoel kon schuiven, omdat ze daar al andere spullen had gestopt.En omdat ze zelf nogal gezet was, vond ze dat die doos maar in mijn beenruimte moest. Dus toen ik bij mijn stoel kwam, kon ik niet gaan zitten omdat in mijn beenruimte een grote doos stond, waar ik nog maar net 1 been naast kon proppen.
OK, ik snapte dat ze misschien had gehoopt dat daar niemand kwam zitten, maar toen ik eraan kwam en haar vroeg de doos weg te halen, weigerde ze gewoon! Ze zei dat de doos nergens anders kon staan! Dus ik ging niet zitten en probeerde haar uit te leggen dat deze door daar ook niet kon staan. Ze sprak eerst Spaans (en nu is mijn Spaans niet zo goed, maar ze begreep me prima), en toen een andere passagier me te hulp schoot met iets beter Spaans, sprak ze opeens geen Spaans meer. En ook geen Engels, Nederlands, Frans, Duits, Italiaans, Afrikaans, Swahili, of wat dan ook. Ze was ineens Oost-Indisch doof geworden.
Uiteindelijk is het pas opgelost toen een stewardess boos naar mij toe kwam lopen dat ik nu echt moest gaan zitten, omdat ze wilden vertrekken. En toen ze dichterbij kwam vertelde ze dat ik die doos toch echt niet daar mocht laten staan, omdat deze niet onder mijn stoel paste. Nee, dat had ik ook al begrepen... En de stewardess nam de doos mee om elders in het vliegtuig neer te zetten...
donderdag 11 november 2010 om 18:19
donderdag 11 november 2010 om 18:29
Vliegen zelf vind ik eigenlijk altijd leuk. Ik woon sinds kort in het buitenland, dus dat is vaak naar Nederland heen en weer vliegen en schreeuwende kinderen zijn er bijna nooit.
Waar ik me dan wel aan kan ergeren (en volgens mij ben ik de eerste hier) is de douane - komop mensen, het is intussen toch wel bekend dat je geen vloeistoffen mee mag nemen, dat je je riem af moet doen etc..waarom dan toch altijd opstoppingen daar??
Waar ik me dan wel aan kan ergeren (en volgens mij ben ik de eerste hier
) is de douane - komop mensen, het is intussen toch wel bekend dat je geen vloeistoffen mee mag nemen, dat je je riem af moet doen etc..waarom dan toch altijd opstoppingen daar??
donderdag 11 november 2010 om 18:39
Ik vind vliegen wel leuk en vermaak mezelf wel, let niet zo op anderen.
De laatste keer heb ik niet helemaal meegekregen, had heftige voedselvergiftiging en na 15 minuten vliegen sloeg de bliksem in het vliegtuig.
Het halve vliegtuig begon te bidden omdat zelfs de piloot niet al te zeker klonk, we zouden terugkeren naar het vliegveld.
Het personeel was ook bang, nou daar zit je dan met je kotszakje.
Gelukkig kregen we vrij snel een nieuw vliegtuig en konden we naar huis, iedereen was zo blij dat er niks gebeurd was dat er geen plaats was voor gillende kinderen of andere gezeur.
De laatste keer heb ik niet helemaal meegekregen, had heftige voedselvergiftiging en na 15 minuten vliegen sloeg de bliksem in het vliegtuig.
Het halve vliegtuig begon te bidden omdat zelfs de piloot niet al te zeker klonk, we zouden terugkeren naar het vliegveld.
Het personeel was ook bang, nou daar zit je dan met je kotszakje.
Gelukkig kregen we vrij snel een nieuw vliegtuig en konden we naar huis, iedereen was zo blij dat er niks gebeurd was dat er geen plaats was voor gillende kinderen of andere gezeur.
donderdag 11 november 2010 om 21:19
quote:amarna schreef op 10 november 2010 @ 09:49:
Lolita,
Hoe zijn de (on)geschreven regels als je als passagier een vies toilet aantreft.
