Relaties
alle pijlers
Advies... word beetje gek van eigen gedrag
donderdag 11 september 2008 om 09:56
Hoi iedereen!
Ik hoop dat jullie advies kunnen geven over het volgende:
Ruim 2,5 jaar heb ik een lieve vriendin maar de laatste tijd hebben we nogal eens behoorlijke conflicten die denk ik voornamelijk door mijn gedrag en ideeen ontstaan.
Na alweer een woordenwisseling ben ik bij mijn eigen te raden gegaan of ik iets verkeerd doe. En zag toen dat ik de laatste tijd ontzettend veel problemen heb als iets niet gaat zoals ik graag zou willen. Ik wordt chagarijnig en kan het probleem niet naast mij neer leggen waardoor de volgende dag er weer "vrolijk" over door wordt gediscussieerd.
Nu is er wel behoorlijk wat veranderd de laatste tijd. Mijn vriendin is op kamers gegaan waardoor ik niet precies weet wat ze allemaal doet en heeft ze ander werk genomen waar ik niet altijd even blij mee ben. Bijvoorbeeld deze week:
Dinsdag gaat ze naar een borrel tot laat in de nacht en komt daarvan ziek thuis doordat ze te weinig tussendoor heeft gegeten. Verder kiest ze als eerste werkdag (ze werkt nu voor een horeca uitzendbureau) om op woensdag van 8 tot 4 uur s'nacht te gaan helpen bij het casino in venlo. Iets waar ik gewoon ontzettend op tegen was omdat ik het A) geen normale werktijd vind voor een meisje van 19 jaar en
het geen prettig gevoel vind dat ze 's nachts om 4 uur nog dik 100km mee terug moet rijden met onbekende mensen die ook moe zijn van het werk. Hierover hebben we al een discussie gehad waar voornamelijk ik gelijk in wil hebben, maar waar zei eigenlijk ook wel goeie standpunten bij had (leek haar leuk werk, volgende dag was ze vrij, verder waren alle andere werkzaamheden deze week al bezet). Tot mijn ongenoegen hoorde ik gisteren dat ze vrijdag weer voor hetzelfde werk heeft ingeschreven. Terwijl ik duidelijk heb laten merken dat ik het gewoon niet fijn vind. Dus weer discussie.... 
Nu is dit misschien wel begrijpelijk maar bij het volgende voorbeeld weer iets minder: Zo is woensdag nu bijvoorbeeld de dag waarop we elkaar 's avonds kunnen zien omdat we de volgende dag allebei vrij zijn en dus bij elkaar kunnen slapen. Nu ze deze week dus op woensdag is gaan werken, ging het samenzijn niet door. Maar nu wil ze donderdagavond langskomen. Maar ik heb dan al zo de balen dat de woensdag niet doorging dat ik ook weinig zin heb om donderdag allemaal weer moeilijk te gaan lopen doen. Ik denk dan bij me eigen van "jij wil woensdag gaan werken, dan heb je donderdag maar pech ook", terwijl het eigenlijk best zou kunnen omdat we vrijdag allebei 's ochtends vrij zijn. Maar ik kan die knop in me hoofd gewoon zo moeilijk omzetten, waardoor als we elkaar dan zien ik er toch nog iets over wil zeggen wat dan weer vaak een discussie tot gevolg heeft.
En zo gaat t maar door. Kleine ergenissen over en weer, die eigenlijk niks voor mogen stellen maar waar ik toch niet goed mee om kan gaan. Zit ik fout?, zit mn vriendin fout? Hoe zorg ik ervoor dat ik die knop wel om kan zetten?. Mn relatie betitel ik gewoon als super. Ik vind haar nog steeds erg leuk, sexleven is goed en zie me eigen ook echt nog lang bij haar blijven, maar dit gedoe wat de laatste weken aan de gang is komt het allemaal niet ten goede.
Sorry dat het zo'n lang verhaal is geworden en dat het misschien af en toe wat onsamenhangend is, maar hoop dat jullie hierover jullie mening of advies willen geven...
Ik hoop dat jullie advies kunnen geven over het volgende:
Ruim 2,5 jaar heb ik een lieve vriendin maar de laatste tijd hebben we nogal eens behoorlijke conflicten die denk ik voornamelijk door mijn gedrag en ideeen ontstaan.
