'Eerste grote liefde' na 10 jaar nog niet vergeten.

21-03-2017 18:30 78 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo Allemaal,





Soms overvalt het me ineens uit het niets, zoals vandaag.. terugdenken met een glimlach aan die eerste grote liefde. Ik doe deze post omdat ik mij afvraag of ik de enige ben die zich na 10 jaar zo voelt.. Ik zal even mijn verhaal doen want ik moet het kwijt.



We waren beiden jong toen het begon ( middelbaar), zij was jonger. We hebben een paar jaar een relatie gehad. Die verliep niet altijd zoals het zou moeten horen. Ze was zeker niet 'het perfect meisje', maar ze was mijn 'soulmate', wij maakten zoveel plezier samen ( jong zijn in al zijn glorie) en wij zagen elkaar doodgraag, een intense liefde waarbij twee personen een diepe connectie hebben. Heb met haar een super tijd gehad... Tot zij een misstap begin, waarop ik een miststap begin.. We vonden elkaar terug en ik was gelukkiger als ooit. 6 Maanden later was zij, onder mijn neus, op iemand ander verliefd geworden en ze waren een koppel (althans de bedoeling). Alles bleef even stilstaan op dat ogenblik en je overdramatiseert dat allemaal een beetje meer wanneer je jong bent =).



Ikzelf ben geen opgever en zo naïef als ik toen was, had allemaal plannen in mijn hoofd hoe ik haar zou kunnen terugwinnen. Dat lukte natuurlijk niet en dan liep je nog eens tegen de muur. Het advies van een relatietherapeut was mijn redding, ik ben beginnen aan mezelf te denken en heb een drastische beslissing genomen. Heb haar aangesproken, mij (eindelijk) kwaad gemaakt om wat gebeurd was en het contact volledig verbroken ( zij wou nog vrienden blijven). Van de ene op de andere dag was ze volledig uit mijn leven.



Achteraf gezien was dat de juiste beslissing en ikzelf vind dat ik de breuk voor mezelf vrij goed heb aangepakt, wetende hoe graag ik haar toen zag.



We gingen ieder onze weg, zij in haar relatie, ik in het vrijgezellenleven. Een jaar later ontmoette ik iemand nieuw, een super meisje en we kenden een super start van onze relatie, geweldig. Ik dacht echt, dit is ze! En ik had het bij het goede einde want bijna 10 jaar later ben ik nog steeds met haar samen =). Alleen ... ik denk nog steeds aan mn ex, mn eerste grote liefde. Het achtervolgt mij al jaren... Het is een speciaal gevoel, geen verliefdheid of verlangen, maar eerder een soort gemis dat vol onbeantwoorde vragen zit die niet beantwoord worden, maar die je je wel steeds blijft afvragen. Bv. zou zij ook zo hierover denken na bijna 10 jaar of zou zij hier nooit meer aan denken?



Volgens mij ( maar ik kan mis zijn) licht de oorzaak in het feit dat ik de eerste relatie nooit volledig heb voor mezelf kunnen afsluiten. Ik heb het contact ineens verbroken, zonder dat wij, eigenlijk ook door alle opgehitste emoties toen, nooit meer deftig hebben kunnen praten na de breuk. Het was te veel voor mij. Het was ook nooit mijn bedoeling om het contact voorgoed met haar te verbreken. Ik ben heel kwaad en teleurgesteld op haar geweest maar ze was jong en ik kan haar niets kwalijk nemen (enkel de manier waarop maar iedereen maakt fouten). Het feit dat het contact hier nooit werkelijk hersteld is geweest, komt door mijn vriendin die het niet zag zitten dat ik terug met haar zou praten.



