Relaties
alle pijlers
34 jaar en single
zaterdag 23 april 2016 21:23
Hallo,
Ik ben man en 34 jaar inmiddels. Zoals de topictitel al aangeeft ben ik dus single. En ik weet eigenlijk niet goed hoe ik daar verandering in moet brengen.
Ik heb nooit goed in de markt gelegen bij vrouwen, altijd een beetje het gevoel gehad dat ik aan de zijlijn stond waar vrienden meer succes hadden. Niet dat ik niet met vrouwen om kon gaan, maar ik kwam altijd in de 'friend zone'. Tot aan mijn 31e heb ik dan ook nooit echt een relatie gehad. Toen werd ik aan een meid gekoppeld, wat dus wel uitmondde in een relatie. Deze heeft 2 jaar geduurd, we zijn zelfs gaan samenwonen maar helaas is dat fout gelopen.
Nu ben ik dus weer zo'n anderhalf jaar single, maar ik ben net zo ver als voorheen. Het is niet dat ik het niet probeer, ik ga wel uit ( voor zover de financien het toelaten), ik ga op reis, ik sta ingeschreven op datingsites, maar niks, nada, noppes. Als er nou mislukte pogingen tussen zouden zitten was het tot daar aan toe, maar op dat punt kom ik gewoonweg niet. Op datingsites probeer ik ook genoeg, maar er wordt niet eens op mijn profiel gekeken, laat staan dat er dus een antwoord komt.
Er wordt altijd gezegd dat de biologische klok bij vrouwen gaat tikken, maar zo langzamerhand krijg ik dat gevoel nu ook. Het is niet dat het vrijgezellenleven kommer en kwel is, en bij tijden heb ik echt de voordelen er wel van. Maar ik ben nu de enige in mijn vriendengroep die vrijgezel is, en ook de enige zonder kinderen. Het is ook niet dat ik mijn vrienden niet zie, alleen behoorlijk weinig, ze zitten immers met hun kinderen. Mijn sociale leven kalft dus langzaamaan af, en mocht ik zelf ooit nog kinderen willen dan moet het toch vrij snel gaan gebeuren. Om daar na mijn 40e aan te gaan beginnen zie ik niet zo zitten eigenlijk. En ik wil ook graag een beetje van een relatie kunnen genieten zonder direct de druk te hebben om snel een gezin te stichten. De vraag is alleen hoe?
Ik ben man en 34 jaar inmiddels. Zoals de topictitel al aangeeft ben ik dus single. En ik weet eigenlijk niet goed hoe ik daar verandering in moet brengen.
Ik heb nooit goed in de markt gelegen bij vrouwen, altijd een beetje het gevoel gehad dat ik aan de zijlijn stond waar vrienden meer succes hadden. Niet dat ik niet met vrouwen om kon gaan, maar ik kwam altijd in de 'friend zone'. Tot aan mijn 31e heb ik dan ook nooit echt een relatie gehad. Toen werd ik aan een meid gekoppeld, wat dus wel uitmondde in een relatie. Deze heeft 2 jaar geduurd, we zijn zelfs gaan samenwonen maar helaas is dat fout gelopen.
Nu ben ik dus weer zo'n anderhalf jaar single, maar ik ben net zo ver als voorheen. Het is niet dat ik het niet probeer, ik ga wel uit ( voor zover de financien het toelaten), ik ga op reis, ik sta ingeschreven op datingsites, maar niks, nada, noppes. Als er nou mislukte pogingen tussen zouden zitten was het tot daar aan toe, maar op dat punt kom ik gewoonweg niet. Op datingsites probeer ik ook genoeg, maar er wordt niet eens op mijn profiel gekeken, laat staan dat er dus een antwoord komt.
Er wordt altijd gezegd dat de biologische klok bij vrouwen gaat tikken, maar zo langzamerhand krijg ik dat gevoel nu ook. Het is niet dat het vrijgezellenleven kommer en kwel is, en bij tijden heb ik echt de voordelen er wel van. Maar ik ben nu de enige in mijn vriendengroep die vrijgezel is, en ook de enige zonder kinderen. Het is ook niet dat ik mijn vrienden niet zie, alleen behoorlijk weinig, ze zitten immers met hun kinderen. Mijn sociale leven kalft dus langzaamaan af, en mocht ik zelf ooit nog kinderen willen dan moet het toch vrij snel gaan gebeuren. Om daar na mijn 40e aan te gaan beginnen zie ik niet zo zitten eigenlijk. En ik wil ook graag een beetje van een relatie kunnen genieten zonder direct de druk te hebben om snel een gezin te stichten. De vraag is alleen hoe?
dinsdag 26 april 2016 13:04
Dat jij je eenzaam voelt zit meer in jezelf dan in het ontbreken van een intieme relatie. Ik ben periodes single geweest en toen voelde ik me prima, ik was heel erg gelukkig in die tijd. Ik heb een paar keer vastgezeten in een minder leuke relatie, toen voelde ik me erg rot en eenzaam. Toen ik weer losbrak uit die relatie voelde ik me natuurlijk wel verdrietig daarna, maar al snel ook alweer helemaal ok met mezelf en niet eenzaam, al bracht ik veel tijd alleen door.
Ik ken mensen in een relatie die eenzame momenten kennen en ook mensen die single zijn en zich nooit eenzaam voelen. Ik denk dus dat het meer te maken heeft met hoe jij zelf in elkaar zit.
Ik ken mensen in een relatie die eenzame momenten kennen en ook mensen die single zijn en zich nooit eenzaam voelen. Ik denk dus dat het meer te maken heeft met hoe jij zelf in elkaar zit.
dinsdag 26 april 2016 13:13
quote:ooitverlegen schreef op 26 april 2016 @ 13:02:
[...]
Vanaf het begin of pas later? Dat kan zeker maar dan ontbrak er toch een emotionele connectie? Dat was wel wat ik zocht maar het heeft een tijdje geduurd voordat ik voelde dat dit groeide.
Niet vanaf het begin nee, dan was ik geen relatie aangegaan. Emotionele connectie was er toen zeker, maar helaas door omstandigheden verdween deze.
Uiteindelijk ben je zelf de enige die je eigen eenzaamheid kan weghalen, door blij te zijn met jezelf.
[...]
Vanaf het begin of pas later? Dat kan zeker maar dan ontbrak er toch een emotionele connectie? Dat was wel wat ik zocht maar het heeft een tijdje geduurd voordat ik voelde dat dit groeide.
Niet vanaf het begin nee, dan was ik geen relatie aangegaan. Emotionele connectie was er toen zeker, maar helaas door omstandigheden verdween deze.