Na alweer een woordenwisseling ben ik bij mijn eigen te raden gegaan of ik iets verkeerd doe. En zag toen dat ik de laatste tijd ontzettend veel problemen heb als iets niet gaat zoals ik graag zou willen. Ik wordt chagarijnig en kan het probleem niet naast mij neer leggen waardoor de volgende dag er weer "vrolijk" over door wordt gediscussieerd.
Nu is er wel behoorlijk wat veranderd de laatste tijd. Mijn vriendin is op kamers gegaan waardoor ik niet precies weet wat ze allemaal doet en heeft ze ander werk genomen waar ik niet altijd even blij mee ben. Bijvoorbeeld deze week:
Dinsdag gaat ze naar een borrel tot laat in de nacht en komt daarvan ziek thuis doordat ze te weinig tussendoor heeft gegeten. Verder kiest ze als eerste werkdag (ze werkt nu voor een horeca uitzendbureau) om op woensdag van 8 tot 4 uur s'nacht te gaan helpen bij het casino in venlo. Iets waar ik gewoon ontzettend op tegen was omdat ik het A) geen normale werktijd vind voor een meisje van 19 jaar en
het geen prettig gevoel vind dat ze 's nachts om 4 uur nog dik 100km mee terug moet rijden met onbekende mensen die ook moe zijn van het werk. Hierover hebben we al een discussie gehad waar voornamelijk ik gelijk in wil hebben, maar waar zei eigenlijk ook wel goeie standpunten bij had (leek haar leuk werk, volgende dag was ze vrij, verder waren alle andere werkzaamheden deze week al bezet). Tot mijn ongenoegen hoorde ik gisteren dat ze vrijdag weer voor hetzelfde werk heeft ingeschreven. Terwijl ik duidelijk heb laten merken dat ik het gewoon niet fijn vind. Dus weer discussie.... Nu is dit misschien wel begrijpelijk maar bij het volgende voorbeeld weer iets minder: Zo is woensdag nu bijvoorbeeld de dag waarop we elkaar 's avonds kunnen zien omdat we de volgende dag allebei vrij zijn en dus bij elkaar kunnen slapen. Nu ze deze week dus op woensdag is gaan werken, ging het samenzijn niet door. Maar nu wil ze donderdagavond langskomen. Maar ik heb dan al zo de balen dat de woensdag niet doorging dat ik ook weinig zin heb om donderdag allemaal weer moeilijk te gaan lopen doen. Ik denk dan bij me eigen van "jij wil woensdag gaan werken, dan heb je donderdag maar pech ook", terwijl het eigenlijk best zou kunnen omdat we vrijdag allebei 's ochtends vrij zijn. Maar ik kan die knop in me hoofd gewoon zo moeilijk omzetten, waardoor als we elkaar dan zien ik er toch nog iets over wil zeggen wat dan weer vaak een discussie tot gevolg heeft.En zo gaat t maar door. Kleine ergenissen over en weer, die eigenlijk niks voor mogen stellen maar waar ik toch niet goed mee om kan gaan. Zit ik fout?, zit mn vriendin fout? Hoe zorg ik ervoor dat ik die knop wel om kan zetten?. Mn relatie betitel ik gewoon als super. Ik vind haar nog steeds erg leuk, sexleven is goed en zie me eigen ook echt nog lang bij haar blijven, maar dit gedoe wat de laatste weken aan de gang is komt het allemaal niet ten goede.
Sorry dat het zo'n lang verhaal is geworden en dat het misschien af en toe wat onsamenhangend is, maar hoop dat jullie hierover jullie mening of advies willen geven...
donderdag 11 september 2008 om 09:59
Als je wilt dat jullie lang bij elkaar blijven, zou ik eens ophouden met zeuren over haar werk. Ze is 19, dus volwassen, ze woont op zichzelf en kan dus zelf kiezen waar en wanneer ze wil werken. Waarom heb jij het idee dat je daar iets over te zeggen hebt? Je bent haar vader niet!
(*of zeg ik nu dezelfde dingen als je vriendin?*)
(*of zeg ik nu dezelfde dingen als je vriendin?*)
donderdag 11 september 2008 om 10:07
quote:Man023 schreef op 11 september 2008 @ 09:56:
Nu is er wel behoorlijk wat veranderd de laatste tijd. Mijn vriendin is op kamers gegaan waardoor ik niet precies weet wat ze allemaal doet en heeft ze ander werk genomen waar ik niet altijd even blij mee ben.
...
