Relaties
alle pijlers
Advies... word beetje gek van eigen gedrag
donderdag 11 september 2008 om 09:56
Hoi iedereen!
Ik hoop dat jullie advies kunnen geven over het volgende:
Ruim 2,5 jaar heb ik een lieve vriendin maar de laatste tijd hebben we nogal eens behoorlijke conflicten die denk ik voornamelijk door mijn gedrag en ideeen ontstaan.
Na alweer een woordenwisseling ben ik bij mijn eigen te raden gegaan of ik iets verkeerd doe. En zag toen dat ik de laatste tijd ontzettend veel problemen heb als iets niet gaat zoals ik graag zou willen. Ik wordt chagarijnig en kan het probleem niet naast mij neer leggen waardoor de volgende dag er weer "vrolijk" over door wordt gediscussieerd.
Nu is er wel behoorlijk wat veranderd de laatste tijd. Mijn vriendin is op kamers gegaan waardoor ik niet precies weet wat ze allemaal doet en heeft ze ander werk genomen waar ik niet altijd even blij mee ben. Bijvoorbeeld deze week:
Dinsdag gaat ze naar een borrel tot laat in de nacht en komt daarvan ziek thuis doordat ze te weinig tussendoor heeft gegeten. Verder kiest ze als eerste werkdag (ze werkt nu voor een horeca uitzendbureau) om op woensdag van 8 tot 4 uur s'nacht te gaan helpen bij het casino in venlo. Iets waar ik gewoon ontzettend op tegen was omdat ik het A) geen normale werktijd vind voor een meisje van 19 jaar en
het geen prettig gevoel vind dat ze 's nachts om 4 uur nog dik 100km mee terug moet rijden met onbekende mensen die ook moe zijn van het werk. Hierover hebben we al een discussie gehad waar voornamelijk ik gelijk in wil hebben, maar waar zei eigenlijk ook wel goeie standpunten bij had (leek haar leuk werk, volgende dag was ze vrij, verder waren alle andere werkzaamheden deze week al bezet). Tot mijn ongenoegen hoorde ik gisteren dat ze vrijdag weer voor hetzelfde werk heeft ingeschreven. Terwijl ik duidelijk heb laten merken dat ik het gewoon niet fijn vind. Dus weer discussie.... 
Nu is dit misschien wel begrijpelijk maar bij het volgende voorbeeld weer iets minder: Zo is woensdag nu bijvoorbeeld de dag waarop we elkaar 's avonds kunnen zien omdat we de volgende dag allebei vrij zijn en dus bij elkaar kunnen slapen. Nu ze deze week dus op woensdag is gaan werken, ging het samenzijn niet door. Maar nu wil ze donderdagavond langskomen. Maar ik heb dan al zo de balen dat de woensdag niet doorging dat ik ook weinig zin heb om donderdag allemaal weer moeilijk te gaan lopen doen. Ik denk dan bij me eigen van "jij wil woensdag gaan werken, dan heb je donderdag maar pech ook", terwijl het eigenlijk best zou kunnen omdat we vrijdag allebei 's ochtends vrij zijn. Maar ik kan die knop in me hoofd gewoon zo moeilijk omzetten, waardoor als we elkaar dan zien ik er toch nog iets over wil zeggen wat dan weer vaak een discussie tot gevolg heeft.
En zo gaat t maar door. Kleine ergenissen over en weer, die eigenlijk niks voor mogen stellen maar waar ik toch niet goed mee om kan gaan. Zit ik fout?, zit mn vriendin fout? Hoe zorg ik ervoor dat ik die knop wel om kan zetten?. Mn relatie betitel ik gewoon als super. Ik vind haar nog steeds erg leuk, sexleven is goed en zie me eigen ook echt nog lang bij haar blijven, maar dit gedoe wat de laatste weken aan de gang is komt het allemaal niet ten goede.
Sorry dat het zo'n lang verhaal is geworden en dat het misschien af en toe wat onsamenhangend is, maar hoop dat jullie hierover jullie mening of advies willen geven...
Ik hoop dat jullie advies kunnen geven over het volgende:
Ruim 2,5 jaar heb ik een lieve vriendin maar de laatste tijd hebben we nogal eens behoorlijke conflicten die denk ik voornamelijk door mijn gedrag en ideeen ontstaan.
Na alweer een woordenwisseling ben ik bij mijn eigen te raden gegaan of ik iets verkeerd doe. En zag toen dat ik de laatste tijd ontzettend veel problemen heb als iets niet gaat zoals ik graag zou willen. Ik wordt chagarijnig en kan het probleem niet naast mij neer leggen waardoor de volgende dag er weer "vrolijk" over door wordt gediscussieerd.
