Relaties
alle pijlers
De mokerslag.....
vrijdag 22 augustus 2008 om 07:14
En nu gaat het licht echt uit bij mij.
Middenin een moeilijke tijd voor mij,waarbij ik langzaam de strijd weer op wilde pakken tegen mijn problemen.
Vertelt mijn vriend mij vanacht nadat ik een paniekaanval had,
Dat het over is tussen ons.
Hij houdt niet meer van mij.
Na 8 jaar alle lief en leed te hebben overwonnen.
Ik ben kapot.
Ik heb geen enkele kracht meer.
Dit zag ik niet aankomen.
Ik ben verdrietig,maar ook ontzettend kwaad omdat hij dit lang voor zich heeft gehouden en daarmee geen enkele kans gaf om het tij te keren.
En ik...ik houd verschikkelijk veel van hem.
Houdt het een keer op voor mij....
Middenin een moeilijke tijd voor mij,waarbij ik langzaam de strijd weer op wilde pakken tegen mijn problemen.
Vertelt mijn vriend mij vanacht nadat ik een paniekaanval had,
Dat het over is tussen ons.
Hij houdt niet meer van mij.
Na 8 jaar alle lief en leed te hebben overwonnen.
Ik ben kapot.
Ik heb geen enkele kracht meer.
Dit zag ik niet aankomen.
Ik ben verdrietig,maar ook ontzettend kwaad omdat hij dit lang voor zich heeft gehouden en daarmee geen enkele kans gaf om het tij te keren.
En ik...ik houd verschikkelijk veel van hem.
Houdt het een keer op voor mij....
maandag 27 oktober 2008 om 02:51
Ik zit weer in de piekerstand.
Mijn bed net uitgestapt waar ik ook weer niet zo heel lang in lag.
Vriend lijkt zo'n grote omslag gemaakt te hebben.
Hij is enorm positief .
Zijn houding en gedrag is in een paar dagen erg veranderd.
Wat hij al de laatste weken deed,erg mijn grenzen bewaken,met name bij de kinderen.
De moeizaam verlopende opvoedingskwesties (o.a eten aan tafel van frummel,mij minder laten overvragen door de kids,taken afspraken gemaakt met de oudste twee ) pakt hij flink aan.
Hij pakt de werkzaamheden in huis aan die een groot irritatie punt gaven.
Hij is lief voor mij,dat was hij altijd al,maar hij is de laatste tijd zachter geworden,zorgzamer.
Praat vol uit over de toekomst.
Zoekt de intimiteit op.
Ik ben daar natuurlijk erg blij mee,krijg weer hoop dat het goed kan komen,mijn vertrouwen groeit een beetje.
Alleen raak ik zo in de war.
Zoals de mokerslag onverwachts kwam voor mij en ik niet kon geloven dat het ons gebeurde,lijkt dit haast ook onvoorstelbaar.
Ik houd zo vreselijk veel van hem en wil hem niet verliezen.
Ik heb zo'n deuk opgelopen door zijn woorden en dat blijft maar in mijn hoofd zitten zodat ik ook weer niet echt kan genieten van hoe het nu gaat.
En dat wil ik juist wel,ik wil niet meer aan die woorden denken.
Ik wil van hem houden,ik hoop dat hij weer van mij gaat houden.
Waarom geeft alles zo'n verdriet.
Ik weet niet eens wat ik hiermee wil zeggen.........
Mijn bed net uitgestapt waar ik ook weer niet zo heel lang in lag.
Vriend lijkt zo'n grote omslag gemaakt te hebben.
Hij is enorm positief .
Zijn houding en gedrag is in een paar dagen erg veranderd.
Wat hij al de laatste weken deed,erg mijn grenzen bewaken,met name bij de kinderen.
De moeizaam verlopende opvoedingskwesties (o.a eten aan tafel van frummel,mij minder laten overvragen door de kids,taken afspraken gemaakt met de oudste twee ) pakt hij flink aan.
