Relaties
alle pijlers
advies gevraagd
dinsdag 29 september 2009 om 11:57
Hallo,
Daar ik de vorige keer goede en fijne adviezen heb gekregen, heb ik besloten nogmaals 'de hulptroepen' in te schakelen. Het verhaal kan misschien wat warrig overkomen, lang issie in ieder geval, ehem, maar vragen kunnen altijd worden gesteld natuurlijk! Alvast bedankt!
Het verleden: Ruim 4 maanden geleden erachter gekomen dat mijn vriend is vreemdgegaan, een paar maal met hetzelfde meisje. Ik heb toch besloten ondanks verdriet en onbegrip voor hem de relatie voort te zetten.
3 maanden geleden kwam ik erachter dat ik zwanger ben en op dit moment 15 weken zwanger.
In het begin een beetje overdonderd door dit onverwachte nieuws, maar nu wel erg blij. Andere zaken werden ineens vanuit een heel andere hoek bekeken en een stuk minder belangrijk en zelfs volledig aan de kant geschoven.
Heden: Is er niet meer gesproken over 'zijn' vreemdgaan. Dacht ik dat ik het 'even gemakkelijk' aan de kant kon schuiven, maar dit blijkt toch wel tegen te vallen. Doet mijn vriend ook niets om zichzelf te bewijzen, vond het wel lekker makkelijk voor hemzelf dat ik er 'makkelijk' overheen ben gestapt en vind ik hem eigenlijk erg tegenvallen.
Daarnaast hadden wij een geweldig seksleven, wilde hij het liefst de gehele dag in bed liggen en vinden wij overal plekjes om 'het' maar te doen. Nu, niets meer, vindt hij mij niet aantrekkelijk door mijn dikker wordende buik en groeiende borsten.
Zijn behoefte aan seks is niet veranderd natuurlijk en pornosites draaien overuren. Maar hoelang blijft dit volstaan? Om even kort te zijn, legde ik mijn hand een half jaar geleden nog voor hem in het vuur, nu vertrouw ik hem voor geen meter meer.
We hadden plannen een eigen ondernemening te starten maar dit allen lijkt vreselijk in de soep te lopen door de vorige eigenaar en nu heeft meneer een baan heeft aangenomen waar extreme flexibiliteit wordt gevraagd en een contract is aangegaan van anderhalf jaar (!) waar hij te pas en te onpas zal worden ingezet ergens in Duitsland. Met andere woorden, meneer moet op kamers en zal 60 uur, 6 dagen per week moeten werken. Vriend heeft mij en baby volledig verzwegen bij nieuwe onderneming en wordt dus nu gezien als een vrijgezelle, jonge, flexibele, nieuwe medewerker. Onder het mom van ik doe het allemaal voor jullie en het is nu investeren en later de vruchten ervan plukken, is de baan aangenomen en begint hij aanstaande donderdag.
de situatie is sowieso al niet zo handig, ik woon in NL en vriend in Duitsland.Maar door deze baan wordt het ons al helemaal onmogelijk gemaakt elkaar nog te zien en hoe dit alles dan met de baby straks?
De vraag: het voelt allemaal zo verkeerd. Ik kan jullie moeilijk vragen wat ik voor een beslissing moet nemen, maar misschien wat advies?
Aangeraden zal worden een goed gesprek met hem, maar dit haalde tot op heden weinig uit: of er werd verontwaardigd gereageerd, of mijn agumenten werden onderuit gehaald dat ik het allemaal verkeerd zag, dat hij het ook niet zo wil en natuurlijk dat ik gelijk heb over dat seks en ik niet zo aantrekkelijk ben voor hem, hij houdt van een platte buik en wat minder borst. En dan natuurlijk zijn er vragen waarvan ik nog niet zeker weet of ik ze wel wil stellen.
Zie ik het allemaal te somber, zijn het de zwangerschapshormonen die zorgen voor een negatieve inslag, moet ik hem vertrouwen of kan ik beter langzaam afscheid gaan nemen want dit alles klinkt niet zo best?
Ik ben echt heel even de weg kwijt om het zo te zeggen. Ik voel me verdrietig, vertrouw hem niet en dat is een bijzonder rotgevoel, weet niet wat ik kan verwachten en bovendien voel ik me behoorlijk zwanger.