Nu is er wel behoorlijk wat veranderd de laatste tijd. Mijn vriendin is op kamers gegaan waardoor ik niet precies weet wat ze allemaal doet en heeft ze ander werk genomen waar ik niet altijd even blij mee ben. Bijvoorbeeld deze week:
Dinsdag gaat ze naar een borrel tot laat in de nacht en komt daarvan ziek thuis doordat ze te weinig tussendoor heeft gegeten. Verder kiest ze als eerste werkdag (ze werkt nu voor een horeca uitzendbureau) om op woensdag van 8 tot 4 uur s'nacht te gaan helpen bij het casino in venlo. Iets waar ik gewoon ontzettend op tegen was omdat ik het A) geen normale werktijd vind voor een meisje van 19 jaar en
het geen prettig gevoel vind dat ze 's nachts om 4 uur nog dik 100km mee terug moet rijden met onbekende mensen die ook moe zijn van het werk. Hierover hebben we al een discussie gehad waar voornamelijk ik gelijk in wil hebben, maar waar zei eigenlijk ook wel goeie standpunten bij had (leek haar leuk werk, volgende dag was ze vrij, verder waren alle andere werkzaamheden deze week al bezet). Tot mijn ongenoegen hoorde ik gisteren dat ze vrijdag weer voor hetzelfde werk heeft ingeschreven. Terwijl ik duidelijk heb laten merken dat ik het gewoon niet fijn vind. Dus weer discussie.... Nu is dit misschien wel begrijpelijk maar bij het volgende voorbeeld weer iets minder: Zo is woensdag nu bijvoorbeeld de dag waarop we elkaar 's avonds kunnen zien omdat we de volgende dag allebei vrij zijn en dus bij elkaar kunnen slapen. Nu ze deze week dus op woensdag is gaan werken, ging het samenzijn niet door. Maar nu wil ze donderdagavond langskomen. Maar ik heb dan al zo de balen dat de woensdag niet doorging dat ik ook weinig zin heb om donderdag allemaal weer moeilijk te gaan lopen doen. Ik denk dan bij me eigen van "jij wil woensdag gaan werken, dan heb je donderdag maar pech ook", terwijl het eigenlijk best zou kunnen omdat we vrijdag allebei 's ochtends vrij zijn. Maar ik kan die knop in me hoofd gewoon zo moeilijk omzetten, waardoor als we elkaar dan zien ik er toch nog iets over wil zeggen wat dan weer vaak een discussie tot gevolg heeft.En zo gaat t maar door. Kleine ergenissen over en weer, die eigenlijk niks voor mogen stellen maar waar ik toch niet goed mee om kan gaan. Zit ik fout?, zit mn vriendin fout? Hoe zorg ik ervoor dat ik die knop wel om kan zetten?. Mn relatie betitel ik gewoon als super. Ik vind haar nog steeds erg leuk, sexleven is goed en zie me eigen ook echt nog lang bij haar blijven, maar dit gedoe wat de laatste weken aan de gang is komt het allemaal niet ten goede.
Sorry dat het zo'n lang verhaal is geworden en dat het misschien af en toe wat onsamenhangend is, maar hoop dat jullie hierover jullie mening of advies willen geven...
donderdag 11 september 2008 om 12:59
quote:Int schreef op 11 september 2008 @ 11:11:
Wel, als ik zo vrij mag zijn:
Je vriendin klinkt als iemand die lol heeft in het leven en van alles aan het ontdekken is. Jij klinkt als iemand die vast zit en weinig plezier heeft. En nou wil jij dat zij meer als jij gaat worden.
Mijn advies: doe jullie allebei een plezier en zorg dat jij meer zoals zij wordt. Ga het huis uit, ga lekker op jezelf wonen en ga leven. Je eigen plezier vergroten is stukken beter en gezonder dan haar plezier verminderen.
Amen!!!
Wel, als ik zo vrij mag zijn:
Je vriendin klinkt als iemand die lol heeft in het leven en van alles aan het ontdekken is. Jij klinkt als iemand die vast zit en weinig plezier heeft. En nou wil jij dat zij meer als jij gaat worden.
Mijn advies: doe jullie allebei een plezier en zorg dat jij meer zoals zij wordt. Ga het huis uit, ga lekker op jezelf wonen en ga leven. Je eigen plezier vergroten is stukken beter en gezonder dan haar plezier verminderen.