Tot mijn ongenoegen hoorde ik gisteren dat ze vrijdag weer voor hetzelfde werk heeft ingeschreven. Terwijl ik duidelijk heb laten merken dat ik het gewoon niet fijn vind.
Jij bent nogal een controlfreak, geloof ik, hè?
Als je zo doorgaat, raak je haar zeker kwijt.
Laat haar haar eigen beslissingen en fouten maken, je bent inderdaad haar vader niet!
Nu is er wel behoorlijk wat veranderd de laatste tijd. Mijn vriendin is op kamers gegaan waardoor ik niet precies weet wat ze allemaal doet en heeft ze ander werk genomen waar ik niet altijd even blij mee ben.
...
Tot mijn ongenoegen hoorde ik gisteren dat ze vrijdag weer voor hetzelfde werk heeft ingeschreven. Terwijl ik duidelijk heb laten merken dat ik het gewoon niet fijn vind.
Jij bent nogal een controlfreak, geloof ik, hè?
Als je zo doorgaat, raak je haar zeker kwijt.
Laat haar haar eigen beslissingen en fouten maken, je bent inderdaad haar vader niet!
donderdag 11 september 2008 om 10:10
1. Ze is geen MEISJE! van 19 ze is een volwassen vrouw.
2. Dat ze kiest voor 's nachts werken in een casino is 100% begrijpelijk. s' nachts verdient altijd goed en casino ook, combi is helemaal goed. (wou dat ik het gehad had)
3. idd loslaten. Er is n.l. niets zo vervelend als een vriend die claimerig doet en keuzes voor je wil maken als je net op kamers bent gegaan.
2. Dat ze kiest voor 's nachts werken in een casino is 100% begrijpelijk. s' nachts verdient altijd goed en casino ook, combi is helemaal goed. (wou dat ik het gehad had)
3. idd loslaten. Er is n.l. niets zo vervelend als een vriend die claimerig doet en keuzes voor je wil maken als je net op kamers bent gegaan.
donderdag 11 september 2008 om 10:10
Persoonlijk zou ik er gek van worden als mijn man me zou vertellen welk werk ik al dan niet zou mogen doen. Vrouw en man zijn gelijkwaardig. Je bent haar vader niet en hoeft dus niet te vertellen hoe laat ze thuis moet zijn.
Je vriendin is 19 en dus oud en wijs genoeg om zelf tegen haar grenzen op te lopen, zelf fouten te maken en te genieten van de vrijheid die ze nu heeft.
Je vriendin is 19 en dus oud en wijs genoeg om zelf tegen haar grenzen op te lopen, zelf fouten te maken en te genieten van de vrijheid die ze nu heeft.
donderdag 11 september 2008 om 10:14
Ze is 19, zit net lekker op haarzelf, heeft een nieuwe baan en ze zal de komende tijd nog wel meer keuzes maken die misschien niet altijd even handig uitkomen voor jou. Ze wordt volwassen, ze leert zichzelf op nieuwe manieren kennen.
Ik zou haar daarbij steunen, plezier hebben in haar ontdekkingen en haar loslaten om haar dingen te doen. Als het verder goed zit tussen jullie zal ze vanzelf een prettig nieuw evenwicht vinden met jou. Sta daarvoor open, wees supportive ipv te trekken en ervan te balen dat het niet meer is zoals het was. Dat komt niet meer terug op die manier denk ik.
Anders raak je haar kwijt. Die veranderingen zijn onvermijdelijk gezien haar leeftijd en de fase waar ze nu in zit. Je hoeft jezelf en je behoeften niet op te offeren om haar maar een plezier te doen maar kijk er ook realistisch en rationeel naar en verlang geen dingen van haar waar je haar geen goed mee doet. Je bent niet haar vader, je hoeft niet voor haar te zorgen. Het klinkt alsof ze dat prima zelf kan .
Ik zou haar daarbij steunen, plezier hebben in haar ontdekkingen en haar loslaten om haar dingen te doen. Als het verder goed zit tussen jullie zal ze vanzelf een prettig nieuw evenwicht vinden met jou. Sta daarvoor open, wees supportive ipv te trekken en ervan te balen dat het niet meer is zoals het was. Dat komt niet meer terug op die manier denk ik.