Voor de goede orde, ik houd echt van hem, zijn lang genoeg bij elkaar om dit niet zomaar op te geven, geef niet gauw op, maar ergens moet ik mijn grens trekken natuurlijk.
Daar ik de vorige keer goede en fijne adviezen heb gekregen, heb ik besloten nogmaals 'de hulptroepen' in te schakelen. Het verhaal kan misschien wat warrig overkomen, lang issie in ieder geval, ehem, maar vragen kunnen altijd worden gesteld natuurlijk! Alvast bedankt!
Het verleden: Ruim 4 maanden geleden erachter gekomen dat mijn vriend is vreemdgegaan, een paar maal met hetzelfde meisje. Ik heb toch besloten ondanks verdriet en onbegrip voor hem de relatie voort te zetten.
3 maanden geleden kwam ik erachter dat ik zwanger ben en op dit moment 15 weken zwanger.
In het begin een beetje overdonderd door dit onverwachte nieuws, maar nu wel erg blij. Andere zaken werden ineens vanuit een heel andere hoek bekeken en een stuk minder belangrijk en zelfs volledig aan de kant geschoven.
Heden: Is er niet meer gesproken over 'zijn' vreemdgaan. Dacht ik dat ik het 'even gemakkelijk' aan de kant kon schuiven, maar dit blijkt toch wel tegen te vallen. Doet mijn vriend ook niets om zichzelf te bewijzen, vond het wel lekker makkelijk voor hemzelf dat ik er 'makkelijk' overheen ben gestapt en vind ik hem eigenlijk erg tegenvallen.
Daarnaast hadden wij een geweldig seksleven, wilde hij het liefst de gehele dag in bed liggen en vinden wij overal plekjes om 'het' maar te doen. Nu, niets meer, vindt hij mij niet aantrekkelijk door mijn dikker wordende buik en groeiende borsten.
Zijn behoefte aan seks is niet veranderd natuurlijk en pornosites draaien overuren. Maar hoelang blijft dit volstaan? Om even kort te zijn, legde ik mijn hand een half jaar geleden nog voor hem in het vuur, nu vertrouw ik hem voor geen meter meer.
We hadden plannen een eigen ondernemening te starten maar dit allen lijkt vreselijk in de soep te lopen door de vorige eigenaar en nu heeft meneer een baan heeft aangenomen waar extreme flexibiliteit wordt gevraagd en een contract is aangegaan van anderhalf jaar (!) waar hij te pas en te onpas zal worden ingezet ergens in Duitsland. Met andere woorden, meneer moet op kamers en zal 60 uur, 6 dagen per week moeten werken. Vriend heeft mij en baby volledig verzwegen bij nieuwe onderneming en wordt dus nu gezien als een vrijgezelle, jonge, flexibele, nieuwe medewerker. Onder het mom van ik doe het allemaal voor jullie en het is nu investeren en later de vruchten ervan plukken, is de baan aangenomen en begint hij aanstaande donderdag.
de situatie is sowieso al niet zo handig, ik woon in NL en vriend in Duitsland.Maar door deze baan wordt het ons al helemaal onmogelijk gemaakt elkaar nog te zien en hoe dit alles dan met de baby straks?
De vraag: het voelt allemaal zo verkeerd. Ik kan jullie moeilijk vragen wat ik voor een beslissing moet nemen, maar misschien wat advies?
Aangeraden zal worden een goed gesprek met hem, maar dit haalde tot op heden weinig uit: of er werd verontwaardigd gereageerd, of mijn agumenten werden onderuit gehaald dat ik het allemaal verkeerd zag, dat hij het ook niet zo wil en natuurlijk dat ik gelijk heb over dat seks en ik niet zo aantrekkelijk ben voor hem, hij houdt van een platte buik en wat minder borst. En dan natuurlijk zijn er vragen waarvan ik nog niet zeker weet of ik ze wel wil stellen.
Zie ik het allemaal te somber, zijn het de zwangerschapshormonen die zorgen voor een negatieve inslag, moet ik hem vertrouwen of kan ik beter langzaam afscheid gaan nemen want dit alles klinkt niet zo best?
Ik ben echt heel even de weg kwijt om het zo te zeggen. Ik voel me verdrietig, vertrouw hem niet en dat is een bijzonder rotgevoel, weet niet wat ik kan verwachten en bovendien voel ik me behoorlijk zwanger.
