Relaties
alle pijlers
'Eerste grote liefde' na 10 jaar nog niet vergeten.
dinsdag 21 maart 2017 om 18:30
Hallo Allemaal,
Soms overvalt het me ineens uit het niets, zoals vandaag.. terugdenken met een glimlach aan die eerste grote liefde. Ik doe deze post omdat ik mij afvraag of ik de enige ben die zich na 10 jaar zo voelt.. Ik zal even mijn verhaal doen want ik moet het kwijt.
We waren beiden jong toen het begon ( middelbaar), zij was jonger. We hebben een paar jaar een relatie gehad. Die verliep niet altijd zoals het zou moeten horen. Ze was zeker niet 'het perfect meisje', maar ze was mijn 'soulmate', wij maakten zoveel plezier samen ( jong zijn in al zijn glorie) en wij zagen elkaar doodgraag, een intense liefde waarbij twee personen een diepe connectie hebben. Heb met haar een super tijd gehad... Tot zij een misstap begin, waarop ik een miststap begin.. We vonden elkaar terug en ik was gelukkiger als ooit. 6 Maanden later was zij, onder mijn neus, op iemand ander verliefd geworden en ze waren een koppel (althans de bedoeling). Alles bleef even stilstaan op dat ogenblik en je overdramatiseert dat allemaal een beetje meer wanneer je jong bent =).
Ikzelf ben geen opgever en zo naïef als ik toen was, had allemaal plannen in mijn hoofd hoe ik haar zou kunnen terugwinnen. Dat lukte natuurlijk niet en dan liep je nog eens tegen de muur. Het advies van een relatietherapeut was mijn redding, ik ben beginnen aan mezelf te denken en heb een drastische beslissing genomen. Heb haar aangesproken, mij (eindelijk) kwaad gemaakt om wat gebeurd was en het contact volledig verbroken ( zij wou nog vrienden blijven). Van de ene op de andere dag was ze volledig uit mijn leven.
Achteraf gezien was dat de juiste beslissing en ikzelf vind dat ik de breuk voor mezelf vrij goed heb aangepakt, wetende hoe graag ik haar toen zag.
We gingen ieder onze weg, zij in haar relatie, ik in het vrijgezellenleven. Een jaar later ontmoette ik iemand nieuw, een super meisje en we kenden een super start van onze relatie, geweldig. Ik dacht echt, dit is ze! En ik had het bij het goede einde want bijna 10 jaar later ben ik nog steeds met haar samen =). Alleen ... ik denk nog steeds aan mn ex, mn eerste grote liefde. Het achtervolgt mij al jaren... Het is een speciaal gevoel, geen verliefdheid of verlangen, maar eerder een soort gemis dat vol onbeantwoorde vragen zit die niet beantwoord worden, maar die je je wel steeds blijft afvragen. Bv. zou zij ook zo hierover denken na bijna 10 jaar of zou zij hier nooit meer aan denken?
Volgens mij ( maar ik kan mis zijn) licht de oorzaak in het feit dat ik de eerste relatie nooit volledig heb voor mezelf kunnen afsluiten. Ik heb het contact ineens verbroken, zonder dat wij, eigenlijk ook door alle opgehitste emoties toen, nooit meer deftig hebben kunnen praten na de breuk. Het was te veel voor mij. Het was ook nooit mijn bedoeling om het contact voorgoed met haar te verbreken. Ik ben heel kwaad en teleurgesteld op haar geweest maar ze was jong en ik kan haar niets kwalijk nemen (enkel de manier waarop maar iedereen maakt fouten). Het feit dat het contact hier nooit werkelijk hersteld is geweest, komt door mijn vriendin die het niet zag zitten dat ik terug met haar zou praten.
Zo zijn we bijna 10 jaar later en wordt het wel eens tijd om te reflecteren. ik heb altijd gedacht dat die gedachten met de tijd wel zouden verdwijnen, maar na 10 jaar kan je toch wel stellen dat deze niet zullen verdwijnen als ik er niet iets mee doe. Mij ex is een zeer leuk en sociaal iemand,, iemand die overal plezier maakte en iemand waar ik zeer diepe gesprekken mee kon hebben. Ze was op emotioneel gebied zeer slim en we konden uren praten en zier diepe gesprekken voeren. Dat mis ik wel met mijn vriendin. Ik zie en heb haar héél graag, maar ze is niet mijn 'soulmate', ik kan met haar niet uren diepe gesprekken voelen en de relatie tot een zeer intens level brengen. Ik vind ook dat wij te weinig aan elkaar tonen dat we elkaar graag zien, maar zij is nu eenmaal zo. Ze heeft andere kwaliteiten die ook even belangrijk zijn in een relatie en ik ben oprecht als ik zeg dat ik haar graag zie. Maar misschien doet dat gemis mij terugdenken aan mijn ex en hoe het zou kunnen zijn? Wat ik zeker mis, is het voeren van zo'n diepe en leuke gesprekken zoals ik vroeger met mijn ex kon doen, of het eindeloos plezier maken.
Ik ben mijn ex dankbaar want heb veel van haar geleerd ( en hopelijk zij van mij ook). Ik ben er zeker van dat die ervaringen mij geholpen hebben in mijn huidige relatie en het feit dat die zo goed is. Ik zou haar dat graag zeggen, alleen gaat dat niet omdat ik 10 jaar geleden het contact verbroken heb. Ik heb dat gedaan om een welbepaalde gegronde reden, alleen verdient ze het ook niet dat zij door wat er gebeurd is, volledig uit mijn leven gebannen wordt. Ik voel ergens een nood om haar dat te zeggen (al jaren). Ik voel mij ook wel schuldig, we hadden misschien hele goede vrienden kunnen zijn, maar ik heb het contact nooit hersteld. Ze weet ook wel dat mijn vriendin in de tijd de reden was maar toch..
Ik heb ooit met mijn vriendin hier proberen open over te zijn , maar door haar houding lukte dat toen niet. Het is ook niet gemakkelijk om dit alles te verwoorden op de juiste manier, op een manier dat het haar niet 'bang' maakt want ik zie haar graag, niet mijn ex. We zijn ook wel om een reden uit elkaar gegaan.. Waarschijnlijk zal mijn vriendin na al die jaren hier wel anders tegenover staan, maar de stap om mij nogmaals helemaal bloot te geven na al die jaren is des te groter en moeilijker.
Langste de andere kant denk ik soms dan weer dat ik alles (en dan vooral de gedachten aan mijn ex) iets te veel romantiseer. De kans is bestaande dat zij, na al die jaren, niet meer op mij zit te wachten. Zij heeft jaren niet de keuze gehad, het was ik die geen contact met haar kon hebben. Dan kan ik zeker begrijpen dt ze zo iets heeft van, de boom in. Als je mijn persoonlijke mening vraagt, dan denk ik wel dat ze hier niet kwaad op mij zou over zijn en best nog wel eens iets zou willen gaan drinken, alleen denk ik dat ze daar niet zo'n 'nood' aan heeft als mij en als ze dit zou horen, dat dat haar zou afschrikken (vooral omwille van het feit dat ik daar na al die jaren nog aan denk). Deze gedachte maakt dan weer dat ik met al die gedachten niets doe en geen contact met mijn ex zoek. Ergens hoop ik dat ik ooit op iets stoot, waaruit ik kan afleiden dat ze er ook nog af en toe aan denkt en het oprecht jammer vind dat we geen vrienden meer zijn. Ik wil niet, als ze dat zelf niet echt wil of niet echt als een gemis heeft gezien, als een 'freak' plots haar leven na 10 jaar binnenkomen.
Ondertussen blijven al die gedachten wel in mijn hoofd spoken en blijf ik er aan denken, bijna 10 jaar lang en dat wil ik ook niet meer, toch zeker de frequentie minderen...