Amen!!!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 11 september 2008 om 13:07
Wat mijn studententijd als een geweldige toptijd heeft gemaakt is het ontdekken van de wereld en het genieten van de nieuwe vrijheid. Ik ben aardig beschermd opgevoed en heb echt de tijd van mijn leven gehad tijdens mijn studie in Groningen.
Het lijkt me ook heel ingewikkeld. Jouw leven is namelijk niet echt veranderd. Jij woont nog in dezelfde woonplaats, met dezelfde mensen om je heen en bij je ouders. Voor haar gaat een compleet nieuwe wereld open en jullie hebben beide tijd nodig om daar aan te wennen. Logisch. Kan me heel goed voorstellen dat jij je ineens een beetje een soort van aan de zijlijn voelt staan.
Geef haar de ruimte om te genieten van deze nieuwe ontwikkeling. Hoe meer jij haar tegenhoudt, belemmert of kritiek hebt op haar keuzes, hoe meer dat nieuwe leven haar zal trekken. Want daar is het onbezorgd, heeft ze vrijheid en hoeft ze geen verantwoording af te leggen. Als ze bij jou komt, doe je moeilijk en voelt ze zich vervelend over de dingen waar ze nu eigenlijk ontzettend veel plezier in heeft. En als ik van mezelf uitga, heeft ze dat plezier ook echt nodig! Jee, als ik het over mocht doen had ik nog een fulltime studie gedaan ipv de eerste de beste baan aan te nemen na mijn studie. Het is zo'n toptijd geweest!
Studeer jij ook? Of werk je? Ik vind je ouder klinken dan 23 nl.
Het lijkt me ook heel ingewikkeld. Jouw leven is namelijk niet echt veranderd. Jij woont nog in dezelfde woonplaats, met dezelfde mensen om je heen en bij je ouders. Voor haar gaat een compleet nieuwe wereld open en jullie hebben beide tijd nodig om daar aan te wennen. Logisch. Kan me heel goed voorstellen dat jij je ineens een beetje een soort van aan de zijlijn voelt staan.
Geef haar de ruimte om te genieten van deze nieuwe ontwikkeling. Hoe meer jij haar tegenhoudt, belemmert of kritiek hebt op haar keuzes, hoe meer dat nieuwe leven haar zal trekken. Want daar is het onbezorgd, heeft ze vrijheid en hoeft ze geen verantwoording af te leggen. Als ze bij jou komt, doe je moeilijk en voelt ze zich vervelend over de dingen waar ze nu eigenlijk ontzettend veel plezier in heeft. En als ik van mezelf uitga, heeft ze dat plezier ook echt nodig! Jee, als ik het over mocht doen had ik nog een fulltime studie gedaan ipv de eerste de beste baan aan te nemen na mijn studie. Het is zo'n toptijd geweest!
Studeer jij ook? Of werk je? Ik vind je ouder klinken dan 23 nl.
donderdag 11 september 2008 om 14:12
Allereerst vind ik het goed van je dat je dit probleem in ieder geval bespreekbaar maakt en ook kritisch naar jezelf kijkt.
Aan de ene kant snap ik je wel een beetje maar aan de andere kant denk ik echt dat je haar een beetje losser moet laten. Ze is 19 en geen 3. En natuurlijk ben je bezorgd omdat ze je vriendin is maar zij kiest ervoor om op deze manier haar geld te verdienen.
Wat me trouwens wel opviel, is dat je haar min of meer straft voor het feit dat ze ervoor kiest om op woensdag te gaan werken. Omdat ze dan er niet voor kiest om bij jou te zijn, mag ze op donderdag ook niet meer langskomen?
Aan de ene kant snap ik je wel een beetje maar aan de andere kant denk ik echt dat je haar een beetje losser moet laten. Ze is 19 en geen 3. En natuurlijk ben je bezorgd omdat ze je vriendin is maar zij kiest ervoor om op deze manier haar geld te verdienen.
Wat me trouwens wel opviel, is dat je haar min of meer straft voor het feit dat ze ervoor kiest om op woensdag te gaan werken. Omdat ze dan er niet voor kiest om bij jou te zijn, mag ze op donderdag ook niet meer langskomen?
donderdag 11 september 2008 om 19:18
quote:wanda_p schreef op 11 september 2008 @ 12:44:
Ik hoop dat je vriendin het uitmaakt en een fijn vrij en zelfstandig leven tegemoet gaat en ooit een man tegenkomst die haar steunt en vertrouwt.
