Relaties
alle pijlers
Door motivatiegebrek raak ik hem kwijt
donderdag 11 juni 2009 om 11:26
Ik ben iemand die regelmatig last heeft van motivatiegebrek. Ik begin ergens heeeeeel enthousiast aan, hou dit dan een week of zelfs langer vol en stop er dan weer mee. Omdat ik het zat ben of te lui ben om het af te maken.
Zo kan ik me ergens volledig op storten maar ben het vaak al snel weer zat. Hoe veel onafgemaakte projecten ik heb is niet op 1 hand te tellen.
Mijn vriend is precies het tegenovergestelde, hij zet zich ergens 100% voor in, maakt het af en kijkt er tevreden op terug. Hij ergert zich ook rot aan mijn motivatiegebrek bij veel dingen die ik doe. Gisteravond hebben we hier een behoorlijke ruzie over gehad waarbij hij me zelfs verweet dat hij bang is dat ik niet voor hem zal zorgen als hij ziek wordt omdat ik dan wellicht de motivatie en discipline na 2 weken verlies en hij wil geen ongemotiveerd persoon als moeder voor zijn kinderen. Dat heeft me wel heel erg gekwetst!
Ik geef hem zeker gelijk dat ik moet afmaken waar ik aan begin en eens door moet zetten als het moeilijk wordt. Maar waarom lukt me dat dan niet?! Elke keer weer neem ik me voor om iets echt af te maken, ik word enthousiast, begin eraan en ben het dan zo weer zat. Ik vind het moeilijk om het overzicht te houden en het einddoel voor me te zien. Ik zie alleen hoe ik me op dat moment voel (dus er geen zin in hebben) en dan stop ik er vaak ook mee.
Herkent iemand zich hierin? Ik word moe van mezelf en de ruzies die steeds terug komen over dit punt.
Zo kan ik me ergens volledig op storten maar ben het vaak al snel weer zat. Hoe veel onafgemaakte projecten ik heb is niet op 1 hand te tellen.
Mijn vriend is precies het tegenovergestelde, hij zet zich ergens 100% voor in, maakt het af en kijkt er tevreden op terug. Hij ergert zich ook rot aan mijn motivatiegebrek bij veel dingen die ik doe. Gisteravond hebben we hier een behoorlijke ruzie over gehad waarbij hij me zelfs verweet dat hij bang is dat ik niet voor hem zal zorgen als hij ziek wordt omdat ik dan wellicht de motivatie en discipline na 2 weken verlies en hij wil geen ongemotiveerd persoon als moeder voor zijn kinderen. Dat heeft me wel heel erg gekwetst!
Ik geef hem zeker gelijk dat ik moet afmaken waar ik aan begin en eens door moet zetten als het moeilijk wordt. Maar waarom lukt me dat dan niet?! Elke keer weer neem ik me voor om iets echt af te maken, ik word enthousiast, begin eraan en ben het dan zo weer zat. Ik vind het moeilijk om het overzicht te houden en het einddoel voor me te zien. Ik zie alleen hoe ik me op dat moment voel (dus er geen zin in hebben) en dan stop ik er vaak ook mee.
Herkent iemand zich hierin? Ik word moe van mezelf en de ruzies die steeds terug komen over dit punt.
donderdag 11 juni 2009 om 11:43
Het lijkt mij onzin dat als je niet gemotiveerd bent op studie- of werkgebied, je dus ook niet gemotiveerd bent als partner of als moeder. Dat zijn echt zulke verschillende dingen en ik vind het ook nogal kwetsend om te suggereren dat je in die rol ook snel het bijltje erbij neer zal gooien.
Verder weet je zelf goed te omschrijven waar het probleem bij jou zit. Je hebt er moeite mee om het overzicht te houden. Ik ken dat gevoel wel een beetje, op een gegeven moment heb je het gevoel dat je helemaal in de knoop zit, dat het toch nooit wat wordt en dan kan je je geen grotere opluchting voorstellen dan ermee te stoppen.