Excuses voor het lange verhaal, maar ik hoop dat er mensen zijn die zich wel ergens in dit verhaal kunnen vinden en die weten of ervaring hebben hoe dit aan te pakken
! Dank!
Soms overvalt het me ineens uit het niets, zoals vandaag.. terugdenken met een glimlach aan die eerste grote liefde. Ik doe deze post omdat ik mij afvraag of ik de enige ben die zich na 10 jaar zo voelt.. Ik zal even mijn verhaal doen want ik moet het kwijt.
We waren beiden jong toen het begon ( middelbaar), zij was jonger. We hebben een paar jaar een relatie gehad. Die verliep niet altijd zoals het zou moeten horen. Ze was zeker niet 'het perfect meisje', maar ze was mijn 'soulmate', wij maakten zoveel plezier samen ( jong zijn in al zijn glorie) en wij zagen elkaar doodgraag, een intense liefde waarbij twee personen een diepe connectie hebben. Heb met haar een super tijd gehad... Tot zij een misstap begin, waarop ik een miststap begin.. We vonden elkaar terug en ik was gelukkiger als ooit. 6 Maanden later was zij, onder mijn neus, op iemand ander verliefd geworden en ze waren een koppel (althans de bedoeling). Alles bleef even stilstaan op dat ogenblik en je overdramatiseert dat allemaal een beetje meer wanneer je jong bent =).
Ikzelf ben geen opgever en zo naïef als ik toen was, had allemaal plannen in mijn hoofd hoe ik haar zou kunnen terugwinnen. Dat lukte natuurlijk niet en dan liep je nog eens tegen de muur. Het advies van een relatietherapeut was mijn redding, ik ben beginnen aan mezelf te denken en heb een drastische beslissing genomen. Heb haar aangesproken, mij (eindelijk) kwaad gemaakt om wat gebeurd was en het contact volledig verbroken ( zij wou nog vrienden blijven). Van de ene op de andere dag was ze volledig uit mijn leven.
Achteraf gezien was dat de juiste beslissing en ikzelf vind dat ik de breuk voor mezelf vrij goed heb aangepakt, wetende hoe graag ik haar toen zag.
We gingen ieder onze weg, zij in haar relatie, ik in het vrijgezellenleven. Een jaar later ontmoette ik iemand nieuw, een super meisje en we kenden een super start van onze relatie, geweldig. Ik dacht echt, dit is ze! En ik had het bij het goede einde want bijna 10 jaar later ben ik nog steeds met haar samen =). Alleen ... ik denk nog steeds aan mn ex, mn eerste grote liefde. Het achtervolgt mij al jaren... Het is een speciaal gevoel, geen verliefdheid of verlangen, maar eerder een soort gemis dat vol onbeantwoorde vragen zit die niet beantwoord worden, maar die je je wel steeds blijft afvragen. Bv. zou zij ook zo hierover denken na bijna 10 jaar of zou zij hier nooit meer aan denken?
Volgens mij ( maar ik kan mis zijn) licht de oorzaak in het feit dat ik de eerste relatie nooit volledig heb voor mezelf kunnen afsluiten. Ik heb het contact ineens verbroken, zonder dat wij, eigenlijk ook door alle opgehitste emoties toen, nooit meer deftig hebben kunnen praten na de breuk. Het was te veel voor mij. Het was ook nooit mijn bedoeling om het contact voorgoed met haar te verbreken. Ik ben heel kwaad en teleurgesteld op haar geweest maar ze was jong en ik kan haar niets kwalijk nemen (enkel de manier waarop maar iedereen maakt fouten). Het feit dat het contact hier nooit werkelijk hersteld is geweest, komt door mijn vriendin die het niet zag zitten dat ik terug met haar zou praten.
Zo zijn we bijna 10 jaar later en wordt het wel eens tijd om te reflecteren. ik heb altijd gedacht dat die gedachten met de tijd wel zouden verdwijnen, maar na 10 jaar kan je toch wel stellen dat deze niet zullen verdwijnen als ik er niet iets mee doe. Mij ex is een zeer leuk en sociaal iemand,, iemand die overal plezier maakte en iemand waar ik zeer diepe gesprekken mee kon hebben. Ze was op emotioneel gebied zeer slim en we konden uren praten en zier diepe gesprekken voeren. Dat mis ik wel met mijn vriendin. Ik zie en heb haar héél graag, maar ze is niet mijn 'soulmate', ik kan met haar niet uren diepe gesprekken voelen en de relatie tot een zeer intens level brengen. Ik vind ook dat wij te weinig aan elkaar tonen dat we elkaar graag zien, maar zij is nu eenmaal zo. Ze heeft andere kwaliteiten die ook even belangrijk zijn in een relatie en ik ben oprecht als ik zeg dat ik haar graag zie. Maar misschien doet dat gemis mij terugdenken aan mijn ex en hoe het zou kunnen zijn? Wat ik zeker mis, is het voeren van zo'n diepe en leuke gesprekken zoals ik vroeger met mijn ex kon doen, of het eindeloos plezier maken.
Ik ben mijn ex dankbaar want heb veel van haar geleerd ( en hopelijk zij van mij ook). Ik ben er zeker van dat die ervaringen mij geholpen hebben in mijn huidige relatie en het feit dat die zo goed is. Ik zou haar dat graag zeggen, alleen gaat dat niet omdat ik 10 jaar geleden het contact verbroken heb. Ik heb dat gedaan om een welbepaalde gegronde reden, alleen verdient ze het ook niet dat zij door wat er gebeurd is, volledig uit mijn leven gebannen wordt. Ik voel ergens een nood om haar dat te zeggen (al jaren). Ik voel mij ook wel schuldig, we hadden misschien hele goede vrienden kunnen zijn, maar ik heb het contact nooit hersteld. Ze weet ook wel dat mijn vriendin in de tijd de reden was maar toch..
Ik heb ooit met mijn vriendin hier proberen open over te zijn , maar door haar houding lukte dat toen niet. Het is ook niet gemakkelijk om dit alles te verwoorden op de juiste manier, op een manier dat het haar niet 'bang' maakt want ik zie haar graag, niet mijn ex. We zijn ook wel om een reden uit elkaar gegaan.. Waarschijnlijk zal mijn vriendin na al die jaren hier wel anders tegenover staan, maar de stap om mij nogmaals helemaal bloot te geven na al die jaren is des te groter en moeilijker.
Langste de andere kant denk ik soms dan weer dat ik alles (en dan vooral de gedachten aan mijn ex) iets te veel romantiseer. De kans is bestaande dat zij, na al die jaren, niet meer op mij zit te wachten. Zij heeft jaren niet de keuze gehad, het was ik die geen contact met haar kon hebben. Dan kan ik zeker begrijpen dt ze zo iets heeft van, de boom in. Als je mijn persoonlijke mening vraagt, dan denk ik wel dat ze hier niet kwaad op mij zou over zijn en best nog wel eens iets zou willen gaan drinken, alleen denk ik dat ze daar niet zo'n 'nood' aan heeft als mij en als ze dit zou horen, dat dat haar zou afschrikken (vooral omwille van het feit dat ik daar na al die jaren nog aan denk). Deze gedachte maakt dan weer dat ik met al die gedachten niets doe en geen contact met mijn ex zoek. Ergens hoop ik dat ik ooit op iets stoot, waaruit ik kan afleiden dat ze er ook nog af en toe aan denkt en het oprecht jammer vind dat we geen vrienden meer zijn. Ik wil niet, als ze dat zelf niet echt wil of niet echt als een gemis heeft gezien, als een 'freak' plots haar leven na 10 jaar binnenkomen.
