Relaties
alle pijlers
37jarige man, advies gevraagd
woensdag 10 mei 2017 om 23:49
quote:spell68 schreef op 10 mei 2017 @ 23:32:
[...]
PUA is weinig anders dan door het scoren van vrouwen met aangeleerde trucjes denken dat je eigenwaarde toeneemt. Dat is ook zo, tot je die ene tegenkomt die er niet intrapt en dan is die eigenwaarde ook gelijk weer verdwenen.
In mijn ervaring zou iedereen zoveel mogelijk onafhankelijk moeten zijn. Als je een relatie aangaat met wie dan ook dan zou dat moeten zijn, omdat je bereid bent om te geven, niet om er zoveel mogelijk uit te halen. Dat werkt op de lange termijn nooit, maar dat is wel de insteek van de meeste mensen. In feite zou je al je behoeften zelf moeten kunnen bevredigen.
Daarnaast moet je bereid zijn om weg te lopen als jouw grenzen overschreden worden. De sterkste onderhandelingspositie is om van elke situatie weg te kunnen lopen en het te menen. Ik heb geleerd dat dat veel meer indruk maakt dan over je heen laten lopen door mensen, want dat vind niemand aantrekkelijk.
In die zin herken ik me ook totaal niet in de hatelijke opmerkingen jegens vrouwen hier, want als er iemand is die mannen compleet zouden kunnen uitkleden en misbruiken dan zijn het vrouwen wel en toch zal het merendeel dat nooit doen. Heel veel mannen daarentegen zijn net haaien en zullen bij het geringste vermoeden van twijfel bij een vrouw proberen misbruik te maken van de situatie om te krijgen wat ze willen (lees seks) al dan niet door manipulatie. Daarom zul je mij geen slecht woord horen zeggen over vrouwen.
Als laatste: je quirks maken je tot de persoon wie je bent (niet persoonlijkheidstype), daar zou je je nooit voor moeten schamen of verantwoorden. Je kunt ze ook niet ontwikkelen, het is onderdeel van je. Wat je wel zou kunnen doen, is kijken wat jou sterke punten zijn op basis van de mbti test en die ontwikkelen en je bewust worden van je zwakkere punten (in jouw en mijn geval een onderontwikkeld emotionele belevingswereld, wat overigens ook veel mogelijkheden biedt trouwens).
Dat wordt dan geen optie...
Dat is een ideale situatie. Alleen is de wereld allesbehalve ideaal. Waardoor de 'fenomenen' ontstaan die ik trachtte te verwoorden en die ik via de link ook min of meer bevestigd zag.
Het grootste 'probleem' is het feit dat hetgeen fout gaat generaties ver wordt meegedragen. We kunnen de wereld niet veranderen maar misschien wel bewuster worden van de effecten die bijvoorbeeld de opvoeding van iemand kan teweegbrengen.
Ik denk nu al, mocht ik ooit ouder worden, aan wat ik vooral niet moet doen en natuurlijk ook wat wel. Om één voorbeeld te noemen: praten, communiceren. En het niet zien als smalltalk (waar ik per definitie de mist in ga) maar als iets bijzonder functioneel.
Een deurmat is inderdaad niet echt interessant tenzij om letterlijk jouw voeten aan te vegen.
Maar wat jij oppert, noodzaakt ook wel een zekere zelfstandigheid. Wordt voor gezorgd
Ik denk dat dat veroorzaakt wordt door stereotypering. De man wordt geacht een zekere rol op te nemen.
Als men niet aan dat verwachtingspatroon voldoet gaat het mis.
Overal heb je extremen, wat op zich een normaal gegeven is.
Heb je pech als je met zo iemand geconfronteerd wordt.
Ik heb nog even tijd vooraleer ik 'opnieuw moet optreden' dus daar kan ik zeker werk van maken!
Bedankt om jouw levenswijsheden te delen
[...]
PUA is weinig anders dan door het scoren van vrouwen met aangeleerde trucjes denken dat je eigenwaarde toeneemt. Dat is ook zo, tot je die ene tegenkomt die er niet intrapt en dan is die eigenwaarde ook gelijk weer verdwenen.
In mijn ervaring zou iedereen zoveel mogelijk onafhankelijk moeten zijn. Als je een relatie aangaat met wie dan ook dan zou dat moeten zijn, omdat je bereid bent om te geven, niet om er zoveel mogelijk uit te halen. Dat werkt op de lange termijn nooit, maar dat is wel de insteek van de meeste mensen. In feite zou je al je behoeften zelf moeten kunnen bevredigen.
Daarnaast moet je bereid zijn om weg te lopen als jouw grenzen overschreden worden. De sterkste onderhandelingspositie is om van elke situatie weg te kunnen lopen en het te menen. Ik heb geleerd dat dat veel meer indruk maakt dan over je heen laten lopen door mensen, want dat vind niemand aantrekkelijk.
In die zin herken ik me ook totaal niet in de hatelijke opmerkingen jegens vrouwen hier, want als er iemand is die mannen compleet zouden kunnen uitkleden en misbruiken dan zijn het vrouwen wel en toch zal het merendeel dat nooit doen. Heel veel mannen daarentegen zijn net haaien en zullen bij het geringste vermoeden van twijfel bij een vrouw proberen misbruik te maken van de situatie om te krijgen wat ze willen (lees seks) al dan niet door manipulatie. Daarom zul je mij geen slecht woord horen zeggen over vrouwen.