Inplaats van je steeds verwijten te maken, zou je vriend je ook kunnen helpen met het zoeken naar een oplossing. Naar mijn idee is het namelijk geen kwestie van lusteloos nergens zin in hebben en lui zitten te niksen, maar gewoon niet weten hoe je een project overzichtelijk aanpakt.
In elk geval heeft het geen zin om te suggereren dat je als moeder en partner ook wel niks waard zou zijn, daar helpt hij je niet mee, eerder in tegendeel.
Verder weet je zelf goed te omschrijven waar het probleem bij jou zit. Je hebt er moeite mee om het overzicht te houden. Ik ken dat gevoel wel een beetje, op een gegeven moment heb je het gevoel dat je helemaal in de knoop zit, dat het toch nooit wat wordt en dan kan je je geen grotere opluchting voorstellen dan ermee te stoppen.
Inplaats van je steeds verwijten te maken, zou je vriend je ook kunnen helpen met het zoeken naar een oplossing. Naar mijn idee is het namelijk geen kwestie van lusteloos nergens zin in hebben en lui zitten te niksen, maar gewoon niet weten hoe je een project overzichtelijk aanpakt.
In elk geval heeft het geen zin om te suggereren dat je als moeder en partner ook wel niks waard zou zijn, daar helpt hij je niet mee, eerder in tegendeel.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 11 juni 2009 om 11:44
Waar zit je passie op dit moment?
En anyway: hoe lang ben je al aan het tobben met deze relatie? Ik herinner me dat je vorige topic al een paar maanden oud is, en dat open je niet bij het eerste kissebisje.
Dat je dus wel degelijk investeert in deze relatie lijkt me overduidelijk.
Ik vind het een beetje vals van je vriend dat hij je gebrek aan blijvende passie voor iets vertaalt naar jullie relatie of naar je toekomstige kinderen. Liever zou hij je helpen te onderzoeken hoe je iets kunt vinden wat je wel volhoudt, omdat het je gewoon blijft boeien.
Schouders recht, vertel je vriend luid en duidelijk dat je een probleem hebt met volhouden, en dat dit bij je hoort. Dat je hoopt dat je daartegenover genoeg te bieden hebt aan hem om het leuk te houden voor hem. Iedereen is anders, en dat mag.
Als hij het aankan om pak hem beet een jaar van je rug af te gaan met betrekking tot dit issue heb jij de ruimte om je eindelijk eens te wijden aan dit issue te lijf gaan, in plaats van steeds weer energie te steken in discussies erover met hem
En anyway: hoe lang ben je al aan het tobben met deze relatie? Ik herinner me dat je vorige topic al een paar maanden oud is, en dat open je niet bij het eerste kissebisje.
Dat je dus wel degelijk investeert in deze relatie lijkt me overduidelijk.
Ik vind het een beetje vals van je vriend dat hij je gebrek aan blijvende passie voor iets vertaalt naar jullie relatie of naar je toekomstige kinderen. Liever zou hij je helpen te onderzoeken hoe je iets kunt vinden wat je wel volhoudt, omdat het je gewoon blijft boeien.
Schouders recht, vertel je vriend luid en duidelijk dat je een probleem hebt met volhouden, en dat dit bij je hoort. Dat je hoopt dat je daartegenover genoeg te bieden hebt aan hem om het leuk te houden voor hem. Iedereen is anders, en dat mag.
Als hij het aankan om pak hem beet een jaar van je rug af te gaan met betrekking tot dit issue heb jij de ruimte om je eindelijk eens te wijden aan dit issue te lijf gaan, in plaats van steeds weer energie te steken in discussies erover met hem
donderdag 11 juni 2009 om 11:52
Mijn passie op dit moment zit bij mijn opleiding. Daar steek ik veel tijd in en ik heb het er echt naar mijn zin! Zo haal ik overal voldoendes voor en heb tot nu toe 1 hertentamen gehad.
