Relaties
alle pijlers
De mokerslag.....
vrijdag 22 augustus 2008 om 07:14
En nu gaat het licht echt uit bij mij.
Middenin een moeilijke tijd voor mij,waarbij ik langzaam de strijd weer op wilde pakken tegen mijn problemen.
Vertelt mijn vriend mij vanacht nadat ik een paniekaanval had,
Dat het over is tussen ons.
Hij houdt niet meer van mij.
Na 8 jaar alle lief en leed te hebben overwonnen.
Ik ben kapot.
Ik heb geen enkele kracht meer.
Dit zag ik niet aankomen.
Ik ben verdrietig,maar ook ontzettend kwaad omdat hij dit lang voor zich heeft gehouden en daarmee geen enkele kans gaf om het tij te keren.
En ik...ik houd verschikkelijk veel van hem.
Houdt het een keer op voor mij....
Middenin een moeilijke tijd voor mij,waarbij ik langzaam de strijd weer op wilde pakken tegen mijn problemen.
Vertelt mijn vriend mij vanacht nadat ik een paniekaanval had,
Dat het over is tussen ons.
Hij houdt niet meer van mij.
Na 8 jaar alle lief en leed te hebben overwonnen.
Ik ben kapot.
Ik heb geen enkele kracht meer.
Dit zag ik niet aankomen.
Ik ben verdrietig,maar ook ontzettend kwaad omdat hij dit lang voor zich heeft gehouden en daarmee geen enkele kans gaf om het tij te keren.
En ik...ik houd verschikkelijk veel van hem.
Houdt het een keer op voor mij....
dinsdag 28 oktober 2008 om 01:01
Ik zal wel veel te simpel denken ....
Maar als je nou wéét dat het " maar " dwanggedachtes zijn die niets met de échte werkelijkheid te maken hebben en als je weet dat het moederschap niet over rozen gaat .... dan vreet je toch elke dag minstens 4 bruine boterhammen met kaas en een klein prakkie ? En een lummelig manderijntje ? Omdat dat nou eenmaal moet als moeder zijnde , net zoals in je winterjas op je kind wachten in een veels te warm zwembad tijdens zwemles , of altijd in de regen meelopen met de mini-vierdaagse , of een kind in jouw bed laten kotsen omdat het kennelijk lekkerder kots dan in je eigen bed als je ziek bent..............
Maar als je nou wéét dat het " maar " dwanggedachtes zijn die niets met de échte werkelijkheid te maken hebben en als je weet dat het moederschap niet over rozen gaat .... dan vreet je toch elke dag minstens 4 bruine boterhammen met kaas en een klein prakkie ? En een lummelig manderijntje ? Omdat dat nou eenmaal moet als moeder zijnde , net zoals in je winterjas op je kind wachten in een veels te warm zwembad tijdens zwemles , of altijd in de regen meelopen met de mini-vierdaagse , of een kind in jouw bed laten kotsen omdat het kennelijk lekkerder kots dan in je eigen bed als je ziek bent..............
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 28 oktober 2008 om 01:02
quote:iry schreef op 28 oktober 2008 @ 00:59:
Sex met kiwi's?
Vertel!!!
Eerlijke kans betekent inderdaad innemen die medicatie en vertrouwd raken ermee.
Maar ook ervaren of het doet wat het moet doen en daarover in gesprek blijven met mijn psych.Dat kan je nog niet zeggen na amper een week gebruik, je bent nu al op zoek naar uitvluchten
Sex met kiwi's?
Vertel!!!
Eerlijke kans betekent inderdaad innemen die medicatie en vertrouwd raken ermee.
Maar ook ervaren of het doet wat het moet doen en daarover in gesprek blijven met mijn psych.Dat kan je nog niet zeggen na amper een week gebruik, je bent nu al op zoek naar uitvluchten
dinsdag 28 oktober 2008 om 01:02
Laat ik nu geen enkel probleem hebben met mijn striae en mijn uitgelubberde velletje op mijn buik.
Ik stik van de pas bevallen vriendinnen om mij heen,met bijbehorend "gezeur" over zwangerschaps kilo's en veranderde lichamen.
Dan hoor ik mijzelf zeggen,ah joh, je bent net bevallen!!! waar maak je je druk over.
Alleen dan krijg ik commentaar als ik dat zeg,en ik meen het wel echt!!