Als laatste: je quirks maken je tot de persoon wie je bent (niet persoonlijkheidstype), daar zou je je nooit voor moeten schamen of verantwoorden. Je kunt ze ook niet ontwikkelen, het is onderdeel van je. Wat je wel zou kunnen doen, is kijken wat jou sterke punten zijn op basis van de mbti test en die ontwikkelen en je bewust worden van je zwakkere punten (in jouw en mijn geval een onderontwikkeld emotionele belevingswereld, wat overigens ook veel mogelijkheden biedt trouwens).
Dat wordt dan geen optie...
Dat is een ideale situatie. Alleen is de wereld allesbehalve ideaal. Waardoor de 'fenomenen' ontstaan die ik trachtte te verwoorden en die ik via de link ook min of meer bevestigd zag.
Het grootste 'probleem' is het feit dat hetgeen fout gaat generaties ver wordt meegedragen. We kunnen de wereld niet veranderen maar misschien wel bewuster worden van de effecten die bijvoorbeeld de opvoeding van iemand kan teweegbrengen.
Ik denk nu al, mocht ik ooit ouder worden, aan wat ik vooral niet moet doen en natuurlijk ook wat wel. Om één voorbeeld te noemen: praten, communiceren. En het niet zien als smalltalk (waar ik per definitie de mist in ga) maar als iets bijzonder functioneel.
Een deurmat is inderdaad niet echt interessant tenzij om letterlijk jouw voeten aan te vegen.
Maar wat jij oppert, noodzaakt ook wel een zekere zelfstandigheid. Wordt voor gezorgd
Ik denk dat dat veroorzaakt wordt door stereotypering. De man wordt geacht een zekere rol op te nemen.
Als men niet aan dat verwachtingspatroon voldoet gaat het mis.
Overal heb je extremen, wat op zich een normaal gegeven is.
Heb je pech als je met zo iemand geconfronteerd wordt.
Ik heb nog even tijd vooraleer ik 'opnieuw moet optreden' dus daar kan ik zeker werk van maken!
Bedankt om jouw levenswijsheden te delen
woensdag 10 mei 2017 om 23:54
quote:Mawi3ke schreef op 10 mei 2017 @ 23:43:
[...]
Nee, dat alles op zichzelf betrekken, zoals jij schrijft. Maar ik zie bij nader inzien dat je dat wsl niet zo bedoelt.
Ik doel op het egocentrisme waarbij iemand alles wat anderen doen op zichzelf betrekt, alsof anderen altijd met die persoon bezig zijn, die persoon het centrum van het universum zou zijn. Daarmee maakt die persoon zich veel te belangrijk.Ahhh zo. Ik noem dat altijd misplaatste arrogantie, omdat het niet echt arrogantie is, maar meestal gewoon onzekerheid en angst voor afwijzing.
[...]
Nee, dat alles op zichzelf betrekken, zoals jij schrijft. Maar ik zie bij nader inzien dat je dat wsl niet zo bedoelt.
Ik doel op het egocentrisme waarbij iemand alles wat anderen doen op zichzelf betrekt, alsof anderen altijd met die persoon bezig zijn, die persoon het centrum van het universum zou zijn. Daarmee maakt die persoon zich veel te belangrijk.Ahhh zo. Ik noem dat altijd misplaatste arrogantie, omdat het niet echt arrogantie is, maar meestal gewoon onzekerheid en angst voor afwijzing.
donderdag 11 mei 2017 om 00:12
quote:JonasV91 schreef op 10 mei 2017 @ 23:49:
[...]
Dat wordt dan geen optie...
Dat is een ideale situatie. Alleen is de wereld allesbehalve ideaal. Waardoor de 'fenomenen' ontstaan die ik trachtte te verwoorden en die ik via de link ook min of meer bevestigd zag.
Het grootste 'probleem' is het feit dat hetgeen fout gaat generaties ver wordt meegedragen. We kunnen de wereld niet veranderen maar misschien wel bewuster worden van de effecten die bijvoorbeeld de opvoeding van iemand kan teweegbrengen.
Ik denk nu al, mocht ik ooit ouder worden, aan wat ik vooral niet moet doen en natuurlijk ook wat wel. Om één voorbeeld te noemen: praten, communiceren. En het niet zien als smalltalk (waar ik per definitie de mist in ga) maar als iets bijzonder functioneel.
Een deurmat is inderdaad niet echt interessant tenzij om letterlijk jouw voeten aan te vegen.
Maar wat jij oppert, noodzaakt ook wel een zekere zelfstandigheid. Wordt voor gezorgd
Ik denk dat dat veroorzaakt wordt door stereotypering. De man wordt geacht een zekere rol op te nemen.
Als men niet aan dat verwachtingspatroon voldoet gaat het mis.
Overal heb je extremen, wat op zich een normaal gegeven is.
Heb je pech als je met zo iemand geconfronteerd wordt.
Ik heb nog even tijd vooraleer ik 'opnieuw moet optreden' dus daar kan ik zeker werk van maken!
Bedankt om jouw levenswijsheden te delen
De wereld is niet ideaal, maar je kunt voor jezelf wel een ideale wereld proberen te scheppen.
