Relaties
alle pijlers
Date afzeggen omdat hij nog thuis woont?
zaterdag 19 september 2015 om 09:04
Ik heb een man leren kennen van 27jaar. Hij heeft 3lange relaties gehad van rond de 3 a 4 jaar. Hij woont nog thuis en werkt gewoon fulltime. De reden volgens hem waarom hij nog thuis woont is dat anderhalf jaar geleden zijn circuit auto (dure hobby) is kapot gegaan..
Ik wil niet zo kortzichtig zijn om hierop af te knappen maar ik kan het niet van me afzetten...
Ik wil niet zo kortzichtig zijn om hierop af te knappen maar ik kan het niet van me afzetten...
zaterdag 19 september 2015 om 13:25
quote:lux. schreef op 19 september 2015 @ 12:50:
[...]
Dat is ook fijn, maar op een gegeven moment kom je op het punt waarop je niet meer terug wíl. Je bent je ouderlijk huis, je ouderlijk gezin ontgroeid. De een is dat op zijn 20ste, de ander pas op zijn 40ste.
Mijn ouders zijn/waren ook hartstikke fijne mensen. Maar ik hoor daar niet meer, het is niet meer thuis. Het gezin van mijn jeugd bestaat niet meer. Dat is niet zielig, dat is natuurlijk, zo gaat dat op een dag. Dan vlieg je écht uit. En zou je alleen nog teruggaan als er écht zulke hoge nood is dat je wel moet en het is de allerlaatste optie.
Ik ken althans weinig veertigers die met 2 kleine kinderen weer bij hun ouders intrekken na een verbroken relatie.
Ja tuurlijk ik zeg ook niet dat jou ouders geen fijne mensen zijn. Maar weet je het is niet zo dat ik als een soort van moederkloek de hele dag om mijn zoon heen hang. Hij is bij ons ook vrij. Ik sta heus niet de hele dag om hem heen te hangen om zijn broodje te smeren. Ik werk ook, heb ook mijn eigen leven. Maar het is en blijft ook zijn thuis, het is mijn vlees en bloed. Hij kan gewoon zijn eigen gang gaan is heel zelfstandig. Maar hij zit mij totaal niet in de weg. En wij hem ook niet.
Ik heb er nog een die wel al lang het huis uit is, maar die komt gelukkig ook nog graag langs. Niet voor zijn was hoor want dat deed hij gelijk zelf. Koken kan hij ook als de beste. We hebben gewoon een goede band en we zijn el voor elkaar, zonder dat het een verplichting is heel belangrijk.
[...]
Dat is ook fijn, maar op een gegeven moment kom je op het punt waarop je niet meer terug wíl. Je bent je ouderlijk huis, je ouderlijk gezin ontgroeid. De een is dat op zijn 20ste, de ander pas op zijn 40ste.
Mijn ouders zijn/waren ook hartstikke fijne mensen. Maar ik hoor daar niet meer, het is niet meer thuis. Het gezin van mijn jeugd bestaat niet meer. Dat is niet zielig, dat is natuurlijk, zo gaat dat op een dag. Dan vlieg je écht uit. En zou je alleen nog teruggaan als er écht zulke hoge nood is dat je wel moet en het is de allerlaatste optie.
Ik ken althans weinig veertigers die met 2 kleine kinderen weer bij hun ouders intrekken na een verbroken relatie.
Ja tuurlijk ik zeg ook niet dat jou ouders geen fijne mensen zijn. Maar weet je het is niet zo dat ik als een soort van moederkloek de hele dag om mijn zoon heen hang. Hij is bij ons ook vrij. Ik sta heus niet de hele dag om hem heen te hangen om zijn broodje te smeren. Ik werk ook, heb ook mijn eigen leven. Maar het is en blijft ook zijn thuis, het is mijn vlees en bloed. Hij kan gewoon zijn eigen gang gaan is heel zelfstandig. Maar hij zit mij totaal niet in de weg. En wij hem ook niet.
