Relaties
alle pijlers
Bestaat ware liefde?
zaterdag 8 oktober 2011 21:50
Hallo,
Kennen jullie de film Serendipity? 2 mensen voor elkaar gemaakt,vinden elkaar na zoveel jaren terug...
Ok ik vraag niet of zoiets in het echte leven kan voorkomen? Maar geloven jullie erin dat als 2 mensen voor elkaar gemaakt zijn, dat die dan ooit wel samen komen? Kan het zijn dat 2 mensen eerst een eigen leven opbouwen, trouwen, kinderen,... maar dat er ooit een dag komt dat dit allemaal niet werkt, net omdat er ergens een echte ware liefde rondloopt?
Kennen jullie de film Serendipity? 2 mensen voor elkaar gemaakt,vinden elkaar na zoveel jaren terug...
Ok ik vraag niet of zoiets in het echte leven kan voorkomen? Maar geloven jullie erin dat als 2 mensen voor elkaar gemaakt zijn, dat die dan ooit wel samen komen? Kan het zijn dat 2 mensen eerst een eigen leven opbouwen, trouwen, kinderen,... maar dat er ooit een dag komt dat dit allemaal niet werkt, net omdat er ergens een echte ware liefde rondloopt?
zaterdag 8 oktober 2011 22:01
Nee, ik ken die film niet.
De enige keer dat ik me echt zo hoteldebotel voelde en dacht dat we soulmates waren, al vanaf het moment dat we elkaar aankeken, was met een jongen die echt zo niet bij me paste. Hoewel die gevoelens best fijn waren, wist ik rationeel ook wel dat het nergens op sloeg. Ik ben blij dat ik over die gevoelens ben heengekomen, ook al denk ik nog wel eens aan die jongen (eerste liefdes, he?).
Tussen mij en mijn huidige vriend is de liefde langzamer gegroeid. Ik dacht eerst dat het niets zou worden, had niet zo'n sterke aantrekkingskracht. Ik heb er bewust voor gekozen om het eens te proberen, omdat we qua persoonlijkheden wel een goede match waren en hij was een goede vriend. Het heeft niet lang geduurd voordat het verder is gegroeid.
Maar dat soulmates idee heb ik niet meer gehad. Ik geloof nu dat dat gewoon een trucje is van je brein. Soort van dierlijke aantrekkingskracht.
De enige keer dat ik me echt zo hoteldebotel voelde en dacht dat we soulmates waren, al vanaf het moment dat we elkaar aankeken, was met een jongen die echt zo niet bij me paste. Hoewel die gevoelens best fijn waren, wist ik rationeel ook wel dat het nergens op sloeg. Ik ben blij dat ik over die gevoelens ben heengekomen, ook al denk ik nog wel eens aan die jongen (eerste liefdes, he?).
Tussen mij en mijn huidige vriend is de liefde langzamer gegroeid. Ik dacht eerst dat het niets zou worden, had niet zo'n sterke aantrekkingskracht. Ik heb er bewust voor gekozen om het eens te proberen, omdat we qua persoonlijkheden wel een goede match waren en hij was een goede vriend. Het heeft niet lang geduurd voordat het verder is gegroeid.
Maar dat soulmates idee heb ik niet meer gehad. Ik geloof nu dat dat gewoon een trucje is van je brein. Soort van dierlijke aantrekkingskracht.
zaterdag 8 oktober 2011 22:06
Heb het nu twee keer meegemaakt. Dat vanaf de eerste blik de aantrekkingskracht (dierlijk inderdaad) aanwezig was.
Maar dat tegelijkertijd, en dat heeft niets met feromonen oid te maken, de man en ik elkaar begrepen zonder woorden. 1 Blik was genoeg om de slappe lach te krijgen. Hetzelfde gevoel voor humor hebben. Even intelligent zijn. Elkaars zinnen aanvullen, vanaf het begin al.
Of dat ware liefde is, ik weet het niet, want ze zijn beide niet bestendig gebleken. Maar bijzonder was het wel.
Maar dat tegelijkertijd, en dat heeft niets met feromonen oid te maken, de man en ik elkaar begrepen zonder woorden. 1 Blik was genoeg om de slappe lach te krijgen. Hetzelfde gevoel voor humor hebben. Even intelligent zijn. Elkaars zinnen aanvullen, vanaf het begin al.