We kunnen ons misschien wel bewust worden van wat de gevolgen zijn van een opvoeding, maar wat heeft dat voor zin? Gedane zaken nemen geen keer en je opvoeding wordt gedaan door mensen die zelf ook maar doen wat zij goed achten. En wat ze ook doen het heeft altijd een effect, dat is inherent aan opvoeden. Wat die effecten zijn ligt dan weer aan degene die opgevoed wordt, maar ook aan allerlei randfactoren. Het is erg makkelijk om die opvoeding de schuld te geven, maar je kunt ook de gevolgen objectief herkennen en ermee aan de slag gaan. Dat definieert je als mens. Ikzelf heb een bloedhekel aan de slachtofferrol opzoeken. Ik zoek altijd alles bij mezelf en wat ik daar kan verbeteren. Ik heb ook niets met mensen die in de slachtofferrol kruipen, die ben ik vrij snel beu.
Echt communiceren is lastig en vereist dat iedereen bereid is om het diepste van zijn ziel op tafel te leggen. Maar dat kan alleen als iedereen zich vertrouwd voelt. Probleem is dat mensen gaan proberen te communiceren, terwijl er van vertrouwen al lang geen sprake meer is. Ik vond dit wel een fantastisch tv-programma wat daar over gaat en heeeeel herkenbaar is: https://www.vpro.nl/programmas/2doc/201 ... ensen.html
En ja de rol die je als man moet nemen, is man zijn, niets meer en niets minder.
Succes in ieder geval met je ontwikkeling!
[...]
Dat wordt dan geen optie...
Dat is een ideale situatie. Alleen is de wereld allesbehalve ideaal. Waardoor de 'fenomenen' ontstaan die ik trachtte te verwoorden en die ik via de link ook min of meer bevestigd zag.
Het grootste 'probleem' is het feit dat hetgeen fout gaat generaties ver wordt meegedragen. We kunnen de wereld niet veranderen maar misschien wel bewuster worden van de effecten die bijvoorbeeld de opvoeding van iemand kan teweegbrengen.
Ik denk nu al, mocht ik ooit ouder worden, aan wat ik vooral niet moet doen en natuurlijk ook wat wel. Om één voorbeeld te noemen: praten, communiceren. En het niet zien als smalltalk (waar ik per definitie de mist in ga) maar als iets bijzonder functioneel.
Een deurmat is inderdaad niet echt interessant tenzij om letterlijk jouw voeten aan te vegen.
Maar wat jij oppert, noodzaakt ook wel een zekere zelfstandigheid. Wordt voor gezorgd
Ik denk dat dat veroorzaakt wordt door stereotypering. De man wordt geacht een zekere rol op te nemen.
Als men niet aan dat verwachtingspatroon voldoet gaat het mis.
Overal heb je extremen, wat op zich een normaal gegeven is.
Heb je pech als je met zo iemand geconfronteerd wordt.
Ik heb nog even tijd vooraleer ik 'opnieuw moet optreden' dus daar kan ik zeker werk van maken!
Bedankt om jouw levenswijsheden te delen
De wereld is niet ideaal, maar je kunt voor jezelf wel een ideale wereld proberen te scheppen.
We kunnen ons misschien wel bewust worden van wat de gevolgen zijn van een opvoeding, maar wat heeft dat voor zin? Gedane zaken nemen geen keer en je opvoeding wordt gedaan door mensen die zelf ook maar doen wat zij goed achten. En wat ze ook doen het heeft altijd een effect, dat is inherent aan opvoeden. Wat die effecten zijn ligt dan weer aan degene die opgevoed wordt, maar ook aan allerlei randfactoren. Het is erg makkelijk om die opvoeding de schuld te geven, maar je kunt ook de gevolgen objectief herkennen en ermee aan de slag gaan. Dat definieert je als mens. Ikzelf heb een bloedhekel aan de slachtofferrol opzoeken. Ik zoek altijd alles bij mezelf en wat ik daar kan verbeteren. Ik heb ook niets met mensen die in de slachtofferrol kruipen, die ben ik vrij snel beu.
Echt communiceren is lastig en vereist dat iedereen bereid is om het diepste van zijn ziel op tafel te leggen. Maar dat kan alleen als iedereen zich vertrouwd voelt. Probleem is dat mensen gaan proberen te communiceren, terwijl er van vertrouwen al lang geen sprake meer is. Ik vond dit wel een fantastisch tv-programma wat daar over gaat en heeeeel herkenbaar is: https://www.vpro.nl/programmas/2doc/201 ... ensen.html
En ja de rol die je als man moet nemen, is man zijn, niets meer en niets minder.
Succes in ieder geval met je ontwikkeling!
donderdag 11 mei 2017 om 00:29
quote:spell68 schreef op 11 mei 2017 @ 00:12:
[...]
De wereld is niet ideaal, maar je kunt voor jezelf wel een ideale wereld proberen te scheppen.
We kunnen ons misschien wel bewust worden van wat de gevolgen zijn van een opvoeding, maar wat heeft dat voor zin? Gedane zaken nemen geen keer en je opvoeding wordt gedaan door mensen die zelf ook maar doen wat zij goed achten. En wat ze ook doen het heeft altijd een effect, dat is inherent aan opvoeden. Wat die effecten zijn ligt dan weer aan degene die opgevoed wordt, maar ook aan allerlei randfactoren. Het is erg makkelijk om die opvoeding de schuld te geven, maar je kunt ook de gevolgen objectief herkennen en ermee aan de slag gaan. Dat definieert je als mens. Ikzelf heb een bloedhekel aan de slachtofferrol opzoeken. Ik zoek altijd alles bij mezelf en wat ik daar kan verbeteren. Ik heb ook niets met mensen die in de slachtofferrol kruipen, die ben ik vrij snel beu.