Ik heb er nog een die wel al lang het huis uit is, maar die komt gelukkig ook nog graag langs. Niet voor zijn was hoor want dat deed hij gelijk zelf. Koken kan hij ook als de beste. We hebben gewoon een goede band en we zijn el voor elkaar, zonder dat het een verplichting is heel belangrijk.
zaterdag 19 september 2015 om 14:39
ik heb zelf op kamers gezeten vanaf mn 17e, maar dat was toch echt omdat ik ging studeren in een stad behoorlijk ver van mijn ouderlijk huis vandaan. Ik kon dat niet aanreizen dus ik 'moest' wel. Na mijn studie weer een tijdje bij mijn ouders gewoond, totdat ik ging samenwonen met mn vriend. Mijn vriend heeft tot zijn.. 25e (?) gewoon bij zijn ouders gewoond. Studeerde in een stad dichtbij huis. Waarom zou hij daar op kamers gaan? Alleen omdat je dan maar het huis uit bent? Hij kon het thuis prima vinden, dus had die behoefte niet. In mijn omgeving komt het maar erg weinig voor om op kamers te gaan terwijl je dichtbij huis studeert.
Maar goed, in geval van TO's date is het wel wat anders met dure hobby enzo. Ik snap de reden niet helemaal. Zijn dure auto is kapot gegaan. Ja en toen? Er moest per se een nieuwe auto komen? En daar werkt hij nu dus (al jaren?) fulltime voor? Als je fulltime werkt en verder geen eten of hypotheek moet betalen (wellicht hooguit wat kostgeld) dan gaat dat sparen toch snel genoeg zou je denken?
Dat gedoe met geld en blijkbaar geen spaargeld hebben etc zou mij meer dwars zitten dan het nog thuis wonen.
Maar goed, in geval van TO's date is het wel wat anders met dure hobby enzo. Ik snap de reden niet helemaal. Zijn dure auto is kapot gegaan. Ja en toen? Er moest per se een nieuwe auto komen? En daar werkt hij nu dus (al jaren?) fulltime voor? Als je fulltime werkt en verder geen eten of hypotheek moet betalen (wellicht hooguit wat kostgeld) dan gaat dat sparen toch snel genoeg zou je denken?
Dat gedoe met geld en blijkbaar geen spaargeld hebben etc zou mij meer dwars zitten dan het nog thuis wonen.
zaterdag 19 september 2015 om 14:45
quote:Jonneke49 schreef op 19 september 2015 @ 13:25:
[...]
Ja tuurlijk ik zeg ook niet dat jou ouders geen fijne mensen zijn. Maar weet je het is niet zo dat ik als een soort van moederkloek de hele dag om mijn zoon heen hang. Hij is bij ons ook vrij. Ik sta heus niet de hele dag om hem heen te hangen om zijn broodje te smeren. Ik werk ook, heb ook mijn eigen leven. Maar het is en blijft ook zijn thuis, het is mijn vlees en bloed. Hij kan gewoon zijn eigen gang gaan is heel zelfstandig. Maar hij zit mij totaal niet in de weg. En wij hem ook niet.
Ik heb er nog een die wel al lang het huis uit is, maar die komt gelukkig ook nog graag langs. Niet voor zijn was hoor want dat deed hij gelijk zelf. Koken kan hij ook als de beste. We hebben gewoon een goede band en we zijn el voor elkaar, zonder dat het een verplichting is heel belangrijk.
Ik denk ook niet dat je een moederkloek bent, ik denk dat jullie nog in die tussenfase zitten. En dat is precies wat ik bedoel bij de man uit de OP: hij is nog niet echt los van zijn ouderlijk huis. Dat is niet per se érg, maar dan is het wat mij betreft geen relatiemateriaal.