Zo zijn we bijna 10 jaar later en wordt het wel eens tijd om te reflecteren. ik heb altijd gedacht dat die gedachten met de tijd wel zouden verdwijnen, maar na 10 jaar kan je toch wel stellen dat deze niet zullen verdwijnen als ik er niet iets mee doe. Mij ex is een zeer leuk en sociaal iemand,, iemand die overal plezier maakte en iemand waar ik zeer diepe gesprekken mee kon hebben. Ze was op emotioneel gebied zeer slim en we konden uren praten en zier diepe gesprekken voeren. Dat mis ik wel met mijn vriendin. Ik zie en heb haar héél graag, maar ze is niet mijn 'soulmate', ik kan met haar niet uren diepe gesprekken voelen en de relatie tot een zeer intens level brengen. Ik vind ook dat wij te weinig aan elkaar tonen dat we elkaar graag zien, maar zij is nu eenmaal zo. Ze heeft andere kwaliteiten die ook even belangrijk zijn in een relatie en ik ben oprecht als ik zeg dat ik haar graag zie. Maar misschien doet dat gemis mij terugdenken aan mijn ex en hoe het zou kunnen zijn? Wat ik zeker mis, is het voeren van zo'n diepe en leuke gesprekken zoals ik vroeger met mijn ex kon doen, of het eindeloos plezier maken.



Ik ben mijn ex dankbaar want heb veel van haar geleerd ( en hopelijk zij van mij ook). Ik ben er zeker van dat die ervaringen mij geholpen hebben in mijn huidige relatie en het feit dat die zo goed is. Ik zou haar dat graag zeggen, alleen gaat dat niet omdat ik 10 jaar geleden het contact verbroken heb. Ik heb dat gedaan om een welbepaalde gegronde reden, alleen verdient ze het ook niet dat zij door wat er gebeurd is, volledig uit mijn leven gebannen wordt. Ik voel ergens een nood om haar dat te zeggen (al jaren). Ik voel mij ook wel schuldig, we hadden misschien hele goede vrienden kunnen zijn, maar ik heb het contact nooit hersteld. Ze weet ook wel dat mijn vriendin in de tijd de reden was maar toch..



Ik heb ooit met mijn vriendin hier proberen open over te zijn , maar door haar houding lukte dat toen niet. Het is ook niet gemakkelijk om dit alles te verwoorden op de juiste manier, op een manier dat het haar niet 'bang' maakt want ik zie haar graag, niet mijn ex. We zijn ook wel om een reden uit elkaar gegaan.. Waarschijnlijk zal mijn vriendin na al die jaren hier wel anders tegenover staan, maar de stap om mij nogmaals helemaal bloot te geven na al die jaren is des te groter en moeilijker.



Langste de andere kant denk ik soms dan weer dat ik alles (en dan vooral de gedachten aan mijn ex) iets te veel romantiseer. De kans is bestaande dat zij, na al die jaren, niet meer op mij zit te wachten. Zij heeft jaren niet de keuze gehad, het was ik die geen contact met haar kon hebben. Dan kan ik zeker begrijpen dt ze zo iets heeft van, de boom in. Als je mijn persoonlijke mening vraagt, dan denk ik wel dat ze hier niet kwaad op mij zou over zijn en best nog wel eens iets zou willen gaan drinken, alleen denk ik dat ze daar niet zo'n 'nood' aan heeft als mij en als ze dit zou horen, dat dat haar zou afschrikken (vooral omwille van het feit dat ik daar na al die jaren nog aan denk). Deze gedachte maakt dan weer dat ik met al die gedachten niets doe en geen contact met mijn ex zoek. Ergens hoop ik dat ik ooit op iets stoot, waaruit ik kan afleiden dat ze er ook nog af en toe aan denkt en het oprecht jammer vind dat we geen vrienden meer zijn. Ik wil niet, als ze dat zelf niet echt wil of niet echt als een gemis heeft gezien, als een 'freak' plots haar leven na 10 jaar binnenkomen.



Ondertussen blijven al die gedachten wel in mijn hoofd spoken en blijf ik er aan denken, bijna 10 jaar lang en dat wil ik ook niet meer, toch zeker de frequentie minderen...



Excuses voor het lange verhaal, maar ik hoop dat er mensen zijn die zich wel ergens in dit verhaal kunnen vinden en die weten of ervaring hebben hoe dit aan te pakken :)! Dank!
Alle reacties Link kopieren
quote:Jempo schreef op 21 maart 2017 @ 19:11:

Het probleem zit niet bij je ex, maar bij je huidige relatie.



Je ex is geen soulmate, ze wilde je immers niet.

Je huidige relatie is ook geen soulmate zeg je.



Ik denk dat jij iets mist in je relatie wat je zowel bij je ex als bij je huidige relatie niet gaat vinden.