Anders raak je haar kwijt. Die veranderingen zijn onvermijdelijk gezien haar leeftijd en de fase waar ze nu in zit. Je hoeft jezelf en je behoeften niet op te offeren om haar maar een plezier te doen maar kijk er ook realistisch en rationeel naar en verlang geen dingen van haar waar je haar geen goed mee doet. Je bent niet haar vader, je hoeft niet voor haar te zorgen. Het klinkt alsof ze dat prima zelf kan .
donderdag 11 september 2008 om 10:16
Beetje mosterd, maar toch. Je bent niet haar vader. Ze is 19 en is zichzelf prima aan het ontwikkelen. Ze woont op kamers (leert zelfstandig te zijn), ze werkt (is niet lui en kan voor zichzelf zorgen) en ze kan goed inschatten wat de risico's zijn.
Je komt over als iemand die wil dat zij precies doet wat jij zegt. Een hele bezitterig vriend of een autoritaire vader. Beide zijn gewoon niet goed.
In een relatie hoor je gelijkwaardig te zijn. Jij probeert nu je zin door te drammen waardoor je eigenlijk wilt zeggen dat zij in dienst hoort te staan van jou. Daar gaat ze gelukkig niet mee akkoord.
Ik kan me overigens wel voorstellen dat je het even moeilijk hebt, er zijn voor jouw veel veranderingen in de relatie gekomen doordat zij zichzelf zo aan het ontwikkelen is. Mijn advies: ga daarin mee, anders blijf je achter.
En ik ben het met badmeester eens: goed dat je naar jezelf kijkt, want jij zit hier fout.
Je komt over als iemand die wil dat zij precies doet wat jij zegt. Een hele bezitterig vriend of een autoritaire vader. Beide zijn gewoon niet goed.
In een relatie hoor je gelijkwaardig te zijn. Jij probeert nu je zin door te drammen waardoor je eigenlijk wilt zeggen dat zij in dienst hoort te staan van jou. Daar gaat ze gelukkig niet mee akkoord.
Ik kan me overigens wel voorstellen dat je het even moeilijk hebt, er zijn voor jouw veel veranderingen in de relatie gekomen doordat zij zichzelf zo aan het ontwikkelen is. Mijn advies: ga daarin mee, anders blijf je achter.
En ik ben het met badmeester eens: goed dat je naar jezelf kijkt, want jij zit hier fout.
donderdag 11 september 2008 om 10:17
Ben je haar vader:quote:Man023 schreef op 11 september 2008 @ 09:56:
- waardoor ik niet precies weet wat ze allemaal doet en heeft ze ander werk genomen waar ik niet altijd even blij mee ben.
- Iets waar ik gewoon ontzettend op tegen was omdat ik het A) geen normale werktijd vind voor een meisje van 19
Of haar kind:
[quote]Man023 schreef op 11 september 2008 @ 09:56:
- Ik denk dan bij me eigen van "jij wil woensdag gaan werken, dan heb je donderdag maar pech ook",
quote]
Zo raak je haar echt kwijt!
Laat haar haar eigen keuzes maken!!
- waardoor ik niet precies weet wat ze allemaal doet en heeft ze ander werk genomen waar ik niet altijd even blij mee ben.
- Iets waar ik gewoon ontzettend op tegen was omdat ik het A) geen normale werktijd vind voor een meisje van 19
Of haar kind:
[quote]Man023 schreef op 11 september 2008 @ 09:56:
- Ik denk dan bij me eigen van "jij wil woensdag gaan werken, dan heb je donderdag maar pech ook",
quote]
Zo raak je haar echt kwijt!
Laat haar haar eigen keuzes maken!!
donderdag 11 september 2008 om 10:19
Hear, hear. Op dit soort claimgedrag loopt je relatie geheid stuk. Als je waarde hecht aan je relatie is het verstandig om je vriendin vrij te laten in de keuzes die ze maakt.
Ook vind ik dit zinnetje zorgwekkend: 'Mijn vriendin is op kamers gegaan waardoor ik niet precies weet wat ze allemaal doet.' Het komt erg benauwend op me over, alsof jij het erg belangrijk vindt om te weten wat je vriendin van minuut tot minuut uitspookt. Ik stel voor dat je vriendin een zelfstandig mens laat zijn, in plaats van slechts jouw partner.
