Relaties
alle pijlers
Een pieken en dalen relatie, kan dat goedkomen?
dinsdag 20 februari 2024 12:17
Mijn vriend en ik zijn ongeveer een jaar samen. We latten, maar hebben plannen om deze zomer samen te gaan wonen. Ik woon al in het huurhuis waar we samen in gaan trekken (ik ben ook verhuisd). Ik had gehoopt dat dat vooruitzicht ons dichterbij elkaar zou brengen, maar ik voel zo’n afstand tussen ons nog steeds.. En ik vraag me af wat dat betekent voor de toekomst. Of ik teveel een roze bril op heb of juist te negatief ben. Ik weet ook gewoon niet echt wat normaal is om te verwachten. Misschien doe ik gewoon heel moeilijk.
Onze relatie is precies zoals die in de boeken beschreven wordt voor onveilige gehechte mensen: met enorme pieken en dalen. Als we samen zijn op een goed moment, dat voel het echt alsof we zo intens verbonden zijn, alsof ik nog nooit zoveel gedeeld heb met iemand. Dat wat wij hebben totaal uniek is. Dan wil ik alles met hem, en voor altijd samen blijven en samen kinderen krijgen.
Maar tijdens de dalen denk ik dat we nooit echt tot elkaar zullen doordringen. Dan is het een verstandshuwelijk, dan communiceren we oppervlakkig en weten eigenlijk niet van elkaar wat ons echt bezig houdt. Dat gaat dan een tijdje zo, tot bij mij de bom barst en ik hem verwijten ga maken dat hij zich gedraagt alsof de relatie hem niks interesseert, en dat hij mij vooral handig vindt om te hebben, omdat ik van alles voor ons regel en doe en hij dan niet alleen hoeft te zijn.
We hebben allebei eerder lange relaties gehad. Mijn vorige relatie was goed, hoewel ik achteraf wel zie dat mijn ex behoorlijk volgend was richting mij, en we allebei heel conflictmijdend waren. Mijn vriend zijn vorige twee relaties hadden allebei huiselijk geweld (van zijn partners naar hem).
Ik weet niet wat ik moet met mijn huidige relatie. We hebben fantastische momenten, maar ook zoveel koude momenten. En best vaak ruzie. Ik ben (over)gevoelig voor dat koude en ruzie, komt uit mijn jeugd waarschijnlijk. Ik trek me dan terug. Hij heeft een flinke tik gehad van zijn verleden, en is daardoor dan weer heel goed in de grey rock methode. En soms wordt hij dan ineens vanuit het niks heel boos.
Gaat dit goed komen? Is het mogelijk om van zo’n pieken en dalen, naar een fijne en veilige relatie te komen? Of is het proberen iets onmogelijks mogelijk te maken?
Onze relatie is precies zoals die in de boeken beschreven wordt voor onveilige gehechte mensen: met enorme pieken en dalen. Als we samen zijn op een goed moment, dat voel het echt alsof we zo intens verbonden zijn, alsof ik nog nooit zoveel gedeeld heb met iemand. Dat wat wij hebben totaal uniek is. Dan wil ik alles met hem, en voor altijd samen blijven en samen kinderen krijgen.
Maar tijdens de dalen denk ik dat we nooit echt tot elkaar zullen doordringen. Dan is het een verstandshuwelijk, dan communiceren we oppervlakkig en weten eigenlijk niet van elkaar wat ons echt bezig houdt. Dat gaat dan een tijdje zo, tot bij mij de bom barst en ik hem verwijten ga maken dat hij zich gedraagt alsof de relatie hem niks interesseert, en dat hij mij vooral handig vindt om te hebben, omdat ik van alles voor ons regel en doe en hij dan niet alleen hoeft te zijn.
We hebben allebei eerder lange relaties gehad. Mijn vorige relatie was goed, hoewel ik achteraf wel zie dat mijn ex behoorlijk volgend was richting mij, en we allebei heel conflictmijdend waren. Mijn vriend zijn vorige twee relaties hadden allebei huiselijk geweld (van zijn partners naar hem).
