Relaties
alle pijlers
Claimende vriendin van zoon
dinsdag 11 juni 2019 18:45
Om herkenbaarheid nieuwe nick aangemaakt. Zoon heeft sinds ongeveer 1.5 jaar een vriendin. Een vriendelijke en leuke meid maar ik zie nu toch wel wat dingen waar ik me zorgen over maak. Beiden zijn 19 jaar. Zoon doet een werk/leeropleiding, heeft dus een volledige werkweek. Heeft daarnaast nog een hobby waar hij eerst heel fanatiek mee bezig was. Vriendin is afgelopen september begonnen met een studie maar na paar weken er al mee gestopt omdat het niet was wat ze had verwacht. Ze begint nu in september aan een andere studie maar ook daar klinkt ze niet erg enthousiast over. Al die tijd zit ze thuis, heeft geen baan gezocht in de tussentijd. Gaat erg laat naar bed want ze kan elke ochtend immers uitslapen. Zoon moet wel vroeg opstaan maar hier houdt ze geen rekening mee. Ze blijft tot 's avonds laat als ze langs komt en appt hem tot midden in de nacht. Ze claimt hem volledig, als hij samen met haar is reageert hij niet op appjes of als hij gebeld wordt, iets wat hij wel doet als zij niet bij hem is. Als hij bezig wil met zijn hobby heeft zij iets waar hij mee moet helpen zodat zijn hobby er bij inschiet. ik heb zoon zien veranderen van een sociale en lieve jongen in iemand die totaal in de ban is van zijn vriendin en door haar wordt afgeschermd om met anderen om te gaan. Ik maak me hier best wel zorgen om. Hoe kan ik hier het beste met hem over in gesprek gaan. Ik wil niet zijn vriendin in een kwaad daglicht stellen, want de kans is groot dat hij dan juist partij voor haar kiest en hij helemaal in haar greep komt. Maar ik wil wel mijn zorgen hierover naar hem uitspreken want ik heb er een heel naar gevoel bij.
woensdag 12 juni 2019 08:31
Charlotte717 schreef: ↑11-06-2019 19:44Het klinkt allemaal niet gezond, maar ik ben van mening dat er weinig is dat je kan doen om deze situatie te veranderen. Ik lees dat je vindt dat zijn vriendin hem te veel in haar greep heeft. Dat mag je vinden en de kans is groot dat het inderdaad zo is. Alleen, ik neem aan dat hij vrijwillig in deze liefdesrelatie zit dus dat hij erachter staat. Hij heeft nooit zorgen uitgesproken over zich gevangen voelen in zijn relatie oid, wat absoluut NIET wil zeggen dat hij dat niet voelt. Wat dit wel impliceert is dat je weinig recht hebt om hem te laten inzien hoe negatief je denkt over de dynamiek tussen zoon en vriendin. Vind ik.
Ze zijn 19 jaar oud, dus jongvolwassen. Je zoon zal nog een veelheid van fouten maken in zijn leven, waarover hij later ongetwijfeld zal reflecteren en denken: Hoe heb ik dit kunnen later gebeuren? Maar dat is het leven. Dat maken we allemaal mee, zelfs als pakweg 80-jarige. Hoe ouder je kinderen worden, hoe minder invloed je op hen kan hebben en ook MAG hebben, vind ik. Laat hem maar met zijn hoofd tegen de muur lopen. Daaruit zal hij veel meer leren dan van een moeder die haar zorgen uit over zijn relatie met zijn vaste vriendin (quasi niks).
Pas op, ik begrijp je zorgen volkomen en natuurlijk wil je als moeder dat je kinderen zo gelukkig mogelijk zijn. Je kan in deze situatie gewoon weinig doen. Als je toch iets wil doen, kan je af en toe SUBTIEL en LUCHTIG naar zijn relatie vragen en hier SPECIFIEKE vragen over stellen. Zo kan je in het beste geval wat meer inzicht te krijgen in hun dynamiek en als je steeds vaker merkt dat hij niet erg gelukkig blijkt te zijn, kan je non-verbaal je ongenoegen uiten. En zo hopen dat hij sommige aspecten van de relatie in vraag begint te stellen. Naar mijn mening is dit het maximale dat je kan doen om je doel te bereiken. Door te veel druk langs jouw kant zal hij alleen maar verder van je af willen staan.
edit: enkel OP gelezen
Amen. Mooi geschreven.
Ik denk dat TO moet wennen aan het leven met een zoon met vriendin.
Maar wees de wijste en de verstandigste. Gun hem zijn eigen fouten.
woensdag 12 juni 2019 15:08
Ik was 19 toen mijn vader en mijn toenmalige vriendje ruzie kregen en hij hem eruit gooide. Na een maand was ik het huis uit. Maar ik moet erbij zeggen dat ik en mijn pa elkaar sowieso niet konden verdragen. En ik ga het later nog zwaar krijgen als mijn zoon een vriendinnetje krijgt. Ik heb het niet zo op vrouwen.
woensdag 12 juni 2019 17:19
En dat mag je zeker vinden, je goed recht om het niet zo te doen.Andersom schreef: ↑11-06-2019 21:30Kostgeld vraag je omdat je vindt dat een kind iets bij moet dragen thuis.
Kostgeld vragen om het daarna terug te geven is je kind voorliegen.
Vind ik dan.
Hier draagt dochter (fulltime baan) bij in de kosten van het huishouden. (Eten, drinken, schoonmaak, shampoo etc) Onderdak/gas/licht is nog gratis.
Verder hebben wij onze kinderen van jongs af aan leren sparen. Dat doen ze trouw, ze geven ook een hoop uit, daar zijn ze jong voor.