Ondertussen blijven al die gedachten wel in mijn hoofd spoken en blijf ik er aan denken, bijna 10 jaar lang en dat wil ik ook niet meer, toch zeker de frequentie minderen...
Excuses voor het lange verhaal, maar ik hoop dat er mensen zijn die zich wel ergens in dit verhaal kunnen vinden en die weten of ervaring hebben hoe dit aan te pakken
! Dank!
dinsdag 21 maart 2017 om 22:04
quote:Jempo schreef op 21 maart 2017 @ 21:42:
[...]
Blijkbaar was het wél nodig, gezien de titel van dit topic...
Het gáát niet om je ex, het gaat erom dat je geen soulmate bent met de huidige vriendin. En zij voelde vanaf het begin als dat je dat bij een ander wél gevoeld heeft.
Helemaal niet, er is een verschil tussen vriendschap en gevoelens? Vrouwen associëren een ex altijd met gevoelens, waarom??
Goh om eerlijk te zijn op je tweede opmerking, ik kan me niet herinneren of zij toen reden had of er zaken zijn gezegd waaruit zij dat zou kunnen afleiden. In ieder geval, had ze toen geen enkele reden om mij niet te vertrouwen. Ik was toen, in tegenstelling tot haar, super open over alles. Ik deed daar alles voor, paar keer grote verassingen gedaan voor haar, om haar te tonen dat ik haar echt graag zag. Dus neen, ik begreep dat toen niet. Heb zelfs voor haar contacten met twee vriendinnen laten verwateren omdat ik zo met haar bezig was en ze daar ook wel jaloers op reageerde. Ik snapte niet waarom ze me kon vertrouwen.
Dat soulmate gedoe was zeker geen issue toen (voor mij). Dat was later..
[...]
Blijkbaar was het wél nodig, gezien de titel van dit topic...
Het gáát niet om je ex, het gaat erom dat je geen soulmate bent met de huidige vriendin. En zij voelde vanaf het begin als dat je dat bij een ander wél gevoeld heeft.
Helemaal niet, er is een verschil tussen vriendschap en gevoelens? Vrouwen associëren een ex altijd met gevoelens, waarom??
Goh om eerlijk te zijn op je tweede opmerking, ik kan me niet herinneren of zij toen reden had of er zaken zijn gezegd waaruit zij dat zou kunnen afleiden. In ieder geval, had ze toen geen enkele reden om mij niet te vertrouwen. Ik was toen, in tegenstelling tot haar, super open over alles. Ik deed daar alles voor, paar keer grote verassingen gedaan voor haar, om haar te tonen dat ik haar echt graag zag. Dus neen, ik begreep dat toen niet. Heb zelfs voor haar contacten met twee vriendinnen laten verwateren omdat ik zo met haar bezig was en ze daar ook wel jaloers op reageerde. Ik snapte niet waarom ze me kon vertrouwen.
Dat soulmate gedoe was zeker geen issue toen (voor mij). Dat was later..
dinsdag 21 maart 2017 om 22:09
quote:Dymphnatam schreef op 21 maart 2017 @ 21:57:
[...]
Voor mij persoonlijk doet het een beetje afbreuk aan je geloofwaardigheid. Als je al niet eens weet hoe lang je een relatie hebt...Tuurlijk weet ik dat. Ik was die post ook niet vergeten. Maar het is niet relevant voor dit verhaal. Ik ga ook mijn tijd niet liggen verspillen aan dit forum door problemen te verkondigen die niet waar zijn, met uitzondering van details. Dan heb ik ook niets aan de input van jullie... Nu je maakt het voor jezelf uit hé of je mij geloofwaardig vind . No problem.
[...]
Voor mij persoonlijk doet het een beetje afbreuk aan je geloofwaardigheid. Als je al niet eens weet hoe lang je een relatie hebt...Tuurlijk weet ik dat. Ik was die post ook niet vergeten. Maar het is niet relevant voor dit verhaal. Ik ga ook mijn tijd niet liggen verspillen aan dit forum door problemen te verkondigen die niet waar zijn, met uitzondering van details. Dan heb ik ook niets aan de input van jullie... Nu je maakt het voor jezelf uit hé of je mij geloofwaardig vind . No problem.
dinsdag 21 maart 2017 om 22:28
quote:Niels_A schreef op 21 maart 2017 @ 22:04:
[...]
Helemaal niet, er is een verschil tussen vriendschap en gevoelens? Vrouwen associëren een ex altijd met gevoelens, waarom??
Wil je nou zeggen dat je geen gevoelens voor ex had toen je een relatie met je ex had?
Je had geen gevoelens voor je ex toen je je piemel in haar stopte?
Je kan wel doen alsof het nu allemaal vriendschap is, maar ooit heb je je ex toch echt een geil wijf gevonden, misschien een vrouw waarmee je wilde trouwen, kinderen krijgen...
Dat weet je huidige vriendin ook.
Je hebt nooit vriendschap gehad met je ex. Je hebt het contact toen niet voor niets verbroken met je ex, je had gevoelens voor haar.
Je kunt nu wel vriendschap willen met je ex, maar hou dan ook hebben jullie een geschiedenis samen die nu ook onderdeel is van wie jij bent.
[...]
Helemaal niet, er is een verschil tussen vriendschap en gevoelens? Vrouwen associëren een ex altijd met gevoelens, waarom??
Wil je nou zeggen dat je geen gevoelens voor ex had toen je een relatie met je ex had?
Je had geen gevoelens voor je ex toen je je piemel in haar stopte?
Je kan wel doen alsof het nu allemaal vriendschap is, maar ooit heb je je ex toch echt een geil wijf gevonden, misschien een vrouw waarmee je wilde trouwen, kinderen krijgen...
Dat weet je huidige vriendin ook.
Je hebt nooit vriendschap gehad met je ex. Je hebt het contact toen niet voor niets verbroken met je ex, je had gevoelens voor haar.
Je kunt nu wel vriendschap willen met je ex, maar hou dan ook hebben jullie een geschiedenis samen die nu ook onderdeel is van wie jij bent.
dinsdag 21 maart 2017 om 22:30
dinsdag 21 maart 2017 om 22:39
quote:Niels_A schreef op 21 maart 2017 @ 22:09:
[...]
Tuurlijk weet ik dat. Ik was die post ook niet vergeten. Maar het is niet relevant voor dit verhaal. Ik ga ook mijn tijd niet liggen verspillen aan dit forum door problemen te verkondigen die niet waar zijn, met uitzondering van details. Dan heb ik ook niets aan de input van jullie... Nu je maakt het voor jezelf uit hé of je mij geloofwaardig vind . No problem.Je verbetert iedereen die hier reageert. Je lijkt me een naar persoon om mee samen te leven.
[...]
Tuurlijk weet ik dat. Ik was die post ook niet vergeten. Maar het is niet relevant voor dit verhaal. Ik ga ook mijn tijd niet liggen verspillen aan dit forum door problemen te verkondigen die niet waar zijn, met uitzondering van details. Dan heb ik ook niets aan de input van jullie... Nu je maakt het voor jezelf uit hé of je mij geloofwaardig vind . No problem.Je verbetert iedereen die hier reageert. Je lijkt me een naar persoon om mee samen te leven.
Leer van gisteren , droom van morgen, maar leef vandaag
dinsdag 21 maart 2017 om 22:42
dinsdag 21 maart 2017 om 22:53
Je komt op mij erg zelfvergenoegzaamd over. Je topic gaat helemaal niet over je ex of over je huidige vriendin. Dit hele topic draait alleen om jou en hoe goed je alles aanpakt en hoe blij je therapeut met je is en hoe juist jouw zienswijzen allemaal zijn.