Ooit trof ik op een vlucht naar Vancouver een toilet aan met een met poep besmeurde wc-bril. Ik heb daar toen het personeel op attent gemaakt, maar dat werd me niet in dank afgenomen. Dat vond ik vreemd, want ik was niet degene die het vuil had achtergelaten.
Iemand moet dat toch schoonmaken aangezien de dader geen naamkaartje achter laat ?
Heb ik nog nooit meegemaakt eigenlijk...waarom zou IK het schoonmaken, heb het toch zelf ook niet gedaan? Jij ook niet, dat is waar, maar jij bent degene die het toilet wilt gebruiken. Anders ga je gewoon niet meer naar dat toilet, wordt het op slot gedaan voor mijn part, en ga je naar een ander toilet. Ofwel maak je het zelf schoon als het heel dringend is en je niet anders kan, want jij bent degene die dat toilet wilt gebruiken, niet ik. Gelukkig heb ik een grote blaas en ga bijna nooit naar het toilet tijdens een vlucht. Behalve als ik echt niet anders kan.
Heb eens gehoord van een collega dat een zwakbegaafde oudere man overal had geürineerd in het toilet en dat mijn purser vroeg aan zijn dochter (volwassen vrouw) om het schoon te maken. Die weigerde eerst maar uiteindelijk heeft ze het wel gedaan na argumentatie van de purser: je reist met een mentaal gehandicapte en hebt daar ook wel de verantwoordelijkheid voor...Zij reizen nooit alleen, er moet altijd een verantwoordelijke mee. Tjah, hoe vies het ook is, het is HAAR vader dus waarom zou een ander het schoonmaken.
Lolita,
Hoe zijn de (on)geschreven regels als je als passagier een vies toilet aantreft.
Ooit trof ik op een vlucht naar Vancouver een toilet aan met een met poep besmeurde wc-bril. Ik heb daar toen het personeel op attent gemaakt, maar dat werd me niet in dank afgenomen. Dat vond ik vreemd, want ik was niet degene die het vuil had achtergelaten.
Iemand moet dat toch schoonmaken aangezien de dader geen naamkaartje achter laat ?
Heb ik nog nooit meegemaakt eigenlijk...waarom zou IK het schoonmaken, heb het toch zelf ook niet gedaan? Jij ook niet, dat is waar, maar jij bent degene die het toilet wilt gebruiken. Anders ga je gewoon niet meer naar dat toilet, wordt het op slot gedaan voor mijn part, en ga je naar een ander toilet. Ofwel maak je het zelf schoon als het heel dringend is en je niet anders kan, want jij bent degene die dat toilet wilt gebruiken, niet ik. Gelukkig heb ik een grote blaas en ga bijna nooit naar het toilet tijdens een vlucht. Behalve als ik echt niet anders kan.
Heb eens gehoord van een collega dat een zwakbegaafde oudere man overal had geürineerd in het toilet en dat mijn purser vroeg aan zijn dochter (volwassen vrouw) om het schoon te maken. Die weigerde eerst maar uiteindelijk heeft ze het wel gedaan na argumentatie van de purser: je reist met een mentaal gehandicapte en hebt daar ook wel de verantwoordelijkheid voor...Zij reizen nooit alleen, er moet altijd een verantwoordelijke mee. Tjah, hoe vies het ook is, het is HAAR vader dus waarom zou een ander het schoonmaken.
donderdag 11 november 2010 om 21:50
Ik heb niet vaak gevlogen, maar op mijn eerste vlucht terug van een vakantie was er een vrouw die een enorme doos met daarin een kroonluchter bij zich had. Bij het inchecken van de bagage werd verteld dat ze het moest inchecken, wij stonden erachter en kregen dus het hele verhaal mee. Maar deze mevrouw wilde de enorme doos niet inchecken, want dan zou haar kroonluchter ongetwijfeld kapot gaan, ze nam het mee als handbagage. Er werd verteld dat dat niet zou mogen, maar deze mevrouw deed het toch, want daar hadden ze wel een kast voor in het vliegtuig, was haar overtuiging.