Ik stik van de pas bevallen vriendinnen om mij heen,met bijbehorend "gezeur" over zwangerschaps kilo's en veranderde lichamen.
Dan hoor ik mijzelf zeggen,ah joh, je bent net bevallen!!! waar maak je je druk over.
Alleen dan krijg ik commentaar als ik dat zeg,en ik meen het wel echt!!
dinsdag 28 oktober 2008 om 01:04
quote:iry schreef op 28 oktober 2008 @ 01:02:
Laat ik nu geen enkel probleem hebben met mijn striae en mijn uitgelubberde velletje op mijn buik.
Ik stik van de pas bevallen vriendinnen om mij heen,met bijbehorend "gezeur" over zwangerschaps kilo's en veranderde lichamen.
Dan hoor ik mijzelf zeggen,ah joh, je bent net bevallen!!! waar maak je je druk over.
Alleen dan krijg ik commentaar als ik dat zeg,en ik meen het wel echt!!Klinkt misschien wat ongeloofwaardig uit de mond van iemand die zichzelf uithongert
Laat ik nu geen enkel probleem hebben met mijn striae en mijn uitgelubberde velletje op mijn buik.
Ik stik van de pas bevallen vriendinnen om mij heen,met bijbehorend "gezeur" over zwangerschaps kilo's en veranderde lichamen.
Dan hoor ik mijzelf zeggen,ah joh, je bent net bevallen!!! waar maak je je druk over.
Alleen dan krijg ik commentaar als ik dat zeg,en ik meen het wel echt!!Klinkt misschien wat ongeloofwaardig uit de mond van iemand die zichzelf uithongert
dinsdag 28 oktober 2008 om 01:04
dinsdag 28 oktober 2008 om 01:05
quote:meds schreef op 28 oktober 2008 @ 01:03:
Bi, ik kan heel ver met je meekomen, maar ik heb mijn kinderen altijd uitdrukkelijk verboden om te kotsen als ze daar de behoefte toe voelden.Mijne luisteren kennelijk een stuk slechter . Durfde ons matras niet eens aan het grofvuil mee te geven ; zag er niet meer uit ......
Bi, ik kan heel ver met je meekomen, maar ik heb mijn kinderen altijd uitdrukkelijk verboden om te kotsen als ze daar de behoefte toe voelden.Mijne luisteren kennelijk een stuk slechter . Durfde ons matras niet eens aan het grofvuil mee te geven ; zag er niet meer uit ......
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 28 oktober 2008 om 01:06
Kon ik maar zo simpel denken bgb,want zo simpel zou het ook moeten zijn.
He medsie, je bent aannames aan het doen!
Ik zoek geen uitvluchten,want als ik de medicatie niet wil/kan nemen doe ik het niet.
Niemand duwt ze door mijn strot en ik heb alleen maar verantwoording aan mijzelf af te leggen.
Dus waarom zou ik excuses verzinnen.
Ik deel enkel mijn zorg, en die is er gewoon.
He medsie, je bent aannames aan het doen!
Ik zoek geen uitvluchten,want als ik de medicatie niet wil/kan nemen doe ik het niet.
Niemand duwt ze door mijn strot en ik heb alleen maar verantwoording aan mijzelf af te leggen.
Dus waarom zou ik excuses verzinnen.
Ik deel enkel mijn zorg, en die is er gewoon.
dinsdag 28 oktober 2008 om 01:08
quote:iry schreef op 28 oktober 2008 @ 01:06:
Kon ik maar zo simpel denken bgb,want zo simpel zou het ook moeten zijn. Maak er je nieuwe dwanggedachte van ; zoiets als " het moederschap is lijden "
He medsie, je bent aannames aan het doen!
Ik zoek geen uitvluchten,want als ik de medicatie niet wil/kan nemen doe ik het niet.
Niemand duwt ze door mijn strot en ik heb alleen maar verantwoording aan mijzelf af te leggen. Niet aan je kinderen ?
Dus waarom zou ik excuses verzinnen.
Ik deel enkel mijn zorg, en die is er gewoon.
Kon ik maar zo simpel denken bgb,want zo simpel zou het ook moeten zijn. Maak er je nieuwe dwanggedachte van ; zoiets als " het moederschap is lijden "
He medsie, je bent aannames aan het doen!
