Relaties
alle pijlers
Bij schoonouders in voorhuis
woensdag 6 december 2017 14:14
Altijd niet? Of alleen de eerste week (of 2 weken) van gebruik niet?
Waarom ga je niet echt in gesprek met je schoonouders om dat te vertellen wat je hier in de OP schreef?
woensdag 6 december 2017 14:15
Dit klopt niet, we werken beide met koeien en het project gaat over het neerzetten van een streekproduct. Bedankt voor het verhelderen van je opmerking
en 'nee he' postten, dat waar jullie aan denken bedoelde ik niet direct)
woensdag 6 december 2017 14:18
De link kun je bij jullie boerderij ook doen met koeien
https://www.het-uitstapje.nl/activiteit ... zicht.html
woensdag 6 december 2017 14:35
We hebben een gesprek gehad omdat ik een paar weken geleden brak, maar daarin werd alles ontkend wat er gezegd was en dat maakt het (vertrouwen) niet veel beter. Ze vinden het echt verschrikkelijk dat ik mijn plek hier niet kan vinden dat geloof ik gelijk, maar mijn vertrouwen wordt niet groter als dingen ontkent worden en met ontkennen maak je het ook niet ongedaan. Toch hebben ze zo wel aangetoond goede wil te hebben, maar mijn gevoel om hier niet goed genoeg te zijn en continu beoordeeld en in de gaten te worden gehouden gaat niet meer weg. Omdat ik het vertrouwen en de rust niet meer heb. Ik denk dat dit ook de oorzaak is dat mijn schoonvader altijd naar me toe komt, hij wil zijn best doen en mijn vertrouwen winnen maar het pakt precies verkeerd uit. Maar wat moet ik dan? Ik kan niet zeggen ik wil dat je me met rust laat als iemand zo zijn best doet
woensdag 6 december 2017 14:41
Ik snap dat het lastig is om het daar met hulpverlening over te hebben, maar probeer te beseffen dat je dat voor jezelf doet, om jezelf te helpen 
en het aan de kant schuiven heeft sowieso geen zin, het blijft namelijk je leven lang, het negeren zou zonde zijn, daar heb je uiteindeljjk alleen jezelf mee, ondanks dat je zegt het geaccepteerd te hebnen, denk ik niet dat het zo makkelijk werkt, als het echt gaat om een vorm van autisme, blijf je dat tegenkomen op verschillende momenten in je leven. Ohja en nog even iets belangrijks, je hebt het over hoogbegaafdheid en hoogsenitiviteit, die combi komt inderdaad vaak voor, maar hoogsinsitiviteit word vaak verward met autisme, terwijl het absoluut iets anders is! Beetje lastig om zo uit te leggen, maar je moet het verschil maar eens googlen, en het verschil tussen autisme bij mannen en vrouwen is ook heel belangrijk !!!
en het aan de kant schuiven heeft sowieso geen zin, het blijft namelijk je leven lang, het negeren zou zonde zijn, daar heb je uiteindeljjk alleen jezelf mee, ondanks dat je zegt het geaccepteerd te hebnen, denk ik niet dat het zo makkelijk werkt, als het echt gaat om een vorm van autisme, blijf je dat tegenkomen op verschillende momenten in je leven. Ohja en nog even iets belangrijks, je hebt het over hoogbegaafdheid en hoogsenitiviteit, die combi komt inderdaad vaak voor, maar hoogsinsitiviteit word vaak verward met autisme, terwijl het absoluut iets anders is! Beetje lastig om zo uit te leggen, maar je moet het verschil maar eens googlen, en het verschil tussen autisme bij mannen en vrouwen is ook heel belangrijk !!!