En ja, ze stapte met enorme doos het vliegtuig in, al waar de stewardess vertelde dat ze dit niet mee mocht nemen als handbagage. Ik vond het wel vreemd dat ze al met doos het vliegtuig ingekomen was, maar goed dat was haar wel gelukt.
Het draaide op een ruzie uit, waarbij de mevrouw begon te schreeuwen, ik kan er niets anders van maken. Uiteindelijk hadden wij door deze mevrouw 45 minuten vertraging, maar is het haar wel gelukt, de stewardess heeft de doos ergens neergezet. En toen konden we eindelijk vertrekken. Een heel vliegtuig vol boze mensen en zij maar mompelen dat het allemaal best kon en dat ze niet zo moeilijk moesten doen.
En ja, ze stapte met enorme doos het vliegtuig in, al waar de stewardess vertelde dat ze dit niet mee mocht nemen als handbagage. Ik vond het wel vreemd dat ze al met doos het vliegtuig ingekomen was, maar goed dat was haar wel gelukt.
Het draaide op een ruzie uit, waarbij de mevrouw begon te schreeuwen, ik kan er niets anders van maken. Uiteindelijk hadden wij door deze mevrouw 45 minuten vertraging, maar is het haar wel gelukt, de stewardess heeft de doos ergens neergezet. En toen konden we eindelijk vertrekken. Een heel vliegtuig vol boze mensen en zij maar mompelen dat het allemaal best kon en dat ze niet zo moeilijk moesten doen.
vrijdag 12 november 2010 om 01:33
quote:Garnet schreef op 11 november 2010 @ 18:29:
Waar ik me dan wel aan kan ergeren (en volgens mij ben ik de eerste hier) is de douane - komop mensen, het is intussen toch wel bekend dat je geen vloeistoffen mee mag nemen, dat je je riem af moet doen etc..waarom dan toch altijd opstoppingen daar??Beveiliging, geen douane Ja inderdaad waarom al die opstoppingen? Hoe moeilijk is het nu allemaal?
Waar ik me dan wel aan kan ergeren (en volgens mij ben ik de eerste hier
) is de douane - komop mensen, het is intussen toch wel bekend dat je geen vloeistoffen mee mag nemen, dat je je riem af moet doen etc..waarom dan toch altijd opstoppingen daar??Beveiliging, geen douane Ja inderdaad waarom al die opstoppingen? Hoe moeilijk is het nu allemaal?
vrijdag 12 november 2010 om 04:58
Maar lolita, jullie zijn toch de gastvrouw/heer? Als ik een restaurant uitbaat en iemand maakt er een zooitje van zorg ik toch ook dat het netjes is voor de andere gasten? Ik snap best dat stewardessen/stewards er in de eerste plaats voor de veiligheid zijn, daarna pas voor het gemak, maar is het niet een service van de maatschappij dat de toiletten schoon zijn? Ik zou wel verwachtten dat wanneer ik als andere klant iet weet wie de plee vies heeft gemaakt, iemand van het ersoneel dan zorgt dat het schoon wordt voor de andere klanten. Call me crazy...
vrijdag 12 november 2010 om 13:01
Nou Lolita, ik hoop niet dat je een collega van mij bent, want als je mij dan treft op een vlucht wordt er echt wat met dat toilet gedaan door ons! Het is niet de taak van een willekeurige passagier om dat te gaan schoonmaken, Als je iemand betrapt, dan weer wel natuurlijk. Of dat toilet gaat op slot, of het wordt schoongemaakt. Dat hoort namelijk ook bij het servicegerichte beroep van stewardess.
vrijdag 12 november 2010 om 13:25
Mijn ergernis staat er nog niet bij, zie ik.