Mijn man en ik hebben ons samen losgemaakt van onze respectievelijke gezinnen en zijn samen een nieuw gezin geworden. Toen wij elkaar ontmoetten was ik ook nog niet écht uitgevlogen. Toen paste dat prima bij elkaar. Nu zit ik alweer in een volgende levensfase. Als we even oud waren geweest toen we elkaar ontmoetten waren we elkaar wss 'mis' gelopen, want mijn 25-jarige versie had zíjn 25-jarige versie waarschijnlijk een onvolwassen knul gevonden mijn 21-jarige versie daarentegen paste prima bij zijn 25-jarige versie.
Er is geen goed of fout in die levensfases, maar je ziet mensen die na hun 18de ineens heel snel volwassen worden, mensen die er heel lang over doen en alles ertussen in. De een zal dus tot je 27ste thuiswonen niet zo erg vinden, terwijl de ander, zoals ik, zich op haar 25ste al niet meer voor kan stellen dat ze ooit thuis heeft gewoond en dat allang een gepasseerd station is, waardoor dat met elkaar dan niet zo lekker matcht.
Maar gelukkig hoeven we niet allemaal op dezelfde manier te leven en op hetzelfde moment volwassen te worden.
[...]
Ja tuurlijk ik zeg ook niet dat jou ouders geen fijne mensen zijn. Maar weet je het is niet zo dat ik als een soort van moederkloek de hele dag om mijn zoon heen hang. Hij is bij ons ook vrij. Ik sta heus niet de hele dag om hem heen te hangen om zijn broodje te smeren. Ik werk ook, heb ook mijn eigen leven. Maar het is en blijft ook zijn thuis, het is mijn vlees en bloed. Hij kan gewoon zijn eigen gang gaan is heel zelfstandig. Maar hij zit mij totaal niet in de weg. En wij hem ook niet.
Ik heb er nog een die wel al lang het huis uit is, maar die komt gelukkig ook nog graag langs. Niet voor zijn was hoor want dat deed hij gelijk zelf. Koken kan hij ook als de beste. We hebben gewoon een goede band en we zijn el voor elkaar, zonder dat het een verplichting is heel belangrijk.
Ik denk ook niet dat je een moederkloek bent, ik denk dat jullie nog in die tussenfase zitten. En dat is precies wat ik bedoel bij de man uit de OP: hij is nog niet echt los van zijn ouderlijk huis. Dat is niet per se érg, maar dan is het wat mij betreft geen relatiemateriaal.
Mijn man en ik hebben ons samen losgemaakt van onze respectievelijke gezinnen en zijn samen een nieuw gezin geworden. Toen wij elkaar ontmoetten was ik ook nog niet écht uitgevlogen. Toen paste dat prima bij elkaar. Nu zit ik alweer in een volgende levensfase. Als we even oud waren geweest toen we elkaar ontmoetten waren we elkaar wss 'mis' gelopen, want mijn 25-jarige versie had zíjn 25-jarige versie waarschijnlijk een onvolwassen knul gevonden mijn 21-jarige versie daarentegen paste prima bij zijn 25-jarige versie.
Er is geen goed of fout in die levensfases, maar je ziet mensen die na hun 18de ineens heel snel volwassen worden, mensen die er heel lang over doen en alles ertussen in. De een zal dus tot je 27ste thuiswonen niet zo erg vinden, terwijl de ander, zoals ik, zich op haar 25ste al niet meer voor kan stellen dat ze ooit thuis heeft gewoond en dat allang een gepasseerd station is, waardoor dat met elkaar dan niet zo lekker matcht.
Maar gelukkig hoeven we niet allemaal op dezelfde manier te leven en op hetzelfde moment volwassen te worden.
zaterdag 19 september 2015 om 15:05
quote:lux. schreef op 19 september 2015 @ 14:45:
[...]
Ik denk ook niet dat je een moederkloek bent, ik denk dat jullie nog in die tussenfase zitten. En dat is precies wat ik bedoel bij de man uit de OP: hij is nog niet echt los van zijn ouderlijk huis. Dat is niet per se érg, maar dan is het wat mij betreft geen relatiemateriaal.
