
Bellen of afwachten
dinsdag 16 juni 2009 om 23:30
Hoi iedereen.
Ik zit met een vraag. Mijn vriendje is vanavond aan het pokeren. Ik vind dat super leuk voor hem, maar we hadden elkaar al een tijdje niet gezien of gesproken en nu is ie dus ook nog weg. Jammer maar helaas. Gevraagd of ie dan op z'n minst af en toe kon smsen en of ik hem vanavond nog even op msn zou spreken (hij is waarschijnlijk toch rond 1 uur thuis want hij moet met OV..). Nou smst ie de hele avond niet, en dan word ik boos. Nou goed heb die kwaadheid maar even laten varen, maar dan is het ook nog niet zeker dat ik hem vanavond wel spreek, want hij zal wel heel moe zijn en willen slapen en bovendien moet ik ook vroeg naar bed, want morgen weer om half 8 opstaan. Morgen zouden we afspreken, 's avonds rond een uur of 7. Maar nu kom ik er achter dat ik morgen helemaal geen tijd heb... Ik mis hem en vind het jammer dat ik hem nu zo weinig spreek en word er helemaal verdrietig van. Moet ik hem nu nóg een sms sturen vanavond (heb hem al twee smsjes gestuurd met daarin 'gewoon' wat ik had meegemaakt, maar na daar al geen reactie op te krijgen nog een ander smsje gestuurd met de vraag waarom ie niet reageerde en of ie alsjeblieft snel iets van zich wilde laten weten. Dat sinds half 8 vanavond. Oké misschien een beetje claimerig, maar als hij belooft dat hij iets laat horen, en ik niks van hem hoor, dan is dat toch niet zo gek? Snap dat een avondje pokeren de aandacht van hem krijgt, maar hij gaat toch ook naar de toilet?
Ooit (ongeveer een half jaar geleden) was dit de reden dat ik heel de nacht ongerust haast geen oog had dichtgedaan. Toen zei hij daarna: als ik niet reageer moet je gewoon een smsje sturen en de aandacht opeisen. Nou wil ik dit best doen, maar ik heb al meerdere keren geprobeerd, en wil niet de zeikerige vriendin uithangen. Maar aan de andere kant blijf ik me druk maken (omdat ik het stom vind en ik verdrietig ben dat hij niet heel even de moeite kan nemen voor een klein smsje), en ben ik bang dat ik straks om die reden wakker lig. Nou kan het zijn dat hij zijn telefoon heeft uitgezet (batterij bijna leeg, zei hij vòòr half 8 toen ik hem belde) en hem straks pas aanzet. Maar dan moet ik dus wachten tot 1 uur voordat ik iets van hem hoor, en morgen moet ik de hele dag werken! Vakantie baantje in de horeca, dus heel de dag lopen, en dus erg vermoeiend. Wat is jullie advies?
Ik zit met een vraag. Mijn vriendje is vanavond aan het pokeren. Ik vind dat super leuk voor hem, maar we hadden elkaar al een tijdje niet gezien of gesproken en nu is ie dus ook nog weg. Jammer maar helaas. Gevraagd of ie dan op z'n minst af en toe kon smsen en of ik hem vanavond nog even op msn zou spreken (hij is waarschijnlijk toch rond 1 uur thuis want hij moet met OV..). Nou smst ie de hele avond niet, en dan word ik boos. Nou goed heb die kwaadheid maar even laten varen, maar dan is het ook nog niet zeker dat ik hem vanavond wel spreek, want hij zal wel heel moe zijn en willen slapen en bovendien moet ik ook vroeg naar bed, want morgen weer om half 8 opstaan. Morgen zouden we afspreken, 's avonds rond een uur of 7. Maar nu kom ik er achter dat ik morgen helemaal geen tijd heb... Ik mis hem en vind het jammer dat ik hem nu zo weinig spreek en word er helemaal verdrietig van. Moet ik hem nu nóg een sms sturen vanavond (heb hem al twee smsjes gestuurd met daarin 'gewoon' wat ik had meegemaakt, maar na daar al geen reactie op te krijgen nog een ander smsje gestuurd met de vraag waarom ie niet reageerde en of ie alsjeblieft snel iets van zich wilde laten weten. Dat sinds half 8 vanavond. Oké misschien een beetje claimerig, maar als hij belooft dat hij iets laat horen, en ik niks van hem hoor, dan is dat toch niet zo gek? Snap dat een avondje pokeren de aandacht van hem krijgt, maar hij gaat toch ook naar de toilet?