Uiteindelijk ben je zelf de enige die je eigen eenzaamheid kan weghalen, door blij te zijn met jezelf.
dinsdag 26 april 2016 14:03
quote:valerievaldera schreef op 26 april 2016 @ 13:04:
Dat jij je eenzaam voelt zit meer in jezelf dan in het ontbreken van een intieme relatie. Ik ben periodes single geweest en toen voelde ik me prima, ik was heel erg gelukkig in die tijd. Ik heb een paar keer vastgezeten in een minder leuke relatie, toen voelde ik me erg rot en eenzaam. Toen ik weer losbrak uit die relatie voelde ik me natuurlijk wel verdrietig daarna, maar al snel ook alweer helemaal ok met mezelf en niet eenzaam, al bracht ik veel tijd alleen door.
Ik ken mensen in een relatie die eenzame momenten kennen en ook mensen die single zijn en zich nooit eenzaam voelen. Ik denk dus dat het meer te maken heeft met hoe jij zelf in elkaar zit.
Ik las ergens een definitie van eenzaamheid als het verschil in sociale relaties die je hebt en die je zou willen hebben. Ik was absoluut niet eenzaam qua vrienden. Daar kon/ kan ik ook echt alles mee bespreken. Ook het alleen wonen vond ik prima. De crux zat hem in het niet vinden en/ of aan durven gaan van een relatie met een vrouw. Ik zie dat als een specifieke eenzaamheid. Het maakt m.i. voor de beleving ervan wel een groot verschil hoe lang die situatie duurt. En als je opnieuw single wordt na een relatie zal dat de eerste tijd natuurlijk een enorm gemis zijn maar dat je durft erop te vertrouwen dat er wel weer iemand op je pad komt. Ik begrijp de beleving van TO en anderen hier wel want ik had 1 korte relatie die mij min of meer werd aangeboden. En als je in mijn geval 8 jaren daarna ervaart dat er ondanks inspanningen geen vrouw op je pad (of in je bed) komt begint het behoorlijk te knagen.
quote:tigerlily75 schreef op 26 april 2016 @ 13:13:
Niet vanaf het begin nee, dan was ik geen relatie aangegaan. Emotionele connectie was er toen zeker, maar helaas door omstandigheden verdween deze.
Uiteindelijk ben je zelf de enige die je eigen eenzaamheid kan weghalen, door blij te zijn met jezelf.
Dus jullie vervreemdden van elkaar? Ik heb nooit ervaren hoe zoiets voelt maar ik kan het me wel heel goed voorstellen...
Ik was wel blij met mezelf maar niet met mijn verlegenheid en compleet vrouwloze sociale kring. Daar begon ik vanaf 25 jaar op heftige wijze aan te werken. Een soort sociale inhaalslag? die mij met 29 plotseling een relatie opleverde.
Dat jij je eenzaam voelt zit meer in jezelf dan in het ontbreken van een intieme relatie. Ik ben periodes single geweest en toen voelde ik me prima, ik was heel erg gelukkig in die tijd. Ik heb een paar keer vastgezeten in een minder leuke relatie, toen voelde ik me erg rot en eenzaam. Toen ik weer losbrak uit die relatie voelde ik me natuurlijk wel verdrietig daarna, maar al snel ook alweer helemaal ok met mezelf en niet eenzaam, al bracht ik veel tijd alleen door.
Ik ken mensen in een relatie die eenzame momenten kennen en ook mensen die single zijn en zich nooit eenzaam voelen. Ik denk dus dat het meer te maken heeft met hoe jij zelf in elkaar zit.
Ik las ergens een definitie van eenzaamheid als het verschil in sociale relaties die je hebt en die je zou willen hebben. Ik was absoluut niet eenzaam qua vrienden. Daar kon/ kan ik ook echt alles mee bespreken. Ook het alleen wonen vond ik prima. De crux zat hem in het niet vinden en/ of aan durven gaan van een relatie met een vrouw. Ik zie dat als een specifieke eenzaamheid. Het maakt m.i. voor de beleving ervan wel een groot verschil hoe lang die situatie duurt. En als je opnieuw single wordt na een relatie zal dat de eerste tijd natuurlijk een enorm gemis zijn maar dat je durft erop te vertrouwen dat er wel weer iemand op je pad komt. Ik begrijp de beleving van TO en anderen hier wel want ik had 1 korte relatie die mij min of meer werd aangeboden. En als je in mijn geval 8 jaren daarna ervaart dat er ondanks inspanningen geen vrouw op je pad (of in je bed) komt begint het behoorlijk te knagen.
quote:tigerlily75 schreef op 26 april 2016 @ 13:13:
Niet vanaf het begin nee, dan was ik geen relatie aangegaan. Emotionele connectie was er toen zeker, maar helaas door omstandigheden verdween deze.
Uiteindelijk ben je zelf de enige die je eigen eenzaamheid kan weghalen, door blij te zijn met jezelf.
Dus jullie vervreemdden van elkaar? Ik heb nooit ervaren hoe zoiets voelt maar ik kan het me wel heel goed voorstellen...
Ik was wel blij met mezelf maar niet met mijn verlegenheid en compleet vrouwloze sociale kring. Daar begon ik vanaf 25 jaar op heftige wijze aan te werken. Een soort sociale inhaalslag? die mij met 29 plotseling een relatie opleverde.
dinsdag 26 april 2016 14:27
Als jouw definitie van eenzaamheid klopt, dan moet je misschien iets minder willen. Ik ken genoeg singles, die prima gelukkig zijn met zichzelf en geen eenzaamheid ervaren. Kennelijk doen zij iets anders dan jij, of zitten zij anders in elkaar dan jij. Hoe zou dat komen, denk je? Je zegt dat vrouwen in de regel minder afhankelijk zijn van hun partner, je presenteert het als een feit, maar dat is het natuurlijk niet. Waar haal je dit vandaan? En waarom zou je afhankelijk willen zijn van iemand anders voor jouw eigen geluk? Is het niet veel belangrijker dat je in deze fase van je leven leert om tevreden te zijn met jezelf?
Je bent nu op zoek naar iemand die de leegte die je ervaart vult, maar dat is niet mogelijk, hoogstens voor een heel korte tijd als je dolverliefd op elkaar bent en de hormonen door je lichaam gieren, maar daarna zul je het toch echt weer zelf moeten doen en gaat het leven gewoon weer verder. Waarom is je vorige relatie eigenlijk uitgegaan? Voelde je je in die relatie nooit eenzaam?
Je bent nu op zoek naar iemand die de leegte die je ervaart vult, maar dat is niet mogelijk, hoogstens voor een heel korte tijd als je dolverliefd op elkaar bent en de hormonen door je lichaam gieren, maar daarna zul je het toch echt weer zelf moeten doen en gaat het leven gewoon weer verder. Waarom is je vorige relatie eigenlijk uitgegaan? Voelde je je in die relatie nooit eenzaam?
dinsdag 26 april 2016 15:01
quote:valerievaldera schreef op 26 april 2016 @ 14:27:
Als jouw definitie van eenzaamheid klopt, dan moet je misschien iets minder willen. Ik ken genoeg singles, die prima gelukkig zijn met zichzelf en geen eenzaamheid ervaren. Kennelijk doen zij iets anders dan jij, of zitten zij anders in elkaar dan jij. Hoe zou dat komen, denk je? Je zegt dat vrouwen in de regel minder afhankelijk zijn van hun partner, je presenteert het als een feit, maar dat is het natuurlijk niet. Waar haal je dit vandaan? En waarom zou je afhankelijk willen zijn van iemand anders voor jouw eigen geluk? Is het niet veel belangrijker dat je in deze fase van je leven leert om tevreden te zijn met jezelf?