Of dat ware liefde is, ik weet het niet, want ze zijn beide niet bestendig gebleken. Maar bijzonder was het wel.
zaterdag 8 oktober 2011 22:10
Ja, ik geloof wel in ware liefde. En ook dat die zich in verschillende vormen aan kan dienen. Het komt idd voor dat mensen elkaar uit het oog verliezen en later weer terug vinden. De vertrouwdheid met elkaar kan dan heel speciaal voelen. Maar of dat dan 'voorbestemd' is... ik denk dat vaker aan de orde is dat 1 van de twee weer op zoek gaat naar de ander.
zaterdag 8 oktober 2011 22:13
Ik geloof niet in ware liefde. En al helemaal niet op de manier waarop jij het stelt.
Wel in passende liefde, maar daar zijn er meer van.
Het gevoel dat er bij komt kijken, dat je niet zonder de ander kunt, is een onzinnige gedachtenspinsel. Natuurlijk kun je zonder de ander.
Het gevoel dat je bij de ander hoort, idem dito. De ander is ook wel compleet zonder je, anders zou die niet zonder je kunnen en jij niet zonder die ander.
Wel in passende liefde, maar daar zijn er meer van.
Het gevoel dat er bij komt kijken, dat je niet zonder de ander kunt, is een onzinnige gedachtenspinsel. Natuurlijk kun je zonder de ander.
Het gevoel dat je bij de ander hoort, idem dito. De ander is ook wel compleet zonder je, anders zou die niet zonder je kunnen en jij niet zonder die ander.
zaterdag 8 oktober 2011 22:18
Ik denk dat het altijd is wat je er zelf van maakt. Ik zat vanavond te bedenken hoe ik in godsnaam op mijn man gevallen ben. Maar ik ben het en hij is het.
Vroeger wou ik die 100% helemaal alles en anders was het niet goed genoeg, maar dat is een illusie.
Ik ben overigens erg gelukkig in mijn huwelijk.
Vroeger wou ik die 100% helemaal alles en anders was het niet goed genoeg, maar dat is een illusie.
Ik ben overigens erg gelukkig in mijn huwelijk.
zaterdag 8 oktober 2011 22:22
Ja..al 2 jaar mijn ultieme soulmate naast me. Bijna eng gewoon hoe onze levensgeschiedenis/karakter/interesses/hobby's/intelligentieniveau/dromen/toekomstvisies/gevoelsleven overeenkomen..
Nog steeds zitten we vaak als pubers hand en hand verzonken in mekaars ogen te gapen, ons te verwonderen hoe mooi, puur, intens, gelijkwaardig, vrij, warm en liefdevol onze binding is..het gevoel dat onze liefde alles overstijgt..bizar mooi! en nog nooit meegemaakt. Ook heel mooi om te zien hoe onze omgeving hierop reageert. We horen regelmatig: wat jullie hebben, dat wil ik/wij ook. Dat is zoals het hoort/klopt..we zijn een stimulans voor stellen waarbij de relatie is ingekakt, die opeens ook weer de romantiek vinden doordat wij enorm respectvol en liefdevol met elkaar omgaan. Maar ook een stimulans voor mensen die al jaren bij de verkeerde partner hangen, maar niet de knoop durven door te hakken. Die zie ik nu opeens allemaal de relaties verbreken. En dan achteraf te horen krijg: door jullie zie ik nu in wat echte liefde inhoudt en ik ga ook niet meer voor minder..
Wij kijken vaak raar op, want wij doen gewoon ons ding, en zijn ons daar niet bewust van. Maar toch wel heel lief om te horen!
Nog steeds zitten we vaak als pubers hand en hand verzonken in mekaars ogen te gapen, ons te verwonderen hoe mooi, puur, intens, gelijkwaardig, vrij, warm en liefdevol onze binding is..het gevoel dat onze liefde alles overstijgt..bizar mooi! en nog nooit meegemaakt. Ook heel mooi om te zien hoe onze omgeving hierop reageert. We horen regelmatig: wat jullie hebben, dat wil ik/wij ook. Dat is zoals het hoort/klopt..we zijn een stimulans voor stellen waarbij de relatie is ingekakt, die opeens ook weer de romantiek vinden doordat wij enorm respectvol en liefdevol met elkaar omgaan. Maar ook een stimulans voor mensen die al jaren bij de verkeerde partner hangen, maar niet de knoop durven door te hakken. Die zie ik nu opeens allemaal de relaties verbreken. En dan achteraf te horen krijg: door jullie zie ik nu in wat echte liefde inhoudt en ik ga ook niet meer voor minder..