Ooit (ongeveer een half jaar geleden) was dit de reden dat ik heel de nacht ongerust haast geen oog had dichtgedaan. Toen zei hij daarna: als ik niet reageer moet je gewoon een smsje sturen en de aandacht opeisen. Nou wil ik dit best doen, maar ik heb al meerdere keren geprobeerd, en wil niet de zeikerige vriendin uithangen. Maar aan de andere kant blijf ik me druk maken (omdat ik het stom vind en ik verdrietig ben dat hij niet heel even de moeite kan nemen voor een klein smsje), en ben ik bang dat ik straks om die reden wakker lig. Nou kan het zijn dat hij zijn telefoon heeft uitgezet (batterij bijna leeg, zei hij vòòr half 8 toen ik hem belde) en hem straks pas aanzet. Maar dan moet ik dus wachten tot 1 uur voordat ik iets van hem hoor, en morgen moet ik de hele dag werken! Vakantie baantje in de horeca, dus heel de dag lopen, en dus erg vermoeiend. Wat is jullie advies?
woensdag 17 juni 2009 om 22:28
quote:vivelle schreef op 17 juni 2009 @ 14:58:
Ikbenik: ja daar heb ik al aangedacht, maar ergens durf ik dat niet. Wil mijn vriendje niet voor gek zetten ofzo. Wat je zegt dat ie niet dood is stelt me wel heel erg gerust, ik had het zelf ook kunnen bedenken maar als iemand anders het zegt dringt het toch meer door. Ik wacht wel weer af dan, hoop zo dat ik hem vanavond spreek, ik kan niet meer. Ben moe en verdrietig en ik mis hem nu gewoon heel erg !
Als iemand mij zo zou claimen zoals jij bij je vriend doet, dan laat ik ook niets meer horen. Kom op zeg, ik ben niet verplicht te smsen, dat doe ik alleen als ik daar zin in heb, omdat het me leuk lijkt. En die zin vergaat me als ik geclaimd wordt. Misschien is dat het?
Daarnaast, huilen op je werk omdat je vriendje niet smst? Oververmoeid van een nachtje slecht slapen? Mijn god, ga eens met je huisarts praten, want dit klinkt echt helemaal niet gezond.
En je zet hem niet voor gek door zijn vrienden/familie oid te bellen, alleen jezelf.
Ikbenik: ja daar heb ik al aangedacht, maar ergens durf ik dat niet. Wil mijn vriendje niet voor gek zetten ofzo. Wat je zegt dat ie niet dood is stelt me wel heel erg gerust, ik had het zelf ook kunnen bedenken maar als iemand anders het zegt dringt het toch meer door. Ik wacht wel weer af dan, hoop zo dat ik hem vanavond spreek, ik kan niet meer. Ben moe en verdrietig en ik mis hem nu gewoon heel erg !
Als iemand mij zo zou claimen zoals jij bij je vriend doet, dan laat ik ook niets meer horen. Kom op zeg, ik ben niet verplicht te smsen, dat doe ik alleen als ik daar zin in heb, omdat het me leuk lijkt. En die zin vergaat me als ik geclaimd wordt. Misschien is dat het?
Daarnaast, huilen op je werk omdat je vriendje niet smst? Oververmoeid van een nachtje slecht slapen? Mijn god, ga eens met je huisarts praten, want dit klinkt echt helemaal niet gezond.
En je zet hem niet voor gek door zijn vrienden/familie oid te bellen, alleen jezelf.

donderdag 18 juni 2009 om 00:10

donderdag 18 juni 2009 om 10:37
Godechristus (xcuse..) wat ben jij erg zeg. Ik zou er helemaal tureluurs van worden als ik je vriend was. Ga jij eens heel erg snel een volwassen vrouw worden. Naar HUIS omdat je een nachtje slecht slaapt en je vriendje niet heeft gesmst? Weet je hoeveel nachten ik niet sliep toen de kinderen klein waren? Weken achtereen. En ik zat ook gewoon op mijn werk. Shit happens, doorbijten, borst naar voor en niet zo janken. Je hebt verplichtingen in het leven en die verplichtingen gaan OOK gewoon door als je vriendje niet sms't en wanneer je een keertje slecht slaapt.
Het enige waar jij oververmoeid van raakt ben jezelf.
Die bezorgdheid vind ik ook zo nep. Damn, de man is een grote jongen geworden zonder jouw hulp en hij gaat nog heel veel ouder worden, ook gewoon zonder jouw hulp. Mocht hij een 'ongeluk' krijgen hoor je dat heel erg snel hoor.
