Relaties
alle pijlers
De mokerslag.....
vrijdag 22 augustus 2008 om 07:14
En nu gaat het licht echt uit bij mij.
Middenin een moeilijke tijd voor mij,waarbij ik langzaam de strijd weer op wilde pakken tegen mijn problemen.
Vertelt mijn vriend mij vanacht nadat ik een paniekaanval had,
Dat het over is tussen ons.
Hij houdt niet meer van mij.
Na 8 jaar alle lief en leed te hebben overwonnen.
Ik ben kapot.
Ik heb geen enkele kracht meer.
Dit zag ik niet aankomen.
Ik ben verdrietig,maar ook ontzettend kwaad omdat hij dit lang voor zich heeft gehouden en daarmee geen enkele kans gaf om het tij te keren.
En ik...ik houd verschikkelijk veel van hem.
Houdt het een keer op voor mij....
Middenin een moeilijke tijd voor mij,waarbij ik langzaam de strijd weer op wilde pakken tegen mijn problemen.
Vertelt mijn vriend mij vanacht nadat ik een paniekaanval had,
Dat het over is tussen ons.
Hij houdt niet meer van mij.
Na 8 jaar alle lief en leed te hebben overwonnen.
Ik ben kapot.
Ik heb geen enkele kracht meer.
Dit zag ik niet aankomen.
Ik ben verdrietig,maar ook ontzettend kwaad omdat hij dit lang voor zich heeft gehouden en daarmee geen enkele kans gaf om het tij te keren.
En ik...ik houd verschikkelijk veel van hem.
Houdt het een keer op voor mij....
vrijdag 22 augustus 2008 om 10:14
He wat afschuwelijk voor je. wat moet jij je k*t voelen nu. En wat raar dat hij het nooit eerder heeft laten blijken, dat het zo plotseling komt...
Ik weet het natuurlijk niet, maar net als Julus denk ik niet dat hij niet meer van je houdt. Hij troost je immers, neemt vrij enzo... ? Wel denk ik dat hij gewoon niet meer ziet hoe hij een duurzame relatie met je kan onderhouden. Dat de hele situatie hem zoveel energie gekost heeft dat hij zijn eigen grenzen over is gegaan...
Ach wat heb je aan dit gepsychologiseer, het is gewoon klote, en je wilt het eigenlijk niet geloven.
Meid, wees lief voor jezelf....
Ik weet het natuurlijk niet, maar net als Julus denk ik niet dat hij niet meer van je houdt. Hij troost je immers, neemt vrij enzo... ? Wel denk ik dat hij gewoon niet meer ziet hoe hij een duurzame relatie met je kan onderhouden. Dat de hele situatie hem zoveel energie gekost heeft dat hij zijn eigen grenzen over is gegaan...
Ach wat heb je aan dit gepsychologiseer, het is gewoon klote, en je wilt het eigenlijk niet geloven.
Meid, wees lief voor jezelf....
vrijdag 22 augustus 2008 om 10:18
lieve iry leef ontzettend met je mee en voel je verdriet
ik maak momenteel hetzelfde mee
op vakantie gegaan een dag thuis en mijn man wil scheiden dat is nu nog geen 3 weken geleden gebeurt \
totale ontredering hier
hij woont al bijna samen met haar en ik wist van niets
tis een nachtmerrie ik weet het
zog goed voor jezelf
ik maak momenteel hetzelfde mee
op vakantie gegaan een dag thuis en mijn man wil scheiden dat is nu nog geen 3 weken geleden gebeurt \
totale ontredering hier
hij woont al bijna samen met haar en ik wist van niets
tis een nachtmerrie ik weet het
zog goed voor jezelf
vrijdag 22 augustus 2008 om 10:19
Iry, lieve lieve Iry
Zo'n lieve meid als jij... Jeetje, ben er echt even stil van. Ik ken jou hier als DE forummer die altijd altijd altijd zo ontzettend goed en sterk weet te verwoorden hoe gevoelens werken bij pijn, wanhoop en verdriet. Maar die van jouzelf zijn nu even helemaal lamgeslagen. Logisch ook, wat een mokerslag.
Meisje toch. Ik zou je willen knuffelen nu.
