Beetje vreemde chef

"Hij noemde wat voorbeelden, hij vind het dus onzinnig als ik hem een mailtje stuur met een mededeling, dat moet ik persoonlijk doen vind hij. Ook vond hij het vreemd dat ik hem niet als 1e gelukkig nieuwjaar had gewenst. Hij vind het ook niet kunnen dat ik 's morgens niet even binnenstap om goedemorgen te zeggen. "





De man is je leidinggevende en ik vind het dus niet vreemd dat je bij binnenkomst even laat weten aanwezig te zijn. Als hij het daarnaast prettig vindt dat je bij vragen of opmerkingen even binnenloopt en niet alles via e-mail mededeelt, prima toch? Het is zijn taak om te zorgen dat het werk kan worden gedaan en zolang hij geen buitensporige eisen stelt heb je daar in mee te gaan.



Ik zou overigens ophouden met "maar wat te lachen" als je hem niet verstaat. Dat kan niet anders dan een bron van misverstanden en irritatie worden.

Lijkt me makkelijk te begrijpen wat hij wil, of het voor jou uit te voeren is, is wat anders.

hij heeft een hekel aan mail, hoort het liever persoonlijk, misschien vindt hij het ongezellig om alleen op een kamer te zitten, vindt hij het leuk als er eens iemand binnenstapt.

Nou zou ik dat ook niet nodig vinden als hij langs je komt gewandeld bij het binnenkomen, maar als hij eerder aanwezig is dan jij,lijkt me daar niets mis mee

Het verbaast mij dat je hem na 2 jaar nog steeds je "nieuwe" chef noemt. Dit geeft voor mij in ieder geval aan dat je echt nog steeds helemaal niet aan hem gewend bent (vergelijk je hem misschien nog met je oude chef?) en dat lijkt mij niet prettig werken.



Moet je trouwens nauw met hem samenwerken als zijnde zijn secretaresse of heb je functioneel niets met hem te maken? In het eerste geval is het namelijk van crusiaal belang dat je je aan hem aanpast (met al zijn grillen), terwijl je in het tweede geval naar mijn mening best vriendelijk doch afstandelijk kunt zijn.



Nog een laatste vraag: weet hij dat hij zo mompelt en zou je daar iets van kunnen zeggen en heeft iedereen daar last van (zover je weet)?

Waarom zeg je niet gewoon: 'wat zeg je, ik versta je niet' in plaats van een beetje te lachen? Ik snap wel dat die man jou dan ook niet kan peilen....

Tsja,hij is je baas..

Dus als hij aangeeft dat je een oranje hoedje op moet zetten bij de receptie dan doe je dat (of je gaat een andere baan zoeken natuurlijk)



Dus als hij geen mailtjes wil en een goeiemorgen dan doe je dat toch?

En zeker niet gaan lachen als je hem niet begrijpt

Dat zorgt gegarandeerd voor misvattingen....



Buiten dan vind ik het niet zulke rare voorstellen hoor die hij maakt

Nou wat ik er zo van hoor is die man als leidinggevende gewoon niet geschikt.

Dat een receptioniste 's morgens naar zijn kamer toe zou komen om gedag te zeggen. Belachelijk gewoon. Het moet niet gekker worden!



Jij moet wel gewoon tegen hem zeggen dat je hem niet verstaat, want op deze manier komt dat niet over.



Ik stuur ook iedereen de hele dag mailtjes, of ze moeten dichtbij zitten (kamer naast de mijne b.v.) daar is niks mis mee hoor, zeker niet als je als recept. werkt en de hele dag door telefoontjes krijgt.

Hey beautyfly, kan het misschien liggen aan het feit dat hij graag wil voelen dat je hem iets anders behandelt (dan hoe je met collega's om gaat) omdat hij je baas is? Uit jouw opmerking maak ik op dat jij iedereen liever hetzelfde behandelt ('dan kan ik wel langs iedereen lopen om goedemorgen te zeggen').



Je zou voor jezelf de afweging kunnen maken wanneer je daar wel of niet aan tegemoet wilt komen. Inderdaad, het hoeft niet met iedereen even goed te klikken. En je hoeft je ook zeker niet naar alle grillen van je baas te voegen (wat raar dat sommigen dat wel vinden!).