Dat je alles zo mooi en poetisch onder woorden kunt brengen wil niet zeggen dat je per definitie het gelijk aan je zijde hebt.
Dat is de les die jij moet leren.
Dat je alles zo mooi en poetisch onder woorden kunt brengen wil niet zeggen dat je per definitie het gelijk aan je zijde hebt.
Dat is de les die jij moet leren.
dinsdag 21 maart 2017 om 22:53
quote:Jempo schreef op 21 maart 2017 @ 22:28:
[...]
Wil je nou zeggen dat je geen gevoelens voor ex had toen je een relatie met je ex had?
Je had geen gevoelens voor je ex toen je je piemel in haar stopte?
Je kan wel doen alsof het nu allemaal vriendschap is, maar ooit heb je je ex toch echt een geil wijf gevonden, misschien een vrouw waarmee je wilde trouwen, kinderen krijgen...
Dat weet je huidige vriendin ook.
Je hebt nooit vriendschap gehad met je ex. Je hebt het contact toen niet voor niets verbroken met je ex, je had gevoelens voor haar.
Je kunt nu wel vriendschap willen met je ex, maar hou dan ook hebben jullie een geschiedenis samen die nu ook onderdeel is van wie jij bent.
Klopt allemaal.
Ik heb inderdaad een geschiedenis met mijn ex, één waar ik zeer positief naar terugkijk. Maar het antwoord zit meteen ook in je woordkeuze, geschiedenis.
Het is een ex om een reden hé. Ik ben er zeker van dat er geen gevoelens aan te pas zullen komen. Ik heb mijn leven nu , zij wrs haar.. Dat is prima zo. Als koppel ben ik ook veel beter met mijn huidige vriendin en heb daar te veel mee opgebouwd om mij te kunnen verliezen in gevoelens voor mijn ex. Als ik daar werkelijk gevoelens voor zou hebben of wat dan ook, zou ik daar anders naar terug kijken dan ik nu doe, ondanks dat de post een andere indruk zou kunnen geven wat ik snap hoor
[...]
Wil je nou zeggen dat je geen gevoelens voor ex had toen je een relatie met je ex had?
Je had geen gevoelens voor je ex toen je je piemel in haar stopte?
Je kan wel doen alsof het nu allemaal vriendschap is, maar ooit heb je je ex toch echt een geil wijf gevonden, misschien een vrouw waarmee je wilde trouwen, kinderen krijgen...
Dat weet je huidige vriendin ook.
Je hebt nooit vriendschap gehad met je ex. Je hebt het contact toen niet voor niets verbroken met je ex, je had gevoelens voor haar.
Je kunt nu wel vriendschap willen met je ex, maar hou dan ook hebben jullie een geschiedenis samen die nu ook onderdeel is van wie jij bent.
Klopt allemaal.
Ik heb inderdaad een geschiedenis met mijn ex, één waar ik zeer positief naar terugkijk. Maar het antwoord zit meteen ook in je woordkeuze, geschiedenis.
Het is een ex om een reden hé. Ik ben er zeker van dat er geen gevoelens aan te pas zullen komen. Ik heb mijn leven nu , zij wrs haar.. Dat is prima zo. Als koppel ben ik ook veel beter met mijn huidige vriendin en heb daar te veel mee opgebouwd om mij te kunnen verliezen in gevoelens voor mijn ex. Als ik daar werkelijk gevoelens voor zou hebben of wat dan ook, zou ik daar anders naar terug kijken dan ik nu doe, ondanks dat de post een andere indruk zou kunnen geven wat ik snap hoor
dinsdag 21 maart 2017 om 23:02
quote:elviva schreef op 21 maart 2017 @ 22:39:
[...]
Je verbetert iedereen die hier reageert. Je lijkt me een naar persoon om mee samen te leven.Ik verbeter niet iedereen. Er zijn mensen die hier al correcte dingen hebben gezegd en dat heb ik ook toegegeven. Ik heb wel een bepaalde visie hierover en die probeer ik in de discussies wel te verdedigen omdat ik daar voorlopig achter sta. Daar is toch niets mis mee? Het is een interessante discussie. Anderen hebben hun mening en dat is prima dat we daar zo over kunnen discussiëren.
[...]
Je verbetert iedereen die hier reageert. Je lijkt me een naar persoon om mee samen te leven.Ik verbeter niet iedereen. Er zijn mensen die hier al correcte dingen hebben gezegd en dat heb ik ook toegegeven. Ik heb wel een bepaalde visie hierover en die probeer ik in de discussies wel te verdedigen omdat ik daar voorlopig achter sta. Daar is toch niets mis mee? Het is een interessante discussie. Anderen hebben hun mening en dat is prima dat we daar zo over kunnen discussiëren.
dinsdag 21 maart 2017 om 23:08
quote:Niels_A schreef op 21 maart 2017 @ 22:53:
[...]
Klopt allemaal.
Ik heb inderdaad een geschiedenis met mijn ex, één waar ik zeer positief naar terugkijk. Maar het antwoord zit meteen ook in je woordkeuze, geschiedenis.
Het is een ex om een reden hé. Ik ben er zeker van dat er geen gevoelens aan te pas zullen komen. Ik heb mijn leven nu , zij wrs haar.. Dat is prima zo. Als koppel ben ik ook veel beter met mijn huidige vriendin en heb daar te veel mee opgebouwd om mij te kunnen verliezen in gevoelens voor mijn ex. Als ik daar werkelijk gevoelens voor zou hebben of wat dan ook, zou ik daar anders naar terug kijken dan ik nu doe, ondanks dat de post een andere indruk zou kunnen geven wat ik snap hoor
Blijkbaar zit ze niet alleen maar in je geschiedenis, anders was je er niet zo mee bezig. Ik snap best dat je nu misschien niet meer die verliefde gevoelens hebt voor je ex. Maargoed, het blijft je ex en daar heb je toch echt ooit heftige gevoelens voor gehad en de kans dat die terugkomen is niet onwaarschijnlijk. Dat zal de reden zijn dat je vriendin hier niet om te springen staat.
Alsnog vind ik dat je het met je vriend moet delen. Wel zo eerlijk voor iedereen.
[...]
Klopt allemaal.
Ik heb inderdaad een geschiedenis met mijn ex, één waar ik zeer positief naar terugkijk. Maar het antwoord zit meteen ook in je woordkeuze, geschiedenis.
Het is een ex om een reden hé. Ik ben er zeker van dat er geen gevoelens aan te pas zullen komen. Ik heb mijn leven nu , zij wrs haar.. Dat is prima zo. Als koppel ben ik ook veel beter met mijn huidige vriendin en heb daar te veel mee opgebouwd om mij te kunnen verliezen in gevoelens voor mijn ex. Als ik daar werkelijk gevoelens voor zou hebben of wat dan ook, zou ik daar anders naar terug kijken dan ik nu doe, ondanks dat de post een andere indruk zou kunnen geven wat ik snap hoor
Blijkbaar zit ze niet alleen maar in je geschiedenis, anders was je er niet zo mee bezig. Ik snap best dat je nu misschien niet meer die verliefde gevoelens hebt voor je ex. Maargoed, het blijft je ex en daar heb je toch echt ooit heftige gevoelens voor gehad en de kans dat die terugkomen is niet onwaarschijnlijk. Dat zal de reden zijn dat je vriendin hier niet om te springen staat.
Alsnog vind ik dat je het met je vriend moet delen. Wel zo eerlijk voor iedereen.
dinsdag 21 maart 2017 om 23:10
quote:Dymphnatam schreef op 21 maart 2017 @ 22:53:
Je komt op mij erg zelfvergenoegzaamd over. Je topic gaat helemaal niet over je ex of over je huidige vriendin. Dit hele topic draait alleen om jou en hoe goed je alles aanpakt en hoe blij je therapeut met je is en hoe juist jouw zienswijzen allemaal zijn.