Kus van Pruttel
Zo'n lieve meid als jij... Jeetje, ben er echt even stil van. Ik ken jou hier als DE forummer die altijd altijd altijd zo ontzettend goed en sterk weet te verwoorden hoe gevoelens werken bij pijn, wanhoop en verdriet. Maar die van jouzelf zijn nu even helemaal lamgeslagen. Logisch ook, wat een mokerslag.
Meisje toch. Ik zou je willen knuffelen nu.
Kus van Pruttel
vrijdag 22 augustus 2008 om 10:19
vrijdag 22 augustus 2008 om 10:34
Oh lieve Iry!!
Ik schrik me rot, nu ik dit lees.
Krijg je er dit ook nog bij!
Ik heb gewoonweg geen woorden voor je waar je iets aan hebt, je bent al zo aan het vechten voor jezelf, en dan dit er nog eens bij; ik voel je wanhoop haast tot hier.
Ik hoop dat je nu ergens terecht kunt, dat je ergens een luisterend oor vindt. Dat je weer een beetje tot jezelf kunt komen.
Wat een klap.
Een hele dikke voor je, in deze ellende.
Hopelijk valt het toch nog mee... en wordt de soep niet zo heet gegeten enzovoort. Ik hoop het zo voor je!
Ik schrik me rot, nu ik dit lees.
Krijg je er dit ook nog bij!
Ik heb gewoonweg geen woorden voor je waar je iets aan hebt, je bent al zo aan het vechten voor jezelf, en dan dit er nog eens bij; ik voel je wanhoop haast tot hier.
Ik hoop dat je nu ergens terecht kunt, dat je ergens een luisterend oor vindt. Dat je weer een beetje tot jezelf kunt komen.
Wat een klap.
Een hele dikke voor je, in deze ellende.
Hopelijk valt het toch nog mee... en wordt de soep niet zo heet gegeten enzovoort. Ik hoop het zo voor je!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 22 augustus 2008 om 10:45
Ow, wat afschuwelijk voor je! Wat zul je je ellendig voelen. Ik ben het met Julus eens. Ik vind het raar dat hij een half jaar geleden wel nog genoeg van je hield om samen een huis te kopen en nu helemaal niet meer? Is er in de tussentijd zoveel gebeurd? Kan het niet zo zijn dat alle problemen en drukte hem boven het hoofd zijn gegroeid, zodanig dat hij het allemaal niet meer weet en de dingen niet op een rijtje krijgt, en dat dit een vlucht is? Je zegt dat je een paar hele slechte dagen hebt gehad, misschien trekt hij het niet meer (tijdelijk?). Ik heb het zelf meegemaakt met mijn vriend, hij zat zo met zichzelf in de knoop dat hij niks meer wist, ook niet of hij nog genoeg van me hield, en voor hem was vluchten op dat moment ook het makkelijkste. Achteraf zag hij pas dat het rotgevoel dat hij had, niets met zijn liefde voor mij te maken had, maar met de situatie waar hij in zat. En is hij heel blij dat we er doorheen gekomen zijn.
Misschien heeft je vriend alleen rust nodig, als je denkt dat dit het geval zou kunnen zijn, probeer hem er dan van te overtuigen dat hij nog geen definitieve beslissingen moet nemen nu, eerst tot rust komen en tot die tijd misschien alleen een 'time-out' ipv een definitieve breuk? Als je dat zelf kunt 'handelen' tenminste.
Ik wens je heel veel sterkte.
Misschien heeft je vriend alleen rust nodig, als je denkt dat dit het geval zou kunnen zijn, probeer hem er dan van te overtuigen dat hij nog geen definitieve beslissingen moet nemen nu, eerst tot rust komen en tot die tijd misschien alleen een 'time-out' ipv een definitieve breuk? Als je dat zelf kunt 'handelen' tenminste.
Ik wens je heel veel sterkte.
vrijdag 22 augustus 2008 om 11:38
Ik weet natuurlijk totaal niet hoe het er bij jullie aan toe gaat, maar wat ik uit je postings lees, is dat er een aantal problemen spelen. Soms hou je enorm veel van iemand, maar heb je het gevoel dat alle problemen eromheen te boven het hoofd groeien. Hij kent jou met eetstoornis en je zegt dat je een moeilijk persoon bent. Voor jou is het runnen van een gezin een worsteling, het kost je enorm veel moeite. Misschien is dat wat hem nu nekt; dat het allemaal zo moeizaam gaat?