Voor de goede orde, ik houd echt van hem, zijn lang genoeg bij elkaar om dit niet zomaar op te geven, geef niet gauw op, maar ergens moet ik mijn grens trekken natuurlijk.
dinsdag 29 september 2009 om 12:08
Dat hij jouw onaantrelelijk(er) vind omdat je zijn kind (in eder geval voor 50%) draagd zegt naar mijn idee al heeeel veel! Dat hij zichzelf voor doet als vrije flexibele jongen zegd nog veel meer!
Ik weet; wegwezen klinkt makkelijk, en ook na vreemdgaan zou een relatie best nog een toekomst kunnen hebben, maar kom op; dan zal dat wel dieper moeten zitten dan even snel geld verdienen (en zijn verantwoordelijkheid voor zijn gezin ontlopen) en een uiterlijk.
Ik weet; wegwezen klinkt makkelijk, en ook na vreemdgaan zou een relatie best nog een toekomst kunnen hebben, maar kom op; dan zal dat wel dieper moeten zitten dan even snel geld verdienen (en zijn verantwoordelijkheid voor zijn gezin ontlopen) en een uiterlijk.
dinsdag 29 september 2009 om 12:13
Je vriend is niet echt een mens van de diepte he?
1. Hij gaat vreemd en wil er niet over praten.
2. Jij bent zwanger van jullie kind en hij neemt een baan aan die voor een 18 jarige bedoeld is met teveel ambitie.
3. Jij wordt ronder en gevulder dankzij de zwangerschap en hij zeurt over het feit dat je nu minder aantrekkelijk voor hem bent.
Kortom hij werkt je wankele zelfvertrouwen definitief de put in.
Heeft hij zelf een beeld van jullie toekomst samen met kind? Willen jullie samen gaan wonen? Heeft hij al langer last van dit vluchtgedrag? En is dit alles of denk jezelf dat dit slechts het topje van de ijsberg is?
Het klinkt namelijk niet best als ik het zo lees.
Sterkte
dinsdag 29 september 2009 om 12:17
Kortom, als ik het goed begrijp:
- Hij is kort geleden meermaals vreemdgegaan en de hele zaak is intussen zogezegd vergeten en vergeven;
- hij vindt jou als zwangere vrouw onaantrekkelijk;
- hij vindt het geen probleem om jou en binnenkort jullie kindje nauwelijks te zien, waarschijnlijk de geboorte niet mee te maken ook
- pogingen tot een goed gesprek worden op verontwaardiging onthaald.
Miesteph, sorry als het hard klinkt, maar dit gaat helemaal niet goed.
Ik vind de uitspraak dat hij van een platte buik en minder borst houdt, ook wel opmerkelijk (zacht gezegd) : alsof hij alleen maar op een lijf valt, in plaats van op jou als persoon!
Waaruit laat hij eigenlijk nog blijken dat hij van je houdt???
- Hij is kort geleden meermaals vreemdgegaan en de hele zaak is intussen zogezegd vergeten en vergeven;
- hij vindt jou als zwangere vrouw onaantrekkelijk;
- hij vindt het geen probleem om jou en binnenkort jullie kindje nauwelijks te zien, waarschijnlijk de geboorte niet mee te maken ook
- pogingen tot een goed gesprek worden op verontwaardiging onthaald.
Miesteph, sorry als het hard klinkt, maar dit gaat helemaal niet goed.
Ik vind de uitspraak dat hij van een platte buik en minder borst houdt, ook wel opmerkelijk (zacht gezegd) : alsof hij alleen maar op een lijf valt, in plaats van op jou als persoon!
Waaruit laat hij eigenlijk nog blijken dat hij van je houdt???
dinsdag 29 september 2009 om 12:21
Wow wat een verhaal! Mijn oren gaan ervan klapperen.
Zie opsomming van Reiger.. Hij laat totaal niet blijken dat hij voor jullie gaat. Het komt op mij over alsof hij zijn vluchtroute aan het uitstippelen is en jou straks lekker met de baby laat zitten. Normaal gesproken neem je zo'n baan aan in goed overleg. Hem komt het nu maar wat goed uit dat hij daar kan gaan werken en dus niet meer met jou en de baby bezig hoeft te zijn. Leuk gevalletje van je kop in het zand steken en net doen alsof er in NL niet iets is wat hem aan jou bind.