Hierover heb ik zelf al nagedacht en dit is niet de reden. Ik ben tevreden in mijn huidige relatie, al kan het altijd beter. Ik ben niet op zoek om na te gaan of het anders beter is.



Trouwens ik ben het niet eens met je stelling over soulmates.

Het is niet omdat je de relatie met iemand verbreekt dat dat je soulmate niet meer is. Om met iemand een relatie te hebben is wel meer nodig dan een soulmate zijn..
Alle reacties Link kopieren
quote:Dymphnatam schreef op 21 maart 2017 @ 19:21:

[...]





Zeg, doe ff relaxed, ja? Mensen hier bekijken het "probleem" gewoon van verschillende kanten.Ik ben relax. Alleen is het volgens mij toch niet de bedoeling om mensen af te kraken of neerbuigend te doen over mensen, die met een probleem zitten en zich bloot geven op een forum. Haar reactie was zeer neerbuigend en niet constructief en ze maakt er een heel ander verhaal van dan dat ik juist geef. Dan reageer ik zo.. Als je vind dat ik overdrijf of wat dan ook, kan je dat toch op een andere manier verwoorden ( zoals anderen hier) dan zij, aub seg..
quote:Niels_A schreef op 21 maart 2017 @ 19:42:

[...]





Ik ben relax. Alleen is het volgens mij toch niet de bedoeling om mensen af te kraken of neerbuigend te doen over mensen, die met een probleem zitten en zich bloot geven op een forum. Haar reactie was zeer neerbuigend en niet constructief en ze maakt er een heel ander verhaal van dan dat ik juist geef. Dan reageer ik zo.. Als je vind dat ik overdrijf of wat dan ook, kan je dat toch op een andere manier verwoorden ( zoals anderen hier) dan zij, aub seg..



off topic: dit is hoe het werkt op dit forum. Wen er maar aan. Als je er doorheen leest zie je dat iedereen best van goede wil is



on topic: laat het gaan. Niet alles in je leven zul je netjes af kunnen sluiten/ uit kunnen praten/ recht kunnen strijken. Aan het eind van de rit zal blijken dat je kleedje aan alle kanten rafelrandjes heeft. Kunst is om dat er niet teveel te laten zijn, en geen grote scheuren op te lopen...
Alle reacties Link kopieren
Kan het zijn dat je gewoon heimwee hebt naar een mooie periode in je leven, die je met je ex deelt. Niet zozeer dat je haar mist... maar je jeugd?



Soms al ik heimwee heb naar mijn basisschooltijd heb ik behoefte om met mensen te spreken die ik uit die periode ken. Of van mijn middelbare school of studententijd heb ik weer andere vrienden waar ik mooie tijden mee heb beleefd.



Soms heb ik gewoon zin om weer met die mensen uit een bepaalde periode herinneringen op te halen. Daar zitten dan ook exen bij. Ik mis dan niet zozeer de mensen maar gewoon die tijd en mezelf, de persoon die ik toen was.
Here I am - now what are your other two wishes...
Alle reacties Link kopieren
Eerlijk?



Zou er eens met de huisarts of therapeut over hebben. Heb je er ooit bij stilgestaan dat zij nooit een poging heeft gewaagd om contact met jou te zoeken omdat ze misschien wel helemaal nooit meer aan jou denkt, bij het woord soulmate aan een gast genaamd michel denkt en al helemaal niet op jouw afsluiting zit te wachten?

Is toegang tot jouw leven zo'n eer of speciaal iets?

En je vriendin heeft niets door, de relatie is goed, en toch voel je je rot voor haar?

Je zit wel heel diep in andere mensen hun emoties te denken daar in je bovenkamer. Als je hier niet met je vriendin over kan praten zijn jullie zeker geen soulmates en denk ik eerder dat daar iest scheef zit. Maybe youre just not into her?



Het is echt tijd dat jij dit met jezelf afsluit en die ex gewoon met rust laat.
Laat gaaaaaaaaaaaaaaaaaaaannnnnnnnnnn



Pffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff
Alle reacties Link kopieren
Allereerst: Stop met relaties vergelijken. Dat is echt het domste wat je kan doen. Want tsja, het gras is en blijft toch altijd groener aan de overkant. Dus gedachtes als "Met mijn ex had ik dat niet", zijn echt totaal nutteloos. Bekijk je huidige relatie los van je vorige: Ben je blij in deze relatie?