Je bent en was supergoed bezig om het eten als gezin aan te pakken, maar je zei ook dat het je veel stress oplevert. Misschien zoveel, dat je daardoor op andere vlakken wat gevoeliger werd? Als alles al lange tijd moeite kost, kun je soms het gevoel krijgen van "waar doe ik het voor"? Waarom kan het niet eens makkelijk? En hoeveel strijd het in jouw binnenste ook kost, hij ziet alleen hoe jij dat uit. En dat kan soms too much zijn is mijn ervaring. En dat kan dan lijken op niet meer houden van. Hij houdt niet van deze situatie maar ik geloof echt dat hij wel van jou houdt. En je kunt de situatie niet los zien van jou. Dat zal een dilemma opleveren in zijn binnenste, want hij wil jou wel, maar niet deze situatie. En zo'n bericht komt altijd als een donderslag bij heldere hemel, ik denk dat hij het heel lang heeft geprobeerd, jou niet wilde ongerust maken door het te uiten. Want je hebt al zo'n strijd.
Maar de vraag is nu, kan hij het nog opbrengen om door te gaan? Ik gun het je zó.
Je bent en was supergoed bezig om het eten als gezin aan te pakken, maar je zei ook dat het je veel stress oplevert. Misschien zoveel, dat je daardoor op andere vlakken wat gevoeliger werd? Als alles al lange tijd moeite kost, kun je soms het gevoel krijgen van "waar doe ik het voor"? Waarom kan het niet eens makkelijk? En hoeveel strijd het in jouw binnenste ook kost, hij ziet alleen hoe jij dat uit. En dat kan soms too much zijn is mijn ervaring. En dat kan dan lijken op niet meer houden van. Hij houdt niet van deze situatie maar ik geloof echt dat hij wel van jou houdt. En je kunt de situatie niet los zien van jou. Dat zal een dilemma opleveren in zijn binnenste, want hij wil jou wel, maar niet deze situatie. En zo'n bericht komt altijd als een donderslag bij heldere hemel, ik denk dat hij het heel lang heeft geprobeerd, jou niet wilde ongerust maken door het te uiten. Want je hebt al zo'n strijd.
Maar de vraag is nu, kan hij het nog opbrengen om door te gaan? Ik gun het je zó.
vrijdag 22 augustus 2008 om 11:39
Wat een lieverds zijn jullie.
Ik huil mij kapot,maar het doet mij goed.
Om even een momentje niet te denken dat ik stom kutwijf ben waar niemand van kan houden.
Hij is heel stellig,de liefde is over.
Geen oplossingen,geen hulp,basta,geen middelen proberen.
ik voel mij zo verraden,alle liefde waar ik mij aan optrok is niet waar geweest.
Ik huil mij kapot om mijn kids.
Had mij net gedouchet en opgemaakt (tsja,een gebroken vrouw moet er toch goed uitzien,voelt iets beter)
Maar mijn mascara hangt weer onder aan mijn kin.
GGz heeft nog niet terug gebelt.
Wat een lachertje die instelling.
Ik had mij al drie keer aan een boom op kunnen hangen (bij wijze van)
Ik ben zo verdrietig,machteloos en woedend.
Ik huil mij kapot,maar het doet mij goed.
Om even een momentje niet te denken dat ik stom kutwijf ben waar niemand van kan houden.
Hij is heel stellig,de liefde is over.
Geen oplossingen,geen hulp,basta,geen middelen proberen.
ik voel mij zo verraden,alle liefde waar ik mij aan optrok is niet waar geweest.
Ik huil mij kapot om mijn kids.
Had mij net gedouchet en opgemaakt (tsja,een gebroken vrouw moet er toch goed uitzien,voelt iets beter)
Maar mijn mascara hangt weer onder aan mijn kin.
GGz heeft nog niet terug gebelt.
Wat een lachertje die instelling.
Ik had mij al drie keer aan een boom op kunnen hangen (bij wijze van)
Ik ben zo verdrietig,machteloos en woedend.
vrijdag 22 augustus 2008 om 11:43
Zo moet je niet denken...natuurlijk heeft hij van je gehouden, en zal nog steeds veel om je geven. Je moet je niet verraden voelen, al is dat een logisch gevoel. Maar net zoals jij op kunt zijn, kan hij dat ook. Hij zal geen andere oplossing weten dan stoppen. Het komt nooit gelegen, je zou je altijd in de steek gelaten voelen, op welk moment ook. Hij kan de strijd niet meer samen met jou leveren, helaas.