Ik weet niet wat ik moet met mijn huidige relatie. We hebben fantastische momenten, maar ook zoveel koude momenten. En best vaak ruzie. Ik ben (over)gevoelig voor dat koude en ruzie, komt uit mijn jeugd waarschijnlijk. Ik trek me dan terug. Hij heeft een flinke tik gehad van zijn verleden, en is daardoor dan weer heel goed in de grey rock methode. En soms wordt hij dan ineens vanuit het niks heel boos.
Gaat dit goed komen? Is het mogelijk om van zo’n pieken en dalen, naar een fijne en veilige relatie te komen? Of is het proberen iets onmogelijks mogelijk te maken?
dinsdag 20 februari 2024 17:59
Ja eens.Lila-Linda schreef: ↑20-02-2024 17:29en mijn ervaring met relaties is juist dat het eerste jaar, minstens! een dikke roze wolk is
Daarna ga je alles weer een beetje in perspectief zien
Ga (nog) niet samenwonen en begin alsjeblieft nog niet aan kinderen. Jullie relatie is niet stabiel.
In the end, it is what it is.
dinsdag 20 februari 2024 18:03
Dit dus. Ik wist ook niet dat dat kon, totdat ik in mijn huidige relatie terecht kwam. Wij hebben eigenlijk nooit gedoe of gezeik. Wel eens wat gemopper maar dat is met een uurtje weer opgelost.Lila-Linda schreef: ↑20-02-2024 17:29en mijn ervaring met relaties is juist dat het eerste jaar, minstens! een dikke roze wolk is
Daarna ga je alles weer een beetje in perspectief zien
dinsdag 20 februari 2024 18:30
Ik vind dit een mooie reactie anderlicht. Het is zo makkelijk om meteen te roepen: slechte relatie, kap ermee. Ik vind dat altijd zo weinig hoopvol, de meeste hechtingsproblematiek is niet volledig weg te therapieën, maakt je dat dan voor eeuwig relatie-ongeschikt? Je kunt in RT wel patronen van elkaar leren herkennen, elkaar vervolgens beter leren snappen, valkuilen samen weer uit te klimmen en allebei je stinkende best doen om in de toekomst de valkuilen te omzeilen.Anderlicht schreef: ↑20-02-2024 17:36Lastig. Jullie zijn beide onveilig gehecht en getraumatiseerd dat betekend dat je juist binnen een liefdesrelatie continu getriggert raakt. De triggers zorgen dat jullie beide in overlevingsmechanismes en oude patronen vallen. Dat zijn de momenten dat het koud en onveilig voelt en de liefde niet meer binnen kan komen.
Als er weer rust komt voel je vanuit trauma binding en herkenning veel liefde. “ wij tegen de wereld”
Je zoek eigenlijk bij elkaar de oplossing voor eerder opgelopen pijn, gemis, leegte en verdriet maar juist de ander kan dit niet geven.
Het positieve is dat jullie al zelf therapie hebben gehad en bewust zijn van deze valkuilen en patronen.
Als je bij elkaar wil blijven zou ik EFT -relatie therapie aanraden . Dan zoem je meer in op de hechting en veiligheid.
Dit is trouwens misschien wel een stap om te zetten vòòrdat je samen gaat wonen…
dinsdag 20 februari 2024 18:50
Die herken ik ook. Ben ook tot te laat in een niet-werkende relatie gebleven (met het idee, dan moet ik weer helemaal opnieuw beginnen met een partner zoeken!. Maar, ik had die relatie beter eerder kunnen stoppen. Dan had ik nog meer tijd om een partner te vinden die écht goed bij me past en om een warm gezin mee te stichten. En dat kan ook allemaal nog makkelijk lukken in de tweede helft van je 30s.Perenbooms schreef: ↑20-02-2024 17:10Ik ben midden dertig en heb een kinderwens, dus ik voel de biologische klok wel een beetje, ja.
Hoe langer je blijft, hoe langer je jezelf dat ontzegt.
dinsdag 20 februari 2024 18:58
Helemaal mee eens. Voorlopig lekker blijven latten.
Gaat u anders ondertussen even wat voor u zelf doen. (Viktor)
dinsdag 20 februari 2024 18:59
Nee, ik denk dat jullie elkaars valkuilen triggeren. Op een bepaalde eigenschap van de ander reageren jullie allergisch, dat roept een ontzettende pijn op en de reactie van de ander roept nog meer pijn op. Die ander kan je dan niet de geruststelling geven die je wil.