Mijn man en ik hebben ons samen losgemaakt van onze respectievelijke gezinnen en zijn samen een nieuw gezin geworden. Toen wij elkaar ontmoetten was ik ook nog niet écht uitgevlogen. Toen paste dat prima bij elkaar. Nu zit ik alweer in een volgende levensfase. Als we even oud waren geweest toen we elkaar ontmoetten waren we elkaar wss 'mis' gelopen, want mijn 25-jarige versie had zíjn 25-jarige versie waarschijnlijk een onvolwassen knul gevonden mijn 21-jarige versie daarentegen paste prima bij zijn 25-jarige versie.
Er is geen goed of fout in die levensfases, maar je ziet mensen die na hun 18de ineens heel snel volwassen worden, mensen die er heel lang over doen en alles ertussen in. De een zal dus tot je 27ste thuiswonen niet zo erg vinden, terwijl de ander, zoals ik, zich op haar 25ste al niet meer voor kan stellen dat ze ooit thuis heeft gewoond en dat allang een gepasseerd station is, waardoor dat met elkaar dan niet zo lekker matcht.
Maar gelukkig hoeven we niet allemaal op dezelfde manier te leven en op hetzelfde moment volwassen te worden.Die man uit de OP heeft een fulltime salaris en een dure hobby niet te vergelijken. En mijn zoon heeft dat niet. Ik ben blij dat hij uit zijn eigen een studie is begonnen. Niet door ons gedwongen maar ik steun hem wel daar in. Verder maakt mij leeftijd ook niets uit. Maar uit huis zijn of niet heeft totaal niets met volwassenheid te maken maar met de situatie. Mijn zoon is drie jaar lang los geweest van ons ouderlijk huis, en dat ging ook heel goed. Maar wij hebben zo een goede band dat hij zich thuis voelt bij ons .En vrij is in zijn doen en laten. En het matcht ook nog eens. Wij hebben hem nooit gedwongen. En als hij zijn studie heeft afgerond zal hij ook een huisje gaan zoeken waar hij zich thuis in voelt. Omdat hij het geld heeft kunnen sparen, want dat bordje eten zo nu en dan heeft ons niks extra's gekost. Hij is best veel weg ook en hoeft ons geen verantwoording af te leggen. Heeft niets met levensfase te maken maar meer met praktische zaken. En ja gelukkig hoeven wij inderdaad niet op diezelfde manier te leven, maar goed ook. Maar dit heeft alleen niets met volwassenheid te maken. Want als er een volwassen is hij het wel.
[...]
Ik denk ook niet dat je een moederkloek bent, ik denk dat jullie nog in die tussenfase zitten. En dat is precies wat ik bedoel bij de man uit de OP: hij is nog niet echt los van zijn ouderlijk huis. Dat is niet per se érg, maar dan is het wat mij betreft geen relatiemateriaal.
Mijn man en ik hebben ons samen losgemaakt van onze respectievelijke gezinnen en zijn samen een nieuw gezin geworden. Toen wij elkaar ontmoetten was ik ook nog niet écht uitgevlogen. Toen paste dat prima bij elkaar. Nu zit ik alweer in een volgende levensfase. Als we even oud waren geweest toen we elkaar ontmoetten waren we elkaar wss 'mis' gelopen, want mijn 25-jarige versie had zíjn 25-jarige versie waarschijnlijk een onvolwassen knul gevonden mijn 21-jarige versie daarentegen paste prima bij zijn 25-jarige versie.
Er is geen goed of fout in die levensfases, maar je ziet mensen die na hun 18de ineens heel snel volwassen worden, mensen die er heel lang over doen en alles ertussen in. De een zal dus tot je 27ste thuiswonen niet zo erg vinden, terwijl de ander, zoals ik, zich op haar 25ste al niet meer voor kan stellen dat ze ooit thuis heeft gewoond en dat allang een gepasseerd station is, waardoor dat met elkaar dan niet zo lekker matcht.
