Relaties
alle pijlers
37jarige man, advies gevraagd
vrijdag 12 mei 2017 om 15:26
Haha Tonk, er gaat wel meer mis geloof ik!
Even n.a.v. je eerdere opmerking. Als je alleen op een terras zit, naar de kroeg gaat, iets nieuws wil ontdekken, dan is het kunnen aanspreken van derden door smalltalk wel handig.
Of als je nieuwe mensen wil leren kennen, dan is het wel heel erg fijn om dit te kunnen. En er zijn zoveel manieren om dit aan te pakken, leuke laagdrempelige en heel werkende manieren.
Even n.a.v. je eerdere opmerking. Als je alleen op een terras zit, naar de kroeg gaat, iets nieuws wil ontdekken, dan is het kunnen aanspreken van derden door smalltalk wel handig.
Of als je nieuwe mensen wil leren kennen, dan is het wel heel erg fijn om dit te kunnen. En er zijn zoveel manieren om dit aan te pakken, leuke laagdrempelige en heel werkende manieren.
vrijdag 12 mei 2017 om 15:46
Dat analyseren is een heel sterk punt. Maar zoals vaker bij sterke punten hebben zij ook een donker kantje als je de grens overschrijdt van wat 'gezond' is. Vandaar dat het interessant is om vanuit anderen hun standpunten de beste zaken er uit te halen en van eventueel van daaruit opnieuw te vertrekken. Al dan niet met behulp van therapie en cursussen.GenieInABottle schreef: ↑12-05-2017 15:04Even algemeen. Wat hebben jullie nodig om jezelf leuk te vinden en vanuit dat vertrouwen anderen te benaderen?
Ik lees ontzettend veel geanalyseer, en ja het kan goed zijn om te weten waardoor je zo reageert en je zo voelt. Echter kun je het verleden niet veranderen, wel de manier waarop je naar je verleden terug kijkt en hoe je de ervaring je huidige leven laat beïnvloeden.
Jullie maken bijvoorbeeld van smalltalk iets heel groots, terwijl het juist klein hoort te zijn. En dat terwijl smalltalk jullie kan helpen om meer vertrouwen in jezelf te krijgen wat betreft contact met anderen.
Van mij mogen jullie allemaal onthouden dat het niet aan jullie of aan de ander ligt, maar aan de onderlinge dynamiek. En dat geldt voor iedereen, we passen nu eenmaal niet bij iedereen. Alleen hebben jullie een mechanisme aangeleerd waardoor jullie je afgewezen voelen of het gevoel hebben te falen, en dat is nergens voor nodig. En soms is loslaten van iets wat je belemmert veel moeilijker dan vastpakken wat je helpt. Omdat je er niet in gelooft, omdat het best hard oefenen is, omdat bij oefenen ook uitglijders horen (en na het oefenen ook).
Ik gun jullie vooral meer zachtheid voor jezelf. Stop met jezelf af te rekenen en begin met jezelf lief te hebben. Dan kunnen anderen je ook makkelijker lief hebben.
En Jonas, mijn hart breekt. Als je hier was kreeg je een knuffel. Ik kan me heel goed voorstellen dat dat echt een gemis is, die veilige warmte waarin je gewoon jezelf mag zijn. Ik hoop dat er snel iemand op je pad komt die je een dikke knuffel geeft.
Door dat overanalyseren verkrijgen we paardenkleppen en zolang je je daarvan bewust is er niet echt een probleem. Het moment waarop je dat bewustzijn kwijt bent, is het moment waarop je echt de mist in gaat.
Smalltalk wordt groot gemaakt omwille van het feit dat het vroeger fout ging. Vermits bepaalde fouten in deze context leeftijdsgebonden zijn komt dat bij een jonger persoon minder eigenaardig over. Als iemand van 26 of nog ouder dezelfde fouten maakt als een 15-jarige, dan wordt dat als heel eigenaardig bestempelt en is de kans reëel dat men afgeschreven wordt. Dus iets wat initieel klein is wordt groot gemaakt omwille van de mogelijke consequentie dat men afgeschreven wordt. En gevoelsmatig ligt dat net heel gevoelig terwijl het bij anderen een random iets is.