Hij pakt de werkzaamheden in huis aan die een groot irritatie punt gaven.
Hij is lief voor mij,dat was hij altijd al,maar hij is de laatste tijd zachter geworden,zorgzamer.
Praat vol uit over de toekomst.
Zoekt de intimiteit op.
Ik ben daar natuurlijk erg blij mee,krijg weer hoop dat het goed kan komen,mijn vertrouwen groeit een beetje.
Alleen raak ik zo in de war.
Zoals de mokerslag onverwachts kwam voor mij en ik niet kon geloven dat het ons gebeurde,lijkt dit haast ook onvoorstelbaar.
Ik houd zo vreselijk veel van hem en wil hem niet verliezen.
Ik heb zo'n deuk opgelopen door zijn woorden en dat blijft maar in mijn hoofd zitten zodat ik ook weer niet echt kan genieten van hoe het nu gaat.
En dat wil ik juist wel,ik wil niet meer aan die woorden denken.
Ik wil van hem houden,ik hoop dat hij weer van mij gaat houden.
Waarom geeft alles zo'n verdriet.
Ik weet niet eens wat ik hiermee wil zeggen.........
maandag 27 oktober 2008 om 08:48
Iry weet je nog dat we hadden besloten dat je vriend nooit echt was opgehouden van je te houden? Dat hij de problemen, de situatie niet meer wilde, maar dat de liefde er nog wel zat, ergens ver verborgen. Anders was hij wel weggegaan na die mokerslag. STOP dus met jezelf ongelukkig maken met dat ene zinnetje dat inmiddels definitief achterhaald lijkt.
Wees blij!
maandag 27 oktober 2008 om 08:58
Lieve Iry,
Ik zie controledwang (alles moeten kunnen snappen, gevoelens en gedrag van vriend moetenkunnen verklaren).
Ik zie grenzeloos gedrag (je slaapritme!).
Ik zie dat je niet kunt accepteren dat het leven niet compleet maakbaar is.
Dit kan zo niet. Je maakt jezelf toch hartstikke gek zo. Zie je dat wel, dat je dit zelf doet? En dat je het tot op zekere hoogte ook NIET kunt doen? Je kunt er zelf ook een rem op proberen te zetten. Dus 's nachts in je nest blijven liggen (slaap je niet, dan rust je toch...) en reeele gedachten zetten tegenover de piekergedachten. Ik neem maar even aan dat je in al je therapiejaren een aantal cognitieve technieken hebt geleerd. Pas die dan toe, als je zo'n aanval van ellende krijgt.
Ik zie controledwang (alles moeten kunnen snappen, gevoelens en gedrag van vriend moetenkunnen verklaren).
Ik zie grenzeloos gedrag (je slaapritme!).
Ik zie dat je niet kunt accepteren dat het leven niet compleet maakbaar is.
Dit kan zo niet. Je maakt jezelf toch hartstikke gek zo. Zie je dat wel, dat je dit zelf doet? En dat je het tot op zekere hoogte ook NIET kunt doen? Je kunt er zelf ook een rem op proberen te zetten. Dus 's nachts in je nest blijven liggen (slaap je niet, dan rust je toch...) en reeele gedachten zetten tegenover de piekergedachten. Ik neem maar even aan dat je in al je therapiejaren een aantal cognitieve technieken hebt geleerd. Pas die dan toe, als je zo'n aanval van ellende krijgt.
maandag 27 oktober 2008 om 09:36
En de slachtofferrol "waarom geeft alles zo een verdriet", snap ik even niet. Het gaat beter dan het in maanden ging... Je moet er ook uit kunnen stappen en verder gaan met het leven.
Het is hier al wel eens gesuggereerd denk ik dat het forum niet altijd goed is voor je. Bij mij is het zo dat ik meer op het forum zit als het niet schitterend gaat. Momenteel gaat het bv niet zo fantastisch met me doordat ik het helemaal niet naar men zin heb op mijn werk. Resultaat: forummen, om de gedachten wat te verzetten. Binnenkort zou er op werkvlak heel wat verbetering komen, en ik verwacht dan dat ik veel minder geneigd zal zijn om te gaan forummen.