Maar gelukkig hoeven we niet allemaal op dezelfde manier te leven en op hetzelfde moment volwassen te worden.Die man uit de OP heeft een fulltime salaris en een dure hobby niet te vergelijken. En mijn zoon heeft dat niet. Ik ben blij dat hij uit zijn eigen een studie is begonnen. Niet door ons gedwongen maar ik steun hem wel daar in. Verder maakt mij leeftijd ook niets uit. Maar uit huis zijn of niet heeft totaal niets met volwassenheid te maken maar met de situatie. Mijn zoon is drie jaar lang los geweest van ons ouderlijk huis, en dat ging ook heel goed. Maar wij hebben zo een goede band dat hij zich thuis voelt bij ons .En vrij is in zijn doen en laten. En het matcht ook nog eens. Wij hebben hem nooit gedwongen. En als hij zijn studie heeft afgerond zal hij ook een huisje gaan zoeken waar hij zich thuis in voelt. Omdat hij het geld heeft kunnen sparen, want dat bordje eten zo nu en dan heeft ons niks extra's gekost. Hij is best veel weg ook en hoeft ons geen verantwoording af te leggen. Heeft niets met levensfase te maken maar meer met praktische zaken. En ja gelukkig hoeven wij inderdaad niet op diezelfde manier te leven, maar goed ook. Maar dit heeft alleen niets met volwassenheid te maken. Want als er een volwassen is hij het wel.
zaterdag 19 september 2015 om 15:13
quote:Jonneke49 schreef op 19 september 2015 @ 15:05:
[...]
Die man uit de OP heeft een fulltime salaris en een dure hobby niet te vergelijken. En mijn zoon heeft dat niet. Ik ben blij dat hij uit zijn eigen een studie is begonnen. Niet door ons gedwongen maar ik steun hem wel daar in. Verder maakt mij leeftijd ook niets uit. Maar uit huis zijn of niet heeft totaal niets met volwassenheid te maken maar met de situatie. Mijn zoon is drie jaar lang los geweest van ons ouderlijk huis, en dat ging ook heel goed. Maar wij hebben zo een goede band dat hij zich thuis voelt bij ons .En vrij is in zijn doen en laten. En het matcht ook nog eens. Wij hebben hem nooit gedwongen. En als hij zijn studie heeft afgerond zal hij ook een huisje gaan zoeken waar hij zich thuis in voelt. Omdat hij het geld heeft kunnen sparen, want dat bordje eten zo nu en dan heeft ons niks extra's gekost. Hij is best veel weg ook en hoeft ons geen verantwoording af te leggen. Heeft niets met levensfase te maken maar meer met praktische zaken. En ja gelukkig hoeven wij inderdaad niet op diezelfde manier te leven, maar goed ook. Maar dit heeft alleen niets met volwassenheid te maken. Want als er een volwassen is hij het wel.Helemaal mee eens. Zo gaat het er bij ons ook aan toe en onze zoon is ook heel zelfstandig. Ik ben juist blij dat hij kan sparen.
[...]
Die man uit de OP heeft een fulltime salaris en een dure hobby niet te vergelijken. En mijn zoon heeft dat niet. Ik ben blij dat hij uit zijn eigen een studie is begonnen. Niet door ons gedwongen maar ik steun hem wel daar in. Verder maakt mij leeftijd ook niets uit. Maar uit huis zijn of niet heeft totaal niets met volwassenheid te maken maar met de situatie. Mijn zoon is drie jaar lang los geweest van ons ouderlijk huis, en dat ging ook heel goed. Maar wij hebben zo een goede band dat hij zich thuis voelt bij ons .En vrij is in zijn doen en laten. En het matcht ook nog eens. Wij hebben hem nooit gedwongen. En als hij zijn studie heeft afgerond zal hij ook een huisje gaan zoeken waar hij zich thuis in voelt. Omdat hij het geld heeft kunnen sparen, want dat bordje eten zo nu en dan heeft ons niks extra's gekost. Hij is best veel weg ook en hoeft ons geen verantwoording af te leggen. Heeft niets met levensfase te maken maar meer met praktische zaken. En ja gelukkig hoeven wij inderdaad niet op diezelfde manier te leven, maar goed ook. Maar dit heeft alleen niets met volwassenheid te maken. Want als er een volwassen is hij het wel.Helemaal mee eens. Zo gaat het er bij ons ook aan toe en onze zoon is ook heel zelfstandig. Ik ben juist blij dat hij kan sparen.
zaterdag 19 september 2015 om 15:16
quote:Blondie456 schreef op 19 september 2015 @ 15:13:
[...]