Echt communiceren is lastig en vereist dat iedereen bereid is om het diepste van zijn ziel op tafel te leggen. Maar dat kan alleen als iedereen zich vertrouwd voelt. Probleem is dat mensen gaan proberen te communiceren, terwijl er van vertrouwen al lang geen sprake meer is. Ik vond dit wel een fantastisch tv-programma wat daar over gaat en heeeeel herkenbaar is: https://www.vpro.nl/programmas/2doc/201 ... ensen.html
En ja de rol die je als man moet nemen, is man zijn, niets meer en niets minder.
Succes in ieder geval met je ontwikkeling!
Dat tracht ik te verwezenlijken. Wel denk ik er veel te vaak over na zonder echt actie te ondernemen. Er zijn nog enkele drempels te overwinnen in dat opzicht.
Ik probeer vooral de situatie te analyseren om te bekijken waar het mis ging en of het al dan niet te voorkomen is. Op die manier kan je die nuttige informatie meenemen naar later toe. Naar de volgende generaties. Want niemand zou moeten doorstaan wat velen doorstaan hebben. En dan verwijs ik terug naar die ideale wereld. Ik zit in de hulpverleningswereld en de kans is reëel dat ik volgend schooljaar een opleiding aanga met betrekking tot preventie (Integrale Veiligheid, Antwerpen).
Het ding is dat ik door de evolutie in de maatschappij nog veel meer problematische opvoedingssituaties zie ontwikkelen met alle gevolgen van dien. Dan lijkt het me echt wel interessant om daar proactief op in te grijpen.
Dit speelt dan sowieso een individuele maar ook maatschappelijke rol. Volgens mij kan er op die manier dan een optimale vooruitgang geboekt worden.
Ik ga later vandaag die reportage eens bekijken!
Bedankt!
[...]
De wereld is niet ideaal, maar je kunt voor jezelf wel een ideale wereld proberen te scheppen.
We kunnen ons misschien wel bewust worden van wat de gevolgen zijn van een opvoeding, maar wat heeft dat voor zin? Gedane zaken nemen geen keer en je opvoeding wordt gedaan door mensen die zelf ook maar doen wat zij goed achten. En wat ze ook doen het heeft altijd een effect, dat is inherent aan opvoeden. Wat die effecten zijn ligt dan weer aan degene die opgevoed wordt, maar ook aan allerlei randfactoren. Het is erg makkelijk om die opvoeding de schuld te geven, maar je kunt ook de gevolgen objectief herkennen en ermee aan de slag gaan. Dat definieert je als mens. Ikzelf heb een bloedhekel aan de slachtofferrol opzoeken. Ik zoek altijd alles bij mezelf en wat ik daar kan verbeteren. Ik heb ook niets met mensen die in de slachtofferrol kruipen, die ben ik vrij snel beu.
Echt communiceren is lastig en vereist dat iedereen bereid is om het diepste van zijn ziel op tafel te leggen. Maar dat kan alleen als iedereen zich vertrouwd voelt. Probleem is dat mensen gaan proberen te communiceren, terwijl er van vertrouwen al lang geen sprake meer is. Ik vond dit wel een fantastisch tv-programma wat daar over gaat en heeeeel herkenbaar is: https://www.vpro.nl/programmas/2doc/201 ... ensen.html
En ja de rol die je als man moet nemen, is man zijn, niets meer en niets minder.
Succes in ieder geval met je ontwikkeling!
Dat tracht ik te verwezenlijken. Wel denk ik er veel te vaak over na zonder echt actie te ondernemen. Er zijn nog enkele drempels te overwinnen in dat opzicht.
Ik probeer vooral de situatie te analyseren om te bekijken waar het mis ging en of het al dan niet te voorkomen is. Op die manier kan je die nuttige informatie meenemen naar later toe. Naar de volgende generaties. Want niemand zou moeten doorstaan wat velen doorstaan hebben. En dan verwijs ik terug naar die ideale wereld. Ik zit in de hulpverleningswereld en de kans is reëel dat ik volgend schooljaar een opleiding aanga met betrekking tot preventie (Integrale Veiligheid, Antwerpen).
Het ding is dat ik door de evolutie in de maatschappij nog veel meer problematische opvoedingssituaties zie ontwikkelen met alle gevolgen van dien. Dan lijkt het me echt wel interessant om daar proactief op in te grijpen.
Dit speelt dan sowieso een individuele maar ook maatschappelijke rol. Volgens mij kan er op die manier dan een optimale vooruitgang geboekt worden.
Ik ga later vandaag die reportage eens bekijken!
Bedankt!
donderdag 11 mei 2017 om 00:35
quote:JonasV91 schreef op 11 mei 2017 @ 00:29:
[...]
Dat tracht ik te verwezenlijken. Wel denk ik er veel te vaak over na zonder echt actie te ondernemen. Er zijn nog enkele drempels te overwinnen in dat opzicht.
Ik probeer vooral de situatie te analyseren om te bekijken waar het mis ging en of het al dan niet te voorkomen is. Op die manier kan je die nuttige informatie meenemen naar later toe. Naar de volgende generaties. Want niemand zou moeten doorstaan wat velen doorstaan hebben. En dan verwijs ik terug naar die ideale wereld. Ik zit in de hulpverleningswereld en de kans is reëel dat ik volgend schooljaar een opleiding aanga met betrekking tot preventie (Integrale Veiligheid, Antwerpen).