Dat je alles zo mooi en poetisch onder woorden kunt brengen wil niet zeggen dat je per definitie het gelijk aan je zijde hebt.
Dat is de les die jij moet leren.
Dat is toch niet zo? Als ik werkelijk alles zo goed aanpak, dan zat ik misschien niet in deze situatie. Dat mijn therapeut blij is met mij heb ik toch ook nooit gezegd ?
Voor mij draait deze situatie ook niet om gelijk halen of krijgen. De zaken zijn gelopen zoals ze zijn en gelijk halen of krijgen gaat niet veranderen hoe ik mij voel.
Je komt op mij erg zelfvergenoegzaamd over. Je topic gaat helemaal niet over je ex of over je huidige vriendin. Dit hele topic draait alleen om jou en hoe goed je alles aanpakt en hoe blij je therapeut met je is en hoe juist jouw zienswijzen allemaal zijn.
Dat je alles zo mooi en poetisch onder woorden kunt brengen wil niet zeggen dat je per definitie het gelijk aan je zijde hebt.
Dat is de les die jij moet leren.
Dat is toch niet zo? Als ik werkelijk alles zo goed aanpak, dan zat ik misschien niet in deze situatie. Dat mijn therapeut blij is met mij heb ik toch ook nooit gezegd ?
Voor mij draait deze situatie ook niet om gelijk halen of krijgen. De zaken zijn gelopen zoals ze zijn en gelijk halen of krijgen gaat niet veranderen hoe ik mij voel.
dinsdag 21 maart 2017 om 23:19
Zoek haar gewoon op op Facebook. En kijk (anoniem) op haar LinkedIn profiel. Weet je toch meteen beetje wat ze doet tegenwoordig? Als het je er alleen maar om te doen is, om te kijken hoe het met haar gaat?
Contact zoeken om een relatie na X aantal jaar alsnog goed af te sluiten.....eeeeeeh, schiet mij maar lek!
Zolang je een vergelijking maakt tussen je ex en je vriendin (en dat doe je), kan je nooit objectief zijn als je contact zoekt met ex. Niet doen dus.
Contact zoeken om een relatie na X aantal jaar alsnog goed af te sluiten.....eeeeeeh, schiet mij maar lek!
Zolang je een vergelijking maakt tussen je ex en je vriendin (en dat doe je), kan je nooit objectief zijn als je contact zoekt met ex. Niet doen dus.
Je moet het leven niet te serieus nemen. Je overleeft het toch niet!
dinsdag 21 maart 2017 om 23:23
quote:Jempo schreef op 21 maart 2017 @ 23:08:
[...]
Blijkbaar zit ze niet alleen maar in je geschiedenis, anders was je er niet zo mee bezig. Ik snap best dat je nu misschien niet meer die verliefde gevoelens hebt voor je ex. Maargoed, het blijft je ex en daar heb je toch echt ooit heftige gevoelens voor gehad en de kans dat die terugkomen is niet onwaarschijnlijk. Dat zal de reden zijn dat je vriendin hier niet om te springen staat.
Alsnog vind ik dat je het met je vriend moet delen. Wel zo eerlijk voor iedereen.
Laten we het zo zeggen, als lover zit ze in mijn geschiedenis, als persoon inderdaad niet neen. Ik vraag me ook soms af hoe het met haar gaat enzo en wat ze doet ( uit interesse) .. is toch niet abnormaal. Ja je verwoord het goed denk ik, dat zal wel de reden zijn waarom zij niet te springen staat.
Ze staat daar misschien niet om te springen, maar als je over alles wilt eerlijk zijn ze zelfs berichtjes mag nalezen, mag je dat toch niet verbieden? Zo ontwijk je problemen in een relatie in plaats van ze aan te pakken. Ik wou daar heel eerlijk en open over zijn.. Persoonlijk, maar dat is persoonlijk vind ik het gevaarlijker iemand nieuw leren kennen en bevriend mee worden dan terug contact me je ex. Nieuw is altijd spannend en die geschiedenis moet nog geschreven worden, aan een ex weet je wat je hebt en dat is ook om een reden misgelopen.
Dit is ook niet meer belangrijk, dat is het verleden.. het is nu zoals het is. En je hebt gelijk hoor, ga dit alles vroeg of laat nog eens uitleggen aan mijn vriendin, op het gepaste ogenblik, vooraleer er ook maar iets gebeurt. Ik heb er een goed oog in dat we hier nu wel over een deftige manier zullen kunnen praten , wat goed is.
[...]
Blijkbaar zit ze niet alleen maar in je geschiedenis, anders was je er niet zo mee bezig. Ik snap best dat je nu misschien niet meer die verliefde gevoelens hebt voor je ex. Maargoed, het blijft je ex en daar heb je toch echt ooit heftige gevoelens voor gehad en de kans dat die terugkomen is niet onwaarschijnlijk. Dat zal de reden zijn dat je vriendin hier niet om te springen staat.
Alsnog vind ik dat je het met je vriend moet delen. Wel zo eerlijk voor iedereen.
Laten we het zo zeggen, als lover zit ze in mijn geschiedenis, als persoon inderdaad niet neen. Ik vraag me ook soms af hoe het met haar gaat enzo en wat ze doet ( uit interesse) .. is toch niet abnormaal. Ja je verwoord het goed denk ik, dat zal wel de reden zijn waarom zij niet te springen staat.
Ze staat daar misschien niet om te springen, maar als je over alles wilt eerlijk zijn ze zelfs berichtjes mag nalezen, mag je dat toch niet verbieden? Zo ontwijk je problemen in een relatie in plaats van ze aan te pakken. Ik wou daar heel eerlijk en open over zijn.. Persoonlijk, maar dat is persoonlijk vind ik het gevaarlijker iemand nieuw leren kennen en bevriend mee worden dan terug contact me je ex. Nieuw is altijd spannend en die geschiedenis moet nog geschreven worden, aan een ex weet je wat je hebt en dat is ook om een reden misgelopen.
Dit is ook niet meer belangrijk, dat is het verleden.. het is nu zoals het is. En je hebt gelijk hoor, ga dit alles vroeg of laat nog eens uitleggen aan mijn vriendin, op het gepaste ogenblik, vooraleer er ook maar iets gebeurt. Ik heb er een goed oog in dat we hier nu wel over een deftige manier zullen kunnen praten , wat goed is.
woensdag 22 maart 2017 om 00:18
quote:Niels_A schreef op 21 maart 2017 @ 19:02:
[...]
Ik ben het bijna volledig eens me je tekst, hoewel dat niet van toepassing is op mijn situatie. Ik kies 100 % voor mijn vriendin. Anders had ik al veel vroeger contact met mijn ex opgezocht. Ik kan begrijpen dat deze nuance mss niet duidelijk was door de hele grote tekst, maar heb dit net getypt om zo'n reactie te vermijden.
Er denkt op dit ogenblik geen haar op men hoofd om mijn ex opnieuw terug te winnen. Ik besef dat een relatie met haar wrs niet zou werken en dat wil ik ook niet.
Het is eerder een ander soort gemis, naar het vrienden zijn en de gesprekken + dat ik mij ergens schuldig voel dat ik nooit het contact heb hersteld met haar en proberen een vriendschap op te bouwen, wat zij wou en ik op termijn ook.
BTW Als je jong bent, ben je zeker verantwoordelijk voor je daden en ik was toen ook terecht kwaad. Alleen vind ik wel dat als je jong en onervaren, dit een verzachtende reden is en het niet ongebruikelijk is dat je is in de fout gaat. Dat is toch geen reden om voor de rest van je leven kwaad te zijn op die persoon.