Ik zeg dus tegen jou wat ik ook tegen mezelf zeg, stop met piekeren en forummen en ga leven!
Het is hier al wel eens gesuggereerd denk ik dat het forum niet altijd goed is voor je. Bij mij is het zo dat ik meer op het forum zit als het niet schitterend gaat. Momenteel gaat het bv niet zo fantastisch met me doordat ik het helemaal niet naar men zin heb op mijn werk. Resultaat: forummen, om de gedachten wat te verzetten. Binnenkort zou er op werkvlak heel wat verbetering komen, en ik verwacht dan dat ik veel minder geneigd zal zijn om te gaan forummen.
Ik zeg dus tegen jou wat ik ook tegen mezelf zeg, stop met piekeren en forummen en ga leven!
maandag 27 oktober 2008 om 10:49
quote:iry schreef op 27 oktober 2008 @ 02:51:
Vriend lijkt zo'n grote omslag gemaakt te hebben.
Hij is enorm positief .
Zijn houding en gedrag is in een paar dagen erg veranderd.
Wat hij al de laatste weken deed,erg mijn grenzen bewaken,met name bij de kinderen.
De moeizaam verlopende opvoedingskwesties (o.a eten aan tafel van frummel,mij minder laten overvragen door de kids,taken afspraken gemaakt met de oudste twee ) pakt hij flink aan.
Hij pakt de werkzaamheden in huis aan die een groot irritatie punt gaven.
Hij is lief voor mij,dat was hij altijd al,maar hij is de laatste tijd zachter geworden,zorgzamer.
Praat vol uit over de toekomst.
Zoekt de intimiteit op.
Ik ben daar natuurlijk erg blij mee,krijg weer hoop dat het goed kan komen,mijn vertrouwen groeit een beetje.
Zeg tegen jezelf stop!!!! Tot hier en niet verder.
Het is namelijk niet verboden om geluk te voelen. te voelen dat het wat beter gaat!!
Top om te lezen trouwens
Vriend lijkt zo'n grote omslag gemaakt te hebben.
Hij is enorm positief .
Zijn houding en gedrag is in een paar dagen erg veranderd.
Wat hij al de laatste weken deed,erg mijn grenzen bewaken,met name bij de kinderen.
De moeizaam verlopende opvoedingskwesties (o.a eten aan tafel van frummel,mij minder laten overvragen door de kids,taken afspraken gemaakt met de oudste twee ) pakt hij flink aan.
Hij pakt de werkzaamheden in huis aan die een groot irritatie punt gaven.
Hij is lief voor mij,dat was hij altijd al,maar hij is de laatste tijd zachter geworden,zorgzamer.
Praat vol uit over de toekomst.
Zoekt de intimiteit op.
Ik ben daar natuurlijk erg blij mee,krijg weer hoop dat het goed kan komen,mijn vertrouwen groeit een beetje.
Zeg tegen jezelf stop!!!! Tot hier en niet verder.
Het is namelijk niet verboden om geluk te voelen. te voelen dat het wat beter gaat!!
Top om te lezen trouwens
maandag 27 oktober 2008 om 11:16
Hoi lieverds.
Jullie hebben allemaal gelijk.
Ik moet vertrouwen in vriend zijn gevoelens hebben.
Want idd,anders deed hij dit allemaal niet en was hij waarschijnlijk al weg.
Het geluk mogen voel....daar heb je gelijk in Claire.
En misschien is dàt nu net waar het werk ligt.
Toeval is dat ik net ben gebeld door het traumacentrum die jij getipt heb Claire.
Ze denken dat ze wel wat voor mij te bieden hebben en ik kan mij daar aan laten melden.
Ik ga met mijn psychiater bellen en sta erop dat ze dat doen.Ondanks hun twijfels.