Een nachtvlucht. Het wordt ochtend en het duurt niet lang meer tot we zullen landen. Mensen worden wakker, ongeveer allemaal tegelijkertijd want je wordt wakker van elkaar. Wat is vaak het eerste wat je doet als je wakker wordt? Juist, je moet naar het toilet. Dus al snel ontstaat er een rij in het gangpad voor het toilet. En die rij wordt langer...en langer...en langer.
Wat blijkt dan? De helft van de mensen heeft toilettasjes in de hand en komt met gepoetste tanden en geföhnde haren en gemake-upt het toilet weer uit. Die gaan dus rustig uitgebreid toilet maken terwijl het gangpad vol staat met mensen met gekruisde benen en samengeknepen billen. A-sociaal vind ik dat. Gebruik het toilet waar het voor bedoeld is en poets je tanden als je op het vliegveld bent of als in ieder geval de rij weg is. Of neem een kauwgumpje. Een toilet is een toilet en geen badkamer.
Een nachtvlucht. Het wordt ochtend en het duurt niet lang meer tot we zullen landen. Mensen worden wakker, ongeveer allemaal tegelijkertijd want je wordt wakker van elkaar. Wat is vaak het eerste wat je doet als je wakker wordt? Juist, je moet naar het toilet. Dus al snel ontstaat er een rij in het gangpad voor het toilet. En die rij wordt langer...en langer...en langer.
Wat blijkt dan? De helft van de mensen heeft toilettasjes in de hand en komt met gepoetste tanden en geföhnde haren en gemake-upt het toilet weer uit. Die gaan dus rustig uitgebreid toilet maken terwijl het gangpad vol staat met mensen met gekruisde benen en samengeknepen billen. A-sociaal vind ik dat. Gebruik het toilet waar het voor bedoeld is en poets je tanden als je op het vliegveld bent of als in ieder geval de rij weg is. Of neem een kauwgumpje. Een toilet is een toilet en geen badkamer.
Ik vind hier dingen van.
vrijdag 12 november 2010 om 17:26
Geloof dat ik het met alle ergernissen wel eens ben.
Mijn grootste ergernissen zjin toch wel mensen die continu in je stoel zitten te beuken met hun knieen, of mensen voor je die zodra je de landingsbaan achter je hebt gelaten meteen hun stoel vol achteruit gooien zodat jij 12 uur lang klem zit.
Nog een ergernis: mensen die de deur van het toilet niet achter zich dichtdoen als ze er uit komen. Ik heb ooit een keer in de rij bij het toilet gezeten en echt om de haverklap kon ik opstaan om die toiletdeur dicht te trekken omdat ik geen zin heb om continu in die vieze lucht te zitten met bijbehorend uitzicht.
Mijn grootste ergernissen zjin toch wel mensen die continu in je stoel zitten te beuken met hun knieen, of mensen voor je die zodra je de landingsbaan achter je hebt gelaten meteen hun stoel vol achteruit gooien zodat jij 12 uur lang klem zit.
Nog een ergernis: mensen die de deur van het toilet niet achter zich dichtdoen als ze er uit komen. Ik heb ooit een keer in de rij bij het toilet gezeten en echt om de haverklap kon ik opstaan om die toiletdeur dicht te trekken omdat ik geen zin heb om continu in die vieze lucht te zitten met bijbehorend uitzicht.
vrijdag 12 november 2010 om 17:39
quote:Honeyuseyourimagination1 schreef op 10 november 2010 @ 21:42:
[...]
Dat verschilt per luchtvaartmaatschappij. Bij sommige maatschappijen wordt dat absoluut niet schoongemaakt, omdat het niet tot de taken van het cabinepersoneel behoort.
Veel mensen schijnen te denken dat dat wel zo is, net zoals ze denken dat cabinebemanning er alleen is voor het serveren van eten en drankjes.
Ze zijn er voor de veiligheid en hoewel dat niet altijd heel zichtbaar is voor passagiers, gebeurt er wat dit betreft achter de schermen meer dan men denkt.