Helemaal mee eens. Zo gaat het er bij ons ook aan toe en onze zoon is ook heel zelfstandig. Ik ben juist blij dat hij kan sparen.Klopt dat heb ik ook, ben daar ook blij om. En net zoals jij zegt heeft het niets met zelfstandigheid te maken.
[...]
Helemaal mee eens. Zo gaat het er bij ons ook aan toe en onze zoon is ook heel zelfstandig. Ik ben juist blij dat hij kan sparen.Klopt dat heb ik ook, ben daar ook blij om. En net zoals jij zegt heeft het niets met zelfstandigheid te maken.
zaterdag 19 september 2015 om 15:25
Natuurlijk heeft dat wel met volwassenheid te maken. Ik werkte gewoon fulltime tijdens de laatste vakken van mijn studie en over een paar jaar studeer ik weer door en dan moet dat gewoon naast een baan en gezin met kinderen. Want ik ben een volwassen vrouw die haar eigen boontjes dopt en dus studie en werk en huishouden & gezin combineert, zoals duizenden volwassenen dat doen.
Maar het geeft toch niks dat je zoon nog niet helemaal zelfstandig is? Zo te horen is hij al een eind op weg. De rest komt vanzelf wel.
Jullie hebben een fijne regeling zo en daar zou ik lekker van genieten. Op een dag gaat hij behoefte krijgen aan een eigen stek en dan kijken jullie met een goed gevoel op die tussenfase terug, denk ik. Fijn toch?
Maar het geeft toch niks dat je zoon nog niet helemaal zelfstandig is? Zo te horen is hij al een eind op weg. De rest komt vanzelf wel.
Jullie hebben een fijne regeling zo en daar zou ik lekker van genieten. Op een dag gaat hij behoefte krijgen aan een eigen stek en dan kijken jullie met een goed gevoel op die tussenfase terug, denk ik. Fijn toch?
zaterdag 19 september 2015 om 15:50
Het valt mij wel op dat het vaak jongens zijn die zo lang thuis blijven wonen, meisjes zijn toch wat eerder volwassen denk ik.
Op zich hoeft thuiswonen geen belemmering voor een relatie te zijn, maar ik vind het wel raar dat hij op deze manier eigenlijk zijn ouders voor zijn dure hobby laat opdraaien.
Komt niet over alsof hij verantwoordelijk met zijn geld omgaat, en dan is iemand natuurlijk geen "relatiemateriaal" voor de lange termijn.
Ik zou de date er niet om afzeggen, maar hij moet wel echt gigantisch leuk zijn wil hij dit weer een beetje compenseren.
Op zich hoeft thuiswonen geen belemmering voor een relatie te zijn, maar ik vind het wel raar dat hij op deze manier eigenlijk zijn ouders voor zijn dure hobby laat opdraaien.
Komt niet over alsof hij verantwoordelijk met zijn geld omgaat, en dan is iemand natuurlijk geen "relatiemateriaal" voor de lange termijn.
Ik zou de date er niet om afzeggen, maar hij moet wel echt gigantisch leuk zijn wil hij dit weer een beetje compenseren.
zaterdag 19 september 2015 om 16:15
quote:julienclerc schreef op 19 september 2015 @ 10:53:
[...]
Mag ik vragen hoe dat dan komt? Mijn vriend was 16, maar achteraf vond hij zichzelf toch wel heel erg jong.
Persoonlijk vind ik zulke leeftijden veel schokkender. Ik heb dan altijd het gevoel dat er iets niet goed heeft gezeten in de ouder-kind relatie.