Ook vind ik dit zinnetje zorgwekkend: 'Mijn vriendin is op kamers gegaan waardoor ik niet precies weet wat ze allemaal doet.' Het komt erg benauwend op me over, alsof jij het erg belangrijk vindt om te weten wat je vriendin van minuut tot minuut uitspookt. Ik stel voor dat je vriendin een zelfstandig mens laat zijn, in plaats van slechts jouw partner.
donderdag 11 september 2008 om 10:26
quote:Parnell schreef op 11 september 2008 @ 10:19:
Hear, hear. Op dit soort claimgedrag loopt je relatie geheid stuk. Als je waarde hecht aan je relatie is het verstandig om je vriendin vrij te laten in de keuzes die ze maakt.
Ook vind ik dit zinnetje zorgwekkend: 'Mijn vriendin is op kamers gegaan waardoor ik niet precies weet wat ze allemaal doet.' Het komt erg benauwend op me over, alsof jij het erg belangrijk vindt om te weten wat je vriendin van minuut tot minuut uitspookt. Ik stel voor dat je vriendin een zelfstandig mens laat zijn, in plaats van slechts jouw partner.
Ben het eens met Parnell. Vertrouw je haar niet?
Of ben je bang dat ze het daar zoveel leuker gaat hebben dan bij jou? Woon jij trouwens opjezelf? En hoe is het met je eigen ontwikkeling gesteld. Werk je? Studeer je?
Uit je Avatar maak ik op dat je 23 bent. En ik vind het ook zeer zorgwekkend dat jij jouw vriendin omschrijft als een meisje van 19. Is jullie relatie wel zo gelijkwaardig als het hoort?
Hear, hear. Op dit soort claimgedrag loopt je relatie geheid stuk. Als je waarde hecht aan je relatie is het verstandig om je vriendin vrij te laten in de keuzes die ze maakt.
Ook vind ik dit zinnetje zorgwekkend: 'Mijn vriendin is op kamers gegaan waardoor ik niet precies weet wat ze allemaal doet.' Het komt erg benauwend op me over, alsof jij het erg belangrijk vindt om te weten wat je vriendin van minuut tot minuut uitspookt. Ik stel voor dat je vriendin een zelfstandig mens laat zijn, in plaats van slechts jouw partner.
Ben het eens met Parnell. Vertrouw je haar niet?
Of ben je bang dat ze het daar zoveel leuker gaat hebben dan bij jou? Woon jij trouwens opjezelf? En hoe is het met je eigen ontwikkeling gesteld. Werk je? Studeer je?
Uit je Avatar maak ik op dat je 23 bent. En ik vind het ook zeer zorgwekkend dat jij jouw vriendin omschrijft als een meisje van 19. Is jullie relatie wel zo gelijkwaardig als het hoort?
donderdag 11 september 2008 om 10:46
Pfff, wat de rest zegt: je bent haar vader niet. Ik vind jouw reacties erg overdreven en claimerig. het klintk alsof je mijlen boven haar staat. Niet echt het juiste uitgangspuntin een relatie denk ik zo.
Ik zou zeggen' loosen up', kom van je troon af en geniet van de tijd dat je bij elkaar kan zijn ipv het te verpesten door zo claimerig en kinderachtig te reageren.
Ik zou zeggen' loosen up', kom van je troon af en geniet van de tijd dat je bij elkaar kan zijn ipv het te verpesten door zo claimerig en kinderachtig te reageren.
donderdag 11 september 2008 om 11:01
Bedankt voor jullie reacties!
Op de vragen van liselotte:
Ik ben idd zoals mn profielnaam het al zegt 23. Studeer en woon idd nog thuis. Maybe dat het daarom zo vreemd is dat ze nu op kamers zit.
Op de vraag of ik haar vertrouw is mijn antwoord "95%". Half jaar geleden is er wel iets gebeurd wat ik echt niet van haar verwacht had, waar mijn vertrouwen in haar wel een deuk van heeft opgelopen. Nu weet ik bijna wel zeker dat dat niet meer zal gebeuren maar in je achterhoofd speelt het allemaal wel mee. Vooral als je nu soortgelijke verhalen hoort van avonden zoals die ene bewuste avond van een half jaar geleden.
Verder wil ik haar vader niet proberen te spelen. Ik was eigenlijk juist een van de eerste die zei dat ze wat meer dingen voor der eigen moest gaan doen omdat ze teveel aan mij hing. Maar nu doet ze dat en snap ik niet waarom dat ineens af en toe zo lastig voor me is. Ik moet haar een beetje los laten i know, maar mag je van je vriendin niet een beetje verwachten dat ze ook rekening houdt met mijn gevoelens en meningen. Daar heb je toch ook een relatie voor? Nu lijkt het ineens of het haar allemaal niks meer uitmaakt.