woensdag 6 december 2017 14:41
helpboer schreef: ↑06-12-2017 14:35We hebben een gesprek gehad omdat ik een paar weken geleden brak, maar daarin werd alles ontkend wat er gezegd was en dat maakt het (vertrouwen) niet veel beter. Ze vinden het echt verschrikkelijk dat ik mijn plek hier niet kan vinden dat geloof ik gelijk, maar mijn vertrouwen wordt niet groter als dingen ontkent worden en met ontkennen maak je het ook niet ongedaan. Toch hebben ze zo wel aangetoond goede wil te hebben, maar mijn gevoel om hier niet goed genoeg te zijn en continu beoordeeld en in de gaten te worden gehouden gaat niet meer weg. Omdat ik het vertrouwen en de rust niet meer heb. Ik denk dat dit ook de oorzaak is dat mijn schoonvader altijd naar me toe komt, hij wil zijn best doen en mijn vertrouwen winnen maar het pakt precies verkeerd uit. Maar wat moet ik dan? Ik kan niet zeggen ik wil dat je me met rust laat als iemand zo zijn best doet
Dit klinkt alsof jij een 'jij-gesprek' hebt gehad ipv een 'ik-gesprek'. Je moet zeggen dat jij zo in elkaar zit en waar jij behoefte aan hebt. Vanuit jezelf dus. En niet wijzend naar de ander. Dus niet zeggen 'jij doet altijd' en 'jij mag niet meer zo doen'. En ook niet 'ik vind dat jij...' want dat klinkt als een ik-boodschap maar is stiekem een jij-boodschap.
woensdag 6 december 2017 14:51
helpboer schreef: ↑06-12-2017 14:35We hebben een gesprek gehad omdat ik een paar weken geleden brak, maar daarin werd alles ontkend wat er gezegd was en dat maakt het (vertrouwen) niet veel beter. Ze vinden het echt verschrikkelijk dat ik mijn plek hier niet kan vinden dat geloof ik gelijk, maar mijn vertrouwen wordt niet groter als dingen ontkent worden en met ontkennen maak je het ook niet ongedaan. Toch hebben ze zo wel aangetoond goede wil te hebben, maar mijn gevoel om hier niet goed genoeg te zijn en continu beoordeeld en in de gaten te worden gehouden gaat niet meer weg. Omdat ik het vertrouwen en de rust niet meer heb. Ik denk dat dit ook de oorzaak is dat mijn schoonvader altijd naar me toe komt, hij wil zijn best doen en mijn vertrouwen winnen maar het pakt precies verkeerd uit. Maar wat moet ik dan? Ik kan niet zeggen ik wil dat je me met rust laat als iemand zo zijn best doet
Op de een of andere manier krijg ik de indruk dat het probleem niet zozeer bij je schoonouders ligt, maar bij jou. Je communiceert blijkbaar niet duidelijk genoeg, want in plaats van meer privacy kreeg je juist minder privacy. Daarnaast heb je zoveel sport en werk dat je nauwelijks nog tijd hebt om adem te halen.
Kijk eens heel kritisch naar je agenda. Laat eventueel iemand anders eens naar je agenda kijken. Want ook leuke dingen kunnen uiteindelijk teveel worden. Jij lijkt dicht tegen overspannenheid/burnout aan te zitten en je geeft je schoonouders ´de schuld´. Maar je komt ´s avonds al moe thuis en dat ligt echt niet aan je schoonouders.
Ik haal even wat van je bezigheden uit je teksten;
* dagelijks minimaal 2 uur met mijn sport bezig ben..
* ik 's ochtends altijd vroeg weg ga en in de avond pas weer aankom.
* na een lange werkdag.....
* zijn samen iets aan het opstarten...
* samen melken of samen in de trekker zitten...
En dan neem ik aan dat je nog kookt, boodschappen doet, poetst, shopt, doucht en de post en administratie bijhoudt.
In mijn ogen ziet dit eruit alsof je pakweg 90 uur per week werkt.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
woensdag 6 december 2017 15:05
Van meer naar minder komt vanwege het feit dat we alles vanuit ons eigen perspectief zien. Ik voel me hier niet prettig, en dat was voor mijn schoonvader waarschijnlijk een trigger om te denken dat hij beter zijn best moet doen. Ik denk dat ik hierin dan inderdaad niet duidelijk ben geweest, maar hoe los ik dat op? Het voelt verkeerd om tegen iemand die zijn best doet te zeggen dat je vaker met rust gelaten wilt worden.