Ikzelf ben op mijn 22e uit huis gegaan. Toen relatie uitging en ik nog wel hypotheek moest betalen heb ik 2 jaar thuis gewoond van mijn 24e tot mijn 26e. Toen op mezelf gaan wonen. Op mijn 29e heel even terug tussen twee huizen in. Ik ben blij dat de deur van mijn ouders voor me openstond toen. Kijk, dat was wel meer noodgedwongen en om zo'n dure hobby vind ik ook een beetje gek. Maar wie weet wat er nog meer achter zit.
Ik zou gaan daten. Je hoeft niet meteen te trouwen.
[...]
Mag ik vragen hoe dat dan komt? Mijn vriend was 16, maar achteraf vond hij zichzelf toch wel heel erg jong.
Persoonlijk vind ik zulke leeftijden veel schokkender. Ik heb dan altijd het gevoel dat er iets niet goed heeft gezeten in de ouder-kind relatie.
Ikzelf ben op mijn 22e uit huis gegaan. Toen relatie uitging en ik nog wel hypotheek moest betalen heb ik 2 jaar thuis gewoond van mijn 24e tot mijn 26e. Toen op mezelf gaan wonen. Op mijn 29e heel even terug tussen twee huizen in. Ik ben blij dat de deur van mijn ouders voor me openstond toen. Kijk, dat was wel meer noodgedwongen en om zo'n dure hobby vind ik ook een beetje gek. Maar wie weet wat er nog meer achter zit.
Ik zou gaan daten. Je hoeft niet meteen te trouwen.
zaterdag 19 september 2015 om 16:20
Ik vind het helemaal geen afknapper als iemand "lang" thuis woont. Waar ik vandaan kom is dat heel normaal. En als ik om mij heen hoor dat gemiddelde wachttijd op een huurwoning in de randstad 17 jaar is, vind ik niet zo vreemd dat de meeste wat langer thuis blijven wonen, zeker als je het van 1 salaris moet doen is het knap lastig. Een huis komt niet uit de lucht gevallen.
Maar die hobby?! Weet je zeker dat dat de reden is? Zit hij niet gewoon in de schulden of iets dergelijks?
Maar die hobby?! Weet je zeker dat dat de reden is? Zit hij niet gewoon in de schulden of iets dergelijks?
zaterdag 19 september 2015 om 17:28
quote:Blondie456 schreef op 19 september 2015 @ 15:02:
Als ik het voetbalelftal van mijn zoon van 22 na ga dan tel ik maar 1 jongen die niet meer bij zijn ouders woont en dat is nog maar sinds kort omdat hij stage loopt in Londen. De rest woont nog niet op zichzelf.Maar wat is de kop en het ei? Jongens die op zichzelf gaan wonen zullen vaak wegverhuizen en het drukker hebben en dus voetbal laten vallen. Op school of werkplek dezelfde telling doen lijkt me al een eerlijjker beeld geven van wat de norm is. Verbaast me niks dat de thuiswoners lekker veel tijd hebben om elke zondag op en rond het voetbalveld stuk te slaan.
Als ik het voetbalelftal van mijn zoon van 22 na ga dan tel ik maar 1 jongen die niet meer bij zijn ouders woont en dat is nog maar sinds kort omdat hij stage loopt in Londen. De rest woont nog niet op zichzelf.Maar wat is de kop en het ei? Jongens die op zichzelf gaan wonen zullen vaak wegverhuizen en het drukker hebben en dus voetbal laten vallen. Op school of werkplek dezelfde telling doen lijkt me al een eerlijjker beeld geven van wat de norm is. Verbaast me niks dat de thuiswoners lekker veel tijd hebben om elke zondag op en rond het voetbalveld stuk te slaan.
zaterdag 19 september 2015 om 17:30
quote:kerol schreef op 19 september 2015 @ 17:28:
[...]
Maar wat is de kop en het ei? Jongens die op zichzelf gaan wonen zullen vaak wegverhuizen en het drukker hebben en dus voetbal laten vallen. Op school of werkplek dezelfde telling doen lijkt me al een eerlijjker beeld geven van wat de norm is. Verbaast me niks dat de thuiswoners lekker veel tijd hebben om elke zondag op en rond het voetbalveld stuk te slaan.