Je bent nu op zoek naar iemand die de leegte die je ervaart vult, maar dat is niet mogelijk, hoogstens voor een heel korte tijd als je dolverliefd op elkaar bent en de hormonen door je lichaam gieren, maar daarna zul je het toch echt weer zelf moeten doen en gaat het leven gewoon weer verder. Waarom is je vorige relatie eigenlijk uitgegaan? Voelde je je in die relatie nooit eenzaam?
Niemand kan de leegte in jezelf echt opvullen, uiteindelijk kom je er in een relatie achter dat je twee losse personen bent die elkaar kunnen steunen en gezelschap houden, maar niet samen 1 persoon bent. Mensen die denken dat een relatie de oplossing is tegen eenzaamheid komt bedrogen uit. Je hebt dan een onrealistisch beeld van de ander en dat kan alleen maar tegenvallen als de vlinders gaan liggen.
Een relatie die weer uitgaat is ook geen echte oplossing, want de vrouw vond je blijkbaar even leuk maar uiteindelijk viel je toch tegen en ging het uit. Wat heb je daar dan echt aan op de lange termijn voor je ego?
Als jouw definitie van eenzaamheid klopt, dan moet je misschien iets minder willen. Ik ken genoeg singles, die prima gelukkig zijn met zichzelf en geen eenzaamheid ervaren. Kennelijk doen zij iets anders dan jij, of zitten zij anders in elkaar dan jij. Hoe zou dat komen, denk je? Je zegt dat vrouwen in de regel minder afhankelijk zijn van hun partner, je presenteert het als een feit, maar dat is het natuurlijk niet. Waar haal je dit vandaan? En waarom zou je afhankelijk willen zijn van iemand anders voor jouw eigen geluk? Is het niet veel belangrijker dat je in deze fase van je leven leert om tevreden te zijn met jezelf?
Je bent nu op zoek naar iemand die de leegte die je ervaart vult, maar dat is niet mogelijk, hoogstens voor een heel korte tijd als je dolverliefd op elkaar bent en de hormonen door je lichaam gieren, maar daarna zul je het toch echt weer zelf moeten doen en gaat het leven gewoon weer verder. Waarom is je vorige relatie eigenlijk uitgegaan? Voelde je je in die relatie nooit eenzaam?
Niemand kan de leegte in jezelf echt opvullen, uiteindelijk kom je er in een relatie achter dat je twee losse personen bent die elkaar kunnen steunen en gezelschap houden, maar niet samen 1 persoon bent. Mensen die denken dat een relatie de oplossing is tegen eenzaamheid komt bedrogen uit. Je hebt dan een onrealistisch beeld van de ander en dat kan alleen maar tegenvallen als de vlinders gaan liggen.
Een relatie die weer uitgaat is ook geen echte oplossing, want de vrouw vond je blijkbaar even leuk maar uiteindelijk viel je toch tegen en ging het uit. Wat heb je daar dan echt aan op de lange termijn voor je ego?
dinsdag 26 april 2016 15:15
Ik denk zelfs dat een relatie hebben/onderhouden meer van je vergt, dan het vrijgezellenbestaan. Natuurlijk is een partner ook een steun en is het fijn om liefde van iemand te krijgen en aandacht. Maar aan de andere kant heb je ook altijd iemand om rekening mee te houden. Die ander heeft ook zijn eigen gevoelens, heeft een verleden en kent zijn eigen verdriet. Een gelukkige relatie onderhouden met een ander persoon, waarbij beide personen tot hun recht komen is best complex. Minstens zo complex als een gelukkige relatie onderhouden met alleen jezelf.
Ik denk dat veel singles zich hierop verkijken.
Ik denk dat veel singles zich hierop verkijken.
dinsdag 26 april 2016 15:17
quote:ooitverlegen schreef op 26 april 2016 @ 10:46:
Natuurlijk is vriendschap geen tweederangs relatievorm. Het punt is nooit verder te komen dan dat. Dat is goed mogelijk als je zoals Hans66 beschrijft altijd aan de veilige kant blijft. Het heeft alles met ervaringen te maken of je "gewoon" durft te laten zien dat je iemand leuk vindt.Op de relatiemarkt zal ik de grens nooit over durven steken... trouwens ook niet over kunnen steken zonder consequenties. Zoveel vertrouwen heb ik niet in anderen. En als ik iemand leuk vind, wordt niet altijd gewaardeerd.
Op andere vlakken ga ik de comfortzone wel overschrijden. Terwijl ik vroeger met pappa en mamma aan het handje meeging op vakantie, maak ik nu zelfstandig - in hun ogen - extreme reizen.
Natuurlijk is vriendschap geen tweederangs relatievorm. Het punt is nooit verder te komen dan dat. Dat is goed mogelijk als je zoals Hans66 beschrijft altijd aan de veilige kant blijft. Het heeft alles met ervaringen te maken of je "gewoon" durft te laten zien dat je iemand leuk vindt.Op de relatiemarkt zal ik de grens nooit over durven steken... trouwens ook niet over kunnen steken zonder consequenties. Zoveel vertrouwen heb ik niet in anderen. En als ik iemand leuk vind, wordt niet altijd gewaardeerd.
Op andere vlakken ga ik de comfortzone wel overschrijden. Terwijl ik vroeger met pappa en mamma aan het handje meeging op vakantie, maak ik nu zelfstandig - in hun ogen - extreme reizen.
World of Warcraft: Legion
dinsdag 26 april 2016 15:21
Misschien had ik in plaats van het woord eenzaamheid in mijn geval ook het woord verlangen of frustratie moeten gebruiken? De eerste jaren was het gevoel er ook niet continue maar het kwam wel zover dat ik hulp heb gezocht.
Dat (te) korte stukje tekst over dat vrouwen minder afhankelijk zijn bedoel ik mee dat vrouwen ook met vriendinnen heel persoonlijke dingen delen. Mannen zijn daarvoor vaker alleen op een partner aangewezen.
Ik ben sinds mijn 29e in dezelfde relatie, 18 jaar dan. Deze is in de loop van de jaren alleen maar hechter geworden. De genoemde eenzaamheid heb ik sindsdien niet meer gehad.
Dat (te) korte stukje tekst over dat vrouwen minder afhankelijk zijn bedoel ik mee dat vrouwen ook met vriendinnen heel persoonlijke dingen delen. Mannen zijn daarvoor vaker alleen op een partner aangewezen.