Je hebt gelijk dat ik het druk had, ik ben prestatiegericht en als ik iets doe sla ik er altijd een tikje in door. Als ik dan klaar ben wil ik rusten en de volgende dag weer verder. Dus ik kom inderdaad geprikkeld en moe thuis, daarom wil ik rusten maar dat gaat niet meer en dat frustreert me. Ik ben dus laatste weken (veel) minder gaan werken maar het lost niets op. Vaker thuis zijn betekent ook dat je nog meer van elkaar ziet
Je hebt gelijk dat ik het druk had, ik ben prestatiegericht en als ik iets doe sla ik er altijd een tikje in door. Als ik dan klaar ben wil ik rusten en de volgende dag weer verder. Dus ik kom inderdaad geprikkeld en moe thuis, daarom wil ik rusten maar dat gaat niet meer en dat frustreert me. Ik ben dus laatste weken (veel) minder gaan werken maar het lost niets op. Vaker thuis zijn betekent ook dat je nog meer van elkaar ziet
woensdag 6 december 2017 15:20
Dit is misschien wel een interessant boek voor je:
https://www.bol.com/nl/f/wat-de-boer-ni ... 022467620/
https://www.bol.com/nl/f/wat-de-boer-ni ... 022467620/
woensdag 6 december 2017 15:27
helpboer schreef: ↑06-12-2017 15:05Van meer naar minder komt vanwege het feit dat we alles vanuit ons eigen perspectief zien. Ik voel me hier niet prettig, en dat was voor mijn schoonvader waarschijnlijk een trigger om te denken dat hij beter zijn best moet doen. Ik denk dat ik hierin dan inderdaad niet duidelijk ben geweest, maar hoe los ik dat op? Het voelt verkeerd om tegen iemand die zijn best doet te zeggen dat je vaker met rust gelaten wilt worden.
Je hebt gelijk dat ik het druk had, ik ben prestatiegericht en als ik iets doe sla ik er altijd een tikje in door. Als ik dan klaar ben wil ik rusten en de volgende dag weer verder. Dus ik kom inderdaad geprikkeld en moe thuis, daarom wil ik rusten maar dat gaat niet meer en dat frustreert me. Ik ben dus laatste weken (veel) minder gaan werken maar het lost niets op. Vaker thuis zijn betekent ook dat je nog meer van elkaar ziet
Ik snap dat het verkeerd voelt maar je hebt nu twee opties: Je schoonvader ´pijn´ doen, of jezelf pijn doen. En je hoeft niet boos te zeggen dat ie moet opzouten, je kunt ook (vooral in deze tijd van het jaar) zeggen; brrrr, veel te koud, ik kom straks/morgen wel even koffie drinken.
En toch het gesprek aangaan, tijdens die koffie. Zo van; ik vind buiten kletsen na mijn werk niet zo fijn, ik wil dan even afschakelen en ben er met mijn gedachten niet bij. Kunnen we afspreken dat ik wekelijks een uurtje aankom om bij te praten?
Klinkt heel anders dan wanneer je zegt dat je het niet fijn vindt dat je schoonvader op je afkomt. Houd het bij jezelf, daar kom je vaak een heel eind mee. Onthoud dat het de toon is die de muziek maakt, dus ga het gesprek aan als je zelf een goed humeur hebt.
En overleg over die gehorigheid. `Ik heb me vooraf niet gerealiseerd hoe gehorig dit huis is, ik hoor elke voetstap, hoe zouden we dat kunnen oplossen?` Een kledingkast tegen de muur, isolatie, vloerkleed, er zijn meerdere opties maar je moet er wel voor open staan.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
woensdag 6 december 2017 15:40
Nou dat is dan vast iets waar je met een hulpverlener aan kan gaan werken.helpboer schreef: ↑06-12-2017 15:05Van meer naar minder komt vanwege het feit dat we alles vanuit ons eigen perspectief zien. Ik voel me hier niet prettig, en dat was voor mijn schoonvader waarschijnlijk een trigger om te denken dat hij beter zijn best moet doen. Ik denk dat ik hierin dan inderdaad niet duidelijk ben geweest, maar hoe los ik dat op? Het voelt verkeerd om tegen iemand die zijn best doet te zeggen dat je vaker met rust gelaten wilt worden.
Je hebt gelijk dat ik het druk had, ik ben prestatiegericht en als ik iets doe sla ik er altijd een tikje in door. Als ik dan klaar ben wil ik rusten en de volgende dag weer verder. Dus ik kom inderdaad geprikkeld en moe thuis, daarom wil ik rusten maar dat gaat niet meer en dat frustreert me. Ik ben dus laatste weken (veel) minder gaan werken maar het lost niets op. Vaker thuis zijn betekent ook dat je nog meer van elkaar ziet
woensdag 6 december 2017 15:40
Het is niet direct zo dat zij ontkennen wat er gezegd wordt. Zij geven alleen aan hoe zij het ervaren hebben en dat is dus niet zoals jij dat ervaart.