Echter in de gezinnen die ik ken waar de ouders kostgeld vragen om het op te sparen, is het om de kinderen te leren hoe het echt is als je ruim 500 oid euro aan huur/vaste lasten kwijt bent. Ook al snappen ze dat het leven geld kost, het blijft toch een wat verder van je bed show als je gewend bent om 100-250 te betalen en opeens ben je op jezelf 750 kwijt aan je vaste lasten.
Voor jouw kinderen mss niet nodig, maar ken genoeg kinderen die er wel veel baat bij hebben gehad.
En het is per definitie geen voorliegen want ik zou het dus ook gewoon zo met mijn kind overleggen, dat hij gewoon weet dat het een vorm van sparen is.
Los daarvan ben ik dit zelf ook niet van plan met mijn kinderen, het is maar een idee.
woensdag 12 juni 2019 20:40
Ha Johanneke, er komt een tijd dat je met weemoed terug denkt aan "de tijd dat zoon nog thuis woonde en verliefd was op.." (Marietje, Desirée, hoe ze ook heet)
Zij was zijn ijkpunt, veilig onder moeders dak!
En dan ineens gaat hij zijn eigen leven gaat leiden, ziet hoe vrienden vrij zijn, wil gaan voor studie, werk, hobby, reizen en krabt zich achter de oren.
Hier mijn les geleerd: ik sta bovenop de keukentrap te behangen en 'vriendin van' vraagt wat 'eten we vandaag ?' Ineens was ik er helemaal klaar mee, de maat van flexibel, begripvol zijn was vol. Toen pas was ik duidelijk, dit wil ik wel in huis en dat niet. Of je vriendin claimend vindt is niet jouw pakkie an, wel of jij het faciliteert.
My two cents
Zij was zijn ijkpunt, veilig onder moeders dak!
En dan ineens gaat hij zijn eigen leven gaat leiden, ziet hoe vrienden vrij zijn, wil gaan voor studie, werk, hobby, reizen en krabt zich achter de oren.
Hier mijn les geleerd: ik sta bovenop de keukentrap te behangen en 'vriendin van' vraagt wat 'eten we vandaag ?' Ineens was ik er helemaal klaar mee, de maat van flexibel, begripvol zijn was vol. Toen pas was ik duidelijk, dit wil ik wel in huis en dat niet. Of je vriendin claimend vindt is niet jouw pakkie an, wel of jij het faciliteert.
My two cents
Alles sal reg kom
woensdag 12 juni 2019 20:47
Nou dan maar hopen dat je een leuke schoonzoon krijgt.beetjegek schreef: ↑12-06-2019 15:08Ik was 19 toen mijn vader en mijn toenmalige vriendje ruzie kregen en hij hem eruit gooide. Na een maand was ik het huis uit. Maar ik moet erbij zeggen dat ik en mijn pa elkaar sowieso niet konden verdragen. En ik ga het later nog zwaar krijgen als mijn zoon een vriendinnetje krijgt. Ik heb het niet zo op vrouwen.
donderdag 13 juni 2019 07:40
Vast wel
donderdag 13 juni 2019 07:59
donderdag 13 juni 2019 08:09
Lluvia schreef: ↑12-06-2019 17:19En dat mag je zeker vinden, je goed recht om het niet zo te doen.
Echter in de gezinnen die ik ken waar de ouders kostgeld vragen om het op te sparen, is het om de kinderen te leren hoe het echt is als je ruim 500 oid euro aan huur/vaste lasten kwijt bent. Ook al snappen ze dat het leven geld kost, het blijft toch een wat verder van je bed show als je gewend bent om 100-250 te betalen en opeens ben je op jezelf 750 kwijt aan je vaste lasten.
Voor jouw kinderen mss niet nodig, maar ken genoeg kinderen die er wel veel baat bij hebben gehad.
En het is per definitie geen voorliegen want ik zou het dus ook gewoon zo met mijn kind overleggen, dat hij gewoon weet dat het een vorm van sparen is.
Los daarvan ben ik dit zelf ook niet van plan met mijn kinderen, het is maar een idee.
Dan begrijp ik de keuze al beter.
Toch blijf ik overtuigd van het voordeel dat 'kinderen' zelf letten sparen. Dat ze leren met de verleiding van dat beschikbare spaargeld om te gaan. Vanaf hun vijftiende/zestiende kunnen ze hier alle drie zelfstandig over hun spaargeld (>2000 euro) beschikken. Dat hebben we geen in de jaren daarvoor heel goed in begeleid.
Ik heb liever dat ze dat zelf bewust keuzes in maken al zijn dat niet altijd de mijne dan dat ze dat pas moeten leren als ze uit huis zijn en serieuze vaste lasten hebben.
donderdag 13 juni 2019 08:12
Sharing schreef: ↑12-06-2019 20:40Ha Johanneke, er komt een tijd dat je met weemoed terug denkt aan "de tijd dat zoon nog thuis woonde en verliefd was op.." (Marietje, Desirée, hoe ze ook heet)
Zij was zijn ijkpunt, veilig onder moeders dak!
En dan ineens gaat hij zijn eigen leven gaat leiden, ziet hoe vrienden vrij zijn, wil gaan voor studie, werk, hobby, reizen en krabt zich achter de oren.
Hier mijn les geleerd: ik sta bovenop de keukentrap te behangen en 'vriendin van' vraagt wat 'eten we vandaag ?' Ineens was ik er helemaal klaar mee, de maat van flexibel, begripvol zijn was vol. Toen pas was ik duidelijk, dit wil ik wel in huis en dat niet. Of je vriendin claimend vindt is niet jouw pakkie an, wel of jij het faciliteert.
My two cents
Dat zou bij mij ook tegen het zere been zijn.