Bedankt iedereen! Maar aan zo'n reactie heb ik natuurlijk niks! Jij weet niks van onze relatie en dan kom je met zulke uitspraken :S
Ik probeer er toch aan te werken?
Maar zie dat het veel gaat over het loslaten van mn vriendin, maar lees weinig over waar ik vooral ook mee zit, namelijk het om kunnen zetten van die knop in mn hoofd als ik ergens mee zit.
Bijvoorbeeld die keer dat ik haar heel de dag op allerlei manieren had verwend. Dagje mee uit varen genomen, lekker etentje geregeld, haar persoonlijk heel lang en uitgebreid op de boot verwend (you know what i mean). Zij mij heel de dag opgewonden houden met "wacht maar, vanavond neem ik jou onderhanden". Maar dan is t 's avonds en zegt ze dat ze te moe is en het niet goed lukt allemaal. Op dat moment voelde ik me gewoon teleurgesteld. In mn hoofd hoefde ik ook helemaal geen tegenprestatie ofzo, maar je vind het dan toch wel jammer. Op zo'n moment kan ik, ondanks dat ik het begrijp dat ze moe is, de knop niet omzetten en ben dan nog vaak tot 's ochtends chagarijnig. Dat probleem bedoel ik dus. Het wel weten dat je om niks chagarijnig bent, maar de knop niet om kunnen zetten naar vrolijkheid en weer normaal als anders doen.
Het werk van haar is trouwens op basis dat ze elke dag mag kiezen wat ze doet. Het is dus niet zo dat ze speciaal voor het casino heeft gekozen. Ze kan ook allerlei andere evenementen kiezen op "betere" tijden. Dat bepaalt ze per dag. Daarom had ik het idee dat ze misschien best voor de vrijdag bijvoorbeeld iets voor overdag had kunnen kiezen ipv weer het casino als ze weet dat ik daar mee zit.
Ik hoop dat je vriendin het uitmaakt en een fijn vrij en zelfstandig leven tegemoet gaat en ooit een man tegenkomst die haar steunt en vertrouwt.
Bedankt iedereen! Maar aan zo'n reactie heb ik natuurlijk niks! Jij weet niks van onze relatie en dan kom je met zulke uitspraken :S
Ik probeer er toch aan te werken?
Maar zie dat het veel gaat over het loslaten van mn vriendin, maar lees weinig over waar ik vooral ook mee zit, namelijk het om kunnen zetten van die knop in mn hoofd als ik ergens mee zit.
Bijvoorbeeld die keer dat ik haar heel de dag op allerlei manieren had verwend. Dagje mee uit varen genomen, lekker etentje geregeld, haar persoonlijk heel lang en uitgebreid op de boot verwend (you know what i mean). Zij mij heel de dag opgewonden houden met "wacht maar, vanavond neem ik jou onderhanden". Maar dan is t 's avonds en zegt ze dat ze te moe is en het niet goed lukt allemaal. Op dat moment voelde ik me gewoon teleurgesteld. In mn hoofd hoefde ik ook helemaal geen tegenprestatie ofzo, maar je vind het dan toch wel jammer. Op zo'n moment kan ik, ondanks dat ik het begrijp dat ze moe is, de knop niet omzetten en ben dan nog vaak tot 's ochtends chagarijnig. Dat probleem bedoel ik dus. Het wel weten dat je om niks chagarijnig bent, maar de knop niet om kunnen zetten naar vrolijkheid en weer normaal als anders doen.
Het werk van haar is trouwens op basis dat ze elke dag mag kiezen wat ze doet. Het is dus niet zo dat ze speciaal voor het casino heeft gekozen. Ze kan ook allerlei andere evenementen kiezen op "betere" tijden. Dat bepaalt ze per dag. Daarom had ik het idee dat ze misschien best voor de vrijdag bijvoorbeeld iets voor overdag had kunnen kiezen ipv weer het casino als ze weet dat ik daar mee zit.
donderdag 11 september 2008 om 19:22
quote:Suzeli schreef op 11 september 2008 @ 10:10:
1. Ze is geen MEISJE! van 19 ze is een volwassen vrouw.Dit moet ik met klem tegenspreken. Ze is voor de wet meerderjarig. Volwassen zijn is heel iets anders. Er zijn er die nooit volwassen worden (vrouwen èn mannen).
1. Ze is geen MEISJE! van 19 ze is een volwassen vrouw.Dit moet ik met klem tegenspreken. Ze is voor de wet meerderjarig. Volwassen zijn is heel iets anders. Er zijn er die nooit volwassen worden (vrouwen èn mannen).