Ik ben sinds mijn 29e in dezelfde relatie, 18 jaar dan. Deze is in de loop van de jaren alleen maar hechter geworden. De genoemde eenzaamheid heb ik sindsdien niet meer gehad.
dinsdag 26 april 2016 15:23
quote:hondenmens schreef op 26 april 2016 @ 11:29:
Er wordt vaak gezegd dat onzekerheid of depressie een grote afknapper is voor een relatie. Maar toch zie ik drank- en drugsverslaafden, mensen met ernstige psychische problemen waardoor ze agressief zijn en zelfs mensen die vastgezeten hebben met een relatie. Of mensen met extreem overgewicht. Dan denk ik: Is dat allemaal minder erg dan onzekerheid?Dat vind ik vreemd. Dat zijn nou net die mensen met wie ik geen relatie wil. Veel vrouwen zeggen met hen geen relatie te willen, maar ze hebben toch met hen een relatie. En een onzekere man is nu eenmaal onaantrekkelijk. Een vrijgezelle man ook, vooral als hij niet meer jongvolwassen (ouder dan 25 zeg maar) is. Vrijgezelle vrouwen worden door mannen anders beoordeeld dan andersom. "Een man zonder een vrouw? Daar is wat mee... vooral als hij een normaal of een knap uiterlijk heeft." Moet denken aan een topic dat daarover gaat.
Er wordt vaak gezegd dat onzekerheid of depressie een grote afknapper is voor een relatie. Maar toch zie ik drank- en drugsverslaafden, mensen met ernstige psychische problemen waardoor ze agressief zijn en zelfs mensen die vastgezeten hebben met een relatie. Of mensen met extreem overgewicht. Dan denk ik: Is dat allemaal minder erg dan onzekerheid?Dat vind ik vreemd. Dat zijn nou net die mensen met wie ik geen relatie wil. Veel vrouwen zeggen met hen geen relatie te willen, maar ze hebben toch met hen een relatie. En een onzekere man is nu eenmaal onaantrekkelijk. Een vrijgezelle man ook, vooral als hij niet meer jongvolwassen (ouder dan 25 zeg maar) is. Vrijgezelle vrouwen worden door mannen anders beoordeeld dan andersom. "Een man zonder een vrouw? Daar is wat mee... vooral als hij een normaal of een knap uiterlijk heeft." Moet denken aan een topic dat daarover gaat.
World of Warcraft: Legion
dinsdag 26 april 2016 15:41
quote:valerievaldera schreef op 26 april 2016 @ 14:27:
Als jouw definitie van eenzaamheid klopt, dan moet je misschien iets minder willen. Ik ken genoeg singles, die prima gelukkig zijn met zichzelf en geen eenzaamheid ervaren. Kennelijk doen zij iets anders dan jij, of zitten zij anders in elkaar dan jij. Hoe zou dat komen, denk je? Je zegt dat vrouwen in de regel minder afhankelijk zijn van hun partner, je presenteert het als een feit, maar dat is het natuurlijk niet. Waar haal je dit vandaan? En waarom zou je afhankelijk willen zijn van iemand anders voor jouw eigen geluk? Is het niet veel belangrijker dat je in deze fase van je leven leert om tevreden te zijn met jezelf?
Je bent nu op zoek naar iemand die de leegte die je ervaart vult, maar dat is niet mogelijk, hoogstens voor een heel korte tijd als je dolverliefd op elkaar bent en de hormonen door je lichaam gieren, maar daarna zul je het toch echt weer zelf moeten doen en gaat het leven gewoon weer verder. Waarom is je vorige relatie eigenlijk uitgegaan? Voelde je je in die relatie nooit eenzaam?
minder willen? haha, waar haal je het vandaan?
ts heeft nog nooit iets gehad, dus hij kan niet eens minder willen. die ene keer dat hij gekoppeld werd komt over als de ultieme wanhoopspoging om in elk geval een relatie te hebben etc.
die vergelijkingen van sommige vrouwen hier, ik begrijp dat niet. zo weinig inlevingsvermogen kennelijk. probeer je eens voor te stellen dat je nooit, maar dan ook nooit aandacht van mannen krijgt, er nooit met je geflirt zou worden, en je nooit seks of relaties kunt krijgen. al je pogingen lopen op niets uit, en om je heen lijkt het iedereen te lukken, heel gemakkelijk ook nog.
ik denk dat dit forum dan niet meer zou bestaan, zou niet te houden zijn.
verder geen advies. zelf nooit moeite gehad met vrouwen, of mensen, al heb ik wel een steeds grotere afkeer van de gemiddelde mens en ben ik liever relatieloos.
Als jouw definitie van eenzaamheid klopt, dan moet je misschien iets minder willen. Ik ken genoeg singles, die prima gelukkig zijn met zichzelf en geen eenzaamheid ervaren. Kennelijk doen zij iets anders dan jij, of zitten zij anders in elkaar dan jij. Hoe zou dat komen, denk je? Je zegt dat vrouwen in de regel minder afhankelijk zijn van hun partner, je presenteert het als een feit, maar dat is het natuurlijk niet. Waar haal je dit vandaan? En waarom zou je afhankelijk willen zijn van iemand anders voor jouw eigen geluk? Is het niet veel belangrijker dat je in deze fase van je leven leert om tevreden te zijn met jezelf?
Je bent nu op zoek naar iemand die de leegte die je ervaart vult, maar dat is niet mogelijk, hoogstens voor een heel korte tijd als je dolverliefd op elkaar bent en de hormonen door je lichaam gieren, maar daarna zul je het toch echt weer zelf moeten doen en gaat het leven gewoon weer verder. Waarom is je vorige relatie eigenlijk uitgegaan? Voelde je je in die relatie nooit eenzaam?
minder willen? haha, waar haal je het vandaan?
ts heeft nog nooit iets gehad, dus hij kan niet eens minder willen. die ene keer dat hij gekoppeld werd komt over als de ultieme wanhoopspoging om in elk geval een relatie te hebben etc.
die vergelijkingen van sommige vrouwen hier, ik begrijp dat niet. zo weinig inlevingsvermogen kennelijk. probeer je eens voor te stellen dat je nooit, maar dan ook nooit aandacht van mannen krijgt, er nooit met je geflirt zou worden, en je nooit seks of relaties kunt krijgen. al je pogingen lopen op niets uit, en om je heen lijkt het iedereen te lukken, heel gemakkelijk ook nog.
ik denk dat dit forum dan niet meer zou bestaan, zou niet te houden zijn.
verder geen advies. zelf nooit moeite gehad met vrouwen, of mensen, al heb ik wel een steeds grotere afkeer van de gemiddelde mens en ben ik liever relatieloos.
dinsdag 26 april 2016 16:09
Er zijn zeker ook vrouwen die onervaren zijn op latere leeftijd. Maar uit literatuur en websites over dit onderwerp blijkt ook dat mannen hier heel anders omgaan dan vrouwen. Dat verklaart misschien wel een beetje de reacties hier. Mannen ervaren meer frustratie en zoeken naar oplossingen, vrouwen accepteren het eerder als gegeven situatie en proberen daarmee om te gaan.
dinsdag 26 april 2016 16:17
Juist de vrouwen hier dragen mogelijke oplossingen aan, terwijl TO enkel kan reageren met 'ja, maar', dus dat ontkracht je theorie nogal. Verder ligt het er denk ik aan met welke instelling je in het leven staat. Er zijn nogal wat mannen die denken dat ze op van alles en nog wat recht hebben. Als je als vrouw dan niet naar hen lacht, of niet ingaat op hun avances, dan worden ze boos en uiten ze hun frustratie. Ik heb dat als vrouw helaas best wat keren meegemaakt. Maar feit is, dat je nergens recht op hebt in de liefde. Zo werkt het niet. Je kan liefde ook niet kopen (hoe graag mensen dit ook zouden willen).
dinsdag 26 april 2016 16:29
Zal hij nog op de vragen reageren die in dit topic gesteld zijn (o.a. op die van mij)? Het laatste bericht is 2 dagen oud. Misschien zal hij nog wel reageren.