Hou je nog van hem? Zie je een toekomst met hem op deze manier? Zo nee.. In je eentje ga je het zeker redden hoor! Beter geen kerel dan een kerel die er toch nooit voor je is. Wat hij is er NIET voor je.
Zie opsomming van Reiger.. Hij laat totaal niet blijken dat hij voor jullie gaat. Het komt op mij over alsof hij zijn vluchtroute aan het uitstippelen is en jou straks lekker met de baby laat zitten. Normaal gesproken neem je zo'n baan aan in goed overleg. Hem komt het nu maar wat goed uit dat hij daar kan gaan werken en dus niet meer met jou en de baby bezig hoeft te zijn. Leuk gevalletje van je kop in het zand steken en net doen alsof er in NL niet iets is wat hem aan jou bind.
Hou je nog van hem? Zie je een toekomst met hem op deze manier? Zo nee.. In je eentje ga je het zeker redden hoor! Beter geen kerel dan een kerel die er toch nooit voor je is. Wat hij is er NIET voor je.
dinsdag 29 september 2009 om 12:23
Miesteph, ik denk niet dat je op deze jongen moet rekenen. Hij klinkt nog lang niet volwassen. En ik denk dat hij straks gevlogen is. Ik zou je leven nu al proberen in te richten zodat je het straks kunt leven met alleen jullie tweetjes (dus beeb en jij). Wel enorm k*t, zwanger zijn hoort natuurlijk dubbel leuk te zijn.
dinsdag 29 september 2009 om 12:34
quote:Artemis schreef op 29 september 2009 @ 12:29:
Lieve Miesteph, het spijt me, maar ik kan het alleen maar met de posters boven me eens zijn...
ik ook... Geen normale toegewijde partner gaat zo'n baan aan terwijl zijn vrouw zwanger is van de eerste. Laat staan voor anderhalf jaar. Plus dat ik het een vervelende houding naar jou toe vind met betrekking tot de seks en de uitspraken over onaantrekkelijk.
Of hij is echt zo kortzichtig en onvolwassen (wat een fijn vooruitzicht zometeen als hij vader is) of hij is op een laffe manier voor jou en alles aan het wegrennen.
Lieve Miesteph, het spijt me, maar ik kan het alleen maar met de posters boven me eens zijn...
ik ook... Geen normale toegewijde partner gaat zo'n baan aan terwijl zijn vrouw zwanger is van de eerste. Laat staan voor anderhalf jaar. Plus dat ik het een vervelende houding naar jou toe vind met betrekking tot de seks en de uitspraken over onaantrekkelijk.
Of hij is echt zo kortzichtig en onvolwassen (wat een fijn vooruitzicht zometeen als hij vader is) of hij is op een laffe manier voor jou en alles aan het wegrennen.
dinsdag 29 september 2009 om 13:10
Wegwezen. En als je genoeg eigenwaarde hebt weet je dat zelf eigenlijk ook wel.
Je zit in een klotesituatie zo met de baby op komst, maar je bent nog ALTIJD beter af in je eentje, wanneer je weet waar je aan toe bent dan in een relatie met iemand die je niet kunt vertrouwen. Al dat verdriet en die onzekerheid is alleen maar slecht voor je en voor de baby in je buik. En ik denk dat als je te lang bij zo iemand blijft zonder dat je het idee hebt dat het gaat veranderen je er op een gegeven moment zo aan gewend raakt dat je niet eens meer doorhebt hoeveel beter je verdient.
Beter eenzaam in je eentje dan eenzaam met z'n tweeen hoor!
Sterkte!!
Je zit in een klotesituatie zo met de baby op komst, maar je bent nog ALTIJD beter af in je eentje, wanneer je weet waar je aan toe bent dan in een relatie met iemand die je niet kunt vertrouwen. Al dat verdriet en die onzekerheid is alleen maar slecht voor je en voor de baby in je buik. En ik denk dat als je te lang bij zo iemand blijft zonder dat je het idee hebt dat het gaat veranderen je er op een gegeven moment zo aan gewend raakt dat je niet eens meer doorhebt hoeveel beter je verdient.