Op de vragen van liselotte:
Ik ben idd zoals mn profielnaam het al zegt 23. Studeer en woon idd nog thuis. Maybe dat het daarom zo vreemd is dat ze nu op kamers zit.
Op de vraag of ik haar vertrouw is mijn antwoord "95%". Half jaar geleden is er wel iets gebeurd wat ik echt niet van haar verwacht had, waar mijn vertrouwen in haar wel een deuk van heeft opgelopen. Nu weet ik bijna wel zeker dat dat niet meer zal gebeuren maar in je achterhoofd speelt het allemaal wel mee. Vooral als je nu soortgelijke verhalen hoort van avonden zoals die ene bewuste avond van een half jaar geleden.
Verder wil ik haar vader niet proberen te spelen. Ik was eigenlijk juist een van de eerste die zei dat ze wat meer dingen voor der eigen moest gaan doen omdat ze teveel aan mij hing. Maar nu doet ze dat en snap ik niet waarom dat ineens af en toe zo lastig voor me is. Ik moet haar een beetje los laten i know, maar mag je van je vriendin niet een beetje verwachten dat ze ook rekening houdt met mijn gevoelens en meningen. Daar heb je toch ook een relatie voor? Nu lijkt het ineens of het haar allemaal niks meer uitmaakt.
donderdag 11 september 2008 om 11:11
Wel, als ik zo vrij mag zijn:
Je vriendin klinkt als iemand die lol heeft in het leven en van alles aan het ontdekken is. Jij klinkt als iemand die vast zit en weinig plezier heeft. En nou wil jij dat zij meer als jij gaat worden.
Mijn advies: doe jullie allebei een plezier en zorg dat jij meer zoals zij wordt. Ga het huis uit, ga lekker op jezelf wonen en ga leven. Je eigen plezier vergroten is stukken beter en gezonder dan haar plezier verminderen.
Je vriendin klinkt als iemand die lol heeft in het leven en van alles aan het ontdekken is. Jij klinkt als iemand die vast zit en weinig plezier heeft. En nou wil jij dat zij meer als jij gaat worden.
Mijn advies: doe jullie allebei een plezier en zorg dat jij meer zoals zij wordt. Ga het huis uit, ga lekker op jezelf wonen en ga leven. Je eigen plezier vergroten is stukken beter en gezonder dan haar plezier verminderen.
Soep met ballen zal nooit met hetzelfde zijn
donderdag 11 september 2008 om 11:13
Het lijkt erop dat ze jou nu voorbij streeft in ontwikkeling. Thuiswonen op je 23e vind ik niet goed. Dan blijf je een soort mama's kindje en leer je niet voor jezelf te zorgen.
Tenzij je natuurlijk mee helpt met huis schoonhouden, kostgeld betaald en kookt.
95% vertrouwen vind ik weinig. Dat moet je echt proberen op te schroeven.
En rekening houden met jouw gevoelens, als die reeel waren.. natuurlijk moet het dan. Maar jouw eisen zijn niet reeel.
Op dit moment schiet jij echt te ver door. Jij moet om leren gaan met je gevoelens op een goede manier. Krampachtig controle uitoefenen is geen juiste manier. Dit hoort bij volwassen worden.
Je moet haar loslaten, dan zal je zien dat ze vanzelf weer terug komt.
Tenzij je natuurlijk mee helpt met huis schoonhouden, kostgeld betaald en kookt.
95% vertrouwen vind ik weinig. Dat moet je echt proberen op te schroeven.
En rekening houden met jouw gevoelens, als die reeel waren.. natuurlijk moet het dan. Maar jouw eisen zijn niet reeel.
Op dit moment schiet jij echt te ver door. Jij moet om leren gaan met je gevoelens op een goede manier. Krampachtig controle uitoefenen is geen juiste manier. Dit hoort bij volwassen worden.
Je moet haar loslaten, dan zal je zien dat ze vanzelf weer terug komt.
donderdag 11 september 2008 om 11:14
Als je vriendin totaal geen rekening houdt met jouw gevoelens en meningen, begrijp ik niet dat je nog bij haar blijft. Ik denk echter dat je overdrijft, omdat je je gekrenkt voelt dat je vriendin niet doet wat jij zegt in dit ene geval. Ze houdt best rekening met jou, alleen niet wat betreft haar baankeuze. Die baan vindt ze blijkbaar te leuk en belangrijk om voor jou op te geven.