Overigens snap ik de tijdlijn niet helemaal. Je hebt op het uitgemaakt met je ex, een jaar later ontmoet je je huidige vriendin. Daar ben je nu bijna 10 jaar mee samen, maar toch denk je "na 10 jaar" nog aan je ex. Dus je denkt na 11 jaar nog aan je ex? Of ben je pas aan je ex gaan denken toen je een relatie kreeg? Want zoals je het nu beschrijft, zijn jullie 11 jaar geleden uit elkaar gegaan.



" Ik zou haar dat graag zeggen,"

"alleen verdient ze het ook niet dat zij door wat er gebeurd is, volledig uit mijn leven gebannen wordt. Ik voel ergens een nood om haar dat te zeggen (al jaren). "

Waarom wil je zo graag contact met haar? Omdat je dan die nostalgische gevoelens kan ophalen? Misschien heeft zij daar helemaal geen behoefte aan? Het is dus al 11 jaar geleden.



Je mist de romantische jeugdliefde, logisch. Maar die ga je nooit meer terug krijgen. Dus ik heb geen idee wat je zou willen bereiken als je contact zou opnemen met je ex. Wat wil jij bereiken? En wat als je huidige vriendin er nog steeds geen zin in heeft? Ik zou niet mijn hele relatie op het spel gaan zetten om een romantisch fantasietje uit te spelen met je ex. Dus mijn vraag: Wat is het nut van contact zoeken? En in hoeverre hou je dan rekening met andere partijen (je huidige vriendin en je ex die hier misschien beide geen zin in hebben)?
Alle reacties Link kopieren
quote:ShamRock schreef op 21 maart 2017 @ 20:09:

Kan het zijn dat je gewoon heimwee hebt naar een mooie periode in je leven, die je met je ex deelt. Miet zozeer dat je haar mist... maar je jeugd?



Soms al ik heimwee heb naar mijn basisschooltijd heb ik behoefte om met mensen te spreken die ik uit die periode ken. Of van mijn middelbare tijd heb ik weer andere vrienden...



Soms heb ik gewoon zin om weer met die mensen uit een bepaalde periode herinneringen op te halen. Daar zitten dan ook exen bij.Terechte opmerking, het zou kunnen dat dit voor een deel meespeelt in het hele verhaal, mijn jeugd was een zeer toffe tijd. Maar het kan geen verklaring zijn voor alles. Ik denk dat dit meer te maken heeft met mijn persoonlijkheid en dat ik mij er niet goed bij voel hoe alles verlopen, dat ik het anders had moeten aanpakken nadien en dat ik mij oprecht schuldig voel. Bij mijn ex zal ik dat dan wel persoonlijk uitvergroten door al die jaren omdat zij één van de belangrijkste personen is geweest in mijn leven.
Alle reacties Link kopieren
quote:Niels_A schreef op 21 maart 2017 @ 19:36:

[...]



Het is niet omdat je de relatie met iemand verbreekt dat dat je soulmate niet meer is. Om met iemand een relatie te hebben is wel meer nodig dan een soulmate zijn..



Dit heb ik helemaal niet beweerd, dat maak jij ervan.



Maar die vrouw vond een andere man leuker, dus duidelijk was jij niet haar soulmate
Alle reacties Link kopieren
quote:khemam schreef op 21 maart 2017 @ 20:10:

Als je hier niet met je vriendin over kan praten zijn jullie zeker geen soulmates en denk ik eerder dat daar iest scheef zit. Maybe youre just not into her?



Amén!



Iemand waarmee je goed kan praten en waarbij je een grote klik voelt, een soulmate als je het zo wil noemen, dat zou toch jammer zijn als je dat nu de rest van je leven nooit meer gaat meemaken omdat je vastzit in deze relatie.
Alle reacties Link kopieren
quote:Niels_A schreef op 21 maart 2017 @ 19:27:

[...]





Sowieso dat ik het in al die jaren groter heb gemaakt. Ik kan het blijkbaar niet loslaten dus dan is dat ook niet onlogisch.



