Relaties
alle pijlers
Dringend advies nodig! Stoppen of niet..
woensdag 22 juli 2009 om 20:14
Hallo Allemaal,
Ik ben nieuw op dit forum en heb echt heel erg hard advies nodig.
Mijn vriend en ik zijn ruim 3 jaar bij elkaar.. ik heb hem heel snel na mijn laatste relatie ontmoet ( die heeft ruim 4 jaar geduurd), en hij was er voor me.. heeft me afgeleidt, meegenomen naar leuke dingen en binnen 2 maanden was ik de pijn die mijn ex me heeft aangedaan al vergeten! Liefde op het eerste gezicht was het voor mij niet, voor hem wel. We kennen elkaar al 19 jaar en we hebben dezelfde humor, zijn net zo avontuurlijk en kunnen heerlijk gek doen samen! Aan de andere kant is het absoluut geen prater en is het dus moeilijk om met hem te praten over problemen waar je mee zit.
Na een half jaar kwam ik erachter dat ik toch verliefd op hem was geworden en daar begint het verhaal.. Het is altijd een hele harstochtelijke maar moeilijke relatie geweest.. we zijn niets liever dan samen maar hebben allebei echt ons eigen leven en dat willen we beide niet opgeven! Zo onstaan botsingen en kwam het vaak voor dat we onze relatie verbroken om vervolgens een dag later te beseffen dat we niet goed bij ons hoofd zijn, we zijn veels te gek op elkaar. Dit was de eerste periode en hoe ouder we werden hoe beter dit ging! we wisten dingen te combineren en het ging goed.
Mijn vriend speelt op een heeel hoog niveau sport en woont nu aan de andere kant van het land, vorig jaar woonde hij ook al ver weg maar dat wisten we prima te overbruggen ook al was het niet altijd makkelijk
Begin dit jaar had ik het erg moeilijk ( een paar hele moeilijke prive situaties waar ik het liever niet over heb) en ik kon niet met hem praten, hij probeerde het wel maar ik had het gevoel dat hij em niet begreep. Na talloze ruzies en drama's heeft hij besloten om ermee te stoppen en ik was kapot.. een maand later was ik weer redelijk overeind en dat was het moment dat hij besefte dat hij niet zonder me kon. Ik was er toen klaar mee maar 2 maanden later kwamen we toch weer bij elkaar. Hij heeft me gevraagd naar hem toe te verhuizen en wilde er nu echt serieus voor gaan.
Ik heb daar heel lang over na moeten denken maar uiteindelijk besloten met hem mee te gaan! Mijn baan opgegeven, mn huisje verhuurd en klaar voor het avontuur samen!! We hebben het super gehad, alle spulletjes uitzoeken,tussendoor nog even samen op vakantie. Elke dag verteld hij hoe verliefd hij op me is en dit is ook te merken.
Sinds een paar weken zit hij echter niet lekker in zn vel, sport gaat kut, met zn ouders gaat het niet goed en hij zit alleen aan de andere kant van het land. Veel ruzie over het feit dat we elkaar bijna niet zien , dat is heel frustrerend maar is op het moment even niet anders, en we hebben het er steeds over dat alles goed komt als ik daar ben, maar de laatste week werd hij heel afstandelijk.. Afgelopen vrijdag zijn we nog samen weggeweest en was het weer super! Helemaal verliefd,vertelde dat hij me zo gemist had en dat hij weer helemaal kriebels voelde toen hij me aan zag komen lopen. hij vroeg me om in december samen op vakantie te gaan en ga zo maar verder..
Zaterdag kom ik hem tijdens het stappen tegen en doet hij heel erg afstandelijk.. vervolgens gaat hij weg uit de kroeg waar ik ben en belt als hij naar huis gaat gewoon weer doodnormaal op. Ruzie natuurlijk en kwaad opgehangen.
Zondag komt hij aan met het verhaal dat hij helemaal in de knoop zit, niet meer weet wat hij met alles moet en ook niet met ons.. en dat ik hem een tijdje met rust moet laten.
Over 2 weken zou ik gaan verhuizen!!! Ik heb echt geeen idee wat ik nu moet doen.. heb hem gebeld en gesmst maar hij roept alleen maar ik weet helemaal niets meer.. wou dat ik een tijdje naar het buitenland kon.. terwijl sport zijn grootste passie is!