Het ding is dat ik door de evolutie in de maatschappij nog veel meer problematische opvoedingssituaties zie ontwikkelen met alle gevolgen van dien. Dan lijkt het me echt wel interessant om daar proactief op in te grijpen.
Dit speelt dan sowieso een individuele maar ook maatschappelijke rol. Volgens mij kan er op die manier dan een optimale vooruitgang geboekt worden.
Ik ga later vandaag die reportage eens bekijken!
Bedankt!
Don't worry, topkenmerk van de INTP en ENTP: veel denken, weinig doen. Ik ken er nog 2, die hebben precies hetzelfde.
Als je die reportage kijkt, probeer dan de lichaamstaal te lezen, maar probeer ook de woorden niet letterlijk te nemen, maar tussen de regels in te lezen. Fantastische manier om je skills inzake mensen leren lezen, te ontwikkelen en dat is in elke sociale relatie erg handig.
Ik ga ook pitten, welterusten!
[...]
Dat tracht ik te verwezenlijken. Wel denk ik er veel te vaak over na zonder echt actie te ondernemen. Er zijn nog enkele drempels te overwinnen in dat opzicht.
Ik probeer vooral de situatie te analyseren om te bekijken waar het mis ging en of het al dan niet te voorkomen is. Op die manier kan je die nuttige informatie meenemen naar later toe. Naar de volgende generaties. Want niemand zou moeten doorstaan wat velen doorstaan hebben. En dan verwijs ik terug naar die ideale wereld. Ik zit in de hulpverleningswereld en de kans is reëel dat ik volgend schooljaar een opleiding aanga met betrekking tot preventie (Integrale Veiligheid, Antwerpen).
Het ding is dat ik door de evolutie in de maatschappij nog veel meer problematische opvoedingssituaties zie ontwikkelen met alle gevolgen van dien. Dan lijkt het me echt wel interessant om daar proactief op in te grijpen.
Dit speelt dan sowieso een individuele maar ook maatschappelijke rol. Volgens mij kan er op die manier dan een optimale vooruitgang geboekt worden.
Ik ga later vandaag die reportage eens bekijken!
Bedankt!
Don't worry, topkenmerk van de INTP en ENTP: veel denken, weinig doen. Ik ken er nog 2, die hebben precies hetzelfde.
Als je die reportage kijkt, probeer dan de lichaamstaal te lezen, maar probeer ook de woorden niet letterlijk te nemen, maar tussen de regels in te lezen. Fantastische manier om je skills inzake mensen leren lezen, te ontwikkelen en dat is in elke sociale relatie erg handig.
Ik ga ook pitten, welterusten!
donderdag 11 mei 2017 om 23:38
Nee! Ik ben altijd extreem gevoelig voor afwijzing en ik voel in veel dingen een afwijzing.Timetraveler schreef: ↑10-05-2017 17:34quote:inkijk74 schreef op 10 mei 2017 @ 17:32:
[...]
"Ik ben heel lang lief, aardig en aaibaar geweest, maar dat houd ik niet meer vol. ..... Daarom doe ik nu een revolutie."
.
Wat is dat dan? Vrouwen niet naar huis laten gaan op een eerste date? Iemand aanranden als je daar zin in hebt? Geef even wat praktische voorbeelden, want ik kan me niet voorstellen dat dat niet met dwang gepaard gaat.
Maar ik ben nu van mening dat een afwijzing van een vrouw heilig is, Daar kun je eigenlijk niet aankomen. Zeker als zij dat vanuit haar hart doet.
Maar dat betekent niet dat het makkelijk is. Er kan veel frustratie en woede vrijkomen en die energie van de frustratie wil ik gebruiken voor de revolutie.
De revolutie wordt georganiseerd vanuit het commandocentrum. Daar komen mannen bijeen die afgewezen zijn. Mannen die nog maagd zijn of al heel lang afgewezen zijn, hebben daar een streepje voor. Krijgen een VIP behandeling. Wat voor maatschappelijke acties we in ons hoofd hebben is nu nog classified, maar jullie zullen het wel merken.
De afwijzing door vrouwen voedt de revolutie. Ik zou kunnen zeggen dat we die afwijzingen nodig hebben.
Viva La Revolution!!!
vrijdag 12 mei 2017 om 06:44
inkijk74 schreef: ↑11-05-2017 23:38Nee! Ik ben altijd extreem gevoelig voor afwijzing en ik voel in veel dingen een afwijzing.
Maar ik ben nu van mening dat een afwijzing van een vrouw heilig is, Daar kun je eigenlijk niet aankomen. Zeker als zij dat vanuit haar hart doet.
Maar dat betekent niet dat het makkelijk is. Er kan veel frustratie en woede vrijkomen en die energie van de frustratie wil ik gebruiken voor de revolutie.
De revolutie wordt georganiseerd vanuit het commandocentrum. Daar komen mannen bijeen die afgewezen zijn. Mannen die nog maagd zijn of al heel lang afgewezen zijn, hebben daar een streepje voor. Krijgen een VIP behandeling. Wat voor maatschappelijke acties we in ons hoofd hebben is nu nog classified, maar jullie zullen het wel merken.
De afwijzing door vrouwen voedt de revolutie. Ik zou kunnen zeggen dat we die afwijzingen nodig hebben.
Viva La Revolution!!!
Afgezien van het feit dat dit een beetje een creepy post is, is hier in deze post weer de link gelegd met vrouwen.
Terwijl ik denk dat het feit dat er mannen zijn die geen relatie hebben/krijgen vooral zelf een probleem hebben en dit helemaal niet zoveel met vrouwen te maken heeft.