Wij kijken vaak raar op, want wij doen gewoon ons ding, en zijn ons daar niet bewust van. Maar toch wel heel lief om te horen!
zaterdag 8 oktober 2011 22:35
Ik geloof niet in de ware liefde zoals jij die definieert. Volgens mij moet die dan het liefst in een straal van 50 km wonen van waar je zelf woont.
Wat betreft mijzelf. Ik heb een superrelatie met een man waarvan ik weet dat ik 80 met hem wil worden zoals het nu gaat. Ik weet echter ook dat omstandigheden kunnen veranderen. En dan heb ik het echt niet over dat je een tijdje wat minder lekker in je vel zit waardoor het even niet lekker loopt. Via via ken ik iemand. Hij heeft een boerderij. Hij heeft vorige week zijn kind overreden op het erf met een tractor. Kindje was dood Ik wil er niet eens aan denken, maar wanneer ons zoiets zou gebeuren, weet ik niet of onze relatie het zou houden. Op dit moment is hij mijn ware liefde, maar of het zoiets zou overleven?
Wat betreft mijzelf. Ik heb een superrelatie met een man waarvan ik weet dat ik 80 met hem wil worden zoals het nu gaat. Ik weet echter ook dat omstandigheden kunnen veranderen. En dan heb ik het echt niet over dat je een tijdje wat minder lekker in je vel zit waardoor het even niet lekker loopt. Via via ken ik iemand. Hij heeft een boerderij. Hij heeft vorige week zijn kind overreden op het erf met een tractor. Kindje was dood Ik wil er niet eens aan denken, maar wanneer ons zoiets zou gebeuren, weet ik niet of onze relatie het zou houden. Op dit moment is hij mijn ware liefde, maar of het zoiets zou overleven?
zaterdag 8 oktober 2011 22:35
Uit onderzoek is gebleken dat de meeste stellen voordat ze elkaar kenden al in dezelfde stad of vaak zelfs dezelfde wijk woonden. Het is dus een kwestie van elkaar toevallig tegen komen. Als ik in een ander land had gewoon of in een andere stad was gaan studeren was ik vast een ander tegen gekomen en daar heel gelukkig mee geworden (wat mijn huidige relatie niet minder bijzonder maakt , overigens).
Ik heb het zelf bij een persoon gehouden, maar dat ligt aan mijn karakter, niet aan het feit dat ik niet geloof dat het met een ander nooit zou kunnen.
En dat gevoel wat madelief en tjoepertje beschrijven is volgens mij verliefdheid en dat kan leiden tot liefde, maar is niet perse hetzelfde.
Ik heb het zelf bij een persoon gehouden, maar dat ligt aan mijn karakter, niet aan het feit dat ik niet geloof dat het met een ander nooit zou kunnen.
En dat gevoel wat madelief en tjoepertje beschrijven is volgens mij verliefdheid en dat kan leiden tot liefde, maar is niet perse hetzelfde.
zaterdag 8 oktober 2011 22:37
Van bovenstaand verhaal krijg ik de kriebels. Ik ben stapelgek op mijn vriend, maar vooral op de manier hoe we van elkaar verschillen en wat we van elkaar kunnen leren. We hebben natuurlijk gezamelijke interesses en zitten op hetzelfde level, maar qua karakter is hij anders dan ik. Gelukkig maar, want met een kopie van mezelf zou ik niet kunnen leven. Hij haalt het beste in mij naar boven door anders te zijn. Hij kan me dingen laten zien vanuit een ander perspectief. Dat is wat mij aantrekt in hem en onze relatie. Het zorgt ervoor dat we niet alleen een leuk stel zijn met een geslaagde relatie, maar dat we ook "geslaagde" individuen worden/zijn (weet niet zo goed hoe ik t uit moet leggen). Hoe wij bij elkaar zijn gekomen is een heel apart en grappig verhaal. Voor mezelf bijna niet te bevatten, maar het feit dat het zo gebeurd is zegt voor mij al dat het liefde is.
Ik noem hem niet mijn beste maatje. Daar heb ik vriendinnen voor.