Je geeft zelf al aan dat zij 'extravert' zijn, dus ze hebben totaal geen gevoel als hoe een 'introvert' al deze interacties ervaart. Ze hebben dus echt totaal geen idee. En je kan het ze ook niet uitleggen want ze hebben ook geen referentiekader.
Het is een boerenbestaan, jouw schoonouders hebben toen zij jullie leeftijd waren ook gezamenlijk bij hun (schoon)ouders gewoond op de boerderij. En ze zijn niets anders gewend. Al kan jij aan jouw man natuurlijk wel eens vragen of het zijn vader of zijn moeder is geweest welke introk toentertijd en of die zelf ook uit een boeren familie kwam. Indien bijvoorbeeld jouw schoonmoeder een buitenstaander was, kan je er met haar misschien nog over praten. Was dat niet zo, vraag eens rond of jouw schoonouders een vergelijkbare situatie kennen in hun directe kennissenkring waarbij een 'buitenstaander' introk in het boeren leven.
Jouw huidige stress situatie is opgebouwd door jouw verkeerde aannames in het begin m.b.t. wat jouw schoonouders 'gewoon' zijn en wat jij dacht dat ze bedoelde. Van daaruit is het alleen maar gegroeid simpelweg doordat jullie niet kunnen communiceren. Ik zou bijna EMDR aanraden bij iemand met ervaring in deze scheve leefsituaties en gebruiken alleen al om bepaalde triggerpunten die in het verleden zijn ontstaan te ontlasten.
Een snelle oplossing is om een tijdelijke goedkope woonruimte te vinden. desnoods een 1-kamer appartement, waar jij je in terug kunt trekken.
Het toelaten van jouw schoonouders in jouw introverte bestaan is pas mogelijk nadat jij al deze frustraties en opgebouwde barrières hebt verwerkt welke jij hebt opgeworpen tussen jullie. Jij hebt eigenlijk een Mediator nodig in het gesprek met hen, iemand die ook kan uitleggen waarom jij een mediator nodig hebt om jouw woorden en jouw standpunt te vertalen naar iets waar zij een handvat aan kunnen vinden.
Je geeft zelf al aan dat zij 'extravert' zijn, dus ze hebben totaal geen gevoel als hoe een 'introvert' al deze interacties ervaart. Ze hebben dus echt totaal geen idee. En je kan het ze ook niet uitleggen want ze hebben ook geen referentiekader.
Het is een boerenbestaan, jouw schoonouders hebben toen zij jullie leeftijd waren ook gezamenlijk bij hun (schoon)ouders gewoond op de boerderij. En ze zijn niets anders gewend. Al kan jij aan jouw man natuurlijk wel eens vragen of het zijn vader of zijn moeder is geweest welke introk toentertijd en of die zelf ook uit een boeren familie kwam. Indien bijvoorbeeld jouw schoonmoeder een buitenstaander was, kan je er met haar misschien nog over praten. Was dat niet zo, vraag eens rond of jouw schoonouders een vergelijkbare situatie kennen in hun directe kennissenkring waarbij een 'buitenstaander' introk in het boeren leven.
Jouw huidige stress situatie is opgebouwd door jouw verkeerde aannames in het begin m.b.t. wat jouw schoonouders 'gewoon' zijn en wat jij dacht dat ze bedoelde. Van daaruit is het alleen maar gegroeid simpelweg doordat jullie niet kunnen communiceren. Ik zou bijna EMDR aanraden bij iemand met ervaring in deze scheve leefsituaties en gebruiken alleen al om bepaalde triggerpunten die in het verleden zijn ontstaan te ontlasten.
Een snelle oplossing is om een tijdelijke goedkope woonruimte te vinden. desnoods een 1-kamer appartement, waar jij je in terug kunt trekken.
Het toelaten van jouw schoonouders in jouw introverte bestaan is pas mogelijk nadat jij al deze frustraties en opgebouwde barrières hebt verwerkt welke jij hebt opgeworpen tussen jullie. Jij hebt eigenlijk een Mediator nodig in het gesprek met hen, iemand die ook kan uitleggen waarom jij een mediator nodig hebt om jouw woorden en jouw standpunt te vertalen naar iets waar zij een handvat aan kunnen vinden.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
woensdag 6 december 2017 15:45
Ik vind dat post van Jaw heel sterk en ook het idee van een mediator.