Ik zou, ondanks het feit dat jullie heel veel van elkaar houden, geen partnerrelatie aangaan. Want jullie reageren onevenwichtig op elkaar en blijven elkaar pijn doen omdat je de geruststelling van de ander mist op een moment waarop dat belangrijk is.
Ik zou, ondanks het feit dat jullie heel veel van elkaar houden, geen partnerrelatie aangaan. Want jullie reageren onevenwichtig op elkaar en blijven elkaar pijn doen omdat je de geruststelling van de ander mist op een moment waarop dat belangrijk is.
Dan moet het maar zoals het kan
dinsdag 20 februari 2024 19:10
Je bent niet meteen relatie ongeschikt Als je onveilig gehecht bent maar je bent wel beter af met een veilig gehechte partner.Epicureo schreef: ↑20-02-2024 18:30Ik vind dit een mooie reactie anderlicht. Het is zo makkelijk om meteen te roepen: slechte relatie, kap ermee. Ik vind dat altijd zo weinig hoopvol, de meeste hechtingsproblematiek is niet volledig weg te therapieën, maakt je dat dan voor eeuwig relatie-ongeschikt? Je kunt in RT wel patronen van elkaar leren herkennen, elkaar vervolgens beter leren snappen, valkuilen samen weer uit te klimmen en allebei je stinkende best doen om in de toekomst de valkuilen te omzeilen.
Dit is trouwens misschien wel een stap om te zetten vòòrdat je samen gaat wonen…
dinsdag 20 februari 2024 19:12
Verhuizen en een nieuwe baan is al stressvol. Dat hebben jullie beiden waarschijnlijk nog niet van elkaar gezien. Ik zou dat eerst maar eens tackelen, voor je de extra complicerende factoren als samenwonen en kinderen toevoegt.
Dichtbij elkaar wonen is al enorme winst.
Dit hoeft niet as good as it gets te zijn. Het kan echt beter. Het klinkt alsof jullie regelmatig een emotionele machtsstrijd voeren. En dat al na een jaar. Jullie hebben zelf waarschijnlijk klotevoorbeelden gehad, maar dat hoeft jouw toekomst niet te zijn. En helemaal niet die van je kinderen. Die wil je toch niet zo emotioneel onveilig laten opgroeien? En je weet nog helemaal niet hoe je man daarop reageert. De grootste stressor die je je kunt bedenken, zelfs de sterkste relaties hebben het vaak erg zwaar als de kinderen nog erg jong zijn.
Dichtbij elkaar wonen is al enorme winst.
Dit hoeft niet as good as it gets te zijn. Het kan echt beter. Het klinkt alsof jullie regelmatig een emotionele machtsstrijd voeren. En dat al na een jaar. Jullie hebben zelf waarschijnlijk klotevoorbeelden gehad, maar dat hoeft jouw toekomst niet te zijn. En helemaal niet die van je kinderen. Die wil je toch niet zo emotioneel onveilig laten opgroeien? En je weet nog helemaal niet hoe je man daarop reageert. De grootste stressor die je je kunt bedenken, zelfs de sterkste relaties hebben het vaak erg zwaar als de kinderen nog erg jong zijn.
Everything is fluid
dinsdag 20 februari 2024 19:17
Perenbooms schreef: ↑20-02-2024 17:10Ik ben midden dertig en heb een kinderwens, dus ik voel de biologische klok wel een beetje, ja.
Tja, als je bereid bent die kinderen alleen te krijgen en te hebben zou ik de relatie doorzetten. Het klinkt een beetje of deze man je laatste kans is op een kind. Zonder dat je weet of de basis goed genoeg is voor kinderen.
Heb jij een kinderwens en is hij een beschikbare man die toch in de buurt is? Goed genoeg om een kind bij jou te verwekken.
Of.....