Ik kan hiernaast perfect functioneren, ben er zeker niet depressief om ofzo of dat het een effect heeft op men relatie. Maar die gedachten storen mij gewoon, ook naar mijn vriendin toe... Ik vind het jammer dat zij jaren geleden niet heeft willen praten met mij hierover, dan was het wrs nooit zo'n issue geweest, dat ik er nu van gemaakt heb.Lees je reactie even terug, je schuift de schuld nu in de schoenen van je huidige vriendin..
Never look down on anybody, unless you're helping them Up.
Alle reacties Link kopieren
quote:khemam schreef op 21 maart 2017 @ 20:10:

Eerlijk?



Zou er eens met de huisarts of therapeut over hebben. Heb je er ooit bij stilgestaan dat zij nooit een poging heeft gewaagd om contact met jou te zoeken omdat ze misschien wel helemaal nooit meer aan jou denkt, bij het woord soulmate aan een gast genaamd michel denkt en al helemaal niet op jouw afsluiting zit te wachten?

Is toegang tot jouw leven zo'n eer of speciaal iets?

En je vriendin heeft niets door, de relatie is goed, en toch voel je je rot voor haar?

Je zit wel heel diep in andere mensen hun emoties te denken daar in je bovenkamer. Als je hier niet met je vriendin over kan praten zijn jullie zeker geen soulmates en denk ik eerder dat daar iest scheef zit. Maybe youre just not into her?



Het is echt tijd dat jij dit met jezelf afsluit en die ex gewoon met rust laat.



Ik heb al aan een therapeut gedacht ja, het is een optie.



Ik weet dat ze ooit wel eens via via gevraagd heeft naar mij enzo hoe het was en dat haar toen is duidelijk gemaakt dat mijn vriendin het probleem was. Over de laatste jaren heb ik geen idee.. Ik hou daar zeker rekening mee, dat zeg ik ook in mijn laatste alinea en dat houdt me ook tegen om voorlopig iets te ondernemen. Het heeft geen zin als zij (ex) daar geen nood aan heeft of het niet jammer vind dat we elkaar niet kunnen horen wanneer we dat willen.



Hahaha toegang to mijn leven is zeker geen grote eer :D maar wie ben ik om dat te weigeren als sommigen , tegen beter weten in, daar toch in geïnteresseerd zouden zijn :D Ik loop zeker niet over van mezelf als je dat bedoelt



Ja wat betreft mijn vriendin, ik denk dat ze dat 'niet leuk' zou vinden dat ik hiermee zit, zeker als ze het niet begrijpt. Ik zou het wel anders willen. Maar het is ook niets om een drama over te maken.. ik denk dat we beiden dit anders hadden kunnen aanpakken.



En ja, ik denk heel veel na over hoe andere mensen denken en ik probeer altijd zo te functioneren zodat iedereen een goed gevoel heeft, waardoor ik mezelf wel eens vergeet. Dat is een werkpunt van mij, i know.. Ik weet dat ik dit moet aanpakken.



Mijn vriendin is in vergelijking tot aantal jaren geleden wel veranderd. Het kan zijn dat wij er nu wel al over kunnen praten en dat ze er anders tegenover staat. Alleen is door die jaren , het moeilijker geworden voor mij om die stap te zetten, zeker aangezien het misschien allemaal nutteloos is. Kans is bestaande dat mijn ex er niet zit op de wachten en dan is het veel blablablabla en gedoe voor niets. Beetje een vicieuze cirkel.
Alle reacties Link kopieren
quote:mali30 schreef op 21 maart 2017 @ 20:40:

[...]



Lees je reactie even terug, je schuift de schuld nu in de schoenen van je huidige vriendin..



Dé schuld niet neen. Ik ben er wel van overtuigd dat er toen absoluut geen reden was om zo te reageren en er gewoon niet willen over te praten. Ik had ook toen geen slechte bedoelingen en dacht net zo over mijn relatie als nu. Ik heb toen gewoon verteld waarop het staat en op zich was daar echt niets mis mee. Ik had dan waarschijnlijk gewoon contact opgenomen met mijn ex en het uitgepraat of wat dan ook waar ik me minder goed bij voelde en het was klaar. Al de rest heb je toch niet in de hand (of je echt vrienden kan blijven...). Dan waren al de vragen die ik nu had tenminste wel beantwoord geweest en zou ik er niet meer mee in mijn hoofd zitten en er iets groter van maken dat het is.



