Relaties
alle pijlers
Baby wens. Hij niet, zij wel. En nu ?
donderdag 6 augustus 2009 om 20:41
Hij midden 30, zij midden 20. Al een aantal jaren heel gelukkig. wonen ook samen. hij heeft al een kind, zij nog niet. Ze heeft er ook nog geen behoefte aan, MAAR..... dat begint heel langzaam aan wel te veranderen. Ze is op dit moment zeker nog niet toe aan uitbreiding, maar sluit niet uit dat dit wel gaat komen. Hij wil alleen absoluut geen kind meer. Voelt zich niet echt een papa en wil liever samen blijven. Samen genieten, reizen, you know !.
Maar wat als het bij haar op den duur (kan snel of wat langer duren) toch echt op begint te spelen.. dat MOEDERGEVOEL ! wat dan.... ze wil haar lieve man niet kwijt, maar moet je dan echt keuzes gaan maken? Dat lijkt haar zo heftig, zo iets wat ze niet wil, maar..... misschien zit er niks anders op ?
Iemand ervaringen met bovenstaand ??
Zij = natuurlijk IK (helaas). Had liever gewild dat het niet zo was, maar....
Maar wat als het bij haar op den duur (kan snel of wat langer duren) toch echt op begint te spelen.. dat MOEDERGEVOEL ! wat dan.... ze wil haar lieve man niet kwijt, maar moet je dan echt keuzes gaan maken? Dat lijkt haar zo heftig, zo iets wat ze niet wil, maar..... misschien zit er niks anders op ?
Iemand ervaringen met bovenstaand ??
Zij = natuurlijk IK (helaas). Had liever gewild dat het niet zo was, maar....
donderdag 6 augustus 2009 om 23:49
quote:Loez09 schreef op 06 augustus 2009 @ 23:13:
[...]
is 'slik die kinderwens maar gewoon weg of ga ermee op een ander' dan zoveel beter..?Ja. Want als je een ander érgens niet toe kunt dwingen (overtuigen vind ik persoonlijk al te ver gaan), dan is het wel om voor een kind te kiezen. Je gaat toch geen kind nemen om je relatie te behouden? Dat zou zij ook niet moeten willen...
[...]
is 'slik die kinderwens maar gewoon weg of ga ermee op een ander' dan zoveel beter..?Ja. Want als je een ander érgens niet toe kunt dwingen (overtuigen vind ik persoonlijk al te ver gaan), dan is het wel om voor een kind te kiezen. Je gaat toch geen kind nemen om je relatie te behouden? Dat zou zij ook niet moeten willen...
vrijdag 7 augustus 2009 om 02:06
quote:Loez09 schreef op 06 augustus 2009 @ 23:13:
[...]
is 'slik die kinderwens maar gewoon weg of ga ermee op een ander' dan zoveel beter..?
Niet zozeer beter, maar je kunt elkaar op dit punt ook denk ik niet overtuigen
Hij wil niet, zij wil wel
Kan je praten tot je een ons weegt maar die stellimg zal niet veranderen
JIj zal er ongetwijfeld goed over nagedacht hebben, hij heeft ook al een kind.
Zij heeft er waarschijnlijk ook goed over nagedacht, zij wil WEL een kind
Dan zal ZIJ zich moeten afvragen:
Zet ik mijn kinderwens aan de kant en blijf ik bij mijn lieve vriend of
Mijn kinderwens is dusdanig groot en wil die niet opgeven
Dat kan hoor, vind ik ook helemaal niet gek, maar als TO daarvoor kiest zal ze daar ook de consequenties van moeten dragen.
En die zijn dus heel bot gezegd, een andere partner zoeken die net als TO ook een kinderwens heeft.
Van beide partijen is het goed dat ze er heel duidelijk in zijn, maar tuurlijk doet het zeer....
[...]
is 'slik die kinderwens maar gewoon weg of ga ermee op een ander' dan zoveel beter..?
Niet zozeer beter, maar je kunt elkaar op dit punt ook denk ik niet overtuigen
Hij wil niet, zij wil wel
Kan je praten tot je een ons weegt maar die stellimg zal niet veranderen
JIj zal er ongetwijfeld goed over nagedacht hebben, hij heeft ook al een kind.