Af en toe tegemoet komen aan de wensen van je baas helpt ook weer om je relatie te verbeteren.

Om een voorbeeld te geven: Ik werk zelf op een afd communicatie en schrijf veel teksten. Laatst ergerde ik me nogal aan commentaar van mijn baas dat bepaalde teksten niet de juiste toon hadden. Bij tekstschrijven heeft niet één iemand de waarheid in pacht, dat begrijp ik ook wel. Daarom heb ik hem laatst gevraagd of hij graag even meeleest met bepaalde teksten. Dat wilde hij inderdaad graag. Hij zei ook dat hij voor andere dingen echt het volste vertrouwen in me had, maar dat hij erg veel waarde hechtte aan bepaalde teksten voor belangrijke cliënten. Nou ja, prima, dan gaan die teksten de volgende keer ook langs hem. En andere dingen handel ik zelf af.



Om nog even op jouw voorbeelden in te gaan: Dat hij graag wil weten wie er al op kantoor is, kan ik me wat bij voorstellen (hij heeft er immers de verantwoordelijkheid voor, en moet ook weten wie er ziek is en wie niet). Dus ik kan me voorstellen dat je even z'n kamer in loopt. Maar ik zou het een beetje raar vinden dat je je baas 'als 1e' gelukkig nieuwjaar zou moeten wensen. Als hij daar z'n status aan gaat ontlenen...

En sommige mensen zijn nu eenmaal van mening dat je niet teveel moet mailen. Ik mail ook mijn collega die gewoon naast mij zit. Omdat ik haar niet voor elk wissewasje wil storen en haar uit d'r concentratie wil halen. Ik vind het ook niet prettig als anderen dat bij mij doen. Als ik een e-mail krijg, kan ik tenminste zelf besluiten wanneer ik die ga lezen, bv als ik klaar ben met een andere klus. Het is effectiever om je langer op één taak te concentreren dan om steeds gestoord te worden. Voor jouw werk kan ik me voorstellen dat je ook niet altijd je plek kunt verlaten (telefoon beantwoorden, bezoek te woord staan). Dat is een verschil van werken. Dat kun je hem ook gewoon zo uitleggen, denk ik. Dan moet hij toch ook snappen dat het geen afstandelijkheid is, maar efficiëntie!



En inderdaad, ik zou hem toch een keertje rustig vertellen dat je wat moeite hebt om hem te verstaan. Dat hoef je niet te zien als een verwijt aan hem of dat hij zich beledigd zou gaan voelen. Als je bespreekt dat jij ook wel ziet dat er af en toe een misverstand is tussen jullie, en dat het beter zou gaan als je hem beter verstaat, dan snapt hij in elk geval dat jij het ook hebt opgemerkt en dat je welwillend bent om die misverstanden de wereld uit te helpen. Succes!

Wat betreft aan iemands grillen voldoen heb ik nog wel een leuke uit de tijd dat ik ooit iemands secretaresse was: ik werkte in een grote drukkerij voor een baas van de oude stempel en die wilde iedere dag om 4 uur een soepje, waar hij ook was. Ik moest dus iedere dag de hele drukkerij door met mijn hete kop soep op zoek naar deze man. En als ik hem dan eindelijk gevonden had had hij vaak geen tijd voor zijn soepje en liet hij hem koud worden. Vervolgens belde hij mij dan voor nieuwe soep en begon het circus weer opnieuw....



Aan dat soort gekkigheid hoeft niemand te voldoen lijkt mij zo (en dat deed ik dan ook niet lang ), maar sommige bazen schijnen blijkbaar erg graag te zien dat hun secretaresse duidelijk haar dienstbaarheid toont. Gelukkig is jou baas hierbij vergeleken een eitje.

Wat heb je als reactie gegeven op zijn voorstellen?

Een oke, ja is goed, dat ben ik niet van plan te doen of heb je een beetje afstandelijk gereageerd. Daardoor maak je het ook niet duidelijk voor jezelf.

Begrijp me niet verkeerd ik doe het namelijk netzo, terwijl ik weet hoe je het anders moet doen.

foutje

Heb jij tijdens dat functioneringsgesprek niet meteen even aangekaart dat je hem niet verstaat? Het is ook een moment voor jou om even aan te geven waar je vragen of opmerkingen over hebt.