Ik denk echt dat dat misschien wel een goed plan zou zijn, je lijkt zelf heel duidelijk in het punt dat jij op zich wel overtuigd bent van de goede bedoelingen van je schoonouders, maar dat jij het gewoon even niet trekt. En als ik je post lees (bang om naar buiten te gaan, bang om gesprek te moeten hebben, huilen, vlucht gedrag naar werk) denk ik echt dat deze situatie je gewoon overspannen aan het maken is. Je vind je rust zo niet omdat je jezelf knettergek maakt.
Jij hoeft niet extravert te worden, maar je leven wordt wel makkelijker als je leert met extraverte mensen om te gaan. Die schoonouders lijken best aardig zoals jij ze omschrijft, wellicht willen die je net heel erg helpen, dus met een mediator zou dat misschien wel lukken.
Ik denk echt dat dat misschien wel een goed plan zou zijn, je lijkt zelf heel duidelijk in het punt dat jij op zich wel overtuigd bent van de goede bedoelingen van je schoonouders, maar dat jij het gewoon even niet trekt. En als ik je post lees (bang om naar buiten te gaan, bang om gesprek te moeten hebben, huilen, vlucht gedrag naar werk) denk ik echt dat deze situatie je gewoon overspannen aan het maken is. Je vind je rust zo niet omdat je jezelf knettergek maakt.
Jij hoeft niet extravert te worden, maar je leven wordt wel makkelijker als je leert met extraverte mensen om te gaan. Die schoonouders lijken best aardig zoals jij ze omschrijft, wellicht willen die je net heel erg helpen, dus met een mediator zou dat misschien wel lukken.
woensdag 6 december 2017 15:47
Is het niet beter om op 1 of andere manier echt op jullie zelf te gaan wonen. Een ander huis in de straat of iets bouwen op het terrein van je schoonouders als is het een chalet. Wat meer ruimte creëren voor jullie zelf.
Ben je weleens op autisme of een andere persoonlijkheidstoornis getest?
Niet iedereen functioneert in dit soort familieverbanden maar jij spreekt wel in hele grote woorden van doodsangst tot beschadigd vertrouwen alsof zij jou iets afschuwelijks hebben aangedaan. Die mensen hebben je in huis genomen. Zij hebben je toch niet geslagen of verkracht? Wat ik bedoel te zeggen is dat je het wel heel groot en onoverbrugbaar maakt met zulke grote woorden.
Ben je weleens op autisme of een andere persoonlijkheidstoornis getest?
Niet iedereen functioneert in dit soort familieverbanden maar jij spreekt wel in hele grote woorden van doodsangst tot beschadigd vertrouwen alsof zij jou iets afschuwelijks hebben aangedaan. Die mensen hebben je in huis genomen. Zij hebben je toch niet geslagen of verkracht? Wat ik bedoel te zeggen is dat je het wel heel groot en onoverbrugbaar maakt met zulke grote woorden.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 6 december 2017 16:53
Ik schrijf ook dat ze moet aangeven wat zij wil. Niet dat zij zich alleen moet aanpassen. En hetgeen zij naar mijn mening moet aanpassen is leren hoe zij het best met zichzelf om kan gaan, hoe ze kan zorgen dat ze minder overprikkeld raakt. Dat kan alleen zij zelf doen.SirLixAlot schreef: ↑06-12-2017 14:12Waarom zouden mensen zich niet aanpassen op ons en dienen wij ons wel aan te passen op hen?
Waarom werkt dit maar langs één kant? Zij is daar gaan wonen en haar schoonfamilie dient haar wensen te respecteren. Als zij niet samen wil ontbijten, geen praatje wil slagen en 's nachts een normale nachtrust wil, in de dag na een nachtshift wat wil bijslapen zijn dat perfect normale wensen. Het is natuurlijk wel aan haar dit kenbaar te maken of er zal niets veranderen.
Natuurlijk dient men zelf te kijken wat men kan doen, maar ik ben wel van mening dat ze zich daarop moeten aanpassen. Ook zij heeft recht op leven.
woensdag 6 december 2017 16:54
Nee het was echt letterlijk ontkennen, ik gaf aan dat het me gekwetst heeft dat bepaalde dingen gezegd zijn (er speelde meer dan wat ik hier neerzet maar ik wil niet alles op internet zetten) of wel gezegd maar niet waar zijn. Waarom zou je iets tegen iemand zeggen waarvan je vindt dat het niet waar is? Dat is niet geloofwaardig. Waarom eerst zeggen dat je je aan iets stoort, en daarna zeggen dat het helemaal niet erg is als ik iets op een bepaalde manier doe?