Beter eenzaam in je eentje dan eenzaam met z'n tweeen hoor!
Sterkte!!
dinsdag 29 september 2009 om 13:27
Oef, ik had dit kunnen verwachten, maar om dit zo op papier te zien staan...valt me toch wat rauw op mijn dak.
Om wat vragen te beantwoorden: ja, hij zegt te willen gaan samenwonen als hij ergens een vaste aanstelling heeft. Hoelang dat gaat duren is voor iedereen een vraag.
Of hij van mij houdt: hij zegt van wel, dat moet ik dan maar geloven, niet?
Of ik van hem houd: ja, jammer genoeg wel.
Ik moet nu kort weg, schrijf straks iets meer over vriend en gedragingen. Misschien kunnen jullie er wat mee.
Wel heel erg bedankt voor de reacties. Ik kan ere zeker wat mee, maar ben wel bang.
Om wat vragen te beantwoorden: ja, hij zegt te willen gaan samenwonen als hij ergens een vaste aanstelling heeft. Hoelang dat gaat duren is voor iedereen een vraag.
Of hij van mij houdt: hij zegt van wel, dat moet ik dan maar geloven, niet?
Of ik van hem houd: ja, jammer genoeg wel.
Ik moet nu kort weg, schrijf straks iets meer over vriend en gedragingen. Misschien kunnen jullie er wat mee.
Wel heel erg bedankt voor de reacties. Ik kan ere zeker wat mee, maar ben wel bang.
dinsdag 29 september 2009 om 13:27
quote:chocoladereep schreef op 29 september 2009 @ 12:52:
Wat zijn die mannen lekker bezig in al die topics van vandaag zeg!! En die vrouwen er maar versuft achter aan lopen!:no:
Leg je geluk niet in de handen van iemand die niet het beste met je voor heeft!
sorry maar ik vind dit een enorm denegerende opmerking...
we horen hier maar 1 kant van het verhaal en dat is van de topic starter.. de motieven waarom de partner die baan heeft genoemen zijn voor ons onbekend... de financiele situatie is voor ons ook onbekend... of de partner van de topic starter openlijk over zijn gevoelens praat is ook onbekend... de reden van vreemdgaan is bij ons ook onbekend..
wie weet neem hij die baan omdat hij zo meer kan verdienen. en dat hij denkt dat hij zo zijn bijdrage kan doen voor het kindje?? en het mooiste voorbeeld wat ik hiervoor kan bedenken is mijn eigen vader... hij werkt zich helemaal kapot amper thuis en zo om er voor te zorgen dat zijn gezin niks te kort kwam... wat dus ook inhield dat ik mijn vader niet echt vaak heb gezien of veel tijd met hem kon door brengen..
misschien is deze baan wel de manier van de partner om aan te tonen.. kijk eens wat ik voor je over heb??
maar dat weten we niet....
Wat zijn die mannen lekker bezig in al die topics van vandaag zeg!! En die vrouwen er maar versuft achter aan lopen!:no:
Leg je geluk niet in de handen van iemand die niet het beste met je voor heeft!
sorry maar ik vind dit een enorm denegerende opmerking...
we horen hier maar 1 kant van het verhaal en dat is van de topic starter.. de motieven waarom de partner die baan heeft genoemen zijn voor ons onbekend... de financiele situatie is voor ons ook onbekend... of de partner van de topic starter openlijk over zijn gevoelens praat is ook onbekend... de reden van vreemdgaan is bij ons ook onbekend..
wie weet neem hij die baan omdat hij zo meer kan verdienen. en dat hij denkt dat hij zo zijn bijdrage kan doen voor het kindje?? en het mooiste voorbeeld wat ik hiervoor kan bedenken is mijn eigen vader... hij werkt zich helemaal kapot amper thuis en zo om er voor te zorgen dat zijn gezin niks te kort kwam... wat dus ook inhield dat ik mijn vader niet echt vaak heb gezien of veel tijd met hem kon door brengen..
misschien is deze baan wel de manier van de partner om aan te tonen.. kijk eens wat ik voor je over heb??
maar dat weten we niet....
dinsdag 29 september 2009 om 13:41
Tsssk, RageCorp, 'tuurlijk is het verhaal ons onbekend. Maar uit het beetje informatie die TO ons geeft, blijkt dat de vriend van TO niet alleen vreemd is gegaan, maar ook nu weer niet de betrokkenheid toont waar TO behoefte aan heeft.