Ik weet en begrijp dat het personeel er voor de veiligheid is. Maar wat ik dan niet begrijp isat ze allemaal zo strak in de make-up moeten en op pumps moeten lopen. Terwijl ze urenlang het hele vliegtuig op een neer sjouwen op die pumps.
[...]
Dat verschilt per luchtvaartmaatschappij. Bij sommige maatschappijen wordt dat absoluut niet schoongemaakt, omdat het niet tot de taken van het cabinepersoneel behoort.
Veel mensen schijnen te denken dat dat wel zo is, net zoals ze denken dat cabinebemanning er alleen is voor het serveren van eten en drankjes.
Ze zijn er voor de veiligheid en hoewel dat niet altijd heel zichtbaar is voor passagiers, gebeurt er wat dit betreft achter de schermen meer dan men denkt.
Ik weet en begrijp dat het personeel er voor de veiligheid is. Maar wat ik dan niet begrijp isat ze allemaal zo strak in de make-up moeten en op pumps moeten lopen. Terwijl ze urenlang het hele vliegtuig op een neer sjouwen op die pumps.
vrijdag 12 november 2010 om 23:41
1x per jaar vlieger maar mijn grootste ergenissen:
Mensen die grote roltrolleys en hutkoffers mee de cabine inzeulen en daarmee de gangpaden bezetten als ze die koffers in de handbagagevakken moeten proppen. Wat kunnen mensen veel meenemen in de cabine zeg! Zeker de oudere medereiziger.
Chagerijnige 50+ stellen. Mensen die hun stoel naar achteren klappen. En je zit al zo krap.....
De krappe beenruimtes van goedkope charters. Ik ben 1,70 meter lang en toch zit ik met mijn knieen tegen de stoel voor mij. Kun je nagaan als je langer bent.... En knieen van de lange mensen achter je die je 4 uur lang in je rug voelt prikken. Kinderen die voor het opstijgen krijsen alsof ze vermoord worden, maar vreemd genoeg gelukkig wel stil zijn als het toestel in de lucht is. (ik vraag mij sowieso af waarom mensen kinderen beneden de 4 jaar meezeulen naar warme hete vakantielanden. Kinderen vinden het strand van Texel ook leuk hoor!!)
En last but not least: de peperdure prijzen voor een klein flesje water, wat te eten enz. Als er nog wat te eten is, bij mijn laaste vlucht waren de broodjes op toen ze eindelijk achterin het toestel waren. En dat tussen de middag op een lange vlucht...
Mensen die grote roltrolleys en hutkoffers mee de cabine inzeulen en daarmee de gangpaden bezetten als ze die koffers in de handbagagevakken moeten proppen. Wat kunnen mensen veel meenemen in de cabine zeg! Zeker de oudere medereiziger.
Chagerijnige 50+ stellen. Mensen die hun stoel naar achteren klappen. En je zit al zo krap.....
De krappe beenruimtes van goedkope charters. Ik ben 1,70 meter lang en toch zit ik met mijn knieen tegen de stoel voor mij. Kun je nagaan als je langer bent.... En knieen van de lange mensen achter je die je 4 uur lang in je rug voelt prikken. Kinderen die voor het opstijgen krijsen alsof ze vermoord worden, maar vreemd genoeg gelukkig wel stil zijn als het toestel in de lucht is. (ik vraag mij sowieso af waarom mensen kinderen beneden de 4 jaar meezeulen naar warme hete vakantielanden. Kinderen vinden het strand van Texel ook leuk hoor!!)
En last but not least: de peperdure prijzen voor een klein flesje water, wat te eten enz. Als er nog wat te eten is, bij mijn laaste vlucht waren de broodjes op toen ze eindelijk achterin het toestel waren. En dat tussen de middag op een lange vlucht...
Life is peachy, somethimes soft and sweet, somethimes hard and rotten