Dat inderdaad.
En ik snap de hele 'ja maar een huurhuis is duur en duurt zo lang' redenatie niet.
Dan huur je toch een kamer? Ik kan me er gewoon zo weinig bij voorstellen dat mensen nog thuis wonen op de leeftijd dat ik al twee kinderen op de basisschool had.
[...]
Maar wat is de kop en het ei? Jongens die op zichzelf gaan wonen zullen vaak wegverhuizen en het drukker hebben en dus voetbal laten vallen. Op school of werkplek dezelfde telling doen lijkt me al een eerlijjker beeld geven van wat de norm is. Verbaast me niks dat de thuiswoners lekker veel tijd hebben om elke zondag op en rond het voetbalveld stuk te slaan.
Dat inderdaad.
En ik snap de hele 'ja maar een huurhuis is duur en duurt zo lang' redenatie niet.
Dan huur je toch een kamer? Ik kan me er gewoon zo weinig bij voorstellen dat mensen nog thuis wonen op de leeftijd dat ik al twee kinderen op de basisschool had.
zaterdag 19 september 2015 om 17:31
quote:lux. schreef op 19 september 2015 @ 15:25:
Natuurlijk heeft dat wel met volwassenheid te maken. Ik werkte gewoon fulltime tijdens de laatste vakken van mijn studie en over een paar jaar studeer ik weer door en dan moet dat gewoon naast een baan en gezin met kinderen. Want ik ben een volwassen vrouw die haar eigen boontjes dopt en dus studie en werk en huishouden & gezin combineert, zoals duizenden volwassenen dat doen.
Maar het geeft toch niks dat je zoon nog niet helemaal zelfstandig is? Zo te horen is hij al een eind op weg. De rest komt vanzelf wel.
Jullie hebben een fijne regeling zo en daar zou ik lekker van genieten. Op een dag gaat hij behoefte krijgen aan een eigen stek en dan kijken jullie met een goed gevoel op die tussenfase terug, denk ik. Fijn toch?Precies dat.
Natuurlijk heeft dat wel met volwassenheid te maken. Ik werkte gewoon fulltime tijdens de laatste vakken van mijn studie en over een paar jaar studeer ik weer door en dan moet dat gewoon naast een baan en gezin met kinderen. Want ik ben een volwassen vrouw die haar eigen boontjes dopt en dus studie en werk en huishouden & gezin combineert, zoals duizenden volwassenen dat doen.
Maar het geeft toch niks dat je zoon nog niet helemaal zelfstandig is? Zo te horen is hij al een eind op weg. De rest komt vanzelf wel.
Jullie hebben een fijne regeling zo en daar zou ik lekker van genieten. Op een dag gaat hij behoefte krijgen aan een eigen stek en dan kijken jullie met een goed gevoel op die tussenfase terug, denk ik. Fijn toch?Precies dat.
zaterdag 19 september 2015 om 17:33
maandag 21 september 2015 om 11:19
maandag 21 september 2015 om 11:42
Het gaat mij er niet om dat hij nog niet op zichzelf woont maar de reden hiervoor.
Als die auto de enige reden is komt er geen date 2.
Maar zijn er meerdere redenen en heeft hij ook samengewoond of iets met zn ouders of studie dat is een ander verhaal. Ligt eraan hoe verder de situatie is.
Maar ik denk na die opmerking van veel werken zodat hij ook 5keer in de week kan uiteten dat het niet iemand is voor mij.
Als die auto de enige reden is komt er geen date 2.
Maar zijn er meerdere redenen en heeft hij ook samengewoond of iets met zn ouders of studie dat is een ander verhaal. Ligt eraan hoe verder de situatie is.
Maar ik denk na die opmerking van veel werken zodat hij ook 5keer in de week kan uiteten dat het niet iemand is voor mij.
maandag 21 september 2015 om 11:59