Wat hij zegt over zijn wensen met betrekking tot even dag zeggen en zo vind ik persoonlijk ook een beetje gezeur. Maar goed, als hij dat prettig vindt, dan zeg je hem toch even gedag in zijn kantoor? Hij wil kennelijk even zien dat je er bent of zo en inderdaad, hij is de baas en misschien moet je dat elke dag even bevestigen op die manier. Ik heb veel van dat soort bazen gehad vroeger.



Dat van als eerste gelukkig nieuwjaar wensen zou ik naast me neerleggen. Dat doet er niet toe verder en dat doe je allemaal op je eigen manier. Het is al vervelend genoeg dat het zo'n verplicht nummertje is en als hij er dan problemen mee heeft dat jij niet als eerste....enzovoort, dan zou ik me daar niet al te veel van aantrekken.

quote:beautyfly schreef op 29 januari 2010 @ 17:00:

Sinds 2 jaar heb ik een nieuwe chef. Ik werk als telefoniste/receptionste. Hij is chef van de administratie en daar val ik ook onder. Van begin af aan konden wij wat moeilijk met elkaar opschieten. Ik versta hem bijv. slecht. Hij mompelt wat en als ik vraag wat zeg je, dan mompelt hij het nog een keer. Ik lach dan maar wat maar weet absoluut niet waar het over gaat. Zo hebben wij dus regelmatig wat misverstanden. Maar goed. Nu heb ik laatst een functioneringsgesprek gehad. Hij heeft niets op te merken aan mijn functioneren, allemaal goed. Maar hij vind dat ik mij zeer neutraal opstel en wat afstandelijk ben. Dat klopt, dat ben ik inderdaad tegen hem. Ik heb geantwoord dat dat mijn karakter is en dat ik verder niets op hem tegen heb. Maar het lijkt wel alsof dat bij hem niet overkomt. Hij noemde wat voorbeelden, hij vind het dus onzinnig als ik hem een mailtje stuur met een mededeling, dat moet ik persoonlijk doen vind hij. Ook vond hij het vreemd dat ik hem niet als 1e gelukkig nieuwjaar had gewenst. Hij vind het ook niet kunnen dat ik 's morgens niet even binnenstap om goedemorgen te zeggen. Maar als ik dat ga doen, vind ik, dan kan ik iedere kamer wel binnenstappen om diegene goedemorgen te wensen. Ik zit op een centrale plek in de hal, waar iedereen de hele dag doorheen loopt, mensen die binnenkomen wens ik goedemorgen maar om ze nou zelf op te gaan zoeken...

Ik begrijp gewoon niet goed wat hij wil. Als ik hem spreek ben ik altijd aardig en beleeft maar inderdaad een beetje afstandelijk, dat heb ik wel bij meer mensen. Het kan toch niet met iedereen even goed klikken? Ben ik nou niet goed bezig of wat?En 's avonds moet je hem toedekken en een nachtkusje geven????

Dus hij is een vreemd type omdat hij zich niet herhaalt als de receptionist vragend kijkt. Wat is er zo gruwelijk moeilijk aan 'sorry, ik heb je niet verstaan' zeggen?

Wil hij zakelijk weten of je er bent in die zin als er iemand voor jou belt b.v. dat hij weet dat jij in huis bent? Of wil hij persoonlijk goedemorgen gewenst worden?

Of wil hij door het leeftijdsverschil duidelijk stellen dat hij de baas is?

Ik vind het allemaal wat ver gezocht van hem.

quote:beautyfly schreef op 29 januari 2010 @ 17:00:

Sinds 2 jaar heb ik een nieuwe chef. Ik werk als telefoniste/receptionste. Hij is chef van de administratie en daar val ik ook onder. Van begin af aan konden wij wat moeilijk met elkaar opschieten. Ik versta hem bijv. slecht. Hij mompelt wat en als ik vraag wat zeg je, dan mompelt hij het nog een keer. Ik lach dan maar wat maar weet absoluut niet waar het over gaat. Zo hebben wij dus regelmatig wat misverstanden.

