Relaties
alle pijlers
Date gehad bij mij thuis, maar...
maandag 23 februari 2009 om 16:24
Ik heb gisteren een date gehad met een man waarmee ik al een tijdje (iets meer dan één maand) leuk contact had via MSN, sms en telefoon. Het leek ons allebei leuk om elkaar eens in het echt te ontmoeten en hebben, (vanwege de carnaval en we houden allebei niet van carnaval), bij mij thuis afgesproken.
Het was heel gezellig en hebben gekletst en film gekeken. Ik voelde me er goed bij. Hebben wel kort met elkaar gezoend bij het afscheid, maar verder is er niets gebeurd, want wil het rustig aan doen (ben 3 jaar vrijgezel) en heb het ook met hem hierover gehad. Hij reageerde positief, dat hij het ook zo zag.
Vandaag kreeg ik een smsje van hem met daarin onder andere dat hij het heel gezellig vond en dat ik goed was in zoenen en wanneer we weer konden afspreken. Ik bedankte hem voor zijn compliment en zei dat we eind deze week wellicht konden afspreken. Of ik hem zolang wilde laten wachten, zei hij. Ik zei dat geduld een schone zaak is en dat ik het rustig aan wilde doen, zoals ik gisteren al met hem besproken had, omdat ik weer aan het idee moet wennen.
Hij zei dat men er dan naar toe kan leven en dat hij zeker wist dat als hij mij een fijne massage zou geven, ik ervan zou genieten. Ik zei dat het ernaar toe leven wel goed zou komen en op dat massage heb ik geen reactie gegeven. Hij zei daarop dat ik het idee maar op me moest laten inwerken en dat hij lief was en me "gewoon lekker" vindt en me graag wilt zoenen en knuffelen. Ik hem weer duidelijk gemaakt dat ik ook op dat gebied rustig aan wil doen.
Vervolgens krijg ik een sms van hem binnen dat hij dat jammer vindt, en vaak te snel wilt, maar gewoon van genieten houdt. Mijn reactie daarop was dat er genieten is en genieten: van elkaars aanwezigheid genieten en het lichamelijke genieten, want ik had al de indruk dat hij daar op uit is. Dat lichamelijke genieten zal bij mij nog een hele tijd duren en dat dit is hoe ik het zie en dat ik niet weet hoe hij het ziet en dat hij het niet verkeerd moest opvatten, maar dat ik toe ben aan een serieuze relatie en dat ik het rustig aan wil doen.
Hij zei daarop dat hij niet lang kan wachten als hij iemand leuk vindt en waarom zou ik ook wachten, zei hij. Hij vindt dat er juist dan iets serieus kan ontstaan. Daar was ik het niet mee eens en heb gezegd dat ik vind dat je elkaar juist eerst moet leren kennen, voordat zoiets gebeurt en dat het me speet, maar dat hij daarvoor bij mij aan het verkeerde adres is. Het enige wat hij daarop nog te zeggen had is: "Jammer, je weet niet wat je mist, had je echt graag gemasseerd.."
Ik vraag me af of ik hier nog op moet reageren. Ik heb een hele tijd niet via internet geprobeerd om in contact te komen met mannen, omdat ik het eerst niet vertrouwde. Uiteindelijk toch de sprong gewaagd en dan krijg je contact met iemand die toch, mijns inziens, heel anders is dan ie zich voordoet en dat ik het idee heb, of eigenlijk wel zeker weet dat het hem maar om een ding te doen was.
En mijn probleem is en dat is ook wel mijn eigen stomme schuld, dat ie weet waar ik woon. Als ik dit geweten had, had ik nooit bij mij thuis afgesproken. En ik weet niet of ik nu nog iets van hem zal horen, hoop van niet...En hoop ook niet dat ie ineens voor mijn deur staat...Maar hoe moet ik hiermee omgaan? Ander telefoonnummer aanvragen of gewoon hem negeren?
Het was heel gezellig en hebben gekletst en film gekeken. Ik voelde me er goed bij. Hebben wel kort met elkaar gezoend bij het afscheid, maar verder is er niets gebeurd, want wil het rustig aan doen (ben 3 jaar vrijgezel) en heb het ook met hem hierover gehad. Hij reageerde positief, dat hij het ook zo zag.