Ik zoek geen uitvluchten,want als ik de medicatie niet wil/kan nemen doe ik het niet.
Niemand duwt ze door mijn strot en ik heb alleen maar verantwoording aan mijzelf af te leggen. Niet aan je kinderen ?
Dus waarom zou ik excuses verzinnen.
Ik deel enkel mijn zorg, en die is er gewoon.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 28 oktober 2008 om 01:11
Tsja,alles klinkt ongeloofwaardig uit mijn mond
Vind je mij dik?
Nee helemaal niet,je ziet er juist goed uit!
Pff....zal wel,jij vind jezelf al te dik.
Vraag het dan niet!!! Ik meen het namelijk echt,en nee,ik kijk niet naar anderen zoals ik naar mijzelf kijk,dat werkt namelijk heel anders.
zucht....
Vind je mij dik?
Nee helemaal niet,je ziet er juist goed uit!
Pff....zal wel,jij vind jezelf al te dik.
Vraag het dan niet!!! Ik meen het namelijk echt,en nee,ik kijk niet naar anderen zoals ik naar mijzelf kijk,dat werkt namelijk heel anders.
zucht....
dinsdag 28 oktober 2008 om 01:12
quote:iry schreef op 28 oktober 2008 @ 01:06:
Kon ik maar zo simpel denken bgb,want zo simpel zou het ook moeten zijn.
He medsie, je bent aannames aan het doen!
Ik zoek geen uitvluchten,want als ik de medicatie niet wil/kan nemen doe ik het niet.
Niemand duwt ze door mijn strot en ik heb alleen maar verantwoording aan mijzelf af te leggen.
Dus waarom zou ik excuses verzinnen.
Gewoon om voor jezelf en je omgeving alvast te verantwoorden waarom je ermee gaat stoppen, het lokt immers een eetdrang uit en dat betekent voor jou kotsen en dat is ongewenst, dat heb je net allemaal hieronder al beschreven.
Ik deel enkel mijn zorg, en die is er gewoon.
Maar daar zit een motief achter, die zorg is er niet voor niets, en aangezien je een een ES hebt valt die zorg altijd terug te herleiden naar de angst om aan te komen en de angst om de controle (over je gewicht) te verliezen. Medsie niet gek hoor.
Kon ik maar zo simpel denken bgb,want zo simpel zou het ook moeten zijn.
He medsie, je bent aannames aan het doen!
Ik zoek geen uitvluchten,want als ik de medicatie niet wil/kan nemen doe ik het niet.
Niemand duwt ze door mijn strot en ik heb alleen maar verantwoording aan mijzelf af te leggen.
Dus waarom zou ik excuses verzinnen.
Gewoon om voor jezelf en je omgeving alvast te verantwoorden waarom je ermee gaat stoppen, het lokt immers een eetdrang uit en dat betekent voor jou kotsen en dat is ongewenst, dat heb je net allemaal hieronder al beschreven.
Ik deel enkel mijn zorg, en die is er gewoon.
Maar daar zit een motief achter, die zorg is er niet voor niets, en aangezien je een een ES hebt valt die zorg altijd terug te herleiden naar de angst om aan te komen en de angst om de controle (over je gewicht) te verliezen. Medsie niet gek hoor.
dinsdag 28 oktober 2008 om 01:16
Tsja,en Iry wel dus wat ze zegt nemen we niet serieus.
Ik zoek geen excuses!
Maar het medicijn moet wel constructief werken anders heeft het geen nut.
Als eetbuien een braken het gevolg van de medicatie kan zijn is het dus destructief.
Dan moet ik een ander medicijn proberen.
Met hetzelfde gewenste effect,maar zonder nadelen.
Laten we niet op de feiten vooruit lopen want ik weet nog niet waar het vandaan komt.
Ik zoek geen excuses!
Maar het medicijn moet wel constructief werken anders heeft het geen nut.
Als eetbuien een braken het gevolg van de medicatie kan zijn is het dus destructief.
Dan moet ik een ander medicijn proberen.
Met hetzelfde gewenste effect,maar zonder nadelen.
Laten we niet op de feiten vooruit lopen want ik weet nog niet waar het vandaan komt.
dinsdag 28 oktober 2008 om 01:19
Eetbuien en braken zijn niet de gevolgen van de medicijnen , Iry .
Een groter hongergevoel , dat kan .