Ik noem hem niet mijn beste maatje. Daar heb ik vriendinnen voor.
zaterdag 8 oktober 2011 22:40
quote:Waldorf114 schreef op 08 oktober 2011 @ 22:37:
Van bovenstaand verhaal krijg ik de kriebels. Ik ben stapelgek op mijn vriend, maar vooral op de manier hoe we van elkaar verschillen en wat we van elkaar kunnen leren. We hebben natuurlijk gezamelijke interesses en zitten op hetzelfde leven, maar qua karakter is hij anders dan ik. Gelukkig maar, want met een kopie van mezelf zou ik niet kunnen leven. Hij haalt het beste in mij naar boven door anders te zijn. Hij kan me dingen laten zien vanuit een ander perspectief. Dat is wat mij aantrekt in hem en onze relatie. Het zorgt ervoor dat we niet alleen een leuk stel zijn met een geslaagde relatie, maar dat we ook "geslaagde" individuen worden/zijn (weet niet zo goed hoe ik t uit moet leggen). Hoe wij bij elkaar zijn gekomen is een heel apart en grappig verhaal. Voor mezelf bijna niet te bevatten, maar het feit dat het zo gebeurd is zegt voor mij al dat het liefde is.
Ik noem hem niet mijn beste maatje. Daar heb ik vriendinnen voor.Bedoel je mij of lenimini? Van die laatste krijg ik ook een beetje jeuk namelijk, (net of ik mijn moeder hoor praten) maar ja, het is maar goed dat we niet allemaal hetzelfde zijn, dan werd het vechten om die man van lemni
Van bovenstaand verhaal krijg ik de kriebels. Ik ben stapelgek op mijn vriend, maar vooral op de manier hoe we van elkaar verschillen en wat we van elkaar kunnen leren. We hebben natuurlijk gezamelijke interesses en zitten op hetzelfde leven, maar qua karakter is hij anders dan ik. Gelukkig maar, want met een kopie van mezelf zou ik niet kunnen leven. Hij haalt het beste in mij naar boven door anders te zijn. Hij kan me dingen laten zien vanuit een ander perspectief. Dat is wat mij aantrekt in hem en onze relatie. Het zorgt ervoor dat we niet alleen een leuk stel zijn met een geslaagde relatie, maar dat we ook "geslaagde" individuen worden/zijn (weet niet zo goed hoe ik t uit moet leggen). Hoe wij bij elkaar zijn gekomen is een heel apart en grappig verhaal. Voor mezelf bijna niet te bevatten, maar het feit dat het zo gebeurd is zegt voor mij al dat het liefde is.
Ik noem hem niet mijn beste maatje. Daar heb ik vriendinnen voor.Bedoel je mij of lenimini? Van die laatste krijg ik ook een beetje jeuk namelijk, (net of ik mijn moeder hoor praten) maar ja, het is maar goed dat we niet allemaal hetzelfde zijn, dan werd het vechten om die man van lemni
zaterdag 8 oktober 2011 22:46
Ienimimi heeft pas 2 jaar een relatie en is nog dolverliefd, de tijd zal leren hoe dit zal verlopen in 10, 20, 30 jaar.
On topic: nee ik geloof niet in ware liefde en soulmates e.d. Wel in lust of verliefdheid op het eerste gezicht door een chemische reactie en dat hoeft geen ware liefde te worden als je niet passend blijkt te zijn. Been there done that.
Mensen kunnen wel heel gelukkig samen zijn, of ze nu hetzelfde of heel verschillend zijn.
On topic: nee ik geloof niet in ware liefde en soulmates e.d. Wel in lust of verliefdheid op het eerste gezicht door een chemische reactie en dat hoeft geen ware liefde te worden als je niet passend blijkt te zijn. Been there done that.
Mensen kunnen wel heel gelukkig samen zijn, of ze nu hetzelfde of heel verschillend zijn.
zaterdag 8 oktober 2011 22:49
quote:Waldorf114 schreef op 08 oktober 2011 @ 22:44:
Het verhaal van inimini
en het lijkt ook of ik mn moeder hoor praten haha
Ach ja, beter dat dan ouders die elkaar de tent uit vechten..Ja. Ik had het gezien. Daar heb je gelijk in, de tent uit vechten is ook niet leuk, maar in het geval van mijn moeder denk ik dat het haar tegenwerkt (en dat vind ik als dochter dan weer jammer), maar dat is een heel ander verhaal...
Het verhaal van inimini
en het lijkt ook of ik mn moeder hoor praten haha Ach ja, beter dat dan ouders die elkaar de tent uit vechten..Ja. Ik had het gezien. Daar heb je gelijk in, de tent uit vechten is ook niet leuk, maar in het geval van mijn moeder denk ik dat het haar tegenwerkt (en dat vind ik als dochter dan weer jammer), maar dat is een heel ander verhaal...
zaterdag 8 oktober 2011 23:23
Ienimimi, 55 minuten geleden
Ja..al 2 jaar mijn ultieme soulmate naast me. Bijna eng gewoon hoe onze levensgeschiedenis/karakter/interesses/hobby's/intelligentieniveau/dromen/toekomstvisies/gevoelsleven overeenkomen..