We leerden onszelf iets foutief aan, dat is zo. Maar om bepaalde gedragingen te begrijpen is kennis nodig van een persoon, of je zou al op een heel goede ziel moeten stuiken die er geen probleem van maakt. De balans vinden in het gewicht van het gesprek lijkt me heel interessant. Tenzij het een random vluchtig contact is maar ik denk dat, omdat het zoveel energie kan kosten, er opnieuw (te) veel waarde aan gehecht wordt.
Ik heb nog wat pattex liggen? Zou goed zijn voor gevoelige oppervlakken
Even serieus (wanneer niet?
), bedankt voor de knuffel, die wordt zeker geapprecieerd!Het serieuze in dit alles wordt denk ik veroorzaakt in de noodzaak die men voelt om iemand te ontmoeten die wel past, die de ander niet afrekent vanwege 'eigenaardigheden', die spontaan een knuffel wil geven... Het wordt zo belangrijk dat men het overzicht uit het oog verliest.
Iemand nabij die af en toe meedeelt dat we onszelf verliezen zou nuttig zijn. We zijn zodanig in ons hoofd bezig dat dat misschien het belangrijkste is.
vrijdag 12 mei 2017 om 15:52
Dat is waar. Ik ben zelf meer het type dat een e-reader meeneemt naar een terrasje om daar dan rustig te kunnen zitten, heerlijk in mijn eentje. En waag het niet om iets te zeggen, tenzij je de serveerster bent.GenieInABottle schreef: ↑12-05-2017 15:26Haha Tonk, er gaat wel meer mis geloof ik!
Even n.a.v. je eerdere opmerking. Als je alleen op een terras zit, naar de kroeg gaat, iets nieuws wil ontdekken, dan is het kunnen aanspreken van derden door smalltalk wel handig.
Of als je nieuwe mensen wil leren kennen, dan is het wel heel erg fijn om dit te kunnen. En er zijn zoveel manieren om dit aan te pakken, leuke laagdrempelige en heel werkende manieren.
(leuke nieuwe smilie) Overigens gaan de meeste mensen niet in hun eentje naar terras/kroeg maar juist met iemand(en) om met die mensen te kletsen. En zitten dan helemaal niet te wachten op aanspraak van vreemden. Maar misschien ga ik wel naar de verkeerde plekken en zijn er ook wel kroegen waar dat juist wel weer de bedoeling is.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
vrijdag 12 mei 2017 om 15:56
Smalltalk of praten over koetjes en kalfjes wordt groter gemaakt door personen die dat lastig vinden of die daar vroeger slechte ervaringen mee hebben. Voor anderen die daar nooit moeite mee hebben gehad, is dat een vanzelfsprekendheid, en zij denken daar echt nauwelijks over na, denk ik. Het gaat bij hen gewoon automatisch.
World of Warcraft: Legion
vrijdag 12 mei 2017 om 16:00
Dan wordt het dus tijd om te stoppen met analyseren en smalltalk weer klein te maken. Als je uit onzekerheid reageert, dan ontleen je zekerheid door te analyseren. Echter mis je in de analyse te veel informatie, namelijk hoe de ander denkt en ervaart. Dit vul je vervolgens zelf in op basis van ervaring opgedaan in het verleden, en dan kom je tot de conclusie dat je niet goed bent. Zie je hoe krom dit is? Het is een gave om zaken vanuit meerdere perspectieven te kunnen bekijken. Nu nog je gevoel erbij los laten.JonasV91 schreef: ↑12-05-2017 15:46
Dat analyseren is een heel sterk punt. Maar zoals vaker bij sterke punten hebben zij ook een donker kantje als je de grens overschrijdt van wat 'gezond' is. Vandaar dat het interessant is om vanuit anderen hun standpunten de beste zaken er uit te halen en van eventueel van daaruit opnieuw te vertrekken. Al dan niet met behulp van therapie en cursussen.