Het enige waar jij oververmoeid van raakt ben jezelf.
Die bezorgdheid vind ik ook zo nep. Damn, de man is een grote jongen geworden zonder jouw hulp en hij gaat nog heel veel ouder worden, ook gewoon zonder jouw hulp. Mocht hij een 'ongeluk' krijgen hoor je dat heel erg snel hoor.

donderdag 18 juni 2009 om 10:40
Ik dacht werkelijk dat het openingsbericht fake was. Kon me niet voorstellen dat dat echt was. Zit me nog steeds te verbazen hier.
'Hij gaat toch ook af en toe naar de WC'... hilarisch. Hoe verzin je het!
Vivelle, ik denk echt dat jij hulp moet gaan zoeken ergens. Ik kan me herinneren dat een van je topics vorige maand gingen over het feit dat je vriendje 4!! dagen met school weg zou gaan en je toen ook dagen/weken hebt lopen janken daarom.
'Hij gaat toch ook af en toe naar de WC'... hilarisch. Hoe verzin je het!
Vivelle, ik denk echt dat jij hulp moet gaan zoeken ergens. Ik kan me herinneren dat een van je topics vorige maand gingen over het feit dat je vriendje 4!! dagen met school weg zou gaan en je toen ook dagen/weken hebt lopen janken daarom.
donderdag 18 juni 2009 om 11:13
quote:vivelle schreef op 17 juni 2009 @ 18:27:
Tja ik besef me inderdaad dat ik veel te overdreven heb gereageerd. En nog even voor mijn werk: ik was gewoon heel moe, en ze zeiden dat ze er niks aan hadden als ik de hele dag stond te janken en dus moest ik maar naar huis gaan en het een andere keer inhalen.
Ik kon vanacht gewoon niet slapen, lag veelsteveel te piekeren, en uiteindelijk werd ik vanochtend helemaal dood wakker..
Mijn vriendje moest wel lachen toen ik zei dat ik had gedacht dat ie dood was, das tenminste nog 1 voordeel...Wat vind je er zelf van dat je niet normaal je werk kunt doen?
Tja ik besef me inderdaad dat ik veel te overdreven heb gereageerd. En nog even voor mijn werk: ik was gewoon heel moe, en ze zeiden dat ze er niks aan hadden als ik de hele dag stond te janken en dus moest ik maar naar huis gaan en het een andere keer inhalen.
Ik kon vanacht gewoon niet slapen, lag veelsteveel te piekeren, en uiteindelijk werd ik vanochtend helemaal dood wakker..
Mijn vriendje moest wel lachen toen ik zei dat ik had gedacht dat ie dood was, das tenminste nog 1 voordeel...Wat vind je er zelf van dat je niet normaal je werk kunt doen?
donderdag 18 juni 2009 om 14:13
donderdag 18 juni 2009 om 15:07
En toch begrijp ik het wel. Uit een aantal andere topics van Vivelle blijkt dat ze het thuis ook niet zo leuk heeft op 't moment. Dat zal waarschijnlijk ook wel meespelen. Ik heb ook dit soort periodes gehad, zij het wel wat minder heftig, maar ik herken het heel goed. Die bezorgdheid is niet nep; die is echt. Het is een waandenkbeeld dat heel moeilijk is om los te laten.
Iedereen roept nu wel dat ze een leven moet gaan zoeken en dat ze medelijden hebben met het vriendje, maar daar zal Vivelle zich ook niet beter van gaan voelen, denken jullie wel? Natuurlijk is het zeker niet gezond en ik denk ook dat hulp zoeken een goed idee is, zeker in verband met alle andere dingen die ook nog spelen. Maar ik vind veel reacties hier onnodig hard. Waren jullie zelf nooit een beetje hysterisch op je zeventiende?
Iedereen roept nu wel dat ze een leven moet gaan zoeken en dat ze medelijden hebben met het vriendje, maar daar zal Vivelle zich ook niet beter van gaan voelen, denken jullie wel? Natuurlijk is het zeker niet gezond en ik denk ook dat hulp zoeken een goed idee is, zeker in verband met alle andere dingen die ook nog spelen. Maar ik vind veel reacties hier onnodig hard. Waren jullie zelf nooit een beetje hysterisch op je zeventiende?
donderdag 18 juni 2009 om 16:06
@Boomkat: op mijn 17-de was ik natuurlijk ook weleens een beetje hysterisch, maar zo erg, en om zulke kleine dingen......nee.