Zij heeft er waarschijnlijk ook goed over nagedacht, zij wil WEL een kind
Dan zal ZIJ zich moeten afvragen:
Zet ik mijn kinderwens aan de kant en blijf ik bij mijn lieve vriend of
Mijn kinderwens is dusdanig groot en wil die niet opgeven
Dat kan hoor, vind ik ook helemaal niet gek, maar als TO daarvoor kiest zal ze daar ook de consequenties van moeten dragen.
En die zijn dus heel bot gezegd, een andere partner zoeken die net als TO ook een kinderwens heeft.
Van beide partijen is het goed dat ze er heel duidelijk in zijn, maar tuurlijk doet het zeer....
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 7 augustus 2009 om 05:18
quote:esra schreef op 06 augustus 2009 @ 21:13:
Praten,praten,praten,praten,praten en nog eens praten,net zolang dat jullie er uit zijn en dan kun je altijd nog een definitieve keuze maken.nee is nee en als iemand me toch aan m'n kop zou blijven zeiken zuigen en zeuren dan kan ie de relatie verder ook op z'n buik schrijven
Praten,praten,praten,praten,praten en nog eens praten,net zolang dat jullie er uit zijn en dan kun je altijd nog een definitieve keuze maken.nee is nee en als iemand me toch aan m'n kop zou blijven zeiken zuigen en zeuren dan kan ie de relatie verder ook op z'n buik schrijven
vrijdag 7 augustus 2009 om 06:09
Er zijn van die punten in een relatie waar geen compromis mogelijk is. Hier moet je het gewoon over eens zijn. Als jij wel een kinderwens hebt (en het is voor jou geen misschien meer maar een duidelijke ja), en voor hem is het een duidelijke nee, dan is het eigenlijk einde oefening. Dit blijft namelijk zeer doen. En het is niet fair om te verlangen dat één van de twee zijn of haar wensen maar aan de kant schuift voor de ander.
vrijdag 7 augustus 2009 om 06:49
quote:Loez09 schreef op 06 augustus 2009 @ 23:02:
Ik begrijp niet goed waarom er hierover niet meer gepraat moet worden.. is het patsboem beëindigen van een jarenlange fijne relatie dan zoveel respectvoller?
Ja.
Mannen zijn trouwens weleens wat botter en kortzichtiger in hun reacties. Misschien wil hij - eens hij doorheeft hoe belangrijk het eigenlijk voor je is, want die indruk heb ik eigenlijk niet - het nog wel eens overpeinzen? Weet hij dat je anders niet meer met 'm verder wil? Ik vind wel dat hij dat mag weten.. en nee dat is geen emotionele chantage, maar op dit moment bepaalt HIJ zonder meer jouw toekomst en ontneemt hij jou een heel mooie (en belangrijke) droom. Dat is ook niet zo lief..
Nee, hem dwingen om toch weer vader te worden dát is respectvol
Een andere bedenking: ik bespreek dit altijd eerst even bij het beginnen van een relatie. Als hij geen kinderwens heeft, hoeft het niet voor mij, al is hij de prins van Sheba. Beter dat dan na jaren te moeten inzien dat het hierop afknapt..Lézen! TO had eerst de behoefte niet, nu pas begint het te kriebelen.
Ik begrijp niet goed waarom er hierover niet meer gepraat moet worden.. is het patsboem beëindigen van een jarenlange fijne relatie dan zoveel respectvoller?
Ja.
Mannen zijn trouwens weleens wat botter en kortzichtiger in hun reacties. Misschien wil hij - eens hij doorheeft hoe belangrijk het eigenlijk voor je is, want die indruk heb ik eigenlijk niet - het nog wel eens overpeinzen? Weet hij dat je anders niet meer met 'm verder wil? Ik vind wel dat hij dat mag weten.. en nee dat is geen emotionele chantage, maar op dit moment bepaalt HIJ zonder meer jouw toekomst en ontneemt hij jou een heel mooie (en belangrijke) droom. Dat is ook niet zo lief..