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
donderdag 11 september 2008 om 19:51
Heel eerlijk klinkt het alsof je haar al een beetje aan het kwijtraken bent. Dat kan komen omdat je haar wilde claimen en het kan komen omdat ze ouder wordt en een andere kant opgaat dan jij.
Je ogen gaan nu open, juist omdat je haar kwijt aan het raken bent. Of dit zo is weet ik niet zeker natuurlijk.
Ik denk dat je heel lief bent en doet, maar dat het haar nu benauwd en dat ze daarom zo lauw reageert op leuke acties van jou.
Loslaten zal je moeten, wil je een kans maken dat de relatie goed loopt. Ondertussen zit jij met jouw gevoelens.
Geniet van de momenten die je hebt met haar en op de momenten dat ze er niet is, ga lekker zelf op stap. Waarom niet zelf op jezelf gaan wonen? Zodat jij ook je zelfstandigheid vergroot? Beetje losmaken van haar en zelf een eigen leven opbouwen zodat je afhankelijkheid niet zo groot is.
Het is lastig dat begrijp ik, maar meer kan je even niet doen. Ik kan je gelijk geven dat het niet leuk van haar was om zo lauw te reageren en dat je juist heel lief was, maar daar heb je niets aan. Als je weet dat het van jezelf goed zit is dat prima. Graag of niet. Je bent zelf duidelijk heel onzeker. Je klinkt inderdaad als veel vrouwen hier (vandaar dat het wel eens 'grappig' is om te lezen vanuit een man) maar ook daarvoor geldt, eigen leven opbouwen en niet te afhankelijk opstellen. Lastige klus, maar de moeite waard
Je ogen gaan nu open, juist omdat je haar kwijt aan het raken bent. Of dit zo is weet ik niet zeker natuurlijk.
Ik denk dat je heel lief bent en doet, maar dat het haar nu benauwd en dat ze daarom zo lauw reageert op leuke acties van jou.
Loslaten zal je moeten, wil je een kans maken dat de relatie goed loopt. Ondertussen zit jij met jouw gevoelens.
Geniet van de momenten die je hebt met haar en op de momenten dat ze er niet is, ga lekker zelf op stap. Waarom niet zelf op jezelf gaan wonen? Zodat jij ook je zelfstandigheid vergroot? Beetje losmaken van haar en zelf een eigen leven opbouwen zodat je afhankelijkheid niet zo groot is.
Het is lastig dat begrijp ik, maar meer kan je even niet doen. Ik kan je gelijk geven dat het niet leuk van haar was om zo lauw te reageren en dat je juist heel lief was, maar daar heb je niets aan. Als je weet dat het van jezelf goed zit is dat prima. Graag of niet. Je bent zelf duidelijk heel onzeker. Je klinkt inderdaad als veel vrouwen hier (vandaar dat het wel eens 'grappig' is om te lezen vanuit een man) maar ook daarvoor geldt, eigen leven opbouwen en niet te afhankelijk opstellen. Lastige klus, maar de moeite waard
donderdag 11 september 2008 om 20:33
quote:Man023 schreef op 11 september 2008 @ 19:18:
[...]
Bedankt iedereen! Maar aan zo'n reactie heb ik natuurlijk niks! Jij weet niks van onze relatie en dan kom je met zulke uitspraken :S
Ik probeer er toch aan te werken?
Maar zie dat het veel gaat over het loslaten van mn vriendin, maar lees weinig over waar ik vooral ook mee zit, namelijk het om kunnen zetten van die knop in mn hoofd als ik ergens mee zit.
Bijvoorbeeld die keer dat ik haar heel de dag op allerlei manieren had verwend. Dagje mee uit varen genomen, lekker etentje geregeld, haar persoonlijk heel lang en uitgebreid op de boot verwend (you know what i mean). Zij mij heel de dag opgewonden houden met "wacht maar, vanavond neem ik jou onderhanden". Maar dan is t 's avonds en zegt ze dat ze te moe is en het niet goed lukt allemaal. Op dat moment voelde ik me gewoon teleurgesteld. In mn hoofd hoefde ik ook helemaal geen tegenprestatie ofzo, maar je vind het dan toch wel jammer. Op zo'n moment kan ik, ondanks dat ik het begrijp dat ze moe is, de knop niet omzetten en ben dan nog vaak tot 's ochtends chagarijnig. Dat probleem bedoel ik dus. Het wel weten dat je om niks chagarijnig bent, maar de knop niet om kunnen zetten naar vrolijkheid en weer normaal als anders doen.