Ik laat mij niet meer mijn keuzes weg praten.
Het voelt steeds meer dat dat het pad is waar ik op moet gaan lopen.
Jullie hebben allemaal gelijk.
Ik moet vertrouwen in vriend zijn gevoelens hebben.
Want idd,anders deed hij dit allemaal niet en was hij waarschijnlijk al weg.
Het geluk mogen voel....daar heb je gelijk in Claire.
En misschien is dàt nu net waar het werk ligt.
Toeval is dat ik net ben gebeld door het traumacentrum die jij getipt heb Claire.
Ze denken dat ze wel wat voor mij te bieden hebben en ik kan mij daar aan laten melden.
Ik ga met mijn psychiater bellen en sta erop dat ze dat doen.Ondanks hun twijfels.
Ik laat mij niet meer mijn keuzes weg praten.
Het voelt steeds meer dat dat het pad is waar ik op moet gaan lopen.
maandag 27 oktober 2008 om 11:19
maandag 27 oktober 2008 om 11:23
Fijn om te lezen iry!! Als je eenmaal weer ergens begonnen bent, een doel hebt, dan komt de rest ook wel weer. Tenminste daar ga ik voor mezelf ook vanuit. Ik ben nog steeds bezig met de intake, ik ga dinsdag weer.
Tuurlijk is het ook best zwaar maar het lucht mij iig ook op......
Dat hoop ik ook voor jou iry!!
Zet hem op meid!
Tuurlijk is het ook best zwaar maar het lucht mij iig ook op......
Dat hoop ik ook voor jou iry!!
Zet hem op meid!
maandag 27 oktober 2008 om 11:26
Overigens laat ik vriend wel weten hoe enorm ik dit allemaal waardeer van hem.
Ik heb hem ook verteld dat ik er wat van in de war raak.
Maar ook dat hij mij raakt daar waar ik alles verloren leek te hebben.
En dat dat positief voelt,ik geniet wel van de gezelligheid die we samen nu hebben.
Voordat jullie denken dat vriend energie stopt in een hopeloos geval.
Dat is beslist niet zo,ik moet alleen meer bij mijn gevoel kunnen komen en het accepteren dat dit er is,zonder een "addertje onder het gras"
Misschien verwoord ik het niet helemaal goed,maar zoiets denk ik.
Ik heb hem ook verteld dat ik er wat van in de war raak.
Maar ook dat hij mij raakt daar waar ik alles verloren leek te hebben.
En dat dat positief voelt,ik geniet wel van de gezelligheid die we samen nu hebben.
Voordat jullie denken dat vriend energie stopt in een hopeloos geval.
Dat is beslist niet zo,ik moet alleen meer bij mijn gevoel kunnen komen en het accepteren dat dit er is,zonder een "addertje onder het gras"
Misschien verwoord ik het niet helemaal goed,maar zoiets denk ik.
maandag 27 oktober 2008 om 11:29
maandag 27 oktober 2008 om 11:31
quote:iry schreef op 27 oktober 2008 @ 11:26:
ik moet alleen meer bij mijn gevoel kunnen komen Sowieso mag jij volgens mij ook meer leren voelen, zonder dat je de drang hebt om je gevoel te verdoven of er op een andere manier controle over te hebben. ( geldt ook voor mezelf trouwens ) En juist daarom is therapie ook goed. Welk moeilijk, lastig en verdomd pijnlijk maar wel nodig.
ik moet alleen meer bij mijn gevoel kunnen komen Sowieso mag jij volgens mij ook meer leren voelen, zonder dat je de drang hebt om je gevoel te verdoven of er op een andere manier controle over te hebben. ( geldt ook voor mezelf trouwens ) En juist daarom is therapie ook goed. Welk moeilijk, lastig en verdomd pijnlijk maar wel nodig.
maandag 27 oktober 2008 om 11:34
quote:iry schreef op 27 oktober 2008 @ 11:29:
Ja het klinkt goed hun aanpak daar Claire,
Fijn om te horen dat het bij jou ook goed voelt.