Ik vind jouw uitleg van het gedrag van de vriend van TO wel erg gekleurd door je eigen ervaring.
Ik vind jouw uitleg van het gedrag van de vriend van TO wel erg gekleurd door je eigen ervaring.
dinsdag 29 september 2009 om 13:57
quote:windowsvista schreef op 29 september 2009 @ 13:41:
Tsssk, RageCorp, 'tuurlijk is het verhaal ons onbekend. Maar uit het beetje informatie die TO ons geeft, blijkt dat de vriend van TO niet alleen vreemd is gegaan, maar ook nu weer niet de betrokkenheid toont waar TO behoefte aan heeft.
maar dat is juist mijn punt... je hebt alleen maar de kant van de topic starter gehoord.. uit een beetje informatie kan je geen goede conclusie trekken en helemaal niet als het alleen maar informatie van 1 kant is... de topic starter heeft ook zelf aangegeven dat het misschien de zwangerschaps hormonen zijn waardoor ze zo denkt...
Tsssk, RageCorp, 'tuurlijk is het verhaal ons onbekend. Maar uit het beetje informatie die TO ons geeft, blijkt dat de vriend van TO niet alleen vreemd is gegaan, maar ook nu weer niet de betrokkenheid toont waar TO behoefte aan heeft.
maar dat is juist mijn punt... je hebt alleen maar de kant van de topic starter gehoord.. uit een beetje informatie kan je geen goede conclusie trekken en helemaal niet als het alleen maar informatie van 1 kant is... de topic starter heeft ook zelf aangegeven dat het misschien de zwangerschaps hormonen zijn waardoor ze zo denkt...
dinsdag 29 september 2009 om 13:59
quote:Tia Dalma schreef op 29 september 2009 @ 12:34:
[...]
ik ook... Geen normale toegewijde partner gaat zo'n baan aan terwijl zijn vrouw zwanger is van de eerste. Laat staan voor anderhalf jaar. Plus dat ik het een vervelende houding naar jou toe vind met betrekking tot de seks en de uitspraken over onaantrekkelijk.
Of hij is echt zo kortzichtig en onvolwassen (wat een fijn vooruitzicht zometeen als hij vader is) of hij is op een laffe manier voor jou en alles aan het wegrennen.
Volledig mee eens.
Miesteph, wat afschuwelijk voor je, deze situatie. Heb je het gevoel dat de grond onder je aan het wegzakken is?
Probeer je te focussen op het vertrouwen in jezelf; jij gaat voor jezelf en je kindje zorgen, starting now.
Je vriend geeft erg tegenstrijdige signalen af.
Hij zegt dat hij van je houdt, maar laat het bepaald niet zien.
Ik persoonlijk zou eerst nadenken over wat ik nodig heb om weer vertrouwen in de relatie te hebben. Dan, met die gegevens op een rij, dat zeggen tegen mijn vriend. Vervolgens kan hij daar in mee gaan, of niet.
Als hij onwillig, geïrriteerd of anderszins reactie toont waaruit blijkt dat hij er niet alles aan wil doen om de relatie met jou weer op poten te zetten, zou het wat mij betreft exit zijn.
Ik heb ooit in een dergelijke situatie gezeten. Maar minder erg, want zonder vreemdgaan. Mijn vriend wilde de baby destijds niet houden, ik wilde het wel houden. Het houden zou een relatiebreuk betekenen.
Dat werd een relatiebreuk.
En in feite voelde ik me daar oprecht stukken beter bij, dan in een onzekere situatie met een onwillige partner, zoals waar jij nu ook in lijkt te zitten. Dat brengt je niets dan ellende en verdriet. Jij moet een situatie voor jezelf creëren, waarin je rustig en in harmonie in ieder geval met jezelf en je kindje kan leven. Ik hoop voor je dat je vriend niets liever wil dan in jullie geluk delen. Zo niet, his loss, echt waar!
[...]
ik ook... Geen normale toegewijde partner gaat zo'n baan aan terwijl zijn vrouw zwanger is van de eerste. Laat staan voor anderhalf jaar. Plus dat ik het een vervelende houding naar jou toe vind met betrekking tot de seks en de uitspraken over onaantrekkelijk.