Is deze man de gedroomde vader van je kinderen? Wil je een kind met hem omdat je hem nu al ziet als de meest fantastische vader van jullie toekomstige kind?
dinsdag 20 februari 2024 19:18
Perenbooms schreef: ↑20-02-2024 17:09De reden van het samenwonen is ook wel dat onze LAT relatie echt lange afstand is, we wonen niet in NL (zijn wel allebei Nederlanders) en we wonen nu meerdere uren reizen uit elkaar. We kunnen nu dus niet even een avond samenzijn en dan weer naar ons eigen huis, we brengen meteen meerdere dagen samen door elke keer als we elkaar zien.
We hebben allebei ander werk gevonden (niet vanwege de relatie, ik had tijdelijk contract, en hij wilde sowieso weg waar hij zat, was al tijd aan het zoeken naar een andere baan) en dat is bij elkaar in de buurt. We moesten dus sowieso allebei een nieuwe woning zoeken, en het voelde super logisch om dan samen iets te zoeken.
We zijn allebei in vorige relaties ook heel snel gaan samenwonen, dus denk dat het voor ons allebei heel logisch voelde om nu samen iets te zoeken..
Zijn jullie al wel eens langer dan een maand onafgebroken samen geweest?
dinsdag 20 februari 2024 20:01
Maar dat is voor die partner hard werken. Niet fair. Die moet ook kunnen leunen
Ik vind dat je minstens flink aan jezelf moet werken om alsnog relatie-geschikt te zijn.
dinsdag 20 februari 2024 20:22
Even een paar reacties in één bericht:
Ja, ik heb 7 weken bij hem ingewoond, afgelopen jaar, dus we zijn wel langer dan een maand onafgebroken samen geweest ja.
Of ik hem zie als de vader van mijn kinderen? Op de goede momenten, absoluut. Dan zie ik wat voor super-ouders we samen zouden kunnen zijn. We hebben dezelfde hobbies, dezelfde behoefte aan activiteiten versus ontspanning, houden van hetzelfde type mensen om ons heen.
Maar zoals iemand ook al zei, nee, ik wil zeker niet dat mijn kinderen hetzelfde relatievoorbeeld krijgen wat ik heb gehad. Van een liefdeloze relatie, waarin een iemand steeds op zijn/haar tenen loopt om de rust maar te bewaren.
In mijn vorige relatie was ook niet alles perfect, maar dan had ik op de mindere momenten vaak nog wel het gevoel dat we samen een team waren. Dat we samen probeerden er iets van te maken en er voor elkaar te zijn, ondanks de strubbelingen. Ik 'kan' het dus wel, lijkt het? Nu voelt het vaak alsof we gewoon totaal uitgecheckt zijn en onbereikbaar.
We zoeken inderdaad iets bij elkaar dat we elkaar niet goed kunnen bieden, waardoor we elkaar steeds weer pijn doen.
Ja, ik heb 7 weken bij hem ingewoond, afgelopen jaar, dus we zijn wel langer dan een maand onafgebroken samen geweest ja.
Of ik hem zie als de vader van mijn kinderen? Op de goede momenten, absoluut. Dan zie ik wat voor super-ouders we samen zouden kunnen zijn. We hebben dezelfde hobbies, dezelfde behoefte aan activiteiten versus ontspanning, houden van hetzelfde type mensen om ons heen.
Maar zoals iemand ook al zei, nee, ik wil zeker niet dat mijn kinderen hetzelfde relatievoorbeeld krijgen wat ik heb gehad. Van een liefdeloze relatie, waarin een iemand steeds op zijn/haar tenen loopt om de rust maar te bewaren.
In mijn vorige relatie was ook niet alles perfect, maar dan had ik op de mindere momenten vaak nog wel het gevoel dat we samen een team waren. Dat we samen probeerden er iets van te maken en er voor elkaar te zijn, ondanks de strubbelingen. Ik 'kan' het dus wel, lijkt het? Nu voelt het vaak alsof we gewoon totaal uitgecheckt zijn en onbereikbaar.