Blijf vooral hier posten, zodat je niet in je wanhoop doordraait.
Ik leef met je mee, weet precies hoe je je voelt. De wereld lijkt vergaan, jouw wereld stort in. Hij is nu ook wanhopig, je weet niet hoe het er over een tijdje uitziet. Geef hem de ruimte, om tot rust te komen. En als het dan wat rustiger is, dan kun je nog eens praten.
Blijf vooral hier posten, zodat je niet in je wanhoop doordraait.
Ik leef met je mee, weet precies hoe je je voelt. De wereld lijkt vergaan, jouw wereld stort in. Hij is nu ook wanhopig, je weet niet hoe het er over een tijdje uitziet. Geef hem de ruimte, om tot rust te komen. En als het dan wat rustiger is, dan kun je nog eens praten.
vrijdag 22 augustus 2008 om 11:45
quote:Evidenza schreef op 22 augustus 2008 @ 10:30:
Iry, ik ken je verhaal verder niet behalve wat je hier in het topic schrijft. En wat ik daar uit op maak is heel droevig.
Kan het misschien zo zijn dat omdat je al zo lang vecht en strijdt samen met hem, dat zijn "houden van" over is gegaan in "zorgen voor"?
Heel veel sterkte vrouw.
Ik denk dat je hier de kern raakt....
Sterkte.
Iry, ik ken je verhaal verder niet behalve wat je hier in het topic schrijft. En wat ik daar uit op maak is heel droevig.
Kan het misschien zo zijn dat omdat je al zo lang vecht en strijdt samen met hem, dat zijn "houden van" over is gegaan in "zorgen voor"?
Heel veel sterkte vrouw.
Ik denk dat je hier de kern raakt....
Sterkte.
vrijdag 22 augustus 2008 om 11:47
Ik ken je niet, maar jij bent geen 'stom kutwijf'!!! Damn, iry, hoe kun je dat denken?!? Als jij een 'stom kutwijf' zou zijn geweest, had je hier niet je (meer dan) ruim 5000 posts gepost met mdeleven en raad, enz.
Wat goed dat je je toch gedouched en opgemaakt hebt! Ik heb zelf ervaren dat ik me toch net ff iets anders voelde als ik dat WEL deed, dan wanneer ik in m'n badjas bleef zitten met vet haar en van die panda-beer-vlekken onder m'n ogen.
Wat een kutzooi met die GGZ. Die zijn er toch om mensen te helpen?? Ik heb die ervaring gelukkig niet; heb ook gebeld toen mijn relatie uit ging en ze belde binnen het uur terug. Maar ja, daar heb jij niets aan, nu.
Veel sterkte!
Liefs, AnnBritt.
Wat goed dat je je toch gedouched en opgemaakt hebt! Ik heb zelf ervaren dat ik me toch net ff iets anders voelde als ik dat WEL deed, dan wanneer ik in m'n badjas bleef zitten met vet haar en van die panda-beer-vlekken onder m'n ogen.
Wat een kutzooi met die GGZ. Die zijn er toch om mensen te helpen?? Ik heb die ervaring gelukkig niet; heb ook gebeld toen mijn relatie uit ging en ze belde binnen het uur terug. Maar ja, daar heb jij niets aan, nu.
Veel sterkte!
Liefs, AnnBritt.
vrijdag 22 augustus 2008 om 11:48
quote:Julus schreef op 22 augustus 2008 @ 11:43:
Zo moet je niet denken...natuurlijk heeft hij van je gehouden, en zal nog steeds veel om je geven. Je moet je niet verraden voelen, al is dat een logisch gevoel. Maar net zoals jij op kunt zijn, kan hij dat ook. Hij zal geen andere oplossing weten dan stoppen. Het komt nooit gelegen, je zou je altijd in de steek gelaten voelen, op welk moment ook. Hij kan de strijd niet meer samen met jou leveren, helaas.
Blijf vooral hier posten, zodat je niet in je wanhoop doordraait.
Ik leef met je mee, weet precies hoe je je voelt. De wereld lijkt vergaan, jouw wereld stort in. Hij is nu ook wanhopig, je weet niet hoe het er over een tijdje uitziet. Geef hem de ruimte, om tot rust te komen. En als het dan wat rustiger is, dan kun je nog eens praten.100% eens met Julus. Perfect verwoord!