Het werk van haar is trouwens op basis dat ze elke dag mag kiezen wat ze doet. Het is dus niet zo dat ze speciaal voor het casino heeft gekozen. Ze kan ook allerlei andere evenementen kiezen op "betere" tijden. Dat bepaalt ze per dag. Daarom had ik het idee dat ze misschien best voor de vrijdag bijvoorbeeld iets voor overdag had kunnen kiezen ipv weer het casino als ze weet dat ik daar mee zit.
Je wilt weten hoe je de knop om zet? Dat je er niet meer mee zit?
Haar handelen beinvloedt jouw gedrag. Daar zit de knop. Dus haar handelen loskoppelen van jou als persoon.
En ra ra ra waarom lukt dat nou niet?!?! Omdat je haar wilt sturen.
En dat sturen noem jij 'rekening houden met mijn gevoelens'. Controle willen houden en rekening houden met gevoelens zijn twee verschillende werelden. Dat onderscheid moet je denk ik nog leren maken.
Het is heel goed dat je kritisch naar jezelf wilt kijken en ik zie sommige jou daar de complimenten voor geven, maar eerlijk gezegd lees ik nergens dat je kritisch naar jezelf kijkt. Je wilt van een probleem af maar legt het probleem ondertussen wel steeds bij je vriendin. Beetje dubbel vind je niet?
[...]
Bedankt iedereen! Maar aan zo'n reactie heb ik natuurlijk niks! Jij weet niks van onze relatie en dan kom je met zulke uitspraken :S
Ik probeer er toch aan te werken?
Maar zie dat het veel gaat over het loslaten van mn vriendin, maar lees weinig over waar ik vooral ook mee zit, namelijk het om kunnen zetten van die knop in mn hoofd als ik ergens mee zit.
Bijvoorbeeld die keer dat ik haar heel de dag op allerlei manieren had verwend. Dagje mee uit varen genomen, lekker etentje geregeld, haar persoonlijk heel lang en uitgebreid op de boot verwend (you know what i mean). Zij mij heel de dag opgewonden houden met "wacht maar, vanavond neem ik jou onderhanden". Maar dan is t 's avonds en zegt ze dat ze te moe is en het niet goed lukt allemaal. Op dat moment voelde ik me gewoon teleurgesteld. In mn hoofd hoefde ik ook helemaal geen tegenprestatie ofzo, maar je vind het dan toch wel jammer. Op zo'n moment kan ik, ondanks dat ik het begrijp dat ze moe is, de knop niet omzetten en ben dan nog vaak tot 's ochtends chagarijnig. Dat probleem bedoel ik dus. Het wel weten dat je om niks chagarijnig bent, maar de knop niet om kunnen zetten naar vrolijkheid en weer normaal als anders doen.
Het werk van haar is trouwens op basis dat ze elke dag mag kiezen wat ze doet. Het is dus niet zo dat ze speciaal voor het casino heeft gekozen. Ze kan ook allerlei andere evenementen kiezen op "betere" tijden. Dat bepaalt ze per dag. Daarom had ik het idee dat ze misschien best voor de vrijdag bijvoorbeeld iets voor overdag had kunnen kiezen ipv weer het casino als ze weet dat ik daar mee zit.
Je wilt weten hoe je de knop om zet? Dat je er niet meer mee zit?
Haar handelen beinvloedt jouw gedrag. Daar zit de knop. Dus haar handelen loskoppelen van jou als persoon.
En ra ra ra waarom lukt dat nou niet?!?! Omdat je haar wilt sturen.
En dat sturen noem jij 'rekening houden met mijn gevoelens'. Controle willen houden en rekening houden met gevoelens zijn twee verschillende werelden. Dat onderscheid moet je denk ik nog leren maken.
Het is heel goed dat je kritisch naar jezelf wilt kijken en ik zie sommige jou daar de complimenten voor geven, maar eerlijk gezegd lees ik nergens dat je kritisch naar jezelf kijkt. Je wilt van een probleem af maar legt het probleem ondertussen wel steeds bij je vriendin. Beetje dubbel vind je niet?
donderdag 11 september 2008 om 20:38
quote:Man023 schreef op 11 september 2008 @ 19:18:
[...]