Ik ben - zoals gezegd - benieuwd, waarom de relatie die hij had, uitging. Daar had hij misschien lering uit kunnen trekken. Waarom ging die uit? Waardoor kwam dat? Welke fouten maakte hij? Hij heeft geen waardering gehad of heeft die nu niet meer, omdat hij zijn laatste vriendin "meid" noemt.
Ik ben - zoals gezegd - benieuwd, waarom de relatie die hij had, uitging. Daar had hij misschien lering uit kunnen trekken. Waarom ging die uit? Waardoor kwam dat? Welke fouten maakte hij? Hij heeft geen waardering gehad of heeft die nu niet meer, omdat hij zijn laatste vriendin "meid" noemt.
World of Warcraft: Legion
dinsdag 26 april 2016 17:02
quote:valerievaldera schreef op 26 april 2016 @ 16:17:
Juist de vrouwen hier dragen mogelijke oplossingen aan, terwijl TO enkel kan reageren met 'ja, maar', dus dat ontkracht je theorie nogal. Verder ligt het er denk ik aan met welke instelling je in het leven staat. Er zijn nogal wat mannen die denken dat ze op van alles en nog wat recht hebben. Als je als vrouw dan niet naar hen lacht, of niet ingaat op hun avances, dan worden ze boos en uiten ze hun frustratie. Ik heb dat als vrouw helaas best wat keren meegemaakt. Maar feit is, dat je nergens recht op hebt in de liefde. Zo werkt het niet. Je kan liefde ook niet kopen (hoe graag mensen dit ook zouden willen).
TO heeft naar een oplossing gezocht door zijn probleem op dit forum te plaatsen. Dat hij weinig of niets doet met de adviezen is een ander probleem. Het is overigens niet mijn theorie maar ik lees in dit topic genoeg passieve reacties zoals:
quote:MarianneDavids schreef op 23 april 2016 @ 21:26:
Als je te nadrukkelijk probeert met iemand een relatie aan te knopen wordt het nooit wat. Sommige dingen kun je beter aan het toeval overlaten, je hebt alle tijd, je bent nog lang geen 90.quote:Vliegendevink schreef op 23 april 2016 @ 21:37:
Komt vanzelf, niet aanstellen en 34 jaar is jong zat. Gewoon doorzetten. Ga wat doen, ga er op uit.quote:RotjeGo schreef op 23 april 2016 @ 21:42:
Is dit nou zo erg? 3 miljoen Mensen in Nederland zijn single. Je doet net of het een enge ziekte is ofzo.
Leef gewoon je leven, besteed af en toe even wat aandacht aan dating (sites), ga sporten, doe je werk en zoek je vrienden op.
Als je de ware tegen komt heb je geluk, maar zo niet, dan leef je toch ook gewoon verder? Zo gaat het nou eenmaal hoor.. De ware loop je nou eenmaal niet iedere dag tegen het lijf. Dat geldt voor iedereen, dus ligt niet aan jou.
Het aparte is dat ik mijn vrouw doelgericht in een supermarkt heb aangesproken. Ik had ongelooflijk veel geluk met mijn actieve benadering. Mijn vrouw is het gewoon overkomen dus in dat opzicht is het nog helemaal niet zo verkeerd gedacht om het lot af te wachten.
Ik heb nooit gedacht ergens recht op te hebben en ben zelf veel te terughoudend geweest dus jouw klacht is mij nooit overkomen.
Juist de vrouwen hier dragen mogelijke oplossingen aan, terwijl TO enkel kan reageren met 'ja, maar', dus dat ontkracht je theorie nogal. Verder ligt het er denk ik aan met welke instelling je in het leven staat. Er zijn nogal wat mannen die denken dat ze op van alles en nog wat recht hebben. Als je als vrouw dan niet naar hen lacht, of niet ingaat op hun avances, dan worden ze boos en uiten ze hun frustratie. Ik heb dat als vrouw helaas best wat keren meegemaakt. Maar feit is, dat je nergens recht op hebt in de liefde. Zo werkt het niet. Je kan liefde ook niet kopen (hoe graag mensen dit ook zouden willen).
TO heeft naar een oplossing gezocht door zijn probleem op dit forum te plaatsen. Dat hij weinig of niets doet met de adviezen is een ander probleem. Het is overigens niet mijn theorie maar ik lees in dit topic genoeg passieve reacties zoals:
quote:MarianneDavids schreef op 23 april 2016 @ 21:26:
Als je te nadrukkelijk probeert met iemand een relatie aan te knopen wordt het nooit wat. Sommige dingen kun je beter aan het toeval overlaten, je hebt alle tijd, je bent nog lang geen 90.quote:Vliegendevink schreef op 23 april 2016 @ 21:37:
Komt vanzelf, niet aanstellen en 34 jaar is jong zat. Gewoon doorzetten. Ga wat doen, ga er op uit.quote:RotjeGo schreef op 23 april 2016 @ 21:42:
Is dit nou zo erg? 3 miljoen Mensen in Nederland zijn single. Je doet net of het een enge ziekte is ofzo.
Leef gewoon je leven, besteed af en toe even wat aandacht aan dating (sites), ga sporten, doe je werk en zoek je vrienden op.
Als je de ware tegen komt heb je geluk, maar zo niet, dan leef je toch ook gewoon verder? Zo gaat het nou eenmaal hoor.. De ware loop je nou eenmaal niet iedere dag tegen het lijf. Dat geldt voor iedereen, dus ligt niet aan jou.
Het aparte is dat ik mijn vrouw doelgericht in een supermarkt heb aangesproken. Ik had ongelooflijk veel geluk met mijn actieve benadering. Mijn vrouw is het gewoon overkomen dus in dat opzicht is het nog helemaal niet zo verkeerd gedacht om het lot af te wachten.