Nee, hem dwingen om toch weer vader te worden dát is respectvol
Een andere bedenking: ik bespreek dit altijd eerst even bij het beginnen van een relatie. Als hij geen kinderwens heeft, hoeft het niet voor mij, al is hij de prins van Sheba. Beter dat dan na jaren te moeten inzien dat het hierop afknapt..Lézen! TO had eerst de behoefte niet, nu pas begint het te kriebelen.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 7 augustus 2009 om 08:55
Ik ben toch een voorstander van praten. Met een NEE zou ik niet zomaar genoegen nemen. Ik wil dan weten waarom hij geen kinderen wilt. Je gaf aan dat hij vrij wil zijn, maar hoe vrij ben je als je al een kind hebt?
Ik krijg het idee dat hij geen kinderen wil omdat hij zijn oudere kind weinig ziet en misschien bang is dat weer mee te maken.
Misschien moet je afzonderlijk van elkaar opschrijven wat de voor en nadelen van een kind zijn en dat met elkaar bespreken. En dit heeft niets met ompraten te maken, maar je kunt elkaar wel beter begrijpen. En als daaruit komt dat jullie samen niet voor kinderen kiezen dan kun je dit accepteren of een andere man gaan zoeken.
Ik krijg het idee dat hij geen kinderen wil omdat hij zijn oudere kind weinig ziet en misschien bang is dat weer mee te maken.
Misschien moet je afzonderlijk van elkaar opschrijven wat de voor en nadelen van een kind zijn en dat met elkaar bespreken. En dit heeft niets met ompraten te maken, maar je kunt elkaar wel beter begrijpen. En als daaruit komt dat jullie samen niet voor kinderen kiezen dan kun je dit accepteren of een andere man gaan zoeken.
vrijdag 7 augustus 2009 om 09:05
@mimmie, maar wat voegt het dan toe als je weet waarom hij precies geen kinderen wil en hij weet waarom zij ze wel wil? Dat verandert toch helemaal niets aan de situatie. Wat zijn reden ook is, of dat nu zijn vrijheid of zijn oudere kind is, dat maakt geen verschil.
Je hebt het over elkaar beter kunnen begrijpen, maar wat valt er wel of niet te begrijpen aan Nee? Het gaat niet om begrijpen, maar om accepteren.
Je hebt het over elkaar beter kunnen begrijpen, maar wat valt er wel of niet te begrijpen aan Nee? Het gaat niet om begrijpen, maar om accepteren.
The time is now
vrijdag 7 augustus 2009 om 09:53
quote:mimmie81 schreef op 07 augustus 2009 @ 08:55:
Ik ben toch een voorstander van praten. Met een NEE zou ik niet zomaar genoegen nemen. Ik wil dan weten waarom hij geen kinderen wilt.
Ik dan weer niet, op het vlak 'kinderen' is de reden 'daarom niet' al meer dan voldoende. Een kind moet je 100% willen. KLaar. Zelfs 95% is veel en veel te weinig. Voor mensen die wel kinderen willen/hebben (waaronder ikzelf) was de reden 'ik wil een kind want ik voel dat zo' voldoende. Geen haan die verder vraagt... Maar andersom mag 'ik wil geen kind want dat voel ik zo' nooit genoeg.
Hij zegt al waarom. Hij heeft al een kind en vind dat nu niet echt geweldig. Voor mij als vrouw reden genoeg om met zo'n man nooit een kind op aard te willen zetten.... Dat kind heeft er namelijk niks aan.
Ik 'ken' zo'n stel waarin hij dan toch maar toegaf. Hoe vaak zij wel niet te horen krijgt als ze even hulp nodig heeft met die kleine of wat dan ook 'JIJ wilde zonodig een kind en dan zorg je er ook maar voor'. Wat haar bezielt heeft toch een kind met die man te krijgen verbaast me nog dagelijks....
Ik ben toch een voorstander van praten. Met een NEE zou ik niet zomaar genoegen nemen. Ik wil dan weten waarom hij geen kinderen wilt.