Zo moet je niet denken...natuurlijk heeft hij van je gehouden, en zal nog steeds veel om je geven. Je moet je niet verraden voelen, al is dat een logisch gevoel. Maar net zoals jij op kunt zijn, kan hij dat ook. Hij zal geen andere oplossing weten dan stoppen. Het komt nooit gelegen, je zou je altijd in de steek gelaten voelen, op welk moment ook. Hij kan de strijd niet meer samen met jou leveren, helaas.
Blijf vooral hier posten, zodat je niet in je wanhoop doordraait.
Ik leef met je mee, weet precies hoe je je voelt. De wereld lijkt vergaan, jouw wereld stort in. Hij is nu ook wanhopig, je weet niet hoe het er over een tijdje uitziet. Geef hem de ruimte, om tot rust te komen. En als het dan wat rustiger is, dan kun je nog eens praten.100% eens met Julus. Perfect verwoord!
vrijdag 22 augustus 2008 om 11:49
Dat zorgen voor is allang gepasserd,al jaren geleden.
Therapeutje willen zijn helpt niet,daar waren we al snel achter.
Dus nee "zorgen" zal niet het heikele punt zijn.
Bovendien ben ik niet het type vrouw waar voor gezorgd wordt,ik zorg zelf.
Neemt niet weg dat het niet moeilijk moet zijn voor hem al die jaren.
ik begrijp de mens (helaas) heel goed .
Maar als je niets zegt en mooi weer speelt, sla je mij uit het veld.
Therapeutje willen zijn helpt niet,daar waren we al snel achter.
Dus nee "zorgen" zal niet het heikele punt zijn.
Bovendien ben ik niet het type vrouw waar voor gezorgd wordt,ik zorg zelf.
Neemt niet weg dat het niet moeilijk moet zijn voor hem al die jaren.
ik begrijp de mens (helaas) heel goed .
Maar als je niets zegt en mooi weer speelt, sla je mij uit het veld.
vrijdag 22 augustus 2008 om 11:50
lieverd, ik begrijp dat alles nu als een grote leugen voelt, maar ik weet zeker dat dat niet zo is. Alles is hem boven het hoofd gegroeid en hij heeft niet op tijd aan de noodrem getrokken, maar ik weet zeker dat hij van je (ge)houd(en heeft)
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
vrijdag 22 augustus 2008 om 11:54
Ik snap dat je dat zo voelt, want voor jou komt het heel onverwachts en waarschijnlijk had jij het idee dat het goed ging. Maar kan het niet zo zijn, dat hij je wilde sparen. Juist omdat je het zo moeilijk hebt, dan is het een teken van liefde dat hij je zo min mogelijk wilde belasten met zijn twijfels.
Het zou je zelfvertrouwen aantasten, je zou gaan piekeren, twijfelen aan jezelf. Allemaal dingen die je toch al doet volgens mij, dus dat wilde hij je niet aandoen.
En juist omdat je altijd al zo zorgt, was je enorm blij dat je dat niet in je eentje hoefde te doen, hij was er om dat te delen.
En dat valt nu weg, en jij voelt je verraden. Dat is kut, en je gevoel is ook normaal. Wat nu?
Het zou je zelfvertrouwen aantasten, je zou gaan piekeren, twijfelen aan jezelf. Allemaal dingen die je toch al doet volgens mij, dus dat wilde hij je niet aandoen.
En juist omdat je altijd al zo zorgt, was je enorm blij dat je dat niet in je eentje hoefde te doen, hij was er om dat te delen.
En dat valt nu weg, en jij voelt je verraden. Dat is kut, en je gevoel is ook normaal. Wat nu?
vrijdag 22 augustus 2008 om 11:57
Heb je weleens een relatie gehad, die je veel energie kostte? Dat je veel van je partner hield maar niet meer opgewassen was tegen alle problemen? Dat je het eindeloos lang hebt geprobeerd, maar dat je merkte dat je niet meer kon, het niet meer wist? Dat je helemaal op was, geen einde meer in zicht kon zien? En toch hield je van die persoon..Zo zal hij ook zitten, want je houdt echt wel van iemand als je 8 jaar bij die persoon blijft, en meevecht.