Dit is wel één van de belangrijkste dingen in mijn leven het afronden van mijn HBO opleiding.
Dat gevoel van helemaal in de knoop zitten herken ik. Ik kan makkelijk de draad kwijt raken van waar ik mee bezig ben en dan gaat het me zo tegen staan dat ik er maar mee op hou.
We zijn nu een jaar samen en het motivatiegebrek aan mijn kant begint nu echt een issue te worden tussen ons. Vooral omdat onze relatie natuurlijk steeds serieuzer wordt. Hij gaf wel aan dat er ook heel veel leuke kanten zijn aan mij en dat hij daarom ook super veel van me houdt en ook bij me is gebleven ondanks dit voor hem grote minpunt. Maar aan de andere kant is hij ook niet de meest makkelijke persoon. Hij heeft overal zijn regeltjes en dingetjes voor waaraan ik me ook moet aanpassen omdat hij nou eenmaal zo is. Maar dan krijg ik het tegenargument dat hij daar wel voordeel uit haalt en ik niet uit mijn motivatiegebrek.
Dit is wel één van de belangrijkste dingen in mijn leven het afronden van mijn HBO opleiding.
Dat gevoel van helemaal in de knoop zitten herken ik. Ik kan makkelijk de draad kwijt raken van waar ik mee bezig ben en dan gaat het me zo tegen staan dat ik er maar mee op hou.
We zijn nu een jaar samen en het motivatiegebrek aan mijn kant begint nu echt een issue te worden tussen ons. Vooral omdat onze relatie natuurlijk steeds serieuzer wordt. Hij gaf wel aan dat er ook heel veel leuke kanten zijn aan mij en dat hij daarom ook super veel van me houdt en ook bij me is gebleven ondanks dit voor hem grote minpunt. Maar aan de andere kant is hij ook niet de meest makkelijke persoon. Hij heeft overal zijn regeltjes en dingetjes voor waaraan ik me ook moet aanpassen omdat hij nou eenmaal zo is. Maar dan krijg ik het tegenargument dat hij daar wel voordeel uit haalt en ik niet uit mijn motivatiegebrek.
donderdag 11 juni 2009 om 11:57
Je bent op het moment dus aan het studeren? Waarvoor zou je volgens hem nog meer een passie moeten hebben dan? Waarom kan hij er niet gewoon genoegen mee nemen dat je studeert en dat daar op dit moment het grootste gedeelte van jouw aandacht ligt? Er zijn tonnen mensen die gewoon studeren en dat als voornaamste dagbesteding hebben. Sommige mensen doen er dan nog van alles naast, commissiewerk, bijbaantjes, vrijwilligerswerk, sport, hobby, maar dat is toch geen must? Zo te lezen ben je niet iemand die doelloos thuis zit. Wat is in vredesnaam zijn probleem en waarom pakt hij je zo hard aan?
Net als Mamzelle vind ik zijn opmerking over hoe jij als partner en moeder zou zijn ook behoorlijk gemeen. Ik krijg het gevoel dat hij een beetje een dwingeland is en nogal op je nek zit.
Net als Mamzelle vind ik zijn opmerking over hoe jij als partner en moeder zou zijn ook behoorlijk gemeen. Ik krijg het gevoel dat hij een beetje een dwingeland is en nogal op je nek zit.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 11 juni 2009 om 12:04
Hij is zeker een dwingeland. Zo moet alles bij hem thuis op zijn manier gaan omdat hij dat nou eenmaal voor zichzelf zo heeft bepaalt.
De deur moet gelijk gesloten worden want hij heeft een hekel aan insecten in huis (stom voorbeeld maar kon ff niet op iets anders komen), vlees en vis moeten op zijn manier bereid worden omdat er misschien kans is op kruisbesmetting. (nee ik ben een kind van 5 dat niet kan koken toch? ), en nog wel meer dingen waar ik soms knetter gestoord van word!