Ik heb nooit gedacht ergens recht op te hebben en ben zelf veel te terughoudend geweest dus jouw klacht is mij nooit overkomen.
dinsdag 26 april 2016 17:16
Eenzaamheid is ook iets emotioneels. Als je met niemand een emotionele binding hebt, niemand echt dichtbij je staat, ja, dat is eenzaam. Ik begrijp niet dat mensen dan nog kunnen zeggen dat ze zelf eerst gelukkig moeten worden. Het is namelijk een vicieuze cirkel die je dus volgens sommige posters hier moet zien te doorbreken zonder contact met anderen (vrouwen in dit geval).quote:hondenmens schreef op 26 april 2016 @ 11:29:
Er wordt vaak gezegd dat onzekerheid of depressie een grote afknapper is voor een relatie. Maar toch zie ik drank- en drugsverslaafden, mensen met ernstige psychische problemen waardoor ze agressief zijn en zelfs mensen die vastgezeten hebben met een relatie. Of mensen met extreem overgewicht. Dan denk ik: Is dat allemaal minder erg dan onzekerheid?
Dat begrijp ik ook nooit. Ik ken een vrouw die jarenlang mishandeld is geweest door haar man. Tot aan het ziekenhuis aan toe. Nu is haar volgende huwelijk ook alweer op de klippen, ook weer zo'n foute man. Bij beide mannen kinderen verwekt, de jongste is net een half jaar. En dan denk ik, wat hebben die mannen wat ik niet heb.
Een kennis ging regelmatig naar Oekraïne en is sinds een tijdje ook getrouwd. Als ik zijn verhalen hoor over de vrouwen daar en dat vergelijk met mijn ervaringen dan denk ik dat ik volgend jaar ook eens die kant op moet gaan. Voor werk heb ik veel in het buitenland gezeten en dat zijn ook de enige plekken waar ik wel succesvol ben geweest bij vrouwen. Als ik dan zo afstotelijk, ongelukkig, onzeker of wat dan ook zou zijn, hoe kan dat dan?
Ik heb veel ondernomen om mensen te ontmoeten in Nederland. Dat gaat van dansen tot NMLK en nog allerlei andere dingen. Dat was voor mij niet eens gericht op het ontmoeten van vrouwen maar puur op het doen van leuke dingen. Het werkt wel goed om mensen te ontmoeten. Maar je moet wel enigszin sociaal aangelegd zijn. Ik ben zelf iemand die stille mensen erbij probeert te betrekken (omdat ik ooit zelf zo iemand was) maar dat doet lang niet iedereen. Dus als je geen gesprekje aan kan knopen kan het lastig zijn. De activiteiten kunnen je wel erbij helpen waardoor het niet ongemakkelijk wordt of om een aanleiding te hebben met iemand te praten. Ik weet niet of TO zoiets al eens geprobeerd heeft?
quote:ooitverlegen schreef op 26 april 2016 @ 17:02:
Het aparte is dat ik mijn vrouw doelgericht in een supermarkt heb aangesproken. Ik had ongelooflijk veel geluk met mijn actieve benadering. Mijn vrouw is het gewoon overkomen dus in dat opzicht is het nog helemaal niet zo verkeerd gedacht om het lot af te wachten.
Ik heb nooit gedacht ergens recht op te hebben en ben zelf veel te terughoudend geweest dus jouw klacht is mij nooit overkomen.Ik denk wel dat het zo is dat een vrouw eerder zoiets zal overkomen dan een man.
Er wordt vaak gezegd dat onzekerheid of depressie een grote afknapper is voor een relatie. Maar toch zie ik drank- en drugsverslaafden, mensen met ernstige psychische problemen waardoor ze agressief zijn en zelfs mensen die vastgezeten hebben met een relatie. Of mensen met extreem overgewicht. Dan denk ik: Is dat allemaal minder erg dan onzekerheid?
Dat begrijp ik ook nooit. Ik ken een vrouw die jarenlang mishandeld is geweest door haar man. Tot aan het ziekenhuis aan toe. Nu is haar volgende huwelijk ook alweer op de klippen, ook weer zo'n foute man. Bij beide mannen kinderen verwekt, de jongste is net een half jaar. En dan denk ik, wat hebben die mannen wat ik niet heb.
Een kennis ging regelmatig naar Oekraïne en is sinds een tijdje ook getrouwd. Als ik zijn verhalen hoor over de vrouwen daar en dat vergelijk met mijn ervaringen dan denk ik dat ik volgend jaar ook eens die kant op moet gaan. Voor werk heb ik veel in het buitenland gezeten en dat zijn ook de enige plekken waar ik wel succesvol ben geweest bij vrouwen. Als ik dan zo afstotelijk, ongelukkig, onzeker of wat dan ook zou zijn, hoe kan dat dan?
Ik heb veel ondernomen om mensen te ontmoeten in Nederland. Dat gaat van dansen tot NMLK en nog allerlei andere dingen. Dat was voor mij niet eens gericht op het ontmoeten van vrouwen maar puur op het doen van leuke dingen. Het werkt wel goed om mensen te ontmoeten. Maar je moet wel enigszin sociaal aangelegd zijn. Ik ben zelf iemand die stille mensen erbij probeert te betrekken (omdat ik ooit zelf zo iemand was) maar dat doet lang niet iedereen. Dus als je geen gesprekje aan kan knopen kan het lastig zijn. De activiteiten kunnen je wel erbij helpen waardoor het niet ongemakkelijk wordt of om een aanleiding te hebben met iemand te praten. Ik weet niet of TO zoiets al eens geprobeerd heeft?
quote:ooitverlegen schreef op 26 april 2016 @ 17:02:
Het aparte is dat ik mijn vrouw doelgericht in een supermarkt heb aangesproken. Ik had ongelooflijk veel geluk met mijn actieve benadering. Mijn vrouw is het gewoon overkomen dus in dat opzicht is het nog helemaal niet zo verkeerd gedacht om het lot af te wachten.
Ik heb nooit gedacht ergens recht op te hebben en ben zelf veel te terughoudend geweest dus jouw klacht is mij nooit overkomen.Ik denk wel dat het zo is dat een vrouw eerder zoiets zal overkomen dan een man.
dinsdag 26 april 2016 17:23
quote:sawyer schreef op 26 april 2016 @ 15:41:
[...]die vergelijkingen van sommige vrouwen hier, ik begrijp dat niet. zo weinig inlevingsvermogen kennelijk. probeer je eens voor te stellen dat je nooit, maar dan ook nooit aandacht van mannen krijgt, er nooit met je geflirt zou worden, en je nooit seks of relaties kunt krijgen. al je pogingen lopen op niets uit, en om je heen lijkt het iedereen te lukken, heel gemakkelijk ook nog.
Dat kan ik me heel goed voorstellen hoor, heb jarenlang al die dingen niet gehad. Zag toen echter ook dat er heeeeel veel mensen zijn die niet gelukkig zijn in de liefde, denken dat je de enige bent is een soort arrogantie, je maakt jezelf specialer dan je bent.
De mannen die dit beweren hebben vaak geen oog voor de vrouwen die mogelijk wel interesse in ze zouden hebben, maar focussen zich op hun eigen ingebeelde zieligzijn en kansloosheid.