Door dat overanalyseren verkrijgen we paardenkleppen en zolang je je daarvan bewust is er niet echt een probleem. Het moment waarop je dat bewustzijn kwijt bent, is het moment waarop je echt de mist in gaat.
Smalltalk wordt groot gemaakt omwille van het feit dat het vroeger fout ging. Vermits bepaalde fouten in deze context leeftijdsgebonden zijn komt dat bij een jonger persoon minder eigenaardig over. Als iemand van 26 of nog ouder dezelfde fouten maakt als een 15-jarige, dan wordt dat als heel eigenaardig bestempelt en is de kans reëel dat men afgeschreven wordt. Dus iets wat initieel klein is wordt groot gemaakt omwille van de mogelijke consequentie dat men afgeschreven wordt. En gevoelsmatig ligt dat net heel gevoelig terwijl het bij anderen een random iets is.
We leerden onszelf iets foutief aan, dat is zo. Maar om bepaalde gedragingen te begrijpen is kennis nodig van een persoon, of je zou al op een heel goede ziel moeten stuiken die er geen probleem van maakt. De balans vinden in het gewicht van het gesprek lijkt me heel interessant. Tenzij het een random vluchtig contact is maar ik denk dat, omdat het zoveel energie kan kosten, er opnieuw (te) veel waarde aan gehecht wordt.
Ik heb nog wat pattex liggen? Zou goed zijn voor gevoelige oppervlakken
Even serieus (wanneer niet?
Het serieuze in dit alles wordt denk ik veroorzaakt in de noodzaak die men voelt om iemand te ontmoeten die wel past, die de ander niet afrekent vanwege 'eigenaardigheden', die spontaan een knuffel wil geven... Het wordt zo belangrijk dat men het overzicht uit het oog verliest.
Iemand nabij die af en toe meedeelt dat we onszelf verliezen zou nuttig zijn. We zijn zodanig in ons hoofd bezig dat dat misschien het belangrijkste is.
En ja, we hebben allemaal mensen om ons heen nodig die ons liefhebben, beschermen, een schop onder de kont geven, die naast ons staan enz.
Wat voor iemand zou jou kunnen helpen denk je? Wat heb je nodig?
vrijdag 12 mei 2017 om 16:03
Maakt het uit waar de ander op zit te wachten? Ben je mal. En misschien heb ik het verkeerd begrepen, maar de meesten hier hebben een kleiner warm netwerk en zijn op zoek naar uitbreiding. Dan is het maar de vraag of je iemand mee kunt nemen naar de kroeg. Het is toch zonde als je je laat tegenhouden omdat je alleen bent?tonkje schreef: ↑12-05-2017 15:52Dat is waar. Ik ben zelf meer het type dat een e-reader meeneemt naar een terrasje om daar dan rustig te kunnen zitten, heerlijk in mijn eentje. En waag het niet om iets te zeggen, tenzij je de serveerster bent.
Overigens gaan de meeste mensen niet in hun eentje naar terras/kroeg maar juist met iemand(en) om met die mensen te kletsen. En zitten dan helemaal niet te wachten op aanspraak van vreemden. Maar misschien ga ik wel naar de verkeerde plekken en zijn er ook wel kroegen waar dat juist wel weer de bedoeling is.
vrijdag 12 mei 2017 om 16:10
Dat is een generalisatie, een aanname en een vooroordeel in 1 zin! Laat los. Ik ben idd iemand die hier van nature heel makkelijk in is. Hoe chagrijniger de ander oogt, hoe leuker het spel. En dat is het verschil denk ik. Ik maak contact vanuit nieuwsgierigheid, ik maak contact omdat ik iemand een lach op het gezicht wil bezorgen, ik maak contact omdat ik het leuk vind. Wil de ander niet, helemaal prima.hans66 schreef: ↑12-05-2017 15:56Smalltalk of praten over koetjes en kalfjes wordt groter gemaakt door personen die dat lastig vinden of die daar vroeger slechte ervaringen mee hebben. Voor anderen die daar nooit moeite mee hebben gehad, is dat een vanzelfsprekendheid, en zij denken daar echt nauwelijks over na, denk ik. Het gaat bij hen gewoon automatisch.