Sterker nog, als ze op mannen zouden vallen zou het probleem waarschijnlijk net zo groot zijn.
( misschien zelfs wel groter)
vrijdag 12 mei 2017 om 09:05
Het is fijn om bevestigd te worden in je overtuigingen, zelfs als die overtuigingen niet positief zijn.Lavendel_Madelief schreef: ↑10-05-2017 20:50Ik ken een vrouw die veel moeite heeft met het aangaan van relaties. Waarom? Ze heeft een heel negatief beeld van mannen, van alle mannen. Ze scheert ze over één kam. Als ik dan met haar sprak over leuke mannen in onze omgeving zei ze "je kent hun ware aard nog niet", terwijl ik die mannen veel beter kende dan zij! Keer op keer wordt haar manier van denken bevestigd omdat ze vooral interesse heeft in nare mannen en dus met hen contact legt. Vervolgens zegt ze : "zie je nu wel".
Zo kenden wij allebei dezelfde man. Ik wist na 10 minuten dat het foute boel was en heb hem zoveel mogelijk gemeden. Nadat hij haar tot op het bot gekwetst had, heb ik hem flink de waarheid gezegd. Het vreemde was dat zij naar hem toe bleef trekken. Het leek wel alsof ze vond dat ze niet beter verdiende. Hij heeft haar nog 2 keer keihard moeten afwijzen voordat ze het licht zag.
Ik herken deze houding ook bij een aantal heren uit dit topic: een heel negatief beeld hebben van vrouwen vanwege nare ervaringen maar wel toe blijven trekken naar vrouwen waarbij de kans groot is dat ze hen slecht zullen behandelen.
vrijdag 12 mei 2017 om 09:10
Misschien moet je het geen afwijzing noemen, maar geen klik.ooitverlegen schreef: ↑10-05-2017 21:48quote:2koffie schreef op 10 mei 2017 @ 21:32:
Maar iemand benaderen met het idee 'ik wil haar' kun je toch niet doen zonder enig idee van wat zij wil? Wat nu precies het punt is dat dit soort mannen steeds lijkt te missen. Inderdaad die antenne. Waarom dan vrouwen of hulpverleners verantwoordelijk houden?
Iemand zet een eerste stap om contact te leggen om daarna te kijken of er een wederzijdse klik is. Dit impliceert een groot risico op afwijzing, dat is duidelijk geworden. Ik had geen ervaring met de langzame "vanzelf" variant zoals relaties via vrienden ontstaan omdat die poule niet bestaand was.
Ik heb vrouwen nooit verantwoordelijk gehouden maar begon zwaar aan mijzelf te twijfelen.
Afwijzing klinkt en voelt heel erg en vernederend. Geen klik heeft minder lading.
vrijdag 12 mei 2017 om 09:12
Ik heb heel veel geoefend toen ik over mijn sociale fobie heen wilde komen. Dacht je dat ik in de lift of tegen mensen met kleine hondjes of in de bus of waar dan ook waar ik oefende, die mensen vertelde "ja, hé, sorry he, maar het is alleen om te oefenen dat ik je aansprak"? Kom op, zeg. Mensen zijn over het algemeen sociale wezens, die 'oefenen' constant en overal met small talk zonder dat ze daar een diepgaande vriendschap of relatie mee verwachten. Je maakt het wel enorm groot.JonasV91 schreef: ↑10-05-2017 22:00quote:strikjemetstippels schreef op 10 mei 2017 @ 21:49:
[...]
Weet je je slingert heen en weer in je conclusies, ik kan daar niet veel van maken. En als ik dat al niet kan, zal er ook geen algemene handleiding of consensus komen.
Overigens zit ik totaal niet te wachten op hoe ik mij zou moeten gedragen, maar ik ben dan ook een lone wolf, eentje die niemand bijt overigens.
Ik vraag me wel ernstig af hoe veel mannen nu echt zouden worden af gewezen als ze op vrouwen af zouden stappen die niet mooi zijn of populair.
Mijn algemene conclusie: alles heeft invloed op alles... Maar dan net iets uitgebreider neergeschreven.
Ik probeer enkel de perspectieven van zoveel mogelijk betrokken partijen te combineren en daar het meest optimale uit te halen.
Ergens ben ik ook een lone wolf, eentje die niet zal bijten als er niet gebeten wordt.
Die kans zal wel klein(er) zijn maar reduceer je die vrouw dan niet tot louter een oefenobject?
Het kan aan mij liggen maar als ik bijvoorbeeld aangesproken zou worden, een avond besteed, het leuk vond en dan te horen krijg van 'hé, je was louter een oefenobject, jou moet ik eigenlijk niet', nja, dan ben ik dan weer serieus gekrenkt in m'n ziel. Da's geen afwijzing meer. Dat kan dan evengoed vernietigend werken in de omgekeerde richting... Nu, ik ben geen vrouw dus misschien is dat een irrealistisch voorbeeld.
vrijdag 12 mei 2017 om 09:25
Ik zou boos op haar kunnen reageren, omdat ikzelf een man ben, maar heeft dat zin? Is dat constructief? Nee.Lavendel_Madelief schreef: ↑10-05-2017 20:50Ik ken een vrouw die veel moeite heeft met het aangaan van relaties. Waarom? Ze heeft een heel negatief beeld van mannen, van alle mannen. Ze scheert ze over één kam. Als ik dan met haar sprak over leuke mannen in onze omgeving zei ze "je kent hun ware aard nog niet", terwijl ik die mannen veel beter kende dan zij! Keer op keer wordt haar manier van denken bevestigd omdat ze vooral interesse heeft in nare mannen en dus met hen contact legt. Vervolgens zegt ze : "zie je nu wel".