Het werk van haar is trouwens op basis dat ze elke dag mag kiezen wat ze doet. Het is dus niet zo dat ze speciaal voor het casino heeft gekozen. Ze kan ook allerlei andere evenementen kiezen op "betere" tijden. Dat bepaalt ze per dag. Daarom had ik het idee dat ze misschien best voor de vrijdag bijvoorbeeld iets voor overdag had kunnen kiezen ipv weer het casino als ze weet dat ik daar mee zit.
Jouw vriendin nodig ik van harte uit om op dit forum de workshop "Leef je eigen leven ook al heb je een vriend" te geven.
Je realiseert je misschien niet hoe gezond het is voor iemand om LOS van de partner persoonlijke keuzes te maken.
Door haar eigen gang te gaan zal ze jou niks kunnen verwijten. Als ze zich aan jou gaat lopen aanpassen en er gaat een keer iets mis, dan krijg je een lading shit over je heen. Ze deed het immers allemaal voor jou. Dat is geen relatie maar een wurggreep.
[...]
Het werk van haar is trouwens op basis dat ze elke dag mag kiezen wat ze doet. Het is dus niet zo dat ze speciaal voor het casino heeft gekozen. Ze kan ook allerlei andere evenementen kiezen op "betere" tijden. Dat bepaalt ze per dag. Daarom had ik het idee dat ze misschien best voor de vrijdag bijvoorbeeld iets voor overdag had kunnen kiezen ipv weer het casino als ze weet dat ik daar mee zit.
Jouw vriendin nodig ik van harte uit om op dit forum de workshop "Leef je eigen leven ook al heb je een vriend" te geven.
Je realiseert je misschien niet hoe gezond het is voor iemand om LOS van de partner persoonlijke keuzes te maken.
Door haar eigen gang te gaan zal ze jou niks kunnen verwijten. Als ze zich aan jou gaat lopen aanpassen en er gaat een keer iets mis, dan krijg je een lading shit over je heen. Ze deed het immers allemaal voor jou. Dat is geen relatie maar een wurggreep.
donderdag 11 september 2008 om 20:43
Je wíl die knop niet omzetten. Jouw goed recht, maar zeg dan niet dat je het niet kan.
Sta jezelf mss een half uurtje per incident toe om te griepen. Hell, zég zelfs waarom je teleurgesteld bent. Niet dat dat iets verandert, waarschijnlijk niet, maar je hebt dan in elk geval laten weten hoe jij erin staat.
En dan na dat halve uur: let it go. De wereld is niet ingericht op jouw persoonlijk comfort, zoals de quote van een wijs forumster alhier luidt.
Mocht het je écht niet lukken om die knop om te zetten dan is therapie mss een idee? Je zou er een stuk aangenamer mens van kunnen worden. Ik kan persoonlijk goed griepen, maar binnen een half uur is dat toch wel weer over.
Sta jezelf mss een half uurtje per incident toe om te griepen. Hell, zég zelfs waarom je teleurgesteld bent. Niet dat dat iets verandert, waarschijnlijk niet, maar je hebt dan in elk geval laten weten hoe jij erin staat.
En dan na dat halve uur: let it go. De wereld is niet ingericht op jouw persoonlijk comfort, zoals de quote van een wijs forumster alhier luidt.
Mocht het je écht niet lukken om die knop om te zetten dan is therapie mss een idee? Je zou er een stuk aangenamer mens van kunnen worden. Ik kan persoonlijk goed griepen, maar binnen een half uur is dat toch wel weer over.
zaterdag 13 september 2008 om 12:40
De enige manier om jezelf te leren de knop om te zetten is analyseren wat er nou precies gebeurd, wat jou gedáchten zijn over de gebeurtenis, en welke emoties je zelf met deze gedachten oproept. Het zijn namelijk niet de gebeurtenissen die de emoties oproepen, maar jouw gedachten.. Volg je me nog?
Oké, jouw eigen voorbeeld: je vind het niks dat je vriendin die ene avond in het casino werkte (om diverse redenen), dit heb je naar haar duidelijk gemaakt (even in het midden gelaten op welke manier je dit gedaan hebt) en dat ze er nu "toch" weer gaat werken.
Dat zij zich heeft ingeschreven voor het werk, is de gebeurtenis. Jouw gedachten daarover zijn wrs iets in de trant van: ik baal hiervan, want ik heb gezegd dat ik dat niet leuk vind en toch gaat ze haar eigen gang/ ik ben niet belangrijk genoeg voor haar / ze neemt me niet serieus (zit ik in de buurt?). Jouw emoties die worden opgeroepen door je eigen gedachten zijn: boos, verdrietig, jaloers, onzekerheid etc.