En nee, ik heb niet jullie achtergrond en / of ervaring. Ik herken afgewezen worden wel vanuit een andere context.
vrijdag 12 mei 2017 om 16:15
GenieInABottle,
Je zei net zelf tegen JonasV: "Dan wordt het dus tijd om te stoppen met analyseren en smalltalk weer klein te maken. Als je uit onzekerheid reageert, dan ontleen je zekerheid door te analyseren. [...] Nu nog je gevoel erbij los laten." Is dat niet waar dan? Nu denk ik dat je iets anders wilt zeggen.
Dat smalltalk te groot wordt gemaakt door hen die daar geen ervaring mee hebben, of slechts sinds kort wel, zie ik bij JonasV en bij mijzelf.
Je zei net zelf tegen JonasV: "Dan wordt het dus tijd om te stoppen met analyseren en smalltalk weer klein te maken. Als je uit onzekerheid reageert, dan ontleen je zekerheid door te analyseren. [...] Nu nog je gevoel erbij los laten." Is dat niet waar dan? Nu denk ik dat je iets anders wilt zeggen.
Dat smalltalk te groot wordt gemaakt door hen die daar geen ervaring mee hebben, of slechts sinds kort wel, zie ik bij JonasV en bij mijzelf.
World of Warcraft: Legion
vrijdag 12 mei 2017 om 16:18
We maken zelf de ontbrekende informatie aan en vermits ons referentiekader nogal scheef is is die aangevulde informatie ook foutief. Dat is een kromme zoals de vlucht van een boemerangGenieInABottle schreef: ↑12-05-2017 16:00Dan wordt het dus tijd om te stoppen met analyseren en smalltalk weer klein te maken. Als je uit onzekerheid reageert, dan ontleen je zekerheid door te analyseren. Echter mis je in de analyse te veel informatie, namelijk hoe de ander denkt en ervaart. Dit vul je vervolgens zelf in op basis van ervaring opgedaan in het verleden, en dan kom je tot de conclusie dat je niet goed bent. Zie je hoe krom dit is? Het is een gave om zaken vanuit meerdere perspectieven te kunnen bekijken. Nu nog je gevoel erbij los laten.
En ja, we hebben allemaal mensen om ons heen nodig die ons liefhebben, beschermen, een schop onder de kont geven, die naast ons staan enz.
Wat voor iemand zou jou kunnen helpen denk je? Wat heb je nodig?
Bij het gevoel loslaten steldde ik me een tas voor met 'GEVOEL' op. Maar da's volgens mij net iets te simpel, niettegenstaande het misschien wel zo simpel is dat we er overheen kijken.
Iemand die in mij gelooft en om te beginnen een knuffel wil geven. That's it i guess. Uitbreiding is altijd leuk maar dat zou al een bijzonder leuke basis zijn. Toen ik nog een specifieke hobby had, was diegene die in me geloofde diegene die het eerst de pijp aan maarten gegeven had omwille van een spijtig duikongeval. Zo'n zaken kan ik het meest herinneren. Met beelden en al. Eén van de weinige keren dat m'n emoties effectief naar boven kwamen en een huilbui veroorzaakten van jewelste.
Dus als ik dan al iets of iemand leuk vond in een bepaald opzicht werd die er uitgerukt.