We zoeken inderdaad iets bij elkaar dat we elkaar niet goed kunnen bieden, waardoor we elkaar steeds weer pijn doen.
dinsdag 20 februari 2024 20:43
Natuurlijk 'kun' je het, ik vind het soms zo verdrietig dat mensen denken dat ze niet geschikt zijn voor een relatie door (jeugd)trauma en onveilige hechtingPerenbooms schreef: ↑20-02-2024 20:22
In mijn vorige relatie was ook niet alles perfect, maar dan had ik op de mindere momenten vaak nog wel het gevoel dat we samen een team waren. Dat we samen probeerden er iets van te maken en er voor elkaar te zijn, ondanks de strubbelingen. Ik 'kan' het dus wel, lijkt het? Nu voelt het vaak alsof we gewoon totaal uitgecheckt zijn en onbereikbaar.
We zoeken inderdaad iets bij elkaar dat we elkaar niet goed kunnen bieden, waardoor we elkaar steeds weer pijn doen.
Het klinkt alsof je je enorm bewust bent van hoe dit speelt in deze relatie en jullie dynamiek, en dat is vaak de eerste stap.Wat weet je van de hechtingsstijl van de partner in je vorige relatie?
dinsdag 20 februari 2024 20:46
Ja, dat bestaat echt.Perenbooms schreef: ↑20-02-2024 17:25(...)
Dat laatste. Hm ja, ik denk dat daar een beetje een probleem zit bij mij. Is dat echt zo, bestaat dat echt, of is dat iets wat alleen in romcoms kan? Ik vind het soms moeilijk te geloven, denk dat ik te veeleisend ben als ik zoek naar een relatie die bijna altijd leuk is.
En als het bestaat, verdien ik het dan om zo'n relatie te hebben? Ik ben ook niet altijd makkelijk, dus ik doe ook echt wel mijn duit in het zakje qua niet-leuke tijden denk ik. Dus die alleen maar leuke mannen, die hebben wel iemand leukers om leuk mee te zijn
Dat heeft niets te maken met verdienen of niet, wel met je karakter, vaardigheden en mogelijkheden en hoe die zaken combineren met de ander. Bij onopgeloste hechtingsproblemen zit daar wel wat in de weg. Dat heeft niets met schuld te maken maar is wel iets waar jij alleen zelf iets aan kan proberen te doen.
Mensen in een stabiele, gelukkige relatie zijn niet perfect en zouden niet met willekeurig wie zo'n relatie kunnen hebben. Ze hebben wel de juiste persoon gevonden, en van elkaar herkend dat ze de juiste zijn.
What a nuanced anxiety
dinsdag 20 februari 2024 20:51
Je hebt nog best wat werk aan de winkel wat je zelfbeeld betreftPerenbooms schreef: ↑20-02-2024 17:25
En als het bestaat, verdien ik het dan om zo'n relatie te hebben? Ik ben ook niet altijd makkelijk
dinsdag 20 februari 2024 20:58
Jullie wonen niet in Nederland zeg je, is het heel moeilijk om aan een huurwoning te komen waar jullie wonen?
Als hij vrij gemakkelijk iets nieuws kan vinden mocht het niet werken is het geen ramp toch?
Misschien dat jullie al direct samen in relatie therapie kunnen. Snap dat dat voor een niet zo lange relatie wat heftig lijkt, maar als je het echt wil laten slagen kun je dat misschien wel proberen.
Zet er misschien voor je zelf wel een termijn op.
Als hij vrij gemakkelijk iets nieuws kan vinden mocht het niet werken is het geen ramp toch?
Misschien dat jullie al direct samen in relatie therapie kunnen. Snap dat dat voor een niet zo lange relatie wat heftig lijkt, maar als je het echt wil laten slagen kun je dat misschien wel proberen.
Zet er misschien voor je zelf wel een termijn op.
dinsdag 20 februari 2024 20:58
Ik ben ook echt niet makkelijk. Ik heb een man getroffen die daar goed mee om weet te gaan. En omdat hij onvoorwaardelijk voor me gaat en we allebei ruzie kunnen maken over het onderwerp en nooit op de man of dreigen met ons huwelijk op te geven als middel om je zin te krijgen, ben ik oneindig veel rustiger en leuker geworden en heb meer kunnen ontkomen aan mijn onafhankelijk onveilig gehechte opvoeding.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
dinsdag 20 februari 2024 21:30
Wat denken jullie dat ik van mijn vriend zou moeten vragen? Als ik nog een poging wil doen dit te laten slagen?