Ik dan weer niet, op het vlak 'kinderen' is de reden 'daarom niet' al meer dan voldoende. Een kind moet je 100% willen. KLaar. Zelfs 95% is veel en veel te weinig. Voor mensen die wel kinderen willen/hebben (waaronder ikzelf) was de reden 'ik wil een kind want ik voel dat zo' voldoende. Geen haan die verder vraagt... Maar andersom mag 'ik wil geen kind want dat voel ik zo' nooit genoeg.
Hij zegt al waarom. Hij heeft al een kind en vind dat nu niet echt geweldig. Voor mij als vrouw reden genoeg om met zo'n man nooit een kind op aard te willen zetten.... Dat kind heeft er namelijk niks aan.
Ik 'ken' zo'n stel waarin hij dan toch maar toegaf. Hoe vaak zij wel niet te horen krijgt als ze even hulp nodig heeft met die kleine of wat dan ook 'JIJ wilde zonodig een kind en dan zorg je er ook maar voor'. Wat haar bezielt heeft toch een kind met die man te krijgen verbaast me nog dagelijks....
vrijdag 7 augustus 2009 om 11:02
vrijdag 7 augustus 2009 om 11:32
Maar wat ik niet snap Abakadabra, in andere topics schrijf je over je dochter??? Of is dat dan de dochter van je vriend?
AbakadabraProfiel45 berichtenVoeg toe als contact05-08-2009, 22:27
--------------------------------------------------------------------------------
Denk erover met dochter van 8 naar deze musical te gaan.
Zijn er al mensen geweest en hoe was het? Is het ook echt iets voor een 8 jarige....?
Welke rang zaten jullie. Ik denk erover rang 3 te pakken. Moet natuurlijk wel goed zichtbaar zijn voor de kleine.
AbakadabraProfiel45 berichtenVoeg toe als contact05-08-2009, 22:27
--------------------------------------------------------------------------------
Denk erover met dochter van 8 naar deze musical te gaan.
Zijn er al mensen geweest en hoe was het? Is het ook echt iets voor een 8 jarige....?
Welke rang zaten jullie. Ik denk erover rang 3 te pakken. Moet natuurlijk wel goed zichtbaar zijn voor de kleine.
vrijdag 7 augustus 2009 om 11:36
quote:mimmie81 schreef op 07 augustus 2009 @ 08:55:
Ik ben toch een voorstander van praten. Met een NEE zou ik niet zomaar genoegen nemen. Ik wil dan weten waarom hij geen kinderen wilt. Je gaf aan dat hij vrij wil zijn, maar hoe vrij ben je als je al een kind hebt?
Ik krijg het idee dat hij geen kinderen wil omdat hij zijn oudere kind weinig ziet en misschien bang is dat weer mee te maken.
Misschien moet je afzonderlijk van elkaar opschrijven wat de voor en nadelen van een kind zijn en dat met elkaar bespreken. En dit heeft niets met ompraten te maken, maar je kunt elkaar wel beter begrijpen. En als daaruit komt dat jullie samen niet voor kinderen kiezen dan kun je dit accepteren of een andere man gaan zoeken.Man oh man. Als mijn partner zich zó zou gedragen zou ik a la minute uitgepraat zijn. Ze gaat maar met een ander lijstjes maken. Nee is in sommige gevallen echt nee.
Ik ben toch een voorstander van praten. Met een NEE zou ik niet zomaar genoegen nemen. Ik wil dan weten waarom hij geen kinderen wilt. Je gaf aan dat hij vrij wil zijn, maar hoe vrij ben je als je al een kind hebt?
Ik krijg het idee dat hij geen kinderen wil omdat hij zijn oudere kind weinig ziet en misschien bang is dat weer mee te maken.