Ik ben eigenlijk heel simpel en ik hoef heel weinig maar de discrepantie tussen wat ik denk en doe qua kwantiteit is enorm. Het mag dan wel een eigenschap zijn maar het allerbelangrijkste is zo onbereikbaar.
vrijdag 12 mei 2017 om 16:19
Nee joh, ga vooral in je eentje naar de kroeg als je daar zin in hebt.GenieInABottle schreef: ↑12-05-2017 16:03Maakt het uit waar de ander op zit te wachten? Ben je mal. En misschien heb ik het verkeerd begrepen, maar de meesten hier hebben een kleiner warm netwerk en zijn op zoek naar uitbreiding. Dan is het maar de vraag of je iemand mee kunt nemen naar de kroeg. Het is toch zonde als je je laat tegenhouden omdat je alleen bent?
Ik vroeg me alleen af of dat wel een handige plek is als je nieuwe mensen wil leren kennen. Misschien als er een voetbalwedstrijd wordt getoond?
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
vrijdag 12 mei 2017 om 16:22
Absoluut! Alleen is het altijd alleen. Zelfs als zijn er mensen mee, dan nog voel ik me alleen. Er is geen connectie. Dit valt wel onder eenzaamheid op een bepaald vlak.GenieInABottle schreef: ↑12-05-2017 16:03
Maakt het uit waar de ander op zit te wachten? Ben je mal. En misschien heb ik het verkeerd begrepen, maar de meesten hier hebben een kleiner warm netwerk en zijn op zoek naar uitbreiding. Dan is het maar de vraag of je iemand mee kunt nemen naar de kroeg. Het is toch zonde als je je laat tegenhouden omdat je alleen bent?
Iedereen zegt wel dat hij/zij stappen moet ondernemen maar als je je altijd alleen voelt, dan heeft het geen zin. Je steekt ergens enorm veel energie in en je krijgt niets terug. Dan geef je het gewoon op. Want dan blijft het energiepijl op z'n minst nog stabiel.
vrijdag 12 mei 2017 om 16:27
Ik ga wel vaak alleen naar een kroeg. Vaak een vaste kroeg. En soms naar een restaurant (en dat kan variëren). Mijn vrienden krijg ik niet mee, want zij vinden de kroeg te druk. Mijzelf maakt het niet veel uit.tonkje schreef: ↑12-05-2017 15:52Overigens gaan de meeste mensen niet in hun eentje naar terras/kroeg maar juist met iemand(en) om met die mensen te kletsen. En zitten dan helemaal niet te wachten op aanspraak van vreemden. Maar misschien ga ik wel naar de verkeerde plekken en zijn er ook wel kroegen waar dat juist wel weer de bedoeling is.
Mijn doel van een kroeg was vroeger om contact met anderen te maken. Dat heb ik enigszins verlegd. Nu is het doel gewoon iets kleins eten met een biertje erbij of zo. Als iemand mij wil aanspreken, dan is dat mooi, maar ik ga er niet van uit, dat dat ook gebeurt.
World of Warcraft: Legion
vrijdag 12 mei 2017 om 16:28
Kun je ook zeggen hoe?
Want met het weten dat iets gewijzigd kan worden is men niet veel als de weg ernaartoe niet duidelijk is...
Je zegt nu wel het einddoel, een gewijzigde perceptie zodat de connectie gerealiseerd kan worden maar ik mis wel nog de gps die me naar dat doel kan leiden.
vrijdag 12 mei 2017 om 16:32
Dan denk je verkeerd. Daar staat letterlijk wat ik wil zeggen. Het grootste euvel zit in jullie hoofd. En dit is niet naar bedoeld, dat is nl in bijna alle gevallen zo. We hebben denkpatronen en reactiepatronen ontwikkeld en bij deze patronen heb je bepaalde emoties gekregen. En dit kan iedereen, nou ja bijna iedereen, leren.hans66 schreef: ↑12-05-2017 16:15GenieInABottle,
Je zei net zelf tegen JonasV: "Dan wordt het dus tijd om te stoppen met analyseren en smalltalk weer klein te maken. Als je uit onzekerheid reageert, dan ontleen je zekerheid door te analyseren. [...] Nu nog je gevoel erbij los laten." Is dat niet waar dan? Nu denk ik dat je iets anders wilt zeggen.