Ik heb meerdere bijbaantjes gehad omdat ik het gauw zat ben en op een gegeven moment mezelf er niet meer toe kan zetten om erheen te gaan. Daar ergert hij zich dan weer kapot aan omdat hij zelf wel door zou zetten ook al vond hij er geen zak aan.
De deur moet gelijk gesloten worden want hij heeft een hekel aan insecten in huis (stom voorbeeld maar kon ff niet op iets anders komen), vlees en vis moeten op zijn manier bereid worden omdat er misschien kans is op kruisbesmetting. (nee ik ben een kind van 5 dat niet kan koken toch? ), en nog wel meer dingen waar ik soms knetter gestoord van word!
Ik heb meerdere bijbaantjes gehad omdat ik het gauw zat ben en op een gegeven moment mezelf er niet meer toe kan zetten om erheen te gaan. Daar ergert hij zich dan weer kapot aan omdat hij zelf wel door zou zetten ook al vond hij er geen zak aan.
donderdag 11 juni 2009 om 12:04
Ho, wacht even. Ik vraag me af of dit nu echt een probleem is van jou. Iemand die echt motivatie problemen heeft, is niet zo lekker met de studie bezig zoals jij het omschrijft. Het lijkt me dat hij nogal een dwingeland is. Hij heeft allerlei regeltjes en dingetjes, waaraan jij je moet aanpassen? Ja, doei! Een relatie is met twee mensen, die zich beiden aanpassen aan elkaar daar waar dat nodig is.
Ik kan moet met sommige dingen ook enorm achter mijn eigen kont aanzitten. Maar als iemand mijn hulp nodig heeft, zeker mijn geliefde, is dit compleet iets anders dan alledaagse dingen in het leven. Je vriend zal moeten leren begrijpen, dat niet iedereen de dingen hetzelfde aanpakt in het leven. Iedereen heeft zijn eigen manier van dingen doen, en soms is dat voor verbetering vatbaar, maar je moet je niet schikken naar zijn manier van dingen doen. Dat wordt nooit iets, het zal nooit eigen worden. Jij bent jij, hij is hij. En voor elkaar zorgen is mindere tijden heeft te maken met liefde, sociaal gedrag en niet met een bepaalde karaktertrek van jou, waaraan je zou kunnen werken.
Ik kan moet met sommige dingen ook enorm achter mijn eigen kont aanzitten. Maar als iemand mijn hulp nodig heeft, zeker mijn geliefde, is dit compleet iets anders dan alledaagse dingen in het leven. Je vriend zal moeten leren begrijpen, dat niet iedereen de dingen hetzelfde aanpakt in het leven. Iedereen heeft zijn eigen manier van dingen doen, en soms is dat voor verbetering vatbaar, maar je moet je niet schikken naar zijn manier van dingen doen. Dat wordt nooit iets, het zal nooit eigen worden. Jij bent jij, hij is hij. En voor elkaar zorgen is mindere tijden heeft te maken met liefde, sociaal gedrag en niet met een bepaalde karaktertrek van jou, waaraan je zou kunnen werken.
donderdag 11 juni 2009 om 12:08
Motivatie problemen beginnen bij een te hoog enthousiasme. Jezelf terug brengen met de pootjes op de grond is de eerste stap. Wil ik dit echt? Waarom wil ik dat? Wat wil ik er mee bereiken en hoe ga ik dat doen? Wat kost me dat en gaat het me lukken? Hoe gaat het me lukken. Wil ik het in 1 keer of in stappen. Wat ik wil, is dat realistisch?
donderdag 11 juni 2009 om 12:12
Natuurlijk kan ik soms ook echt geen zin hebben om te leren of om een verslag te schrijven. Maar dat hebben zelfs de meest streberige mensen uit mijn klas die alleen negens halen.