Je kunt het ook andersom zien: als je vriendin dit nou zo graag doet, wie ben jij dan om het haar te verbieden?
En dat je je vriendin niet helemaal vertrouwt, sja, dat is toch echt je eigen probleem. Als je vriendin is vreemdgegaan (en aan je manier van formuleren denk ik dat dat niet het geval is, maar dat ze iets redelijk onschuldigs heeft gedaan waar een andere man bij betrokken was, maar waar jij niet van gediend was. Klopt dat?) is dat vervelend. Maar haar controleren helpt daar echt niet tegen. Als ze bij je weg wil gaat ze toch wel.
Je kunt het ook andersom zien: als je vriendin dit nou zo graag doet, wie ben jij dan om het haar te verbieden?
En dat je je vriendin niet helemaal vertrouwt, sja, dat is toch echt je eigen probleem. Als je vriendin is vreemdgegaan (en aan je manier van formuleren denk ik dat dat niet het geval is, maar dat ze iets redelijk onschuldigs heeft gedaan waar een andere man bij betrokken was, maar waar jij niet van gediend was. Klopt dat?) is dat vervelend. Maar haar controleren helpt daar echt niet tegen. Als ze bij je weg wil gaat ze toch wel.
donderdag 11 september 2008 om 11:42
Je lijkt een tíkkie op mijn vriend. Controlfreak like hell!
Ik zou haar een beetje ruimte geven, zelf heb ik me een jaar geleden zo hard proberen aan te passen aan het leven van mijn vriend en daardoor flink depressief geworden.
Vriend is nog steeds mijn vriend, en een enorme lieverd waar ik veel van hou. Maar wel geleerd te zijn zoals ik echt ben en mijn eigen behoeftes te vervullen.
Vertrouw je je vriendin niet? Die was al beantwoord zie ik..
Verder wil ik nog zeggen dat je je meisje moet nemen zoals ze is, hou het gelijkwaardig en hopelijk maakt ze niet mijn fout, Vriend was namelijk veel gelukkiger met onvoorspelbare spring in het veld- zomerfreak dan depressieve zomerfreak..
(disclaimer: ik wil niet mijn vriend de schuld geven van depressie natuurlijk)
Ik zou haar een beetje ruimte geven, zelf heb ik me een jaar geleden zo hard proberen aan te passen aan het leven van mijn vriend en daardoor flink depressief geworden.
Vriend is nog steeds mijn vriend, en een enorme lieverd waar ik veel van hou. Maar wel geleerd te zijn zoals ik echt ben en mijn eigen behoeftes te vervullen.
Vertrouw je je vriendin niet? Die was al beantwoord zie ik..
Verder wil ik nog zeggen dat je je meisje moet nemen zoals ze is, hou het gelijkwaardig en hopelijk maakt ze niet mijn fout, Vriend was namelijk veel gelukkiger met onvoorspelbare spring in het veld- zomerfreak dan depressieve zomerfreak..
(disclaimer: ik wil niet mijn vriend de schuld geven van depressie natuurlijk)
donderdag 11 september 2008 om 12:06
Enerzijds vind ik dat je haar los moet kunnen laten en haar gewoon haar ding moet laten doen. Als haar levensstijl, het nachtelijk uitgaansleven opzoeken, helemaal niet jouw ding is, vraag ik me af of jullie wel bij elkaar passen. Je groeit dan vroeg of laat toch uit elkaar als de een een nachtbraker is die hele nachten doorhaalt (of dat nu voor werk is of voor plezier) en de ander is 'n ochtendmens die liever op zondagochtend de natuur intrekt.
donderdag 11 september 2008 om 12:55
ik vind het wel grappig om eens een man te lezen die als een vrouw denkt en praat over zijn relatie 
verder heb je goeie adviezen gekregen ! Kan er weinig aan toevoegen. laat het allemaal maar eens goed op je inwerken. Wel heel goed van je trouwens dat je om een second opinion vraagt. sterkte ermee.
verder heb je goeie adviezen gekregen ! Kan er weinig aan toevoegen. laat het allemaal maar eens goed op je inwerken. Wel heel goed van je trouwens dat je om een second opinion vraagt. sterkte ermee.
.