We hebben dat ALS koppel verkeerd aangepakt.
Alle reacties Link kopieren
quote:Niels_A schreef op 21 maart 2017 @ 20:41:

[...]



Ja wat betreft mijn vriendin, ik denk dat ze dat 'niet leuk' zou vinden dat ik hiermee zit, zeker als ze het niet begrijpt. Ik zou het wel anders willen. Maar het is ook niets om een drama over te maken.. ik denk dat we beiden dit anders hadden kunnen aanpakken.

Beiden anders kunnen aanpakken? Wat moet jouw vriendin dan anders aanpakken?



En ja, ik denk heel veel na over hoe andere mensen denken en ik probeer altijd zo te functioneren zodat iedereen een goed gevoel heeft, waardoor ik mezelf wel eens vergeet. Dat is een werkpunt van mij, i know.. Ik weet dat ik dit moet aanpakken.

Zo onaantrekkelijk, mensen die zulke opmerkingen over zichzelf maken.





Mijn vriendin is in vergelijking tot aantal jaren geleden wel veranderd. Het kan zijn dat wij er nu wel al over kunnen praten en dat ze er anders tegenover staat. Alleen is door die jaren , het moeilijker geworden voor mij om die stap te zetten, zeker aangezien het misschien allemaal nutteloos is. Kans is bestaande dat mijn ex er niet zit op de wachten en dan is het veel blablablabla en gedoe voor niets. Beetje een vicieuze cirkel.

Dat je vriendin veranderd is, duh... Ben jij nog exact hetzelfde als 10 jaar geleden? Rare opmerking.

De kans is groot dat jouw ex helemaal niet op jou zit te wachten. Ik begrijp niet waarom je hier zo'n heel melodramatisch verhaal rond verzint.
Ik zou geen contact zoeken, en het een mooie herinnering laten.

Eerste liefdes zijn vaak meeslepend, heftig en intens. Dat was de mijne ook. Ergens ook omdat ik toen student was, geen zorgen, geweldige intense lichamelijke activiteiten en heeeeeul erg verliefd.

Maar geen haar op mijn hoofd dat ik weer contact zou zoeken met desbetreffende man. De herinnering is veelste mooi, jammer om te verpesten. En ik heb het erg naar mijn zin met mijn huidige man, die erg fijn binnen mijn leven past.

Focus je op je huidige leven, en denk af en toe er op een fijne manier aan terug.
Overigens, ik zou me flink genaaid voelen als huidige vriendin zijnde, als ik er achter kom dat mijn partner na tien jaar nog zo ernstig aan zijn ex denkt dat hij dit op een vrouwenforum gaat zitten bespreken. En dan onze relatie tegen die van destijds met zijn ex gaat afzetten en meer van dat soort dingen...
Alle reacties Link kopieren
quote:Djali schreef op 21 maart 2017 @ 20:53:

[...]



Dat je vriendin veranderd is, duh... Ben jij nog exact hetzelfde als 10 jaar geleden? Rare opmerking.

De kans is groot dat jouw ex helemaal niet op jou zit te wachten. Ik begrijp niet waarom je hier zo'n heel melodramatisch verhaal rond verzint.



Wat men vriendin anders had kunnen aanpakken? Zie de post boven jou.. We hebben het als koppel niet goed aangepakt lang geleden. Ik was hierover eerlijk tegen haar en vertelde de situatie en voorgaanden en ze blokte hierna alle gesprekken hierover volledig af, enkel uit reden dat ze schrik had van men ex terwijl dat absoluut niet nodig was en ze eigenlijk had moeten weten. Ik heb daar erna ook niet goed op gereageerd. Had ik gewoon met mn ex is kunnen spreken, was er van al die drama zoals jij het noemt geen sprake van.



Wat die opmerking over mezelf betreft, is niet iets wat ik over mezelf zeg. Een psychologe die ik professioneel contacteerde, vertelde exact dat tegen mij.