Nog steeds zitten we vaak als pubers hand en hand verzonken in mekaars ogen te gapen, ons te verwonderen hoe mooi, puur, intens, gelijkwaardig, vrij, warm en liefdevol onze binding is..het gevoel dat onze liefde alles overstijgt..bizar mooi! en nog nooit meegemaakt. Ook heel mooi om te zien hoe onze omgeving hierop reageert. We horen regelmatig: wat jullie hebben, dat wil ik/wij ook. Dat is zoals het hoort/klopt..we zijn een stimulans voor stellen waarbij de relatie is ingekakt, die opeens ook weer de romantiek vinden doordat wij enorm respectvol en liefdevol met elkaar omgaan. Maar ook een stimulans voor mensen die al jaren bij de verkeerde partner hangen, maar niet de knoop durven door te hakken. Die zie ik nu opeens allemaal de relaties verbreken. En dan achteraf te horen krijg: door jullie zie ik nu in wat echte liefde inhoudt en ik ga ook niet meer voor minder..
Wij kijken vaak raar op, want wij doen gewoon ons ding, en zijn ons daar niet bewust van. Maar toch wel heel lief om te horen!"
Een voorbeeld voor mensen die in een sleur zitten?? Meis je bent pas 2 jaar samen, we horen je wel 6 jaar verder
Ik gun het je overig van harte hoor, dat wel
*maar krijg er idd ook jeuk van*
Ja..al 2 jaar mijn ultieme soulmate naast me. Bijna eng gewoon hoe onze levensgeschiedenis/karakter/interesses/hobby's/intelligentieniveau/dromen/toekomstvisies/gevoelsleven overeenkomen..
Nog steeds zitten we vaak als pubers hand en hand verzonken in mekaars ogen te gapen, ons te verwonderen hoe mooi, puur, intens, gelijkwaardig, vrij, warm en liefdevol onze binding is..het gevoel dat onze liefde alles overstijgt..bizar mooi! en nog nooit meegemaakt. Ook heel mooi om te zien hoe onze omgeving hierop reageert. We horen regelmatig: wat jullie hebben, dat wil ik/wij ook. Dat is zoals het hoort/klopt..we zijn een stimulans voor stellen waarbij de relatie is ingekakt, die opeens ook weer de romantiek vinden doordat wij enorm respectvol en liefdevol met elkaar omgaan. Maar ook een stimulans voor mensen die al jaren bij de verkeerde partner hangen, maar niet de knoop durven door te hakken. Die zie ik nu opeens allemaal de relaties verbreken. En dan achteraf te horen krijg: door jullie zie ik nu in wat echte liefde inhoudt en ik ga ook niet meer voor minder..
Wij kijken vaak raar op, want wij doen gewoon ons ding, en zijn ons daar niet bewust van. Maar toch wel heel lief om te horen!"
Een voorbeeld voor mensen die in een sleur zitten?? Meis je bent pas 2 jaar samen, we horen je wel 6 jaar verder
Ik gun het je overig van harte hoor, dat wel
*maar krijg er idd ook jeuk van*
Never look down on anybody, unless you're helping them Up.
zaterdag 8 oktober 2011 23:27
Ik geloof dat je in je leven veel leert en veranderd. En er daarom soms andere vriendinnen maar ook andere partners bij je passen. En als je het al jaren red met de zelfde man/vrouw je mazzel heb gehad hard gevochten of/en een goed aanpassings vermogen. Misschien klinkt het negatief maar heb teveel gezien/ meegemaakt. Vrouwen zwaar verliefd en zo een goed huwelijk. Terwijl man lief dood leuk je 06 nummer vraagt en net zo goed anders om.
En ik zelf nu gewoon echt na drie jaar nog verliefd maar wel realistisch.
En ik zelf nu gewoon echt na drie jaar nog verliefd maar wel realistisch.
zaterdag 8 oktober 2011 23:38
Ware liefde bestaat zekr wel.Ben al 30 jaar bij dezelfde partner.EN het voelt echt nog steeds hetzelfde als toen ik 17 was.Serieus waar.We hebben ook nog steeds vlammende sex ongeveer 2 a 3 x per week.Ik wil echt tot mijn dood bij hem blijven.Ik weet het klinkt ongeloofwaardig in deze tijd,maar dit is echt wat ik voel bij deze man.Al vanaf het begin toen ik hem zag.