Gister kreeg ik ook het verwijt dat ik niet mijn best doe voor mijn studie maar het alleen haal op mijn intelligentie en daar geluk mee heb.
Gister kreeg ik ook het verwijt dat ik niet mijn best doe voor mijn studie maar het alleen haal op mijn intelligentie en daar geluk mee heb.
donderdag 11 juni 2009 om 12:13
quote:Rollergirl schreef op 11 juni 2009 @ 12:04:
Ho, wacht even. Ik vraag me af of dit nu echt een probleem is van jou. Iemand die echt motivatie problemen heeft, is niet zo lekker met de studie bezig zoals jij het omschrijft. Het lijkt me dat hij nogal een dwingeland is. Hij heeft allerlei regeltjes en dingetjes, waaraan jij je moet aanpassen? Ja, doei! Een relatie is met twee mensen, die zich beiden aanpassen aan elkaar daar waar dat nodig is.
Ik kan moet met sommige dingen ook enorm achter mijn eigen kont aanzitten. Maar als iemand mijn hulp nodig heeft, zeker mijn geliefde, is dit compleet iets anders dan alledaagse dingen in het leven. Je vriend zal moeten leren begrijpen, dat niet iedereen de dingen hetzelfde aanpakt in het leven. Iedereen heeft zijn eigen manier van dingen doen, en soms is dat voor verbetering vatbaar, maar je moet je niet schikken naar zijn manier van dingen doen. Dat wordt nooit iets, het zal nooit eigen worden. Jij bent jij, hij is hij. En voor elkaar zorgen is mindere tijden heeft te maken met liefde, sociaal gedrag en niet met een bepaalde karaktertrek van jou, waaraan je zou kunnen werken.Eens. Ik vind je ook helemaal niet overkomen als een ongemotiveerd iemand. Ik vind het ook niet terecht dat hij kwaad op je wordt als je met een bijbaantje stopt. Hij had het anders aangepakt, prima. Hij mag het zonde vinden, ook best. Maar kwaad? Ben je hem verantwoording schuldig dan? Kom je hem om geld vragen als je je baantje niet meer hebt?
Ho, wacht even. Ik vraag me af of dit nu echt een probleem is van jou. Iemand die echt motivatie problemen heeft, is niet zo lekker met de studie bezig zoals jij het omschrijft. Het lijkt me dat hij nogal een dwingeland is. Hij heeft allerlei regeltjes en dingetjes, waaraan jij je moet aanpassen? Ja, doei! Een relatie is met twee mensen, die zich beiden aanpassen aan elkaar daar waar dat nodig is.
Ik kan moet met sommige dingen ook enorm achter mijn eigen kont aanzitten. Maar als iemand mijn hulp nodig heeft, zeker mijn geliefde, is dit compleet iets anders dan alledaagse dingen in het leven. Je vriend zal moeten leren begrijpen, dat niet iedereen de dingen hetzelfde aanpakt in het leven. Iedereen heeft zijn eigen manier van dingen doen, en soms is dat voor verbetering vatbaar, maar je moet je niet schikken naar zijn manier van dingen doen. Dat wordt nooit iets, het zal nooit eigen worden. Jij bent jij, hij is hij. En voor elkaar zorgen is mindere tijden heeft te maken met liefde, sociaal gedrag en niet met een bepaalde karaktertrek van jou, waaraan je zou kunnen werken.Eens. Ik vind je ook helemaal niet overkomen als een ongemotiveerd iemand. Ik vind het ook niet terecht dat hij kwaad op je wordt als je met een bijbaantje stopt. Hij had het anders aangepakt, prima. Hij mag het zonde vinden, ook best. Maar kwaad? Ben je hem verantwoording schuldig dan? Kom je hem om geld vragen als je je baantje niet meer hebt?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 11 juni 2009 om 12:15
Nouja ik kan best wel liever lui dan moe zijn. Maarja hij heeft bijvoorbeeld een schoonmaakster omdat hij zelf te lui is om zijn eigen huishouden te doen. En er moeite mee heeft om op te ruimen.
Als ik stop met een bijbaan ben ik hem geen verantwoording schuldig. Als ik geen geld meer heb is het mijn probleem. Maar het probleem is dat hij zich er dood aan ergert omdat het weer een: zie je nou wel! voor hem is dat ik ongemotiveerd ben.
Maarja ik heb het gevoel dat alles wat ik doe of niet doe nu toch fout en ongemotiveerd is omdat hij er met een vergrootglas op aan het kijken is.
Als ik stop met een bijbaan ben ik hem geen verantwoording schuldig. Als ik geen geld meer heb is het mijn probleem. Maar het probleem is dat hij zich er dood aan ergert omdat het weer een: zie je nou wel! voor hem is dat ik ongemotiveerd ben.
Maarja ik heb het gevoel dat alles wat ik doe of niet doe nu toch fout en ongemotiveerd is omdat hij er met een vergrootglas op aan het kijken is.
donderdag 11 juni 2009 om 12:20
donderdag 11 juni 2009 om 12:21
Dit zijn natuurlijk wel zijn negatieve kanten overbelicht he.
Ik bedoel er zijn ook veel positieve kanten aan hem te benoemen alleen dit was ff een behoorlijk baal topic.
Zo hebben we wel dezelfde humor
Kunnen we over alles praten
Hij is betrouwbaar
Hij is er altijd voor me
En door hem ben ik wel een stuk zekerder over mezelf geworden en een stuk minder afhankelijk van een ander.
We hebben best veel punten waarop we overeen komen en hetzelfde denken alleen motivatie is iets wat nu tussen ons in komt te staan.
Ik bedoel er zijn ook veel positieve kanten aan hem te benoemen alleen dit was ff een behoorlijk baal topic.
Zo hebben we wel dezelfde humor
Kunnen we over alles praten
Hij is betrouwbaar
Hij is er altijd voor me
En door hem ben ik wel een stuk zekerder over mezelf geworden en een stuk minder afhankelijk van een ander.
We hebben best veel punten waarop we overeen komen en hetzelfde denken alleen motivatie is iets wat nu tussen ons in komt te staan.
donderdag 11 juni 2009 om 12:23
Mijn vriend heeft zeker wel een punt dat ik wat gemotiveerder zou kunnen zijn bij bepaalde dingen. Dat zie ik zelf ook wel in.. Het zou een stuk makkelijker zijn als ik bij een bijbaantje niet zo snel opgeef en ff doorzet ipv gelijk op te geven.
Maar hoe hij nu tegen me doet komt het over alsof ik nergens gemotiveerd voor ben en niks volhoud. En later waarschijnlijk een slechte moeder zal zijn omdat ik ongemotiveerd ben.
Maar hoe hij nu tegen me doet komt het over alsof ik nergens gemotiveerd voor ben en niks volhoud. En later waarschijnlijk een slechte moeder zal zijn omdat ik ongemotiveerd ben.
donderdag 11 juni 2009 om 12:26
Je schrijft dat je door hem zekerder van jezelf bent geworden en minder afhankelijk van een ander, maar ondertussen zit hij je wel ontzettend op je nek, verwacht hij van je dat je net zo bent als hij en is hij niet bepaald zuinig met kritiek als iets hem niet bevalt. Is het dan niet zo dat hij je dat zelfverzekerde, onafhankelijke gevoel alleen geeft als je leeft zoals hij dat van je verwacht?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 11 juni 2009 om 12:29
Hij overdrijft waarschijnlijk nu erg, maar je kunt het ook zien als een oprechte zorg van hem. Het betekent dat hij daar serieus mee bezig is (=positief)
Als jullie kinderen hebben bijvoorbeeld en jij zou steeds banen opgeven heeft dat wel degelijk invloed. Nu wellicht niet ter sprake, maar voor hem wel belangrijk.
En je hebt kans dat als het vaak gebeurt dat hij zijn respect een beetje verliest. Zeker omdat hij zijn zaakjes wel op orde heeft. Niet dat hij daarmee perse gelijk heeft, maar het is iets menselijks.
Het komt er op neer dat jij jezelf bent en misschien wel zo bent. En hij OOK. Dus dat stuk misschien niet matcht. En dan is het kijken wat belangrijk voor je is. (en voor hem)
Als jullie kinderen hebben bijvoorbeeld en jij zou steeds banen opgeven heeft dat wel degelijk invloed. Nu wellicht niet ter sprake, maar voor hem wel belangrijk.
En je hebt kans dat als het vaak gebeurt dat hij zijn respect een beetje verliest. Zeker omdat hij zijn zaakjes wel op orde heeft. Niet dat hij daarmee perse gelijk heeft, maar het is iets menselijks.
Het komt er op neer dat jij jezelf bent en misschien wel zo bent. En hij OOK. Dus dat stuk misschien niet matcht. En dan is het kijken wat belangrijk voor je is. (en voor hem)
donderdag 11 juni 2009 om 12:30
quote:Susan schreef op 11 juni 2009 @ 12:25:
Ik denk niet dat je als persoon onbetrouwbaar bent als je op werkgebied weinig uithoudingsvermogen hebt, dat vind ik veel te ver gaan.Onbetrouwbaar kent vele vlakken. Het betekent niet dat zij dan hem zou bedonderen of iets dergelijks, maar dat bijvoorbeeld inkomsten niet zeker zouden kunnen zijn als zij er geen zin meer in heeft.
Ik denk niet dat je als persoon onbetrouwbaar bent als je op werkgebied weinig uithoudingsvermogen hebt, dat vind ik veel te ver gaan.Onbetrouwbaar kent vele vlakken. Het betekent niet dat zij dan hem zou bedonderen of iets dergelijks, maar dat bijvoorbeeld inkomsten niet zeker zouden kunnen zijn als zij er geen zin meer in heeft.
donderdag 11 juni 2009 om 12:34
Ik vind ook dat je helemaal niet ongemotiveerd klinkt!
Wat is er mis mee om regelmatig van bijbaantje te wisselen? Hallo, we hebben het hier over een BIJbaantje hoor! Iets wat je dus alleen maar doet voor het geld en als het niet leuk meer is, mag je best iets anders zoeken, daar hoef je verder toch geen energie in te steken?
HOe je met je opleiding omgaat klinkt mij heel gezond in je oren, dus ik vraag me nu eigenlijk af hoe je vriend erbij komt om jou ongemotiveerd te noemen?! Krijgt hij te weinig aandacht van je? Steek je niet genoeg tijd in zijn vrienden?
Wat is nu eigenlijk het probleem en, belangrijker lijkt me, WIENS probleem is het eigenlijk??
Wat is er mis mee om regelmatig van bijbaantje te wisselen? Hallo, we hebben het hier over een BIJbaantje hoor! Iets wat je dus alleen maar doet voor het geld en als het niet leuk meer is, mag je best iets anders zoeken, daar hoef je verder toch geen energie in te steken?
HOe je met je opleiding omgaat klinkt mij heel gezond in je oren, dus ik vraag me nu eigenlijk af hoe je vriend erbij komt om jou ongemotiveerd te noemen?! Krijgt hij te weinig aandacht van je? Steek je niet genoeg tijd in zijn vrienden?
Wat is nu eigenlijk het probleem en, belangrijker lijkt me, WIENS probleem is het eigenlijk??
donderdag 11 juni 2009 om 12:34
Tijdens relaties met mijn exen kon ik me erg afhankelijk opstellen.. Als zij maar bij me waren was ik gelukkig. Ik haalde het geluk uit een ander omdat ik niet alleen kon zijn en niet gelukkig was met mezelf als persoon. Dus projecteerde ik die gevoelens op mijn exen en dus ook bij mijn huidige vriend.
Hij stond het claimen en afhankelijke niet toe omdat het hem beklemde. Dat heeft me wel doen inzien dat hij niet degene was die me gelukkig moest maken maar dat het geluk eerst vanuit mezelf moest komen. Mijn exen kon ik bijvoorbeeld ook totaal niet loslaten na een gezellig weekendje. Dat gezellige en fijne gevoel moest dan ook eeuwig duren. Nu met mijn huidige vriend heb ik dat niet meer. Dat is zeker wel in positieve zin veranderd door hem.
Dus in dat opzicht ben ik zeker wel zekerder geworden en minder afhankelijk van hem. Ik stel me ook niet afhankelijk op. Als ik het ergens niet mee eens ben zeg ik het ook wel. En we kunnen er dan ook wel over praten. Het is alleen zo dat het motivatiegebrek van mij een super groot issue is geworden aan zijn kant. Natuurlijk is het nog steeds zijn huis en logisch ook dat hij bepaalde dingen heeft hoe hij het wil. Dat heb ik in mijn eigen huis ook.
Maar hoe moet dat dan als we ooit gaan samenwonen en het ONS huis wordt. Soms heb ik het idee dat ik wel heel veel moet geven en hij niet omdat hij gelijk heeft volgens hem. Maar dat is ook wel waarom het bij zijn vorige relaties is uitgegaan. En mijn motivatie gebrek kwam in eerdere relaties ook wel als ergenis bij de ander naar boven maar niet zo sterk als bij mijn huidige vriend.
Hij stond het claimen en afhankelijke niet toe omdat het hem beklemde. Dat heeft me wel doen inzien dat hij niet degene was die me gelukkig moest maken maar dat het geluk eerst vanuit mezelf moest komen. Mijn exen kon ik bijvoorbeeld ook totaal niet loslaten na een gezellig weekendje. Dat gezellige en fijne gevoel moest dan ook eeuwig duren. Nu met mijn huidige vriend heb ik dat niet meer. Dat is zeker wel in positieve zin veranderd door hem.
Dus in dat opzicht ben ik zeker wel zekerder geworden en minder afhankelijk van hem. Ik stel me ook niet afhankelijk op. Als ik het ergens niet mee eens ben zeg ik het ook wel. En we kunnen er dan ook wel over praten. Het is alleen zo dat het motivatiegebrek van mij een super groot issue is geworden aan zijn kant. Natuurlijk is het nog steeds zijn huis en logisch ook dat hij bepaalde dingen heeft hoe hij het wil. Dat heb ik in mijn eigen huis ook.
Maar hoe moet dat dan als we ooit gaan samenwonen en het ONS huis wordt. Soms heb ik het idee dat ik wel heel veel moet geven en hij niet omdat hij gelijk heeft volgens hem. Maar dat is ook wel waarom het bij zijn vorige relaties is uitgegaan. En mijn motivatie gebrek kwam in eerdere relaties ook wel als ergenis bij de ander naar boven maar niet zo sterk als bij mijn huidige vriend.
donderdag 11 juni 2009 om 12:39
Aangezien hij blijkbaar een hoop zelfstandigheid bij jou verwacht zou het een idee kunnen zijn lekker te leven zoals jij het wil en niet zoals hij dat wil. En als het hem niet bevalt dat hij eens moet overwegen wat hij wil en niet proberen te veranderen in iets ideaals
Je vriend heeft goede invloed gehad tot een bepaald punt waarin hij door is geslagen. Misschien heeft hij gelijk, maar jij bent het zelf die dat moet ondervinden. Anders ben je weer afhankelijk.
Je vriend heeft goede invloed gehad tot een bepaald punt waarin hij door is geslagen. Misschien heeft hij gelijk, maar jij bent het zelf die dat moet ondervinden. Anders ben je weer afhankelijk.