Toen ik me echt openstelde voor mannen/een relatie etc, kreeg ik ook meteen aandacht. Je pikt de wanhopige mannen die elke vrouw als potentieel zien er makkelijk uit, dat voel je en daarom lopen deze mannen continu 'blauwtjes', ze zijn veel te gefocust op 'ik wil een relatie' in plaats van 'hee dat is een leuke meid, die wil ik wel beter leren kennen'.
Ik stootte mannen af door mijn afwerende houding, geloof ook dat het altijd in jezelf zit, jouw gedrag en uitstraling bepaalt of mensen je leuk vinden of niet (en niet de oppervlakkige variant van mensen die alleen voor goden met sixpacks gaan, maar de goede mensen die dieper kijken).
[...]die vergelijkingen van sommige vrouwen hier, ik begrijp dat niet. zo weinig inlevingsvermogen kennelijk. probeer je eens voor te stellen dat je nooit, maar dan ook nooit aandacht van mannen krijgt, er nooit met je geflirt zou worden, en je nooit seks of relaties kunt krijgen. al je pogingen lopen op niets uit, en om je heen lijkt het iedereen te lukken, heel gemakkelijk ook nog.
Dat kan ik me heel goed voorstellen hoor, heb jarenlang al die dingen niet gehad. Zag toen echter ook dat er heeeeel veel mensen zijn die niet gelukkig zijn in de liefde, denken dat je de enige bent is een soort arrogantie, je maakt jezelf specialer dan je bent.
De mannen die dit beweren hebben vaak geen oog voor de vrouwen die mogelijk wel interesse in ze zouden hebben, maar focussen zich op hun eigen ingebeelde zieligzijn en kansloosheid.
Toen ik me echt openstelde voor mannen/een relatie etc, kreeg ik ook meteen aandacht. Je pikt de wanhopige mannen die elke vrouw als potentieel zien er makkelijk uit, dat voel je en daarom lopen deze mannen continu 'blauwtjes', ze zijn veel te gefocust op 'ik wil een relatie' in plaats van 'hee dat is een leuke meid, die wil ik wel beter leren kennen'.
Ik stootte mannen af door mijn afwerende houding, geloof ook dat het altijd in jezelf zit, jouw gedrag en uitstraling bepaalt of mensen je leuk vinden of niet (en niet de oppervlakkige variant van mensen die alleen voor goden met sixpacks gaan, maar de goede mensen die dieper kijken).
dinsdag 26 april 2016 17:32
Zo zie ik het ook, tigerlily75.
Het is echt niet leuk als je weet dat een man jou alleen maar wil, omdat hij zo desperate is naar een relatie. Dat je weet dat hij elke vrouw hetzelfde had benaderd als hij bij jou heeft gedaan. Dat het niet om jou gaat, als persoon, maar alleen om het simpele feit dat je een vrouw bent die misschien wel interesse in hem heeft. Dat het enige doel dat je dient een ander zijn gekrenkte ego glad te strijken. Dat heeft niks met liefde te maken. Daar bedanken de meeste vrouwen voor.
Het is echt niet leuk als je weet dat een man jou alleen maar wil, omdat hij zo desperate is naar een relatie. Dat je weet dat hij elke vrouw hetzelfde had benaderd als hij bij jou heeft gedaan. Dat het niet om jou gaat, als persoon, maar alleen om het simpele feit dat je een vrouw bent die misschien wel interesse in hem heeft. Dat het enige doel dat je dient een ander zijn gekrenkte ego glad te strijken. Dat heeft niks met liefde te maken. Daar bedanken de meeste vrouwen voor.
dinsdag 26 april 2016 17:40
quote:stekelbaars schreef op 26 april 2016 @ 17:16:
Ik heb veel ondernomen om mensen te ontmoeten in Nederland. Dat gaat van dansen tot NMLK en nog allerlei andere dingen. Dat was voor mij niet eens gericht op het ontmoeten van vrouwen maar puur op het doen van leuke dingen. Het werkt wel goed om mensen te ontmoeten. Maar je moet wel enigszin sociaal aangelegd zijn. Ik ben zelf iemand die stille mensen erbij probeert te betrekken (omdat ik ooit zelf zo iemand was) maar dat doet lang niet iedereen. Dus als je geen gesprekje aan kan knopen kan het lastig zijn. De activiteiten kunnen je wel erbij helpen waardoor het niet ongemakkelijk wordt of om een aanleiding te hebben met iemand te praten. Ik weet niet of TO zoiets al eens geprobeerd heeft?
Probleem bij bijv. NMLK is dat sommige mannen dit zien als soort poel van vrouwen die ze allemaal gaan proberen te vangen. Je staat dan al snel bekend als de zielepoot die elke vrouw probeert te versieren. De vierde vrouw weet dan al dat het je niet om haar als persoon gaat maar alleen als object om maar niet alleen te zijn.
Ik toon zelf echt alleen maar interesse in een man die me interessant lijkt, dat dit er misschien maar 1 per 5 jaar is, is jammer maar waarom tijd verspillen aan mannen die niet bij me passen. Zou een man zich echt beter voelen als ik inga op zijn avances om dan na paar maanden de stekker eruit te trekken omdat we duidelijk geen langetermijn materiaal zijn?
Ik heb veel ondernomen om mensen te ontmoeten in Nederland. Dat gaat van dansen tot NMLK en nog allerlei andere dingen. Dat was voor mij niet eens gericht op het ontmoeten van vrouwen maar puur op het doen van leuke dingen. Het werkt wel goed om mensen te ontmoeten. Maar je moet wel enigszin sociaal aangelegd zijn. Ik ben zelf iemand die stille mensen erbij probeert te betrekken (omdat ik ooit zelf zo iemand was) maar dat doet lang niet iedereen. Dus als je geen gesprekje aan kan knopen kan het lastig zijn. De activiteiten kunnen je wel erbij helpen waardoor het niet ongemakkelijk wordt of om een aanleiding te hebben met iemand te praten. Ik weet niet of TO zoiets al eens geprobeerd heeft?
Probleem bij bijv. NMLK is dat sommige mannen dit zien als soort poel van vrouwen die ze allemaal gaan proberen te vangen. Je staat dan al snel bekend als de zielepoot die elke vrouw probeert te versieren. De vierde vrouw weet dan al dat het je niet om haar als persoon gaat maar alleen als object om maar niet alleen te zijn.
Ik toon zelf echt alleen maar interesse in een man die me interessant lijkt, dat dit er misschien maar 1 per 5 jaar is, is jammer maar waarom tijd verspillen aan mannen die niet bij me passen. Zou een man zich echt beter voelen als ik inga op zijn avances om dan na paar maanden de stekker eruit te trekken omdat we duidelijk geen langetermijn materiaal zijn?
dinsdag 26 april 2016 17:41
quote:valerievaldera schreef op 26 april 2016 @ 17:32:
Zo zie ik het ook, tigerlily75.