Tja het is een typische verhaal van een mug die een olifant geworden is. Ik zit ook niet voor het plezier met dit gevoel.
overigens bijzonder dat in een ander topic van je de relatie nog maar vier jaar bestaat? En dat is twee jaar geleden. Dus hoe lang heb je nou wat met haar?
Joh, laat gaan. Het was je eerste grote liefde.

Ik heb ook 10 jaar nadat het uitging met mijn Eerste Grote Liefde nog wel eens gedacht: ik wil erover praten.

Hetzelfde met mijn Tweede Grote Liefde. En met de Derde. (Je maakt wat mee.)



Die Eerste, die heb ik een paar jaar geleden toevallig weer gesproken (na 35 jaar). Wat een teleurstelling zeg. Ik raad het je af.



Die anderen zijn dood, dus die blijven voor eeuwig Grote Liefde.
Alle reacties Link kopieren
quote:Dymphnatam schreef op 21 maart 2017 @ 21:17:

Overigens, ik zou me flink genaaid voelen als huidige vriendin zijnde, als ik er achter kom dat mijn partner na tien jaar nog zo ernstig aan zijn ex denkt dat hij dit op een vrouwenforum gaat zitten bespreken. En dan onze relatie tegen die van destijds met zijn ex gaat afzetten en meer van dat soort dingen...



Soms is het slimmer je eerst goed te informeren zonder je zelf zonder al te veel nadenken een nutteloos en lastig gesprek aan te gaan.



Daarenboven moet je het ook niet overdrijven. Ik heb absoluut geen amoureuze gedachten in verband met mijn ex. Ik vind het gewoon jammer hoe alles is verlopen, vooral de vriendschap die weg is. Wat is daar nu zo erg aan? Bovendien weet ze dit eigenlijk wel, hoewel we daar niet over praten.



Wat betreft de relatie en de verschillen, dat weet ze. Is toch ook geen probleem?
Maar zo te lezen (loep) worstel je al jaren met ingewikkelde gevoelens rond deze dame. En nu dus ook nog die ex erbij. Ik vind dat ik precies niet degene ben die hier overdrijft.
Alle reacties Link kopieren
quote:Niels_A schreef op 21 maart 2017 @ 21:19:

[...]

enkel uit reden dat ze schrik had van men ex terwijl dat absoluut niet nodig was en ze eigenlijk had moeten weten



Blijkbaar was het wél nodig, gezien de titel van dit topic...



Het gáát niet om je ex, het gaat erom dat je geen soulmate bent met de huidige vriendin. En zij voelde vanaf het begin als dat je dat bij een ander wél gevoeld heeft.
Alle reacties Link kopieren
quote:Dymphnatam schreef op 21 maart 2017 @ 21:31:

overigens bijzonder dat in een ander topic van je de relatie nog maar vier jaar bestaat? En dat is twee jaar geleden. Dus hoe lang heb je nou wat met haar?Hehe Dat is om bepaalde redenen, maar ook niet relevant voor huidig probleem, de relatieduur. Dat is voldoende.
Alle reacties Link kopieren
quote:Dymphnatam schreef op 21 maart 2017 @ 21:38:

Maar zo te lezen (loep) worstel je al jaren met ingewikkelde gevoelens rond deze dame. En nu dus ook nog die ex erbij. Ik vind dat ik precies niet degene ben die hier overdrijft.We hebben onze problemen gehad in onze relatie, zoals in elke andere relatie... Ze is nu zeer stabiel dus daar moet je echt geen probleem zoeken . Ex heeft vroeger geleid tot een confrontatie in relatie en wat miserie ( door gebrek aan vertrouwen enzo..), nadien iets wat op de achtergrond sluwt zonder dat de relatie daar last van heeft. Is ook iets wat daar totaal los van staat en met mij te maken heeft, niet met de relatie.
quote:Niels_A schreef op 21 maart 2017 @ 21:48:

[...]





Hehe Dat is om bepaalde redenen, maar ook niet relevant voor huidig probleem, de relatieduur. Dat is voldoende.Voor mij persoonlijk doet het een beetje afbreuk aan je geloofwaardigheid. Als je al niet eens weet hoe lang je een relatie hebt...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven