Doorfunctioneren na een relatiebreuk

Ongeveer 3 kwartalen geleden liep mijn 16 jarige relatie stuk.



Na een maand of 3 lukte het mij wel redelijk om de draad weer op te pakken. Niet veel langer daarna heb ik zelfs een paar weken gescharreld met een leuke man.



Iedereen vond mij stoer. Ik kreeg complimenten over mijn snelle 'herstel'.



Maar het lijkt wel of ik de klap nu pas voel. Ik heb er wel vrede mee dat de relatie over is. Ook al was ik niet degene die de breuk veroorzaakte. Ik mis mijn ex ook niet. Wil hem ook niet terug.



Maar het lijkt wel alsof het me nu allemaal aanvliegt. Het besef dat ik echt alleen verder moet. Dat het leven dat ik had er niet meer is.



Ik ben al dagen heel erg verdrietig en huilerig. Maar de buitenwereld is al bijna vergeten dat ik hiermee zit. Dus moet ik door. Kan ik niet op mijn werk uren voor me uitstaren of in huilen uitbarsten als mijn computer vastloopt.



Ineens vraag ik me af. Hoe doet iedereen dat toch. Gewoon doorfunctioneren met een gebroken hart. Midden in een rouwproces dat voor de buitenwereld al lang voorbij had moeten zijn.

quote:Summerdance schreef op 20 januari 2010 @ 13:02:

[...]

Het grappige is dat toen ik mijn eerste Kerstavond dat ik weer alleen was in de kroeg stond met vrienden, om me heen keek en besefte...ik ben erdoorheen!

Ik voel me mee blij, gelukkig en ik denk dat ik de wereld wel weer aankan...





Zo'n periode heb ik ook gehad. O.k. geholpen door het verliefde gevoel door de scharrel die ik toen had.



Maar ik ben weer teruggevallen.



Niet helemaal terug naar af. Maar wel een heel eind terug.