EMDR heb ik gehad maar omdat ik thuis weer zo vaak met dezelfde gevoelens zoals ik die toen voelde wordt geconfronteerd hebben mijn hersenen die herinneringen/gevoelens toch weer teug gehaald. Ik denk dat dat alleen werkt als je daarna afstand kunt nemen van de bron
In ieder geval heb ik weer veel aan de reacties hier
woensdag 6 december 2017 17:03
persoonlijk vind ik dat als ik halsoverkop in mensen hun leven beland, die mij in hun huis laten wonen op hun terrein ik me een beetje gezellig te gedragen heb en dat ik mijn excuses zou moeten aanbieden wanneer dat niet lukt
maar hee ik ben dan ook niet hoogbegaafd/sensitief enzo
(wel iemand die zorgt dat ze een eigen huis heeft en niet afhankelijk is van mensen die ze net kent)
maar hee ik ben dan ook niet hoogbegaafd/sensitief enzo
(wel iemand die zorgt dat ze een eigen huis heeft en niet afhankelijk is van mensen die ze net kent)
Lorem Ipsum
woensdag 6 december 2017 17:08
En zo ben ik dus ook, daarom pas ik me netjes aan maar dat gaat ten koste van mezelf en daarom weet ik niet meer hoe het nu moet want ik hou dit 'toneelstukje' niet volturquasi schreef: ↑06-12-2017 17:03persoonlijk vind ik dat als ik halsoverkop in mensen hun leven beland, die mij in hun huis laten wonen op hun terrein ik me een beetje gezellig te gedragen heb en dat ik mijn excuses zou moeten aanbieden wanneer dat niet lukt
maar hee ik ben dan ook niet hoogbegaafd/sensitief enzo
(wel iemand die zorgt dat ze een eigen huis heeft en niet afhankelijk is van mensen die ze net kent)
Overigens werk ik gratis voor hun omdat de financiële situatie daar momenteel zeer slecht is (en als je mijn 'uurloon' om zou rekenen naar geld zou je er een prima huis van kunnen huren) dus ik ben niet een of andere profiteur als je dat bedoelt
anoniem_360161 wijzigde dit bericht op 06-12-2017 17:26
19.73% gewijzigd
woensdag 6 december 2017 17:25
Je klinkt op dit moment zo "op" en moe van de situatie, dat ik me afvraag of je nu op dit moment in staat bent om het probleem rationeel te benaderen en op te lossen. Is het mogelijk om een week of een lang weekend in je eentje op vakantie te gaan, om even afstand te nemen zodat je wat ademruimte hebt en kan nadenken over een oplossing?
Iets anders dat als oplossing ook al door anderen is aangedragen: duidelijke afspraken maken. Ik ben ook vrij introvert en mijn man is daarentegen erg sociaal. Na een drukke werkdag hebben wij vaak de afspraak dat ik eerst even stil oplaad thuis. Juist omdat hij me die ruimte geeft, heb ik vaak aan 5 minuutjes even remelen genoeg. Het gevoel hebben van ruimte is vaak veel belangrijker dan de ruimte zelf.
Iets anders dat als oplossing ook al door anderen is aangedragen: duidelijke afspraken maken. Ik ben ook vrij introvert en mijn man is daarentegen erg sociaal. Na een drukke werkdag hebben wij vaak de afspraak dat ik eerst even stil oplaad thuis. Juist omdat hij me die ruimte geeft, heb ik vaak aan 5 minuutjes even remelen genoeg. Het gevoel hebben van ruimte is vaak veel belangrijker dan de ruimte zelf.
woensdag 6 december 2017 17:32
Je hebt gelijk. Het probleem is alleen dat de man van TO vindt dat ie op het bedrijf moet wonen. Daar wonen zijn ouders nu eenmaal ook. Aangezien de ouders dat ook willen (neem ik maar even aan) moeten beiden zich aanpassen, niet alleen TO. Ze zijn getrouwd he. Het is nu ook haar terrein. Haar thuis. En de bedoeling van een thuis is dat je er thuis voelt. Dat je er dingen kunt doen waar anderen niets mee te maken hebben. Dat je een keer kunt gillen als je daar zin in hebt.
En dat kan nu allemaal niet. Dat breekt haar op. En eerlijk is eerlijk, ik zou er ook geen gezellig mens van worden en dan ben ik nog een behoorlijk sociaal type zonder etiketjes.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