Ik weet niet Niels A. Je komt over alsof je geeb balle* hebt om een keus te maken. Als je aan haar denkt etc. Waarom neem je dr niet mee uit eten en ga lekker praten. Want ze is verandert in al die jaren, ja het bestaat.
Het klinkt ergens alsof je huidige vriendin niet de juiste is. Lijkt net of je een vermijdingsdans aan het doen bent.
Volg je hart.
[...]
Ik ben het bijna volledig eens me je tekst, hoewel dat niet van toepassing is op mijn situatie. Ik kies 100 % voor mijn vriendin. Anders had ik al veel vroeger contact met mijn ex opgezocht. Ik kan begrijpen dat deze nuance mss niet duidelijk was door de hele grote tekst, maar heb dit net getypt om zo'n reactie te vermijden.
Er denkt op dit ogenblik geen haar op men hoofd om mijn ex opnieuw terug te winnen. Ik besef dat een relatie met haar wrs niet zou werken en dat wil ik ook niet.
Het is eerder een ander soort gemis, naar het vrienden zijn en de gesprekken + dat ik mij ergens schuldig voel dat ik nooit het contact heb hersteld met haar en proberen een vriendschap op te bouwen, wat zij wou en ik op termijn ook.
BTW Als je jong bent, ben je zeker verantwoordelijk voor je daden en ik was toen ook terecht kwaad. Alleen vind ik wel dat als je jong en onervaren, dit een verzachtende reden is en het niet ongebruikelijk is dat je is in de fout gaat. Dat is toch geen reden om voor de rest van je leven kwaad te zijn op die persoon.
Ik weet niet Niels A. Je komt over alsof je geeb balle* hebt om een keus te maken. Als je aan haar denkt etc. Waarom neem je dr niet mee uit eten en ga lekker praten. Want ze is verandert in al die jaren, ja het bestaat.
Het klinkt ergens alsof je huidige vriendin niet de juiste is. Lijkt net of je een vermijdingsdans aan het doen bent.
Volg je hart.
woensdag 22 maart 2017 om 00:31
Diepe emotionele gesprekken zijn binnen een relatie anders dan wanneer het uit is. De mannen waarmee ik heel diepe intense gesprekken had in de date en relatiefase en nog wat naweeën daarna daar zeg ik nu hoi en doei tegen en dat is het.
Op dat moment voelt alles heel goed "soulmate-achtig" maar dat verdwijnt weer, tenzij je het in je fantasie blijft voeden...
Je hebt verder goede en slechte relaties maar het is naar mijn idee wel de bedoeling dat het niet de ex is die gezien wordt als de "soulmate" en de huidige vriendin niet.
Vaak is het een kwestie van de realiteit toch proberen in een ander perspectief te plaatsen.
Mensen die het uitmaken en misstappen maken waardoor je jezelf verliest en er aan onderdoor gaat, daaraan ben je op geen enkele manier iets schuldig.
Jaloezie is ofwel onnodig en hoort niet thuis in een goede relatie ofwel terecht en in beide gevallen dan maak je het uit. Bij je huidige relatie is daar nu blijkbaar een evenwicht geprobeerd in te vinden maar dat lijkt me nog steeds niet stabiel omdat je zo hangt nog naar contact met je ex omdat je bij haar toen iets vond en nu niet meer hebt.
Het is zonde van je verlangens en tijd om daar naar te blijven verlangen. Probeer het op andere manieren in te vullen. Vaak wordt gezegd dat je het voor jezelf compleet moet maken en ik zal dat wel moeten maar met een relatie of bepaalde contacten is het leven vaak zeker leuker.
Maar in dit geval zou ik toch echt meer kijken naar het bij jezelf zoeken en proberen te kijken hoe je gelukkiger en je completer kan voelen met jezelf. Iets wat veel mensen wel zullen moeten. En dat overleven ze ook.
Op dat moment voelt alles heel goed "soulmate-achtig" maar dat verdwijnt weer, tenzij je het in je fantasie blijft voeden...
Je hebt verder goede en slechte relaties maar het is naar mijn idee wel de bedoeling dat het niet de ex is die gezien wordt als de "soulmate" en de huidige vriendin niet.
Vaak is het een kwestie van de realiteit toch proberen in een ander perspectief te plaatsen.
Mensen die het uitmaken en misstappen maken waardoor je jezelf verliest en er aan onderdoor gaat, daaraan ben je op geen enkele manier iets schuldig.
Jaloezie is ofwel onnodig en hoort niet thuis in een goede relatie ofwel terecht en in beide gevallen dan maak je het uit. Bij je huidige relatie is daar nu blijkbaar een evenwicht geprobeerd in te vinden maar dat lijkt me nog steeds niet stabiel omdat je zo hangt nog naar contact met je ex omdat je bij haar toen iets vond en nu niet meer hebt.
Het is zonde van je verlangens en tijd om daar naar te blijven verlangen. Probeer het op andere manieren in te vullen. Vaak wordt gezegd dat je het voor jezelf compleet moet maken en ik zal dat wel moeten maar met een relatie of bepaalde contacten is het leven vaak zeker leuker.
Maar in dit geval zou ik toch echt meer kijken naar het bij jezelf zoeken en proberen te kijken hoe je gelukkiger en je completer kan voelen met jezelf. Iets wat veel mensen wel zullen moeten. En dat overleven ze ook.
woensdag 22 maart 2017 om 03:07
quote:Paekzwart schreef op 22 maart 2017 @ 00:31:
Diepe emotionele gesprekken zijn binnen een relatie anders dan wanneer het uit is. De mannen waarmee ik heel diepe intense gesprekken had in de date en relatiefase en nog wat naweeën daarna daar zeg ik nu hoi en doei tegen en dat is het.
Op dat moment voelt alles heel goed "soulmate-achtig" maar dat verdwijnt weer, tenzij je het in je fantasie blijft voeden...
Je hebt verder goede en slechte relaties maar het is naar mijn idee wel de bedoeling dat het niet de ex is die gezien wordt als de "soulmate" en de huidige vriendin niet.
Vaak is het een kwestie van de realiteit toch proberen in een ander perspectief te plaatsen.
Mensen die het uitmaken en misstappen maken waardoor je jezelf verliest en er aan onderdoor gaat, daaraan ben je op geen enkele manier iets schuldig.
Jaloezie is ofwel onnodig en hoort niet thuis in een goede relatie ofwel terecht en in beide gevallen dan maak je het uit. Bij je huidige relatie is daar nu blijkbaar een evenwicht geprobeerd in te vinden maar dat lijkt me nog steeds niet stabiel omdat je zo hangt nog naar contact met je ex omdat je bij haar toen iets vond en nu niet meer hebt.
Het is zonde van je verlangens en tijd om daar naar te blijven verlangen. Probeer het op andere manieren in te vullen. Vaak wordt gezegd dat je het voor jezelf compleet moet maken en ik zal dat wel moeten maar met een relatie of bepaalde contacten is het leven vaak zeker leuker.
Maar in dit geval zou ik toch echt meer kijken naar het bij jezelf zoeken en proberen te kijken hoe je gelukkiger en je completer kan voelen met jezelf. Iets wat veel mensen wel zullen moeten. En dat overleven ze ook.Hier heb je iets aan. Goed omschreven!
Diepe emotionele gesprekken zijn binnen een relatie anders dan wanneer het uit is. De mannen waarmee ik heel diepe intense gesprekken had in de date en relatiefase en nog wat naweeën daarna daar zeg ik nu hoi en doei tegen en dat is het.
Op dat moment voelt alles heel goed "soulmate-achtig" maar dat verdwijnt weer, tenzij je het in je fantasie blijft voeden...