Misschien moet je afzonderlijk van elkaar opschrijven wat de voor en nadelen van een kind zijn en dat met elkaar bespreken. En dit heeft niets met ompraten te maken, maar je kunt elkaar wel beter begrijpen. En als daaruit komt dat jullie samen niet voor kinderen kiezen dan kun je dit accepteren of een andere man gaan zoeken.Man oh man. Als mijn partner zich zó zou gedragen zou ik a la minute uitgepraat zijn. Ze gaat maar met een ander lijstjes maken. Nee is in sommige gevallen echt nee.
vrijdag 7 augustus 2009 om 11:49
Maar goed... nu is dit een duidelijk geval van Nee vs Ja.
Wat doe je dan op het moment dat één van de partijen zegt "Ik weet het nog niet, ik ben er op dit moment niet mee bezig. Nu niet, maar volgend jaar misschien wel."? Of als één van de partijen zegt: "Als ik nu moet kiezen zeg ik Nee, maar als het mis zou zijn gegaan kiezen we niet voor abortus (en dus kiezen we dan voor een kind)"?
TO, ik zou ervan uitgaan dat je partner niet bijdraait. Ik zou dan ook voor mezelf bedenken hoe belangrijk mijn kinderwens zou zijn, en hoe belangrijk hij voor mij zou zijn.
Weeg die dingen tegen elkaar af, hoe moeilijk ook, en baseer daarop je beslissing. Als je echt heeeeeeel erg graag kinderen wilt en je je kinderwens absoluut niet wilt opgeven.... dan zit er niets anders op dan de relatie te beëindigen... vrees ik....
Wat doe je dan op het moment dat één van de partijen zegt "Ik weet het nog niet, ik ben er op dit moment niet mee bezig. Nu niet, maar volgend jaar misschien wel."? Of als één van de partijen zegt: "Als ik nu moet kiezen zeg ik Nee, maar als het mis zou zijn gegaan kiezen we niet voor abortus (en dus kiezen we dan voor een kind)"?
TO, ik zou ervan uitgaan dat je partner niet bijdraait. Ik zou dan ook voor mezelf bedenken hoe belangrijk mijn kinderwens zou zijn, en hoe belangrijk hij voor mij zou zijn.
Weeg die dingen tegen elkaar af, hoe moeilijk ook, en baseer daarop je beslissing. Als je echt heeeeeeel erg graag kinderen wilt en je je kinderwens absoluut niet wilt opgeven.... dan zit er niets anders op dan de relatie te beëindigen... vrees ik....
vrijdag 7 augustus 2009 om 11:51
quote:fleurtje schreef op 07 augustus 2009 @ 11:36:
[...]
Man oh man. Als mijn partner zich zó zou gedragen zou ik a la minute uitgepraat zijn. Ze gaat maar met een ander lijstjes maken. Nee is in sommige gevallen echt nee.
Juist! En daarnaast, wat moet je met die lijstjes. Elkaars argumenten gaan 'afvallen'? Het maakt geen moer uit welke reden hij opgeeft. Als die redenen voor hem echt zijn zijn ze gewoon echt. Dan kan de hele wereld die redenen gaan bagetaliseren, maar zo werkt het niet.
En daarbij een 'lijstje'...? Een lijstje? Een enkele reden is genoeg om geen kind te willen. Daar is geen 'lijst' voor nodig.
[...]
Man oh man. Als mijn partner zich zó zou gedragen zou ik a la minute uitgepraat zijn. Ze gaat maar met een ander lijstjes maken. Nee is in sommige gevallen echt nee.
Juist! En daarnaast, wat moet je met die lijstjes. Elkaars argumenten gaan 'afvallen'? Het maakt geen moer uit welke reden hij opgeeft. Als die redenen voor hem echt zijn zijn ze gewoon echt. Dan kan de hele wereld die redenen gaan bagetaliseren, maar zo werkt het niet.
En daarbij een 'lijstje'...? Een lijstje? Een enkele reden is genoeg om geen kind te willen. Daar is geen 'lijst' voor nodig.
vrijdag 7 augustus 2009 om 16:23
Beste mensen,
Allereerst bedankt allemaal voor jullie reacties. Zou graag op ieder persoonlijk een reactie willen geven, maar dat gaat wel even lang tijd kosten.
Om in het kort op een paar mensen een reactie te geven.