Dat smalltalk te groot wordt gemaakt door hen die daar geen ervaring mee hebben, of slechts sinds kort wel, zie ik bij JonasV en bij mijzelf.
En je laatste alinea kan absoluut niet kloppen. Vanaf je geboorte heb je ervaring met smalltalk. Daar zullen best rot ervaringen tussen zitten, maar zeker weten ook hele mooie. En door je te focussen op die mooie, die te analyseren van "wat ging er nu eigenlijk zo goed?, wat maakt dat ik me op mijn gemak voel?" en jezelf complimenten geven dat je een leuk gesprek hebt gehad en dat je het goed gedaan hebt. Dat levert zo veel meer op dan te blijven analyseren wat er niet goed ging. Vertrouwen bouw je op door je focus op het positieve te leggen, durven te kijken naar je mindere kanten en blinde vlekken en jezelf complimenten te geven en die van anderen ook echt te horen en te accepteren.
vrijdag 12 mei 2017 om 16:44
Dat is het niet! Echt niet. Beter gezegd: ik geloof daar niet in! En je geeft het aan, je herinnert je de negatieve dingen het sterkst en dat doet iedereen. Wist je dat je 6 positieve dingen nodig hebt om 1 negatief weer in balans te zetten? Kun je je voorstellen wat er gebeurt als je jezelf leert de positieve herinneringen op te roepen en deze groter te maken dan de negatieve?JonasV91 schreef: ↑12-05-2017 16:18We maken zelf de ontbrekende informatie aan en vermits ons referentiekader nogal scheef is is die aangevulde informatie ook foutief. Dat is een kromme zoals de vlucht van een boemerang
Bij het gevoel loslaten steldde ik me een tas voor met 'GEVOEL' op. Maar da's volgens mij net iets te simpel, niettegenstaande het misschien wel zo simpel is dat we er overheen kijken.
Iemand die in mij gelooft en om te beginnen een knuffel wil geven. That's it i guess. Uitbreiding is altijd leuk maar dat zou al een bijzonder leuke basis zijn. Toen ik nog een specifieke hobby had, was diegene die in me geloofde diegene die het eerst de pijp aan maarten gegeven had omwille van een spijtig duikongeval. Zo'n zaken kan ik het meest herinneren. Met beelden en al. Eén van de weinige keren dat m'n emoties effectief naar boven kwamen en een huilbui veroorzaakten van jewelste.
Dus als ik dan al iets of iemand leuk vond in een bepaald opzicht werd die er uitgerukt.
Ik ben eigenlijk heel simpel en ik hoef heel weinig maar de discrepantie tussen wat ik denk en doe qua kwantiteit is enorm. Het mag dan wel een eigenschap zijn maar het allerbelangrijkste is zo onbereikbaar.
Ik moest wel gniffelen om je eerste alinea. Het is mijn werk en ik kan je vertellen dat dit soort simpele technieken juist wel werken. Op school leren we dat dat onzin is, dit klopt niet. Dat is een overtuiging die hier in het westen overheerst. We zijn hier erg geënt op ratio. Terwijl je verbeeldingskracht juist een van de sterke punten van je hersenen is om dingen op te ruimen, te leren, los te laten, te verwerken, te begrijpen etc.
Even zoeken in "gebruik je hersens"... (echt een aanrader!):
"De kracht van visualiseren komt goed tot uitdrukking door een proef die gedaan werd door de psycholoog Alan Richardson. Hij nam drie groepen willekeurige personen en oefende twintig dagen lang in het gooien van een basketbal in een net.
Groep 1 oefende twintig minuten per dag onder leiding van een basketbalcoach, groep 2 deed niets en groep 3 deed 20 minuten per dag visualisatie-oefeningen (vanuit hun luie stoel met de ogen dicht en in een relaxte houding, zonder nog een bal aan te raken).