Zo kenden wij allebei dezelfde man. Ik wist na 10 minuten dat het foute boel was en heb hem zoveel mogelijk gemeden. Nadat hij haar tot op het bot gekwetst had, heb ik hem flink de waarheid gezegd. Het vreemde was dat zij naar hem toe bleef trekken. Het leek wel alsof ze vond dat ze niet beter verdiende. Hij heeft haar nog 2 keer keihard moeten afwijzen voordat ze het licht zag.
Ik herken deze houding ook bij een aantal heren uit dit topic: een heel negatief beeld hebben van vrouwen vanwege nare ervaringen maar wel toe blijven trekken naar vrouwen waarbij de kans groot is dat ze hen slecht zullen behandelen.
Bij een verhaal als deze zijn er toch wel vragen over haar bij mij ontstaan:
- Waardoor heeft zij een pesthekel aan alle mannen? Waarom vertrouwt zij mannen niet? Wat is de oorzaak van haar slechte ervaring met mannen?
- Jij kunt al na 10 minuten zien of een man slechte bedoelingen heeft, of een dubbele agenda, of dat hij oprecht is. Waarom ziet zij dat niet? Geef je haar daarover adviezen?
- Op wat voor type man valt zij? Ik ben geneigd om te zoeken waarom sommige vrouwen vallen op mannen die echt fout zijn en vrouwen manipuleren. Dat een vrouw op een zelfverzekerde man valt, en niet valt op onaantrekkelijke types vind ik geenszins vreemd.
- Ik zie ook dat haar manier van redeneren vreemd is. Omdat zij alleen nare mannen tegenkomt, denkt zij direct dat alle mannen naar zijn. Is dat niet een stroman-argument? Ik vind de vreemde denktrant van anderen interessant (vooral van die van Donald Trump, maar dat is hier off-topic).
World of Warcraft: Legion
vrijdag 12 mei 2017 om 09:31
Het is gewoon weer een excuus om niets te doen: 'nee, ik ga niet zomaar met mensen praten, want ik kwets ze misschien als ik onoprecht was.'SF_ schreef: ↑12-05-2017 09:12
Ik heb heel veel geoefend toen ik over mijn sociale fobie heen wilde komen. Dacht je dat ik in de lift of tegen mensen met kleine hondjes of in de bus of waar dan ook waar ik oefende, die mensen vertelde "ja, hé, sorry he, maar het is alleen om te oefenen dat ik je aansprak"? Kom op, zeg. Mensen zijn over het algemeen sociale wezens, die 'oefenen' constant en overal met small talk zonder dat ze daar een diepgaande vriendschap of relatie mee verwachten. Je maakt het wel enorm groot.
Daarbij gaat hij aan een aantal punten voorbij:
- als je alleen maar onoprecht met mensen kunt praten, waarom dan in hemelsnaam op zoek naar een partner? met een partner moet je ook kunnen praten.
- begin gewoon eens met tegen een bejaarde vrouw aan te praten.
- als je wel met een jongere vrouw aan de praat komt en ze is niet knap, maar het was wel gezellig... en wat denkt zo'n man nou, dat als hij een half uurtje gekletst heeft dat de andere partij meteen verliefd is?
Ga naar buiten, neem een hond, klets wat in de buurt.
vrijdag 12 mei 2017 om 09:42
Ik weet niet of het een excuus is om niks te doen. Ik denk eerder dat ze denken dat anderen net zo gevoelig zijn en zich dus net zo snel afgewezen zullen voelen als zijzelf. Tenminste, dit had ik zelf toen ik nog een heel verlegen en sociaal bang meisje was.2koffie schreef: ↑12-05-2017 09:31Het is gewoon weer een excuus om niets te doen: 'nee, ik ga niet zomaar met mensen praten, want ik kwets ze misschien als ik onoprecht was.'
Daarbij gaat hij aan een aantal punten voorbij:
- als je alleen maar onoprecht met mensen kunt praten, waarom dan in hemelsnaam op zoek naar een partner? met een partner moet je ook kunnen praten.
- begin gewoon eens met tegen een bejaarde vrouw aan te praten.
- als je wel met een jongere vrouw aan de praat komt en ze is niet knap, maar het was wel gezellig... en wat denkt zo'n man nou, dat als hij een half uurtje gekletst heeft dat de andere partij meteen verliefd is?
Ga naar buiten, neem een hond, klets wat in de buurt.
vrijdag 12 mei 2017 om 09:42
Vrouwen zouden geen keus mogen hebben en ook niet het recht om je af te wijzen?inkijk74 schreef: ↑11-05-2017 23:38Nee! Ik ben altijd extreem gevoelig voor afwijzing en ik voel in veel dingen een afwijzing.
Maar ik ben nu van mening dat een afwijzing van een vrouw heilig is, Daar kun je eigenlijk niet aankomen. Zeker als zij dat vanuit haar hart doet.
Maar dat betekent niet dat het makkelijk is. Er kan veel frustratie en woede vrijkomen en die energie van de frustratie wil ik gebruiken voor de revolutie.