Dat jij doorslaat en begint te proppen NIET .
Je wordt er ook niet misselijk van , dus het braken is geen gevolg van die medicijnen maar van die vinger achter in je huiggie .
Een groter hongergevoel , dat kan .
Dat jij doorslaat en begint te proppen NIET .
Je wordt er ook niet misselijk van , dus het braken is geen gevolg van die medicijnen maar van die vinger achter in je huiggie .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 28 oktober 2008 om 01:20
quote:iry schreef op 28 oktober 2008 @ 01:16:
Tsja,en Iry wel dus wat ze zegt nemen we niet serieus.
Ik zoek geen excuses. Mooi, maar wat doe je hieronder dan?
Maar het medicijn moet wel constructief werken anders heeft het geen nut.
Als eetbuien een braken het gevolg van de medicatie kan zijn is het dus destructief.
Eetbuien en braken zijn niet het gevolg van het medicijn, ze zijn het gevolg van je ziekte en gedrag, en daarvoor heb je je medicijnen nodig.
Dan moet ik een ander medicijn proberen.
Met hetzelfde gewenste effect,maar zonder nadelen.
Dat kan niet Iry, het probleem zal zich blijven voordoen bij wat voor medicijn dan ook. Het medicijn zal helpen en daardoor neemt je eetlust toe. Jij vertaalt die eetlust in vreetbuien en kotsen, en dus stop je met het medicijn. Het middel is niet het kwaad het is je gedrag!!!
Laten we niet op de feiten vooruit lopen want ik weet nog niet waar het vandaan komt.
Tsja,en Iry wel dus wat ze zegt nemen we niet serieus.
Ik zoek geen excuses. Mooi, maar wat doe je hieronder dan?
Maar het medicijn moet wel constructief werken anders heeft het geen nut.
Als eetbuien een braken het gevolg van de medicatie kan zijn is het dus destructief.
Eetbuien en braken zijn niet het gevolg van het medicijn, ze zijn het gevolg van je ziekte en gedrag, en daarvoor heb je je medicijnen nodig.
Dan moet ik een ander medicijn proberen.
Met hetzelfde gewenste effect,maar zonder nadelen.
Dat kan niet Iry, het probleem zal zich blijven voordoen bij wat voor medicijn dan ook. Het medicijn zal helpen en daardoor neemt je eetlust toe. Jij vertaalt die eetlust in vreetbuien en kotsen, en dus stop je met het medicijn. Het middel is niet het kwaad het is je gedrag!!!
Laten we niet op de feiten vooruit lopen want ik weet nog niet waar het vandaan komt.
dinsdag 28 oktober 2008 om 01:20
Iry ik ben ook geen fan van die medicijnen maar ik denk dat je ze nu nodig hebt. Neem ze wél, zodat je ook op een meer heldere manier later met je psych kan bespreken of er eventueel een alternatief is. Als dat er niet is, neem ze dan tóch, want anders kom je niet uit je gedachtencirkels en raak je nog verder van huis. En zie het als een extra reden om er hard aan te gaan werken om ze overbodig te maken. Ben heel blij te horen dat je je kaarten inzet op het traumacentrum en hoop en denk echt dat ze je kunnen helpen.
.
dinsdag 28 oktober 2008 om 01:24
Seroquel heeft als bijwerken dat het eetlust opwekt en drang naar zoetigheid.
Allemaal leuk en aardig voor iemand zonder eetstoornis(ook niet natuurlijk).
Maar voor iemand met eetstoornis die daar vervolgens heftiger in eetstoornisgedrag op reageert heeft het niet het gewenste effect.
Als ik er minder angstig door zou worden,zou ik dat beter kunnen reguleren.
Lukt dat niet,dan werkt het medicijn niet voor mij.
En geeft het averechtste effect juist meer onrust en gezondheidsgevaren.
Waar snap je het niet meds?
Allemaal leuk en aardig voor iemand zonder eetstoornis(ook niet natuurlijk).
Maar voor iemand met eetstoornis die daar vervolgens heftiger in eetstoornisgedrag op reageert heeft het niet het gewenste effect.
Als ik er minder angstig door zou worden,zou ik dat beter kunnen reguleren.
Lukt dat niet,dan werkt het medicijn niet voor mij.
En geeft het averechtste effect juist meer onrust en gezondheidsgevaren.
Waar snap je het niet meds?