Vervolgens ga je gedrag vertonen wat daarbij 'hoort': willen controleren, passief agressief gedrag (als jij woensdag niet kan, kan ik donderdag niet).
De truc is om je gedachten om te vormen.. Ze is zelfstandiger en onafhankelijker van jou (wat jij dus wilde lees ik), ze ontwikkelt zich leuk, en ze vindt jou nog steeds leuk.
Nóg wel, want je solliciteert hard naar een relatiebreuk op het moment...
Ga je iets minder met haar, en meer met jezelf bezighouden. Zij moet groeien en haar eigen weg gaan, en jij zeker ook! Als jullie wegen de zelfde kant opgaan, is dit alleen maar geweldig en dan komt het wel goed / blijft het goed gaan. Als dit niet het geval blijkt te zijn, heb je mooie herinneringen samen, maar was het gewoon niet 'meant to be'..
Oké, jouw eigen voorbeeld: je vind het niks dat je vriendin die ene avond in het casino werkte (om diverse redenen), dit heb je naar haar duidelijk gemaakt (even in het midden gelaten op welke manier je dit gedaan hebt) en dat ze er nu "toch" weer gaat werken.
Dat zij zich heeft ingeschreven voor het werk, is de gebeurtenis. Jouw gedachten daarover zijn wrs iets in de trant van: ik baal hiervan, want ik heb gezegd dat ik dat niet leuk vind en toch gaat ze haar eigen gang/ ik ben niet belangrijk genoeg voor haar / ze neemt me niet serieus (zit ik in de buurt?). Jouw emoties die worden opgeroepen door je eigen gedachten zijn: boos, verdrietig, jaloers, onzekerheid etc.
Vervolgens ga je gedrag vertonen wat daarbij 'hoort': willen controleren, passief agressief gedrag (als jij woensdag niet kan, kan ik donderdag niet).
De truc is om je gedachten om te vormen.. Ze is zelfstandiger en onafhankelijker van jou (wat jij dus wilde lees ik), ze ontwikkelt zich leuk, en ze vindt jou nog steeds leuk.
Nóg wel, want je solliciteert hard naar een relatiebreuk op het moment...
Ga je iets minder met haar, en meer met jezelf bezighouden. Zij moet groeien en haar eigen weg gaan, en jij zeker ook! Als jullie wegen de zelfde kant opgaan, is dit alleen maar geweldig en dan komt het wel goed / blijft het goed gaan. Als dit niet het geval blijkt te zijn, heb je mooie herinneringen samen, maar was het gewoon niet 'meant to be'..
zaterdag 13 september 2008 om 18:41
Wel vervelend als je vriendin niet luistert...........
Je vriendin woont al op kamers en haar financiele behoefte is anders. Als zij op een dag heel veel uren kan maken is dat kassa voor haar, terwijl jij dan eenzaam en alleen thuis zit.
Bij mijn werk destijds werkten ook veel studenten en hoeveel meer uren zij op een dag konden maken, des te liever was het hun. Reistijd, graag! Als de teller maar door bleef tikken.
Lol, dat hadden ze volop tijdens het werk. De thuisblijvers zien eigenlijk alleen maar iemand moe en afgemat van het werk terugkomen.
Ik vind het heel goed van je vriendin dat ze precies doet zoals zij het graag wil. Het gaat om 1 woensdag avond per week en jij gaat dan moeilijk doen. Zij wil je wel zien, maar eerst zal ook haar portemonnee gevuld moeten zijn.
Vraag zou jij een deel van haar vaste kosten over willen nemen om haar vaker te willen zien?
Je vriendin woont al op kamers en haar financiele behoefte is anders. Als zij op een dag heel veel uren kan maken is dat kassa voor haar, terwijl jij dan eenzaam en alleen thuis zit.
Bij mijn werk destijds werkten ook veel studenten en hoeveel meer uren zij op een dag konden maken, des te liever was het hun. Reistijd, graag! Als de teller maar door bleef tikken.
Lol, dat hadden ze volop tijdens het werk. De thuisblijvers zien eigenlijk alleen maar iemand moe en afgemat van het werk terugkomen.
Ik vind het heel goed van je vriendin dat ze precies doet zoals zij het graag wil. Het gaat om 1 woensdag avond per week en jij gaat dan moeilijk doen. Zij wil je wel zien, maar eerst zal ook haar portemonnee gevuld moeten zijn.
Vraag zou jij een deel van haar vaste kosten over willen nemen om haar vaker te willen zien?