En dat hij rust nodig heeft en het niet meer leuk vind tussen ons, dat hij het verschrikkelijk vind dat hij me alles heeft laten opgeven voor hem maar dat hij er niets aan kan doen. Tien seconden daarna zegt hij het komt allemaal goed, ik wil niemand anders dan jou, jij bent mijn meisje maar ik kan niet meer tegen het geruzie..
Ik heb zijn moeder gesproken en zij vertelde me dat hij thuis ook zo verschrikkelijk moeilijk is de laatste tjd, ze mag niks zeggen of hij is boos en continu kortaf.
Ik ben op het moment de wanhoop nabij, ik wil hem helpen hij zit zooo in de knoop, maar aan de andere kant is hij zwaarv egoistisch bezig en heb ik ook een heel erg leuk leven zonder hem en vind ik eigenlijk dat niemand je zo mag behandelen, ook al zit je in de knoop.
Alle tips zijn meer dan welkom!
Ik ben nieuw op dit forum en heb echt heel erg hard advies nodig.
Mijn vriend en ik zijn ruim 3 jaar bij elkaar.. ik heb hem heel snel na mijn laatste relatie ontmoet ( die heeft ruim 4 jaar geduurd), en hij was er voor me.. heeft me afgeleidt, meegenomen naar leuke dingen en binnen 2 maanden was ik de pijn die mijn ex me heeft aangedaan al vergeten! Liefde op het eerste gezicht was het voor mij niet, voor hem wel. We kennen elkaar al 19 jaar en we hebben dezelfde humor, zijn net zo avontuurlijk en kunnen heerlijk gek doen samen! Aan de andere kant is het absoluut geen prater en is het dus moeilijk om met hem te praten over problemen waar je mee zit.
Na een half jaar kwam ik erachter dat ik toch verliefd op hem was geworden en daar begint het verhaal.. Het is altijd een hele harstochtelijke maar moeilijke relatie geweest.. we zijn niets liever dan samen maar hebben allebei echt ons eigen leven en dat willen we beide niet opgeven! Zo onstaan botsingen en kwam het vaak voor dat we onze relatie verbroken om vervolgens een dag later te beseffen dat we niet goed bij ons hoofd zijn, we zijn veels te gek op elkaar. Dit was de eerste periode en hoe ouder we werden hoe beter dit ging! we wisten dingen te combineren en het ging goed.
Mijn vriend speelt op een heeel hoog niveau sport en woont nu aan de andere kant van het land, vorig jaar woonde hij ook al ver weg maar dat wisten we prima te overbruggen ook al was het niet altijd makkelijk
Begin dit jaar had ik het erg moeilijk ( een paar hele moeilijke prive situaties waar ik het liever niet over heb) en ik kon niet met hem praten, hij probeerde het wel maar ik had het gevoel dat hij em niet begreep. Na talloze ruzies en drama's heeft hij besloten om ermee te stoppen en ik was kapot.. een maand later was ik weer redelijk overeind en dat was het moment dat hij besefte dat hij niet zonder me kon. Ik was er toen klaar mee maar 2 maanden later kwamen we toch weer bij elkaar. Hij heeft me gevraagd naar hem toe te verhuizen en wilde er nu echt serieus voor gaan.
Ik heb daar heel lang over na moeten denken maar uiteindelijk besloten met hem mee te gaan! Mijn baan opgegeven, mn huisje verhuurd en klaar voor het avontuur samen!! We hebben het super gehad, alle spulletjes uitzoeken,tussendoor nog even samen op vakantie. Elke dag verteld hij hoe verliefd hij op me is en dit is ook te merken.
Sinds een paar weken zit hij echter niet lekker in zn vel, sport gaat kut, met zn ouders gaat het niet goed en hij zit alleen aan de andere kant van het land. Veel ruzie over het feit dat we elkaar bijna niet zien , dat is heel frustrerend maar is op het moment even niet anders, en we hebben het er steeds over dat alles goed komt als ik daar ben, maar de laatste week werd hij heel afstandelijk.. Afgelopen vrijdag zijn we nog samen weggeweest en was het weer super! Helemaal verliefd,vertelde dat hij me zo gemist had en dat hij weer helemaal kriebels voelde toen hij me aan zag komen lopen. hij vroeg me om in december samen op vakantie te gaan en ga zo maar verder..