En ze opent hier toch een topic om advies te vragen? De adviezen klinken misschien wat hard maar zijn echt goed bedoeld.
En ik heb echt medelijden met haar vriendje ja. Als het andersom geweest was en haar vriend had zo tegen haar gedaan dan had ik medelijden met haar gehad.
Ook op je 17-de moet je weten dat je iemand niet kunt bezitten, dat iemand recht heeft op een eigen leven.
En ze opent hier toch een topic om advies te vragen? De adviezen klinken misschien wat hard maar zijn echt goed bedoeld.
En ik heb echt medelijden met haar vriendje ja. Als het andersom geweest was en haar vriend had zo tegen haar gedaan dan had ik medelijden met haar gehad.
Ook op je 17-de moet je weten dat je iemand niet kunt bezitten, dat iemand recht heeft op een eigen leven.


vrijdag 19 juni 2009 om 12:19
Nee, eigenlijk ben ik nooit 'hysterisch' geweest. En al helemaal geen 'dramaqueen'. Ik maak al geen drama van dingen die er echt toe doen dus al helemaal niet van futiliteiten. Te nuchter.
Het is een kwestie van nuchter nadenken. Het heeft geen zin om 'lief poelepoele te doen' om dit soort dingen. Een goede 'schop onder den aarsch' lijkt me beter op zijn plaats.
NU is alles weer even koek en ei... tot de volgende futiliteit en dan begint het hele riedeltje weer van voor af aan.
Het is een kwestie van nuchter nadenken. Het heeft geen zin om 'lief poelepoele te doen' om dit soort dingen. Een goede 'schop onder den aarsch' lijkt me beter op zijn plaats.
NU is alles weer even koek en ei... tot de volgende futiliteit en dan begint het hele riedeltje weer van voor af aan.
vrijdag 19 juni 2009 om 12:28
quote:Boomkat schreef op 18 juni 2009 @ 15:07:
En toch begrijp ik het wel. Uit een aantal andere topics van Vivelle blijkt dat ze het thuis ook niet zo leuk heeft op 't moment. Dat zal waarschijnlijk ook wel meespelen. Ik heb ook dit soort periodes gehad, zij het wel wat minder heftig, maar ik herken het heel goed. Die bezorgdheid is niet nep; die is echt. Het is een waandenkbeeld dat heel moeilijk is om los te laten.
Iedereen roept nu wel dat ze een leven moet gaan zoeken en dat ze medelijden hebben met het vriendje, maar daar zal Vivelle zich ook niet beter van gaan voelen, denken jullie wel? Natuurlijk is het zeker niet gezond en ik denk ook dat hulp zoeken een goed idee is, zeker in verband met alle andere dingen die ook nog spelen. Maar ik vind veel reacties hier onnodig hard. Waren jullie zelf nooit een beetje hysterisch op je zeventiende?
Nope.
Overigens vind ik het gedrag van TO verder gaan dan 'een beetje hysterisch".
En toch begrijp ik het wel. Uit een aantal andere topics van Vivelle blijkt dat ze het thuis ook niet zo leuk heeft op 't moment. Dat zal waarschijnlijk ook wel meespelen. Ik heb ook dit soort periodes gehad, zij het wel wat minder heftig, maar ik herken het heel goed. Die bezorgdheid is niet nep; die is echt. Het is een waandenkbeeld dat heel moeilijk is om los te laten.
Iedereen roept nu wel dat ze een leven moet gaan zoeken en dat ze medelijden hebben met het vriendje, maar daar zal Vivelle zich ook niet beter van gaan voelen, denken jullie wel? Natuurlijk is het zeker niet gezond en ik denk ook dat hulp zoeken een goed idee is, zeker in verband met alle andere dingen die ook nog spelen. Maar ik vind veel reacties hier onnodig hard. Waren jullie zelf nooit een beetje hysterisch op je zeventiende?
Nope.
Overigens vind ik het gedrag van TO verder gaan dan 'een beetje hysterisch".
vrijdag 19 juni 2009 om 12:55
Vivelle je zat toch op de havo en thuis werd je toch mishandeld door je vader en hadden je ouders altijd ruzie. En moest je daarom bij een crisisopvang slapen?! Ik weet niet of ik het moet geloven maar je komt met steeds gekkere verhalen aan zetten. Of je hebt te veel fantasie. Ik lees al een tijdje mee vandaar dat ik dit vraag.