De revolutie wordt georganiseerd vanuit het commandocentrum. Daar komen mannen bijeen die afgewezen zijn. Mannen die nog maagd zijn of al heel lang afgewezen zijn, hebben daar een streepje voor. Krijgen een VIP behandeling. Wat voor maatschappelijke acties we in ons hoofd hebben is nu nog classified, maar jullie zullen het wel merken.
De afwijzing door vrouwen voedt de revolutie. Ik zou kunnen zeggen dat we die afwijzingen nodig hebben.
Viva La Revolution!!!
vrijdag 12 mei 2017 om 12:36
Eerste quote (SF_):
Je zegt dat niet letterlijk, da's waar maar dat merk je toch? Ik voel dat toch aan, dat het gemaakt of niet oprecht is. Dan vraag ik me af wat voor zin het heeft.
Tweede quote (2koffie):
Ik kan enkel oprecht praten met iemand. Daar ga jij de mist in. Het moet zinnig zijn. Smalltalk is niet meteen aan me besteed, dat kan je oefenen. Da's waar, maar het interesseert me geen moer welk weer het is of dat de bloemetjes vandaag weer mooi zijn of dat het weer heel druk is of... Als iets me niet interesseert kan ik er me niet mee bezighouden. Da's een probleem dat ik erken. Ik zoek diepgang en ik praat over het algemeen enkel over diepgaande onderwerpen. Ik besef evenwel dat niet iedereen daarmee gediend is.
Ik heb vorig jaar een opleiding verpleegkunde gevolgd. Niet afgemaakt door omstandigheden. Tijdens de stage was smalltalk noodzakelijk maar ik vond het het maar niets. Diepzinnige gesprekken daarentegen zijn super.
En ja, ik besef dat ik soms wel een rigide gedachtegang kan hebben. Dus ik weet waar een aantal problemen zitten.
Derde quote (SF_):
Jij slaat de nagel op de kop! Hoe heb jij je daarover gezet?
Op zich lijkt het een goede eigenschap door rekening te houden met anderen maar blijkbaar mag dat dan niet (altijd)?
anoniem_317967 wijzigde dit bericht op 12-05-2017 12:37
Reden: Lay-out wordt niet overgenomen...
Reden: Lay-out wordt niet overgenomen...
0.03% gewijzigd
vrijdag 12 mei 2017 om 12:38
Dat heeft toch niets te maken met gemaakt of oprecht? Stel, je maakt als oefening een praatje met de kassajuffrouw, die boeit dat toch niet of jij dat doet als oefening? En ook een oefening kan toch gewoon oprecht zijn? Ik begrijp het probleem niet zo... Volgens mij denk je er weer veel te diep over na.
vrijdag 12 mei 2017 om 12:47
Dag Dina,Dina80 schreef: ↑12-05-2017 12:38Dat heeft toch niets te maken met gemaakt of oprecht? Stel, je maakt als oefening een praatje met de kassajuffrouw, die boeit dat toch niet of jij dat doet als oefening? En ook een oefening kan toch gewoon oprecht zijn? Ik begrijp het probleem niet zo... Volgens mij denk je er weer veel te diep over na.
Daar heb je gelijk in.
Ik wou echt dat ik dat denken kon afschakelen. Gewoon denken zoals iedereen doet had leuk geweest. Wat zou ik blij zijn mocht ik weten hoe ik die gedachtemolen 5 seconden op 'hold' kunnen zetten...
Op dit moment doet het veel meer 'kwaad' dan me lief is. Denken is leuk maar helaas enkel in specifieke situaties en niet in het alledaagse contact met mensen.
Stel dat je een route hebt, dan kan je rechtstreeks gaan (zoals de meeste mensen) of je kan steeds weer omwegen inslaan die je zodanig laten afwijken van de kwestie dat het onoverzichtelijk wordt waardoor je alsnog de mist in gaat. Het zou heel leuk zijn mocht ik gewoon van A naar B kunnen gaan zonder dat ik onnodig de rest van het alfabet er tussen gooi. Veelal kom je wel aan B maar dan ben je te laat en in bepaalde gevallen lukt het gewoonweg niet om de bestemming nog te bereiken.
vrijdag 12 mei 2017 om 13:03
Daar ben ik me van bewust. Echt wel. Hoe kan ik dan oppervlakkig trachten te blijven zonder de zaken überawkward te maken?
Ik bedoel, ik ben nu 26, een praatje zou vlot moeten lukken en dat doet het op dit moment niet. Kan ik dan open zijn op een zo luchtig mogelijke manier om het alsnog iets vlotter te laten verlopen? Of hoe moet ik dat dan doen?
De intentie is een gewoon gesprek voeren zoals iedereen dat doet, daar is iedereen het mee eens. Alleen is dat nu niet meteen een optie. Als de ander het eigenaardig vindt, dan heb ik het gevoel dat ik faal en aldus nog dieper terugval waardoor ik nog minder doe. Dus hoe kan ik voorkomen dat ik het gevoel krijg dat ik faal en de ander niet afschrik door te diepgaand te willen zijn?
Wat lijkt voor jou/jullie een mogelijkheid om die balans te vinden?
Oefening is leuk maar als ik merk dat de ander om wat voor reden dan ook het gegeven niet leuk vindt, dan val ik nog dieper dan de positie waarin ik me reeds bevond. Ik wil die vicieuze cirkel doorbreken maar zonder de wensen van de tegenpartij te kennen is dat moeilijk aangezien mensen toch inspelen op elkaar en dat dat blijkbaar iets is wat moelijk ligt.