Zaterdag kom ik hem tijdens het stappen tegen en doet hij heel erg afstandelijk.. vervolgens gaat hij weg uit de kroeg waar ik ben en belt als hij naar huis gaat gewoon weer doodnormaal op. Ruzie natuurlijk en kwaad opgehangen.
Zondag komt hij aan met het verhaal dat hij helemaal in de knoop zit, niet meer weet wat hij met alles moet en ook niet met ons.. en dat ik hem een tijdje met rust moet laten.
Over 2 weken zou ik gaan verhuizen!!! Ik heb echt geeen idee wat ik nu moet doen.. heb hem gebeld en gesmst maar hij roept alleen maar ik weet helemaal niets meer.. wou dat ik een tijdje naar het buitenland kon.. terwijl sport zijn grootste passie is!
En dat hij rust nodig heeft en het niet meer leuk vind tussen ons, dat hij het verschrikkelijk vind dat hij me alles heeft laten opgeven voor hem maar dat hij er niets aan kan doen. Tien seconden daarna zegt hij het komt allemaal goed, ik wil niemand anders dan jou, jij bent mijn meisje maar ik kan niet meer tegen het geruzie..
Ik heb zijn moeder gesproken en zij vertelde me dat hij thuis ook zo verschrikkelijk moeilijk is de laatste tjd, ze mag niks zeggen of hij is boos en continu kortaf.
Ik ben op het moment de wanhoop nabij, ik wil hem helpen hij zit zooo in de knoop, maar aan de andere kant is hij zwaarv egoistisch bezig en heb ik ook een heel erg leuk leven zonder hem en vind ik eigenlijk dat niemand je zo mag behandelen, ook al zit je in de knoop.
Alle tips zijn meer dan welkom!
woensdag 22 juli 2009 om 21:16
Tja.. wat wil ik..
Ik heb heel lang na moeten denken of ik wilde verhuizen voor hem.. maar het ging zo goed dat ik de stap toch gezet heb.
En als ik ergens voor kies knok ik daarvoor!
Maar mij zo laten vallen vanuit het niets, omdat je zelf kut in je vel zit accepteer ik niet. Zoals ik al zei het is al eerder geeurd dit jaar en dat was voor mij eigenlijk de laatste kans die ik hem gaf. En die heeft hij met beide handen gegrepen!
Ik ga nu absoluut niks meer laten horen, heb hem 3 dagen lang half gesmeekt om uitleg, die kan hij me niet geven dan houdt het voor mij even op.
Zoals ik al zei heb ik een eigen leven naast hem, een heleboel lieve vriendinnen en ik heb elke avond wat te doen als ik wil!Hij verdient me totaal niet op deze manier.
En lilly1982.. bij wijze van spreken is helaas niet van toepassing, ik zit echt tussen de verhuisdozen!
Ik heb heel lang na moeten denken of ik wilde verhuizen voor hem.. maar het ging zo goed dat ik de stap toch gezet heb.
En als ik ergens voor kies knok ik daarvoor!
Maar mij zo laten vallen vanuit het niets, omdat je zelf kut in je vel zit accepteer ik niet. Zoals ik al zei het is al eerder geeurd dit jaar en dat was voor mij eigenlijk de laatste kans die ik hem gaf. En die heeft hij met beide handen gegrepen!
Ik ga nu absoluut niks meer laten horen, heb hem 3 dagen lang half gesmeekt om uitleg, die kan hij me niet geven dan houdt het voor mij even op.
Zoals ik al zei heb ik een eigen leven naast hem, een heleboel lieve vriendinnen en ik heb elke avond wat te doen als ik wil!Hij verdient me totaal niet op deze manier.
En lilly1982.. bij wijze van spreken is helaas niet van toepassing, ik zit echt tussen de verhuisdozen!
woensdag 22 juli 2009 om 21:32
woensdag 22 juli 2009 om 21:47
Dank je wel Angelita. Ik moet eerlijk zeggen dat ik mijn sterke momenten heb. Gisteren was ik nog half hysterisch. Maar vanmorgen werd ik wakker, keek ik naar mijn verhuisdozen en was ik vooral heel erg kwaad, Ik heb mijn spullen gedeeltelijk weer uitgepakt en ben naar mijn werk gegaan.
Toch denk ik dat vanmorgen wel een keerpunt voor me was, ik hou verschrikkelijk veel van hem en vind het heel erg voor hem dat hij zo in de knoop zit. Maar in een relatie hoor je dan juist op je vriendin terug te vallen, in plaats van diegene weg te duwen.
Ik zal zeker nog een paar flinke dip momenten hebben, maar ik heb het afgelopen jaar zo verschrikkelijk veel meegemaakt dat ik een stuk sterker ben geworden. Als hij tot inkeer komt zal hij moeten bewijzen dat het dit keer menens is, maar eerlijk gezegd denk ik niet dat ik daar nog op zal kunnen vertrouwen,
Toch denk ik dat vanmorgen wel een keerpunt voor me was, ik hou verschrikkelijk veel van hem en vind het heel erg voor hem dat hij zo in de knoop zit. Maar in een relatie hoor je dan juist op je vriendin terug te vallen, in plaats van diegene weg te duwen.
Ik zal zeker nog een paar flinke dip momenten hebben, maar ik heb het afgelopen jaar zo verschrikkelijk veel meegemaakt dat ik een stuk sterker ben geworden. Als hij tot inkeer komt zal hij moeten bewijzen dat het dit keer menens is, maar eerlijk gezegd denk ik niet dat ik daar nog op zal kunnen vertrouwen,
woensdag 22 juli 2009 om 21:48
woensdag 22 juli 2009 om 21:52
Hou je huis voorlopig aan en de rest van je dingen. Lat nog maar even door. Als ik het zo lees zit hij in de knoop en wil hij jou daar niet mee lastig vallen. En dan niet kunnen praten helpt niet. Laat hem merken dat je er voor hem bent. Maar hij zal de stap moeten zetten om met jou te praten over zijn shit. Doet hij dat niet, dan is dat maar zo. Hij heeft een keuze jij ook!
woensdag 22 juli 2009 om 22:05
Domnaiefmutsje,
Ik hou van hem en had niets liever gewild dan met hem samen te gaan wonen en een nieuwe start te maken. We hebben zoveel dingen samen overwonnen, dat onze relatie echt wel tegen een stootje bestand is.. of was in ieder geval.
Hij past in mijn plaatje, het feit dat ik niet altijd even goed met hem kan praten compenseer ik door dat met vriendinnen te doen. Hij deed zijn uiterste best. Hij heeft mij gevraagd om samen te gaan wonen, terwijl ik dat van hem niet verwacht had, ook hij is erg op zn eigen dingen gesteld. Hij vond ook echt dat hij in dat plaatje paste met wat ik wilde.. samenwonen, genieten samen maar wel alletwee nog de keus hebben om gewoon af te spreken met je vrienden en te stappen. Ik geloof niet in dag en nacht samen zitten, dat heb ik met mijn ex gedaan en dat werkt niet. We zijn alletwee nog aardige feestbeesten, maar kiezen duidelijk voor elkaar en zullen altijd netjes bij elkaar thuiskomen.
Wat ik denk is dat toen hij het zo graag goed wilde maken en ik er eigenlijk klaar mee was, hij mij geprobeerd heeft te overtuigen door mij te vragen om te gaan samenwonen. Daardoor dacht ik dat hij serieus was.
Alle voorbereidingen gingen super maar nu het zo dichtbij komt raakt hij in paniek en is hij bang dat hij zijn eigen leventje kwijtraakt.
Ik ben bereid om mijn vriendinnen iets minder te zien voor hem, dat hoort bij een relatie.. we wonen ver bij elkaar vandaan en zijn nu dus veel meer met vrienden dan met elkaar. Ik ben alleen bang dat hij daar nog niet zo ver in is..
Ik hou van hem en had niets liever gewild dan met hem samen te gaan wonen en een nieuwe start te maken. We hebben zoveel dingen samen overwonnen, dat onze relatie echt wel tegen een stootje bestand is.. of was in ieder geval.
Hij past in mijn plaatje, het feit dat ik niet altijd even goed met hem kan praten compenseer ik door dat met vriendinnen te doen. Hij deed zijn uiterste best. Hij heeft mij gevraagd om samen te gaan wonen, terwijl ik dat van hem niet verwacht had, ook hij is erg op zn eigen dingen gesteld. Hij vond ook echt dat hij in dat plaatje paste met wat ik wilde.. samenwonen, genieten samen maar wel alletwee nog de keus hebben om gewoon af te spreken met je vrienden en te stappen. Ik geloof niet in dag en nacht samen zitten, dat heb ik met mijn ex gedaan en dat werkt niet. We zijn alletwee nog aardige feestbeesten, maar kiezen duidelijk voor elkaar en zullen altijd netjes bij elkaar thuiskomen.
Wat ik denk is dat toen hij het zo graag goed wilde maken en ik er eigenlijk klaar mee was, hij mij geprobeerd heeft te overtuigen door mij te vragen om te gaan samenwonen. Daardoor dacht ik dat hij serieus was.
Alle voorbereidingen gingen super maar nu het zo dichtbij komt raakt hij in paniek en is hij bang dat hij zijn eigen leventje kwijtraakt.
Ik ben bereid om mijn vriendinnen iets minder te zien voor hem, dat hoort bij een relatie.. we wonen ver bij elkaar vandaan en zijn nu dus veel meer met vrienden dan met elkaar. Ik ben alleen bang dat hij daar nog niet zo ver in is..
woensdag 22 juli 2009 om 22:16
Ja ik moet je eerlijk toegeven dat ik in het begin moeite had met dingen opgeven voor hem.. dit omdat ik dit voor mn ex allemaal had gedaan en hij vervolgens vreemdging. Hijb hd het hier toen moeilijk mee maar ben redelijk snel omgeslagen omdat ik echt gek op hem was geworden,
De afgelopen twee jaar ben ik absoluut bereid dingen in te leveren voor onze relatie.. alleen is hij heel erg gesteld op weggaan met zn vrienden en ook zn eigen leven hebben, en hij vind dat ik dat ook moet hebben. Vandaar dat ik ook altijd mijn eigen dingen ben blijven doen. Ik weet nu ook dat dat niet meer genoeg is voor mij en dat heb ik hem verteld. Ik wil lekker samen op de bank kunnen hangen zonder dat hij weer perse de stad in wil omdat dat altijd zoo gezellig is.
En hij wil mij absoluut niet kwijt maar wil ook zoveel andere dingen en dat breekt mij steeds meer op.
De afgelopen twee jaar ben ik absoluut bereid dingen in te leveren voor onze relatie.. alleen is hij heel erg gesteld op weggaan met zn vrienden en ook zn eigen leven hebben, en hij vind dat ik dat ook moet hebben. Vandaar dat ik ook altijd mijn eigen dingen ben blijven doen. Ik weet nu ook dat dat niet meer genoeg is voor mij en dat heb ik hem verteld. Ik wil lekker samen op de bank kunnen hangen zonder dat hij weer perse de stad in wil omdat dat altijd zoo gezellig is.
En hij wil mij absoluut niet kwijt maar wil ook zoveel andere dingen en dat breekt mij steeds meer op.
woensdag 22 juli 2009 om 22:26
quote:Samanthawho schreef op 22 juli 2009 @ 22:16:
Ja ik moet je eerlijk toegeven dat ik in het begin moeite had met dingen opgeven voor hem.. dit omdat ik dit voor mn ex allemaal had gedaan en hij vervolgens vreemdging. Hijb hd het hier toen moeilijk mee maar ben redelijk snel omgeslagen omdat ik echt gek op hem was geworden,
De afgelopen twee jaar ben ik absoluut bereid dingen in te leveren voor onze relatie.. alleen is hij heel erg gesteld op weggaan met zn vrienden en ook zn eigen leven hebben, en hij vind dat ik dat ook moet hebben. Vandaar dat ik ook altijd mijn eigen dingen ben blijven doen. Ik weet nu ook dat dat niet meer genoeg is voor mij en dat heb ik hem verteld. Ik wil lekker samen op de bank kunnen hangen zonder dat hij weer perse de stad in wil omdat dat altijd zoo gezellig is.
En hij wil mij absoluut niet kwijt maar wil ook zoveel andere dingen en dat breekt mij steeds meer op.You can't have it all. Dit heb jij ontdekt en gekozen voor de relatie. Nu zit hij in die fase. Als hij niet wil kiezen zoals jij hebt gedaan. Wat dan?
Ja ik moet je eerlijk toegeven dat ik in het begin moeite had met dingen opgeven voor hem.. dit omdat ik dit voor mn ex allemaal had gedaan en hij vervolgens vreemdging. Hijb hd het hier toen moeilijk mee maar ben redelijk snel omgeslagen omdat ik echt gek op hem was geworden,
De afgelopen twee jaar ben ik absoluut bereid dingen in te leveren voor onze relatie.. alleen is hij heel erg gesteld op weggaan met zn vrienden en ook zn eigen leven hebben, en hij vind dat ik dat ook moet hebben. Vandaar dat ik ook altijd mijn eigen dingen ben blijven doen. Ik weet nu ook dat dat niet meer genoeg is voor mij en dat heb ik hem verteld. Ik wil lekker samen op de bank kunnen hangen zonder dat hij weer perse de stad in wil omdat dat altijd zoo gezellig is.
En hij wil mij absoluut niet kwijt maar wil ook zoveel andere dingen en dat breekt mij steeds meer op.You can't have it all. Dit heb jij ontdekt en gekozen voor de relatie. Nu zit hij in die fase. Als hij niet wil kiezen zoals jij hebt gedaan. Wat dan?
woensdag 22 juli 2009 om 22:36
Klopt, dan houdt het op.. en hoe moeilijk het ook zal zijn voor me ( gaat alles eindelijk allemaal goed besluit hij vanuit het niets ermee te stoppen). Dan ga ik verder.. Ik heb altijd geleerd dat je net zoveel moeite voor een ander moet doen als diegene voor jou.. en de afgelopen tijd doe ik voornamelijk alle moeite en hij amper en dat gaat natuurlijk nooit goed.
Als hij niet wil kiezen is het duidelijk, dan scheiden onze wegen! Ik heb genoeg consessies voor hem gedaan niet iedereen verhuist naar de andere kant van het land, of hij zal ook bepaalde dingen op moeten geven voor mij of hij moet lekker een scharreltje nemen dat hij kan zien wanneer het hem uitkomt!
Als hij niet wil kiezen is het duidelijk, dan scheiden onze wegen! Ik heb genoeg consessies voor hem gedaan niet iedereen verhuist naar de andere kant van het land, of hij zal ook bepaalde dingen op moeten geven voor mij of hij moet lekker een scharreltje nemen dat hij kan zien wanneer het hem uitkomt!
woensdag 22 juli 2009 om 22:39
woensdag 22 juli 2009 om 22:41
Hoe dan ook moet jij altijd JOUW levensroute volgens zoals jij dat goed acht. (de basis dan he, niet moeilijkdoen om kleinigheidjes) Hij is welkom mee te gaan als dit ook zijn route is, anders haakt HIJ af. Zo blijf je altijd de controle houden over je eigen leven. Hij kan hetzelfde doen. Met de tijd kom je af en toe op een kruispunt waarin je moet beslissen wat je moet doen. Jullie staan daar nu. Als hij er niet in mee kan gaan dan is dat ook een legitieme keuze.
woensdag 22 juli 2009 om 22:46
Bedankt voor jullie reacties. Ik kwam er zef even niet uit en dit heeft me echt geholpen. Tuurlijk helpen vriendinnen me maar die kennen hem ook en willen toch vooral dat het goedkomt omdat ze vinden dat we zo leuk zijn samen. Had even een paar onafhankelijke meningen nodig, De tijd zal leren hoe het loopt.. me elke dag suf lopen piekeren en steeds maar afvragen waarom heeft in ieder geval totaal geen nut.
Ik ga lekker mijn bed in, heb al drie nachten geen oog dicht gedaan ga even wat slaap inhalen!
Ik ga lekker mijn bed in, heb al drie nachten geen oog dicht gedaan ga even wat slaap inhalen!
donderdag 23 juli 2009 om 20:38
Nou weer even een update.. zo sterk als ik me gisteren voelde.. zo zwak voel ik me vandaag..
Ben wezen winkelen voor afleiding en kwam 3 personen tegen die me vroegen wanneer ik ging verhuizen en dat ze het zo leuk voor me vonden!
Heb heel vlug geantwoord in augustus en wist niet hoe snel ik naar huis toe moest om vervolgens in huilen uit te barsten..
Niets meer gehoord ook trouwens.. Pfff wat voelt dit verschrikkelijk zeg!!!
Ben wezen winkelen voor afleiding en kwam 3 personen tegen die me vroegen wanneer ik ging verhuizen en dat ze het zo leuk voor me vonden!
Heb heel vlug geantwoord in augustus en wist niet hoe snel ik naar huis toe moest om vervolgens in huilen uit te barsten..
Niets meer gehoord ook trouwens.. Pfff wat voelt dit verschrikkelijk zeg!!!
donderdag 23 juli 2009 om 20:49
Dat is jammer Samantha. Waarom moet je huilen? Omdat zij die vraag stellen of omdat je er zelf niet uit bent? Of ben je er wel uit maar wordt je verdrietig van de uitkomst?
Voor wie ga je samenwonen? Voor jou en je vriend of voor je omgeving? Omgekeerd kan ook: voor wie wil je niet samenwonen. Is dat beter voor jezelf of voor je omgeving.
Jij en je vriend zitten in een relatie. Je omgeving heeft daar niets mee te maken. Jij moet doen wat jou gelukkig maakt en beslissen wat jou gelukkig maakt. Niet leven voor anderen maar voor jezelf!
Voor wie ga je samenwonen? Voor jou en je vriend of voor je omgeving? Omgekeerd kan ook: voor wie wil je niet samenwonen. Is dat beter voor jezelf of voor je omgeving.
Jij en je vriend zitten in een relatie. Je omgeving heeft daar niets mee te maken. Jij moet doen wat jou gelukkig maakt en beslissen wat jou gelukkig maakt. Niet leven voor anderen maar voor jezelf!
donderdag 23 juli 2009 om 21:03
Nou ik denk voornamelijk omdat ik er dit keer helemaal voor gegaan ben! Ik wilde graag met hem mee en we hadden de grootste plannen. Als hij dan vanuit het niets besluit dat hij niet meer weet wat hij wilt en me compleet buitensluit en zegt dat hij het verschrikkelijk vind maar er niks aan kan doen.
En vooral dat we vrijdag nog een super avond hebben gehad samen, hij het had over vakantie, alle leuke dingen die we gingen doen en ga zo maar door.. en dat dat twee dagen later totaal anders is.. weet totaal niet hoe ik hier mee om moet gaan.
Toch blijf ik bij mijn standpunt van gisteren, ik ga hem niet bellen. Kan ik wel weer doen maar krijg toch geen antwoorden.. en hij wordt alleen maar geirriteerder...
En vooral dat we vrijdag nog een super avond hebben gehad samen, hij het had over vakantie, alle leuke dingen die we gingen doen en ga zo maar door.. en dat dat twee dagen later totaal anders is.. weet totaal niet hoe ik hier mee om moet gaan.
Toch blijf ik bij mijn standpunt van gisteren, ik ga hem niet bellen. Kan ik wel weer doen maar krijg toch geen antwoorden.. en hij wordt alleen maar geirriteerder...
donderdag 23 juli 2009 om 21:14
Je toekomst is dus in duigen gevallen. En logisch dat je dan verdrietig ervan bent. Wie zou dat niet zijn. Zaak is nu om voor jezelf te bepalen wat jij wilt. (zoals al eerder is geschreven) Los van je partner. Want wat ik proef uit je woorden wil hij dus niet (of nu niet) samenwonen. Dan moet je dus je eigen conclusie trekken en je pad volgen
vrijdag 24 juli 2009 om 02:07
Het klinkt alsof je vriend een beetje overspannen is, of oververmoeid, omdat hij ook zo naar tegen zijn moeder doet. Zou dat kunnen?
Maar wat het ook is, jullie kunnen er niet over communiceren en er niet op een goede manier mee omgaan. Stel je voor dat je al bij hem woonde, hoe zou het dan gaan?! Hij chagerijnig doen, ruzie maken of jou juist negeren, en al die stemmingswisselingen.... en jij zit daar maar bij en je hebt niet eens je eigen huisje om je in terug te trekken!
Misschien is samenwonen iets voor de toekomst, maar voorlopig lijkt het me geen goed plan.
Bedenk ook nog eens hoe stabiel je relatie echt is als het al zo met horten en stoten is gegaan, en jullie zoveel moeite lijken te hebben om het langeret tijd leuk met elkaar te houden.
Maar wat het ook is, jullie kunnen er niet over communiceren en er niet op een goede manier mee omgaan. Stel je voor dat je al bij hem woonde, hoe zou het dan gaan?! Hij chagerijnig doen, ruzie maken of jou juist negeren, en al die stemmingswisselingen.... en jij zit daar maar bij en je hebt niet eens je eigen huisje om je in terug te trekken!
Misschien is samenwonen iets voor de toekomst, maar voorlopig lijkt het me geen goed plan.
Bedenk ook nog eens hoe stabiel je relatie echt is als het al zo met horten en stoten is gegaan, en jullie zoveel moeite lijken te hebben om het langeret tijd leuk met elkaar te houden.