Of hij is echt zo kortzichtig en onvolwassen (wat een fijn vooruitzicht zometeen als hij vader is) of hij is op een laffe manier voor jou en alles aan het wegrennen.
Volledig mee eens.
Miesteph, wat afschuwelijk voor je, deze situatie. Heb je het gevoel dat de grond onder je aan het wegzakken is?
Probeer je te focussen op het vertrouwen in jezelf; jij gaat voor jezelf en je kindje zorgen, starting now.
Je vriend geeft erg tegenstrijdige signalen af.
Hij zegt dat hij van je houdt, maar laat het bepaald niet zien.
Ik persoonlijk zou eerst nadenken over wat ik nodig heb om weer vertrouwen in de relatie te hebben. Dan, met die gegevens op een rij, dat zeggen tegen mijn vriend. Vervolgens kan hij daar in mee gaan, of niet.
Als hij onwillig, geïrriteerd of anderszins reactie toont waaruit blijkt dat hij er niet alles aan wil doen om de relatie met jou weer op poten te zetten, zou het wat mij betreft exit zijn.
Ik heb ooit in een dergelijke situatie gezeten. Maar minder erg, want zonder vreemdgaan. Mijn vriend wilde de baby destijds niet houden, ik wilde het wel houden. Het houden zou een relatiebreuk betekenen.
Dat werd een relatiebreuk.
En in feite voelde ik me daar oprecht stukken beter bij, dan in een onzekere situatie met een onwillige partner, zoals waar jij nu ook in lijkt te zitten. Dat brengt je niets dan ellende en verdriet. Jij moet een situatie voor jezelf creëren, waarin je rustig en in harmonie in ieder geval met jezelf en je kindje kan leven. Ik hoop voor je dat je vriend niets liever wil dan in jullie geluk delen. Zo niet, his loss, echt waar!
dinsdag 29 september 2009 om 14:01
Ik weet niet of je op mijn advies zit te wachten, maar wat ik zou doen als ik jou was, is zo snel mogelijk mijn relatie met die droeftoeter verbreken. Soms kan een relatie na vreemdgaan hersteld worden, maar bij jou zie ik daar weinig hoop op. Ga je richten op de bevalling en de opvoeding van je kleintje.
Sterkte.
Sterkte.
dinsdag 29 september 2009 om 14:04
quote: Ik heb ooit in een dergelijke situatie gezeten. Maar minder erg, want zonder vreemdgaan. Mijn vriend wilde de baby destijds niet houden, ik wilde het wel houden. Het houden zou een relatiebreuk betekenen.
Dat werd een relatiebreuk.quote:Ik vind jouw uitleg van het gedrag van de vriend van TO wel erg gekleurd door je eigen ervaring.sorry maar wat zei je over mij??
Dat werd een relatiebreuk.quote:Ik vind jouw uitleg van het gedrag van de vriend van TO wel erg gekleurd door je eigen ervaring.sorry maar wat zei je over mij??
dinsdag 29 september 2009 om 14:18
dinsdag 29 september 2009 om 14:45
Bah, wat een ontzettende klote-situatie! Ik denk dat zwangerschapshormonen meespelen, maar ik zou net zo angstig zijn als jij!
Het lijkt me onwijs rot dat je vriend je niet meer aantrekkelijk vindt, immers, je valt op iemands innerlijk, maar uiterlijk speelt ook zeker mee. Is hij blij met je zwangerschap? (dan niet het gedeelte 'uiterlijk van jou', maar het feit dat er een kindje op komst is?)
Wat je ook onzeker maakt, is dat hij een tijd geleden is vreemdgegaan. Dat gecombineerd met een dosis onzekerheid over je uiterlijk, is het perfecte recept voor onzekerheid over je relatie.
Een advies of oplossing heb ik zo 1, 2, 3 niet. Wat ik toch zou proberen, is met hem te praten, schrijf desnoods een brief, waarin je opheldering vraagt. Hoe ziet hij het voor zich als jullie kindje er is? Wees niet veroordelend, dit zal hem alleen maar afschrikken. Wees duidelijk en vraag om concrete antwoorden. Weet waar je voor staat.
Heel veel succes!!
dinsdag 29 september 2009 om 14:47