Ik weet gewoon niet goed in welke hoek ik de oplossing moet zoeken. Zou er iets zijn dat we nu, terwijl we nog op afstand van elkaar wonen, samen kunnen doen om te kijken of er nog rek in zit?
Ik sta op de wachtlijst voor therapie. Ik heb volgende week een intake voor schematherapie, maar ik weet nog niet hoe snel daarna dat van start kan en of de plek me past.
Dankjewel voor jullie woorden en steun trouwens.
Ik weet gewoon niet goed in welke hoek ik de oplossing moet zoeken. Zou er iets zijn dat we nu, terwijl we nog op afstand van elkaar wonen, samen kunnen doen om te kijken of er nog rek in zit?
Ik sta op de wachtlijst voor therapie. Ik heb volgende week een intake voor schematherapie, maar ik weet nog niet hoe snel daarna dat van start kan en of de plek me past.
Dankjewel voor jullie woorden en steun trouwens.
woensdag 21 februari 2024 00:24
woensdag 21 februari 2024 01:01
Als ik het nog een kans zou willen geven, zou ik van mijn partner ook vragen/verwachten dat hij in therapie gaat, of toestemt met relatietherapie. Deze problematiek gaat niet weg, maar therapie kan jou, hem, en jullie samen wel handvatten geven om hiermee om te gaan en alternatief gedrag te ontwikkelen voor de bestaande patronen (jij je terugtrekken, hij de grey rock toepassen).
En als je er samen aan wilt werken: juist in die momenten dat het wel lekker loopt, die gesprekken voeren. Lees samen een boek over hechtingsstijlen ( bijv. Verbonden van Amir Levine & Rachel Heller, of Hecht niet van Martin Appelo) en sta bewust stil bij wat jullie lezen: hoe zie je jezelf hierin terug, hoe zie je mij hierin terug? Wat kun je zelf doen als je getriggerd wordt? Wat kan ik doen om je daarin te helpen?
Dit vereist constant, actief werk, een relatie blijft niet draaien op de hoge pieken als die niet benut worden om samen de diepte in te gaan en dingen aan te pakken die jullie de dalen insleurt (en daarmee iedere keer meer schade aanricht).
En als je er samen aan wilt werken: juist in die momenten dat het wel lekker loopt, die gesprekken voeren. Lees samen een boek over hechtingsstijlen ( bijv. Verbonden van Amir Levine & Rachel Heller, of Hecht niet van Martin Appelo) en sta bewust stil bij wat jullie lezen: hoe zie je jezelf hierin terug, hoe zie je mij hierin terug? Wat kun je zelf doen als je getriggerd wordt? Wat kan ik doen om je daarin te helpen?
Dit vereist constant, actief werk, een relatie blijft niet draaien op de hoge pieken als die niet benut worden om samen de diepte in te gaan en dingen aan te pakken die jullie de dalen insleurt (en daarmee iedere keer meer schade aanricht).
woensdag 21 februari 2024 08:42
Jouw kinddeel en angst brein zijn overtuigd dat hij de dader is van de diepe dalen en als hij veranderd jullie zeker een fijne relatie gaan hebben. Toch klopt dit niet. Jij bent een net zo groot aandeel in deze dynamiek. Als jij veranderd dan veranderd jullie relatie ook. Leg de loep dus vooral op jezelf. Goed dat je in therapie gaat.Perenbooms schreef: ↑20-02-2024 21:30Wat denken jullie dat ik van mijn vriend zou moeten vragen? Als ik nog een poging wil doen dit te laten slagen?
Ik weet gewoon niet goed in welke hoek ik de oplossing moet zoeken. Zou er iets zijn dat we nu, terwijl we nog op afstand van elkaar wonen, samen kunnen doen om te kijken of er nog rek in zit?
Ik sta op de wachtlijst voor therapie. Ik heb volgende week een intake voor schematherapie, maar ik weet nog niet hoe snel daarna dat van start kan en of de plek me past.
Dankjewel voor jullie woorden en steun trouwens.
Vraag aan hem wat hij zou willen en welke oplossing hij wil.
Hopelijk staat hij ook open om nog te veranderen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