Alleerst wil ik zeggen dat ik inderdaad schrijf over mijn dochter, maar dat is uiteraard de kleine meid van mijn vriend. Ken haar al ruim 5 jaar en ze voelt ook wel voor een groot gedeelte als "eigen".
Het verhaal kinderwens is bij ons gelukkig nog wel een punt waar we over kunnen communiceren. Ik wilde eerst schrijven bespreekbaar, maar dat is het niet echt. Mijn partner is stellig in zijn besluit geen kind meer te willen. Reden? Dat hij liever samen blijft en heeft hele leuke plannen voor ons samen (emigratie e.d.). Dat wil ik overigens ook erg graag, maar zie niet in dat dit niet samen zou kunnen.
Verder heeft hij inderdaad niet zoveel contact met zijn dochter (behalve dan de wekelijkse momentjes). Dat is misschien een angst voor eventueel een ander kindje of hij zou het zielig kunnen vinden dat als er een kind van ons samen komt hij deze veel meer liefde en aandacht kan geven dan hij zijn dochter kan geven (die woont immers bij haar mama). Stel hem deze vragen uiteraard wel eens, maar dat ontkrachtigd hij.
Ik denk zelf dat hij onze toekomst samen gewoon anders ziet. En ik vind het heerlijk met hem dus volledig voor mijn relatie gaan kost geen moeite. Die kinderwens is er nu ook nog niet volledig, maar merk wel dat hij er zeker wel is (en sterker begint te worden). Wil mn oogkleppen niet op doen voor dit gegeven, maar.... partner verlaten en opzoek gaan naar iemand anders. Bij het idee alleen al...brrr... nee !!! Hij is zo mister right.
We hebben overigens in onze begin tijd niet echt gesproken over dit soort dingen omdat vooral ik toen echt nog jong was en totaal niet bezig met kinderen enzo....
wel "grappig" te lezen dat jullie allemaal een andere mening delen. Ben het met sommige zeker eens. Ben blij dat we er in iedergeval wel over kunnen praten. Wat niet heel veel gebeurd hoor, maar..... we zijn wel heel open naar elkaar. Hij heeft overgens ook nooit gezegd wel kinderen te willen, is altijd eerlijk geweest. Hoopte alleen dat hij nog wel bij zou trekken (die hoop heb ik stiekem nog steeds wel).
Noem me naief of wat dan ook, maar ik zou natuurlijk het liefste beide willen.... mijn droomprins heb ik al... nu nog zo'n lieve schat erbij.... snik.
Allereerst bedankt allemaal voor jullie reacties. Zou graag op ieder persoonlijk een reactie willen geven, maar dat gaat wel even lang tijd kosten.
Om in het kort op een paar mensen een reactie te geven.
Alleerst wil ik zeggen dat ik inderdaad schrijf over mijn dochter, maar dat is uiteraard de kleine meid van mijn vriend. Ken haar al ruim 5 jaar en ze voelt ook wel voor een groot gedeelte als "eigen".
Het verhaal kinderwens is bij ons gelukkig nog wel een punt waar we over kunnen communiceren. Ik wilde eerst schrijven bespreekbaar, maar dat is het niet echt. Mijn partner is stellig in zijn besluit geen kind meer te willen. Reden? Dat hij liever samen blijft en heeft hele leuke plannen voor ons samen (emigratie e.d.). Dat wil ik overigens ook erg graag, maar zie niet in dat dit niet samen zou kunnen.
Verder heeft hij inderdaad niet zoveel contact met zijn dochter (behalve dan de wekelijkse momentjes). Dat is misschien een angst voor eventueel een ander kindje of hij zou het zielig kunnen vinden dat als er een kind van ons samen komt hij deze veel meer liefde en aandacht kan geven dan hij zijn dochter kan geven (die woont immers bij haar mama). Stel hem deze vragen uiteraard wel eens, maar dat ontkrachtigd hij.
Ik denk zelf dat hij onze toekomst samen gewoon anders ziet. En ik vind het heerlijk met hem dus volledig voor mijn relatie gaan kost geen moeite. Die kinderwens is er nu ook nog niet volledig, maar merk wel dat hij er zeker wel is (en sterker begint te worden). Wil mn oogkleppen niet op doen voor dit gegeven, maar.... partner verlaten en opzoek gaan naar iemand anders. Bij het idee alleen al...brrr... nee !!! Hij is zo mister right.
We hebben overigens in onze begin tijd niet echt gesproken over dit soort dingen omdat vooral ik toen echt nog jong was en totaal niet bezig met kinderen enzo....
wel "grappig" te lezen dat jullie allemaal een andere mening delen. Ben het met sommige zeker eens. Ben blij dat we er in iedergeval wel over kunnen praten. Wat niet heel veel gebeurd hoor, maar..... we zijn wel heel open naar elkaar. Hij heeft overgens ook nooit gezegd wel kinderen te willen, is altijd eerlijk geweest. Hoopte alleen dat hij nog wel bij zou trekken (die hoop heb ik stiekem nog steeds wel).
Noem me naief of wat dan ook, maar ik zou natuurlijk het liefste beide willen.... mijn droomprins heb ik al... nu nog zo'n lieve schat erbij.... snik.
vrijdag 7 augustus 2009 om 18:00
Zeker na je laatste post denk ik toch echt dat JIJ degene moet zijn die een keuze moet maken.
Ben je bereid je kinderwens opzij te zetten en zonder kindje van jezelf gelukkkig te worden met hem, of ga je voor je kinderwens.
Ik ben bang dat "hopen dat hij wel bijdraait" een dood spoor is. Hij is 35, heeft al een kind, weet waar hij het over heeft en heeft er zo te horen goed over nagedacht.
Dus ja, daarop gaan zitten wachten is naief. Hoe moeilijk het ook is, je moet voor jezelf een knoop gaan doorhakken.....
Ben je bereid je kinderwens opzij te zetten en zonder kindje van jezelf gelukkkig te worden met hem, of ga je voor je kinderwens.
Ik ben bang dat "hopen dat hij wel bijdraait" een dood spoor is. Hij is 35, heeft al een kind, weet waar hij het over heeft en heeft er zo te horen goed over nagedacht.
Dus ja, daarop gaan zitten wachten is naief. Hoe moeilijk het ook is, je moet voor jezelf een knoop gaan doorhakken.....
vrijdag 7 augustus 2009 om 18:57
vrijdag 7 augustus 2009 om 20:29
Je geeft aan dat je het nog niet weet. Ik zou gewoon geniet van de relatie en wat je nu hebt. En als je kinderwens heel groot wordt, belangrijker dan je relatie een punt achter de relatie zetten.
Dit zou ik mijn vriend nu mee willen geven. Dus eénmalig een heel kort gesprek en dan het onderwerp niet meer aankaarten, totdat de wens er gaat komen (je geeft ook aan dat die wens mogelijk niet komt, dus dan wordt het ook geen issue).
Dit zou ik mijn vriend nu mee willen geven. Dus eénmalig een heel kort gesprek en dan het onderwerp niet meer aankaarten, totdat de wens er gaat komen (je geeft ook aan dat die wens mogelijk niet komt, dus dan wordt het ook geen issue).
vrijdag 7 augustus 2009 om 20:36
Ik zou ook gewoon nu genieten van jullie samen.
Je merkt vanzelf wel als je kinderwens de overhand gaat krijgen.
Ik snap ook wel dat je nu niet je relatie gaat verbreken om iets wat in de toekomst misschien kan gaan gebeuren.
Maar blijf wel eerlijk naar jezelf en naar je partner.
Je weet dat hij geen kinderen meer wil, ga dus niet zitten hopen dat hij wel bijdraait.
Liefs,Sum
Je merkt vanzelf wel als je kinderwens de overhand gaat krijgen.
Ik snap ook wel dat je nu niet je relatie gaat verbreken om iets wat in de toekomst misschien kan gaan gebeuren.
Maar blijf wel eerlijk naar jezelf en naar je partner.
Je weet dat hij geen kinderen meer wil, ga dus niet zitten hopen dat hij wel bijdraait.
Liefs,Sum
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