Voelt soms ook heel erg eng hoor maar ik voel wél weer.
Ik hoop zo dat ook jij verlost wordt van deze last,echt oprecht.
Thanks meid!! Ik hoop et ook én ik heb meestal ook hoop!!
Ze geven mij echt vertrouwen in de behandeling.
En dat vertrouwen komt ook door jou lieve Claire.Fijn om te horen, ik heb het weer van Hanke.....echt top zo`n forum
Ja het klinkt goed hun aanpak daar Claire,
Fijn om te horen dat het bij jou ook goed voelt.
Voelt soms ook heel erg eng hoor maar ik voel wél weer.
Ik hoop zo dat ook jij verlost wordt van deze last,echt oprecht.
Thanks meid!! Ik hoop et ook én ik heb meestal ook hoop!!
Ze geven mij echt vertrouwen in de behandeling.
En dat vertrouwen komt ook door jou lieve Claire.Fijn om te horen, ik heb het weer van Hanke.....echt top zo`n forum
maandag 27 oktober 2008 om 11:49
Lieve Iry,
Je doet het knap hoor, dat wil ik nog even zeggen. Het lijkt me heel confronterend om zulke dingen in je dossier te lezen.
Sowieso, een heel dossier over jezelf...brrr.
Hoe is het met de medicijnen? Durf je het aan om ze dagelijks te nemen? Je lijkt me nu vrij dapper, misschien kun je daar gebruik van maken.
Wat je vriend betreft: je hebt een hele goeie aan hem, denk ik. Iemand die jou niet overvoert met zijn eigen emoties, maar wel lief voor je is. En als het nodig is zijn grenzen stelt. Dat heeft hij gedaan (mokerslag) en jij reageert daarop door aan jezelf te werken. Punt. En nu door...
Dus, geniet en pieker met mate, of zo?
Je doet het knap hoor, dat wil ik nog even zeggen. Het lijkt me heel confronterend om zulke dingen in je dossier te lezen.
Sowieso, een heel dossier over jezelf...brrr.
Hoe is het met de medicijnen? Durf je het aan om ze dagelijks te nemen? Je lijkt me nu vrij dapper, misschien kun je daar gebruik van maken.
Wat je vriend betreft: je hebt een hele goeie aan hem, denk ik. Iemand die jou niet overvoert met zijn eigen emoties, maar wel lief voor je is. En als het nodig is zijn grenzen stelt. Dat heeft hij gedaan (mokerslag) en jij reageert daarop door aan jezelf te werken. Punt. En nu door...
Dus, geniet en pieker met mate, of zo?
maandag 27 oktober 2008 om 11:59
Hij houdt van je. Hij doet zijn best er voor je te zijn.
Je hebt nooit garanties dat dit zo blijft. Maar als dit overeind blijft staan in zo'n moeilijke periode is dat een goed teken, iets waar je vertrouwen in mag hebben. Hij kon niet langer omgaan met het dode punt waar jullie al tijden op zaten vermoed ik. Er is nu weer beweging, er komt hulp, jullie vechten voor verbetering.
Dat geeft hem ook weer de hoop die hij nodig heeft. Het is denk ik heel simpel. Dus focus jij nou op je genezing en therapie en laad jezelf vol met het gevoel dat hij wel degelijk van je houdt .
Je hebt nooit garanties dat dit zo blijft. Maar als dit overeind blijft staan in zo'n moeilijke periode is dat een goed teken, iets waar je vertrouwen in mag hebben. Hij kon niet langer omgaan met het dode punt waar jullie al tijden op zaten vermoed ik. Er is nu weer beweging, er komt hulp, jullie vechten voor verbetering.
Dat geeft hem ook weer de hoop die hij nodig heeft. Het is denk ik heel simpel. Dus focus jij nou op je genezing en therapie en laad jezelf vol met het gevoel dat hij wel degelijk van je houdt .