Je hebt verder goede en slechte relaties maar het is naar mijn idee wel de bedoeling dat het niet de ex is die gezien wordt als de "soulmate" en de huidige vriendin niet.
Vaak is het een kwestie van de realiteit toch proberen in een ander perspectief te plaatsen.
Mensen die het uitmaken en misstappen maken waardoor je jezelf verliest en er aan onderdoor gaat, daaraan ben je op geen enkele manier iets schuldig.
Jaloezie is ofwel onnodig en hoort niet thuis in een goede relatie ofwel terecht en in beide gevallen dan maak je het uit. Bij je huidige relatie is daar nu blijkbaar een evenwicht geprobeerd in te vinden maar dat lijkt me nog steeds niet stabiel omdat je zo hangt nog naar contact met je ex omdat je bij haar toen iets vond en nu niet meer hebt.
Het is zonde van je verlangens en tijd om daar naar te blijven verlangen. Probeer het op andere manieren in te vullen. Vaak wordt gezegd dat je het voor jezelf compleet moet maken en ik zal dat wel moeten maar met een relatie of bepaalde contacten is het leven vaak zeker leuker.
Maar in dit geval zou ik toch echt meer kijken naar het bij jezelf zoeken en proberen te kijken hoe je gelukkiger en je completer kan voelen met jezelf. Iets wat veel mensen wel zullen moeten. En dat overleven ze ook.Hier heb je iets aan. Goed omschreven!
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
woensdag 22 maart 2017 om 10:43
quote:Paekzwart schreef op 22 maart 2017 @ 00:31:
Diepe emotionele gesprekken zijn binnen een relatie anders dan wanneer het uit is. De mannen waarmee ik heel diepe intense gesprekken had in de date en relatiefase en nog wat naweeën daarna daar zeg ik nu hoi en doei tegen en dat is het.
Op dat moment voelt alles heel goed "soulmate-achtig" maar dat verdwijnt weer, tenzij je het in je fantasie blijft voeden...
Je hebt verder goede en slechte relaties maar het is naar mijn idee wel de bedoeling dat het niet de ex is die gezien wordt als de "soulmate" en de huidige vriendin niet.
Vaak is het een kwestie van de realiteit toch proberen in een ander perspectief te plaatsen.
Mensen die het uitmaken en misstappen maken waardoor je jezelf verliest en er aan onderdoor gaat, daaraan ben je op geen enkele manier iets schuldig.
Jaloezie is ofwel onnodig en hoort niet thuis in een goede relatie ofwel terecht en in beide gevallen dan maak je het uit. Bij je huidige relatie is daar nu blijkbaar een evenwicht geprobeerd in te vinden maar dat lijkt me nog steeds niet stabiel omdat je zo hangt nog naar contact met je ex omdat je bij haar toen iets vond en nu niet meer hebt.
Het is zonde van je verlangens en tijd om daar naar te blijven verlangen. Probeer het op andere manieren in te vullen. Vaak wordt gezegd dat je het voor jezelf compleet moet maken en ik zal dat wel moeten maar met een relatie of bepaalde contacten is het leven vaak zeker leuker.
Maar in dit geval zou ik toch echt meer kijken naar het bij jezelf zoeken en proberen te kijken hoe je gelukkiger en je completer kan voelen met jezelf. Iets wat veel mensen wel zullen moeten. En dat overleven ze ook.Heel mooie reactie. Iets waar ik inderdaad iets mee ben en dat alles in mijn context mooi verwoord. Heb het nu even druk met werk, maar ik kom hier later zeker nog op terug!
Diepe emotionele gesprekken zijn binnen een relatie anders dan wanneer het uit is. De mannen waarmee ik heel diepe intense gesprekken had in de date en relatiefase en nog wat naweeën daarna daar zeg ik nu hoi en doei tegen en dat is het.
Op dat moment voelt alles heel goed "soulmate-achtig" maar dat verdwijnt weer, tenzij je het in je fantasie blijft voeden...
Je hebt verder goede en slechte relaties maar het is naar mijn idee wel de bedoeling dat het niet de ex is die gezien wordt als de "soulmate" en de huidige vriendin niet.
Vaak is het een kwestie van de realiteit toch proberen in een ander perspectief te plaatsen.
Mensen die het uitmaken en misstappen maken waardoor je jezelf verliest en er aan onderdoor gaat, daaraan ben je op geen enkele manier iets schuldig.
Jaloezie is ofwel onnodig en hoort niet thuis in een goede relatie ofwel terecht en in beide gevallen dan maak je het uit. Bij je huidige relatie is daar nu blijkbaar een evenwicht geprobeerd in te vinden maar dat lijkt me nog steeds niet stabiel omdat je zo hangt nog naar contact met je ex omdat je bij haar toen iets vond en nu niet meer hebt.
Het is zonde van je verlangens en tijd om daar naar te blijven verlangen. Probeer het op andere manieren in te vullen. Vaak wordt gezegd dat je het voor jezelf compleet moet maken en ik zal dat wel moeten maar met een relatie of bepaalde contacten is het leven vaak zeker leuker.
Maar in dit geval zou ik toch echt meer kijken naar het bij jezelf zoeken en proberen te kijken hoe je gelukkiger en je completer kan voelen met jezelf. Iets wat veel mensen wel zullen moeten. En dat overleven ze ook.Heel mooie reactie. Iets waar ik inderdaad iets mee ben en dat alles in mijn context mooi verwoord. Heb het nu even druk met werk, maar ik kom hier later zeker nog op terug!
donderdag 16 november 2017 om 01:26
Ik zie veel overeenkomsten met mijn eigen situatie. Alleen ik heb haar al 18 jaar niet meer gezien en dat speciale gevoel is nog steeds aanwezig en dat vreet aan je. Vraag me ook af of ze nog gevoelens voor me zou koesteren of heeft ze alles in het verleden gelaten.Niels_A schreef: ↑21-03-2017 18:30Hallo Allemaal,
Soms overvalt het me ineens uit het niets, zoals vandaag.. terugdenken met een glimlach aan die eerste grote liefde. Ik doe deze post omdat ik mij afvraag of ik de enige ben die zich na 10 jaar zo voelt.. Ik zal even mijn verhaal doen want ik moet het kwijt.
We waren beiden jong toen het begon ( middelbaar), zij was jonger. We hebben een paar jaar een relatie gehad. Die verliep niet altijd zoals het zou moeten horen. Ze was zeker niet 'het perfect meisje', maar ze was mijn 'soulmate', wij maakten zoveel plezier samen ( jong zijn in al zijn glorie) en wij zagen elkaar doodgraag, een intense liefde waarbij twee personen een diepe connectie hebben. Heb met haar een super tijd gehad... Tot zij een misstap begin, waarop ik een miststap begin.. We vonden elkaar terug en ik was gelukkiger als ooit. 6 Maanden later was zij, onder mijn neus, op iemand ander verliefd geworden en ze waren een koppel (althans de bedoeling). Alles bleef even stilstaan op dat ogenblik en je overdramatiseert dat allemaal een beetje meer wanneer je jong bent =).
Ikzelf ben geen opgever en zo naïef als ik toen was, had allemaal plannen in mijn hoofd hoe ik haar zou kunnen terugwinnen. Dat lukte natuurlijk niet en dan liep je nog eens tegen de muur. Het advies van een relatietherapeut was mijn redding, ik ben beginnen aan mezelf te denken en heb een drastische beslissing genomen. Heb haar aangesproken, mij (eindelijk) kwaad gemaakt om wat gebeurd was en het contact volledig verbroken ( zij wou nog vrienden blijven). Van de ene op de andere dag was ze volledig uit mijn leven.
Achteraf gezien was dat de juiste beslissing en ikzelf vind dat ik de breuk voor mezelf vrij goed heb aangepakt, wetende hoe graag ik haar toen zag.
We gingen ieder onze weg, zij in haar relatie, ik in het vrijgezellenleven. Een jaar later ontmoette ik iemand nieuw, een super meisje en we kenden een super start van onze relatie, geweldig. Ik dacht echt, dit is ze! En ik had het bij het goede einde want bijna 10 jaar later ben ik nog steeds met haar samen =). Alleen ... ik denk nog steeds aan mn ex, mn eerste grote liefde. Het achtervolgt mij al jaren... Het is een speciaal gevoel, geen verliefdheid of verlangen, maar eerder een soort gemis dat vol onbeantwoorde vragen zit die niet beantwoord worden, maar die je je wel steeds blijft afvragen. Bv. zou zij ook zo hierover denken na bijna 10 jaar of zou zij hier nooit meer aan denken?
Volgens mij ( maar ik kan mis zijn) licht de oorzaak in het feit dat ik de eerste relatie nooit volledig heb voor mezelf kunnen afsluiten. Ik heb het contact ineens verbroken, zonder dat wij, eigenlijk ook door alle opgehitste emoties toen, nooit meer deftig hebben kunnen praten na de breuk. Het was te veel voor mij. Het was ook nooit mijn bedoeling om het contact voorgoed met haar te verbreken. Ik ben heel kwaad en teleurgesteld op haar geweest maar ze was jong en ik kan haar niets kwalijk nemen (enkel de manier waarop maar iedereen maakt fouten). Het feit dat het contact hier nooit werkelijk hersteld is geweest, komt door mijn vriendin die het niet zag zitten dat ik terug met haar zou praten.
Zo zijn we bijna 10 jaar later en wordt het wel eens tijd om te reflecteren. ik heb altijd gedacht dat die gedachten met de tijd wel zouden verdwijnen, maar na 10 jaar kan je toch wel stellen dat deze niet zullen verdwijnen als ik er niet iets mee doe. Mij ex is een zeer leuk en sociaal iemand,, iemand die overal plezier maakte en iemand waar ik zeer diepe gesprekken mee kon hebben. Ze was op emotioneel gebied zeer slim en we konden uren praten en zier diepe gesprekken voeren. Dat mis ik wel met mijn vriendin. Ik zie en heb haar héél graag, maar ze is niet mijn 'soulmate', ik kan met haar niet uren diepe gesprekken voelen en de relatie tot een zeer intens level brengen. Ik vind ook dat wij te weinig aan elkaar tonen dat we elkaar graag zien, maar zij is nu eenmaal zo. Ze heeft andere kwaliteiten die ook even belangrijk zijn in een relatie en ik ben oprecht als ik zeg dat ik haar graag zie. Maar misschien doet dat gemis mij terugdenken aan mijn ex en hoe het zou kunnen zijn? Wat ik zeker mis, is het voeren van zo'n diepe en leuke gesprekken zoals ik vroeger met mijn ex kon doen, of het eindeloos plezier maken.
Ik ben mijn ex dankbaar want heb veel van haar geleerd ( en hopelijk zij van mij ook). Ik ben er zeker van dat die ervaringen mij geholpen hebben in mijn huidige relatie en het feit dat die zo goed is. Ik zou haar dat graag zeggen, alleen gaat dat niet omdat ik 10 jaar geleden het contact verbroken heb. Ik heb dat gedaan om een welbepaalde gegronde reden, alleen verdient ze het ook niet dat zij door wat er gebeurd is, volledig uit mijn leven gebannen wordt. Ik voel ergens een nood om haar dat te zeggen (al jaren). Ik voel mij ook wel schuldig, we hadden misschien hele goede vrienden kunnen zijn, maar ik heb het contact nooit hersteld. Ze weet ook wel dat mijn vriendin in de tijd de reden was maar toch..
Ik heb ooit met mijn vriendin hier proberen open over te zijn , maar door haar houding lukte dat toen niet. Het is ook niet gemakkelijk om dit alles te verwoorden op de juiste manier, op een manier dat het haar niet 'bang' maakt want ik zie haar graag, niet mijn ex. We zijn ook wel om een reden uit elkaar gegaan.. Waarschijnlijk zal mijn vriendin na al die jaren hier wel anders tegenover staan, maar de stap om mij nogmaals helemaal bloot te geven na al die jaren is des te groter en moeilijker.
Langste de andere kant denk ik soms dan weer dat ik alles (en dan vooral de gedachten aan mijn ex) iets te veel romantiseer. De kans is bestaande dat zij, na al die jaren, niet meer op mij zit te wachten. Zij heeft jaren niet de keuze gehad, het was ik die geen contact met haar kon hebben. Dan kan ik zeker begrijpen dt ze zo iets heeft van, de boom in. Als je mijn persoonlijke mening vraagt, dan denk ik wel dat ze hier niet kwaad op mij zou over zijn en best nog wel eens iets zou willen gaan drinken, alleen denk ik dat ze daar niet zo'n 'nood' aan heeft als mij en als ze dit zou horen, dat dat haar zou afschrikken (vooral omwille van het feit dat ik daar na al die jaren nog aan denk). Deze gedachte maakt dan weer dat ik met al die gedachten niets doe en geen contact met mijn ex zoek. Ergens hoop ik dat ik ooit op iets stoot, waaruit ik kan afleiden dat ze er ook nog af en toe aan denkt en het oprecht jammer vind dat we geen vrienden meer zijn. Ik wil niet, als ze dat zelf niet echt wil of niet echt als een gemis heeft gezien, als een 'freak' plots haar leven na 10 jaar binnenkomen.
Ondertussen blijven al die gedachten wel in mijn hoofd spoken en blijf ik er aan denken, bijna 10 jaar lang en dat wil ik ook niet meer, toch zeker de frequentie minderen...
Excuses voor het lange verhaal, maar ik hoop dat er mensen zijn die zich wel ergens in dit verhaal kunnen vinden en die weten of ervaring hebben hoe dit aan te pakken
donderdag 16 november 2017 om 06:37
Precies dit!Dymphnatam schreef: ↑21-03-2017 21:17Overigens, ik zou me flink genaaid voelen als huidige vriendin zijnde, als ik er achter kom dat mijn partner na tien jaar nog zo ernstig aan zijn ex denkt dat hij dit op een vrouwenforum gaat zitten bespreken. En dan onze relatie tegen die van destijds met zijn ex gaat afzetten en meer van dat soort dingen...
To, je hebt het gevoel voor drama van een 15 jarig meisje dat een zeer zware pubertijd doormaakt. Als ik jouw vriendin was, en je zou heel dit drama verhaal tegen mij ophangen, over een kalverliefde in je pubertijd, dan zou ik per direct een punt achter de relatie zetten, en een vent gaan zoeken. Je stelt je echt enorm aan.
Is vast niet aardig dat ik het zo zeg, maar kom op zeg!
donderdag 16 november 2017 om 07:35
donderdag 16 november 2017 om 12:04
Mijn 'eerste grote liefde' Ex is ook alweer meer dan 20 jaar geleden. 4 jaar een relatie gehad. Een paar jaar nadat het uit was heeft zij nog even contact gezocht, maar ben daar na wat oppervlakkigheden wederzijds niet verder op ingegaan.
Ben af en toe nog steeds wel nieuwsgierig naar hoe haar leven verder verlopen is. Maar voel mij nu niet echt geroepen om uitgebreid contact te gaan zoeken.
Ben af en toe nog steeds wel nieuwsgierig naar hoe haar leven verder verlopen is. Maar voel mij nu niet echt geroepen om uitgebreid contact te gaan zoeken.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