Na twintig dagen het resultaat:
Groep 1: verbetering van 24%
Groep 2: verbetering van 0 %
Groep 3: verbetering van 23%
Het is niet voor niets dat bijvoorbeeld topsporters met visualisatie werken. En ja, het werkt ook om los te laten.
vrijdag 12 mei 2017 om 16:48
De kroeg is daar juist de plek voor. Zie nu ook een beeld voor me dat ik gewoon aanschuif in een restaurant bij mensen voor een smalltalk of in de bios
De kroeg is juist een ongedwongen open plek. De ideale plek om contact aan te gaan. Maar wat dat betreft is onze wereld gewoon een speeltuin hoor. Overal kun je vrij contact aangaan. Zeker in dit tijdperk waarin juist veel mensen alleen op pad gaan.
vrijdag 12 mei 2017 om 17:00
@AeonOfWinter, dat snap ik. Persoonlijk vind ik het jammer en ben ik ervan overtuigd dat dit juist ervoor zorgt dat iemand nog harder gaat vechten. Het mooie van het forum, iedereen mag iets anders vinden
@Jonas, de gps die zit in jezelf. Je geeft aan dat er sprake is van eenzaamheid. En eenzaamheid is vaak een teken van jezelf afwijzen. Jezelf niet goed genoeg vinden. Jezelf niet mooi, slim, stoer, schattig en weet ik wat te vinden. Hoe kun je je verbinden aan anderen als je het eng vindt om je met jezelf te verbinden? Waarschijnlijk zijn die connecties er wel, alleen ben je niet in staat om ze te zien. Je richt je op signalen die duiden op mogelijke afwijzing, je vergeet te kijken naar signalen die duiden op connectie. En dat is niet raar, door je huidige manier wapen je emotioneel tegen afwijzing. De keerzijde is dat je door die bewapening jezelf ook afsluit voor veel dingen. Klinkt wazig volgens mij, begrijp je wat ik bedoel?
@Jonas, de gps die zit in jezelf. Je geeft aan dat er sprake is van eenzaamheid. En eenzaamheid is vaak een teken van jezelf afwijzen. Jezelf niet goed genoeg vinden. Jezelf niet mooi, slim, stoer, schattig en weet ik wat te vinden. Hoe kun je je verbinden aan anderen als je het eng vindt om je met jezelf te verbinden? Waarschijnlijk zijn die connecties er wel, alleen ben je niet in staat om ze te zien. Je richt je op signalen die duiden op mogelijke afwijzing, je vergeet te kijken naar signalen die duiden op connectie. En dat is niet raar, door je huidige manier wapen je emotioneel tegen afwijzing. De keerzijde is dat je door die bewapening jezelf ook afsluit voor veel dingen. Klinkt wazig volgens mij, begrijp je wat ik bedoel?
vrijdag 12 mei 2017 om 17:51
Iedereen heeft connecties, daar geef ik je dan gelijk in.
Ik ben actief lid bij een Brandweerzone.
+/- 450 mannen en vrouwen.
Die connectie heb ik inderdaad.
De vraag is of de emotionele verbondenheid er is. Die diepgang waar ik zo weinig mogelijk op zal terugkomen.
Ik ben er al 7 jaar bij en bij hooguit een paar enkelingen is er iets of wat dat kan lijken op een emotionele verbintenis.
In de lokale post waar ik actief ben zijn er iets meer dan 50 leden. Waarvan een tweetal met een twijfelachtige emotionele connectie.
Tot nu toe heb ik enkel nog maar situaties gehad waar ik vroeg of laat als het eigenaardige type werd 'afgeschilderd'. Da's niet echt bevredigend om het steeds opnieuw te proberen.
anoniem_317967 wijzigde dit bericht op 12-05-2017 18:27
Reden: Herkenbaarheid werkplaats
Reden: Herkenbaarheid werkplaats
1.05% gewijzigd