Vandaag kreeg ik een smsje van hem met daarin onder andere dat hij het heel gezellig vond en dat ik goed was in zoenen en wanneer we weer konden afspreken. Ik bedankte hem voor zijn compliment en zei dat we eind deze week wellicht konden afspreken. Of ik hem zolang wilde laten wachten, zei hij. Ik zei dat geduld een schone zaak is en dat ik het rustig aan wilde doen, zoals ik gisteren al met hem besproken had, omdat ik weer aan het idee moet wennen.
Hij zei dat men er dan naar toe kan leven en dat hij zeker wist dat als hij mij een fijne massage zou geven, ik ervan zou genieten. Ik zei dat het ernaar toe leven wel goed zou komen en op dat massage heb ik geen reactie gegeven. Hij zei daarop dat ik het idee maar op me moest laten inwerken en dat hij lief was en me "gewoon lekker" vindt en me graag wilt zoenen en knuffelen. Ik hem weer duidelijk gemaakt dat ik ook op dat gebied rustig aan wil doen.
Vervolgens krijg ik een sms van hem binnen dat hij dat jammer vindt, en vaak te snel wilt, maar gewoon van genieten houdt. Mijn reactie daarop was dat er genieten is en genieten: van elkaars aanwezigheid genieten en het lichamelijke genieten, want ik had al de indruk dat hij daar op uit is. Dat lichamelijke genieten zal bij mij nog een hele tijd duren en dat dit is hoe ik het zie en dat ik niet weet hoe hij het ziet en dat hij het niet verkeerd moest opvatten, maar dat ik toe ben aan een serieuze relatie en dat ik het rustig aan wil doen.
Hij zei daarop dat hij niet lang kan wachten als hij iemand leuk vindt en waarom zou ik ook wachten, zei hij. Hij vindt dat er juist dan iets serieus kan ontstaan. Daar was ik het niet mee eens en heb gezegd dat ik vind dat je elkaar juist eerst moet leren kennen, voordat zoiets gebeurt en dat het me speet, maar dat hij daarvoor bij mij aan het verkeerde adres is. Het enige wat hij daarop nog te zeggen had is: "Jammer, je weet niet wat je mist, had je echt graag gemasseerd.."
Ik vraag me af of ik hier nog op moet reageren. Ik heb een hele tijd niet via internet geprobeerd om in contact te komen met mannen, omdat ik het eerst niet vertrouwde. Uiteindelijk toch de sprong gewaagd en dan krijg je contact met iemand die toch, mijns inziens, heel anders is dan ie zich voordoet en dat ik het idee heb, of eigenlijk wel zeker weet dat het hem maar om een ding te doen was.
En mijn probleem is en dat is ook wel mijn eigen stomme schuld, dat ie weet waar ik woon. Als ik dit geweten had, had ik nooit bij mij thuis afgesproken. En ik weet niet of ik nu nog iets van hem zal horen, hoop van niet...En hoop ook niet dat ie ineens voor mijn deur staat...Maar hoe moet ik hiermee omgaan? Ander telefoonnummer aanvragen of gewoon hem negeren?
zaterdag 21 maart 2009 om 13:01
Misschien is het voor sommigen inderdaad overdreven hoe ik gehandeld heb, maar ik ben blij dat ik het gedaan heb.
De politie houdt het voorlopig bij de melding. Deze staat bij hun in het systeem en mocht ik toch nog wat van hem horen en blijft hij er toch mee doorgaan (op dezelfde wijze zoals ie al gedaan heeft), kan ik contact opnemen en wordt de melding omgezet in een aangifte en komt de politie in actie.
Ook als iemand anders zich mocht melden dat hij haar lastigvalt (je weet natuurlijk maar nooit hè), dan vinden ze mijn melding terug.
De politie houdt het voorlopig bij de melding. Deze staat bij hun in het systeem en mocht ik toch nog wat van hem horen en blijft hij er toch mee doorgaan (op dezelfde wijze zoals ie al gedaan heeft), kan ik contact opnemen en wordt de melding omgezet in een aangifte en komt de politie in actie.
Ook als iemand anders zich mocht melden dat hij haar lastigvalt (je weet natuurlijk maar nooit hè), dan vinden ze mijn melding terug.