Ik vind dat hij behoorlijk Nederlands moet praten. Je zou niet na elke zin moeten vragen: "Wat zeg je?" Ikzelf verdien wat dat betreft op mijn werk ook niet altijd de schoonheidsprijs: ik praat soms ook te snel. In dat opzicht zou ik ook iets meer rekening moeten houden met andere collega's en leerlingen.



quote:Maar goed. Nu heb ik laatst een functioneringsgesprek gehad. Hij heeft niets op te merken aan mijn functioneren, allemaal goed. Maar hij vind dat ik mij zeer neutraal opstel en wat afstandelijk ben. Dat klopt, dat ben ik inderdaad tegen hem. Ik heb geantwoord dat dat mijn karakter is en dat ik verder niets op hem tegen heb. Maar het lijkt wel alsof dat bij hem niet overkomt. Hij noemde wat voorbeelden, hij vind het dus onzinnig als ik hem een mailtje stuur met een mededeling, dat moet ik persoonlijk doen vind hij.

Ik stuur mijn baas vaak een mail. Vooral als hij het druk heeft en het niet zo dringend is. Dan wacht ik. Later, als hij tijd heeft, leest hij mijn mail. Afhankelijk van de inhoud kan hij er kennis van nemen, naar mij toegaan en de inhoud ervan bespreken.



quote:Ook vond hij het vreemd dat ik hem niet als 1e gelukkig nieuwjaar had gewenst. Hij vind het ook niet kunnen dat ik 's morgens niet even binnenstap om goedemorgen te zeggen. Maar als ik dat ga doen, vind ik, dan kan ik iedere kamer wel binnenstappen om diegene goedemorgen te wensen.

Dat doe ik ook niet. Als ik op weg naar mijn eigen kantoor andere collega's tegenkom, groet ik ze. Als ik op mijn kantoor zit en anderen lopen langs doe ik dat minder vaak, maar niet nooit.



En wat Nieuwjaar wensen betreft: ik maak geen onderscheid tussen collega's onderling. Ik wens iedereen Gelukkig Nieuwjaar en ik onthoud wie ik gehad heb, en wie nog niet.



quote:Ik zit op een centrale plek in de hal, waar iedereen de hele dag doorheen loopt, mensen die binnenkomen wens ik goedemorgen maar om ze nou zelf op te gaan zoeken...

Ik begrijp gewoon niet goed wat hij wil. Als ik hem spreek ben ik altijd aardig en beleeft maar inderdaad een beetje afstandelijk, dat heb ik wel bij meer mensen. Het kan toch niet met iedereen even goed klikken? Ben ik nou niet goed bezig of wat?Ik denk dat jij je normaal opstelt. Ik gedraag me op het werk bijna net zo als jij. Op mijn functioneringsgesprekken worden daarover geen opmerkingen gemaakt.

Ik begin steeds meer te denken dat hij jou door je lange diensttijd en zijn jongere leeftijd wil laten merken dat hij de baas is. Béétje kinderachtig.

Bedoelt hij met het feit dat hij geen mail wil, maar een persoonlijke boodschap niet dat hij je gewoon vaker wil zien en dat je het zegt i.p.v. dat je zijn mailbox voller maakt?



Dat over als eerste nieuwjaar wensen vind ik echt kul van hem. Je bent geen persoonlijk bezit ofzo. Blijkbaar voelt hij zich niet door jou gewaardeerd. Dat lachen wat je dan doet omdat je hem niet verstaat, maakt het dan misschien nog erger. Is hij echt 20 jaar jonger dan jij bent of valt het verschil in jaren wel mee?

Ik zou in elk geval eens beginnen met hem vertellen dat je hem niet goed verstaat. Wellicht mompelt hij en is hij zich daar zelf niet van bewust. Wellicht word jij ook een beetje dover, en heb je dat nog niet door. Hoe dan ook kan hij door wat duidelijker te praten en beter te articuleren, zorgen dat jullie elkaar prima verstaan. Dat is geen rare vraag van je.



Het is aan de andere kant ook geen raar idee van hem dat hij even wil weten dat je er 's ochtends bent. Of dat hij vindt dat je wel iets vaker binnen mag lopen, i.p.v. álles per mail doen.