Het is echt niet leuk als je weet dat een man jou alleen maar wil, omdat hij zo desperate is naar een relatie. Dat je weet dat hij elke vrouw hetzelfde had benaderd als hij bij jou heeft gedaan. Dat het niet om jou gaat, als persoon, maar alleen om het simpele feit dat je een vrouw bent die misschien wel interesse in hem heeft. Dat het enige doel dat je dient een ander zijn gekrenkte ego glad te strijken. Dat heeft niks met liefde te maken. Daar bedanken de meeste vrouwen voor.
Jullie begrijpen niks van mannen
Een man zou een andere eenzame man nooit aanraden eerst "gelukkig met zichzelf zijn"
Zo zie ik het ook, tigerlily75.
Het is echt niet leuk als je weet dat een man jou alleen maar wil, omdat hij zo desperate is naar een relatie. Dat je weet dat hij elke vrouw hetzelfde had benaderd als hij bij jou heeft gedaan. Dat het niet om jou gaat, als persoon, maar alleen om het simpele feit dat je een vrouw bent die misschien wel interesse in hem heeft. Dat het enige doel dat je dient een ander zijn gekrenkte ego glad te strijken. Dat heeft niks met liefde te maken. Daar bedanken de meeste vrouwen voor.
Jullie begrijpen niks van mannen
Een man zou een andere eenzame man nooit aanraden eerst "gelukkig met zichzelf zijn"
dinsdag 26 april 2016 18:04
Het lijkt me niet erg zinvol om daarover te discussiëren. Ik denk dat het voor ieder mens, ongeacht of het een man of een vrouw is verdomde handig is om gelukkig te zijn met zichzelf. Ik heb dat zelf jaren geleden geleerd en kan tot op de dag van vandaag goed met mezelf overweg, of ik nu in een relatie zit of niet. Ik vind dat nog steeds een van de belangrijkste dingen die ik heb geleerd toen ik voor langere tijd alleen op reis was. Misschien ook wel een idee voor TO en andere mannen hier die zich zo eenzaam voelen.
dinsdag 26 april 2016 18:16
quote:stekelbaars schreef op 26 april 2016 @ 17:16:
Dat begrijp ik ook nooit. Ik ken een vrouw die jarenlang mishandeld is geweest door haar man. Tot aan het ziekenhuis aan toe. Nu is haar volgende huwelijk ook alweer op de klippen, ook weer zo'n foute man. Bij beide mannen kinderen verwekt, de jongste is net een half jaar. En dan denk ik, wat hebben die mannen wat ik niet heb.
Wat die mannen hebben wil jij niet allemaal hebben. Waarschijnlijk pikken ze de vrouwen waarbij ze dit flikken er gemakkelijk uit, zijn impulsief en hebben gewoon veel lef. Wij denken (te)veel na voordat we iets doen. Tegelijk kan het heel goed zijn dat zo'n vrouw ook uit een thuissituatie kwam met geweld. Toevallig ken ik uit tweede hand het verhaal van hoe een vrouw door zo'n type man is gestrikt. Een kort gesprekje bij een parkeerautomaat naar aanleiding van een probleem en toen het telefoonnummer gegeven.
quote:tigerlily75 schreef op 26 april 2016 @ 17:23:
De mannen die dit beweren hebben vaak geen oog voor de vrouwen die mogelijk wel interesse in ze zouden hebben, maar focussen zich op hun eigen ingebeelde zielig zijn en kansloosheid.
Toen ik me echt openstelde voor mannen/een relatie etc, kreeg ik ook meteen aandacht. Je pikt de wanhopige mannen die elke vrouw als potentieel zien er makkelijk uit, dat voel je en daarom lopen deze mannen continu 'blauwtjes', ze zijn veel te gefocust op 'ik wil een relatie' in plaats van 'hee dat is een leuke meid, die wil ik wel beter leren kennen'.
Het zijn er bij mij niet veel geweest want ze waren er niet maar je kunt die signalen ook missen doordat je het gewoon niet herkent (autisme), verwacht door onervarenheid of een negatief zelfbeeld. Dat hoeft niet gelijk een slachtofferhouding te zijn.
Herkenning wat je schrijft over elke vrouw als potentieel zien. Hieronder een stukje vertaalde tekst uit een mail van een AB coach/ therapeut:
Sommigen blijven oppervlakkig en beschouwen elke vrouw die ze tegenkomen als mogelijkheid. Zonder zichzelf heel erg op haar in te stellen. Meer de gedachte: Ooit moet het een keer lukken, als ik het maar vaak genoeg probeer. Helaas is dat ook een advies dat mensen geven die het fenomeen AB niet kennen. Dat relaties zo niet functioneren kunnen AB's echter niet weten.
Dat begrijp ik ook nooit. Ik ken een vrouw die jarenlang mishandeld is geweest door haar man. Tot aan het ziekenhuis aan toe. Nu is haar volgende huwelijk ook alweer op de klippen, ook weer zo'n foute man. Bij beide mannen kinderen verwekt, de jongste is net een half jaar. En dan denk ik, wat hebben die mannen wat ik niet heb.
Wat die mannen hebben wil jij niet allemaal hebben. Waarschijnlijk pikken ze de vrouwen waarbij ze dit flikken er gemakkelijk uit, zijn impulsief en hebben gewoon veel lef. Wij denken (te)veel na voordat we iets doen. Tegelijk kan het heel goed zijn dat zo'n vrouw ook uit een thuissituatie kwam met geweld. Toevallig ken ik uit tweede hand het verhaal van hoe een vrouw door zo'n type man is gestrikt. Een kort gesprekje bij een parkeerautomaat naar aanleiding van een probleem en toen het telefoonnummer gegeven.
quote:tigerlily75 schreef op 26 april 2016 @ 17:23:
De mannen die dit beweren hebben vaak geen oog voor de vrouwen die mogelijk wel interesse in ze zouden hebben, maar focussen zich op hun eigen ingebeelde zielig zijn en kansloosheid.
Toen ik me echt openstelde voor mannen/een relatie etc, kreeg ik ook meteen aandacht. Je pikt de wanhopige mannen die elke vrouw als potentieel zien er makkelijk uit, dat voel je en daarom lopen deze mannen continu 'blauwtjes', ze zijn veel te gefocust op 'ik wil een relatie' in plaats van 'hee dat is een leuke meid, die wil ik wel beter leren kennen'.
Het zijn er bij mij niet veel geweest want ze waren er niet maar je kunt die signalen ook missen doordat je het gewoon niet herkent (autisme), verwacht door onervarenheid of een negatief zelfbeeld. Dat hoeft niet gelijk een slachtofferhouding te zijn.
Herkenning wat je schrijft over elke vrouw als potentieel zien. Hieronder een stukje vertaalde tekst uit een mail van een AB coach/ therapeut:
Sommigen blijven oppervlakkig en beschouwen elke vrouw die ze tegenkomen als mogelijkheid. Zonder zichzelf heel erg op haar in te stellen. Meer de gedachte: Ooit moet het een keer lukken, als ik het maar vaak genoeg probeer. Helaas is dat ook een advies dat mensen geven die het fenomeen AB niet kennen. Dat relaties zo niet functioneren kunnen AB's echter niet weten.
